Toelichting bij COM(2009)261 - Uitvoering van het actieplan voor de vereenvoudiging en verbetering van het gemeenschappelijk visserijbeleid - Hoofdinhoud
Dit is een beperkte versie
U kijkt naar een beperkte versie van dit dossier in de EU Monitor.
| dossier | COM(2009)261 - Uitvoering van het actieplan voor de vereenvoudiging en verbetering van het gemeenschappelijk visserijbeleid. |
|---|---|
| bron | COM(2009)261   |
| datum | 09-06-2009 |
|
52009DC0261
Mededeling van de Commissie aan de Raad en het Europees Parlement inzake de uitvoering van het actieplan voor de vereenvoudiging en verbetering van het gemeenschappelijk visserijbeleid /* COM/2009/0261 def. */
[afbeelding - zie origineel document] COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN
COM(2009) 261 definitief
MEDEDELING VAN DE COMMISSIE AAN DE RAAD EN HET EUROPEES PARLEMENT
inzake de uitvoering van het actieplan voor de vereenvoudiging en verbetering van het gemeenschappelijk visserijbeleid
MEDEDELING VAN DE COMMISSIE AAN DE RAAD EN HET EUROPEES PARLEMENT
inzake de uitvoering van het actieplan voor de vereenvoudiging en verbetering van het gemeenschappelijk visserijbeleid
In december 2005 heeft de Commissie het actieplan 2006-2008 voor de vereenvoudiging en verbetering van het gemeenschappelijk visserijbeleid (COM(2005) 647) i goedgekeurd. Dit actieplan werd opgesteld als bijdrage aan het initiatief dat de Commissie heeft genomen om ten bate van de burger, het bedrijfsleven en de overheid de regelgeving te vereenvoudigen.
Het plan werd onderzocht en gesteund door het Europees Parlement, het Europees Economisch en Sociaal Comité, het Raadgevend Comité voor de visserij en de aquacultuur en de Raad van ministers voor Visserij.
De in het plan opgenomen maatregelen werden geregeld aangevuld met de visserijgerelateerde maatregelen uit het jaarlijkse lopende vereenvoudigingsprogramma van de Commissie.
Aan de hand van tweejaarlijkse voortgangsverslagen i zijn de lidstaten in kennis gesteld van de maatregelen die in het kader van de 'betere regelgeving'-agenda i in de visserijsector zijn genomen. Het initiatief behelsde maatregelen ter verduidelijking van wetteksten, ter verlaging van administratiekosten, ter verbetering van de kwaliteit van de nieuwe initiatieven en ter stroomlijning van de gegevensoverdracht.
De tijd is nu rijp om te inventariseren wat inmiddels is bereikt, en op basis daarvan nieuwe initiatieven in overweging te nemen en eventuele leemten op te vullen. Bovendien biedt deze exercitie een uitgelezen kans om te kijken naar de vereenvoudigingsinitiatieven van de lidstaten die net als de Gemeenschap de vereenvoudiging van de regelgeving als doelstelling hebben aangemerkt. Rapportage over de resultaten van de lidstaten is vanwege de beperkte informatieverstrekking door de lidstaten aan de diensten van de Commissie momenteel echter niet mogelijk i.
Overeenkomstig de doelstellingen die in het actieplan zijn vastgesteld, heeft dit onderzoek betrekking op:
- een doorlichting van de Gemeenschapswetgeving inzake visserij (het “acquis communautaire”);
- de voornaamste tot dusverre vastgestelde wetgevingsinitiatieven;
- de vermindering van de administratieve taken die de vissers op grond van de voorschriften van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) moeten vervullen.
2.1. Het “acquis communautaire”
De Commissie wil aan de hand van de doorlichting van het Gemeenschapsrecht nagaan of een aantal rechtinstrumenten met het oog op het verduidelijken van de wetgeving en het verminderen van het aantal bladzijden vigerende wetgeving moeten worden ingetrokken of gecodificeerd i.
In het repertorium van de geldende Gemeenschapswetgeving zijn de wetteksten inzake visserij samengebracht in hoofdstuk 04. Het aantal wetteksten is gestaag toegenomen, tot 795 stuks in het repertorium op 1 maart 2009.
