Verordening 2010/206 - Lijsten van derde landen en gebieden, of delen daarvan, waaruit bepaalde dieren en vers vlees in de EU mogen worden binnengebracht, en van de voorschriften inzake veterinaire certificering - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 73/1

Richtlijn 72/462/EEG van de Raad van 12 december 1972 inzake gezondheidsvraagstukken en veterinairrechtelijke vraagstukken bij de invoer van runderen, varkens, schapen en geiten, van vers vlees of van vleesproducten uit derde landen (8) bepaalt dat een lijst moet worden opgesteld van landen of delen daarvan waaruit de lidstaten de invoer van bepaalde levende dieren en van vers vlees van bepaalde dieren toestaan.

Uit dien hoofde is Beschikking 79/542/EEG van de Raad van 21 december 1976 tot vaststelling van een lijst van derde landen of delen van derde landen, alsmede tot vaststelling van veterinairrechtelijke voorschriften, gezondheidsvoorschriften en voorschriften inzake de veterinaire certificering voor de invoer in de Gemeenschap van levende dieren en vers vlees daarvan (9) vastgesteld. Bij die beschikking zijn gezondheidsvoorschriften vastgesteld voor de invoer in de Europese Unie van levende dieren, behalve paardachtigen, en voor de invoer van vers vlees, met uitzondering van vleesbereidingen, van levende dieren, inclusief paardachtigen. Verder bevatten de bijlagen I en II bij die beschikking lijsten van derde landen of delen daarvan waaruit bepaalde levende dieren en vers vlees daarvan in de EU mogen worden ingevoerd, en modellen van veterinaire certificaten.

Sinds de vaststelling van die beschikking zijn bij andere EU-regelgeving nieuwe voorschriften op het gebied van de dier- en de volksgezondheid vastgesteld, waardoor op dit gebied een nieuw rechtskader is ontstaan. Bovendien is Richtlijn 72/462/EEG ingetrokken bij Richtlijn 2004/68/EG.

Volgens artikel 20 van Richtlijn 2004/68/EG blijven bepalingen betreffende de invoer die zijn vastgesteld bij besluiten uit hoofde van Richtlijn 72/462/EEG – wat het geval is met Beschikking 79/542/EEG – van kracht totdat zij zijn vervangen door maatregelen uit hoofde van het nieuwe rechtskader.

Ingevolge artikel 4, lid 3, van Richtlijn 2004/41/EG van het Europees Parlement en de Raad van 21 april 2004 houdende intrekking van bepaalde richtlijnen inzake levensmiddelenhygiëne en tot vaststelling van gezondheidsvoorschriften voor de productie en het in de handel brengen van bepaalde voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong, en tot wijziging van de Richtlijnen 89/662/EEG en 92/118/EEG van de Raad en van Beschikking 95/408/EG van de Raad (10) treden de op grond van Richtlijn 72/462/EEG vastgestelde uitvoeringsbepalingen buiten werking zodra de nodige bepalingen op basis van de Verordeningen (EG) nr. 852/2004, (EG) nr. 853/2004 en (EG) nr. 854/2004 of Richtlijn 2002/99/EG zijn vastgesteld.

Beschikking 79/542/EEG is herhaaldelijk gewijzigd en bevat inmiddels invoerbepalingen die op het nieuwe rechtskader gebaseerd zijn. Omwille van de duidelijkheid en transparantie moeten de maatregelen van Beschikking 79/542/EEG in een nieuw wetgevingsbesluit worden opgenomen. Deze verordening bevat alle bepalingen van Beschikking 79/542/EEG. Zodra deze verordening in werking treedt, is Beschikking 79/542/EEG dus achterhaald en niet meer van toepassing, al moet zij nog uitdrukkelijk worden ingetrokken.

Richtlijn 92/65/EEG bevat de veterinairrechtelijke voorschriften voor het handelsverkeer en de invoer in de EU van levende dieren, sperma, eicellen en embryo’s waarvoor ten aanzien van de veterinairrechtelijke voorschriften geen specifieke EU-wetgevingsbesluiten als bedoeld in bijlage F bij die richtlijn gelden. Krachtens die richtlijn mogen levende dieren, sperma, eicellen en embryo’s als hierin bedoeld alleen in de EU worden ingevoerd als zij afkomstig zijn uit een derde land dat is opgenomen in een lijst die overeenkomstig de in die richtlijn bedoelde procedure is vastgesteld. Bovendien moeten die levende dieren vergezeld gaan van een gezondheidscertificaat volgens een model dat overeenkomstig de in die richtlijn bedoelde procedure is opgesteld.

Richtlijn 96/93/EG van de Raad van 17 december 1996 inzake de certificering van dieren en dierlijke producten (11) bevat de voorschriften voor de afgifte van de door de veterinaire wetgeving vereiste certificaten om misleidende of frauduleuze certificering te voorkomen. Er moet voor worden gezorgd dat de officiële inspecteurs en dierenartsen van derde landen voorschriften en beginselen toepassen die ten minste gelijkwaardig zijn aan die van de richtlijn. Sommige derde landen, die in bijlage II bij deze verordening zijn opgenomen, hebben voldoende garanties geboden dat dergelijke voorschriften en beginselen bestaan en worden toegepast. Daarom moet het binnenbrengen van bepaalde levende dieren uit die derde landen in de EU worden toegestaan, mits er geen verdere beperkingen vereist zijn op grond van hun specifieke ziektesituatie.

Richtlijn 2002/99/EG van de Raad bevat de veterinairrechtelijke voorschriften voor het binnenbrengen van producten van dierlijke oorsprong en daaruit verkregen voor menselijke consumptie bestemde producten in de EU. Krachtens die richtlijn moeten lijsten van derde landen of regio’s van derde landen worden opgesteld waaruit de invoer van bepaalde producten van dierlijke oorsprong is toegestaan, en moet bij die invoer aan bepaalde voorschriften inzake veterinaire certificering worden voldaan.

Richtlijn 2004/68/EG bevat de veterinairrechtelijke voorschriften voor de invoer in en doorvoer via de EU van bepaalde levende hoefdieren. De invoer in en doorvoer via de EU van die levende hoefdieren is alleen toegestaan als zij afkomstig zijn uit derde landen of gebieden die voorkomen op een of meer lijsten die volgens de in die richtlijn bedoelde procedure zijn opgesteld, en bij die invoer moet aan bepaalde voorschriften inzake veterinaire certificering worden voldaan.

Met inachtneming van artikel 17, lid 2, laatste alinea, van Richtlijn 92/65/EEG mogen levende dieren en producten van dierlijke oorsprong waarop de Richtlijnen 92/65/EEG, 2002/99/EG en 2004/68/EG van toepassing zijn, alleen worden ingevoerd in of doorgevoerd via de EU als zij vergezeld gaan van een veterinair certificaat en voldoen aan de desbetreffende voorschriften van de EU-wetgeving.

Voor de toepassing van de Richtlijnen 92/65/EEG, 2002/99/EG en 2004/68/EG moeten derhalve in deze verordening lijsten worden vastgesteld van derde landen en gebieden, of delen daarvan, alsmede de desbetreffende invoervoorschriften, met inbegrip van modellen van veterinaire certificaten, voor bepaalde levende dieren en voor vers vlees van bepaalde dieren.

