Richtlijn 2016/1629 - Technische voorschriften voor binnenschepen - Hoofdinhoud

RICHTLIJN (EU) 2016/1629 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD

van 14 september 2016

tot vaststelling van de technische voorschriften voor binnenschepen, tot wijziging van Richtlijn 2009/100/EG en tot intrekking van Richtlijn 2006/87/EG

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name artikel 91, lid 1,

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

Na toezending van het ontwerp van wetgevingshandeling aan de nationale parlementen,

Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité (1),

Gezien het advies van het Comité van de Regio's (2),

Handelend volgens de gewone wetgevingsprocedure (3),

Overwegende hetgeen volgt:

HEBBEN DE VOLGENDE RICHTLIJN VASTGESTELD:

HOOFDSTUK 1

TOEPASSINGSGEBIED, DEFINITIES EN WATERWEGZONES

Artikel 1

Onderwerp

Bij deze richtlijn worden vastgesteld:

Artikel 2

Toepassingsgebied

• 1. 

  Deze richtlijn is van toepassing op de volgende vaartuigen:

• 2. 

  Deze richtlijn is niet van toepassing op:

Artikel 3

Definities

Voor de toepassing van deze richtlijn gelden de volgende definities:

• a) 

  „vaartuig”: een schip of een drijvend werktuig;

• b) 

  „schip”: een binnenschip of een zeeschip;

• c) 

  „binnenschip”: een schip dat uitsluitend of overwegend bestemd is voor de vaart op de binnenwateren;

• d) 

  „sleepboot”: een schip dat speciaal is gebouwd om te slepen;

• e) 

  „duwboot”: een schip dat speciaal is gebouwd voor het voortbewegen van een duwstel;

• f) 

  „passagiersschip”: een schip voor dagtochten of een hotelschip dat is gebouwd en ingericht voor het vervoer van meer dan twaalf passagiers;

• g) 

  „drijvend werktuig”: een drijvend bouwsel waarop zich werkinstallaties bevinden, zoals kranen, baggermolens, hei-installaties of elevatoren;

• h) 

  „drijvende inrichting”: een drijvend bouwsel, dat vanwege zijn bestemming in de regel niet wordt verplaatst, zoals een badinrichting, een dok, een steiger of een botenhuis;

• i) 

  „drijvend voorwerp”: een vlot, alsmede een ander voorwerp of samenstel van voorwerpen dat geschikt is gemaakt om te varen en dat geen schip, drijvend werktuig of drijvende inrichting is;

• j) 

  „pleziervaartuig”: een schip, niet zijnde een passagiersschip, dat is bestemd voor sportieve en recreatieve doeleinden;

• k) 

  „snel schip”: een schip met eigen mechanische middelen tot voortbeweging dat een snelheid ten opzichte van het water kan bereiken van meer dan 40 km/h;

• l) 

  „waterverplaatsing”: het ingedompelde volume van het schip, in kubieke meter;

• m) 

  „lengte (L)”: de grootste lengte van de scheepsromp in meter, het roer en de boegspriet niet inbegrepen;

• n) 

  „breedte (B)”: de grootste breedte van de scheepsromp in meter, gemeten op de buitenkant van de huidbeplating (schoepraderen, schuurlijsten en dergelijke niet inbegrepen);

• o) 

  „diepgang (T)”: de verticale afstand in meter tussen het laagste punt van de scheepsromp, zonder rekening te houden met de kiel of andere vaste onderdelen en het vlak van de grootste inzinking van het schip;

• p) 

  „met elkaar in verbinding staande binnenwateren”: waterwegen van een lidstaat die in verbinding staan met binnenwateren van een andere lidstaat, via binnenwateren die volgens het nationale of internationale recht kunnen worden bevaren door vaartuigen die binnen het toepassingsgebied van deze richtlijn vallen.

Artikel 4

Classificatie van binnenwateren

• 1. 

  Voor de toepassing van deze richtlijn worden de binnenwateren van de Unie als volgt ingedeeld:

• 2. 

  De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 32 gedelegeerde handelingen vast te stellen teneinde bijlage I te wijzigen wat betreft de classificatie van een waterweg, daaronder begrepen de toevoeging of schrapping van een waterweg. Dergelijke wijzigingen in bijlage I mogen alleen op verzoek van de betrokken lidstaat, voor waterwegen op zijn grondgebied, worden aangebracht.

HOOFDSTUK 2

VAARTCERTIFICATEN

Artikel 5

Naleving van technische en veiligheidsvoorschriften

• 1. 

  De lidstaten zorgen ervoor dat de in artikel 2, lid 1, bedoelde vaartuigen die op de in artikel 4 bedoelde binnenwateren van de Unie varen, worden gebouwd en onderhouden overeenkomstig de voorschriften in deze richtlijn.

• 2. 

  De naleving van lid 1 door een vaartuig wordt aangetoond met een overeenkomstig deze richtlijn afgegeven certificaat.

Artikel 6

Uniebinnenvaartcertificaten

• 1. 

  De Uniebinnenvaartcertificaten worden door de bevoegde nationale instanties van de lidstaten afgegeven in overeenstemming met deze richtlijn. De lidstaten controleren bij afgifte van een Uniebinnenvaartcertificaat of aan het betreffende vaartuig niet reeds een geldig certificaat is afgegeven, zoals bedoeld in artikel 7.

• 2. 

  Het Uniebinnenvaartcertificaat wordt opgesteld overeenkomstig het model in bijlage II.

• 3. 

  Iedere lidstaat stelt een lijst op van de instanties die bevoegd zijn voor het toekennen van Uniebinnenvaartcertificaten en deelt die lijst, alsook eventuele wijzigingen daarin, mee aan de Commissie. De Commissie houdt op een passende website een geactualiseerde lijst van bevoegde instanties bij.

• 4. 

  Het Uniebinnenvaartcertificaat wordt afgegeven aan vaartuigen na een technische inspectie die wordt verricht vóór de ingebruikneming van het vaartuig en waarbij wordt nagegaan of het vaartuig voldoet aan de technische voorschriften van de bijlagen II en V.

• 5. 

  Bij de in lid 4 van dit artikel en in artikel 29 bedoelde technische inspectie of bij een op aanvraag van de eigenaar van het vaartuig of diens vertegenwoordiger uitgevoerde technische inspectie wordt in voorkomend geval nagegaan of het vaartuig aan de in artikel 23, leden 1 en 2, bedoelde aanvullende voorschriften voldoet.

• 6. 

  De procedures volgens welke een inspectie wordt aangevraagd en de plaats en het tijdstip ervan worden vastgesteld, valt onder de bevoegdheid van de bevoegde instanties die het Uniebinnenvaartcertificaat afgeven. De bevoegde instantie bepaalt welke documenten moeten worden overgelegd. De procedure dient zodanig te verlopen dat de inspectie binnen een redelijke termijn na indiening van de aanvraag kan plaatsvinden.

• 7. 

  Op verzoek van de eigenaar of zijn vertegenwoordiger geven de bevoegde autoriteiten van de lidstaten voor een niet onder deze richtlijn vallend vaartuig een Uniebinnenvaartcertificaat af indien dat vaartuig aan de voorschriften van deze richtlijn voldoet.

