Besluit 2014/377 - AIEM-belastingregeling die van toepassing is op de Canarische Eilanden - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 182/4

Overeenkomstig artikel 349 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) neemt de Raad, rekening houdend met de structurele sociale en economische situatie van de ultraperifere gebieden, die wordt bemoeilijkt door de grote afstand, het insulaire karakter, de kleine oppervlakte, een moeilijk reliëf en klimaat en de economische afhankelijkheid van enkele producten, specifieke maatregelen aan die er met name op gericht zijn de voorwaarden voor de toepassing van de Verdragen, met inbegrip van gemeenschappelijk beleid, op deze gebieden vast te stellen.

Er dienen derhalve specifieke maatregelen te worden genomen die erop gericht zijn de voorwaarden voor de toepassing van het VWEU op die gebieden vast te stellen. Dergelijke maatregelen moeten rekening houden met de bijzondere kenmerken en beperkingen van die gebieden, zonder afbreuk te doen aan de integriteit en de samenhang van de rechtsorde van de Unie, met inbegrip van de interne markt en het gemeenschappelijk beleid.

De belangrijkste belemmering die op de Canarische Eilanden is geïdentificeerd, is de hoge afhankelijkheid van hun economie van de dienstensector, in het bijzonder de toeristensector, samen met het kleine aandeel van de industriële sector in het bbp van de Canarische Eilanden.

Op de tweede plaats komt de geïsoleerde ligging van de eilanden, die het vrije verkeer van personen, goederen en diensten belemmert. De afhankelijkheid van bepaalde vervoerswijzen, het vervoer door de lucht en over zee, wordt vergroot door het feit dat het gaat om vervoerswijzen waarvan de liberalisering nog niet is voltooid. De productiekosten zijn bovendien hoger, aangezien het gaat om vervoerswijzen die minder efficiënt zijn en duurder zijn dan vervoer over de weg of per spoor.

De geïsoleerde ligging leidt ook tot hogere productiekosten als gevolg van de afhankelijkheid in termen van grondstoffen en energie, van de noodzaak om voorraden aan te leggen en van de moeilijke levering van productieapparatuur.

De geringe omvang van de markt en het weinig ontwikkelde karakter van de export, de geografische versnippering van de eilanden, en de verplichting om gediversifieerde, maar in omvang beperkte productielijnen in stand te houden om aan de behoeften van een kleine markt te voldoen, beperken de mogelijkheden om schaalvoordelen te behalen.

Het is voor bedrijven in vele gevallen moeilijker of duurder om een beroep te doen op gespecialiseerde diensten en onderhoudsdiensten, te voorzien in opleidingen voor managers en technici, activiteiten uit te besteden of te gaan ontplooien buiten de markt van de Canarische Eilanden. Bovendien zorgen de beperkte distributiemethoden voor te grote voorraden.

Op het gebied van het milieu brengen de verwijdering van industrieel afval en de verwerking van giftig afval hogere milieukosten met zich mee. Deze kosten zijn hoger door het ontbreken van recyclingbedrijven, behalve voor enkele producten, en door het afvoeren van afval naar het vasteland of door de verwerking van giftig afval buiten de Canarische Eilanden.

Op grond van het bovenstaande en van de kennisgeving van de Spaanse autoriteiten van 4 maart 2013 aan de Commissie, dient de machtiging voor de toepassing van een belasting op een lijst van producten, waarvoor vrijstellingen kunnen worden verleend ten gunste van lokale producten, te worden verlengd.

Krachtens Beschikking 2002/546/EG van de Raad (1), vastgesteld op basis van artikel 299 van het EG-Verdrag, mocht Spanje aanvankelijk tot en met 31 december 2011 bepaalde producten die lokaal worden vervaardigd op de Canarische Eilanden, vrijstellen van de „Arbitrio sobre Importaciones y Entregas de Mercancías en las islas Canarias” („AIEM-belasting”) dan wel deze belasting verminderen. De bijlage bij de beschikking bevat een lijst van producten die in aanmerking komen voor vrijstelling en vermindering van belasting. Afhankelijk van het product mag het belastingverschil tussen lokaal vervaardigde producten en andere producten niet meer dan 5, 15 of 25 procentpunten bedragen.

