Overwegingen bij COM(2022)459 - Noodinstrument voor de eengemaakte markt - Hoofdinhoud
Dit is een beperkte versie
U kijkt naar een beperkte versie van dit dossier in de EU Monitor.
| dossier | COM(2022)459 - Noodinstrument voor de eengemaakte markt. |
|---|---|
| document | COM(2022)459   |
| datum | 19 september 2022 |
(2) De Unie was met name aan het begin van de COVID-19-pandemie onvoldoende voorbereid om een efficiënte productie, aankoop en distributie van crisisrelevante niet-medische goederen te verzekeren, zoals persoonlijke beschermingsmiddelen, en de ad-hocmaatregelen die de Commissie nam om de werking van de eengemaakte markt te herstellen en de beschikbaarheid van crisisrelevante niet-medische goederen tijdens de pandemie te waarborgen, waren dan ook per definitie reactief van aard. De pandemie maakte ook duidelijk dat het ontbrak aan een goed overzicht van de productiecapaciteit in de Unie en van de zwakke plekken van de mondiale toeleveringsketens.
(3) De acties van de Commissie liepen enkele weken vertraging op wegens het ontbreken van Uniebrede noodplanningsmaatregelen en omdat niet duidelijk was welk onderdeel van de nationale overheid zij moest contacteren voor een snelle aanpak van de gevolgen van de crisis voor de eengemaakte markt. Bovendien werd duidelijk dat ongecoördineerde beperkende maatregelen van de lidstaten de gevolgen van de crisis voor de eengemaakte markt nog zouden verergeren. Er bleek behoefte te bestaan aan afspraken tussen de autoriteiten van de lidstaten en de Unie wat betreft noodplanning, technische coördinatie en samenwerking en informatie-uitwisseling.
(4) Vertegenwoordigende organisaties van marktdeelnemers hebben opgemerkt dat marktdeelnemers onvoldoende op de hoogte waren van de crisisresponsmaatregelen van de lidstaten tijdens de pandemie, deels omdat zij niet wisten waar zij dergelijke informatie konden verkrijgen, deels als gevolg van taalbarrières en de administratieve lasten die gepaard gaan met het in elke lidstaat opnieuw navraag moeten doen, met name in een voortdurend veranderende regelgevingsomgeving. Hierdoor konden zij niet met kennis van zaken besluiten nemen over de mate waarin zij tijdens een crisis kunnen vertrouwen op hun recht van vrij verkeer of hun grensoverschrijdende bedrijfsactiviteiten kunnen voortzetten. De beschikbaarheid van informatie over crisisresponsmaatregelen op nationaal en Unieniveau moet worden verbeterd.
(5) De recente gebeurtenissen hebben ook duidelijk gemaakt dat de Unie beter voorbereid moet zijn op mogelijke toekomstige crises, met name gelet op de aanhoudende gevolgen van de klimaatverandering en de daaruit voortvloeiende natuurrampen en op de mondiale economische en geopolitieke instabiliteit. Aangezien we niet weten hoe toekomstige crises met ernstige gevolgen voor de eengemaakte markt en de toeleveringsketens eruit zullen zien, moet een instrument worden opgezet dat van toepassing is op de gevolgen van uiteenlopende crises voor de eengemaakte markt.
(6) Een crisis kan een tweeledig effect hebben op de eengemaakte markt. Enerzijds kan het vrije verkeer binnen de eengemaakte markt worden belemmerd, waardoor de normale werking ervan wordt verstoord. Anderzijds kan een crisis de tekorten aan crisisrelevante goederen en diensten op de eengemaakte markt doen verergeren. De verordening moet betrekking hebben op beide soorten gevolgen voor de eengemaakte markt.
(7) Aangezien het moeilijk te voorspellen is hoe toekomstige crises met gevolgen voor de eengemaakte markt en de toeleveringsketens ervan er precies uit zullen zien, moet deze verordening voorzien in een algemeen kader voor de anticipatie en voorbereiding op, het verzachten en tot een minimum beperken van de negatieve gevolgen die een crisis kan hebben voor die markt en toeleveringsketens.
(8) Het uit hoofde van deze verordening vastgestelde kader van maatregelen moet op coherente, transparante, efficiënte, evenredige en tijdige wijze worden ingezet, terdege rekening houdend met de noodzaak vitale maatschappelijke functies in stand te houden, waaronder de handhaving van de openbare veiligheid, de staatsveiligheid, de openbare orde of de volksgezondheid, de verantwoordelijkheid van de lidstaten om de nationale veiligheid te waarborgen en hun bevoegdheid om andere essentiële staatsfuncties te waarborgen, waaronder de territoriale integriteit van de staat en het handhaven van de openbare orde.
