Besluit 2008/580 - Garantie van de EG voor verliezen van de Europese Investeringsbank op leningen voor projecten buiten de EG (zuidoostelijke buurlanden, Middellandse Zeegebied, Latijns-Amerika en Azië en Zuid-Afrika) - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 186/30

Besluit 2000/24/EG van de Raad van 22 december 1999 tot verlening van een garantie van de Gemeenschap voor verliezen van de Europese Investeringsbank op leningen voor projecten buiten de Gemeenschap (Midden- en Oost-Europa, Middellandse Zeegebied, Latijns-Amerika en Azië en de Republiek Zuid-Afrika) (2) is herhaaldelijk en ingrijpend gewijzigd (3). Ter wille van de duidelijkheid en een rationele ordening van de tekst dient tot codificatie van dit besluit te worden overgegaan.

De Europese Raad heeft op 15 en 16 december 1995 te Madrid het belang bevestigd van de Europese Investeringsbank, hierna „EIB” genoemd, als instrument van samenwerking tussen de Gemeenschap en Latijns-Amerika, en heeft de EIB verzocht haar activiteiten in de regio te intensiveren. Deze projecten dienen van belang te zijn voor zowel de Gemeenschap als de betrokken landen.

De Europese Raad heeft op 21 en 22 juni 1996 te Florence verklaard verheugd te zijn over de resultaten van de Aziatisch-Europese topontmoeting, die een keerpunt in de betrekkingen tussen de twee werelddelen vormt.

De Europese Raad heeft op 16 en 17 juni 1997 te Amsterdam zijn voldoening uitgesproken over de conclusies van de tweede Europees-mediterrane conferentie van 15 en 16 april 1997 te Valletta (Malta), waar de in 1995 in Barcelona overeengekomen beginselen en doelstellingen zijn bevestigd.

De Europese Raad heeft op 12 en 13 december 1997 te Luxemburg het proces van de uitbreiding met de landen van Midden- en Oost-Europa en Cyprus op gang gebracht.

De Europese Raad heeft op 15 en 16 juni 1998 te Cardiff verklaard verheugd te zijn over de inspanningen die de Republiek Zuid-Afrika zich getroost om zijn economie te moderniseren en in het wereldhandelsstelsel te integreren.

De huidige programma’s van de EIB voor de verstrekking van leningen aan Midden- en Oost-Europa, het Middellandse Zeegebied, Azië en Latijns-Amerika en de Republiek Zuid-Afrika op grond van Besluit 97/256/EG (4) lopen ten einde; dit is ook het geval met de kredietverlening die geregeld is bij het Protocol betreffende financiële samenwerking met de voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië, overeenkomstig Besluit 98/348/EG (5).

De Raad heeft de EIB verzocht activiteiten te starten in Bosnië en Herzegovina. Deze activiteiten kunnen worden voortgezet indien een positief verslag (6) wordt uitgebracht, zoals bepaald in Besluit 98/729/EG van de Raad (7).

Hoewel Bosnië en Herzegovina en de voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië sinds de aanneming van Besluit 97/256/EG onder Midden- en Oost-Europa vallen, moet het totaal aan leningen van de EIB voor kandidaat-lidstaten in die regio worden verhoogd vanwege het belang van de pretoetredingsfaciliteit die de Bank wil creëren voor EIB-leningen voor projecten in die landen waarvoor geen garantie van de Gemeenschapsbegroting of de lidstaten geldt.

De EIB moet er tegen die achtergrond voor zorgen dat met haar gegarandeerde leningen, binnen het mandaat betreffende Midden- en Oost-Europa, in het bijzonder projecten gefinancierd worden in landen waar minder projecten zich voor financiering uit de pretoetredingsfaciliteit lenen, of in landen die geen kandidaat-lidstaat zijn.

De samenwerkingsovereenkomsten tussen de Europese Gemeenschap en onderscheidenlijk Nepal, de Democratische Volksrepubliek Laos en Jemen zijn op 1 juni 1996 respectievelijk 1 december 1997 en 1 juli 1998 in werking getreden. De samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschap en Zuid-Korea is op 28 oktober 1996 ondertekend. Nepal, Jemen, de Democratische Volksrepubliek Laos en Zuid-Korea zouden in aanmerking moeten komen voor financiering van de EIB in het kader van haar mandaat voor Azië en Latijns-Amerika.

Het is passend om in de leningsprogramma’s een aantal verbeteringen aan te brengen met betrekking tot de duur en de geografische werkingssfeer. Het is passend het percentage voor de globale garantie alsmede het leningspercentage waarvoor de EIB het commerciële risico uit niet-soevereine garanties moet dekken, aan te passen.

De Raad verzoekt de EIB haar kredietverlening ten behoeve van investeringsprojecten in deze landen voort te zetten en verleent haar daartoe de bij dit besluit vastgestelde garantie.

De Commissie heeft in overleg met de EIB in juni 1996 een voorstel bij de Raad ingediend voor een nieuwe garantieregeling voor de kredietverlening van de EIB in derde landen.

