Verordening 2018/848 - Biologische productie en de etikettering van biologische producten - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 150/1

De biologische productie is een alomvattend systeem om landbouwbedrijven te beheren en levensmiddelen te produceren volgens een methode die de beste milieu- en klimaatactiepraktijken, een hoog biodiversiteitsniveau, de instandhouding van natuurlijke hulpbronnen en de toepassing van strenge normen op het gebied van dierenwelzijn en productie combineert en is afgestemd op de vraag van een toenemend aantal consumenten naar producten die worden vervaardigd met natuurlijke stoffen en processen. De biologische productie speelt aldus een tweeledige rol in de samenleving, enerzijds als leverancier aan een specifieke markt die inspeelt op de vraag van de consument naar biologische producten, en anderzijds als leverancier van voor het algemene publiek beschikbare goederen die bijdragen tot de bescherming van het milieu en het dierenwelzijn, alsmede tot de plattelandsontwikkeling.

Biologische producten ontlenen hun hoge kwaliteit aan de inachtneming van strenge normen voor gezondheid, milieu en dierenwelzijn bij de vervaardiging van deze producten. Zoals wordt onderstreept in de mededeling van de Commissie van 28 mei 2009 over het kwaliteitsbeleid ten aanzien van landbouwproducten maakt de regeling inzake de biologische productie deel uit van de kwaliteitsregelingen van de Unie voor landbouwproducten, samen met de regelingen betreffende geografische aanduidingen en gegarandeerde traditionele specialiteiten, overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1151/2012 van het Europees Parlement en de Raad (4) en producten uit ultraperifere gebieden van de Unie overeenkomstig Verordening (EU) nr. 228/2013 van het Europees Parlement en de Raad (5). In die zin worden met de biologische productie in het kader van het gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB) dezelfde doelstellingen nagestreefd als met alle kwaliteitsregelingen van de Unie voor landbouwproducten.

De inbedding van de doelstellingen van het beleid inzake de biologische productie in de GLB-doelstellingen houdt met name in dat landbouwers een billijke prijs moeten krijgen voor de naleving van de biologische-productievoorschriften. Bovendien creëert de toenemende vraag van de consument naar biologische producten de voorwaarden voor een verdere ontwikkeling en expansie van de markt voor deze producten en bijgevolg voor een hogere vergoeding voor biologisch producerende landbouwers.

Voorts draagt het biologische productiesysteem bij tot de integratie van milieubeschermingsvoorschriften in het GLB en bevordert het de duurzame landbouwproductie. Daarom zijn in het kader van het GLB, met name bij Verordening (EU) nr. 1307/2013 van het Europees Parlement en de Raad (6), maatregelen voor de financiële ondersteuning van de biologische productie ingevoerd en nog versterkt bij met name de hervorming van het rechtskader voor het plattelandsontwikkelingsbeleid, zoals vastgesteld bij Verordening (EU) nr. 1305/2013 van het Europees Parlement en de Raad (7).

De biologische productie draagt tevens bij aan de verwezenlijking van de doelstellingen van het milieubeleid van de Unie, met name die welke zijn neergelegd in de mededelingen van de Commissie van 22 september 2006, getiteld „Thematische strategie voor bodembescherming”, van 3 mei 2011, getiteld „Onze levensverzekering, ons natuurlijk kapitaal: een EU biodiversiteitsstrategie voor 2020”, en van 6 mei 2013, getiteld „Groene Infrastructuur (GI) — Versterking van Europa’s natuurlijke kapitaal”, en in milieuwetgeving zoals Richtlijnen 2000/60/EG (8), 2001/81/EG (9), 2009/128/EG (10) en 2009/147/EG (11) van het Europees Parlement en de Raad en Richtlijnen 91/676/EEG (12) en 92/43/EEG (13) van de Raad.

Met het oog op de doelstellingen van het Uniebeleid inzake de biologische productie moet het rechtskader voor de uitvoering van dat beleid gericht zijn op het verzekeren van eerlijke concurrentie en de goede werking van de interne markt voor biologische producten, alsmede op het behouden en onderbouwen van het vertrouwen van de consument in als biologisch geëtiketteerde producten en op het creëren van omstandigheden waarin het beleid verder kan evolueren in overeenstemming met de productie- en marktontwikkelingen.