(9) Daartoe voorziet deze verordening in het volgende:
–de nodige middelen om ervoor te zorgen dat de eengemaakte markt, de daarop actieve bedrijven en de bijbehorende strategische toeleveringsketens blijven functioneren, met inbegrip van het vrije verkeer van goederen, diensten en personen tijdens crises en de beschikbaarheid van crisisrelevante goederen en diensten voor burgers, bedrijven en overheidsinstanties tijdens crises;
–een forum dat moet zorgen voor adequate coördinatie, samenwerking en informatie-uitwisseling; en
–de middelen om de informatie die nodig is voor een gerichte reactie en adequaat marktgedrag van bedrijven en burgers tijdens een crisis, tijdig toegankelijk te maken en beschikbaar te stellen.
(10) Waar mogelijk moet deze verordening het mogelijk maken te anticiperen op gebeurtenissen en crises, door voort te bouwen op de continue analyse van gebieden die van strategisch belang zijn voor de economie van de eengemaakte markt en de voortdurende prognosewerkzaamheden van de Unie.
(11) Deze verordening mag niet overlappen met het bestaande kader voor geneesmiddelen, medische hulpmiddelen of andere medische tegenmaatregelen uit hoofde van het EU-kader voor gezondheidsbeveiliging, met inbegrip van Verordening (EU) …/… inzake ernstige grensoverschrijdende bedreigingen van de gezondheid [(COM(2020) 727)], Verordening (EU) …/… van de Raad betreffende een kader van maatregelen ter waarborging van de levering van in een crisissituatie relevante medische tegenmaatregelen [noodkaderverordening (COM(2021) 577)], Verordening (EU) …/… tot wijziging van Verordening (EG) nr. 851/2004 tot oprichting van een Europees Centrum voor ziektepreventie en -bestrijding [(COM(2020) 726)] en Verordening (EU) 2022/123 betreffende een grotere rol van het Europees Geneesmiddelenbureau [EMA-verordening]. Daarom zijn geneesmiddelen, medische hulpmiddelen en andere medische tegenmaatregelen die op de lijst van artikel 6, lid 1, van de noodkaderverordening voorkomen, uitgesloten van het toepassingsgebied van deze verordening, behalve wat betreft de bepalingen inzake het vrije verkeer tijdens de noodfase voor de eengemaakte markt, en met name die welke bedoeld zijn om het vrije verkeer te herstellen en te vergemakkelijken, alsook het kennisgevingsmechanisme.
(12) Deze verordening moet een aanvulling vormen op de geïntegreerde EU-regeling politieke crisisrespons die de Raad uit hoofde van zijn Uitvoeringsbesluit (EU) 2018/1993 beheert wat betreft zijn werkzaamheden inzake de effecten op de eengemaakte markt van sectoroverschrijdende crises die politieke besluitvorming vereisen.
(13) Deze verordening laat het Uniemechanisme voor civiele bescherming onverlet. Deze verordening moet complementair zijn met het Uniemechanisme voor civiele bescherming en moet het, waar nodig, ondersteunen wat betreft de beschikbaarheid van kritieke goederen en het vrije verkeer van civielebeschermingswerkers, met inbegrip van hun uitrusting, bij crises die binnen het toepassingsgebied van dat mechanisme vallen.
(14) Deze verordening laat de artikelen 55 tot en met 57 van Verordening (EG) nr. 178/2002, inzake het algemeen plan voor crisismanagement op het gebied van levensmiddelen en diervoeders, zoals uitgevoerd bij Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/300 van de Commissie, onverlet.
(15) De verordening laat het Europees mechanisme voor paraatheid en respons bij voedselzekerheidscrises onverlet. Niettemin moeten de bepalingen van deze verordening van toepassing zijn op levensmiddelen, met inbegrip van de bepalingen betreffende het kennisgevingsmechanisme en betreffende beperkingen van het recht van vrij verkeer. De krachtens deze verordening aangemelde maatregelen betreffende levensmiddelen kunnen ook worden getoetst op hun overeenstemming met andere desbetreffende bepalingen van het EU-recht.