Dat in een sector als de visserij, met zijn beperkt economisch belang en gering aantal marktdeelnemers, zoveel wetteksten van kracht zijn, vereist enige toelichting. De drie voornaamste redenen voor de aanzienlijke omvang van dit corpus worden hieronder uiteengezet.
Ten eerste wordt het totaal van de wetteksten momenteel kunstmatig opgeblazen omdat een aantal ervan meerdere keren is gerubriceerd in verschillende afdelingen van hoofdstuk 04. Het is zaak de bestaande indeling te stroomlijnen.
Ten tweede vergt de omvangrijke wetgeving die momenteel door de regionale visserijorganisaties (RVO’s) wordt vastgesteld, talrijke specifieke wetteksten voor de omzetting van de aanbevelingen van die organisaties in Gemeenschapsrecht. Verwacht wordt dat minder omzettingsbesluiten nodig zullen zijn naarmate in de toekomst meer voorschriften van de RVO’s in de EU van kracht worden.
Ten derde is een aantal wetteksten inmiddels achterhaald, d.w.z. dat deze geen rechtsgevolgen hebben hoewel zij officieel nog steeds van kracht zijn. Deze teksten zullen uit het actieve deel van het acquis worden verwijderd. Er is voorgesteld om deze naar schatting 60 teksten in te trekken via de vaststelling van wetteksten met dezelfde vorm als de in te trekken tekst i.
Tot slot zal het aantal teksten afnemen als gevolg van codificaties in het verleden i of de toekomst i, met name na de vaststelling van het nieuwe visserijcontrolesysteem waarbij niet minder dan elf verordeningen zullen worden gewijzigd.
Dankzij deze maatregelen zal de gebruiker tevens vlotter toegang krijgen tot de wetgeving inzake visserij. Dit was trouwens ook een van de oogmerken toen werd overwogen de voor een bepaald zeegebied geldende wetgeving op te nemen in de Europese zeeatlas i (een project voor het in kaart brengen van de geografische reikwijdte van het Europese mariene beleid). Een dergelijk instrument geeft de belanghebbende partijen een snel overzicht van de overlappende wettelijke beperkingen waaraan zij zich in de verschillende zeegebieden van de EU moeten houden.
De voornaamste wetgevingsinitiatieven die in het actieplan en in het lopende vereenvoudigingsprogramma van de Commissie zijn opgenomen, hebben betrekking op:
1. de rationele exploitatie van de visserijhulpbronnen;
2. de verzameling van gegevens over visserijactiviteiten;
3. het toezicht op de visserijactiviteiten;
4. de verlening van staatssteun.
a) Wat de maatregelen voor de vereenvoudiging van wetteksten over instandhoudingsdoelstellingen betreft, zijn meerdere verordeningen inzake de jaarlijkse vaststelling van TAC’s en quota met het oog op de duidelijkheid veranderd, met name door in te gaan tegen de praktijk om in dergelijke teksten alles te ondervangen.
De meeste aandacht verdient echter de invoering van een nieuwe werkmethode voor de voorbereiding van de jaarlijkse besluiten van de Raad tot vaststelling van de vangstmogelijkheden – via nauwer overleg met de belanghebbende partijen en betere coördinatie met wetenschappelijk adviseurs. Ruim vóór de overlegging van de jaarlijkse wetgevingsvoorstellen komt de Commissie nu met een mededeling waarin een beleidsverklaring over de vangstmogelijkheden voor het volgende jaar i is opgenomen. Deze werkmethode blijkt betere resultaten op te leveren, met name dankzij het overleg met de belanghebbende partijen over de voorbereiding van teksten die van groot belang zijn voor de sector.
Een ander belangrijk initiatief is het voorstel voor een verordening van de Raad betreffende de instandhouding van visbestanden via technische maatregelen i. Deze tekst, waarover uitvoerig overleg is gepleegd, moet verschillende aspecten eenvoudiger maken. Ten eerste vervangt hij bestaande wetgeving die vanwege herhaaldelijke wijzigingen moeilijk leesbaar is geworden. Ten tweede worden bij deze tekst eenvoudiger en geharmoniseerde maatregelen ingevoerd die zijn toegesneden op de regionale dimensie. Ten derde wordt erin een duidelijke scheidslijn getrokken tussen de richtinggevende beginselen (die onder de bevoegdheid van de Raad vallen), de puur technische voorschriften voor de vier regio’s (waarvoor de Commissie bevoegd is) en de beheerstaken (die onder specifieke voorwaarden aan de lidstaten worden toegewezen). Helaas loopt de vaststelling van deze langverwachte tekst vertraging op vanwege het voorbehoud dat ertegen is aangetekend.
