Besluit 2005/938 - Goedkeuring van de Overeenkomst inzake het internationale programma voor het behoud van dolfijnen - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 348/26

De Gemeenschap is bevoegd om maatregelen inzake de instandhouding en het beheer van de visbestanden vast te stellen en om met derde landen of internationale organisaties overeenkomsten te sluiten.

De Gemeenschap is verdragsluitende partij bij het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee, krachtens hetwelk alle leden van de internationale gemeenschap de plicht hebben samen te werken voor het behoud en het beheer van de levende rijkdommen van de zee.

De Gemeenschap is partij bij de Overeenkomst voor de toepassing van de bepalingen van het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee van 10 december 1982 die betrekking hebben op de instandhouding en het beheer van de grensoverschrijdende en over grote afstanden trekkende visbestanden.

De 35e intergouvernementele vergadering over de instandhouding van tonijnachtigen en dolfijnen in het oostelijke deel van de Stille Oceaan heeft in februari 1998 de Overeenkomst inzake het internationale programma voor het behoud van dolfijnen goedgekeurd. Die Overeenkomst is op 21 mei 1998 te Washington ondertekend en op 15 februari 1999 in werking getreden.

De 15 verdragsluitende partijen bij de overeenkomst zijn thans: Bolivia, Colombia, Costa Rica, Ecuador, El Salvador, Guatemala, Honduras, Mexico, Nicaragua, Panama, Peru, Spain, United States, Vanuatu en Venezuela.

Een van de doelstellingen van de overeenkomst is de incidentele dolfijnsterfte bij de tonijnvisserij met ringzegens in het oostelijk deel van de Stille Oceaan tot vrijwel nul te reduceren via het vaststellen van jaarlijkse limieten, en de duurzaamheid van de tonijnbestanden in het overeenkomstgebied op lange termijn te waarborgen.

De Gemeenschap erkent het belang van de overeenkomst die duurzame visserij beschermt als middel voor de ecologische instandhouding van andere soorten, met name dolfijnen.

Vissers uit de Gemeenschap vissen in het overeenkomstgebied op tonijn, en de Gemeenschap heeft er belang bij een effectieve rol te spelen bij de uitvoering van de overeenkomst.

De Gemeenschap heeft de overeenkomst ondertekend (2) en besloten deze voorlopig toe te passen (3) tot de voltooiing van de voor haar officiële toetreding tot de Inter-Amerikaanse Commissie voor tropische tonijn (IATTC) vereiste procedures.

Krachtens artikel XIV van de overeenkomst coördineert de IATTC de uitvoering van de overeenkomst, en veel uitvoeringsmaatregelen zullen in het kader van de IATTC worden vastgesteld.

Terzelfder tijd is het Koninkrijk Spanje gemachtigd om tijdelijk toe te treden tot het Verdrag tot oprichting van de Inter-Amerikaanse commissie voor tropische tonijn (4).

Het Koninkrijk Spanje is in juni 2003 tot de IATTC toegetreden.

De officiële toetreding van de Gemeenschap tot de IATTC zal plaatsvinden wanneer het Verdrag voor de versterking van de Inter-Amerikaanse Commissie voor Tropische Tonijn die is ingesteld bij de Overeenkomst van 1949 tussen de Verenigde Staten van Amerika en de republiek Costa Rica (het Verdrag van Antigua), dat door de Gemeenschap is ondertekend (5), in werking treedt.

In afwachting van de inwerkingtreding van het Verdrag van Antigua is de effectieve participatie van de Gemeenschap in de werkzaamheden van de IATTC en bijgevolg in alle activiteiten en maatregelen waartoe in het kader van de overeenkomst wordt besloten, gegarandeerd door het feit dat het Koninkrijk Spanje namens de Gemeenschap lid is van de IATTC.

Bijgevolg kan de Gemeenschap thans de overeenkomst goedkeuren en haar taken en verantwoordelijkheden uit hoofde van zowel de overeenkomst als het verdrag tot instelling van de IATTC volledig opnemen,

de parallel op 40o NB vanaf de westkust van Noord-Amerika tot het snijpunt met de meridiaan op 150o WL;

vervolgens de meridiaan op 150o WL tot het snijpunt met de parallel op 40o ZB;

vervolgens de parallel op 40o ZB tot het snijpunt met de westkust van Zuid-Amerika.