(16) Om rekening te houden met de uitzonderlijke aard en de mogelijke verreikende gevolgen van een noodsituatie voor de eengemaakte markt voor de fundamentele werking van die markt, moeten overeenkomstig artikel 281, lid 2, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie bij wijze van uitzondering aan de Raad uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend om de noodfase voor de eengemaakte markt te activeren.
(17) Artikel 21 VWEU bepaalt dat iedere burger van de Unie het recht heeft vrij op het grondgebied van de lidstaten te reizen en te verblijven, onder voorbehoud van de beperkingen en voorwaarden die bij de Verdragen en de bepalingen ter uitvoering daarvan zijn vastgesteld. De uitvoerige voorwaarden en beperkingen zijn opgenomen in Richtlijn 2004/38/EG. In deze richtlijn worden de algemene beginselen vastgesteld die op deze beperkingen van toepassing zijn en de redenen die kunnen worden aangevoerd om dergelijke maatregelen te rechtvaardigen. Het betreft redenen van openbare orde, openbare veiligheid en volksgezondheid. In dit verband kunnen beperkingen van het vrije verkeer gerechtvaardigd zijn indien zij evenredig en niet-discriminerend zijn. Deze verordening heeft niet als doel aanvullende gronden ter beperking van het recht van vrij verkeer van personen vast te stellen naast die van hoofdstuk VI van Richtlijn 2004/38/EG.
(18) De maatregelen voor het herstel en de vergemakkelijking van het vrije verkeer van personen en alle andere maatregelen die van invloed zijn op het vrije verkeer van personen waarin deze verordening voorziet, zijn gebaseerd op artikel 21 VWEU en vormen een aanvulling op Richtlijn 2004/38/EG, zonder afbreuk te doen aan de toepassing daarvan tijdens noodsituaties voor de eengemaakte markt. Die maatregelen mogen niet leiden tot het toestaan of rechtvaardigen van beperkingen van het vrije verkeer die in strijd zijn met de Verdragen of met andere Unierechtelijke bepalingen.
(19) In artikel 45 VWEU is het recht op vrij verkeer van werknemers neergelegd, met inachtneming van de beperkingen en voorwaarden die bij de Verdragen en de bepalingen ter uitvoering daarvan zijn vastgesteld. Deze verordening omvat bepalingen die een aanvulling vormen op de bestaande maatregelen om het vrije verkeer van personen te versterken, de transparantie te vergroten en administratieve bijstand te verlenen tijdens noodsituaties voor de eengemaakte markt. Die maatregelen behelzen het opzetten en beschikbaar stellen van de centrale contactpunten voor werknemers en hun vertegenwoordigers in de lidstaten en op Unieniveau tijdens de waakzaamheids- en de noodfase voor de eengemaakte markt als bedoeld in deze verordening.
(20) Indien de lidstaten ter voorbereiding op en tijdens noodsituaties voor de eengemaakte markt maatregelen nemen die van invloed zijn op het vrije verkeer van goederen of personen of op de vrije dienstverrichting, moeten zij die maatregelen beperken tot wat nodig is en moeten zij die opheffen zodra de situatie dat toelaat. Die maatregelen moeten in overeenstemming zijn met de beginselen van evenredigheid en non-discriminatie en moeten rekening houden met de specifieke situatie van grensregio’s.
(21) Bij de activering van de noodfase voor de eengemaakte markt moeten de lidstaten worden verplicht crisisrelevante beperkingen van het vrije verkeer te melden.
(22) Wanneer de Commissie onderzoekt of aangemelde ontwerpmaatregelen of vastgestelde maatregelen verenigbaar zijn met het evenredigheidsbeginsel, moet zij terdege rekening houden met de zich ontwikkelende crisissituatie en met de vaak beperkte informatie waarover de lidstaten beschikken wanneer zij de opkomende risico’s in de context van de crisis trachten te verminderen. Indien dat gezien de omstandigheden gerechtvaardigd en noodzakelijk is, kan de Commissie op basis van alle beschikbare informatie, waaronder specialistische of wetenschappelijke informatie, onderzoeken of de argumenten van de lidstaten die het voorzorgsbeginsel aanvoeren als reden om beperkingen van het vrije verkeer van personen vast te stellen, gegrond zijn. De Commissie moet ervoor zorgen dat dergelijke maatregelen in overeenstemming zijn met het Unierecht en geen ongerechtvaardigde belemmeringen voor de werking van de eengemaakte markt opwerpen. De Commissie moet zo snel mogelijk reageren op de kennisgevingen van de lidstaten, rekening houdend met de omstandigheden van de specifieke crisis, doch uiterlijk binnen de in deze verordening vastgestelde termijnen.
