Bijlagen bij COM(2023)649 - Wijziging van Richtlijn 2013/11/EU betreffende alternatieve beslechting van consumentengeschillen, en van de Richtlijnen (EU) 2015/2302, (EU) 2019/2161 en (EU) 2020/1828

Dit is een beperkte versie

U kijkt naar een beperkte versie van dit dossier in de EU Monitor.

dossier COM(2023)649 - Wijziging van Richtlijn 2013/11/EU betreffende alternatieve beslechting van consumentengeschillen, en van de Richtlijnen ...
document COM(2023)649 NLEN
datum 17 oktober 2023
bijlage II (Refit) https://commission.europa.eu/strategy-documents/commission-work-programme/commission-work-programme-2023_en  
(3) Verordening (EU) nr. 524/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 21 mei 2013 betreffende onlinebeslechting van consumentengeschillen en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 2006/2004 en Richtlijn 2009/22/EG (verordening ODR consumenten); https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=celex%3A32013R0  
(4) COM(2023) 168 final.
(5) In artikel 169 VWEU is bepaald dat de doelstellingen van het bevorderen van de belangen van consumenten en het garanderen van een hoog niveau van consumentenbescherming kunnen worden verwezenlijkt door maatregelen die zijn vastgesteld op grond van artikel 114 VWEU.
(6) Verordening (EU) nr. 524/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 21 mei 2013 betreffende onlinebeslechting van consumentengeschillen en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 2006/2004 en Richtlijn 2009/22/EG (PB L 165 van 18.6.2013, blz. 1).
(7) De evaluatie wordt samen met het voorstel in één pakket gepubliceerd.
(8) https://www.eccnet.eu/publications  
(9) https://www.beuc.eu/sites/default/files/publications/beuc-x-2022-062_adr_position_paper.pdf  
(10) De verhouding 180 000/300 000 is nu van toepassing op 400 000.
(11) 96 000 zoals blijkt uit de probleemdefinitie, dat wil zeggen 32 % van het totaal; dat is 128 000 op 400 000. Het is niet bekend hoeveel onbeantwoorde kennisgevingen afkomstig zijn van kmo’s en hoeveel van grote bedrijven.
(12) Voor het actualiseren van waarden geldt een disconteringsfactor van 3 %.
(13) Zoals blijkt uit de evaluatie (bijlage 6), is in zes lidstaten (DK, HU, IS, LT, LV, SK) reeds altijd de deelname van ondernemers vereist. In zeven andere lidstaten is de deelname van ondernemers verplicht in specifieke sectoren (AT, CY, CZ, DE, EL, ES, NL) en in nog eens vier lidstaten is de deelname van ondernemers onder specifieke omstandigheden vereist (BE, HR, PT, SE). Om de berekening te vereenvoudigen, wordt in deze ramingen geen rekening gehouden met dit feit, dat als beperking wordt erkend.
(14) Door dezelfde logica toe te passen dat ongeveer 60 % van de bedrijven, indien verzocht door ECC’s, normaal gesproken tot een overeenkomst met consumenten komt. 60 % van de bedrijven die worden verzocht te antwoorden, zou dus positief antwoorden.
(15) 300 000-180 000 in de basislijn +77 000.
(16) 200 000*90 %*185 EUR.
(17) 300 EUR per geschil, zie probleemdefinitie.
(18) Er moet echter rekening worden gehouden met het feit dat ADR-entiteiten na een bepaald punt schaalvoordelen zouden behalen en dat alleen marginale kosten van het toevoegen van extra geschillen in aanmerking moeten worden genomen. Bovendien lopen de kosten die deze extra geschillen met zich meebrengen, vooruit op de hogere kosten die meerdere partijen zullen maken als de zaak voor de rechter komt.
(19) Dit is een voorzichtige inschatting met betrekking tot potentiële besparingen. Bij deze inschatting wordt rekening gehouden met het aantal potentiële geschillen (380 000) en wordt ervan uitgegaan dat slechts 10 % van deze geschillen gebundeld zijn. Aangezien de gemiddelde waarde van een geschil 300 EUR is, bedraagt de besparing 11 miljoen EUR.
(20) Scorebord consumentenvoorwaarden — Consumenten thuis op de interne markt: editie 2019, consumers-conditions-scoreboard-2019_pdf_nl.pdf (europa.eu) .
(21) Uit het gedragsonderzoek naar ADR/ODR is gebleken dat de informatie die wordt verstrekt op de websites van ADR-entiteiten geen belangrijke drijfveer voor het gebruik lijkt te zijn. Dit geldt met name als de ondernemer die deze informatie moet vrijgeven, niet van plan is hieraan deel te nemen.
(22) Effectbeoordeling bij het document Voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende alternatieve beslechting van consumentengeschillen (richtlijn ADR consumenten) en Voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad inzake onlinegeschillenbeslechting voor consumentengeschillen (verordening ODR consumenten) (COM(2011) 793 final) (SEC(2011) 1409 final).
(23) 254 EUR x 1,2217 als cumulatieve inflatie tussen 2012 en 2023 (in 2013dollars.com/Europe).
(24) Eurostat: Jaarlijks 500 000 nieuwe groothandelaren en detailhandelaren in de EU x 64 % = 320 000.
(25) 320 000 (zie voetnoot hierboven) x 310 EUR (kosten voor ondernemers om te voldoen aan informatieverplichtingen).
(26) 35 % van de totale kosten (effectbeoordeling 2011), oftewel 109 EUR. We gaan ervan uit dat 10 % ervan jaarlijks opnieuw gedrukt moet worden, tegen een kostprijs van 11 EUR per bestaand bedrijf dat geen lid is van een ADR-entiteit (23 000 000 x 64 % = 15 000 000).
(27) De ODR-contactpunten worden gefinancierd uit de begroting van de lidstaten, terwijl de ECC’s door de EU worden medegefinancierd. Door deze banen te verschuiven, zouden de lidstaten minder uitgaven hebben en de EU wat meer.
(28) Verordening (EU) 2021/690 van het Europees Parlement en de Raad van 28 april 2021 tot vaststelling van een programma voor de interne markt, het concurrentievermogen van ondernemingen, met inbegrip van kleine en middelgrote ondernemingen, het gebied van planten, dieren, levensmiddelen en diervoeders, en Europese statistieken (programma voor de interne markt), en tot intrekking van de Verordeningen (EU) nr. 99/2013, (EU) nr. 1287/2013, (EU) nr. 254/2014 en (EU) nr. 652/2014 (Voor de EER relevante tekst) (PB L 153 van 3.5.2021, blz. 1).
(29) Richtlijn 2013/11/EU van het Europees Parlement en de Raad van 21 mei 2013 betreffende alternatieve beslechting van consumentengeschillen en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 2006/2004 en Richtlijn 2009/22/EG (PB L 165 van 18.6.2013, blz. 63).
(30) Verordening (EU) nr. 524/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 21 mei 2013 betreffende onlinebeslechting van consumentengeschillen en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 2006/2004 en Richtlijn 2009/22/EG (PB L 165 van 18.6.2013, blz. 1).
(31) Verordening (EU) 2018/302 van het Europees Parlement en de Raad van 28 februari 2018 inzake de aanpak van ongerechtvaardigde geoblocking en andere vormen van discriminatie van klanten op grond van nationaliteit, verblijfplaats of plaats van vestiging in de interne markt, en tot wijziging van Verordeningen (EG) nr. 2006/2004 en (EU) 2017/2394 en Richtlijn 2009/22/EG (PB L 60I van 2.3.2018, blz. 1).
(32) Richtlijn 2014/92/EU van het Europees Parlement en de Raad van 23 juli 2014 betreffende de vergelijkbaarheid van de in verband met betaalrekeningen aangerekende vergoedingen, het overstappen naar een andere betaalrekening en de toegang tot betaalrekeningen met basisfuncties (PB L 257 van 28.8.2014, blz. 214).
(33) Verordening (EU) 2022/612 van het Europees Parlement en de Raad van 6 april 2022 betreffende roaming op openbare mobielecommunicatienetwerken binnen de Unie (PB L 115 van 13.4.2022, blz. 1).
(34) Verordening (EG) nr. 1008/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 24 september 2008 inzake gemeenschappelijke regels voor de exploitatie van luchtdiensten in de Gemeenschap (PB L 293 van 31.10.2008, blz. 3).
(35)