Partijen voeren een waarnemersprogramma uit overeenkomstig de bepalingen van deze bijlage. Als onderdeel van dit programma mogen partijen ook hun nationale waarnemersprogramma toepassen dat in overeenstemming is met de bepalingen van deze bijlage.

Partijen bepalen dat vaartuigen die hun vlag voeren en die groter zijn dan 363 metrieke ton (400 short tons) en die actief zijn in het overeenkomstgebied, tijdens elke visreis in dat gebied een waarnemer aan boord moeten hebben. Minstens 50 % van de waarnemers aan boord van de vaartuigen van iedere partij moeten IATTC-waarnemers zijn. De overige waarnemers mogen waarnemers zijn van het nationale waarnemersprogramma van de betrokken partij die voldoen aan de criteria in deze bijlage en aan eventuele andere criteria die door de vergadering van de partijen zijn vastgesteld.

Alle waarnemers moeten:

De waarnemers hebben, onder andere, tot taak:

De waarnemers:

Partijen en kapiteins hebben ten aanzien van de waarnemers onder andere de volgende verantwoordelijkheden:

De Partijen:

De directeur verstrekt, tijdig na iedere visreis waarbij een IATTC-waarnemer aanwezig is geweest, en op een wijze die in overeenstemming is met de vertrouwelijkheidsbepalingen, aan de partij onder de jurisdictie waarvan het betrokken vaartuig heeft gevist, een kopie van alle onbewerkte gegevens, samenvattingen en rapporten die betrekking hebben op de visreis.

Als de directeur bepaalt dat stationering van een waarnemer van het waarnemersprogramma niet praktisch is, mag, ongeacht andere bepalingen in deze bijlage, een vaartuig dat valt onder de jurisdictie van een partij en dat vist in het overeenkomstgebied zonder netten uit te zetten bij dolfijnen, voor het verzamelen van informatie voor het waarnemersprogramma en om aan de directeur te kunnen verklaren dat het betrokken vaartuig geen netten uitzet bij dolfijnen, een getrainde waarnemer van een ander internationaal programma aan boord nemen, als dat programma is goedgekeurd door de partijen.

Er wordt geen waarnemer gestationeerd op een vaartuig waaraan een DML is toegewezen tenzij de kapitein van dat vissersvaartuig op de lijst van gekwalificeerde kapiteins staat die overeenkomstig bijlage VII, punt 1, onder e), wordt bijgehouden.

Waarnemers van het waarnemersprogramma mogen op besluit van de directeur worden gestationeerd op vaartuigen van staten die geen partij zijn op voorwaarde dat het vaartuig en de kapitein van het vaartuig voldoen aan alle bepalingen van deze bijlage en alle andere toepasselijke bepalingen van deze overeenkomst. De directeur dient de partijen tijdig op de hoogte te stellen.

Bijdragen

Gegevens van de waarnemers

Partijen stellen in een krachtens artikel VIII van deze overeenkomst bijeengeroepen vergadering, daarbij uitgaande van de beste wetenschappelijke informatie die beschikbaar is, per jaar een dolfijnsterftemaximum per dolfijnbestand vast, tussen 0,2 % en 0,1 % van de geraamde minimale bestandsgrootte (Nmin) zoals berekend door de Verenigde Staten National Marine Fisheries Service of via een daarmee gelijkwaardige berekeningsnorm die wordt ontwikkeld of aanbevolen door de wetenschappelijke adviescommissie, met dien verstande dat de totale jaarlijkse incidentele dolfijnsterfte in geen geval groter mag zijn dan 5 000. Vanaf het jaar 2001 geldt als maximale dolfijnsterfte per jaar per bestand 0,1 % van de geraamde minimale bestandsgrootte (Nmin).