Artikel 7

Verplichting om een certificaat aan boord te hebben

Vaartuigen die de in artikel 4 bedoelde binnenwateren van de Unie bevaren, hebben de volgende originele documenten aan boord:

Artikel 8

Aanvullende Uniebinnenvaartcertificaten

• 1. 

  Vaartuigen met een geldig Uniebinnenvaartcertificaat of een certificaat dat is afgegeven uit hoofde van artikel 22 van de Herziene Rijnvaartakte, ontvangen een aanvullend Uniebinnenvaartcertificaat overeenkomstig artikel 23 van deze richtlijn.

• 2. 

  De aanvullende Uniebinnenvaartcertificaten worden opgesteld volgens het model in bijlage II en worden door de bevoegde instanties afgegeven onder de voorwaarden die voor de betreffende waterwegen zijn vastgelegd.

Artikel 9

Voorlopige Uniebinnenvaartcertificaten

• 1. 

  De bevoegde instanties van de lidstaten kunnen een voorlopig Uniebinnenvaartcertificaat afgeven aan:

• 2. 

  Het voorlopig Uniebinnenvaartcertificaat wordt alleen afgegeven indien de deugdelijkheid van het vaartuig, de drijvende inrichting of het drijvende voorwerp voor de vaart voldoende gewaarborgd blijkt. Het wordt opgesteld overeenkomstig het model in bijlage II.

• 3. 

  Het voorlopige Uniebinnenvaartcertificaat bevat de voorwaarden die door de bevoegde instantie noodzakelijk worden geacht en is geldig:

Artikel 10

Geldigheid van Uniebinnenvaartcertificaten

• 1. 

  De geldigheidsduur van voor nieuwe vaartuigen afgegeven Uniebinnenvaartcertificaten wordt vastgesteld door de bevoegde instantie en bedraagt ten hoogste:

De geldigheidsduur wordt op het Uniebinnenvaartcertificaat vermeld.

• 2. 

  Voor vaartuigen die reeds voordat de technische inspectie plaatsvindt, in bedrijf waren, wordt de geldigheidsduur van het Uniebinnenvaartcertificaat per geval, afhankelijk van de resultaten van de inspectie, vastgesteld door de bevoegde instantie. Deze geldigheidsduur mag evenwel niet langer zijn dan de in lid 1 voorgeschreven termijn.

Artikel 11

Uitzonderlijke verlenging van de geldigheid van Uniebinnenvaartcertificaten

In uitzonderlijke omstandigheden kan de geldigheidsduur van het Uniebinnenvaartcertificaat door de bevoegde instantie die het heeft afgegeven of verlengd, zonder technische inspectie overeenkomstig de bijlagen II en V worden verlengd met maximaal zes maanden. De verlenging moet in dat certificaat worden vermeld.

Artikel 12

Vernieuwing van Uniebinnenvaartcertificaten

• 1. 

  Het Uniebinnenvaartcertificaat wordt na het verstrijken van de geldigheidsduur volgens de in artikel 6 vastgestelde voorwaarden vernieuwd, na een technische inspectie waarmee wordt nagegaan of het vaartuig voldoet aan de technische voorschriften in de bijlagen II en V. Uniebinnenvaartcertificaten kunnen worden vernieuwd door iedere bevoegde instantie die overeenkomstig artikel 6, lid 3, aan de Commissie is medegedeeld.

• 2. 

  Wanneer Uniebinnenvaartcertificaten worden vernieuwd, gelden de overgangsbepalingen van bijlage II voor de vaartuigen onder de in die bijlage genoemde voorwaarden.

Artikel 13

Vervanging van Uniebinnenvaartcertificaten

Iedere lidstaat stelt de voorwaarden vast waaronder een verloren of beschadigd geldig Uniebinnenvaartcertificaat kan worden vervangen. Die voorwaarden vereisen dat een vaartuig dat om vervanging van een certificaat verzoekt, in geval van verlies, een verklaring van verlies van het certificaat voorlegt of, in geval van beschadiging, het beschadigde certificaat inlevert. Op het vervangingscertificaat wordt vermeld dat het een duplicaat betreft.

Artikel 14

Wezenlijke veranderingen aan of wezenlijke reparaties van vaartuigen

Na iedere wezenlijke verandering of reparatie die gevolgen heeft voor de naleving door het vaartuig van de in de bijlagen II en V bedoelde technische voorschriften betreffende de structurele deugdelijkheid, de vaar- of manoeuvreereigenschappen of de bijzondere kenmerken ervan, wordt dat vaartuig, voordat het weer in bedrijf wordt genomen, aan de in artikel 6 bedoelde technische inspectie onderworpen.

Op grond van die inspectie wordt het bestaande Uniebinnenvaartcertificaat gewijzigd om de gewijzigde technische kenmerken van het vaartuig weer te geven, of wordt dat certificaat ingetrokken en wordt een nieuw certificaat afgegeven. Indien dit nieuwe certificaat in een andere lidstaat wordt afgegeven dan de lidstaat waar het oorspronkelijke certificaat is afgegeven of verlengd, dan wordt de bevoegde instantie die dat certificaat had afgegeven of vernieuwd, daarvan binnen dertig dagen na afgiftedatum in kennis gesteld.

Artikel 15

Weigering van afgifte of vernieuwing van, en intrekking van Uniebinnenvaartcertificaten

• 1. 

  Elk besluit om een Uniebinnenvaartcertificaat niet af te geven of niet te vernieuwen, wordt met redenen omkleed. Het wordt aan de eigenaar van het vaartuig of zijn vertegenwoordiger medegedeeld met vermelding van de mogelijkheden en toepasselijke termijnen om in de betrokken lidstaat beroep aan te tekenen.

• 2. 

  Ieder geldig Uniebinnenvaartcertificaat kan door de bevoegde instantie die het heeft afgegeven of vernieuwd, worden ingetrokken indien het vaartuig niet langer voldoet aan de in zijn certificaat uiteengezette technische voorschriften.

Artikel 16

Erkenning van vaartcertificaten van vaartuigen uit derde landen

In afwachting van de inwerkingtreding van overeenkomsten tussen de Unie en derde landen inzake de wederzijdse erkenning van vaartcertificaten kunnen de bevoegde instanties van een lidstaat de vaartcertificaten van vaartuigen van derde landen erkennen voor bevaring binnen het grondgebied van die lidstaat.

Artikel 17

Registers van certificaten

De lidstaten zorgen ervoor dat hun bevoegde instanties een register bijhouden betreffende alle certificaten die zij hebben afgegeven of vernieuwd uit hoofde van de artikelen 6, 8, 9 en 12. Dat register omvat de informatie die is opgenomen in het modelcertificaat van bijlage II.

HOOFDSTUK 3

SCHEEPSIDENTIFICATIEGEGEVENS, INSPECTIES EN GEWIJZIGDE TECHNISCHE VOORSCHRIFTEN

Artikel 18

Uniek Europees scheepsidentificatienummer

• 1. 