(23) Om ervoor te zorgen dat de specifieke noodmaatregelen voor de eengemaakte markt waarin deze verordening voorziet, alleen worden gebruikt wanneer zij onontbeerlijk zijn voor de reactie op een specifieke noodsituatie voor de eengemaakte markt, moet voor die maatregelen afzonderlijke activering door middel van uitvoeringshandelingen van de Commissie vereist zijn, onder vermelding van de redenen voor de activering en van de crisisrelevante goederen of diensten waarop de maatregelen betrekking hebben.
(24) Om er bovendien voor te zorgen dat de uitvoeringshandelingen evenredig zijn en dat de rol van de marktdeelnemers in het kader van crisisbeheersing wordt geëerbiedigd, zou de Commissie de noodfase voor de eengemaakte markt uitsluitend moeten activeren wanneer marktdeelnemers niet in staat zijn binnen een redelijke termijn op vrijwillige basis een oplossing te bieden. De redenen daarvoor moeten in alle uitvoeringshandelingen ten aanzien van alle specifieke aspecten van de crisis worden vermeld.
(25) De Commissie mag de informatieverzoeken met antwoordplicht voor marktdeelnemers alleen inzetten wanneer de informatie die nodig is om adequaat te reageren op de noodsituatie voor de eengemaakte markt — zoals informatie die nodig is voor de aankoop van goederen door de Commissie namens de lidstaten of voor het ramen van de productiecapaciteit van fabrikanten van crisisrelevante goederen waarvan de toeleveringsketens zijn verstoord — niet uit openbare bronnen of op vrijwillige basis kan worden verkregen.
(26) Indien nodig moeten met de activering van de noodfase voor de eengemaakte markt ook bepaalde crisisresponsprocedures in gang worden gezet die voorzien in aanpassingen van de regels inzake het ontwerp, de productie, de conformiteitsbeoordeling en het in de handel brengen van goederen die zijn onderworpen aan geharmoniseerde voorschriften van de Unie. Deze crisisresponsprocedures moeten het mogelijk maken als crisisrelevant aangemerkte producten snel in de handel te brengen in een noodsituatie. De conformiteitsbeoordelingsinstanties moeten de conformiteitsbeoordeling van crisisrelevante goederen voorrang geven boven alle andere lopende aanvragen voor andere producten. Anderzijds moeten de nationale bevoegde autoriteiten, indien de conformiteitsbeoordelingsprocedures onnodig vertraagd zijn, vergunningen kunnen afgeven om producten die niet de toepasselijke conformiteitsbeoordelingsprocedures hebben doorlopen, op hun markt in de handel te brengen, mits zij aan de toepasselijke veiligheidseisen voldoen. Dergelijke vergunningen zijn alleen geldig op het grondgebied van de lidstaat van afgifte en de looptijd ervan is beperkt tot de duur van de noodfase voor de eengemaakte markt. Bovendien moet het mechanisme van het vermoeden van conformiteit op bepaalde punten worden versoepeld om het makkelijker te maken het aanbod van crisisrelevante producten te vergroten. In de context van een noodsituatie voor de eengemaakte markt moeten de fabrikanten van crisisrelevante goederen ook kunnen vertrouwen op nationale en internationale normen, die een beschermingsniveau bieden dat gelijkwaardig is aan dat van de geharmoniseerde Europese normen. In gevallen waarin er geen geharmoniseerde Europese normen bestaan of de naleving ervan ernstig wordt bemoeilijkt door de verstoringen van de eengemaakte markt, moet de Commissie de mogelijkheid hebben om vrijwillige of verplichte gemeenschappelijke technische specificaties op te stellen om de fabrikanten gebruiksklare technische oplossingen te bieden.