Partijen voeren in 1998 of zo spoedig mogelijk daarna een wetenschappelijk onderzoek uit met betrekking tot de vorderingen wat betreft de doelstelling voor het jaar 2001 en bespreken eventueel aanbevelingen. Als in de periode tot het jaar 2001 de jaarlijkse sterfte van 0,2 % van Nmin voor een dolfijnbestand wordt overschreden, worden in dat jaar bij dat dolfijnbestand en bij gemengde visscholen waarin dolfijnen van dat bestand voorkomen, geen netten meer uitgezet. Vanaf het jaar 2001 worden, als voor een bestand het jaarlijkse dolfijnsterftemaximum van 0,1 % van Nmin is overschreden, in dat jaar geen netten meer uitgezet bij dat bestand en bij gemengde visscholen waarin dolfijnen van dat bestand voorkomen. Als het jaarlijkse sterftemaximum van 0,1 % van Nmin wordt overschreden voor de bestanden van de oostelijke langsnuitdolfijn of de noordoostelijke gevlekte dolfijn, wordt door partijen een wetenschappelijk onderzoek uitgevoerd en bespreken zij verdere aanbevelingen.

Totdat partijen overeenstemming bereiken over bijgewerkte cijfers, baseren zij zich in het kader van deze overeenkomst op de raming van de absolute bestandsgrootte van de dolfijnbestanden in de oostelijke Stille Oceaan die door Wade en Gerrodette in 1992 is voorgelegd aan de internationale walvisvangstcommissie en die was gebaseerd op gegevens van onderzoekschepen van de Verenigde Staten National Marine Fisheries Service over de periode 1986-1990. Dergelijke bijgewerkte cijfers zouden kunnen worden verkregen door analyse van de gegevens van toekomstige onderzoekreizen, indexcijfers over bestandsgrootte en andere relevante wetenschappelijke gegevens die afkomstig zijn van de partijen, de IATTC en andere wetenschappelijke organisaties.

Partijen voeren een op realtimemeldingen van de waarnemers gebaseerd systeem in om zo effectieve toepassing en naleving van de dolfijnsterftemaxima per jaar te waarborgen.

Binnen zes maanden na de inwerkingtreding van deze overeenkomst stellen partijen een regeling vast om voor het volgende jaar en de jaren daarna de dolfijnsterftemaxima per bestand per jaar toe te wijzen. De regeling moet voorzien in de verdeling van de sterftemaxima waarvan sprake in punt 1 van deze bijlage over de vaartuigen van de partijen die overeenkomstig bijlage IV in aanmerking komen voor dolfijnsterftelimieten. Bij de invoering van deze regeling houden partijen rekening met de beste beschikbare wetenschappelijke informatie over de verspreiding en de grootte van de betrokken bestanden en met andere variabelen die de vergadering van de partijen op een latere datum vaststelt.

Het ITC verstrekt de partijen jaarlijks tegen 1 november of later als het dat overeengekomen is, een lijst van gekwalificeerde vaartuigen die in aanmerking komen voor toewijzing van een DML voor het hele volgende jaar. Voor DML’s voor het tweede halfjaar verstrekt het ITC de partijen jaarlijks tegen 1 mei of later als het dat overeengekomen is, een lijst van gekwalificeerde vaartuigen die in aanmerking komen voor toewijzing van een DML voor het tweede halfjaar van dat jaar.

In het kader van deze overeenkomst geldt een vaartuig als gekwalificeerd, als

Een vaartuig kan niet worden gekwalificeerd overeenkomstig punt 2 als het, op de datum van de aanvraag krachtens punt 1 van deze bijlage, vaart onder de jurisdictie van een partij waarvan de wetgeving vaartuigen onder haar jurisdictie verbiedt te vissen op tonijn die in combinatie met dolfijnen voorkomt; ook worden geen DML’s aan partijen toegewezen om daaruit visvergunningen in het overeenkomstgebied te verstrekken aan vaartuigen die de vlag voeren van een andere staat waarvan de wetgeving vaartuigen onder diens jurisdictie verbiedt om te vissen op tonijn die voorkomt in combinatie met dolfijnen.

98 % of een ander door de partijen vastgesteld niet-gereserveerd gedeelte van de totale incidentele dolfijnsterfte in de visserij ((5 000 of eventueel een lagere limiet die door de partijen is vastgesteld) wordt gebruikt om een gemiddelde DML per vaartuig (ADML) te berekenen en wordt voor het volgende jaar over de partijen verdeeld, zoals bepaald in punt 5 van deze sectie.