Met het oog op de samenhang van de EU-wetgeving moet in deze verordening ook rekening worden gehouden met de volksgezondheidsvoorschriften in andere EU-regelgeving, met name de Verordeningen (EG) nr. 852/2004, (EG) nr. 853/2004 en (EG) nr. 854/2004, die voorschriften bevatten voor de hygiëne van levensmiddelen in het algemeen, respectievelijk levensmiddelen van dierlijke oorsprong en voor de organisatie van de officiële controles van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong, alsmede met de voorschriften van Richtlijn 96/23/EG van de Raad van 29 april 1996 inzake controlemaatregelen ten aanzien van bepaalde stoffen en residuen daarvan in levende dieren en in producten daarvan (12) en Verordening (EG) nr. 999/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 22 mei 2001 houdende vaststelling van voorschriften inzake preventie, bestrijding en uitroeiing van bepaalde overdraagbare spongiforme encefalopathieën (13).

Verordening (EG) nr. 882/2004 bevat algemene voorschriften voor de uitvoering van de officiële controles op het gebied van levensmiddelen, diervoeders, diergezondheid en dierenwelzijn. Op grond van artikel 48 van die verordening kan de Commissie een lijst van derde landen vaststellen waaruit specifieke producten in de EU mogen worden ingevoerd. Verordening (EG) nr. 854/2004 bevat specifieke voorschriften voor de organisatie van de officiële controles van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong, waaronder het opstellen van lijsten van derde landen waaruit de invoer van producten van dierlijke oorsprong toegestaan is. Volgens die voorschriften kunnen die lijsten worden gecombineerd met andere voor doeleinden van volksgezondheid en diergezondheid opgestelde lijsten.

De in de bijlagen bij deze verordening opgenomen modelcertificaten moeten daarom verklaringen bevatten waarin wordt bevestigd dat aan de volksgezondheidsvoorschriften van Richtlijn 96/23/EG en de Verordeningen (EG) nr. 999/2001, (EG) nr. 852/2004, (EG) nr. 853/2004 en (EG) nr. 854/2004 wordt voldaan.

Ook moeten de in de bijlagen bij deze verordening opgenomen modelcertificaten een verklaring bevatten waarin wordt bevestigd dat aan de voorschriften inzake dierenwelzijn van Richtlijn 93/119/EG van de Raad van 22 december 1993 inzake de bescherming van dieren bij het slachten of doden (14) en Verordening (EG) nr. 1/2005 van de Raad van 22 december 2004 inzake de bescherming van dieren tijdens het vervoer en daarmee samenhangende activiteiten (15) wordt voldaan.

Om ervoor te zorgen dat de gezondheid van levende dieren die in de EU worden binnengebracht tijdens het vervoer van het derde land van oorsprong naar de EU geen schade lijdt, moeten bepaalde voorschriften voor het vervoer van levende dieren worden vastgesteld, waaronder voorschriften voor verzamelcentra.

Met het oog op de bescherming van de diergezondheid in de EU moeten levende dieren rechtstreeks naar hun plaats van bestemming in de EU worden vervoerd.

Het risico voor de volksgezondheid van vers vlees dat in de EU wordt binnengebracht met het oog op doorvoer naar een ander derde land, is te verwaarlozen. Wel moet dat vlees aan alle toepasselijke veterinairrechtelijke voorschriften voldoen. Daarom moeten er specifieke bepalingen voor de doorvoer en daaraan voorafgaande opslag van vers vlees worden vastgesteld.

In verband met de geografische ligging van Kaliningrad moeten er speciale voorwaarden komen voor de doorvoer van zendingen door de EU van en naar Rusland; dit betreft alleen Letland, Litouwen en Polen.

Het binnenbrengen van zendingen vers vlees, met uitzondering van slachtafval en gehakt vlees, van gekweekte niet-gedomesticeerde dieren van de orde Artiodactyla, afkomstig van in het wild gevangen dieren, in de EU moet worden toegestaan. Om alle risico’s voor de diergezondheid als gevolg van het binnenbrengen van dergelijke zendingen uit te sluiten moeten de betrokken dieren gedurende de drie maanden voorafgaande aan het binnenbrengen van die zendingen in de EU afgezonderd worden gehouden van wilde dieren. Dit moet in het model van het veterinaire certificaat voor die zendingen (RUF) worden opgenomen.

Beschikking 2003/881/EG van de Commissie van 11 december 2003 betreffende de veterinairrechtelijke voorschriften en de certificeringsvoorwaarden voor de invoer van bijen en hommels (Apis mellifera & Bombus spp.) uit bepaalde derde landen (16) bevat de veterinairrechtelijke voorschriften en de certificeringsvoorwaarden voor de invoer van bijen en hommels uit bepaalde derde landen. Ter vereenvoudiging van de EU-wetgeving moeten de maatregelen van die beschikking in deze verordening worden opgenomen. Beschikking 2003/881/EG moet dan worden ingetrokken.

Er moet een overgangsperiode worden vastgesteld zodat de lidstaten en het bedrijfsleven de nodige maatregelen kunnen nemen om aan de voorschriften van deze verordening te voldoen.

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

hoefdieren;

de in bijlage IV, deel 2, genoemde dieren;

voor menselijke consumptie bestemd vers vlees, met uitzondering van vleesbereidingen, van hoefdieren en paardachtigen.

voor shows of tentoonstellingen waar die levende dieren niet op regelmatige basis worden gehouden of gefokt;

die deel uitmaken van circussen;

die bestemd zijn voor officieel erkende instellingen, instituten of centra als omschreven in artikel 2, lid 1, onder c), van Richtlijn 92/65/EEG.

„hoefdieren”: hoefdieren als omschreven in artikel 2, onder d), van Richtlijn 2004/68/EG;

„vers vlees”: vers vlees als omschreven in punt 1.10 van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 853/2004.

„paardachtigen”: paardachtigen als omschreven in artikel 2, onder b), van Richtlijn 90/426/EEG van de Raad (17);

„bedrijf”: een landbouwbedrijf of een andere onder officieel toezicht staande agrarische, industriële of commerciële onderneming, met inbegrip van dierentuinen, pretparken, wildparken en jachtgebieden, waar op regelmatige basis levende dieren worden gehouden of gefokt.

zij zijn afkomstig uit een derde land, gebied of deel daarvan dat is vermeld in de kolommen 1, 2 en 3 van de tabel in bijlage I, deel 1, en waarvoor in kolom 4 van die tabel een model van het voor de zending te gebruiken veterinaire certificaat is aangegeven;

zij gaan vergezeld van het vereiste veterinaire certificaat, dat is opgesteld volgens het desbetreffende model in bijlage I, deel 2, met inachtneming van de specifieke voorwaarden die in kolom 6 van de tabel in deel 1 van die bijlage zijn aangegeven, en dat is ingevuld en ondertekend door een officiële dierenarts van het derde land van uitvoer;

zij voldoen aan de vereisten in het onder b) bedoelde veterinaire certificaat, met inbegrip van:

zij voldoen aan de voorschriften inzake verblijf en quarantaine die zijn opgenomen in hoofdstuk 1 van dat deel;

zij tests hebben ondergaan in overeenstemming met de voorschriften voor diergezondheidstests die zijn opgenomen in hoofdstuk 2 van dat deel.