(27) Het doorvoeren van deze crisisrelevante aanpassingen van de desbetreffende sectorale geharmoniseerde regels van de Unie vereist gerichte aanpassingen van de volgende 19 sectorale kaders: Richtlijn 2000/14/EG, Richtlijn 2006/42/EG, Richtlijn 2010/35/EU, Richtlijn 2013/29/EU, Richtlijn 2014/28/EU, Richtlijn 2014/29/EU, Richtlijn 2014/30/EU, Richtlijn 2014/31/EU, Richtlijn 2014/32/EU, Richtlijn 2014/33/EU, Richtlijn 2014/34/EU, Richtlijn 2014/35/EU, Richtlijn 2014/53/EU, Richtlijn 2014/68/EU, Verordening (EU) 2016/424, Verordening (EU) 2016/425, Verordening (EU) 2016/426, Verordening (EU) 2019/1009 en Verordening (EU) nr. 305/2011. De activering van de noodprocedures moet afhankelijk worden gesteld van de activering van de noodfase voor de eengemaakte markt en moet beperkt blijven tot de als crisisrelevant aangemerkte producten.
(28) In geval van aanzienlijke risico’s voor de werking van de eengemaakte markt, ernstige tekorten aan of een uitzonderlijk grote vraag naar goederen van strategisch belang, kunnen Uniemaatregelen om de beschikbaarheid van crisisrelevante producten te waarborgen, zoals als prioritair aangemerkte bestellingen, onmisbaar blijken voor het herstel van de normale werking van de eengemaakte markt.
(29) Om de koopkracht en de onderhandelingspositie van de Commissie tijdens de waakzaamheids- en de noodfase voor de eengemaakte markt optimaal te benutten, moeten de lidstaten de Commissie kunnen verzoeken namens hen in te kopen.
(30) Wanneer er tijdens een noodsituatie voor de eengemaakte markt een ernstig tekort aan crisisrelevante producten of diensten op de eengemaakte markt bestaat en het duidelijk is dat de op die markt actieve marktdeelnemers geen van die goederen produceren, maar in beginsel in staat zijn hun productielijnen te herbestemmen of onvoldoende capaciteit zouden kunnen hebben om de benodigde goederen of diensten te leveren, moet de Commissie de lidstaten in laatste instantie kunnen aanbevelen maatregelen te nemen om de opschaling of herbestemming van de productiecapaciteit van fabrikanten of van de capaciteit van de dienstverleners om crisisrelevante diensten te verlenen, te vergemakkelijken of te eisen. Daarbij informeert de Commissie de lidstaten over de ernst van het tekort en de soorten crisisrelevante goederen of diensten die nodig zijn, en verleent zij ondersteuning en advies met betrekking tot de flexibiliteit die het EU-acquis biedt voor dergelijke doeleinden.
(31) De maatregelen die voor flexibiliteit in de regelgeving zorgen, bieden de Commissie de mogelijkheid de lidstaten aan te bevelen de vergunningsverleningsprocedures te versnellen voor de vergunningen die nodig zijn om de capaciteit voor de productie van crisisrelevante goederen of voor de verlening van crisisrelevante diensten, te vergroten.
(32) Om ervoor te zorgen dat crisisrelevante goederen beschikbaar zijn tijdens de noodfase voor de eengemaakte markt, kan de Commissie bovendien de marktdeelnemers die actief zijn in crisisrelevante toeleveringsketens verzoeken voorrang te geven aan bestellingen van inputs die nodig zijn voor de productie van crisisrelevante eindproducten of aan bestellingen van dergelijke eindproducten zelf. Indien een marktdeelnemer weigert dergelijke bestellingen te aanvaarden en voorrang te geven, kan de Commissie op basis van objectief bewijs waaruit blijkt dat de beschikbaarheid van crisisrelevante goederen onontbeerlijk is, besluiten de betrokken marktdeelnemers te verzoeken bepaalde bestellingen te aanvaarden en voorrang te geven, waarbij de uitvoering van die bestellingen voorrang krijgt boven andere privaat- of publiekrechtelijke verplichtingen. Indien de marktdeelnemer de bestelling niet aanvaardt, moet hij legitieme redenen aanvoeren voor de afwijzing van het verzoek. De Commissie kan die gemotiveerde toelichting of delen ervan openbaar maken, met inachtneming van de vertrouwelijkheid van bedrijfsinformatie.
(33) Voorts kan de Commissie, om de beschikbaarheid van crisisrelevante goederen tijdens de noodfase voor de eengemaakte markt te waarborgen, de lidstaten aanbevelen strategische reserves te verdelen, met inachtneming van de beginselen van solidariteit, noodzakelijkheid en evenredigheid.