De ADML wordt berekend door het niet-gereserveerde gedeelte van de totale DML voor de visserij dat is vastgesteld volgens punt 4 te delen door het totale aantal gekwalificeerde vaartuigen dat een DML heeft aangevraagd voor een heel jaar. De verdeling van de DML’s over de partijen wordt bepaald door de ADML te vermenigvuldigen met het aantal gekwalificeerde vaartuigen dat een DML vraagt voor het hele jaar en dat onder de jurisdictie van de respectieve partijen vist.

De resterende 2 % van de totale DML voor de visserij of een ander gedeelte dat door de partijen is bepaald, blijft beschikbaar als reserve-DML (RDML) en wordt beheerd door de directeur. Iedere partij mag de directeur verzoeken uit de RDML DML’s toe te wijzen aan vaartuigen die onder haar jurisdictie vissen maar die normaliter niet op tonijn vissen in het overeenkomstgebied, maar die van tijd tot tijd in beperkte mate in dat gebied willen vissen; zo„n verzoek is mogelijk op voorwaarde dat de betrokken vaartuigen en hun kapiteins en bemanningen voldoen aan de scheeps- en opleidingseisen van bijlage VIII van deze overeenkomst en aan de eisen van de punten 2 en 3 van deze sectie. Dolfijnsterfte die is veroorzaakt door vaartuigen die in het overeenkomstgebied vissen onder jurisdictie van een partij die geen DML’s voor haar vloot heeft aangevraagd, wordt ook in mindering gebracht op de RDML.

Aan een vaartuig wordt geen DML toegewezen tenzij in het laatste aan het jaar van de aanvraag voorafgaande jaar waarvoor aan dat vaartuig een DML was toegewezen, ten minste 5 % van het totaal aantal trekken van dat vaartuig plaatsvond bij dolfijnen en de gemiddelde vangst van geelvintonijn per trek bij dolfijnen ten minste 3 metrieke ton per trek bedroeg. In de andere gevallen wordt voor dat vaartuig geen DML voor het volgende jaar toegewezen, tenzij er sprake is van een overeenkomstig bijlage IV bij deze overeenkomst erkend geval van overmacht, waardoor het vaartuig niet aan deze eisen heeft kunnen voldoen. Op vaartuigen die voor de eerste keer een DML aanvragen, is deze bepaling niet van toepassing.

Er wordt geen DML toegewezen aan vaartuigen waarvoor de partijen, zoals blijkt uit rechtshandhavingsmaatregelen die zijn genomen door de partij onder jurisdictie waarvan het vaartuig vist, stelselmatige overtredingen hebben geconstateerd die de doeltreffendheid van het internationale programma voor het behoud van dolfijnen aantasten.

De partijen waarvan gekwalificeerde vaartuigen vissen op tonijn die voorkomt in combinatie met dolfijnen, beheren hun DML’s op een verantwoorde manier, d.w.z. dat geen enkel vaartuig een totale DML per jaar krijgt die groter is dan de DML die voor 1997 door het ITC is vastgesteld en is vermeld in de notulen van de 14e vergadering van het ITC die op 19-20 februari 1997 is gehouden op grond van de Overeenkomst van La Jolla. Geen enkele partij wijst al haar gekwalificeerde vaartuigen samen een groter aantal DML’s toe dan aan die partij is toegewezen op grond van de secties I en III van deze bijlage. Geen enkele eerste toewijzing van een DML aan een vaartuig mag groter zijn dan de ADML, tenzij de prestaties van dat vaartuig op het vlak van de vermindering van de dolfijnsterfte, gemeten door de ITC aan de hand van gegevens over de voorgaande twee jaar, beter zijn dan de gemiddelde prestatie van de totale internationale vloot. Geen enkele eerste toewijzing van een DML aan een vaartuig mag groter zijn dan de ADML als, in de voorgaande twee jaar, door dat vaartuig een van de overtredingen is begaan die zijn vermeld in sectie III, punt 4, van deze bijlage, onverminderd de bepalingen die zijn vastgesteld krachtens dat punt.