die in bijlage II, deel 1, worden genoemd;

waar voor het hele grondgebied van het derde land of het gebied in kwestie een aangifteplicht geldt voor Amerikaans vuilbroed, de kleine bijenkastkever (Aethina tumida) en de tropilaelapsmijt (Tropilaelaps spp.).

een geografisch en epidemiologisch geïsoleerd deel van het derde land of gebied is;

is opgenomen in de derde kolom van de tabel in bijlage IV, deel 1, afdeling 1.

koninginnenkasten (Apis mellifera en Bombus spp.) met elk één koningin met maximaal twintig voedsters, of

bergingsmiddelen voor hommels (Bombus spp.) met elk één volk bestaande uit maximaal 200 volwassen hommels.

gaan vergezeld van het vereiste veterinaire certificaat, dat is opgesteld volgens het desbetreffende model in bijlage IV, deel 2, en is ingevuld en ondertekend door een officiële inspecteur van het derde land van uitvoer;

voldoen aan de veterinaire voorschriften in het onder a) bedoelde veterinaire certificaat.

samen worden vervoerd met levende dieren die:

worden uitgeladen in, of, indien zij door de lucht worden vervoerd, worden overgeladen in een ander vliegtuig, of over de weg, per spoor of op eigen kracht worden verplaatst via een derde land, gebied of deel daarvan dat niet is vermeld in de kolommen 1, 2 en 3 van de tabel in bijlage I, deel 1, of waarvoor in de overeenkomstige kolom 4 van die tabel geen model van het voor de zending te gebruiken veterinaire certificaat is aangegeven.

in het geval van mestrunderen:

in het geval van hoefdieren die bestemd zijn om onmiddellijk te worden geslacht, is artikel 11, lid 2, van toepassing.

de kleine bijenkastkever (Aethina tumida) of eieren of larven daarvan;

tekenen van de tropilaelapsmijt (Tropilaelaps spp.).

zij zijn afkomstig uit een derde land, gebied of deel daarvan dat is vermeld in de kolommen 1, 2 en 3 van de tabel in bijlage II, deel 1, en waarvoor in kolom 4 van die tabel een model van het voor de zending te gebruiken veterinaire certificaat is aangegeven;

wanneer zij in de grensinspectiepost van binnenkomst in de EU worden aangeboden, gaan zij vergezeld van het vereiste veterinaire certificaat, dat is opgesteld volgens het desbetreffende model in bijlage II, deel 2, met inachtneming van de specifieke voorwaarden die in kolom 6 van de tabel in deel 1 van die bijlage zijn aangegeven, en dat is ingevuld en ondertekend door een officiële dierenarts van het derde land van uitvoer;

zij voldoen aan de vereisten in het onder b) bedoelde veterinaire certificaat, met inbegrip van:

zij zijn afkomstig uit een derde land, gebied of deel daarvan dat is vermeld in de kolommen 1, 2 en 3 van de tabel in bijlage II, deel 1, en waarvoor in kolom 4 van die tabel een model van het voor de zending te gebruiken veterinaire certificaat is aangegeven;

zij voldoen aan de specifieke veterinaire voorschriften voor de betrokken zending, zoals aangegeven in het onder a) bedoelde veterinaire certificaat;

zij gaan vergezeld van een veterinair certificaat, dat is opgesteld volgens het model in bijlage III en is ingevuld en ondertekend door een officiële dierenarts van het derde land van uitvoer;

de officiële dierenarts van de grensinspectiepost van binnenkomst in de EU heeft op het Gemeenschappelijk veterinair document van binnenkomst als bedoeld in artikel 2, lid 1, van Verordening (EG) nr. 136/2004 van de Commissie (19) verklaard dat de zendingen doorgevoerd en in voorkomend geval opgeslagen mogen worden.

de zending is in de grensinspectiepost van binnenkomst in de EU door de veterinaire dienst van de bevoegde autoriteit verzegeld met een zegel dat van een volgnummer is voorzien;

de documenten die de zending vergezellen, zoals bedoeld in artikel 7 van Richtlijn 97/78/EG, worden op elke bladzijde door de officiële dierenarts van de bevoegde autoriteit waaronder de grensinspectiepost van binnenkomst in de EU valt, voorzien van het stempel „ALLEEN VOOR DOORVOER DOOR DE EU NAAR RUSLAND”;

aan de procedurevoorschriften van artikel 11 van Richtlijn 97/78/EG is voldaan;

de officiële dierenarts van de grensinspectiepost van binnenkomst in de EU heeft op het Gemeenschappelijk veterinair document van binnenkomst verklaard dat de zending mag worden doorgevoerd.

:

Voor doorvoer via het grondgebied van een derde land voor uit een lidstaat verzonden en voor een lidstaat bestemde slachtdieren of levende mestrunderen in vrachtwagens die zijn verzegeld met een zegel dat van een volgnummer is voorzien.

Het zegelnummer moet worden ingevuld op het gezondheidscertificaat volgens het model in bijlage F bij Richtlijn 64/432/EEG (6) voor levende slacht- en mestrunderen en volgens model I in bijlage E bij Richtlijn 91/68/EEG (7) voor slachtschapen en -geiten.

Bovendien moet het zegel intact zijn bij aankomst in de aangewezen grensinspectiepost van binnenkomst in de EU en moet het zegelnummer in het geïntegreerd veterinair computersysteem van de EU (Traces) worden geregistreerd.

Het certificaat moet vóór de doorvoer van de zending via een of meer derde landen op het punt van uitgang in de EU door de bevoegde veterinaire autoriteit worden afgestempeld met een stempel met de volgende tekst: „UITSLUITEND VOOR DOORVOER TUSSEN VERSCHILLENDE DELEN VAN DE EUROPESE UNIE VIA DE VOORMALIGE JOEGOSLAVISCHE REPUBLIEK MACEDONIË/MONTENEGRO/SERVIË (8)  (9)”.

Mestrunderen moeten rechtstreeks worden vervoerd naar het bedrijf van bestemming dat is aangewezen door de bevoegde veterinaire autoriteit van het land van bestemming. Die dieren mogen dat bedrijf niet verlaten, behalve om onmiddellijk te worden geslacht.

:

Veterinair certificaat voor als landbouwhuisdier gehouden fok- en/of gebruiksrunderen (inclusief Bubalus, Bison en kruisingen daarvan).