Beschikking 2002/546/EG werd bij Besluit nr. 895/2011/EU van de Raad (2) gewijzigd en de toepassingsduur ervan werd verlengd tot en met 31 december 2013.

Beschikking 2002/546/EG werd bij Besluit nr. 1413/2013/EU van de Raad (3) verder gewijzigd en de toepassingsduur ervan werd verlengd tot en met 30 juni 2014.

De AIEM-belasting heeft tot doel de autonome ontwikkeling van de industriële productiesectoren op de Canarische Eilanden te bevorderen en de economie op de Canarische Eilanden te diversifiëren.

De maximale vrijstellingen die voor de betrokken industriële producten kunnen worden verleend, variëren per sector en per product van 5 % tot 15 %.

De maximale vrijstelling voor eindproducten van tabak is evenwel hoger, aangezien de tabakssector een uitzonderlijk geval vormt. De tabaksindustrie, die zich sterk had ontwikkeld op de Canarische Eilanden, vertoont al enkele jaren een uitgesproken krimp. De hierboven beschreven traditionele belemmeringen als gevolg van het insulaire karakter van de Canarische Eilanden liggen ten grondslag aan de teruggang van de lokale tabaksproductie. Er zijn redenen voor het handhaven van een aanzienlijke belastingvrijstelling voor tabak. Deze belastingvrijstelling houdt rechtstreeks verband met het beoogde behoud van de productieactiviteit op de Canarische Eilanden.

De beoogde bevordering van de sociaaleconomische ontwikkeling van de Canarische Eilanden komt op nationaal niveau tot uiting in de doelgerichtheid van de belasting en de bestemming van de AIEM-ontvangsten. Er is bij wet voorgeschreven dat de opbrengsten van deze belasting moeten worden geïntegreerd in de middelen van het economisch en fiscaal regime van de Canarische Eilanden en dat zij moeten worden besteed aan een strategie voor economische en sociale ontwikkeling door middel van bevordering van lokale activiteiten.

De vrijstellingen of verminderingen van de AIEM-belastingregeling dienen 6,5 jaar te gelden. De resultaten van dergelijke vrijstellingen en verminderingen zullen niettemin geevalueerd moeten worden. Daarom dienen de Spaanse autoriteiten de Commissie uiterlijk op 30 september 2017 een verslag voor te leggen over de toepassing van de vrijstellingen of verminderingen van de AIEM-belastingregeling, ter verificatie van de impact van de genomen maatregelen en de bijdrage ervan aan de bevordering of het behoud van de lokale economische activiteiten, rekening houdende met de belemmeringen waarmee de ultraperifere gebieden te kampen hebben. Op basis hiervan zullen het toepassingsgebied en de krachtens de Unieregels toegestane vrijstellingen zo nodig worden herzien.

Het door de AIEM verleende fiscale voordeel moet evenredig blijven, zodat er geen afbreuk wordt gedaan aan de integriteit en de samenhang van de rechtsorde van de Unie, met inbegrip van het waarborgen van een onverstoorde mededinging in de interne markt en het staatssteunbeleid.

Dit besluit laat de eventuele toepassing van de artikelen 107 en 108 VWEU onverlet,

5 % voor de in deel A van de bijlage bedoelde producten;

10 % voor de in deel B van de bijlage bedoelde producten;

15 % voor de in deel C van de bijlage bedoelde producten;

25 % voor de in deel D van de bijlage bedoelde producten. De Spaanse autoriteiten mogen voor sigaretten evenwel een minimumbelasting van ten hoogste 18 EUR per 1 000 sigaretten vaststellen, die alleen van toepassing is wanneer de AIEM-belasting die voortvloeit uit de toepassing van algemene soorten belastingen, onder dat bedrag ligt.

0210121100/0210121900/0210194000/0210 19 81/0305 41 00/0305430090/

0901220000/1101/1102/1601/1602/1704903000/1704905100/1704905500/

1704907500/1704907100/1806/1901200000/1901909100/1901 90 99/

1904 10 10/1905/2005 20 20/2006003100/2008119600/2008119800/2008 19 92/

2008 19 93/2008 19 95/2008 19 99/2309