b) Aangezien het GVB op de beste wetenschappelijke, technische en economische analyses moet gebaseerd zijn, is de verzameling van gegevens inzake visserijactiviteiten van het grootste belang. Het bestaande communautaire kader was aan herziening toe, met name met het oog op de verbetering van de kwaliteit van de gegevens en de bevordering van de samenwerking tussen de lidstaten. Bovendien is gebleken dat het verzamelen van relevante gegevens moest worden gestroomlijnd en overlappingen moesten worden voorkomen. Bovendien moest het systeem coherent en kostenefficiënt zijn. Met al deze doelstellingen voor ogen werd een nieuw communautair kader vastgesteld i. Volgens dezelfde logica werden de uitvoeringsbepalingen zo ontworpen dat de administratie binnen de perken kan worden gehouden en het bredere gebruik van elektronische instrumenten wordt aangemoedigd i.
c ) Toezicht, controle en inspectie met betrekking tot de visserijactiviteiten zijn een essentieel onderdeel van het GVB. Sinds de invoering van dit beleid zijn de betrokken instrumenten onafgebroken verder ontwikkeld. Het mag dan ook niet verbazen dat de betrokken wetgeving erg complex is geworden en een hoog prijskaartje heeft. In de loop der jaren is het corpus bepalingen steeds verder uitgedijd, vaak over meerdere verordeningen. Tal van bepalingen vinden bovendien hun oorsprong in internationaal recht. Het resultaat is een geheel van voorschriften die elkaar soms overlappen of zelfs haaks op elkaar staan. Het bestaande systeem is bovendien vanwege de talrijke administratieve voorschriften duur en omslachtig zowel voor de overheid als voor de sector.
Centraal in de vereenvoudigingsexercitie voor het GVB staat dan ook een grondige herziening van de controleregeling. Deze doelstelling komt tevens naar voren in voorgestelde maatregelen met betrekking tot:
- een herschikking van de bestaande bepalingen inzake de controleregeling;
- de bestrijding van de illegale visserij;
- de bevordering van het gebruik van moderne technologieën;
- het beheer van vismachtigingen.
Dit initiatief moet uitmonden in één wettekst die naast algemene bepalingen over alle controleaspecten i een algemeen systeem ter bestrijding van om het even waar uitgevoerde illegale visserij bevat waarvoor een beroep kan worden gedaan op de meest geavanceerde controlenormen en -technieken ter wereld i. Met de nieuwe wetgeving wordt bovendien een grote stap gezet in de richting van papierloze registratie en rapportage van gegevens inzake visserijactiviteiten i en een uniform, vereenvoudigd en gebruiksvriendelijk systeem voor het verkrijgen van een machtiging voor visserijactiviteiten buiten de communautaire wateren i.
Dankzij deze initiatieven is de wetgeving niet alleen duidelijker en coherenter gemaakt, maar zijn de kosten voor de uitvoering ervan bovendien verminderd, zoals nader wordt uiteengezet in hoofdstuk 4.
Een van de initiatieven voor de verbetering en de vereenvoudiging van de controlevoorschriften verdient hier met name te worden vermeld, namelijk de ontwerpverordening van de Commissie tot vaststelling van communautaire omrekeningsfactoren en codes van aanbiedingsvormen voor de omzetting van verwerkt gewicht aan vis in levend gewicht aan vis, en tot wijziging van Verordening (EEG) nr. 2807/83 van de Commissie.
