Verordening 2012/1259 - Verdeling van de vangstmogelijkheden krachtens het protocol bij de visserijovereenkomst met Mauritanië voor een periode van twee jaar tot vaststelling van vangstmogelijkheden en tegenprestatie, en betreffende de wijziging van Verordening (EG) nr. 1801/2006 - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 361/87

Op 30 november 2006 heeft de Raad Verordening (EG) nr. 1801/2006 betreffende de sluiting van de Partnerschapsovereenkomst inzake visserij tussen de Europese Gemeenschap en de Islamitische Republiek Mauritanië (1) (de „partnerschapsovereenkomst”) goedgekeurd.

Op 26 juli 2012 is een nieuw protocol bij de partnerschapsovereenkomst geparafeerd (het „nieuwe protocol”). Krachtens het nieuwe protocol worden aan de EU-vaartuigen vangstmogelijkheden toegewezen in de wateren waarover Mauritanië de soevereiniteit en de jurisdictie voor visserijaangelegenheden uitoefent.

Op 18 december 2012 heeft de Raad Besluit 2012/827/EU (2) betreffende de ondertekening en de voorlopige toepassing van het nieuwe protocol vastgesteld.

Vastgesteld moet worden volgens welke methode de vangstmogelijkheden voor de periode van toepassing van het nieuwe protocol over de lidstaten moeten worden verdeeld.

Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1006/2008 van de Raad van 29 september 2008 betreffende machtigingen voor visserijactiviteiten van communautaire vissersvaartuigen buiten de communautaire wateren en de toegang van vaartuigen van derde landen tot de communautaire wateren (3) moet de Commissie, wanneer de vangstvergunningen of de vangstmogelijkheden die op grond van het nieuwe protocol aan de Unie zijn toegewezen, niet volledig zijn benut, de betrokken lidstaten daarvan in kennis stellen. Indien niet wordt geantwoord binnen een door de Raad vast te stellen termijn, wordt dit beschouwd als een bevestiging dat de vaartuigen van de betrokken lidstaat hun vangstmogelijkheden in de gegeven periode niet volledig benutten. Deze termijn moet worden vastgesteld.

Het huidige protocol is op 31 juli 2012 is verstreken. Het nieuwe protocol moet voorlopig worden toegepast met ingang van de datum van ondertekening; bijgevolg dient de onderhavige verordening met ingang van de datum van ondertekening van het nieuwe protocol van toepassing te zijn,

Categorie 1 — Vaartuigen voor de visserij op schaaldieren met uitzondering van langoesten en krab (maximumaantal vaartuigen: 36)

Categorie 2 — Trawlers (met uitzondering van vriesschepen) en vaartuigen voor de visserij met de grondbeug op zwarte heek (maximumaantal vaartuigen: 11)

Categorie 3 — Vaartuigen voor de visserij op andere demersale vissoorten dan zwarte heek met ander vistuig dan trawls (maximumaantal vaartuigen: 9)

Categorie 4 — Vaartuigen voor de visserij op krab

Categorie 5 — Vaartuigen voor de tonijnvisserij met de zegen

Categorie 6 — Vaartuigen voor de tonijnvisserij met de hengel en met de drijvende beug

Categorie 7 — Vriestrawlers voor de pelagische visserij

Er mogen maximaal negentien vaartuigen tegelijk in Mauritaanse wateren worden ingezet. Bij niet-benutting van vergunningen in categorie 8 kunnen maximaal zestien driemaandelijkse vergunningen uit categorie 8 worden toegevoegd.

Tijdens de tweejarige geldigheidsduur van het protocol beschikken de lidstaten over de volgende aantallen driemaandelijkse vergunningen:

De lidstaten streven ernaar de Commissie mee te delen of bepaalde vergunningen ter beschikking van andere lidstaten mogen komen.

Categorie 8 — Koelvaartuigen voor de pelagische visserij