Besluit 2003/858 - Veterinairrechtelijke voorschriften en certificeringsvoorschriften voor de invoer van levende vis en van eieren en gameten daarvan bestemd voor de kweek, en van levende vis afkomstig van aquacultuur en producten daarvan bestemd voor menselijke consumptie - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 324/37

Er moet een lijst worden vastgesteld van derde landen of delen daarvan waaruit de lidstaten levende vis, alsmede eieren en gameten daarvan, bestemd voor de kweek, in de Gemeenschap mogen invoeren.

Voor die derde landen moeten specifieke veterinairrechtelijke voorschriften en modelcertificaten worden vastgesteld, met inachtneming van de veterinaire situatie in het betrokken derde land en die van de in te voeren levende vis, eieren of gameten daarvan, teneinde te voorkomen dat pathogene agentia worden binnengebracht die ernstige gevolgen kunnen hebben voor de visbestanden in de Gemeenschap.

Er moet aandacht worden besteed aan (op)nieuw opduikende ziekten en ziekten die exotisch zijn voor de Gemeenschap, en die ernstige gevolgen kunnen hebben voor de visbestanden in de Gemeenschap. Verder moet rekening worden gehouden met het vaccinatiebeleid en de diergezondheidssituatie ten aanzien van epizoötische hematopoïetische necrose (EHN) en de in bijlage A bij Richtlijn 91/67/EEG genoemde visziekten, op de plaats van productie en zo nodig ook op de plaats van bestemming.

Landen of delen daarvan waaruit de lidstaten levende vis, alsmede eieren en gameten daarvan, voor de kweek mogen invoeren, moeten maatregelen inzake ziektebestrijding en monitoring toepassen die ten minste gelijkwaardig zijn aan de communautaire normen die zijn vastgelegd in Richtlijn 91/67/EEG en in Richtlijn 93/53/EEG van de Raad van 24 juni 1993 tot vaststelling van minimale communautaire maatregelen voor de bestrijding van bepaalde visziekten (3), laatstelijk gewijzigd bij Beschikking 2001/288/EG van de Commissie (4). De gebruikte bemonsterings- en testmethoden moeten ten minste gelijkwaardig zijn aan die van Beschikking 2001/183/EG van de Commissie van 22 februari 2001 tot vaststelling van de bemonsteringsschema's en de diagnostische methoden voor de opsporing en bevestiging van bepaalde visziekten en tot intrekking van Beschikking 92/532/EEG (5), en Beschikking 2003/466/EG van de Commissie van 13 juni 2003 tot vaststelling van de criteria voor de indeling in gebieden en het officiële toezicht naar aanleiding van de vermoedelijke of de bevestigde aanwezigheid van infectieuze zalmanemie (ISA) (6). Wanneer geen bemonsterings- en testmethoden zijn vastgesteld in de communautaire regelgeving, moeten de gebruikte bemonsterings- en testmethoden in overeenstemming zijn met die welke zijn vastgesteld in het „Manual of Diagnostic Tests for Aquatic Animals” (Handboek diagnostische tests voor aquatische dieren) van het Internationaal Bureau voor besmettelijke veeziekten (OIE).

De bevoegde veterinaire autoriteiten van deze derde landen moeten zich ertoe verbinden de Commissie en de lidstaten binnen 24 uur, per fax, telegram of elektronische post, in kennis te stellen van elk geval van epizoötische hematopoïetische necrose (EHN), of van de ziekten bedoeld in bijlage A bij Richtlijn 91/67/EEG, en van elke andere ziekte die een aanzienlijk effect heeft op de visbestanden op hun grondgebied of delen daarvan waaruit invoer overeenkomstig deze beschikking is toegestaan. In dergelijke gevallen moeten de desbetreffende bevoegde autoriteiten van die derde landen maatregelen nemen om te voorkomen dat de ziekte zich naar de Gemeenschap uitbreidt. Verder dienen de Commissie en de lidstaten, voorzover van toepassing, ingelicht te worden over iedere wijziging van het vaccinatiebeleid tegen dergelijke ziekten.