:

Garanties inzake tests op bluetongue en epizoötische hemorragische ziekte bij dieren waarvoor een certificaat is afgegeven volgens model BOV-X (punt II.2.8 B), OVI-X (punt II.2.6 D) en RUM (punt II.2.6).

zij moeten onder toezicht staan van een officiële dierenarts;

zij moeten gelegen zijn in het centrum van een gebied met een diameter van ten minste 20 km waarin zich, volgens de officiële bevindingen, in de laatste 30 dagen vóór het gebruik als erkend verzamelcentrum, geen enkel geval van mond-en-klauwzeer heeft voorgedaan;

zij moeten vóór het gebruik als erkend verzamelcentrum worden gereinigd en ontsmet met een ontsmettingsmiddel dat in het land van uitvoer officieel is erkend als doeltreffend voor de bestrijding van mond-en-klauwzeer;

zij omvatten, met inachtneming van de capaciteit ervan:

wanneer het quarantainestation in gebruik is, moeten er voldoende dierenartsen zijn om alle in deel 5 genoemde taken te vervullen;

er mogen uitsluitend dieren worden toegelaten die individueel zijn geïdentificeerd om de traceerbaarheid te garanderen. Daartoe moet, wanneer dieren worden toegelaten, de eigenaar van het centrum of de voor het centrum verantwoordelijke persoon erop toezien dat alle dieren naar behoren zijn geïdentificeerd en vergezeld gaan van de voor de betrokken soort en categorie vereiste gezondheidsdocumenten of certificaten.

Bovendien moet de eigenaar van het verzamelcentrum of de voor het centrum verantwoordelijke persoon de naam van de eigenaar, de oorsprong van de dieren, de datum van aankomst en van vertrek, het identificatienummer van de dieren of het registratienummer van het beslag van herkomst en de bestemming van de dieren, alsmede het registratienummer van de vervoerder en het kentekennummer van de vrachtwagen waarmee de dieren bij het centrum worden afgeleverd of opgehaald, in een register of een gegevensbank registreren en gedurende ten minste drie jaar bewaren;

alle dieren die het verzamelcentrum binnenkomen en verlaten, moeten voldoen aan de gezondheidsvoorschriften die zijn vastgesteld voor het binnenbrengen van de betrokken categorie dieren in de EU;

in de EU binnen te brengen dieren die via een verzamelcentrum gaan, moeten binnen zes dagen na aankomst op het centrum worden ingeladen en rechtstreeks naar de grens van het land van uitvoer worden verzonden:

wanneer op grond van de voorwaarden voor de uitvoer van dieren naar de EU een test moet worden verricht binnen een bepaalde periode vóór het laden, maakt een verblijf van ten hoogste zes dagen van de dieren in het verzamelcentrum deel uit van die periode;

het derde land van uitvoer moet aangeven welke centra erkend zijn voor fok- en gebruiksdieren en welke voor slachtdieren en de Commissie en de bevoegde centrale autoriteiten van de lidstaten van de naam en het adres van de betrokken inrichtingen in kennis stellen. Die informatie moet op gezette tijden geactualiseerd worden;

het derde land van uitvoer stelt de procedure vast voor het officiële toezicht op de erkende verzamelcentra en zorgt ervoor dat dat toezicht ook wordt uitgeoefend;

de erkende verzamelcentra moeten op gezette tijden door de bevoegde autoriteit van het derde land geïnspecteerd worden om na te gaan of nog steeds aan de onder I tot en met IX beschreven eisen voor erkenning wordt voldaan.

Indien uit die inspecties blijkt dat niet langer aan de voorwaarden voldaan wordt, moet de erkenning van het centrum geschorst worden. De schorsing mag pas weer ongedaan gemaakt worden als de bevoegde autoriteit van het derde land zich ervan heeft vergewist dat het centrum volledig aan de onder I tot en met XI beschreven voorwaarden voldoet.

Geschikte Elisa-microtiterplaten.

Antigeen: geleverd in de vorm van een concentraat waaruit de cellen zijn geëxtraheerd, bereid als hierna beschreven, en bewaard bij –20 °C of –70 °C.

Blokkeerbuffer: fosfaatgebufferde zoutoplossing (PBS) met 0,3 % BTV-negatief serum van een volwassen rund, 0,1 % (V/V) Tween-20 (geleverd als polyoxyethyleensorbitanmonolauraat-siroop) in PBS.

Monoklonaal antilichaam: 3-17-A3 (geleverd in de vorm van supernatant van hybridoma-weefselcultuur) gericht tegen het groepspecifieke polypeptide VP7, bewaard bij –20 °C of gevriesdroogd, en vóór gebruik met blokkeerbuffer verdund tot 1:100.

Conjugaat: konijn-antimuis-globuline (geadsorbeerd en geëlueerd), geconjugeerd met mierikswortelperoxidase en in het donker bewaard bij 4 °C.

Chromogeen en substraat: orthofenyleendiamine (OPD-chromogeen) in een uiteindelijke verdunning van 0,4 mg/ml in steriel gedestilleerd water. Waterstofperoxide (30 % m/V-substraat) 0,05 % V/V toegevoegd onmiddellijk vóór gebruik (5 μl H2O2 per 10 ml OPD). (Voorzichtig met OPD – draag rubberen handschoenen – vermoedelijk mutageen.)

1 M Zwavelzuur: 26,6 ml zuur toegevoegd aan 473,4 ml gedestilleerd water. (Let op! Altijd zuur toevoegen aan water, nooit water aan zuur.)

Rondschudapparaat.

Elisa-afleesapparaat (de test kan ook visueel worden afgelezen).

:

De putjes 1A en 1B zijn een blanco controle, bestaande uit BTV-antigeen en conjugaat. Deze kan worden gebruikt om de nulwaarde in te stellen op het Elisa-afleesapparaat.

Verdun BTV-antigeen tot een vooraf bepaalde concentratie in PBS, soniceer kort om samengeklonterd virus los te maken (indien geen sonicator beschikbaar is, moet krachtig worden gepipetteerd) en voeg 50 μl toe aan alle putjes van de Elisa-plaat. Tik tegen de zijkanten van de plaat om het antigeen te verspreiden.

Incubeer gedurende 60 minuten bij 37 °C op een rondschudapparaat. Spoel de platen driemaal door de putjes met niet-steriele PBS te vullen en weer te legen en dep de platen droog op absorberend papier.

Controleputjes: voeg 100 μl blokkeerbuffer toe aan de Cc-putjes. Voeg 50 μl negatief/positief controleserum toe, in een verdunning van 1:5 (10 μl serum +40 μl blokkeerbuffer), aan de putjes C-, C+ en C++. Voeg 50 μl blokkeerbuffer toe aan de Mab-controleputjes.

Spottitratie: pipetteer een 1:5-verdunning van elk testserum in blokkeerbuffer in telkens twee putjes van de kolommen 3 tot en met 12 (10 μl serum +40 μl blokkeerbuffer),

dan wel

Serumtitratie: bereid een tweevoudige verdunningsreeks van elk testserum (1:5 tot 1:640) in blokkeerbuffer en pipetteer deze in 8 putjes van een kolom (een verdunningsreeks per kolom: kolommen 3 tot en met 12).

Verdun Mab (1:100) in de blokkeerbuffer onmiddellijk nadat de testsera zijn toegevoegd; breng vervolgens 50 μl daarvan over in alle putjes in de plaat, behalve in de blanco controle.

Incubeer gedurende 60 minuten bij 37 °C op een rondschudapparaat. Spoel driemaal met PBS en dep de platen droog.