   Verordening (EU) 2022/1925 van het Europees Parlement en de Raad van 14 september 2022 over betwistbare en eerlijke markten in de digitale sector, en tot wijziging van Richtlijnen (EU) 2019/1937 en (EU) 2020/1828 (digitalemarktenverordening) (PB L 265 van 12.10.2022, blz. 1).

(36) Verordening (EU) 2022/2065 van het Europees Parlement en de Raad van 19 oktober 2022 betreffende een eengemaakte markt voor digitale diensten en tot wijziging van Richtlijn 2000/31/EG (digitaledienstenverordening) (PB L 277 van 27.10.2022, blz. 1).
(37) Richtlijn (EU) 2015/2302 van het Europees Parlement en de Raad van 25 november 2015 betreffende pakketreizen en gekoppelde reisarrangementen, houdende wijziging van Verordening (EG) nr. 2006/2004 en van Richtlijn 2011/83/EU van het Europees Parlement en de Raad, en tot intrekking van Richtlijn 90/314/EEG van de Raad (PB L 326 van 11.12.2015, blz. 1).
(38) Richtlijn (EU) 2019/2161 van het Europees Parlement en de Raad van 27 november 2019 tot wijziging van Richtlijn 93/13/EEG van de Raad en Richtlijnen 98/6/EG, 2005/29/EG en 2011/83/EU van het Europees Parlement en de Raad wat betreft betere handhaving en modernisering van de regels voor consumentenbescherming in de Unie (PB L 328 van 18.12.2019, blz. 7).
(39) Verordening (EU) 2023/988 van het Europees Parlement en de Raad van 10 mei 2023 inzake algemene productveiligheid, tot wijziging van Verordening (EU) nr. 1025/2012 van het Europees Parlement en de Raad en Richtlijn (EU) 2020/1828 van het Europees Parlement en de Raad, en tot intrekking van Richtlijn 2001/95/EG van het Europees Parlement en de Raad en Richtlijn 87/357/EEG van de Raad (PB L 135 van 23.5.2023, blz. 1).
(40) Richtlijn 2013/11/EU van het Europees Parlement en de Raad van 21 mei 2013 betreffende alternatieve beslechting van consumentengeschillen en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 2006/2004 en Richtlijn 2009/22/EG (richtlijn ADR consumenten) (PB L 165 van 18.6.2013, blz. 63).