De Raad heeft op 2 december 1996 de conclusies goedgekeurd inzake een nieuwe garantieregeling voor EIB-leningen aan derde landen, gebaseerd op het beginsel van een globale garantie waarbij geen onderscheid wordt gemaakt tussen regio’s en projecten, en een regeling voor de scheiding van de risico’s is aanvaard. In de risicodelingsregeling moet de begrotingsgarantie de politieke risico’s van niet-overdracht van deviezen, onteigening, oorlog en binnenlandse onlusten en van rechtsweigering na bepaalde vormen van contractbreuk door de overheid van het derde land of andere instanties dekken.

In de risicodelingsregeling moet de EIB commerciële risico’s afdekken door middel van niet-soevereine garanties van derde partijen of door middel van andere waarborgen of onderpanden, en tevens steunen op de financiële soliditeit van de debiteur, volgens haar gebruikelijke criteria.

De garantieregeling mag geen afbreuk doen aan de uitstekende kredietwaardigheid van de EIB.

Bij Verordening (EG, Euratom) nr. 1149/1999 van de Raad (8) zijn het streefbedrag en het voorzieningspercentage voor het Garantiefonds voor leningen als vastgesteld bij Verordening (EG, Euratom) nr. 2728/94 van de Raad (9) herzien.

In de financiële vooruitzichten 2000-2006 bij het Interinstitutioneel Akkoord van 6 mei 1999 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie over de begrotingsdiscipline en de verbetering van de begrotingsprocedure (10) is voor de leninggarantiereserve in de Gemeenschapsbegroting een plafond van 200 miljoen EUR (in prijzen van 1999) per jaar opgenomen.

De kredietverlening door de EIB aan de in aanmerking komende landen moet, in overeenstemming met de gebruikelijke criteria en procedures van de EIB, met inbegrip van passende controlemaatregelen, en met de desbetreffende regels en procedures in verband met de controle door de Rekenkamer en het OLAF, zodanig beheerd worden dat de communautaire beleidsmaatregelen worden ondersteund en de coördinatie met de andere financiële instrumenten van de Gemeenschap wordt verbeterd. Er vindt regelmatig overleg plaats tussen de EIB en de Commissie om de prioriteiten en activiteiten in die landen te coördineren en om na te gaan of er vorderingen zijn gemaakt in de verwezenlijking van de relevante beleidsdoelstellingen van de Gemeenschap; de Raad van bewind van de EIB is verantwoordelijk voor de vaststelling en de periodieke herziening van de operationele doelstellingen en de beoordeling van de verwezenlijking daarvan. In de kredietverlening door de EIB aan de kandidaat-lidstaten moeten met name de prioriteiten die zijn vastgelegd in de toetredingspartnerschappen tussen de Gemeenschap en deze landen tot uitdrukking komen. De transparantie van de EIB moet in het kader van dit besluit aanzienlijk verbeterd worden. De Commissie heeft derhalve verslag uitgebracht over de toepassing van Besluit 2000/24/EG (11).

Door nauwe samenwerking tussen de EIB en de Commissie moet worden gezorgd voor consistentie en synergie met de geografische samenwerkingsprogramma’s van de Europese Unie en moet er voorts voor worden gezorgd dat de leningen van de EIB de beleidsmaatregelen van de Europese Unie voor deze regio’s aanvullen en versterken.

De garantie van de Gemeenschap voor de speciale aardbevingsfaciliteit voor Turkije, verleend bij Besluit 1999/786/EG van de Raad (12), zal de vorm krijgen van een uitbreiding van de algemene garantie van de Gemeenschap als vervat in het onderhavige besluit.

De EIB en de Commissie zullen de procedures voor de verlening van de garantie vaststellen,

zuidoostelijke buurlanden:

9 185 miljoen EUR,

Middellandse Zeegebied:

6 520 miljoen EUR,

Azië en Latijns-Amerika:

2 480 miljoen EUR,

de Republiek Zuid-Afrika:

825 miljoen EUR,

speciaal actieprogramma ter ondersteuning van de consolidatie en verdieping van de douane-unie tussen de Europese Gemeenschap en Turkije:

450 miljoen EUR,

zuidoostelijke buurlanden: Albanië, Bosnië en Herzegovina, Kroatië, voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië, Servië, Montenegro en Turkije;

in het Middellandse Zeegebied: Algerije, Egypte, Israël, Jordanië, Libanon, Marokko, Syrië, Tunesië, Gazastrook en Westelijke Jordaanoever;

in Latijns-Amerika: Argentinië, Bolivia, Brazilië, Chili, Colombia, Costa Rica, Ecuador, Guatemala, Honduras, Mexico, Nicaragua, Panama, Paraguay, Peru, El Salvador, Uruguay en Venezuela;

in Azië: Bangladesh, Brunei, China, India, Indonesië, Laos, Macau, de Maldiven, Maleisië, Mongolië, Nepal, Pakistan, Filipijnen, Singapore, Zuid-Korea, Sri Lanka, Thailand, Vietnam en Jemen;

de Republiek Zuid-Afrika.