Verdun konijn-antimuis-concentraat tot 1:/5 000 in de blokkeerbuffer en breng 50 μl over in alle putjes van de plaat.

Incubeer gedurende 60 minuten bij 37 °C op een rondschudapparaat. Spoel driemaal met PBS en dep de platen droog.

Ontdooi orthofenyleendiamine-dihydrochloride (OPD) en voeg onmiddellijk vσσr gebruik 5 μl 30 %-ige waterstofperoxideoplossing toe per 10 ml OPD. Breng 50 μl daarvan over in alle putjes van de plaat. Laat de kleur ontwikkelen gedurende ongeveer tien minuten en stop de reactie met 1 M zwavelzuur (50 μl per putje). Kleurontwikkeling zou moeten plaatsvinden in de controleputjes met Mab en in de putjes met serum zonder antilichamen tegen BTV.

Onderzoek de platen en registreer de resultaten hetzij visueel hetzij met behulp van een spectrofotometer.

Spoel 40 à 60 rouxkolven die confluente BHK-21-celcultures bevatten, driemaal met een serumvrij Eagle's medium en besmet deze met bluetonguevirus serotype 1 in serumvrij Eagle's medium.

Incubeer bij 37 °C en onderzoek dagelijks op cytopathogeen effect (CPE).

Wanneer 90-100 % van de cellaag in elke rouxkolf duidelijk een CPE vertoont, verzamel dan het virus door mogelijk nog aan het glas vastgehechte cellen los te schudden.

Centrifugeer bij 2 000-3 000 omwentelingen per minuut om de cellen neer te slaan.

Verwijder het supernatant en resuspendeer de cellen in ongeveer 30 ml PBS, met 1 % „Sarkosyl” en 2 ml fenylmethylsulfonylfluoride (lysis-buffermengsel). Dat kan ertoe leiden dat de cellen een gel vormen en om dit effect tegen te gaan kan meer lysis-buffermengsel worden toegevoegd. (NB: fenylmethylsulfonylfluoride is schadelijk – hanteer met uiterste voorzichtigheid.)

Breek de cellen gedurende 60 seconden met een ultrasoonprobe bij een amplitude van 30 micron.

Centrifugeer gedurende tien minuten bij 10 000 omwentelingen per minuut.

Bewaar het supernatant bij +4 °C en resuspendeer de resterende celpellet in 10-20 ml lysis-buffermengsel.

Soniceer en laat uitklaren, waarbij het supernatant in elk stadium wordt opgeslagen, in totaal driemaal.

Voeg de supernatants samen en centrifugeer gedurende 120 minuten bij 24 000 omwentelingen per minuut (100,000 g) en +4 °C op een 5 ml-kussen van 40 %-ige sucrose (m/V in PBS), met gebruikmaking van Beckmann-centrifugeerbuisjes van 30 ml en een SW 28-rotor.

Giet het supernatant weg, verwijder de vloeistof grondig uit de buisjes en resuspendeer de pellet in PBS met de sonicator. Bewaar het antigeen in gelijke fracties bij –20 °C.

Verdun BTV-antigeen in PBS (1:20) over de volledige microtiterplaat met een meerkanaalspipet; leg de verdunningsreeks aan in duplo (50 μl per putje).

Incubeer gedurende één uur bij 37 °C op een rondschudapparaat.

Spoel de platen driemaal met PBS.

Voeg 50 μl monoklonaal antilichaam 3-17-A3 (in een verdunning 1:100) toe aan elk putje van de microtiterplaat.

Incubeer gedurende één uur bij 37 °C op een rondschudapparaat.

Spoel de platen driemaal met PBS.

Breng 50 µl konijn-antimuis-globuline, geconjugeerd met mierikswortelperoxidase en verdund tot een vooraf bepaalde optimale concentratie, over in elk putje van de microtiterplaat.

Incubeer gedurende één uur bij 37 °C op een rondschudapparaat.

Voeg substraat en chromogeen toe zoals hierboven beschreven. Zet de reactie stop na tien minuten door toevoeging van 1 M zwavelzuur (50 µl per putje).

:

1 % agar, in boraat- of natriumbarbitalbuffer, pH 8,5 à 9,0, wordt in een petrischaaltje gegoten, en wel zo dat het laagje agar een dikte heeft van ten minste 3,0 mm. In de agar worden zeven vochtvrije putjes gemaakt, met een diameter van elk 5,0 mm. Eén putje ligt centraal en de andere zes liggen eromheen in een cirkel met een straal van 3 cm. Het centrale putje wordt gevuld met het standaardantigeen. De perifere putjes 2, 4 en 6 worden gevuld met het positieve controleserum en de putjes 1, 3 en 5 met het testserum. Het geheel wordt gedurende 72 uur bij kamertemperatuur geïncubeerd in een gesloten vochtkamer.

:

1 % agar, in boraat- of natriumbarbitalbuffer, pH 8,5 à 9,0, wordt in een petrischaaltje gegoten, en wel zo dat het laagje agar een dikte heeft van ten minste 3,0 mm. In de agar worden zeven vochtvrije putjes gemaakt, met een diameter van elk 5,0 mm. Eén putje ligt centraal en de andere zes liggen eromheen in een cirkel met een straal van 3 cm. Het centrale putje wordt gevuld met het standaardantigeen. De perifere putjes 2, 4 en 6 worden gevuld met het positieve controleserum en de putjes 1, 3 en 5 met het testserum. Het geheel wordt gedurende 72 uur bij kamertemperatuur geïncubeerd in een gesloten vochtkamer.

:

Vóór gebruik worden de sera geïnactiveerd door blootstelling aan een temperatuur van 56 °C gedurende 30 minuten.

:

Voordat met de bemonstering wordt begonnen, wordt het transportmedium bereid. 2 ml daarvan wordt overgebracht in evenveel containers als er dieren zijn die moeten worden bemonsterd. De gebruikte containers moeten bestand zijn tegen invriezen in vast CO2 of vloeibare stikstof. Voor de bemonstering moet gebruik worden gemaakt van een speciaal ontworpen sputumvanger of „probang”. Om het monster te nemen wordt het probanglepeltje via de mond over het dorsale gedeelte van de tong tot in het bovenste deel van de oesophagus gebracht. Via lateraal en dorsaal gerichte bewegingen wordt getracht het oppervlakte-epitheel van het bovenste gedeelte van de oesophagus en de farynx af te schrapen. Vervolgens wordt de probang teruggetrokken, bij voorkeur nadat het dier heeft geslikt. Het lepeltje moet gevuld zijn en een mengsel bevatten van slijm, speeksel, slokdarmvocht en celresten. Er moet evenwel voor worden gezorgd dat elk monster zichtbaar celmateriaal bevat. Elke ruwe beweging die bloedingen kan veroorzaken, moet worden vermeden. De monsters van sommige dieren kunnen zwaar verontreinigd zijn met resten van het herkauwde voeder. Dergelijke monsters moeten worden weggegooid en de bek van het betrokken dier moet worden gespoeld met water, of beter nog met een fysiologische zoutoplossing, voordat een nieuw monster wordt genomen.

