Verordening 2010/200 - Uitvoering van Verordening 2160/2003 wat betreft een doelstelling van de Unie voor het verminderen van de prevalentie van serotypen Salmonella bij volwassen vermeerderingskoppels van Gallus gallus - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 61/1

Verordening (EG) nr. 2160/2003 is bedoeld om te waarborgen dat er maatregelen worden getroffen voor de detectie en de bestrijding van Salmonella en andere zoönoseverwekkers in alle stadia van productie, verwerking en distributie, in het bijzonder op het niveau van de primaire productie, teneinde de prevalentie ervan en het risico voor de volksgezondheid te verminderen.

Krachtens Verordening (EG) nr. 2160/2003 moeten doelstellingen van de Unie worden vastgesteld voor het verminderen van de prevalentie van de in bijlage I bij die verordening opgenomen zoönoses en zoönoseverwekkers bij de in die bijlage opgenomen dierpopulaties. Voor die doelstellingen zijn in die verordening ook bepaalde voorwaarden vastgesteld.

In bijlage I bij Verordening (EG) nr. 2160/2003 wordt verwezen naar alle serotypen Salmonella die van belang zijn voor de volksgezondheid bij vermeerderingskoppels van Gallus gallus. Deze vermeerderingskoppels kunnen een besmetting met Salmonella onder hun nakomelingen verspreiden, in het bijzonder onder koppels leghennen en slachtkuikens. Een vermindering van de prevalentie van Salmonella bij vermeerderingskoppels draagt dan ook bij tot de bestrijding van die zoönoseverwekker in eieren en vlees van de nakomelingen, die een belangrijk risico voor de volksgezondheid inhoudt.

Verordening (EG) nr. 1003/2005 van de Commissie van 30 juni 2005 ter uitvoering van Verordening (EG) nr. 2160/2003 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft een communautaire doelstelling voor het verminderen van de prevalentie van bepaalde serotypen Salmonella bij vermeerderingskoppels van Gallus gallus  (2) stelt een communautaire doelstelling voor het verminderen van de prevalentie van bepaalde serotypen Salmonella bij vermeerderingskoppels van Gallus gallus vast voor een overgangsperiode die op 31 december 2009 afloopt. Tegen die datum mag het maximumpercentage volwassen vermeerderingskoppels van Gallus gallus dat nog positief is voor Salmonella enteritidis, Salmonella infantis, Salmonella hadar, Salmonella typhimurium en Salmonella virchow (de relevante Salmonella spp.) niet hoger zijn dan 1 %. Er moet bijgevolg een permanente doelstelling van de Unie worden vastgesteld voor het verminderen van de relevante Salmonella spp. na afloop van die periode.

Verordening (EG) nr. 2160/2003 bepaalt dat bij het vastleggen van de doelstelling van de Unie rekening moet worden gehouden met de ervaring die is opgedaan in het kader van de bestaande nationale maatregelen, en met de informatie die aan de Commissie of de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) is verstrekt uit hoofde van de bestaande voorschriften van de Unie, in het bijzonder in het kader van de informatie als bedoeld in Richtlijn 2003/99/EG van het Europees Parlement en de Raad van 17 november 2003 inzake de bewaking van zoönoses en zoönoseverwekkers (3), en met name in artikel 5.

Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 2160/2003 is de EFSA over de vaststelling van de permanente doelstelling van de Unie voor vermeerderingskoppels van Gallus gallus geraadpleegd. Bijgevolg heeft het Panel voor biologische gevaren in zijn wetenschappelijk advies van 26 maart 2009 op verzoek van de Europese Commissie een kwantitatieve raming gemaakt van het effect van de vaststelling van een nieuwe doelstelling voor het verminderen van Salmonella bij vermeerderingskoppels van Gallus gallus  (4). Het panel kwam tot de conclusie dat de mogelijkheid van overdracht van vermeerderingskoppels op hun nakomelingen in de productieketen van slachtkuikenvlees en eieren het grootst is voor Salmonella enteritidis en Salmonella typhimurium. Het concludeerde eveneens dat EU-bestrijdingsmaatregelen voor deze twee serotypen bij vermeerderingskoppels waarschijnlijk besmettingen met Salmonella bij productiekoppels zullen helpen bestrijden en de risico's van pluimvee voor de menselijke gezondheid zullen helpen verminderen. Volgens dat wetenschappelijk advies zijn de marginale voordelen van extra bestrijding van andere serotypen bij vermeerderingskoppels in de hele EU relatief klein: deze worden minder vaak in verband gebracht met ziekte bij de mens en houden minder risico van verticale overdracht in.

Rekening houdend met het wetenschappelijk advies van de EFSA en met het feit dat er meer tijd nodig is om de trend van Salmonella bij koppels na de invoering van nationale bestrijdingsprogramma's te beoordelen, moet de doelstelling van de Unie voor het verminderen van Salmonella bij volwassen vermeerderingskoppels van Gallus gallus vergelijkbaar blijven met die van Verordening (EG) nr. 1003/2005.