  De lidstaten zorgen ervoor dat ieder vaartuig overeenkomstig de bijlagen II en V een uniek Europees scheepsidentificatienummer (ENI-nummer) wordt toegekend.

• 2. 

  Ieder vaartuig heeft slechts één ENI-nummer dat gedurende zijn hele levensduur onveranderd blijft.

• 3. 

  Bij de afgifte van een Uniebinnenvaartcertificaat neemt de bevoegde instantie daar het ENI-nummer in op.

• 4. 

  Iedere lidstaat stelt een lijst op van de voor het toekennen van ENI-nummers bevoegde instanties en deelt die lijst aan de Commissie mee, alsmede eventuele wijzigingen van de lijst. De Commissie houdt op een passende website een geactualiseerde lijst van bevoegde instanties bij.

Artikel 19

Europese scheepsrompendatabank

• 1. 

  De Commissie houdt de EHDB bij om administratieve maatregelen voor de instandhouding van de veiligheid en het navigatiecomfort te ondersteunen en de toepassing van deze richtlijn te garanderen.

Elke verwerking van persoonsgegevens door de lidstaten vindt plaats overeenkomstig het Unierecht inzake de bescherming van persoonsgegevens, met name Verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad (9).

Elke verwerking van persoonsgegevens door de Commissie vindt plaats overeenkomstig Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad (10).

• 2. 

  De lidstaten zorgen ervoor dat de bevoegde instanties voor ieder vaartuig onverwijld de volgende informatie in de EHDB invoeren:

• 3. 

  De in lid 2 bedoelde gegevens kunnen worden verwerkt door de bevoegde instanties van de lidstaten, partijen bij de Herziene Rijnvaartakte en derde landen die zijn belast met taken in verband met de toepassing van deze richtlijn en van Richtlijn 2005/44/EG van het Europees Parlement en de Raad (11) voor de volgende doeleinden:

• 4. 

  De bevoegde instantie van een lidstaat kan persoonsgegevens overdragen aan een derde land of een internationale organisatie, mits die overdracht uitsluitend per geval plaatsvindt en aan de voorwaarden van Verordening (EU) 2016/679 en met name die opgenomen in hoofdstuk V, is voldaan. De lidstaten waarborgen dat de overdracht noodzakelijk is voor de in lid 3 van dit artikel bedoelde doeleinden. De lidstaten waarborgen dat het derde land of de internationale organisatie de gegevens niet overdraagt aan een ander derde land of een andere internationale organisatie, tenzij dat land of die internationale organisatie hiervoor uitdrukkelijke schriftelijke toestemming heeft verkregen en voldoet aan de door de bevoegde instantie van de lidstaat gestelde voorwaarden.

• 5. 

  De Commissie kan per geval persoonsgegevens overdragen of toegang tot de EHDB verlenen aan een instantie van een derde land of een internationale organisatie op voorwaarde dat de overdracht of toegang noodzakelijk is voor de in lid 3 van dit artikel bedoelde doeleinden en mits aan de voorschriften van artikel 9 van Verordening (EG) nr. 45/2001 is voldaan. De Commissie waarborgt dat de overdracht of toegang noodzakelijk is voor de in de lid 3 van dit artikel bedoelde doeleinden. De Commissie waarborgt dat het derde land of de internationale organisatie de gegevens niet overdraagt aan een ander derde land of een andere internationale organisatie, tenzij dat land of die organisatie hiervoor uitdrukkelijke schriftelijke toestemming heeft verkregen en voldoet aan de door de Commissie gestelde voorwaarden.

• 6. 

  De bevoegde instantie zorgt ervoor dat de gegevens betreffende een vaartuig uit de in lid 1 bedoelde databank worden gewist wanneer dit vaartuig wordt gesloopt.

• 7. 

  De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 32 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter nadere bepaling van:

Artikel 20

Uitvoering van technische inspecties

• 1. 

  De lidstaten zorgen ervoor dat de in lid 3 bedoelde bevoegde instanties de aanvankelijke, alsmede de periodieke, bijzondere en vrijwillige inspecties, als bedoeld in deze richtlijn, uitvoeren.

• 2. 

  Die bevoegde instanties kunnen geheel of ten dele afzien van de technische inspectie van het vaartuig, indien uit een geldige verklaring die door een overeenkomstig artikel 21 erkend classificatiebureau is afgegeven, blijkt dat het vaartuig geheel of ten dele voldoet aan de technische voorschriften als bedoeld in de bijlagen II en V.

• 3. 

  Iedere lidstaat stelt een lijst op van de bevoegde instanties die belast zijn met de uitvoering van die technische inspecties en deelt die lijst mee aan de Commissie, alsmede eventuele wijzigingen van de lijst. De Commissie houdt op een passende website een geactualiseerde lijst van de bevoegde instanties en inspectie-instanties bij.

• 4. 

  Iedere lidstaat voldoet aan de specifieke voorschriften met betrekking tot de inspectie-instanties en de aanvraag van de inspectie, die in de bijlagen II en V zijn vastgesteld.

Artikel 21

Erkenning van classificatiebureaus

• 1. 

  De Commissie stelt uitvoeringshandelingen vast voor de erkenning van een classificatiebureau dat voldoet aan de in bijlage VI genoemde criteria, of voor de intrekking van een erkenning, overeenkomstig de in de leden 2 en 3 van dit artikel beschreven procedure. Die uitvoeringshandelingen worden overeenkomstig de in artikel 33, lid 2, bedoelde raadplegingsprocedure vastgesteld.

• 2. 

  Een aanvraag om erkenning wordt bij de Commissie ingediend door de lidstaat waarin het classificatiebureau zijn zetel heeft of een vestiging die bevoegd is een attest af te geven dat een vaartuig overeenkomstig deze richtlijn aan de voorschriften als bedoeld in de bijlagen II en V voldoet. Deze aanvraag gaat vergezeld van alle informatie en documentatie die nodig is om na te gaan of aan de criteria voor erkenning is voldaan.

• 3. 

  Iedere lidstaat kan bij de Commissie een verzoek tot intrekking van de erkenning indienen indien die lidstaat van mening is dat een classificatiebureau niet meer aan de criteria van bijlage VI voldoet. Het verzoek tot intrekking gaat vergezeld van schriftelijk bewijsmateriaal.

• 4. 

  De classificatiebureaus die uiterlijk op 6 oktober 2016 uit hoofde van Richtlijn 2006/87/EG zijn erkend, behouden hun erkenning.

• 5. 

  De Commissie publiceert op een passende website voor het eerst uiterlijk op 7 oktober 2017 een lijst van de overeenkomstig dit artikel erkende classificatiebureaus en houdt deze bij. De lidstaten delen aan de Commissie eventuele wijzigingen mee met betrekking tot de namen of adressen van de classificatiebureaus waarvoor zij de erkenning hebben aangevraagd.

Artikel 22

Controle op de naleving

• 1. 

  De lidstaten zorgen ervoor dat hun bevoegde instanties te allen tijde kunnen nagaan of op een vaartuig een geldig certificaat aanwezig is overeenkomstig artikel 7 en of het vaartuig voldoet aan de voorschriften voor de afgifte van een dergelijk certificaat.