Tot de beleidsprioriteiten van de Europa 2020-strategie die zijn vastgesteld in de mededeling van de Commissie van 3 maart 2010 getiteld „Europa 2020: Een strategie voor slimme, duurzame en inclusieve groei” behoort de ontwikkeling van een op kennis en innovatie gebaseerde concurrerende economie, de bevordering van een economie met veel werkgelegenheid en sociale en territoriale cohesie en de ondersteuning van de overschakeling naar een koolstofarme economie die efficiënt met hulpbronnen omgaat. Het beleid inzake de biologische productie moet de exploitanten daarom de juiste instrumenten ter hand stellen om de herkenbaarheid en de afzet van hun producten te bevorderen en daarbij die exploitanten tegen oneerlijke praktijken te beschermen.

De biologische landbouwsector in de Unie heeft zich de voorbije jaren snel ontwikkeld, niet alleen wat de oppervlakte betreft die voor biologische landbouw wordt gebruikt, maar ook wat het aantal bedrijven betreft en het totale aantal biologische exploitanten die in de Unie zijn geregistreerd.

Gezien de dynamische evolutie van de biologische sector werd in Verordening (EG) nr. 834/2007 van de Raad (14) bepaald dat de voorschriften van de Unie inzake de biologische productie in de toekomst moesten worden geëvalueerd rekening houdend met de ervaring die met de toepassing ervan was opgedaan. Uit deze door de Commissie verrichte evaluatie blijkt dat het rechtskader van de Unie voor de biologische productie moet worden verbeterd aan de hand van voorschriften die aansluiten op de hoge verwachtingen van de consument en die voldoende duidelijk zijn voor de partijen waarvoor zij zijn bestemd. Verordening (EG) nr. 834/2007 moet derhalve worden ingetrokken en door een nieuwe verordening worden vervangen.

Uit de ervaring die tot dusverre met de toepassing van Verordening (EG) nr. 834/2007 is opgedaan, blijkt dat duidelijk gemaakt moet worden op welke producten deze verordening van toepassing is. In de eerste plaats moeten de in bijlage I bij het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) vermelde producten van de landbouw, inclusief aquacultuur en bijenteelt, eronder vallen. Voorts moet de verordening van toepassing zijn op verwerkte landbouwproducten voor gebruik als levensmiddel of diervoeder, omdat het in de handel brengen van dergelijke producten als „biologisch” een zeer belangrijke afzetmogelijkheid voor landbouwproducten biedt en voor de consument zichtbaar maakt dat deze producten vervaardigd zijn met biologische landbouwproducten. Bovendien moet deze verordening tevens van toepassing zijn op bepaalde andere producten die net als verwerkte landbouwproducten voor gebruik als levensmiddelen of diervoeder een nauwe band met landbouwproducten hebben, en wel omdat die andere producten hetzij een belangrijke afzetmarkt voor landbouwproducten vertegenwoordigen, hetzij integraal deel uitmaken van het productieproces. Tot slot moeten zeezout en andere voor levensmiddelen en diervoeder gebruikte zouten binnen het toepassingsgebied van deze verordening worden gebracht, omdat zij aan de hand van natuurlijke productietechnieken kunnen worden geproduceerd en omdat de productie ervan bijdraagt tot de ontwikkeling van plattelandsgebieden, en dus in overeenstemming is met de doelstellingen van deze verordening. Omwille van de duidelijkheid moeten zulke andere producten, die niet in bijlage I bij het VWEU worden vermeld, in een bijlage bij deze verordening worden opgenomen.

Om bepaalde niet-essentiële onderdelen van deze verordening aan te vullen of te wijzigen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen plaatsvinden in overeenstemming met de beginselen van het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven (15). Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen, ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die de gedelegeerde handelingen voorbereiden.

Om rekening te houden met nieuwe productiemethoden, nieuwe productiematerialen of internationale verbintenissen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gedelegeerd om bepaalde handelingen vast te stellen met het oog op de uitbreiding van de lijst van andere, binnen het toepassingsgebied van deze verordening vallende producten die nauw verband houden met de landbouw.

Producten die binnen het toepassingsgebied van deze verordening vallen maar afkomstig zijn van jacht of visserij op in het wild levende dieren, mogen niet als biologische producten worden beschouwd, aangezien hun productieproces niet volledig kan worden gecontroleerd.