Om na te gaan welke vooruitgang bij de verwezenlijking van de doelstelling van de Unie is geboekt, is het nodig dat wordt voorzien in de herhaalde bemonstering van vermeerderingskoppels van Gallus gallus.

Overeenkomstig Beschikking 2009/883/EG van de Commissie van 26 november 2009 tot goedkeuring van de door de lidstaten voor 2010 en volgende jaren ingediende jaarlijkse en meerjarenprogramma’s en van de financiële bijdrage van de Gemeenschap voor de uitroeiing, bestrijding en bewaking van bepaalde dierziekten en zoönosen (5) zijn nationale bestrijdingsprogramma's goedgekeurd om de doelstelling in 2010 te realiseren. Deze programma's waren gebaseerd op de wettelijke bepalingen die bij de indiening van die programma's van toepassing waren. De programma's voor vermeerderingskoppels van Gallus gallus zijn goedgekeurd op grond van Verordening (EG) nr. 1003/2005. Daarom is er voor de reeds goedgekeurde bestrijdingsprogramma's een overgangsmaatregel nodig.

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

op de broederij; of

op het bedrijf.

routinebemonstering op de broederij elke 16 weken; en

routinebemonstering op het bedrijf op twee tijdstippen van de productiecyclus, namelijk binnen vier weken na de overgang naar de legfase of de verplaatsing naar een legeenheid en tegen het eind van de legfase, op zijn vroegst acht weken voor het eind van de productiecyclus;

verificatiebemonstering op het bedrijf, als bij de bemonstering op de broederij relevante serotypen Salmonella zijn aangetroffen.

binnen vier weken na de overgang naar de legfase of de verplaatsing naar een legeenheid;

tegen het eind van de legfase, op zijn vroegst acht weken voor het eind van de productiecyclus;

op om het even welk moment tijdens de productiecyclus, op een tijdstip dat voldoende verschilt van de onder a) en b) bedoelde tijdstippen.

op het bedrijf op één willekeurig tijdstip in de productiecyclus en eens per jaar op de broederij; of

op het bedrijf op twee willekeurige tijdstippen in de productiecyclus die voldoende ver uit elkaar liggen.

één verzamelmonster van zichtbaar met feces besmeurde inlegvellen van uitkomstladen die aselect van vijf verschillende uitkomstladen of plaatsen in de uitkomstkast zijn genomen, overeenkomend met een totaaloppervlak van minimaal 1 m2; als de broedeieren van een vermeerderingskoppel over meer dan één uitkomstkast verdeeld zijn, wordt van alle (maximaal vijf) uitkomstkasten een dergelijk verzamelmonster genomen; of

één monster dat met een of meer bevochtigde veegdoekjes met een totaal oppervlak van minstens 900 cm2 onmiddellijk na het weghalen van de kuikens is genomen van het gehele oppervlak van de bodem van in totaal minstens vijf uitkomstladen of van dons op vijf plaatsen, waaronder de vloer, in alle (maximaal vijf) uitkomstkasten met uitgebroede eieren van het koppel, waarbij ervoor wordt gezorgd dat minstens één monster per koppel waarvan eieren afkomstig zijn, wordt genomen; of

10 g gebroken eierschalen genomen uit in totaal 25 afzonderlijke uitkomstladen (d.w.z. 250 g in het oorspronkelijk monster) in maximaal vijf uitkomstkasten met uitgebroede eieren van het koppel, fijngemaakt en gemengd, waarna hiervan een deelmonster van 25 g voor de tests wordt genomen.

Verzamelde feces van afzonderlijke verse fecesmonsters met een gewicht van ten minste 1 g, die aselect zijn genomen op een aantal plaatsen in de pluimveestal waar het vermeerderingskoppel wordt gehouden, of, indien het vermeerderingskoppel vrije toegang heeft tot meer dan één pluimveestal op een bepaald bedrijf, in elke groep stallen van het bedrijf waar het vermeerderingskoppel wordt gehouden. De feces mogen voor de analyse worden samengevoegd tot minimaal twee verzamelmonsters.

Het aantal plaatsen waar afzonderlijke fecesmonsters moeten worden genomen om het verzamelmonster te vormen, wordt als volgt bepaald:

Overschoentjes en/of stofmonsters:

De monsters bestaan uit:

Bij vermeerderingskoppels in kooisystemen kunnen de monsters bestaan uit natuurlijk gemengde feces afkomstig van mestbanden, mestschrapers of mestputten, naar gelang van het type stal. Er worden twee monsters van minimaal 150 g verzameld, die afzonderlijk worden onderzocht:

In de regel bestaat een stal uit meerdere stapelkooien. Uit elke stapel moeten samengevoegde feces in het totale verzamelmonster vertegenwoordigd zijn. Er worden twee verzamelmonsters van elk vermeerderingskoppel genomen, als beschreven in de derde tot en met zesde alinea hieronder.