Bovendien dient bij de invoer van voor menselijke consumptie bestemde levende vis van aquacultuur en de producten daarvan voorkomen te worden dat ernstige ziekten die aquicultuurdieren kunnen bedreigen, in de Gemeenschap worden binnengebracht.

Derhalve moeten de voorschriften inzake certificering met betrekking tot de invoer van levende vis afkomstig van aquacultuur en producten daarvan, die zijn vastgesteld bij Richtlijn 91/493/EEG van de Raad van 22 juli 1991 tot vaststelling van gezondheidsvoorschriften voor de productie en het in de handel brengen van visserijproducten (7), laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 806/2003, worden aangevuld met de voorschriften inzake veterinaire certificering.

De mogelijkheid om ziekten die exotisch zijn voor de Gemeenschap, en die ernstige gevolgen kunnen hebben voor de visbestanden in de Gemeenschap, te bestrijden en uit te roeien, zou worden beperkt wanneer vissen die met een dergelijke ziekte besmet zijn, in de vrije wateren van de Gemeenschap werden uitgezet. Levende vis en eieren en gameten daarvan afkomstig van aquacultuur mogen daarom slechts in de Gemeenschap worden ingevoerd als zij worden binnengebracht in een kweekbedrijf.

Deze beschikking dient niet van toepassing te zijn op de invoer van voor sierdoeleinden gebruikte tropische vissen die permanent in aquariums worden gehouden.

Deze beschikking dient van toepassing te zijn onverminderd de voorschriften inzake volksgezondheid die zijn vastgelegd in Richtlijn 91/493/EEG.

Deze beschikking dient van toepassing te zijn onverminderd communautaire of nationale bepalingen met betrekking tot het behoud van diersoorten.

Bij Richtlijn 96/93/EG van de Raad van 17 december 1996 inzake de certificering van dieren en dierlijke producten (8) zijn certificeringsnormen vastgesteld. De door certificerende ambtenaren in derde landen overeenkomstig deze beschikking toe te passen regels en voorschriften moeten garanties bieden die gelijkwaardig zijn aan die welke zijn vastgesteld bij die richtlijn.

Er dient rekening gehouden te worden met de beginselen van Richtlijn 2002/99/EG van de Raad van 16 december 2002 houdende vaststelling van veterinairrechtelijke voorschriften voor de productie, de verwerking, de distributie en het binnenbrengen van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong (9), en met name met artikel 3 daarvan.

Er moet een overgangsperiode komen voor de tenuitvoerlegging van de nieuwe voorschriften inzake certificering bij invoer.

De lijst van goedgekeurde landen in bijlage I bij deze beschikking dient uiterlijk twaalf maanden na de datum van toepassing herzien te worden.

De in deze beschikking vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

levende vis, eieren en gameten daarvan bestemd voor de kweek in de Gemeenschap;

levende vis afkomstig van aquacultuur bestemd voor aanvulling van het bestand van „put and take”-visbedrijven in de Gemeenschap;

levende vis afkomstig van aquacultuur en producten daarvan, bestemd voor rechtstreekse menselijke consumptie of verdere verwerking vóór menselijke consumptie.

„afkomstig van aquacultuur”: vis afkomstig van een viskweekbedrijf;

„erkend invoercentrum”: een inrichting in de Gemeenschap waar speciale maatregelen op het gebied van de bioveiligheid van toepassing zijn, en die door de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat is erkend en goedgekeurd voor de verdere verwerking van ingevoerde levende vis afkomstig van aquacultuur en producten daarvan;

„kustgebied”: een gebied dat een deel van de kust, van het zeewater of van een estuarium omvat:

„continentaal gebied”: een gebied bestaande uit hetzij:

De omvang en geografische situatie van het continentale gebied moeten zodanig zijn dat de mogelijkheid van (her)besmetting, bv. door migrerende vis tot een minimum beperkt wordt;