Omdat grootkeukendiensten per definitie lokaal van aard zijn, worden maatregelen die door de lidstaten of in het kader van particuliere regelingen op dit gebied worden genomen, als adequaat beschouwd om de werking van de eengemaakte markt te garanderen. Voedsel dat door grootkeukens in hun eigen bedrijfsruimten wordt bereid, dient derhalve niet onder deze verordening te vallen en het logo voor de biologische productie van de Europese Unie mag derhalve niet op etiketten of in reclame voor dit voedsel worden gebruikt.

Uit onderzoeksprojecten is naar voren gekomen dat het vertrouwen van de consument van essentieel belang is op de markt voor biologische levensmiddelen. Op de lange termijn kunnen onbetrouwbare voorschriften het vertrouwen van het publiek schade toebrengen en tot marktfalen leiden. Daarom moet de duurzame ontwikkeling van de biologische productie in de Unie gebaseerd zijn op gedegen productievoorschriften die op Unieniveau zijn geharmoniseerd en die tegemoetkomen aan de verwachtingen die exploitanten en consumenten hebben ten aanzien van de kwaliteit van biologische producten en naleving van de in deze verordening vastgestelde beginselen en voorschriften.

Deze verordening moet van toepassing zijn onverminderd gerelateerde wetgeving, met name op het gebied van veiligheid van de voedselketen, gezondheid en welzijn van de dieren, gezondheid van planten, plantaardig teeltmateriaal, etikettering en milieu.

Deze verordening moet de basis vormen voor de duurzame ontwikkeling van de biologische productie en de positieve effecten ervan op het milieu, terwijl tegelijk wordt gezorgd voor de doeltreffende werking van de interne markt in biologische producten en voor eerlijke concurrentie, zodat landbouwers worden geholpen een redelijk inkomen te verwerven, het vertrouwen van de consument wordt verzekerd, de belangen van de consument worden beschermd en korte distributiekanalen en lokale productie worden aangemoedigd. Deze doelstellingen moeten worden verwezenlijkt door algemene en specifieke beginselen en algemene en gedetailleerde productievoorschriften inzake biologische productie in acht te nemen.

In het licht van de specifieke kenmerken van de biologische productiesystemen, moet bij het selecteren van plantenrassen worden gelet op agronomische prestaties, genetische diversiteit, ziekteresistentie, levensduur en aanpassing aan plaatselijke bodem- en klimaatomstandigheden, en moeten natuurlijke kruisingsbeperkingen worden geëerbiedigd.

Het risico dat biologische-productievoorschriften niet worden nageleefd, wordt hoger ingeschat bij landbouwbedrijven met eenheden die niet volgens die voorschriften worden beheerd. Daarom moeten alle landbouwbedrijven in de Unie die biologisch willen worden, na een passende omschakelingsperiode volledig worden beheerd overeenkomstig de voorschriften voor de biologische productie. Bedrijven met zowel eenheden die volgens biologischeproductievoorschriften worden beheerd als eenheden die volgens voorschriften inzake niet-biologische productie worden beheerd, moeten echter worden toegelaten onder bepaalde voorwaarden, zoals met name de voorwaarde van een duidelijke en doeltreffende scheiding tussen biologische productie-eenheden, productie-eenheden in omschakeling en niet-biologische productie-eenheden, en tussen de door die eenheden geproduceerde producten.

Aangezien het gebruik van externe productiemiddelen bij de biologische productie moet worden beperkt, moeten bepaalde doelen worden vastgelegd met betrekking tot welke producten en stoffen vaak bij de productie van landbouwproducten of verwerkte landbouwproducten worden gebruikt. Bij normaal gebruik voor die doelen mogen producten of stoffen alleen worden gebruikt mits zij overeenkomstig deze verordening zijn toegelaten. Dergelijke toelating mag echter slechts gelden zolang het gebruik van zulke externe productiemiddelen in de niet-biologische productie niet bij Unierecht of op Unierecht gebaseerd nationaal recht is verboden. Het gebruik van producten of stoffen die in gewasbeschermingsmiddelen voorkomen of waaruit gewasbeschermingsmiddelen bestaan en die geen werkzame stoffen zijn, moet in de biologische productie worden toegestaan zolang het gebruik ervan is toegelaten overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1107/2009 van het Europees Parlement en de Raad (16) en zolang noch het in de handel brengen noch het gebruik van die gewasbeschermingsmiddelen door de lidstaten in overeenstemming met die verordening is verboden.