(34) Wanneer de krachtens deze verordening uit te voeren activiteiten gepaard gaan met de verwerking van persoonsgegevens, moet die verwerking in overeenstemming zijn met de desbetreffende Uniewetgeving inzake de bescherming van persoonsgegevens, namelijk Verordening (EU) 2018/1725 van het Europees Parlement en de Raad 41 en Verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad 42 .
(35) Om eenvormige voorwaarden voor de uitvoering van deze verordening te waarborgen, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden verleend ten aanzien van de mogelijkheid ondersteunende maatregelen vast te stellen om het vrije verkeer van personen te vergemakkelijken en een lijst op te stellen met individuele streefcijfers (hoeveelheden en termijnen) voor de strategische reserves die de lidstaten moeten aanhouden, zodat de doelstellingen van het initiatief worden verwezenlijkt. Voorts moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden verleend voor de activering van de waakzaamheidsfase en van waakzaamheidsmaatregelen om de strategische toeleveringsketens zorgvuldig te monitoren en het aanleggen van strategische reserves van goederen van strategisch belang te coördineren. Bovendien moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden verleend wat betreft de activering van specifieke noodmaatregelen tijdens een noodsituatie voor de eengemaakte markt, om een snelle en gecoördineerde respons mogelijk te maken. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad.
(36) Deze verordening is in overeenstemming met de grondrechten en neemt de beginselen in acht die met name in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (“het Handvest”) worden erkend. De verordening eerbiedigt met name het recht op eerbiediging van het privéleven van de marktdeelnemers zoals neergelegd in artikel 7 van het Handvest, het recht op de bescherming van persoonsgegevens als bedoeld in artikel 8 van het Handvest, de bij artikel 16 van het Handvest beschermde vrijheid van ondernemerschap en contractvrijheid, het bij artikel 17 van het Handvest beschermde recht op eigendom, het bij artikel 26 van het Handvest beschermde recht op collectieve onderhandelingen en op collectieve actie, en het recht op een doeltreffende voorziening in rechte en op een onpartijdig gerecht als bedoeld in artikel 47 van het Handvest. Daar de doelstelling van deze verordening niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt, maar vanwege de omvang of de gevolgen van het optreden beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om die doelstelling te verwezenlijken. De verordening mag geen afbreuk doen aan de bij het VWEU erkende autonomie van de sociale partners.
(37) De Unie blijft zich ten volle inzetten voor internationale solidariteit en staat volledig achter het beginsel dat alle noodzakelijk geachte maatregelen die uit hoofde van deze verordening worden genomen, waaronder die welke nodig zijn om kritieke tekorten te voorkomen of te verhelpen, op doelgerichte, transparante, evenredige wijze en op tijdelijke basis worden uitgevoerd en in overeenstemming zijn met de WTO-verplichtingen.
(38) Het Uniekader omvat interregionale elementen om samenhangende, multisectorale, grensoverschrijdende waakzaamheids- en noodmaatregelen voor de eengemaakte markt vast te stellen, met name rekening houdend met de middelen, capaciteiten en kwetsbaarheden in naburige regio’s, in het bijzonder grensregio’s.
(39) In voorkomend geval overlegt de Commissie namens de Unie of werkt zij namens de Unie samen met betrokken derde landen, in het bijzonder ontwikkelingslanden, teneinde coöperatieve oplossingen te vinden voor verstoringen van de toeleveringsketens, in overeenstemming met de internationale verplichtingen. In voorkomend geval vindt hiervoor coördinatie plaats in de desbetreffende internationale fora.
(40) Met het oog op de vaststelling van een kader van crisisprotocollen moet aan de Commissie de bevoegdheid worden verleend om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen in aanvulling op het regelgevingskader van deze verordening door nadere invulling te geven aan de modaliteiten voor samenwerking tussen de lidstaten en de autoriteiten van de Unie tijdens de waakzaamheids- en de noodfase voor de eengemaakte markt, veilige informatie-uitwisseling en risico- en crisiscommunicatie. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen gebeuren in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven. Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen.
(41) Verordening (EG) nr. 2679/98 van de Raad, die voorziet in een mechanisme voor bilateraal overleg over belemmeringen voor de werking van de eengemaakte markt, is zelden gebruikt en is achterhaald. De evaluatie heeft uitgewezen dat de oplossingen waarin die verordening voorziet, niet aansluiten op de praktijk van complexe crises, die niet beperkt blijven tot incidenten aan de grens van twee naburige lidstaten. Dientengevolge moet die verordening worden ingetrokken.