Bijlagen bij COM(2020)809 - Uitvoering van Verordening 762/2008 betreffende de indiening door de lidstaten van statistieken over aquacultuur - Hoofdinhoud
Dit is een beperkte versie
U kijkt naar een beperkte versie van dit dossier in de EU Monitor.
dossier | COM(2020)809 - Uitvoering van Verordening 762/2008 betreffende de indiening door de lidstaten van statistieken over aquacultuur. |
---|---|
document | COM(2020)809 |
datum | 15 december 2020 |
De Europese referentiemetagegevens, waaronder een kwaliteitsverslag over aquacultuurstatistieken op EU‑niveau 13 , worden gepubliceerd in de openbare databank van Eurostat met de bovenvermelde gegevenstabellen. De landen beoordelen de metagegevens elk jaar.
2.5 Vertrouwelijkheid van gegevens
Een grote tekortkoming in de aquacultuurstatistieken die in het kader van Verordening (EG) nr. 762/2008 worden verzameld, is het grote aantal cellen met vertrouwelijke gegevens. Hiervoor zijn twee hoofdredenen. Ten eerste wordt in de verordening een zeer gedetailleerde gegevensstructuur voorgeschreven, wat op zijn beurt tot zeer gefragmenteerde gegevens leidt. Ten tweede is de aquacultuursector zeer gespecialiseerd, aangezien er bedrijven zijn die zeer weinig soorten kweken met één belangrijke productiemethode of productieomgeving. Bijgevolg is een groot aantal gegevens over individuele soorten en aggregaten vertrouwelijk geworden.
In 2018 werd bijna de helft van de lidstaten geconfronteerd met problemen die verband hielden met de vertrouwelijkheid van gegevens bij de belangrijkste dataset over de aquacultuurproductie. Dit betekende dat EU-aggregaten voor de meeste soorten vertrouwelijk bleven, vaak vanwege vertrouwelijke gegevens in een enkele lidstaat. Het nationale totale productievolume en de nationale productiewaarde werden echter voor 2016 voor alle lidstaten gepubliceerd, terwijl deze voor Letland in 2017 en 2018 vertrouwelijk werden. Vertrouwelijke gegevens uit een bepaalde lidstaat verhinderden de bekendmaking van het EU‑aggregaat voor op vangst gebaseerde input voor aquacultuur. De productie van viseieren voor menselijke consumptie in de hele EU bleef vertrouwelijk vanwege de nicheproductie in drie lidstaten, terwijl de nationale productie in Spanje en Hongarije in 2018 vertrouwelijk werd. De gegevens over de productie van hatchery’s en nursery’s waren in verschillende lidstaten vertrouwelijk.
Eurostat en de lidstaten hebben tijd geïnvesteerd en inspanningen geleverd om zoveel mogelijk cijfers beschikbaar te stellen voor de gebruikers van de gegevens en tegelijk de statistische geheimhouding te waarborgen en het proces zo efficiënt mogelijk te houden.
3 Last en kosteneffectiviteit
Eurostat heeft de kosteneffectiviteit van de verzameling van aquacultuurgegevens in het kader van Verordening (EG) nr. 762/2008 beoordeeld aan de hand van de methodologische landenverslagen voor 2018, samen met de kostenanalyse per statistisch product die elk jaar door het Europees statistisch systeem wordt uitgevoerd. De kostenanalyse betreft het jaar 2019, zodat de verzameling van aquacultuurgegevens voor het referentiejaar 2017 wordt afgedekt. Aan de kostenanalyse hebben 24 landen deelgenomen; in geldwaarde uitgedrukt bedragen de gemiddelde kosten ongeveer 105 000 EUR per jaar. Een rechtstreekse vergelijking met het cijfer van de laatste verslaglegging is niet mogelijk, aangezien niet alle landen aan beide rondes hebben deelgenomen. Zeventien landen hebben zowel bij de vorige als bij de huidige ronde de kosten gerapporteerd. Voor die landen zijn de kosten met 3 % gedaald.
Uit de antwoorden op de methodologische landenverslagen voor 2018 blijkt dat de overgrote meerderheid van de landen de nationale behoeften afdekt met de in het kader van Verordening (EG) nr. 762/2008 verzamelde aquacultuurgegevens. In totaal verzamelen 16 landen de gegevens door middel van een telling en leiden vijf landen de gegevensreeks af uit administratieve bronnen; de overige zes landen werken met administratieve bronnen of maken gebruik van schattingen van deskundigen.