Wanneer het volledige bedrijf of delen daarvan bestemd worden voor de productie van biologische producten, moeten zij aan een omschakelingsperiode worden onderworpen tijdens welke zij volgens biologische-productievoorschriften worden beheerd maar geen biologische producten kunnen produceren. Producten mogen alleen als biologische producten in de handel worden gebracht zodra de omschakelingsperiode is verstreken. Die periode mag niet beginnen voordat de landbouwer of exploitant die algen of aquacultuurdieren produceert, die omschakeling naar biologische productie heeft gemeld aan de bevoegde autoriteiten van de lidstaat waar het bedrijf is gevestigd en derhalve is onderworpen aan het controlesysteem dat door de lidstaten moet worden opgezet overeenkomstig Verordening (EU) 2017/625 van het Europees Parlement en de Raad (17) en de onderhavige verordening. De bevoegde autoriteiten mogen perioden vóór de datum van kennisgeving alleen met terugwerkende kracht als omschakelingsperioden erkennen indien het bedrijf of de betrokken delen daarvan hebben deelgenomen aan door Uniefondsen ondersteunde agromilieumaatregelen of natuur- of landbouwgebieden zijn die gedurende ten minste drie jaar niet zijn behandeld met producten of stoffen die niet zijn toegelaten voor gebruik in de biologische productie.

Om kwaliteit, traceerbaarheid, naleving van deze verordening wat betreft biologische productie en aanpassing aan technische ontwikkelingen te garanderen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gedelegeerd om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot nadere regels over het opdelen van bedrijven in biologische productie-eenheden, productie-eenheden in omschakeling en niet-biologische productie-eenheden.

Het gebruik van ioniserende straling, het klonen van dieren en het houden van dieren met kunstmatig geïnduceerde polyploïdie, of genetisch gemodificeerde organismen („ggo’s”) alsmede producten die zijn geproduceerd met of door ggo’s, is onverenigbaar met het concept van de biologische productie en het beeld dat de consument heeft van biologische producten. Dergelijk gebruik moet derhalve in de biologische productie worden verboden.

Teneinde de naleving van deze verordening te steunen en te faciliteren, moeten exploitanten in elk stadium van de productie, bereiding en distributie in voorkomend geval preventieve maatregelen nemen om de biodiversiteit en de bodemkwaliteit te waarborgen, om plaagorganismen en ziekten te voorkomen en te bestrijden, en om nadelige gevolgen voor het milieu en de gezondheid van dieren en planten te vermijden. Zij moeten tevens in voorkomend geval evenredige voorzorgsmaatregelen nemen die onder hun gezag vallen om verontreiniging met producten of stoffen die niet overeenkomstig deze verordening voor de biologische productie mogen worden gebruikt en vermenging van biologische, omschakelings- en niet-biologische producten te vermijden.

Tijdens de omschakelingsperiode geproduceerde producten mogen niet als biologische producten in de handel worden gebracht. Om te voorkomen dat consumenten in verwarring worden gebracht of worden misleid, mogen die producten evenmin als omschakelingsproducten in de handel worden gebracht, behalve in het geval van plantaardig teeltmateriaal, levensmiddelen van plantaardige oorsprong en diervoeder van plantaardige oorsprong met slechts één gewasingrediënt van agrarische oorsprong, en in alle gevallen op voorwaarde dat vóór de oogst een omschakelingsperiode van ten minste twaalf maanden in acht is genomen.

Om kwaliteit, traceerbaarheid, naleving van deze verordening en aanpassing aan technische ontwikkelingen te garanderen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gedelegeerd om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot omschakelingsvoorschriften voor verdere diersoorten.

Voor de plantaardige productie, de dierlijke productie en de aquacultuurproductie moeten gedetailleerde productievoorschriften worden vastgesteld, onder meer met betrekking tot de vergaring van wilde planten en algen en de productie van verwerkte levensmiddelen, verwerkte diervoeders, alsook van wijn en als levensmiddel of diervoeder gebruikte gist, teneinde de harmonisering en de inachtneming van de doelstellingen en beginselen van de biologische productie te garanderen.

Aangezien de biologische plantaardige productie is gebaseerd op het beginsel dat planten hoofdzakelijk worden gevoed door het ecosysteem van de bodem, moeten planten worden geproduceerd op en in levende bodem in contact met de ondergrond en het vaste gesteente. Substraatteelt mag derhalve niet worden toegelaten, noch het telen van planten in containers, zakken of bedden waarbij de wortels geen contact met de levende bodem hebben.

