Toelichting bij COM(2015)212 - Wijziging van Verordening (EU) 2015/104, wat bepaalde vangstmogelijkheden betreft - Hoofdinhoud
Dit is een beperkte versie
U kijkt naar een beperkte versie van dit dossier in de EU Monitor.
| dossier | COM(2015)212 - Wijziging van Verordening (EU) 2015/104, wat bepaalde vangstmogelijkheden betreft. |
|---|---|
| bron | COM(2015)212   |
| datum | 20-05-2015 |
Bij Verordening (EU) 2015/104 van de Raad zijn voor 2015 voor sommige visbestanden en groepen visbestanden de vangstmogelijkheden vastgesteld welke in de wateren van de Unie en, voor vaartuigen van de Unie, in bepaalde wateren buiten de Unie van toepassing zijn. Deze vangstmogelijkheden worden doorgaans meerdere keren gewijzigd gedurende de periode waarin zij van kracht zijn.
2. RESULTATEN VAN DE RAADPLEGING VAN BELANGHEBBENDE PARTIJEN EN EFFECTBEOORDELING
Met de lidstaten zijn uitvoerige besprekingen gevoerd over het opleggen van vangstbeperkingen voor specifieke soorten vistuig en het gebruikmaken van een gesloten gebied. De lidstaten is gevraagd specifieke zeebaarsvisserijen te identificeren en aan te geven hoe zij de zeebaarsvangsten en de sterfte in hun respectieve visserijen kunnen reduceren.
Als reactie daarop hebben Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk een reeks vangstbeperkingen geïdentificeerd en aangegeven welke de impact daarvan is op de verschillende vangstmethoden die in de zeebaarsvisserij worden gebruikt.
3. JURIDISCHE ELEMENTEN VAN HET VOORSTEL
Het voorstel heeft tot doel Verordening (EU) 2015/104 te wijzigen zoals hieronder wordt uiteengezet.
In juni 2014 heeft de Internationale Raad voor het onderzoek van de zee (ICES) wetenschappelijk advies uitgebracht over dit bestand, dat sinds 2012 snel achteruitgaat. Bovendien zijn de bestaande nationale maatregelen ter bescherming van zeebaars volgens het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV) door de bank genomen ondoeltreffend gebleken. Zeebaars is een langzaam groeiende soort die laat geslachtsrijp wordt. De visserijsterfte bij dit bestand ligt momenteel vier keer hoger dan het niveau dat de maximale duurzame opbrengst zou opleveren (MSY – maximum sustainable yield). Aangezien de toestand van het zeebaarsbestand in de Keltische Zee, het Kanaal, de Ierse Zee en het zuidelijke deel van de Noordzee (ICES-sectoren IVb, c en VIIa, d-h) kritiek blijft, dienen de vangsten van dit bestand zover mogelijk te worden gereduceerd om de rekrutering te stimuleren en te beschermen.
In januari 2015 zijn op basis van artikel 12 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad inzake het gemeenschappelijk visserijbeleid noodmaatregelen genomen om de paaibestanden van zeebaars urgent bescherming te bieden. De bescherming op grond van die verordening is echter tijdelijk. De Commissie heeft duidelijk gesteld dat de noodmaatregelen het eerste deel vormen in een driedelige beheersmatige reactie die in 2015 haar beslag moet krijgen, en dat zij met de lidstaten samenwerkt om deze verder te ontwikkelen. De eerste wijziging van Verordening (EU) 2015/104 inzake de vangstmogelijkheden is al vastgesteld: met dit tweede deel van de beheersmatige reactie op de situatie van het zeebaarsbestand zijn vangstbeperkingen voor sportvissers ingevoerd.
Het onderhavige voorstel bevat het derde deel van de reeks maatregelen, dat is besproken met de lidstaten die een belang hebben in de visserij op dit bestand. Het gaat om de invoering van maandelijkse vangstbeperkingen voor specifieke vangstmethoden en een verbod ter ondersteuning van de reeds door Ierland genomen instandhoudingsmaatregelen – de Ierse nationale wetgeving verbiedt de commerciële exploitatie van zeebaars door Ierse vaartuigen. Invoering van een vergelijkbaar verbod en uitbreiding daarvan tot alle EU-vaartuigen die actief zijn in het gebied, zou het bestand ten goede komen, de ontwikkeling van verdere gerichte visserijen voorkomen en verplaatsing naar dit gebied verhinderen. Daarom wordt een verbod voor de ICES-sectoren VIIa-c,g,j-k voorgesteld, weliswaar met toelating van beperkte visserijmogelijkheden voor kleinschalige vloten in de Britse territoriale wateren. De visserij in de ICES-sectoren IVb,c en VIId,e,f,h moet eveneens worden gereduceerd, meer bepaald aan de hand van maandelijkse vangstbeperkingen.
Zeebaars wordt gevangen in het kader van een aantal incidentele en gerichte visserijen. Aangenomen wordt dat een vangstbeperking vooral een impact zal hebben op de visserijen die gericht op zeebaars vissen zodat de vissers de gelegenheid krijgen hun visserijpraktijken met het oog op vangstreductie aan te passen. De vangstbeperkingen zijn zo gekozen dat incidentele vangsten kunnen worden aangeland.