0,08 M fosfaatbuffer pH 7,2 met 0,01 % bovien serumalbumine, 0,002 % fenolrood en antibiotica.

Weefselcultuurmedium (bijvoorbeeld Eagle's MEM) met 0,04 M Hepes-buffer, 0,01 % bovien serumalbumine en antibiotica, pH 7,2.

Aan het transportmedium moeten antibiotica worden toegevoegd (per ml uiteindelijk medium), bv. penicilline 1 000 IE, neomycinesulfaat 100 IE, polymyxine B-sulfaat 50 IE, mycostatine 100 IE.

:

Het stamantigeen van het mond-en-klauwzeervirus wordt aangemaakt in celcultures of op rundertongen en wordt vervolgens bewaard bij ten hoogste –70 °C of bij –20 °C indien 50 % glycerol is toegevoegd. Dit is het stamantigeen. Het MKZ-virus is onder deze omstandigheden stabiel en de titers variëren slechts in geringe mate in de loop van een aantal maanden.

:

Konijn-antiserum tegen 146S-antigeen van zeven typen mond-en-klauwzeervirus (MKZ-virus), gebruikt bij een vooraf vastgestelde optimale concentratie in carbonaat/bicarbonaat-bufferoplossing, pH 9,6. Antigeen wordt bereid uit geselecteerde virusstammen, gekweekt op monolayers van BHK-21-cellen. Niet-gezuiverd supernatant wordt vooraf getitreerd overeenkomstig de voorschriften, maar zonder serum, en dan gebruikt voor het aanleggen van een verdunning die na toevoeging van een gelijk volume PBST (met fosfaat gebufferde zoutoplossing die 0,05 % Tween-20 en fenolrood bevat) bij aflezing een optische dichtheid oplevert tussen 1,2 en 1,5. De virussen mogen vóór gebruik worden geïnactiveerd. PBST wordt gebruikt als diluent. Cavia-antiserum wordt bereid door cavia's te enten met 146S-antigeen van elk serotype. Een vooraf bepaalde optimale concentratie in PBST dat 10 % normaal runderserum en 5 % normaal konijnenserum bevat. Konijn-anticavia-immunoglobuline, geconjugeerd met mierikswortelperoxidase, wordt gebruikt in een vooraf bepaalde optimale concentratie in PBST dat 10 % normaal runderserum en 5 % normaal konijnenserum bevat. De testsera worden verdund in PBST.

Elisa-platen worden gecoat met 50 µl konijn-antivirusserum en worden daarbij gedurende ιιn nacht in een vochtkamer bij kamertemperatuur bewaard.

Van elk testserum wordt in duplo een tweevoudige verdunningsreeks aangelegd van telkens 50 µl, te beginnen bij een verdunning 1:4, in multiwell-platen met een U-vormige bodem (dragerplaten). Aan elk putje wordt 50 µl van een constante antigeendosis toegevoegd en de mengsels worden gedurende één nacht bij 4 °C bewaard. Door de toevoeging van het antigeen wordt de oorspronkelijke serumverdunning op 1:8 gebracht.

De Elisa-platen worden vijf keer met PBST gespoeld.

Vervolgens wordt 50 µl van de serum/antigeenmengsels overgebracht van de dragerplaten naar de met konijnenserum gecoate Elisa-platen en gedurende één uur bij 37 °C geïncubeerd op een rondschudapparaat.

Na het spoelen wordt aan elk putje 50 µl van een tegen het in punt 4 gebruikte antigeen gericht cavia-antiserum toegevoegd. De platen worden gedurende één uur bij 37 °C geïncubeerd op een rondschudapparaat.

De platen worden gespoeld en aan elk putje wordt 50 µl van met mierikswortelperoxidase geconjugeerd konijn-anticavia-immunoglobuline toegevoegd. De platen worden gedurende één uur bij 37 °C geïncubeerd op een rondschudapparaat.

De platen worden gespoeld en aan elk putje wordt 50 µl orthofenyleendiamine met 0,05 % H2O2 (30 %) m/V toegevoegd.

De reactie wordt na 15 minuten stopgezet met 1,25 M H2SO4.

:

Voor elk gebruikt antigeen zijn er 40 putjes die geen serum bevatten maar antigeen verdund in PBST. Een in duplo aangelegde tweevoudige verdunningsreeks van homoloog bovien referentieantiserum. Een in duplo aangelegde tweevoudige verdunningsreeks van negatief runderserum.

:

Vóór gebruik worden de sera geïnactiveerd door blootstelling aan een temperatuur van 56 °C gedurende 30 minuten.

:

Vóór gebruik worden de sera geïnactiveerd door blootstelling aan een temperatuur van 56 °C gedurende 30 minuten.

Er mogen meerdere zendingen in het quarantainestation binnengebracht worden. Bij aankomst in het quarantainestation moeten echter alle dieren van dezelfde soort in de quarantainevoorziening als één groep beschouwd worden en als zodanig worden behandeld. De quarantaineperiode begint in dit geval voor de hele groep als het laatste dier de quarantainevoorziening is binnengebracht.

In het quarantainestation moet elke groep dieren zodanig afgezonderd worden dat zij niet direct of indirect in contact komen met andere dieren, met inbegrip van aanwezige dieren van andere zendingen.

De zendingen mogen het quarantainestation niet verlaten en moeten tegen vectorinsecten beschermd worden.

Als tijdens de quarantaineperiode niet de hand aan de isolatie van de dieren wordt gehouden en er sprake is van contact met andere dieren, begint de quarantaineperiode voor de desbetreffende groep dieren opnieuw te lopen.

Dieren die bestemd zijn om in de EU te worden binnengebracht en via het quarantainestation gaan, moeten ingeladen en rechtstreeks naar de EU verzonden worden met inachtneming van de volgende voorwaarden:

het moet onder toezicht staan van een officiële dierenarts;

het moet gelegen zijn in het centrum van een gebied met een diameter van 20 km waarin zich, volgens de officiële bevindingen, in de laatste 30 dagen vóór het gebruik als quarantainestation, geen enkel geval van mond-en-klauwzeer heeft voorgedaan;

het moet voor gebruik als quarantainestation gereinigd en ontsmet worden met een ontsmettingsmiddel dat in Saint-Pierre en Miquelon officieel is erkend als doeltreffend bij de bestrijding van de in hoofdstuk 2 genoemde ziekten.

het omvat met inachtneming van de capaciteit ervan:

wanneer het quarantainestation in gebruik is, moeten er voldoende dierenartsen zijn om alle taken te vervullen;

er mogen uitsluitend dieren worden toegelaten die individueel zijn geïdentificeerd om de traceerbaarheid te garanderen. Daartoe moet, wanneer dieren worden toegelaten, de eigenaar van het quarantainestation of de daarvoor verantwoordelijke persoon erop toezien dat alle dieren naar behoren zijn geïdentificeerd en vergezeld gaan van de voor de betrokken soort en categorie vereiste gezondheidscertificaten. Bovendien moet de eigenaar van het quarantainestation of de daarvoor verantwoordelijke persoon de naam van de eigenaar, de oorsprong van de dieren in de zending, de datum van aankomst en van vertrek van de dieren in de zending, het identificatienummer van de dieren en hun plaats van bestemming in een register of een gegevensbank registreren en gedurende ten minste drie jaar bewaren;

de bevoegde autoriteit moet de procedure voor het officiële toezicht op het quarantainestation vaststellen en ervoor zorgen dat dat toezicht ook wordt uitgeoefend; dat toezicht omvat geregelde inspecties om na te gaan of nog steeds aan de eisen voor erkenning wordt voldaan. Wanneer niet meer aan de eisen wordt voldaan en de erkenning derhalve wordt geschorst, kan die schorsing pas ongedaan worden gemaakt wanneer de bevoegde autoriteit heeft geconstateerd dat het quarantainestation weer aan de onder a) tot en met g) genoemde voorwaarden voldoet.

