Uitvoeringsbesluit 2014/148 - Wijziging van Besluit 2011/130/EU tot vaststelling van minimumvoorschriften voor de grensoverschrijdende verwerking van documenten die door de bevoegde autoriteiten elektronisch zijn ondertekend krachtens Richtlijn 2006/123/EG betreffende diensten op de interne markt - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 80/7

Verrichters van diensten die onder Richtlijn 2006/123/EG vallen, moeten de voor de toegang tot en de uitoefening van hun activiteiten vereiste procedures en formaliteiten via de één-loketten en met elektronische middelen kunnen afwikkelen. Binnen de in artikel 5, lid 3, van Richtlijn 2006/123/EG vastgestelde grenzen kan het nog steeds het geval zijn dat de dienstverrichters originele documenten, voor eensluidend gewaarmerkte kopieën of authentieke vertalingen moeten indienen ter afwikkeling van dergelijke procedures en formaliteiten. In dergelijke gevallen kan het nodig zijn dat de dienstverrichters documenten moeten indienen die digitaal door de bevoegde autoriteiten zijn ondertekend.

Het grensoverschrijdende gebruik van geavanceerde elektronische handtekeningen die op een gekwalificeerd certificaat berusten, is vergemakkelijkt door Beschikking 2009/767/EG van de Commissie van 16 oktober 2009 inzake maatregelen voor een gemakkelijker gebruik van elektronische procedures via het één-loket in het kader van Richtlijn 2006/123/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende diensten op de interne markt (2), waarbij de lidstaten er onder andere toe worden verplicht risicobeoordelingen uit te voeren alvorens deze elektronische handtekeningen verplicht te stellen voor dienstverrichters en waarbij regels worden vastgesteld voor de aanvaarding door de lidstaten van geavanceerde elektronische handtekeningen die op gekwalificeerde certificaten zijn gebaseerd en al dan niet met een veilig middel voor het aanmaken van handtekeningen zijn aangemaakt. Beschikking 2009/767/EG gaat echter niet in op de formaten voor elektronische handtekeningen in door de bevoegde autoriteiten afgegeven documenten die door de dienstverrichters ter afwikkeling van de desbetreffende procedures en formaliteiten moeten worden ingediend.

Aangezien de bevoegde autoriteiten in de lidstaten momenteel verschillende formaten voor geavanceerde elektronische handtekeningen gebruiken om hun documenten elektronisch te ondertekenen, kunnen de ontvangende lidstaten die deze documenten moeten verwerken, technische problemen ondervinden ten gevolge van de verscheidenheid aan gebruikte handtekeningformaten. Om dienstverrichters in staat te stellen met elektronische middelen hun procedures en formaliteiten grensoverschrijdend af te wikkelen, moet ervoor worden gezorgd dat ten minste enkele formaten voor geavanceerde elektronische handtekeningen door de lidstaten technisch kunnen worden ondersteund wanneer zij documenten ontvangen die door de bevoegde autoriteiten van andere lidstaten elektronisch zijn ondertekend. Het definiëren van een aantal door de ontvangende lidstaat technisch te ondersteunen formaten voor geavanceerde elektronische handtekeningen maakt een grotere mate van automatisering mogelijk en bevordert de grensoverschrijdende interoperabiliteit van de elektronische procedures.

Aanvankelijk viel enkel het basisniveau van ETSI-gestandaardiseerde formaten voor geavanceerde elektronische handtekeningen onder het besluit. Het is aangewezen ook langetermijnniveaus van ETSI-gestandaardiseerde formaten toe te voegen, die de bewaring in de loop der tijd van informatie met betrekking tot de validiteit van elektronische handtekeningen vergemakkelijkt.

Het ETSI heeft nieuwe technische specificaties gepubliceerd voor basisprofielen voor geavanceerde elektronische handtekeningen, die de keuze tussen de relevante normen moet beperken en zo de grensoverschrijdende interoperabiliteit moet verbeteren. Deze profielen bestrijken alle conformiteitsniveaus, van het basisniveau tot het langetermijnniveau.

De lidstaten waarvan de bevoegde autoriteiten andere dan de algemeen ondersteunde formaten voor elektronische handtekeningen gebruiken, hebben mogelijk valideringswijzen ingevoerd met behulp waarvan hun handtekeningen ook grensoverschrijdend kunnen worden geverifieerd. Om ervoor te zorgen dat de ontvangende lidstaten op deze valideringsinstrumenten kunnen vertrouwen, moet in dergelijke gevallen informatie over deze instrumenten op een gemakkelijk toegankelijke wijze beschikbaar worden gesteld, tenzij de benodigde informatie al in de elektronische documenten, in de elektronische handtekeningen of in de elektronische documentdragers zelf is opgenomen.

Dit besluit laat onverlet dat de lidstaten bepalen wat als een origineel, een voor eensluidend gewaarmerkte kopie of een authentieke vertaling wordt beschouwd. Het heeft slechts tot doel de verificatie van elektronische handtekeningen te vergemakkelijken waar deze worden gebruikt in de originelen, voor eensluidend gewaarmerkte kopieën of authentieke vertalingen die dienstverrichters mogelijk via de één-loketten moeten indienen.

Teneinde de lidstaten in de gelegenheid te stellen de nodige technische instrumenten in te voeren, is het aangewezen dat dit besluit met ingang van 1 december 2014 van toepassing is.

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité dienstenrichtlijn,

Lid 1 van artikel 1 komt als volgt te luiden:

„1.   De lidstaten brengen de nodige technische middelen tot stand om de elektronisch ondertekende documenten te kunnen verwerken die dienstverrichters ter afwikkeling van procedures en formaliteiten via de één-loketten indienen, zoals bepaald in artikel 8 van Richtlijn 2006/123/EG, en die door de bevoegde autoriteiten van andere lidstaten zijn ondertekend met een geavanceerde elektronische XML-, CMS- of PDF-handtekening van gelijk welk conformiteitsniveau of met gebruikmaking van een drager van een bijbehorende handtekening op basisniveau, overeenkomstig de in de bijlage opgenomen technische specificaties.”.

De bijlage wordt vervangen door de bijlage bij dit besluit.