In het kader van het quotabeheer worden deze factoren voor de omzetting van verwerkt gewicht aan vis in levend gewicht vooral gebruikt om de nauwkeurigheid van de in de logboeken geregistreerde gegevens te waarborgen. Het feit dat de lidstaten verschillende omrekeningsfactoren gebruiken, werkt problemen en ongelijkheden op het gebied van controle en handhaving in de hand. Bijgevolg moeten de omrekeningsfactoren in de EU worden vereenvoudigd en geharmoniseerd. Met het oog daarop worden in de hierboven genoemde verordening communautaire omrekeningsfactoren en codes van aanbiedingsvormen vastgesteld aan de hand waarvan de nationale overheden de benutting van hun quota moeten berekenen en de kapiteins van de vissersvaartuigen het levend gewicht van de vangsten aan boord en bij aanlanding moeten ramen.
d) Mits aan bepaalde voorwaarden is voldaan, mag aan ondernemingen staatssteun uit de nationale of de communautaire begroting worden verleend. Met het oog op de verduidelijking van de wetgeving en de beperking van het aantal betrokken wetteksten is de nieuwe wetgeving inzake het financieringsinstrument voor de visserij in één verordening i en één uitvoeringsverordening i gegoten. Bovendien wordt de verlening van staatssteun minder omslachtig nu is bepaald dat financiële bijdragen van lidstaten aan uit het Europees Visserijfonds medegefinancierde acties die deel uitmaken van een operationeel programma, niet hoeven te worden getoetst aan de communautaire bepalingen inzake staatssteun. Deze uitzondering is onlangs uitgebreid tot steun die door de lidstaten wordt verleend in het kader van de specifieke actie voor ondernemingen die getroffen zijn door de economische crisis als gevolg van de hoge olieprijzen in 2008 i.
De volgende twee initiatieven ter vereenvoudiging van procedurele aangelegenheden hebben betrekking op uit de nationale begroting verleende financiële steun voor ondernemingen die actief zijn in de visserij en de aquacultuur. Overeenkomstig de verordening inzake de-minimis steun hoeft de verlening van steun tot een (verhoogd) maximum van 30 000 euro per onderneming per periode van drie jaar niet bij de Commissie te worden aangemeld i. Bovendien hoeven krachtens een andere verordening i sommige soorten steun aan ondernemingen die visserijproducten produceren, verwerken en afzetten, onder bepaalde voorwaarden niet vooraf bij de Commissie te worden aangemeld aangezien deze als verenigbaar met de Gemeenschapswetgeving worden beschouwd. Deze wettekst heeft betrekking op kleine en middelgrote ondernemingen en zal de administratieve belasting van de sector in de EU danig verlichten, aangezien deze voor het grootste deel uit KMO’s bestaat.
Om adequate maatregelen voor een duurzame exploitatie van de biologische mariene hulpbronnen te kunnen ontwerpen en toezicht op de correcte en uniforme toepassing van deze maatregelen te kunnen uitoefenen, zullen de diensten van de Commissie significante gegevensreeksen verzamelen en analyseren die gedurende het jaar grotendeels door de lidstaten worden aangeleverd. Hoewel de kwaliteit en de tijdige verstrekking van gegevens er dankzij de vooruitgang van de technologie aanzienlijk op vooruit zijn gegaan, vergt de verwerking van dergelijke gigantische gegevensreeksen een continue versterking van de systemen voor gegevensbeheer.
Daarom heeft de Commissie sinds de jaren 90 het voortouw genomen in de invoering van moderne technologieën in de visserijsector (in de eerste plaats het VMS-systeem, een krachtig instrument voor de controle op afstand van visserijactiviteiten) en heeft zij het gebruik, de constante uitbreiding en de bijwerking ervan op nationaal niveau gestimuleerd.
In het actieplan voor vereenvoudiging wordt met het oog op de bevordering van een papierloze omgeving bijzondere nadruk gelegd op het bredere gebruik van informatietechnologieën, met name voor het registreren en doorsturen van gegevens over visserijactiviteiten, en op het beheer van vismachtigingen voor communautaire en niet-communautaire vissersvaartuigen i. Er zijn specifieke nauwkeurige communicatie-instrumenten ontworpen, zoals het elektronische meldingssysteem ("Electronic Reporting System" - ERS) en het toelatingssysteem voor vismachtigingen (“Fishing Authorisation Permits” - FAP). Deze IT-hulpmiddelen zullen fungeren als aanvulling op de instrumenten voor het beheer van de verwerking van gegevens over de vloot, de activiteiten van de vissersvaartuigen en de afzet van visserijproducten. Een verdere ontwikkeling van netwerken is mogelijk aan de hand van links met EDMONET, het Europese mariene observatie- en datanetwerk waarvan sprake is in de mededeling over een geïntegreerd maritiem beleid voor de Europese Unie i.