Als de totale dolfijnsterfte van de vloot van een partij gelijk is aan of groter is dan het totaal van de DML’s dat op grond van deze bijlage aan die partij is toegewezen, mag geen enkel vaartuig dat onder jurisdictie van die partij vist, nog langer vissen op tonijn die voorkomt in combinatie met dolfijnen.

Iedere partij stelt de directeur jaarlijks uiterlijk op 1 februari in kennis van de eerste verdeling over haar vloot van de aan hem toegewezen DML. Voordat de directeur bedoelde kennisgeving heeft ontvangen, mag geen enkel vissersvaartuig beginnen met vissen op tonijn die voorkomt in combinatie met dolfijnen.

Vaartuigen waaraan een DML voor het hele jaar is toegewezen en die geen netten bij dolfijnen uitzetten vóór 1 april van dat jaar of waaraan een DML is toegewezen voor het tweede halfjaar en die per 1 oktober van dat jaar geen netten bij dolfijnen hebben uitgezet of vaartuigen waaraan een DML per visreis is toegewezen uit de RDML en die tijdens die visreis geen netten hebben uitgezet bij dolfijnen, verliezen, tenzij de inactiviteit het gevolg is geweest van overmacht of buitengewone omstandigheden die zijn erkend door het ITC, hun DML en mogen voor de rest van dat jaar geen netten uitzetten bij dolfijnen. Onverminderd het bepaalde in bijlage VII, lid 9, betreffende de besluitvorming in het ITC wordt een verzoek van een partij om ontheffing voor een van haar vaartuigen ingevolge overmacht of buitengewone omstandigheden, geacht door het ITC te zijn ingewilligd, tenzij een meerderheid van gouvernementele leden van het ITC een door enige andere partij ingediend officieel en met redenen omkleed bezwaar tegen dat verzoek ondersteunt. Verzoeken om ontheffing dienen niet later dan 1 april aan het secretariaat te worden toegezonden; officiële bezwaren dienen niet later dan 20 april aan het secretariaat te worden toegezonden. Vaartuigen waarvan de DML gedurende twee opeenvolgende jaren om een van genoemde redenen vervallen is, komen niet in aanmerking voor een DML voor het daaropvolgende jaar.

Binnen zes maanden na de inwerkingtreding van deze overeenkomst stelt het ITC in samenwerking met de wetenschappelijke staf van de IATTC een regeling op om het gebruik van de DML te meten teneinde ongefundeerde verzoeken voor DML’s te voorkomen en doet het ook een aanbeveling om deze regeling aan te nemen. De aanbevolen regeling wordt voorgelegd aan de vergadering van de partijen.

Na 1 april worden de DML’s die, gezien het bepaalde in sectie II, volgens de directeur niet zullen worden gebruikt of die op grond van andere bepalingen zijn vervallen, overeenkomstig de bepalingen in deze sectie opnieuw over de partijen verdeeld.

Uiterlijk op 1 mei van ieder jaar worden de DML’s voor een heel jaar die waren toegewezen aan vaartuigen die ze, volgens het bepaalde in sectie II, niet hebben gebruikt of waarvoor die DML’s op grond van andere bepalingen zijn vervallen, door de directeur opnieuw verdeeld over de partijen volgens de formule die is vastgesteld op grond van sectie I, punt 5, nadat die formule eerst is aangepast zoals bepaald onder a), b) en c) hierna. Dergelijke extra DML’s mogen door de partijen worden herverdeeld onder de gekwalificeerde vaartuigen onder hun jurisdictie met inachtneming van de limieten en bepalingen die zijn vermeld in de punten 3, 4, 5, 6 en 7 van deze sectie.

Partijen mogen de DML’s van hun gekwalificeerde vaartuigen die voldoen aan de criteria die zijn vastgesteld in sectie I, punt 2, van deze bijlage naar boven of naar beneden aanpassen, op voorwaarde dat aan geen enkel vaartuig een aangepaste DML wordt toegewezen die meer dan 50 % groter is dan de oorspronkelijke DML, tenzij de prestatie van dat vaartuig wat betreft de vermindering van de dolfijnsterfte, zoals gemeten door het ITC, ligt boven 60 % van de prestatie van de internationale vloot als totaal, zoals gemeten door het ITC aan de hand van gegevens over de voorgaande jaren. Partijen die dergelijke aanpassingen uitvoeren, stellen de directeur daarvan uiterlijk in kennis op 20 mei; dergelijke aanpassingen mogen niet van toepassing worden vóór de kennisgeving aan de directeur.