Testmethode: vergelijkende intracutane test met boviene PPD (purified protein derivative) en aviaire PPD overeenkomstig de in bijlage B, punt 2.1.2, bij Richtlijn 64/432/EEG beschreven normen voor de vervaardiging van boviene en aviaire tuberculinen.

De test moet worden uitgevoerd achter de schouder (okselgebied) volgens de in bijlage B, punt 2.2.4, bij Richtlijn 64/432/EEG beschreven procedure.

Tijdschema: de dieren moeten binnen twee dagen na aankomst in het quarantainestation en 42 dagen na de eerste test worden getest.

Interpretatie van de tests:

De reactie geldt als:

Mogelijke maatregelen na de test:

Als een dier een positieve reactie vertoont op de intracutane injectie van boviene PPD, wordt het uit de groep verwijderd en moeten de andere dieren minimaal 42 dagen na de eerste positieve test een nieuwe test ondergaan, die dan als de eerste onder b) bedoelde test wordt beschouwd.

Indien meer dan één dier van de groep een positief resultaat vertoont, mag geen enkel dier van de groep naar de EU worden uitgevoerd.

Indien de test van een of meer dieren een onduidelijk resultaat oplevert, ondergaat de gehele groep na minimaal 42 dagen een nieuwe test, die dan als de eerste onder b) bedoelde test wordt beschouwd.

Testmethode:

Tijdschema: de dieren moeten binnen twee dagen na aankomst in het quarantainestation en 42 dagen na de eerste test worden getest.

Interpretatie van de tests:

Een positief testresultaat is een reactie in de zin van bijlage C bij Richtlijn 64/432/EEG.

Mogelijke maatregelen na de test:

Dieren die op een of meer van de tests positief reageren, worden uit de groep verwijderd en de andere dieren moeten minimaal 42 dagen na de eerste positieve test een nieuwe test te ondergaan, die dan als de eerste onder b) bedoelde test moet worden beschouwd.

Alleen dieren die negatief gereageerd hebben op de twee opeenvolgende tests zoals beschreven onder b) mogen in de EU worden binnengebracht.

Testmethode: agargelimmunodiffusie (AGID)-test overeenkomstig deel 6 van bijlage I bij Verordening (EU) nr. 206/2010 (SANCO/4787/2009).

Bij een positieve reactie moeten de dieren met een competitie-Elisa worden getest, zoals beschreven in deel 6 van bijlage I bij Verordening (EU) nr. 206/2010 (SANCO/4787/2009), om onderscheid tussen beide ziekten te kunnen maken.

Tijdschema:

De dieren moeten op twee tests negatief reageren, waarbij de eerste test binnen twee dagen na hun aankomst in het quarantainestation en de tweede minimaal 21 dagen na de eerste test plaatsvindt.

Mogelijke maatregelen na de test:

Testmethode: diagnostische tests (probang en serologie) door middel van Elisa en virusneutralisatie volgens de protocollen in deel 6 van bijlage I bij Verordening (EU) nr. 206/2010 (SANCO/4787/2009).

Tijdschema: de dieren moeten op twee tests negatief reageren, waarbij de eerste test binnen twee dagen na hun aankomst in het quarantainestation en de tweede op zijn vroegst 42 dagen na de eerste test plaatsvindt.

Mogelijke maatregelen na de test: als bij het onderzoek naar de aanwezigheid van het MKZ-virus een dier positief reageert, mag geen enkel dier uit het quarantainestation in de EU binnengebracht worden.

NB: ingeval antilichamen tegen structurele of niet-structurele eiwitten van het MKZ-virus worden aangetroffen, wordt dit altijd beschouwd als het gevolg van een eerdere MKZ-infectie, ongeacht de vaccinatiestatus.

Testmethode: de competitie-Elisa zoals beschreven in het Manual of Diagnostic Tests and Vaccines for Terrestrial Animals, meest recente versie, van de OIE, is de voorgeschreven test voor het internationale handelsverkeer en de eerste keuze. De serumneutralisatietest of andere erkende testmethoden volgens de in de desbetreffende hoofdstukken van het OIE-handboek beschreven protocollen kunnen ook worden gebruikt.

Tijdschema: de dieren moeten twee tests ondergaan, waarbij de eerste test binnen twee dagen na hun aankomst in het quarantainestation en de tweede op zijn vroegst 42 dagen na de eerste test plaatsvindt.

Mogelijke maatregelen na de test: als bij het onderzoek naar de aanwezigheid van het runderpestvirus een dier positief reageert, mag geen enkel dier uit het quarantainestation in de EU binnengebracht worden.

Testmethode: Elisa, virusneutralisatietest of andere erkende testmethoden volgens de in de desbetreffende hoofdstukken van het OIE-handboek beschreven protocollen.

Tijdschema: de dieren moeten twee tests ondergaan, waarbij de eerste test binnen twee dagen na hun aankomst in het quarantainestation en de tweede op zijn vroegst 42 dagen na de eerste test plaatsvindt.

Mogelijke maatregelen na de test: als bij het onderzoek naar de aanwezigheid van het vesiculaire-stomatitisvirus een dier positief reageert, mag geen enkel dier uit het quarantainestation in de EU binnengebracht worden.

Testmethode: Elisa, virusneutralisatietest of andere erkende testmethoden volgens de in de desbetreffende hoofdstukken van het OIE-handboek beschreven protocollen.

Tijdschema: de dieren moeten twee tests ondergaan, waarbij de eerste test binnen twee dagen na hun aankomst in het quarantainestation en de tweede op zijn vroegst 42 dagen na de eerste test plaatsvindt.

Mogelijke maatregelen na de test: als een dier tekenen van blootstelling aan het riftdalkoortsvirus vertoont, mag geen enkel dier uit het quarantainestation in de EU binnengebracht worden.

Testmethode: serologie met behulp van Elisa, virusneutralisatietest of andere erkende testmethoden volgens de in de desbetreffende hoofdstukken van het OIE-handboek beschreven protocollen.

Tijdschema: de dieren moeten twee tests ondergaan, waarbij de eerste test binnen twee dagen na hun aankomst in het quarantainestation en de tweede op zijn vroegst 42 dagen na de eerste test plaatsvindt.

Mogelijke maatregelen na de test: als een dier tekenen van blootstelling aan nodulaire dermatose vertoont, mag geen enkel dier uit het quarantainestation in de EU binnengebracht worden.