„aangewezen bedrijf”: hetzij:

„inrichting”: iedere overeenkomstig Richtlijn 91/493/EEG goedgekeurde ruimte waar visserijproducten worden bewerkt, verwerkt, gekoeld, ingevroren, verpakt of opgeslagen, met uitzondering van afslagen en groothandelsmarkten waar producten uitsluitend worden uitgestald en in het groot worden verkocht;

„kweek”: de activiteit die plaatsvindt op een bedrijf of in het algemeen een geografisch bepaalde installatie waar vis wordt gekweekt of gehouden met het doel die in de handel te brengen;

„visproducten afkomstig van aquacultuur”: alle voor menselijke consumptie bestemde producten op basis van vis afkomstig van aquacultuur, met inbegrip van hele vis (niet gestript), gestripte vis, en moten, en alle producten daarvan;

„verdere verwerking”: bereiding en verwerking vóór menselijke consumptie, met toepassing van middelen en technieken die afval- of bijproducten opleveren die een risico kunnen betekenen voor de verspreiding van ziekten, met name bewerkingen die de anatomische toestand wijzigen, zoals uitbloeden, strippen, ontkoppen, in moten verdelen, fileren, enz.;

„onmiddellijke menselijke consumptie”: de voor menselijke consumptie ingevoerde vissen worden in de Gemeenschap niet verder verwerkt voordat zij met het oog op menselijke consumptie in de detailhandel gebracht worden;

„put en take-visbedrijven”: vijvers, meren of open wateren waar vis hoofdzakelijk voor recreationeel vissen wordt uitgezet, en niet zozeer voor het behoud of de verbetering van de natuurlijke vispopulatie;

„grondgebied”: een heel land, een kustgebied, een continentaal gebied of een aangewezen bedrijf, dat/die door de centrale bevoegde autoriteit van het betrokken derde land is erkend voor de uitvoer naar de Gemeenschap.

de vis afkomstig is van een in bijlage I genoemd gebied;

de zending voldoet aan de voorschriften, met inbegrip van die betreffende verpakking en etikettering en de relevante specifieke aanvullende eisen als aangegeven in het diergezondheidscertificaat, opgesteld overeenkomstig het model in bijlage II, rekening houdende met de toelichting in bijlage III;

de vis is vervoerd onder zodanige omstandigheden dat de gezondheidsstatus ervan niet is gewijzigd.

de zending voldoet aan de voorschriften van lid 1;

de „put and take”-visbedrijven geen gebruikmaken van meren of open wateren.

de zending voldoet aan de voorwaarden als aangegeven in artikel 3, lid 1, en artikel 7, lid 1, van deze beschikking, of

de vis rechtstreeks naar een erkend invoercentrum wordt gezonden om geslacht en gestript te worden.

de vis afkomstig is uit derde landen en inrichtingen die zijn goedgekeurd overeenkomstig artikel 11 van Richtlijn 91/493/EEG en voldoen aan de voorschriften inzake volksgezondheidscertificering van die richtlijn, en

de zending voldoet aan de voorschriften, met inbegrip van die betreffende verpakking en etikettering en de relevante specifieke aanvullende eisen als aangegeven in het diergezondheidscertificaat, opgesteld overeenkomstig het model in bijlage IV, rekening houdende met de toelichting in bijlage III.

de vis voor het vervoer gestript is, of

de plaats van oorsprong een gezondheidsstatus heeft die gelijkwaardig is aan die van de plaats waar de producten verwerkt zullen worden, met name ten aanzien van epizoötische hematopoïetische necrose (EHN) en de ziekten genoemd in de lijsten I en II, kolom 1, van bijlage A bij Richtlijn 91/67/EEG.

de vis afkomstig is uit derde landen en inrichtingen die zijn goedgekeurd overeenkomstig artikel 11 van Richtlijn 91/493/EEG en voldoen aan de voorschriften inzake gezondheidscertificering van die richtlijn; en

de zending voldoet aan de voorschriften, met inbegrip van die betreffende verpakking en etikettering en de relevante specifieke aanvullende eisen als aangegeven in het diergezondheidscertificaat, opgesteld overeenkomstig het model in bijlage V, rekening houdende met de toelichting in bijlage III;

de zending bestaat uit gebruiksklare verpakkingseenheden van een formaat dat geschikt is voor de verkoop in de detailhandel aan de consument, zoals:

1.