Partijen mogen de oorspronkelijke DML van een vaartuig niet opwaarts aanpassen als het ITC in de loop van het betrokken jaar of in de voorgaande twee jaar een van de volgende feiten heeft vastgesteld en de partij met jurisdictie over dat vaartuig daarmee akkoord is gegaan:

Met betrekking tot de onder a), b), c), d), f) en g) genoemde overtredingen wordt een partij geacht met de vaststelling van een overtreding akkoord te zijn gegaan als zij niet binnen zes maanden na signalering door het ITC van een mogelijke overtreding, daartegen bezwaar aantekent bij het ITC. Met betrekking tot de onder e) bedoelde overtreding wordt een partij geacht akkoord te zijn gegaan met de betrokken vaststelling als niet binnen twaalf maanden na de signalering bezwaar wordt gemaakt bij het ITC.

Een kennisgeving door de betrokken partij dat de mogelijke overtreding wordt onderzocht, geldt als een bezwaar in de zin van dit punt, op voorwaarde dat die kennisgeving door het secretariaat vóór het verstrijken van de desbetreffende termijn van 6 of twaalf maanden wordt ontvangen.

In dergelijke gevallen wordt een partij geacht met de vaststelling van de overtreding akkoord te zijn gegaan indien die partij haar onderzoek niet voltooit en over de definitieve resultaten daarvan verslag uitbrengt bij het ITC binnen een termijn van twee jaar vanaf de datum waarop de mogelijke overtreding voor het eerst aan de partij werd gesignaleerd, behalve in het in de volgende alinea beschreven geval.

Indien het voor de betrokken partij onmogelijk is het onderzoek binnen deze termijn van twee jaar te voltooien, stelt de partij het ITC in kennis van de stand van het onderzoek en de geraamde tijd die nodig is om het te voltooien. De partij dient een dergelijk verslag in op elke daaropvolgende vergadering van het ITC, tot de zaak is opgelost. Indien geen verslag wordt ingediend, wordt de partij geacht met de vaststelling van de overtreding akkoord te zijn gegaan. Het secretariaat stelt de betrokken partij in kennis van de zaken waarvoor de termijn weldra verstrijkt en waarvoor de desbetreffende informatie moet worden geactualiseerd.

Vaartuigen kunnen alleen in aanmerking komen voor een bijkomende toewijzing van DML als zij gedurende het hele jaar het vereiste vistuig en de vereiste uitrusting voor dolfijnvriendelijk vissen aan boord hebben; ook mag geen bijkomende toewijzing plaatsvinden aan vaartuigen die hun oorspronkelijke DML vóór 1 april hebben overschreden, tenzij als gevolg van overmacht of buitengewone omstandigheden die door de vergadering van de partijen in overleg met het ITC zijn erkend.

Voor vaartuigen die hun DML, eventueel aangepast volgens deze bijlage, in een bepaald jaar overschrijden, wordt die overschrijding, verhoogd met 50 % en tenzij het ITC een andere aanbeveling doet, op de wijze voorgeschreven door het ITC in de volgende jaren in mindering gebracht op de DML’s die aan dat vaartuig worden toegewezen door de partij onder jurisdictie waarvan het vaartuig vist.

Als een vaartuig zijn DML, eventueel aangepast volgens deze bijlage, bereikt of overschrijdt, moet het de visserij op tonijn die voorkomt in combinatie met dolfijnen onmiddellijk staken.

Partijen zorgen ervoor dat bij de uitvoering van de DML-regeling vastgesteld in deze bijlage, de in bijlage III bedoelde dolfijnsterftemaxima per bestand per jaar niet worden overschreden.

In geval van uitzonderlijke of buitengewone omstandigheden die in deze bijlage niet zijn voorzien nemen partijen, volgens de aanbevelingen van het ITC, in overeenstemming met de bepalingen van deze bijlage de nodige maatregelen om de DML-regeling uit te voeren.