Indien de voorschriften niet zijn nageleefd, nemen de bevoegde instanties overeenkomstig de leden 2 tot en met 5 van dit artikel passende maatregelen. Voorts verzoeken die instanties de eigenaar van het vaartuig of zijn vertegenwoordiger alle nodige maatregelen te nemen om de situatie binnen een door hen bepaalde termijn recht te zetten.

De bevoegde instantie die het op het vaartuig aanwezige certificaat heeft afgegeven, wordt uiterlijk zeven dagen na de controle op de hoogte gesteld van de niet-naleving.

• 2. 

  Indien geen geldig certificaat aan boord aanwezig is, kan het vaartuig belet worden zijn vaart voort te zetten.

• 3. 

  Indien de bevoegde instanties tijdens de controle vaststellen dat het vaartuig een kennelijk gevaar vormt voor de zich aan boord bevindende personen, het milieu of de veiligheid van de scheepvaart, kunnen zij beletten dat het vaartuig zijn vaart voortzet totdat de nodige maatregelen zijn genomen om de situatie recht te zetten.

De bevoegde instanties kunnen ook evenredige maatregelen voorschrijven die het mogelijk maken dat het vaartuig, eventueel na uitvoering van het transport, veilig verder vaart tot een plaats waar het onderzocht of hersteld wordt.

• 4. 

  Een lidstaat die heeft belet dat een vaartuig zijn vaart voortzet of de eigenaar van het vaartuig of diens vertegenwoordiger in kennis heeft gesteld van zijn voornemen dit te beletten indien de geconstateerde gebreken niet worden verholpen, stelt de bevoegde instantie van de lidstaat die het certificaat van het vaartuig heeft afgegeven of het laatst heeft vernieuwd, binnen zeven dagen in kennis van de maatregelen die hij heeft genomen of van plan is te nemen.

• 5. 

  Iedere beslissing ter uitvoering van deze richtlijn waardoor de reis van een vaartuig wordt onderbroken, moet grondig met redenen worden omkleed. De betrokkene wordt van die beslissing onverwijld in kennis gesteld, met vermelding van de rechtsmiddelen die volgens het in de betrokken lidstaat geldende recht beschikbaar zijn en de daarvoor gestelde termijnen.

Artikel 23

Aangepaste technische voorschriften voor bepaalde zones

• 1. 

  De lidstaten kunnen, indien van toepassing onder voorbehoud van de voorschriften van de Herziene Rijnvaartakte, in aanvulling op de technische voorschriften als bedoeld in de bijlagen II en V technische voorschriften vaststellen voor vaartuigen die op hun grondgebied waterwegen van de zones 1 en 2 bevaren. Die aanvullende voorschriften hebben alleen betrekking op de in bijlage III genoemde elementen.

• 2. 

  Voor passagiersschepen die niet met elkaar in verbinding staande binnenwateren van zone 3 bevaren, kan iedere lidstaat technische voorschriften in aanvulling op de technische voorschriften als bedoeld in de bijlagen II en V handhaven. Die aanvullende voorschriften hebben alleen betrekking op de in bijlage III genoemde onderwerpen.

• 3. 

  Indien de toepassing van de in bijlage II bedoelde overgangsbepalingen zou leiden tot een verlaging van de bestaande nationale veiligheidsnormen, kan een lidstaat die overgangsbepalingen buiten toepassing stellen voor passagiersschepen die zijn niet met elkaar in verbinding staande binnenwateren bevaren. In dat geval kan de betrokken lidstaat verlangen dat de passagiersschepen die zijn niet met elkaar in verbinding staande binnenwateren bevaren, met ingang van 30 december 2008 volledig voldoen aan de technische voorschriften als bedoeld in de bijlagen II en V.

• 4. 

  De lidstaten kunnen voor vaartuigen die uitsluitend waterwegen van de zones 3 en 4 op hun grondgebied bevaren, een gedeeltelijke toepassing van de technische voorschriften toestaan of technische voorschriften vaststellen die minder streng zijn dan de technische voorschriften bedoeld in de bijlagen II en V. De minder strenge technische voorschriften of de gedeeltelijke toepassing van de technische voorschriften heeft alleen betrekking op de in bijlage IV genoemde elementen.

• 5. 

  Indien een lidstaat lid 1, 2, 3 of 4 toepast, stelt hij de Commissie daarvan ten minste zes maanden vóór de beoogde datum van toepassing in kennis. De Commissie stelt dienovereenkomstig de andere lidstaten daarvan in kennis.

In de in de leden 1 en 2 van dit artikel bedoelde gevallen, stelt de Commissie uitvoeringshandelingen vast ter goedkeuring van de aanvullende technische voorschriften. Die uitvoeringshandelingen worden overeenkomstig de in artikel 33, lid 2, bedoelde raadplegingsprocedure vastgesteld.

• 6. 

  In het Uniebinnenvaartcertificaat of in het aanvullende Uniebinnenvaartcertificaat wordt vermeld dat aan de overeenkomstig de leden 1, 2, 3 en 4 aangepaste technische voorschriften is voldaan.

Artikel 24

Ontheffingen voor bepaalde categorieën vaartuigen

• 1. 

  De lidstaten kunnen, mits een passend veiligheidsniveau wordt gehandhaafd, geheel of gedeeltelijk ontheffing van de toepassing van deze richtlijn verlenen voor:

• 2. 

  Onverminderd de Herziene Rijnvaartakte kunnen de lidstaten met betrekking tot de scheepvaart op hun grondgebied ontheffingen van deze richtlijn toestaan voor vaartuigen die beperkte trajecten van plaatselijk belang of in havengebieden afleggen. De ontheffingen en de trajecten of de gebieden waarvoor zij gelden, worden op het certificaat van het vaartuig vermeld.

• 3. 

  De lidstaten stellen de Commissie in kennis van de krachtens de leden 1 en 2 toegestane ontheffingen. De Commissie stelt dienovereenkomstig de andere lidstaten daarvan in kennis.

Artikel 25

Gebruik van nieuwe technologieën en ontheffingen voor specifieke vaartuigen

• 1. 

  Om innovatie en het gebruik van nieuwe technologieën in de binnenvaart aan te moedigen, is de Commissie bevoegd uitvoeringshandelingen vast te stellen waarbij ontheffingen worden toegestaan of de gelijkwaardigheid wordt erkend van technische specificaties voor een specifiek vaartuig met betrekking tot:

Die uitvoeringshandelingen worden overeenkomstig de in artikel 33, lid 2, bedoelde raadplegingsprocedure vastgesteld.

• 2. 

  De bevoegde instanties van een lidstaat nemen de toepasselijke, in lid 1 bedoelde ontheffingen en erkenningen van gelijkwaardigheid op in het Uniebinnenvaartcertificaat.

Artikel 26

Moeilijke omstandigheden

• 1. 

  Na het verstrijken van overgangsbepalingen inzake de in bijlage II opgenomen technische voorschriften, kan de Commissie uitvoeringshandelingen vaststellen waarin ontheffingen worden toegestaan van de in die bijlage opgenomen technische voorschriften waarop die overgangsbepalingen van toepassing waren, indien deze voorschriften technisch moeilijk uitvoerbaar zijn of de toepassing ervan mogelijk onevenredige kosten vergt.