De verzameling en transmissie van gegevens is gebaseerd op bepalingen in de Gemeenschapswetgeving. Deze rapportageverplichtingen (RV’s i) zijn in de loop der jaren onafgebroken in aantal toegenomen. Aangezien RV’s zowel de overheid als het bedrijfsleven op kosten jagen, zullen RV’s die niet noodzakelijk zijn, worden afgeschaft. Daarom zijn de diensten van de Commissie sinds de vaststelling van het actieplan bezig met een onderzoek van de uit het GVB voortvloeiende RV’s dat moet uitmonden in de intrekking van achterhaalde, overbodige of onvoldoende nuttige RV’s. Na dat onderzoek zullen de RV’s die voor beleids- of controledoeleinden noodzakelijk blijven, worden opgenomen in een speciale databank waartoe de lidstaten toegang hebben (OBONT: OBligation On the NeT). Dankzij dit instrument kan elke overheid nagaan welke gegevens zij in welk formaat tegen welke termijn aan de Commissie moet versturen.
In maart 2007 heeft de Europese Raad het belang van een verlaging van de administratieve lasten ter bevordering van de Europese economie onderstreept. Hij stipuleerde bij die gelegenheid dat dergelijke uit de Gemeenschapswetgeving voortvloeiende lasten tegen 2012 met 25 % moesten worden verminderd i.
Het GVB zal hiertoe bijdragen en is door de Commissie samen met twaalf andere prioriteitsgebieden geselecteerd voor een meting van de administratieve kosten. Het visserijcontrolesysteem i – met voorsprong en logischerwijs de belangrijkste leverancier van RV’s – is geselecteerd voor het in kaart brengen en meten van de uit RV’s voortvloeiende kosten aan de hand van het standaardkostenmodel van de EU (SCM i). Berekeningsgrondslagen in het kader van dit model zijn de tijd en de kosten die bedrijven moeten investeren in het vervullen van de wettelijke verplichtingen op het gebied van informatieverstrekking aan overheden en derden (rapportage, inspectie, statistieken, enz.).
Volgens ramingen van een externe consultant kosten de uit de bestaande visserijcontroleregeling voortvloeiende RV’s de bedrijven ca. 80 miljoen euro (voornamelijk voor het invullen en verwerken van logboeken, aanlandingsaangiften en verkoopnota’s) i.
Het nieuwe controlesysteem zal dankzij een uitgebreid gebruik van ICT-technologieën en een efficiënt gebruik van databanken de kosten van de administratieve lasten voor de visserijsector in het beste geval met 30 % verminderen.
Naast de initiatieven in het actieprogramma voor het verlichten van administratieve lasten in de Europese Unie i hebben ook andere maatregelen tot kostenverlagingen in de visserijsector geleid. Zo worden vaartuigen met een lengte van minder dan twaalf meter die minder dan 24 uur per dag vissen, dankzij een op maat gesneden gezondheidsmaatregel vrijgesteld van de verplichting om in het kader van HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Point) documenten bij te houden en de betrokken inspecties uit te voeren. Hierdoor wordt naar schatting 14 miljoen euro aan kosten bespaard i.
In de nabije toekomst zullen de kosten voor de bedrijven bovendien fors afnemen dankzij de invoering van een geïnformatiseerd beheerssysteem voor vismachtigingsaanvragen en aangelegenheden in verband met deze machtigingen. Tot slot zij erop gewezen dat de komende hervorming van het GVB onder meer tot doel heeft de noodzaak van gegevensverwerking op Commissieniveau te verminderen i.
Inhoudsopgave
- Effectbeoordeling
- Raadpleging van belanghebbende partijen
- Brussel, 9.6.2009
- 1. CONTEXT
- 2. INHOUD VAN HET ACTIEPLAN
- 2.2. Voornaamste wetgevingsinitiatieven
- 3. GEGEVENSBEHEER
- 4. VERMINDERING VAN DE ADMINISTRATIEVE LASTEN
- 7. ACTIEPLAN
- BIJLAGE
- Mededelingen
- Wetteksten van de Raad
- Wetteksten van de Commissie
Effectbeoordelingen
(EB) worden ingezet om de ontwikkeling van beleidslijnen te structureren en te ondersteunen. Doel ervan is de kwaliteit van de voorstellen van de Commissie te verbeteren, de regelgeving te vereenvoudigen en voorstellen in te dienen die in verhouding staan tot hun toepassingsgebied. Dit betekent dat rekening moet worden gehouden met de effecten die deze voorstellen naar verwachting zullen sorteren op economisch, sociaal en milieugebied. Het is mogelijk dat naar aanleiding van een EB wordt besloten van de betrokken maatregel af te zien.