Bepaalde niet-bodemgebonden teeltpraktijken, zoals de teelt van gekiemde zaden of witloofkroppen en de teelt van sierplanten en kruiden in potten die in de potten aan de consument worden verkocht, waarop het beginsel van bodemgebonden gewassenteelt niet is toegesneden of waarvoor er geen risico bestaat dat de consument wordt misleid met betrekking tot de productiemethode, moeten echter worden toegestaan. Om de biologische productie in een eerder groeistadium van de planten te vergemakkelijken, moet het kweken van zaailingen of plantgoed in containers voor verdere verplanting eveneens worden toegestaan.

Het beginsel van de grondgebonden teelt van gewassen en het voeden van gewassen hoofdzakelijk via het bodemecosysteem werd ingesteld bij Verordening (EG) nr. 834/2007. Sommige exploitanten hebben echter een economische activiteit ontwikkeld door planten in „afgescheiden bedden” te kweken en door hun nationale autoriteiten als biologisch gecertificeerd zijn uit hoofde van Verordening (EG) nr. 834/2007. Op 28 juni 2017 is er in het kader van de gewone wetgevingsprocedure een akkoord bereikt over het feit dat de biologische productie gebaseerd moet zijn op het beginsel dat planten hoofdzakelijk worden gevoed door het ecosysteem van de bodem en dat zij bodemgebonden moet zijn, alsmede over het feit dat het kweken van planten in „afgescheiden bedden” met ingang van die datum niet meer mag worden toegestaan. Teneinde de exploitanten die tot die datum een dergelijke economische activiteit hebben ontwikkeld de mogelijkheid te bieden om zich aan te passen, moet het hun worden toegestaan hun productiepercelen die vóór die datum door hun nationale autoriteiten als biologisch zijn gecertificeerd op grond van Verordening (EG) nr. 834/2007, te behouden gedurende een periode van tien jaar vanaf de datum van toepassing van deze verordening. Op basis van de door de lidstaten aan de Commissie verstrekte informatie was een dergelijke activiteit in de Unie vóór 28 juni 2017 alleen toegelaten in Finland, Zweden en Denemarken. De Commissie moet over het gebruik van afgescheiden bedden in de biologische landbouw een verslag opstellen, dat vijf jaar na de datum van toepassing van deze verordening moet worden gepubliceerd.

Bij de biologische plantaardige productie moeten productietechnieken worden gebruikt die elke bijdrage aan milieuvervuiling voorkomen of zo veel mogelijk beperken.

Terwijl de niet-biologische landbouw beschikt over meer externe middelen om zich met het oog op een optimale groei van gewassen aan te passen aan de omgeving, hebben biologische systemen voor plantaardige productie plantaardig teeltmateriaal nodig dat zich kan aanpassen aan ziekteresistentie en diverse plaatselijke bodem- en klimaatomstandigheden en aan de specifieke teeltpraktijken van de biologische landbouw die bijdragen aan de ontwikkeling van de biologische sector. Het is derhalve belangrijk biologisch plantaardig teeltmateriaal te ontwikkelen dat geschikt is voor de biologische landbouw.

Wat beheer en bemesting van de grond betreft, moeten de bij de biologische plantaardige productie toegestane teeltpraktijken worden gespecificeerd en moeten voorwaarden worden vastgesteld voor het gebruik van meststoffen en bodemverbeteraars.

Het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen moet aanzienlijk worden beperkt. De voorkeur moet worden gegeven aan maatregelen die schade door plaagorganismen en onkruid voorkomen via de toepassing van technieken waarbij geen gewasbeschermingsmiddelen worden gebruikt, zoals vruchtwisseling. De aanwezigheid van plaagorganismen en onkruid moet worden gemonitord teneinde te beslissen of ingrijpen economisch en ecologisch gerechtvaardigd is. Het gebruik van bepaalde gewasbeschermingsmiddelen moet evenwel worden toegestaan indien dergelijke technieken onvoldoende bescherming bieden en alleen indien die gewasbeschermingsmiddelen overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1107/2009 zijn toegelaten na te zijn beoordeeld en compatibel te zijn bevonden met de doelstellingen en beginselen van de biologische productie, ook indien die middelen zijn toegestaan onder restrictieve gebruiksvoorwaarden, en vervolgens overeenkomstig de onderhavige verordening zijn toegelaten.