Die uitvoeringshandelingen worden overeenkomstig de in artikel 33, lid 2, bedoelde raadplegingsprocedure vastgesteld.

• 2. 

  De bevoegde instanties van een lidstaat nemen de toepasselijke, in lid 1 bedoelde ontheffingen op in het Uniebinnenvaartcertificaat.

Artikel 27

Register van typegoedgekeurde uitrusting

De Commissie publiceert op een passende website een register van overeenkomstig de bijlagen II en V typegoedgekeurde uitrusting.

HOOFDSTUK 4

SLOTBEPALINGEN

Artikel 28

Overgangsbepalingen betreffende het gebruik van documenten

Documenten die onder deze richtlijn vallen en die vóór 6 oktober 2016 uit hoofde van Richtlijn 2006/87/EG door de bevoegde instanties van de lidstaten zijn afgegeven, blijven geldig tot de geldigheidsduur ervan verstrijkt.

Artikel 29

Vaartuigen die van het toepassingsgebied van Richtlijn 82/714/EEG zijn uitgesloten

• 1. 

  Het Uniebinnenvaartcertificaat wordt afgegeven voor vaartuigen die van het toepassingsgebied van Richtlijn 82/714/EEG van de Raad (12) zijn uitgesloten, maar die overeenkomstig artikel 2, lid 1, van deze richtlijn onder deze richtlijn vallen, na een technisch inspectie om na te gaan of het vaartuig aan de technische voorschriften als bedoeld in de bijlagen II en V bij deze richtlijn voldoet. Die technische inspectie wordt verricht na het verstrijken van het huidige certificaat van het vaartuig, en in geen geval later dan 30 december 2018.

• 2. 

  Indien het vaartuig niet aan de technische voorschriften als bedoeld in de bijlagen II en V voldoet, wordt daarvan melding gemaakt in het Uniebinnenvaartcertificaat. Indien de bevoegde instanties van oordeel zijn dat deze tekortkomingen geen klaarblijkelijk gevaar opleveren, kunnen de in lid 1 van dit artikel bedoelde vaartuigen in bedrijf blijven totdat de onderdelen of ruimten van het vaartuig die zijn gecertificeerd als niet in overeenstemming met de voorschriften, zijn vervangen of aangepast, waarna die onderdelen of ruimten dienen te voldoen aan de technische voorschriften als bedoeld in de bijlagen II en V.

• 3. 

  Vervanging van bestaande onderdelen door identieke onderdelen of technologisch en qua design gelijkwaardige onderdelen bij normale herstel- en onderhoudswerkzaamheden wordt niet als vervanging of aanpassing in de zin van lid 2 beschouwd.

• 4. 

  Er is met name sprake van kennelijk gevaar in de zin van lid 2 wanneer de voorschriften in verband met de structurele deugdelijkheid, de vaar- of manoeuvreereigenschappen of de bijzondere kenmerken van het vaartuig overeenkomstig de technische voorschriften als bedoeld in de bijlagen II en V in het geding zijn. De ontheffingen waarin is voorzien in de technische voorschriften als bedoeld in de bijlagen II en V mogen niet worden aangemerkt als tekortkomingen die een kennelijk gevaar vormen.

Artikel 30

Overgangsbepalingen inzake tijdelijke voorschriften overeenkomstig Richtlijn 2006/87/EG

Tijdelijke voorschriften die overeenkomstig artikel 1.06 van bijlage II bij Richtlijn 2006/87/EG zijn vastgesteld, blijven geldig tot de geldigheidsduur ervan verstrijkt.

Artikel 31

Aanpassing van de bijlagen

• 1. 

  De Commissie stelt overeenkomstig artikel 32 gedelegeerde handelingen vast tot aanpassing van bijlage II, teneinde zonder onnodige vertraging de verwijzing naar de meest recente versie van de ES-TRIN-norm bij te werken en de datum van toepassing daarvan vast te stellen.

• 2. 

  Indien zulks naar behoren gerechtvaardigd is op grond van een passende analyse en bij ontstentenis van relevante en actuele internationale normen ter waarborging van de veiligheid van de scheepvaart of indien wijzigingen in het besluitvormingsproces van het Cesni de belangen van de Unie zouden schaden, is de Commissie in afwijking van lid 1 bevoegd om overeenkomstig artikel 32 gedelegeerde handelingen tot wijziging van bijlage II vast te stellen teneinde in passende technische voorschriften te voorzien.

• 3. 

  De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 32 gedelegeerde handelingen vast te stellen met betrekking tot de aanpassingen van de bijlagen III en IV aan de wetenschappelijke en technische vooruitgang.

• 4. 

  De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 32 gedelegeerde handelingen vast te stellen met betrekking tot de aanpassingen van bijlage V teneinde de administratieve bepalingen bij te werken en te vereenvoudigen.

• 5. 

  De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 32 gedelegeerde handelingen vast te stellen met betrekking tot de aanpassingen van bijlage VI teneinde de criteria voor de erkenning van classificatiebureaus te wijzigen ter waarborging van de veiligheid van de scheepvaart.

• 6. 

  De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 32 gedelegeerde handelingen vast te stellen voor het bijwerken van de verwijzingen in deze richtlijn naar bepaalde bepalingen van de bijlagen II en V, teneinde rekening te houden met de in deze bijlagen aangebrachte wijzigingen.

Artikel 32

Uitoefening van de bevoegdheidsdelegatie

• 1. 

  De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

• 2. 

  De in de artikelen 4, 19 en 31 bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen wordt aan de Commissie toegekend voor een termijn van vijf jaar met ingang van 6 oktober 2016. De Commissie stelt uiterlijk negen maanden vóór het einde van de periode van vijf jaar een verslag over de bevoegdheidsdelegatie op. De bevoegdheidsdelegatie wordt stilzwijgend met termijnen van dezelfde duur verlengd, tenzij het Europees Parlement of de Raad zich uiterlijk drie maanden voor het einde van elke termijn tegen deze verlenging verzet.

• 3. 

  Het Europees Parlement of de Raad kan de in de artikelen 4, 19 en 31 bedoelde bevoegdheidsdelegatie te allen tijde intrekken. Een besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

• 4. 

  Vóór de vaststelling van een gedelegeerde handeling raadpleegt de Commissie de door elke lidstaat aangewezen deskundigen overeenkomstig de beginselen die zijn vastgesteld in het Interinstitutioneel akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven.

• 5. 

  Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

• 6. 

  Een overeenkomstig de artikelen 4, 19 en 31 vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad vóór het verstrijken van die termijn de Commissie hebben medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.

Artikel 33

Comitéprocedure

• 1. 

  De Commissie wordt bijgestaan door het bij artikel 7 van Richtlijn 91/672/EEG van de Raad (13) ingestelde comité (hierna „het comité” genoemd). Het comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011.

• 2. 

  Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 4 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

Wanneer het advies van het comité via de schriftelijke procedure moet worden verkregen, wordt die procedure zonder gevolg beëindigd indien, binnen de termijn voor het uitbrengen van het advies, de voorzitter van het comité hiertoe besluit.

Artikel 34

Evaluatie

Vóór 7 oktober 2021 dient de Commissie bij het Europees Parlement en de Raad een verslag in waarin zij de doeltreffendheid van de bij deze richtlijn ingevoerde maatregelen evalueert, met name met betrekking tot de harmonisatie van technische voorschriften en de ontwikkeling van technische normen voor de binnenvaart. In het verslag worden ook de mechanismen voor samenwerking met voor binnenvaart bevoegde internationale organisaties geëvalueerd. Het verslag gaat zo nodig vergezeld van een wetgevingsvoorstel met het oog op verdere stroomlijning van de samenwerking en coördinatie bij de uitwerking van normen waarnaar in rechtshandelingen van de Unie kan worden verwezen. De Commissie dient na elke belangrijke ontwikkeling op het gebied van de binnenvaart een soortgelijk verslag in.

Artikel 35

Sancties

De lidstaten stellen de regels vast inzake de sancties die van toepassing zijn op overtredingen van de ter uitvoering van deze richtlijn vastgestelde nationale bepalingen en nemen de nodige maatregelen om de toepassing van die sancties te waarborgen. Deze sancties moeten doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn.

Artikel 36

Wijziging van Richtlijn 2009/100/EG

Richtlijn 2009/100/EG wordt als volgt gewijzigd:

Artikel 37

Omzetting

• 1. 

  Onverminderd artikel 40 doen de lidstaten de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in werking treden om uiterlijk 7 oktober 2018 te voldoen aan deze richtlijn, die vanaf deze datum van toepassing is. Zij stellen de Commissie daarvan onverwijld in kennis.

Wanneer de lidstaten die bepalingen vaststellen, wordt in die bepalingen zelf of bij de officiële bekendmaking daarvan naar deze richtlijn verwezen. De regels voor die verwijzing worden vastgesteld door de lidstaten.

• 2. 

  De lidstaten delen de Commissie de tekst van de bepalingen van intern recht mee die zij op het onder deze richtlijn vallende gebied vaststellen.

• 3. 

  De lidstaten waarvan de waterwegen, op grond van de krachtens artikel 24, leden 1 en 2, verleende ontheffingen, niet door enig onder deze richtlijn vallend vaartuig worden bevaren, zijn niet verplicht hoofdstuk 2, artikel 18, lid 3, en de artikelen 20 en 21 om te zetten.

Artikel 38

Intrekking

Richtlijn 2006/87/EG wordt ingetrokken met ingang van 7 oktober 2018.

Verwijzingen naar de ingetrokken richtlijn gelden als verwijzingen naar deze richtlijn en worden gelezen volgens de concordantietabel in bijlage VII.

Artikel 39

Inwerkingtreding

Deze richtlijn treedt in werking op de twintigste dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Artikel 40

Adressaten

Deze richtlijn is gericht tot de lidstaten behalve Denemarken, Estland, Ierland, Griekenland, Spanje, Cyprus, Letland, Malta, Portugal, Slovenië en Finland.

Gedaan te Straatsburg, 14 september 2016.

Voor het Europees Parlement

De voorzitter

• M. 

  SCHULZ

Voor de Raad

De voorzitter

• I. 

  KORČOK

• (1) 

  PB C 177 van 11.6.2014, blz. 58.

• (2) 

  PB C 126 van 26.4.2014, blz. 48.

• (3) 

  Standpunt van het Europees Parlement van 15 april 2014(nog niet bekendgemaakt in het Publicatieblad) en standpunt van de Raad in eerste lezing van 16 juni 2016 (nog niet bekendgemaakt in het Publicatieblad). Standpunt van het Europees Parlement van 14 september 2016.

• (4) 

  Richtlijn 2006/87/EG van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2006 tot vaststelling van de technische voorschriften voor binnenschepen en tot intrekking van Richtlijn 82/714/EEG van de Raad (PB L 389 van 30.12.2006, blz. 1).

• (5) 

  Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren (PB L 55 van 28.2.2011, blz. 13).

• (6) 

  Richtlijn 2009/100/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 september 2009 inzake de wederzijdse erkenning van scheepsattesten voor binnenschepen (PB L 259 van 2.10.2009, blz. 8).

• (7) 

  PB L 123 van 12.5.2016, blz. 1.

• (8) 

  Richtlijn 2009/45/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 mei 2009 inzake veiligheidsvoorschriften en -normen voor passagiersschepen (PB L 163 van 25.6.2009, blz. 1).

• (9) 

  Verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad van 27 april 2016 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens en tot intrekking van Richtlijn 95/46/EG (algemene verordening gegevensbescherming) (PB L 119 van 4.5.2016, blz. 1).

• (10) 

  Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (PB L 8 van 12.1.2001, blz. 1).

• (11) 

  Richtlijn 2005/44/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 september 2005 betreffende geharmoniseerde River Information Services (RIS) op de binnenwateren in de Gemeenschap (PB L 255 van 30.9.2005, blz. 152).

• (12) 

  Richtlijn 82/714/EEG van de Raad van 4 oktober 1982 tot vaststelling van de technische voorschriften voor binnenschepen (PB L 301 van 28.10.1982, blz. 1).

• (13) 

  Richtlijn 91/672/EEG van de Raad van 16 december 1991 inzake de wederzijdse erkenning van de nationale vaarbewijzen voor het besturen van schepen in het goederen- en personenvervoer over de binnenwateren (PB L 373 van 31.12.1991, blz. 29).

LIJST VAN BIJLAGEN

BIJLAGE I

LIJST VAN BINNENWATEREN IN DE UNIE, GEOGRAFISCH ONDERVERDEELD IN DE ZONES 1, 2 EN 3

HOOFDSTUK 1

Zone 1

Duitsland

Polen

Het deel van de Pommerse Bocht ten zuiden van de lijn tussen Nordperd op het eiland Rügen en de vuurtoren van Niechorze

Het deel van de Bocht van Gdańsk ten zuiden van de lijn tussen de vuurtoren van Hel en de ingangsboei van de haven van Baltijsk

Zweden

Het Vänermeer, in het zuiden begrensd door de breedtegraad door het baken van Bastugrund

Göta älv en Rivöfjorden, in het oosten begrensd door de Älvsborgbrug, in het westen door de lengtegraad door de vuurtoren van Gäveskär, en in het zuiden door de breedtegraad door de vuurtoren van Smörbådan

Verenigd Koninkrijk

Zone 2

Tsjechië

Stuwmeer van Lipno

Duitsland

Opmerking: Bij schepen met thuishaven in een andere staat moet rekening worden gehouden met artikel 32 van het Eems-Dollardverdrag van 8 april 1960 (BGBl. 1963 II, blz. 602).