Van de zestien visserijinitiatieven die aan een EB zijn onderworpen, zijn er dertien overgelegd aan de dienst voor effectbeoordelingen, een adviesorgaan dat de Commissie in 2006 heeft opgericht om een betere kwaliteit en een meer coherente aanpak van EB’s te waarborgen. De standpunten die dit adviesorgaan met betrekking tot visserijgerelateerde kwesties inneemt, worden bekendgemaakt i.
Het directoraat-generaal Maritieme zaken en visserij heeft zijn administratieve structuur aangepast om volledig aan de EB-vereisten te voldoen. Met het oog op een optimale beoordeling van elk belangrijk initiatief hebben de ambtenaren een speciale opleiding gekregen en worden zij op de hoogte gehouden van de betrokken ontwikkelingen.
De Commissie is vastbesloten de participatie van belanghebbenden aan te moedigen aan de hand van een transparanter raadplegingsproces dat de Commissie tot een grotere mate van verantwoording aanzet. Hiertoe zal de Commissie de belanghebbende partijen van de sector geregeld raadplegen, vooral in het kader van het Raadgevend Comité voor de visserij en de aquacultuur (RCVA) i en de momenteel zeven regionale adviesraden (RAR’s) i.
Met betrekking tot het RCVA heeft de Commissie 49 vergaderingen van de werkgroepen en 12 van het plenum georganiseerd. Het RCVA heeft 21 adviezen ter attentie van de Commissie en 18 resoluties en standpunten uitgebracht. Bovendien heeft het RCAV 16 raadplegingen die de Commissie in deze periode heeft gehouden, van mondeling advies voorzien. De grote lijnen van de nieuwe GVB-hervorming zullen door een ad-hocgroep worden besproken.
In dezelfde periode heeft de Commissie een 60-tal vergaderingen van de RAR’s georganiseerd, jaarlijks gemiddeld 10 raadplegingsdocumenten aan de RAR's overgelegd en ongeveer 250 adviezen ontvangen.
Wat het gerichte overleg betreft, heeft de Commissie de belanghebbende partijen uitvoerig geraadpleegd aan de hand van op de Commissiewebsite geplaatste vragenlijsten over onderwerpen als het maritieme beleid, de bestrijding van de IOO-visserij, de haaienvisserij, visserijcontrole en de handhaving daarvan en, recent nog, het groenboek over de hervorming van het gemeenschappelijk visserijbeleid.
Hoewel de verbintenissen die in het actieplan zijn aangegaan, inmiddels zijn verwezenlijkt, vereist de permanente aard van de taken in de 'betere regelgeving'-agenda dat wordt voortgewerkt aan de vereenvoudiging van de visserijregelgeving en aanverwante activiteiten.
Specifieke initiatieven inzake de vereenvoudiging van het GVB zullen worden opgenomen in het programma dat de Commissie jaarlijks overlegt. In het programma voor 2009 wordt bijvoorbeeld melding gemaakt van de herziening van de marktordeningsvoorschriften met als doel de rechtsvoorschriften te verduidelijken en de administratieve lasten te verlagen via uitgebreid gebruik van elektronische rapportage.
Het uitwieden van zinloze rapportageverplichtingen blijft eveneens een belangrijke doelstelling, net als het groeperen van rechtsbepalingen in een kleiner aantal duidelijker en toegankelijker wetteksten.
Bij het opstellen van het hervormde GVB zal rekening worden gehouden met de vereenvoudigingsdoelstellingen en met de impact die de procedurebepalingen van het Verdrag van Lissabon zullen hebben op het wetgevingsproces.
De Commissie dringt er bij de lidstaten aan vastberaden te streven naar een vereenvoudigd regelgevingskader door overbodige voorschriften in de nationale wetgeving te schrappen en het gebruik van ICT te bevorderen.