Vijftien landen meldden efficiëntieverbeteringen. De belangrijkste efficiëntieverbeteringen hielden verband met online-enquêtes (zes landen), verdere automatisering (vier landen) en toegenomen gebruik van administratieve gegevens (twee landen). In tien landen was er sprake van lastenverlichting. Gemakkelijkere gegevensoverdracht en meervoudig gebruik van gegevens waren de meest voorkomende soorten lastenverlichtingsmaatregelen.
Uit de landenverslagen blijkt dat meer dan de helft van de landen de gegevens rechtstreeks bij de faciliteiten op het niveau van de productie-eenheden verzamelt, terwijl de andere landen de bedrijfsleiders de vragenlijsten voor al hun faciliteiten laten invullen. Het verzamelen van gegevens op bedrijfsniveau maakt de verslaglegging in het kader van Verordening (EG) nr. 199/2008 14 tegelijkertijd gemakkelijker. Teneinde de algemene lasten voor de lidstaten verder te verminderen is het mogelijk de moeite waard om het idee om de gegevens voor beide verordeningen in één keer te verzamelen, verder te onderzoeken.
Een aantal landen heeft verbeteringen voorgesteld om de lasten van Verordening (EG) nr. 762/2008 te verminderen, met name om de samenwerking met andere belanghebbenden op het terrein te verbeteren teneinde de eisen en termijnen voor de indiening van gegevens te standaardiseren. Dit betreft in de eerste plaats de FAO en Verordening (EU) 2017/1004 betreffende een Uniekader voor gegevensverzameling.
4 Conclusies
In de afgelopen jaren zijn aquacultuurstatistieken uitgegroeid tot een stabiele dataset met een tijdige en consistente output voor gebruikers van de gegevens, niet alleen op Europees en wereldniveau, maar ook op nationaal niveau.
Tegelijkertijd is uit de raadplegingsactiviteiten in het kader van de recente evaluatie van de Europese visserijstatistieken gebleken dat de aquacultuurstatistieken een aanzienlijk aantal ontevreden gebruikers kennen. Dit houdt waarschijnlijk verband met het grote aantal vertrouwelijke waarden in de dataset, waardoor het moeilijker is om de dataset te gebruiken. Vertrouwelijke cellen houden verband met de gedetailleerde uitsplitsing van de in Verordening (EG) nr. 762/2008 vastgestelde gegevensvereisten en met de gespecialiseerde en geconcentreerde structuur van de aquacultuursector.
Sommige lidstaten hebben het nog steeds moeilijk om gegevens tijdig en punctueel te verzamelen en aan te leveren. De richtsnoeren van Eurostat voor gegevensverzameling hebben geholpen om de verzameling van aquacultuurgegevens consistenter te maken.
In sommige landen werd de last verminderd en werden meetbare efficiëntiewinsten waargenomen. De jaarlijkse kosten voor het opstellen van aquacultuurstatistieken bedroegen gemiddeld 105 000 EUR voor het referentiejaar 2017. Dit was 3 % minder dan in de voorgaande periode (voor landen die kostengegevens voor beide perioden hebben geleverd). Het aandeel van de gegevensverzamelingskosten in de totale economische waarde van de aquacultuurproductie was vrij laag. De inefficiëntie met andere gegevensverzamelingen (namelijk de FAO en Verordening (EU) 2017/1004 tot intrekking van Verordening (EG) nr. 199/2008) blijft bestaan.
5 Aanbevelingen
Het belangrijkste resultaat van de evaluatie van de visserijstatistieken voor aquacultuur is dat deze een zeer belangrijk en veelgebruikt onderdeel van de visserijstatistieken vormen, maar dat ze te lijden hebben onder problemen met de vertrouwelijkheid van de gegevens. Ondanks de inspanningen van de Commissie (Eurostat) en de lidstaten om de hoeveelheid vertrouwelijke gegevens te verminderen, is het effect ervan zeer beperkt gebleven. Door de specialisatie van de sector is de hoeveelheid vertrouwelijke gegevens juist toegenomen. De enige oplossing voor een betere dienstverlening aan de gebruikers van de gegevens zou erin bestaan de huidige wetgeving te wijzigen of te vervangen door een andere die meer gericht is op de productie en minder veeleisend is voor de structurele dimensies die verband houden met de productie. Een nieuwe wetgeving zou ook tot een grotere efficiëntie kunnen leiden, met name door de termijnen af te stemmen op de behoeften van andere internationale organisaties.