Frankrijk

de Gironde vanaf kilometerpunt (km 48,50) tot beneden de punt van het Ile de Patiras, tot de transversale grens van de zee die wordt gedefinieerd door de lijn die de Pointe de Grave met de Pointe de Suzac verbindt;

de Loire vanaf Cordemais (km 25) tot de transversale grens van de zee die wordt gedefinieerd door de lijn die de Pointe de Mindin met de Pointe de Penhoët verbindt;

de Seine van het begin van het Canal de Tancarville tot de transversale grens van de zee die wordt gedefinieerd door de lijn van Cap du Hode op de rechteroever, tot het punt, op de linkeroever, waar de geplande dijk beneden Berville de kust bereikt;

de Vilaine vanaf de dam van Arzal tot de transversale grens van de zee die wordt gedefinieerd door de lijn die de Pointe du Scal verbindt met de Pointe du Moustoir;

Meer van Genève.

Hongarije

Balatonmeer

Nederland

Dollard

Eems

Waddenzee: met inbegrip van de verbindingen met de Noordzee

IJsselmeer: met inbegrip van het Markermeer en het IJmeer, doch met uitzondering van de Gouwzee

Nieuwe Waterweg en het Scheur

Callandkanaal ten westen van de Beneluxhaven

Hollandsch Diep

Breeddiep, Beerkanaal en de op het Beerkanaal aansluitende havens

Haringvliet en Vuile Gat: met inbegrip van de waterwegen tussen Goeree-Overflakkee enerzijds en Voorne-Putten en Hoeksche Waard anderzijds

Hellegat

Volkerak

Krammer

Grevelingenmeer en Brouwerschavensche Gat: met inbegrip van alle waterwegen tussen Schouwen-Duiveland enerzijds en Goeree-Overflakkee anderzijds

Keten, Mastgat, Zijpe, Krabbenkreek, Oosterschelde en Roompot: met inbegrip van de waterwegen tussen Walcheren, Noord-Beveland en Zuid-Beveland enerzijds en Schouwen-Duiveland en Tholen anderzijds, met uitzondering van het Schelde-Rijnkanaal

Schelde en Westerschelde en de zeemonding daarvan: met inbegrip van de waterwegen tussen Zeeuws-Vlaanderen enerzijds en Walcheren en Zuid-Beveland anderzijds, met uitzondering van het Schelde-Rijnkanaal

Polen

Zalew Szczeciński (Stettiner Haff)

Zalew Kamieński (Camminer Haff)

Zalew Wiślany (Wislahaf)

Zatoka Pucka (Bocht van Puck)

Meer van Włocławek

Śniardwymeer

Niegocinmeer

Mamrymeer

Zweden

Göta älv, in het oosten begrensd door de Göta älvbrug en in het westen door de Älvsborgbrug

Verenigd Koninkrijk

HOOFDSTUK 2

Zone 3

België

Zeeschelde beneden Antwerpen

Bulgarije

Donau: van rkm 845,650 tot rkm 374,100

Tsjechië

Stuwmeren: Brněnská (Kníničky), Jesenice, Nechranice, Orlík, Rozkoš, Slapy, Těrlicko, Žermanice en Nové Mlýny III

Meren voor de winning van zandhoudend grind: Ostrožná Nová Ves en Tovačov

Duitsland

Frankrijk

De Adour van de Bec du Gave tot de zee;

de Aulne van de sluis bij Châteaulin tot de transversale grens van de zee die wordt gedefinieerd door de Passage de Rosnoën;

de Blavet van Pontivy tot de Pont du Bonhomme;

het Kanaal van Calais;

de Charente vanaf de brug bij Tonnay-Charente tot aan de transversale grens van de zee die wordt gedefinieerd door de lijn tussen het midden van de benedenstroomse vuurtoren op de linkeroever en het midden van het Fort de la Pointe;

de Dordogne vanaf de samenvloeiing met de Lidoire tot de Bec d'Ambès;

de Garonne vanaf de brug bij Castet en Dorthe tot de Bec d'Ambès;

de Gironde vanaf de Bec d'Ambès tot aan de transversale grens bij KP 48,50 en lopende door de benedenstroomse punt van Ile de Patiras;

de Hérault vanaf de haven van Bessan tot de zee, tot aan de bovenste grens van de getijdenkust;

de Isle vanaf de samenvloeiing met de Dronne tot de samenvloeiing met de Dordogne;

de Loire vanaf de samenvloeiing met de Maine tot Cordemais (KP 25);

de Marne vanaf de brug bij Bonneuil (km 169bis900) en de sluis bij St. Maur tot aan de samenvloeiing met de Seine;

de Rijn

de Nive vanaf de Haïtzedam bij Ustaritz tot de samenvloeiing met de Adour;

de Oise vanaf de sluis van Janville tot de samenvloeiing met de Seine;

de Orb vanaf Sérignan tot de zee, tot aan de bovenste grens van de getijdenkust;

de Rhône vanaf de grens met Zwitserland tot de zee, uitgezonderd de Petit Rhône;

de Saône vanaf de Pont de Bourgogne bij Chalon-sur-Saône tot de samenvloeiing met de Rhône;

de Seine vanaf de sluis bij Nogent-sur-Seine tot het begin van het Canal de Tancarville;

de Sèvre Niortaise vanaf de sluis bij Marans bij de transversale grens van de zee tegenover het wachthuis tot de monding;

de Somme vanaf de benedenstroomse zijde van de Pont de la Portelette bij Abbeville tot het viaduct van de spoorweg van Noyelles naar Saint-Valéry-sur-Somme;

de Vilaine vanaf Redon (KP 89,345) tot de dam van Arzal;

Meer van Amance;

Meer van Annecy;

Meer van Biscarosse;

Meer van Bourget;

Meer van Carcans;

Meer van Cazaux;

Meer van Der-Chantecoq;

Meer van Guerlédan;

Meer van Hourtin;

Meer van Lacanau;

Meer van Orient;

Meer van Pareloup;

Meer van Parentis;

Meer van Sanguinet;

Meer van Serre-Ponçon;

Meer van Temple.

Kroatië

Donau: van rkm 1 295 + 500 tot rkm 1 433 + 100

Drava: van rkm 0 tot rkm 198 + 600

Sava: van rkm 210 + 800 tot rkm 594 + 000

Kupa: van rkm 0 tot rkm 5 + 900

Una: van rkm 0 tot rkm 15

Hongarije

Donau: van rkm 1 812 tot rkm 1 433

Donau Moson: van rkm 14 tot rkm 0

Donau Szentendre: van rkm 32 tot rkm 0

Donau Ráckeve: van rkm 58 tot rkm 0

Tisza: van rkm 685 tot rkm 160

Dráva: van rkm 198 tot rkm 70

Bodrog: van rkm 51 tot rkm 0

Kettős-Körös: van rkm 23 tot rkm 0

Hármas-Körös: van rkm 91 tot rkm 0

Siókanaal: van rkm 23 tot rkm 0

Velencemeer

Fertőmeer

Nederland

Rijn

Sneekermeer, Koevordermeer, Heegermeer, Fluessen, Slotermeer, Tjeukemeer, Beulakerwijde, Belterwijde, Ramsdiep, Ketelmeer, Zwartemeer, Veluwemeer, Eemmeer, Alkmaardermeer, Gouwzee, Buiten IJ, Afgesloten IJ, Noordzeekanaal, haven van IJmuiden, havengebied van Rotterdam, Nieuwe Maas, Noord, Oude Maas, Beneden-Merwede, Nieuwe Merwede, Dordtsche Kil, Boven-Merwede, Waal, Bijlandsch Kanaal, Boven-Rijn, Pannerdensch Kanaal, Geldersche IJssel, Neder-Rijn, Lek, Amsterdam-Rijnkanaal, Veerse Meer, Schelde-Rijnkanaal tot aan de uitmonding in het Volkerak, Amer, Bergsche Maas, Maas beneden Venlo, Gooimeer, Europoort, Callandkanaal (ten oosten van de Beneluxhaven), Hartelkanaal