Bij systemen met mestbanden of mestschrapers moeten die op de dag van de bemonstering in werking worden gesteld voordat het monster wordt genomen.

Bij systemen met mestgoten en mestschrapers moeten de samengevoegde feces na het afschrapen van de mestschraper worden genomen.

Bij trapkooien zonder mestbanden of mestschrapers moeten de samengevoegde feces in de mestput bemonsterd worden.

Bij mestbanden wordt samengevoegd fecaal materiaal verzameld aan het eind van de band.

De routinebemonstering vindt plaats zoals beschreven in punt 2.2.2.1.

De verificatiebemonstering na aantoning van de relevante serotypen Salmonella op de broederij verloopt zoals beschreven in punt 2.2.2.1.

Er kunnen aanvullende monsters worden genomen voor tests om antimicrobiële stoffen of bacteriegroeiremmers op te sporen: in dit geval wordt een monster genomen van aselect gekozen dieren uit elke pluimveestal op het bedrijf, in de regel vijf dieren per stal, tenzij de bevoegde autoriteit het nodig acht een groter aantal dieren te bemonsteren.

Als de besmettingsbron niet wordt bevestigd, worden antimicrobiële tests uitgevoerd of worden nieuwe bacteriologische tests op de aanwezigheid van de relevante serotypen Salmonella uitgevoerd op het vermeerderingskoppel en zijn nakomelingen, voordat de handelsbeperkingen worden opgeheven.

Als antimicrobiële stoffen of bacteriegroeiremmers worden opgespoord, wordt de besmetting met Salmonella als bevestigd beschouwd.

Verdenking van foute resultaten

In uitzonderingsgevallen waarin de bevoegde autoriteit reden heeft om te twijfelen aan de juistheid van het resultaat (fout-positieve of fout-negatieve resultaten), kan zij besluiten om de test overeenkomstig punt b) te herhalen.

plaats de inlegvellen in 1 liter gebufferd peptonwater (BPW) dat op kamertemperatuur is gebracht en schud zachtjes;

incubeer het monster volgens de in punt 3.2 aangegeven detectiemethode.

de overschoentjes of oversokken (een of meer paar) en het stofmonster (veegdoekje) worden zorgvuldig uitgepakt om te vermijden dat aanhangend fecaal materiaal of stofmateriaal loskomt, en worden ondergedompeld in 225 ml gebufferd peptonwater (BPW) dat op kamertemperatuur is gebracht;

de overschoentjes of oversokken en het veegdoekje worden volledig ondergedompeld in BPW om ervoor te zorgen dat zich rond het monster voldoende vrije vloeistof bevindt voor de migratie van Salmonella uit het monster en daarom moet zo nodig meer BPW worden toegevoegd.

Er worden afzonderlijke bereidingen gemaakt van de overschoentjes en het veegdoekje;

wanneer vijf paar overschoentjes of oversokken worden samengevoegd tot twee monsters, wordt elk verzamelmonster in 225 ml BPW, of meer indien nodig, geplaatst zodat het volledig wordt ondergedompeld en ervoor wordt gezorgd dat zich rond het monster voldoende vrije vloeistof bevindt voor de migratie van Salmonella uit het monster;

zwenk om zodat het monster volledig verzadigd is en incubeer volgens de in punt 3.2 beschreven detectiemethode.

de fecesmonsters worden samengevoegd en grondig gemengd, waarna een deelmonster van 25 g wordt genomen dat verder wordt gekweekt;

het deelmonster van 25 g wordt in 225 ml op kamertemperatuur gebracht BPW gedaan;

vervolgens wordt de in punt 3.2 beschreven detectiemethode toegepast.

als in één of meer bij het koppel genomen monsters relevante serotypen Salmonella (met uitzondering van vaccinstammen) zijn aangetroffen, ook als de relevante serotypen Salmonella alleen in het stofmonster worden aangetroffen; of

als de verificatiebemonstering bij officiële controles overeenkomstig punt 2.2.2.2, onder b), de aanwezigheid van relevante serotypen Salmonella niet bevestigt, maar er bij het koppel antimicrobiële stoffen of bacteriegroeiremmers worden opgespoord.

een uitvoerige beschrijving van de voor het bemonsteringsschema gemaakte keuzen en het type monsters dat is genomen;

het totale aantal volwassen vermeerderingskoppels met minstens 250 dieren dat tijdens het rapportagejaar minstens één keer is getest;

de resultaten van de tests, met:

het aantal gevallen waarin het oorspronkelijke positieve monster voor Salmonella van bemonstering op initiatief van de exploitant van een levensmiddelenbedrijf niet werd bevestigd door de bemonstering bij officiële controles.

een toelichting op de resultaten, met name wat uitzonderingsgevallen betreft.