Om kwaliteit, traceerbaarheid, naleving van deze verordening en aanpassing aan technische ontwikkelingen te verzekeren, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gedelegeerd om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot bepaalde afwijkingen, het gebruik van plantaardig omschakelingsteeltmateriaal of plantaardig niet-biologisch teeltmateriaal, overeenkomsten tussen exploitanten van landbouwbedrijven, verdere maatregelen inzake het beheer van plaagorganismen en onkruid, en verdere nadere voorschriften en teeltpraktijken voor specifieke planten en plantaardige productie.

Uit onderzoek in de Unie naar plantaardig teeltmateriaal dat — wat uniformiteit betreft — niet voldoet aan de definitie van ras, blijkt dat het gebruik van dergelijk divers materiaal voordelen kan opleveren, met name in de biologische productie, bijvoorbeeld om de verspreiding van ziekten te voorkomen, de weerbaarheid te verbeteren en de biodiversiteit te vergroten.

Plantaardig teeltmateriaal dat niet tot een ras behoort, maar tot een plantengroep binnen één botanisch taxon met een hoog niveau van genetische en fenotypische diversiteit tussen afzonderlijke teelteenheden, moet derhalve voor gebruik in de biologische productie beschikbaar zijn.

Om die reden moeten exploitanten plantaardig teeltmateriaal van biologisch heterogeen materiaal in de handel kunnen brengen zonder dat is voldaan aan de voorschriften voor de registratie en zonder dat is voldaan aan de certificeringscategorieën van prebasismateriaal, basismateriaal en gecertificeerd materiaal, of aan de voorschriften voor andere categorieën, als vervat in de Richtlijnen 66/401/EEG (18), 66/402/EEG (19), 68/193/EEG (20), 98/56/EG (21), 2002/53/EG (22), 2002/54/EG (23), 2002/55/EG (24), 2002/56/EG (25), 2002/57/EG (26), 2008/72/EG (27) en 2008/90/EG (28) van de Raad of in uit hoofde van die richtlijnen vastgestelde handelingen.

Dat in de handel brengen dient plaats te vinden na een kennisgeving aan de in deze richtlijnen bedoelde verantwoordelijke organen en, nadat de Commissie geharmoniseerde voorschriften voor zulk materiaal heeft vastgesteld, op voorwaarde dat het aan die voorschriften voldoet.

Om kwaliteit, traceerbaarheid, naleving van deze verordening en aanpassing aan technische ontwikkelingen te garanderen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gedelegeerd om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot bepaalde voorschriften voor de productie en het in de handel brengen van plantaardig teeltmateriaal van biologisch heterogeen materiaal van bijzondere genera of soorten.

Om tegemoet te komen aan de behoeften van biologische producenten, onderzoek te stimuleren en biologische rassen te ontwikkelen die geschikt zijn voor biologische productie, rekening houdend met de specifieke behoeften en doelstellingen van de biologische landbouw zoals verbeterde genetische diversiteit, ziekteresistentie of -tolerantie en aanpassing aan diverse plaatselijke bodem- en klimaatomstandigheden, moet een tijdelijk experiment worden uitgevoerd overeenkomstig de Richtlijnen 66/401/EEG, 66/402/EEG, 68/193/EEG, 2002/53/EG, 2002/54/EG, 2002/55/EG, 2002/56/EG, 2002/57/EG, 2008/72/EG en 2008/90/EG. Dat tijdelijke experiment moet zeven jaar duren, voldoende hoeveelheden teeltmateriaal omvatten en worden onderworpen aan jaarlijkse rapportage. Het moet helpen bij de vaststelling van de criteria om de kenmerken van dat materiaal te beschrijven en om de voorwaarden voor de productie en het in de handel brengen van dat materiaal te bepalen.

Aangezien dierlijke productie van nature hand in hand gaat met beheer van de landbouwgrond waar dierlijke mest wordt gebruikt voor de gewasproductie, moet niet-grondgebonden dierlijke productie worden verboden, behalve in het geval van bijenteelt. Bij de rassenkeuze moet de keuze van kenmerken die belangrijk zijn voor de biologische landbouw, zoals een hoog niveau van genetische diversiteit, het vermogen om zich aan te passen aan de plaatselijke omstandigheden alsmede ziekteresistentie, worden aangemoedigd.