Oostenrijk

Donau: vanaf de grens met Duitsland tot de grens met Slowakije

Inn: vanaf de monding tot de Passau-Ingling-elektriciteitscentrale

Traun: vanaf de monding tot km 1,80

Enns: vanaf de monding tot km 2,70

March: tot km 6,00

Polen

Roemenië

Donau: van de grens tussen Servië en Roemenië (km 1 075) tot de Zwarte Zee op de Sulinakanaalarm

Donau-Zwarte Zeekanaal (64,410 km lang): van de verbinding met de Donau op km 299,300 van de Donau te Cernavodă (km 64,410 van het kanaal), tot de haven van Constanta Zuid-Agigea (km „0” van het kanaal)

Kanaal Poarta Albă-Midia Năvodari (34,600 km lang): van de verbinding met het Donau-Zwarte Zeekanaal op km 29,410 te Poarta Albă (km 27,500 van het kanaal) naar de haven van Midia (km „0” van het kanaal)

Slowakije

Donau: van rkm 1 880,26 tot rkm 1 708,20

Donaukanaal: van rkm 1 851,75 tot rkm 1 811,00

Váh: van rkm 0,00 to rkm 70,00

Morava: van rkm 0,00 to rkm 6,00

Bodrog: van rkm 49,68 tot rkm 64,85

Stuwmeren: Oravská Priehrada, Liptovská Mara, Zemplínska Šírava

Zweden

Trollhättekanaal en Göta älv, vanaf de breedtegraad door het baken van Bastugrund tot de Göta älvbrug

Mälarmeer

De havens van Stockholm, in het noordwesten begrensd door de Lidingöbrug, in het noordoosten door een lijn die door de vuurtoren van Elfviksgrund gaat op kompasrichting 135-315 graden, en in het zuiden door de Skurubrug

Södertäljekanaal en de havens van Södertälje, in het noorden begrensd door de Södertäljesluis en in het zuiden door de breedtegraad 59° 09′ 00″ NB

Verenigd Koninkrijk

• (1) 

  Ten aanzien van schepen met een andere thuishaven moet artikel 32 van het Eems-Dollardverdrag van 8 april 1960 in acht worden genomen (BGBl. 1963 II, blz. 602).

BIJLAGE II

MINIMALE TECHNISCHE VOORSCHRIFTEN VOOR VAARTUIGEN OP DE BINNENWATEREN VAN DE ZONES 1, 2, 3 EN 4

De technische voorschriften voor vaartuigen zijn de voorschriften in de ES-TRIN-norm 2015/1.

BIJLAGE III

GEBIEDEN WAAROP AANVULLENDE TECHNISCHE VOORSCHRIFTEN VOOR VAARTUIGEN OP BINNENWATEREN VAN DE ZONES 1, 2 EN NIET IN VERBINDING STAANDE BINNENWATEREN VAN ZONE 3 KUNNEN WORDEN OPGELEGD

Eventuele aanvullende technische voorschriften die een lidstaat overeenkomstig artikel 23, leden 1 en 2, van deze richtlijn aanneemt voor vaartuigen die in de wateren van het grondgebied van die lidstaat varen, moeten beperkt blijven tot de volgende gebieden:

BIJLAGE IV

GEBIEDEN WAAROP MINDER STRENGE TECHNISCHE VOORSCHRIFTEN VOOR VAARTUIGEN OP DE BINNENWATEREN VAN DE ZONES 3 EN 4 MOGEN WORDEN GEHANTEERD

De door een lidstaat overeenkomstig artikel 23, lid 4, van deze richtlijn toegestane minder strenge technische voorschriften voor schepen die uitsluitend op waterwegen van zone 3 of zone 4 op het grondgebied van die lidstaat varen, zijn tot de volgende gebieden beperkt:

BIJLAGE V

GEDETAILLEERDE PROCEDURELE BEPALINGEN

Artikel 2.01

Inspectie-instanties

Artikel 2.02

(Zonder inhoud)

Artikel 2.03

Aanbieding van het vaartuig voor inspectie

Artikel 2.04

(Zonder inhoud)

Artikel 2.05

(Zonder inhoud)

Artikel 2.06

(Zonder inhoud)

Artikel 2.07

Aantekeningen in en wijzigingen van het Uniebinnenvaartcertificaat

Artikel 2.08

(Zonder inhoud)

Artikel 2.09

Periodieke inspectie

Artikel 2.10

Vrijwillige inspectie

De eigenaar van een vaartuig of zijn vertegenwoordiger kan op elk moment zelf om een inspectie vragen.

Aan dit verzoek om een inspectie wordt gevolg gegeven.

Artikel 2.11

(Zonder inhoud)

Artikel 2.12

(Zonder inhoud)

Artikel 2.13

(Zonder inhoud)

Artikel 2.14

(Zonder inhoud)

Artikel 2.15

Kosten

De eigenaar van een vaartuig of zijn vertegenwoordiger draagt de kosten die voortvloeien uit de inspectie van het vaartuig en de afgifte van het Uniebinnenvaartcertificaat, overeenkomstig een speciaal tarief, dat door elk der lidstaten wordt vastgesteld.

Artikel 2.16

Informatie

De bevoegde instantie mag personen die kunnen aantonen daar om gegronde redenen belang bij te hebben, kennis laten nemen van de inhoud van een Uniebinnenvaartcertificaat, en die personen als zodanig aangeduide gewaarmerkte uittreksels of afschriften van het Uniebinnenvaartcertificaat verstrekken.

Artikel 2.17

Register van de Uniebinnenvaartcertificaten

Artikel 2.18

Uniek Europees scheepsidentificatienummer

Artikel 2.19

(Zonder inhoud)

Artikel 2.20

Kennisgevingen

Elke lidstaat of zijn bevoegde instanties stellen de Commissie en de andere lidstaten of de andere bevoegde instanties in kennis van:

BIJLAGE VI

CLASSIFICATIEBUREAUS

Criteria voor de erkenning van classificatiebureaus

Een classificatiebureau dat overeenkomstig artikel 21 van deze richtlijn erkend wil worden, voldoet aan alle hieronder beschreven criteria:

BIJLAGE VII

CONCORDANTIETABEL

• (1) 

  Richtlijn 2008/68/EG van het Europees Parlement en de Raad van 24 september 2008 betreffende het vervoer van gevaarlijke goederen over land (PB L 260 van 30.9.2008, blz. 13).

Deze samenvatting is overgenomen van EUR-Lex.