Als in een jaar de sterfte een volgens het ITC significant niveau overschrijdt, beveelt het ITC de partijen aan een vergadering te houden om de oorzaken daarvan te onderzoeken en te bepalen, en opties aan te geven om die oorzaken aan te pakken.

Partijen behouden de wetenschappelijke adviescommissie van technische specialisten die is opgericht bij de Overeenkomst van La Jolla, zodat deze de directeur kan bijstaan in aangelegenheden betreffende onderzoek

De adviescommissie heeft de volgende taken en verantwoordelijkheden:

De adviescommissie bestaat uit hoogstens tien leden, van wie hoogstens twee uit eenzelfde land, die worden gekozen uit internationale kringen van wetenschapsmensen, vistuigdeskundigen, de visserijsector en milieudeskundigen. De leden worden door de directeur voorgedragen op grond van hun technische deskundigheid en hun individuele benoeming dient door de partijen te worden goedgekeurd.

De nationale wetenschappelijke adviescommissies (NATSAC’s), die worden opgericht overeenkomstig artikel XI van deze overeenkomst hebben onder andere de volgende taken:

Verslagen van de NATSAC’s, ook van hun samenwerkingsvergaderingen, worden op zodanige manier beschikbaar gesteld voor de partijen en het publiek dat geen afbreuk wordt gedaan aan de vertrouwelijkheidsbepalingen.

De directeur mag, naast de vergaderingen op grond van artikel XI, punt 3, vergaderingen bijeenroepen om het overleg tussen de NATSAC’s te vergemakkelijken.

De vergaderingen van de NATSAC’s zijn bedoeld voor:

De NATSAC-leden van een partij die deelnemen aan een vergadering worden aangewezen door die partij.

De taken van het internationale toezichtcomité (ITC) bedoeld in artikel XII van deze overeenkomst zijn:

Het ITC bestaat uit vertegenwoordigers van de partijen („gouvernementele leden”), drie vertegenwoordigers van niet-gouvernementele milieuorganisaties met erkende ervaring in aangelegenheden betreffende deze overeenkomst en een kantoor op het grondgebied van een partij, en drie vertegenwoordigers van de tonijnvisserij die onder jurisdictie van een partij actief is in het overeenkomstgebied („niet-gouvernementele leden”).

De niet-gouvernementele leden worden gekozen voor een termijn van twee jaar vanaf de eerste vergadering van het ITC onmiddellijk na hun verkiezing.

De niet-gouvernementele leden worden gekozen via de volgende procedure:

Het ITC houdt minstens drie vergaderingen per jaar, waarvan bij voorkeur één tegelijk met de gewone vergadering van de partijen.

Het ITC kan op verzoek van minstens twee partijen en op voorwaarde dat de meerderheid van de partijen dit verzoek steunt, bijkomende vergaderingen bijeenroepen.

De vergaderingen van het ITC worden voorgezeten door een voorzitter die aan het begin van elke vergadering wordt gekozen door de gouvernementele leden en die beslist over punten van orde. Alle leden hebben het recht te vragen dat beslissingen van de voorzitter worden genomen zoals bepaald in punt 9 van deze bijlage.

De vergaderingen worden gehouden in het Spaans en het Engels, en ook de documenten van het ITC worden in beide talen voorgelegd.

De besluiten tijdens de vergaderingen van het ITC worden door de gouvernementele leden bij consensus vastgesteld.

Voor het bijwonen van ITC-vergaderingen gelden de volgende criteria:

In urgente gevallen en onverminderd het bepaalde in punt 9 van deze bijlage kan het ITC schriftelijk besluiten via stemming van de gouvernementele leden volgens de hierna vermelde procedure:

De directeur vervult de functie van secretaris, dat wil zeggen:

De procedureregels van het ITC kunnen worden gewijzigd door de vergadering van de partijen. Het ITC kan aanbevelingen doen voor wijzigingen.