Biologische dieren zijn niet steeds in voldoende hoeveelheid en voldoende kwaliteit aanwezig om tegemoet te komen aan de behoeften van landbouwers die voor het eerst een veestapel of pluimveebeslag willen samenstellen of later willen uitbreiden of vernieuwen. Onder bepaalde voorwaarden moet het derhalve mogelijk zijn niet-biologisch gekweekte dieren in een biologische productie-eenheid in te brengen.

De dieren moeten, rekening houdend met hun fysiologische behoeften, worden gevoederd met voedermiddelen die overeenkomstig de biologische-productievoorschriften zijn geproduceerd en bij voorkeur afkomstig zijn van het eigen landbouwbedrijf. Landbouwers moeten onder bepaalde voorwaarden echter de mogelijkheid krijgen om ook omschakelingsdiervoeder te gebruiken dat afkomstig is van hun eigen bedrijf. Voorts moet landbouwers het gebruik van bepaalde diervoeders van microbiële of van minerale oorsprong of bepaalde diervoederadditieven en hulpstoffen onder welomschreven voorwaarden worden toegestaan om aan de basisvoedingsbehoeften van de dieren te voldoen.

Het beheer van diergezondheid moet vooral gebaseerd zijn op ziektepreventie. Bovendien moeten specifieke reinigings- en ontsmettingsmaatregelen worden toegepast. Het preventieve gebruik van chemisch gesynthetiseerde, allopathische geneesmiddelen, met inbegrip van antibiotica, mag in de biologische productie niet worden toegestaan. Het gebruik van zulke producten moet tot het minimum worden beperkt dat noodzakelijk is voor het herstel van het welzijn van een ziek of gewond dier dat onmiddellijk zorg nodig heeft. Om de integriteit van de biologische productie voor de consument te waarborgen, moet in dergelijke gevallen de officiële wachttijd na gebruik van deze geneesmiddelen zoals gespecificeerd in de betrokken wetgeving van de Unie het dubbele van de normale wachttijd bedragen en ten minste 48 uur duren.

De huisvestingsomstandigheden en houderijpraktijken voor biologisch vee moeten voldoen aan de gedragsbehoeften van de dieren en een hoog niveau van dierenwelzijn garanderen, waarvan sommige aspecten verder dienen te gaan dan de dierenwelzijnsnormen van de Unie voor de dierlijke productie in het algemeen. In de meeste gevallen moeten de dieren permanent toegang hebben tot openluchtruimten waarin zij kunnen bewegen. Lijden, pijn of stress van dieren moeten gedurende elk levensstadium van de dieren worden vermeden of tot een minimum worden beperkt. Het aanbinden van dieren en verminkingen, zoals het couperen van staarten voor schapen, het snavelkappen in de eerste drie levensdagen en het verwijderen van hoornknoppen, dienen alleen mogelijk te zijn indien de bevoegde autoriteiten hiervoor toestemming geven en alleen onder bepaalde voorwaarden.

Aangezien de biologische productie het meest ontwikkeld is voor runderen, schapen, geiten, paardachtigen, hertachtigen en varkens, alsmede voor pluimvee, konijnen en bijen, moeten aanvullende gedetailleerde productievoorschriften op die soorten van toepassing zijn. Voor die soorten is het nodig dat de Commissie bepaalde vereisten vastlegt die belangrijk zijn voor productie van die dieren, zoals vereisten inzake bezettingsdichtheid, minimale oppervlakken en kenmerken, alsmede technische voorschriften voor de huisvesting. Voor andere soorten moeten zulke vereisten worden vastgesteld zodra voor die soorten aanvullende gedetailleerde productievoorschriften gelden.

Om kwaliteit, traceerbaarheid, naleving van deze verordening en aanpassing aan technische ontwikkelingen te garanderen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gedelegeerd om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot het beperken van de afwijkingen betreffende de oorsprong van dieren, grenswaarden voor biologisch stikstof in verband met de totale bezettingsdichtheid, het voederen van bijenkolonies, aanvaardbare behandelingen voor de ontsmetting van bijenstallen, methoden en behandelingen ter bestrijding van Varroa destructor, en gedetailleerde voorschriften inzake dierlijke productie voor verdere soorten.