Op nationaal niveau moet het gebruik van elektronische vragenlijsten verder worden aangemoedigd, omdat zij de efficiëntie van de gegevensverzameling verhogen. Andere voorbeelden van goede praktijken zijn richtsnoeren voor nationale gegevensverzameling en helpdesks die respondenten ondersteuning op maat bieden.
(1)
Verordening (EG) nr. 762/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 9 juli 2008 betreffende de indiening door de lidstaten van statistieken over aquacultuur en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 788/96 van de Raad (PB L 218 van 13.8.2008, blz. 1).
(2)
Verslag van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad inzake de tenuitvoerlegging van Verordening (EG) nr. 762/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 9 juli 2008 betreffende de indiening door de lidstaten van statistieken over aquacultuur en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 788/96 van de Raad; COM(2015) 297 final.
(3)
Verslag van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad inzake de tenuitvoerlegging van Verordening (EG) nr. 762/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 9 juli 2008 betreffende de indiening door de lidstaten van statistieken over aquacultuur en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 788/96 van de Raad; COM(2017) 747 final.
(4)
Verordening (EU) 2017/1004 van het Europees Parlement en de Raad van 17 mei 2017 betreffende de instelling van een Uniekader voor de verzameling, het beheer en het gebruik van gegevens in de visserijsector en voor de ondersteuning van wetenschappelijk advies over het gemeenschappelijk visserijbeleid en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 199/2008 van de Raad (PB L 157 van 20.6.2017, blz. 1).
(5)
De Coördinerende Werkgroep Visserijstatistiek werd in 1959 bij resolutie 23/59 van de FAO-conferentie opgericht om de visserijstatistiekprogramma’s van regionale visserijorganen en andere intergouvernementele organisaties te coördineren. De doelstellingen van de werkgroep zijn: i) de eisen inzake visserijstatistieken (inclusief aquacultuur) voortdurend herzien; ii) standaardconcepten, definities, classificaties en methoden voor het verzamelen en sorteren van visserijstatistieken laten overeenstemmen; en iii) manieren voorstellen voor het coördineren en stroomlijnen van statistische activiteiten tussen relevante intergouvernementele organisaties (http://www.fao.org/fishery/cwp/en). De werkgroep heeft onlangs een ontwerp van een standaardvragenlijst over aquacultuur opgesteld als aanbeveling voor minimumeisen op het gebied van aquacultuurstatistieken.
(6)
Werkdocument van de diensten van de Commissie SEC(2019) 425. Uitsluitend in het Engels beschikbaar.
(7)
https://ec.europa.eu/eurostat/cache/metadata/EN/fish_aq_esqrs.htm . Uitsluitend in het Engels beschikbaar.
(8)
https://ec.europa.eu/eurostat/cache/metadata/Annexes/fish_aq_esms_an2.pdf . Uitsluitend in het Engels beschikbaar.
(9)
Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/909 van de Commissie van 18 februari 2019 tot vaststelling van de lijst van verplichte onderzoekssurveys en drempels voor de toepassing van het meerjarenprogramma van de Unie voor de verzameling en het beheer van gegevens in de visserij- en de aquacultuursector (PB L 145 van 4.6.2019, blz. 21).
(10)
http://ec.europa.eu/eurostat/data/database
(11)
Het recentste statistische boek is “Agriculture, forestry and fishery statistics – 2019 edition” (“Landbouw-, bosbouw- en visserijstatistieken — editie 2019”), ISBN 978‑92‑76‑13193‑9
https://ec.europa.eu/eurostat/documents/3217494/10317767/KS-FK-19-001-EN-N.pdf/742d3fd2-961e-68c1-47d0-11cf30b11489 . Uitsluitend in het Engels beschikbaar.
(12)
https://webgate.ec.europa.eu/estat/spe/metaconv/
(13)
https://ec.europa.eu/eurostat/cache/metadata/EN/fish_aq_esqrs.htm
(14)
Verordening (EG) nr. 199/2008 van de Raad is ingetrokken door Verordening (EU) 2017/1004 van het Europees Parlement en de Raad van 17 mei 2017 betreffende de instelling van een Uniekader voor de verzameling, het beheer en het gebruik van gegevens in de visserijsector en voor de ondersteuning van wetenschappelijk advies over het gemeenschappelijk visserijbeleid en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 199/2008 van de Raad (PB L 157 van 20.6.2017, blz. 1).