De leden van het ITC en alle andere deelnemers die uitgenodigd zijn om ITC-vergaderingen als waarnemer bij te wonen, behandelen alle tijdens zo’n vergadering verstrekte informatie volgens de vertrouwelijkheidsregels die zijn vermeld in artikel XVIII van deze overeenkomst.

In deze bijlage wordt verstaan onder:

Eisen inzake vistuig en uitrusting voor dolfijnvriendelijk vissen

Vaartuigen met een laadvermogen van meer dan 363 metrieke ton (400 short tons) die vissen in het overeenkomstgebied moeten aan de volgende eisen voldoen:

Eisen inzake bescherming en vrijlaten van dolfijnen, en verbodsbepalingen

Vaartuigen met een laadvermogen van meer dan 363 metrieke ton (400 short tons) die vissen in het overeenkomstgebied moeten zich houden aan de volgende bepalingen:

Er wordt nadrukkelijk op gewezen dat bij naleving van bovenvermelde eisen de persoonlijke veiligheid van de bemanningsleden niet in gevaar mag komen.

Uitzonderingen

Behandeling van de waarnemers

Kapiteins, bemanningsleden en alle ander personeel dienen zich te houden aan hun verantwoordelijkheden, zoals vermeld in bijlage II, punt 6, in geval van aanwezigheid van waarnemers aan boord van hun vaartuig.

Vaartuigen kleiner dan 363 metrieke ton (400 short tons)

Vaartuigen met een laadvermogen van 363 metrieke ton (400 short tons) of minder mogen niet opzettelijk netten uitzetten bij dolfijnen.

Op grond van artikel V, lid 1, onder f), stellen de partijen een programma op om, aan de hand van onderstaande punten, te zorgen voor toezicht en controle op de hoeveelheden tonijn die in het overeenkomstgebied worden gevangen:

Dit programma wordt door de partijen uitgevoerd op hun grondgebied op vaartuigen die onder hun jurisdictie vallen en verder in de zeegebieden die onder hun soevereiniteit vallen of waarover zij soevereine rechten en jurisdictie uitoefenen.

De intergouvernementele organisaties waarvan de werkzaamheden relevant zijn voor de uitvoering van deze overeenkomst, alsmede niet-partijen waarvan de deelneming aan de vergadering de uitvoering van deze overeenkomst kan bevorderen, worden door de directeur uitgenodigd voor de vergaderingen van de partijen die worden bijeengeroepen op grond van artikel VIII.

Niet-gouvernementele organisaties (NGO’s) met erkende ervaring in aangelegenheden op het vlak van deze overeenkomst, komen in aanmerking om als waarnemer deel te nemen aan alle vergaderingen van de partijen die krachtens artikel VIII worden bijeengeroepen, behalve bestuursvergaderingen of vergaderingen van hoofden van delegaties.

NGO’s die als waarnemer wensen deel te nemen aan een vergadering van de partijen dienen de directeur daarvan minstens 50 dagen vóór de betrokken vergadering in kennis te stellen. De directeur stelt de partijen minstens 45 dagen vóór de begindatum van de vergadering in kennis van de namen van de betrokken NGO’s.

Als een vergadering van de partijen wordt gehouden binnen 50 dagen na het uitschrijven ervan, stelt de directeur zich flexibeler op wat betreft het tijdstip van de verzending van de uitnodigingen.

NGO’s die als waarnemer aan een vergadering wensen deel te nemen, kunnen dat tenzij een meerderheid van de partijen minstens 30 dagen vóór de begindatum van de betrokken vergadering officieel en schriftelijk een gemotiveerd bezwaar indient.

Toegelaten waarnemers:

De directeur mag NGO-waarnemers vragen een redelijke bijdrage te betalen en de kosten die het gevolg zijn van hun deelneming aan de vergadering (bijvoorbeeld kosten van kopiëren) voor hun rekening te nemen.

Alle waarnemers die toegelaten zijn tot een vergadering van de partijen wordt dezelfde algemeen voor de partijen beschikbare documentatie toegezonden of op een andere manier verschaft, behalve documentatie met vertrouwelijke bedrijfsgegevens.

Alle tot een vergadering van de partijen toegelaten waarnemers dienen zich te houden aan alle regels en procedures die gelden voor de andere deelnemers aan de vergadering.