Lijst van wetteksten met betrekking tot het actieplan voor vereenvoudiging
Voorstellen
- Voorstel voor een verordening van de Raad tot machtiging van de Commissie om wijzigingen goed te keuren in de protocollen bij de partnerschapsovereenkomsten inzake visserij die zijn gesloten tussen de Europese Gemeenschap en derde landen (COM(2007) 595 van 15.10.2007);
- Voorstel voor een verordening van de Raad betreffende de instandhouding van visbestanden via technische maatregelen (COM(2008) 324 van 4.6.2008);
- Voorstel voor een verordening van de Raad tot vaststelling van een communautaire controleregeling die de naleving van de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid moet garanderen (COM(2008) 721 van 14.11.2008);
- Ontwerp verordening van de Commissie tot vaststelling van communautaire omrekeningsfactoren en codes van aanbiedingsvormen voor de omzetting van verwerkt gewicht aan vis in levend gewicht aan vis, en tot wijziging van Verordening (EEG) nr. 2807/83 van de Commissie.
- Mededeling van de Commissie - Verbetering van de Raadpleging inzake het communautaire visserijbeheer (COM(2006) 246 van 24.5.2006);
- Beleidsverklaring van de Europese Commissie over vangstmogelijkheden voor 2007 (COM(2006) 499 van 15.9.2006);
- Beleidsverklaring van de Europese Commissie over vangstmogelijkheden voor 2008 (COM(2007) 295 van 6.6.2007);
- Beleidsverklaring van de Europese Commissie over vangstmogelijkheden voor 2009 (COM(2008) 331 van 30.5.2008);
- Mededeling van de Commissie over de verbetering van de vangstcapaciteits- en visserijinspanningsindicatoren in het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid (COM(2007) 39 van 5.2.2007);
- Mededeling van de Commissie waarbij formeel wordt erkend dat een aantal communautaire wetteksten op het gebied van het gemeenschappelijk visserijbeleid achterhaald is (PB C 43 van 21.2.2009, blz.2).
- Beschikking 200 9/xx/EG van de Raad tot intrekking van Richtlijn 83/515/EEG en van 11 achterhaalde beschikkingen en besluiten op het gebied van het gemeenschappelijk visserijbeleid …;
- Besluit 2007/409/EG van de Raad houdende wijziging van Besluit 2004/585/EG tot oprichting van regionale adviesraden in het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid (PB L 155 van 15.6.2007, blz. 68);
- Verordening (EG) nr. 1198/2006 van de Raad inzake het Europees Visserijfonds (PB L 223 van 15.8.2006, blz.
1).
- Verordening (EG) 1941/2006 van de Raad van 11 december 2006 tot vaststelling, voor 2007, van de vangstmogelijkheden voor sommige visbestanden en groepen visbestanden welke in de Oostzee van toepassing zijn, en tot vaststelling van de bij de visserij in acht te nemen voorschriften (PB L 367 van 22.12.2006, blz.
1);
- Verordening (EG) nr. 1966/2006 van de Raad betreffende de elektronische registratie en melding van visserijactiviteiten en een systeem voor teledetectie (PB L 409 van 30.12.2006, blz.
1);
- Verordening (EG) nr. 41/2007 van de Raad van 21 december 2006 tot vaststelling, voor 2007, van de vangstmogelijkheden voor sommige visbestanden en groepen visbestanden welke in de wateren van de Gemeenschap en, voor vaartuigen van de Gemeenschap, in andere wateren met vangstbeperkingen van toepassing zijn (PB L 15 van 20.1.2007, blz.
1);
- Verordening (EG) nr. 1098/2007 van de Raad van 18 september 2007 tot vaststelling van een meerjarenplan voor de kabeljauwbestanden in de Oostzee en de visserijtakken die deze bestanden exploiteren, tot wijziging van Verordening (EEG) nr. 2847/93 en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 779/97 (PB L 248 van 22.9.2007, blz.
1);
- Verordening (EG) nr. 199/2008 van de Raad betreffende de instelling van een communautair kader voor de verzameling, het beheer en het gebruik van gegevens in de visserijsector en voor de ondersteuning van wetenschappelijk advies over het gemeenschappelijk visserijbeleid (PB L 60 van 5.3.2008, blz.