Testmethode: Elisa, virusneutralisatietest, immunofluorescentie-test of een andere erkende test.

Tijdschema: de dieren moeten twee tests ondergaan, waarbij de eerste test binnen twee dagen na hun aankomst in het quarantainestation en de tweede op zijn vroegst 42 dagen na de eerste test plaatsvindt.

Mogelijke maatregelen na de test: als een dier tekenen van blootstelling aan de verwekker van Krim-Congo-hemorragische koorts vertoont, mag geen enkel dier uit het quarantainestation in de EU binnengebracht worden.

Testmethode: de parasiet kan in geconcentreerde bloedmonsters worden aangetoond volgens de in de desbetreffende hoofdstukken van het OIE-handboek beschreven protocollen.

Tijdschema: de dieren moeten twee tests ondergaan, waarbij de eerste test binnen twee dagen na hun aankomst in het quarantainestation en de tweede op zijn vroegst 42 dagen na de eerste test plaatsvindt.

Mogelijke maatregelen na de test: indien bij een dier van de zending T. evansi wordt aangetoond, mag dat dier niet in de EU worden binnengebracht. Het restant van de groep moet vervolgens intern en extern een antiparasitaire behandeling ondergaan met de juiste middelen die doeltreffend zijn tegen T. evansi.

Testmethode: opsporing van viraal DNA op basis van identificatie aan de hand van immunofluorescentie of immunocytochemie, volgens de in de desbetreffende hoofdstukken van het OIE-handboek beschreven protocollen.

Tijdschema: de dieren moeten twee tests ondergaan, waarbij de eerste test binnen twee dagen na hun aankomst in het quarantainestation en de tweede op zijn vroegst 42 dagen na de eerste test plaatsvindt.

Mogelijke maatregelen na de test: als een dier tekenen van blootstelling aan kwaadaardige catarrale koorts vertoont, mag geen enkel dier uit het quarantainestation in de EU binnengebracht worden.

Testmethode: AGID-test of blocking Elisa, volgens de in het OIE-handboek, meest recente editie, beschreven protocollen.

Tijdschema: de dieren moeten twee tests ondergaan, waarbij de eerste test binnen twee dagen na hun aankomst in het quarantainestation en de tweede op zijn vroegst 42 dagen na de eerste test plaatsvindt.

Mogelijke maatregelen na de test: dieren die positief reageren op de onder a) bedoelde test worden uit de groep verwijderd en de andere dieren moeten op zijn vroegst 21 dagen na de eerste positieve test een nieuwe test te ondergaan, die dan als de eerste onder b) bedoelde test moet worden beschouwd.

Alleen dieren die negatief gereageerd hebben op de twee opeenvolgende tests zoals beschreven onder b) mogen in de EU worden binnengebracht.

:

Veterinair certificaat voor vers vlees, met inbegrip van gehakt vlees, van als landbouwhuisdier gehouden runderen (inclusief Bubalus, Bison en kruisingen daarvan).

:

Garanties ten aanzien van rijping, pH-meting en ontbening van vers vlees, met uitzondering van slachtafval, gecertificeerd met een veterinair certificaat volgens model BOV (punt II.2.6), OVI (punt II.2.6), RUF (punt II.2.7) en RUW (punt II.2.4).

Voorschriften volgens de Overeenkomst tussen de Europese Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat inzake de handel in landbouwproducten (PB L 114 van 30.4.2002, blz. 132).

Geen certificaat vastgesteld en invoer van vers vlees verboden (behalve voor de aangegeven diersoorten, indien het voor het hele land geldt).

Het derde land van uitvoer stelt een veterinair certificaat op overeenkomstig het in deel 2 van de bijlagen I, II en IV en bijlage III vastgestelde model, naargelang van de diersoort of het verse vlees in kwestie.

Op elk certificaat worden, in de in het model aangegeven volgorde, de verklaringen opgenomen die voor elk derde land vereist zijn en de eventuele aanvullende garanties die voor het derde land van uitvoer of een deel daarvan vereist zijn.

Indien de EU-lidstaat van bestemming voor de levende dieren of het verse vlees in kwestie aanvullende certificeringsvoorschriften vereist, worden in het origineel van het veterinaire certificaat verklaringen opgenomen waarin wordt bevestigd dat aan die voorschriften is voldaan.

Indien in het modelcertificaat staat dat een verklaring in bepaalde gevallen kan worden doorgehaald, houdt dit in dat niet terzake doende verklaringen mogen worden doorgehaald, met paraaf en stempel van de certificerende ambtenaar, of helemaal uit het certificaat mogen worden weggelaten.

Er moet één afzonderlijk certificaat worden opgesteld voor levende dieren/vers vlees, uitgevoerd uit een of meer gebieden van hetzelfde land van uitvoer, als vermeld in de kolommen 2 en 3 van deel 1 van bijlage I, II, of IV, verzonden naar dezelfde bestemming en vervoerd in dezelfde wagon, dezelfde vrachtwagen, hetzelfde vliegtuig of hetzelfde schip.

Het originele exemplaar van elk certificaat bestaat uit één blad of, indien nodig, een formulier waarvan alle bladen één ondeelbaar geheel vormen.

Het veterinaire certificaat wordt opgesteld in ten minste één van de officiële talen van de lidstaat waarin de grensinspectiepost van binnenkomst van de zending in de EU gelegen is en van de lidstaat van bestemming. Deze lidstaten kunnen evenwel toestaan dat het certificaat in de officiële taal van een andere lidstaat wordt opgesteld, zo nodig met een officiële vertaling.

Indien voor de identificatie van de bestanddelen van de zending (zie punt I.28 van het modelcertificaat) extra bladen aan het certificaat worden gehecht, worden deze bladen beschouwd als deel uitmakend van het originele certificaat en worden alle bladzijden voorzien van de handtekening en het stempel van de certificerende ambtenaar.

Indien het certificaat, inclusief de onder f) bedoelde aanvullingen, meer dan één bladzijde beslaat, wordt elke bladzijde onderaan genummerd — (bladzijdenummer) van (totaal aantal bladzijden) — en wordt elke bladzijde bovenaan voorzien van het referentienummer van het certificaat dat door de bevoegde autoriteit is toegekend.

Het originele exemplaar van het certificaat moet worden ingevuld en ondertekend door een officiële dierenarts of een andere aangewezen officiële inspecteur, wanneer het modelcertificaat in deze mogelijkheid voorziet. In het geval van levende dieren moet het certificaat minder dan 24 uur vóór het laden van de zending met het oog op het binnenbrengen in de EU worden ingevuld en ondertekend. De bevoegde autoriteiten van het derde land van uitvoer zien erop toe dat certificeringsvoorschriften worden toegepast die ten minste gelijkwaardig zijn aan die van Richtlijn 96/93/EG (1).

De kleur van de handtekening moet verschillen van die van de gedrukte tekst. Dat geldt ook voor andere stempels dan reliëfstempels en watermerken.

Het in de vakken I.2 en II.a vermelde referentienummer van het certificaat moet door de bevoegde autoriteit worden toegekend.