Centra en inrichtingen worden door een lidstaat slechts als invoercentrum voor verdere verwerking van ingevoerde levende vis afkomstig van aquacultuur en producten daarvan erkend als de omstandigheden in het invoercentrum van dien aard zijn dat elk risico van besmetting van vis in communautaire wateren door afvalwater of andere afvallen, of anderszins, met pathogenen die ernstige abnormale sterfte bij weekdieren kunnen veroorzaken, wordt vermeden.

2.

Inrichtingen die als „erkend invoercentrum” zijn erkend, mogen geen levende weekdieren buiten de inrichting brengen.

3.

Naast de relevante bepalingen inzake volksgezondheid van Richtlijn 91/493/EEG voor inrichtingen, en de gezondheidsvoorschriften van de communautaire wetgeving betreffende niet voor menselijke consumptie bestemde dierlijke bijproducten, zijn de onderstaande minimumvoorwaarden inzake diergezondheid van toepassing.

1.

Erkende invoercentra staan onder de controle en de verantwoordelijkheid van de bevoegde autoriteit.

2.

Erkende invoercentra beschikken over een doelmatig ziektebestrijdings- en monitoringsysteem; overeenkomstig Richtlijn 93/53/EG worden alle gevallen waarin besmetting wordt vermoed en alle abnormale sterfte onderzocht door de bevoegde autoriteit; de nodige analyses en behandeling moeten worden uitgevoerd in overleg met en onder controle van de bevoegde autoriteit, met inachtneming van het bepaalde in artikel 3, lid 1, onder a), van Richtlijn 91/67/EEG.

3.

Erkende invoercentra moeten een door de bevoegde autoriteit goedgekeurd beheerssysteem toepassen, dat onder meer hygiënevoorschriften en verwerkingsvoorschriften met betrekking tot transporten, transportcontainers, voorzieningen en uitrusting omvat. De richtsnoeren inzake ontsmetting van weekdierkwekerijen die zijn vastgesteld in de „International Aquatic Animal Health Code” van het OIE, 6e editie, 2003, aanhangsel 5.2.2, moeten worden nageleefd. De gebruikte ontsmettingsmiddelen moeten door de bevoegde autoriteit zijn goedgekeurd voor het doel waarvoor ze worden gebruikt, en er moet adequate apparatuur voor reiniging en ontsmetting beschikbaar zijn. Het verwerken van bijproducten en ander afvalmateriaal, inclusief dode vissen en producten daarvan, moet plaatsvinden overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1774/2002 van het Europees Parlement en de Raad (1). Het beheerssysteem in erkende invoercentra moet van zodanige aard zijn dat elk risico van besmetting van vissen in communautaire wateren met pathogenen die ernstige gevolgen kunnen hebben voor het visbestand, met name ten aanzien van pathogenen die in de Gemeenschap exotisch zijn en de vispathogenen als bedoeld in de lijsten I en II, kolom 1, van bijlage A bij Richtlijn 91/67/EEG, wordt voorkomen.

4.

Erkende invoercentra moeten een register bijhouden van de geconstateerde abnormale sterfte, alsmede van alle levende vissen en eieren en gameten daarvan die het centrum binnenkomen en alle producten die het centrum verlaten, met vermelding van herkomst, leveranciers en bestemming ervan.

5.

Erkende invoercentra moeten regelmatig worden gereinigd en ontsmet overeenkomstig het in punt 3 hierboven bedoelde programma.

6.

Erkende invoercentra zijn alleen toegankelijk voor daartoe gemachtigde personen die beschermende kleding dragen, met inbegrip van aangepast schoeisel.