1);
- Verordening (EG) nr. 1005/2008 van de Raad houdende de totstandbrenging van een communautair systeem om illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij te voorkomen, tegen te gaan en te beëindigen, tot wijziging van Verordeningen (EEG) nr. 2847/93, (EG) nr. 1936/2001 en (EG) nr. 601/2004 en tot intrekking van Verordeningen (EG) nr. 1093/94 en (EG) nr. 1447/1999 (PB L 286 van 29.10.2008, blz.
1);
- Verordening (EG) nr. 1006/2008 van de Raad betreffende machtigingen voor visserijactiviteiten van communautaire vissersvaartuigen buiten de communautaire wateren en de toegang van vaartuigen van derde landen tot de communautaire wateren, en houdende wijziging van Verordeningen (EEG) nr. 2847/90 en (EG) nr. 1627/94 en houdende intrekking van Verordening (EG) nr. 3317/94 (PB L 286 van 29.10.2008, blz. 33);
- Verordening (EG) nr. xx/2009 van de Raad tot intrekking van 14 achterhaalde verordeningen op het gebied van het gemeenschappelijk visserijbeleid ....;
- Beschikking 2009/309/EG van de Commissie tot intrekking van 13 achterhaalde beschikkingen op het gebied van het gemeenschappelijk visserijbeleid (PB L 90 van 2.4.2009, blz. 24);
- Verordening (EG) nr. 498/2007 van de Commissie tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 1198/2006 van de Raad inzake het Europees Visserijfonds (PB L 120 van 10.5.2007, blz.
1);
- Verordening (EG) nr. 875/2007 van de Commissie betreffende de toepassing van de artikelen 87 en 88 van het EG-Verdrag op de-minimissteun in de visserijsector en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1860/2004 (PB L 193 van 25.7.2007, blz.
6);
- Verordening (EG) nr. 696/2008 van de Commissie tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 104/2000 van de Raad ten aanzien van de verbindendverklaring voor niet-aangeslotenen van bepaalde door producentenorganisaties in de visserijsector vastgestelde regels (PB L 195 van 24.7.2008, blz.
6);
- Verordening (EG) nr. 736/2008 van de Commissie betreffende de toepassing van de artikelen 87 en 88 van het EG-Verdrag op staatssteun voor kleine en middelgrote ondernemingen die visserijproducten produceren, verwerken en afzetten (PB L 201 van 30.7.2008, blz. 16);
- Verordening (EG) nr. 665/2008 van de Commissie van 14 juli 2008 tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EG) nr. 199/2008 van de Raad betreffende de instelling van een communautair kader voor de verzameling, het beheer en het gebruik van gegevens in de visserijsector en voor de ondersteuning van wetenschappelijk advies over het gemeenschappelijk visserijbeleid (PB L 186 van 15.7.2008, blz.
3);
- Verordening (EG) nr. 1077/2008 van de Commissie van 3 november 2008 tot vaststelling van toepassingsbepalingen voor Verordening (EG) nr. 1966/2006 van de Raad betreffende de elektronische registratie en melding van visserijactiviteiten en een systeem voor teledetectie en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1566/2007 (PB L 295 van 4.11.2008, blz.
3);
- Verordening (EG) nr. 148/2009 van de Commissie tot intrekking van 11 achterhaalde beschikkingen op het gebied van het gemeenschappelijk visserijbeleid (PB L 50 van 21.2.2009, blz. 10);
- Verordening (EG) nr. 248/2009 van de Commissie houdende uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 104/2000 van de Raad inzake de mededelingen betreffende de erkenning van de producentenorganisaties en de vaststelling van de prijzen en de interventiemaatregelen in het kader van de gemeenschappelijke ordening der markten in de sector visserijproducten en producten van de aquacultuur (Herschikking) (PB L 79 van 25.3.2009, blz.
7). [afbeelding - zie origineel document] [afbeelding - zie origineel document] [afbeelding - zie origineel document] [afbeelding - zie origineel document] [afbeelding - zie origineel document] [afbeelding - zie origineel document] [afbeelding - zie origineel document] [afbeelding - zie origineel document] [afbeelding - zie origineel document]
programma’s heeft de Commissie een vademecum (C(2007) 3812) en twee notities (C(2007) 2575 en 2578) opgesteld.
(IV’s).