Deze verordening weerspiegelt de doelstellingen van het nieuw gemeenschappelijk visserijbeleid inzake de aquacultuur, die een sleutelrol speelt als het erop aankomt om in een wereld waar de vraag naar aquatische levensmiddelen toeneemt, duurzame voedselzekerheid op de lange termijn, groei en werkgelegenheid te waarborgen en de druk op de wilde visbestanden te verlichten. In haar mededeling van 29 april 2013 inzake strategische richtsnoeren voor de duurzame ontwikkeling van de aquacultuur in de EU benadrukt de Commissie de belangrijkste uitdagingen voor de aquacultuur in de Unie en op de groeimogelijkheden voor deze sector. De biologische aquacultuur wordt in die mededeling als een bijzonder veelbelovende sector beschreven, met concurrentievoordelen als gevolg van biologische certificering.

In vergelijking met de langdurige ervaring die met biologische-landbouwbedrijven is opgedaan, is de biologische aquacultuur een relatieve nieuwkomer in de biologische productie. Gezien de toenemende belangstelling van de consument voor biologische aquacultuurproducten is het waarschijnlijk dat steeds meer aquacultuureenheden op de biologische productie zullen overschakelen. De vooruitgang uit het oogpunt van ervaring, technische kennis en ontwikkeling die hiermee gepaard gaat, zal leiden tot verbeteringen in de biologische aquacultuur die tot uitdrukking moeten komen in de productievoorschriften.

Biologische aquacultuur moet gebaseerd zijn op de kweek van jonge dieren die afkomstig zijn van biologische productie-eenheden. Biologische aquacultuurdieren voor reproductie- of opkweekdoeleinden zijn niet steeds in voldoende hoeveelheid en voldoende kwaliteit beschikbaar om tegemoet te komen aan de behoeften van exploitanten die aquacultuurdieren produceren. Onder bepaalde voorwaarden moet het mogelijk zijn in het wild gevangen of niet-biologische aquacultuurdieren in een biologische productie-eenheid te brengen.

Om kwaliteit, traceerbaarheid, naleving van deze verordening en aanpassing aan technische ontwikkelingen te garanderen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gedelegeerd om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot voeder voor aquacultuurdieren en de diergeneeskundige behandeling van die dieren, en met betrekking tot gedetailleerde voorwaarden voor het reproductiemateriaalbeheer, de reproductie en de productie van juvenielen.

Exploitanten die biologische levensmiddelen of diervoeders produceren, moeten passende procedures volgen die zijn gebaseerd op de systematische identificatie van cruciale verwerkingsfasen, teneinde ervoor te zorgen dat de verwerkte producten voldoen aan de voorschriften voor de biologische productie. Verwerkte biologische producten moeten worden geproduceerd door gebruik te maken van verwerkingsmethoden die garanderen dat de biologische kenmerken en kwaliteiten van de producten in alle stadia van de biologische productie bewaard blijven.

Er moeten bepalingen inzake de samenstelling van verwerkte biologische levensmiddelen en diervoeders worden vastgesteld. Meer bepaald, moeten deze levensmiddelen voornamelijk uit biologische ingrediënten van agrarische oorsprong of uit andere binnen het toepassingsgebied van deze verordening vallende biologische ingrediënten worden geproduceerd, waarbij bepaalde, in deze verordening gespecificeerde niet-biologische ingrediënten van agrarische oorsprong in beperkte mate mogen worden gebruikt. Bovendien mogen alleen bepaalde producten en stoffen die overeenkomstig deze verordening zijn toegelaten, worden gebruikt bij de productie van verwerkte biologische levensmiddelen en diervoeders.

Om kwaliteit, traceerbaarheid, naleving van deze verordening en aanpassing aan technische ontwikkelingen te garanderen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gedelegeerd om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot voorzorgsmaatregelen en preventieve maatregelen die moeten worden genomen door exploitanten die verwerkte levensmiddelen of diervoeders produceren, met betrekking tot het type en de samenstelling van voor gebruik in verwerkte levensmiddelen toegelaten producten en stoffen, alsmede de voorwaarden waaronder deze mogen worden gebruikt, en met betrekking tot de berekening van het percentage ingrediënten van agrarische oorsprong, met inbegrip van de specificatie van de voor gebruik in de biologische productie toelaatbare additieven die tot ingrediënten van agrarische oorsprong worden gerekend voor de berekening van het percentage dat moet worden bereikt om het product in de verkoopbeschrijving als biologisch aan te duiden.

Voor biologische wijn moeten de betrokken voorschriften inzake verwerkte biologische levensmiddelen gelden. Aangezien wijn echter een specifieke en belangrijke categorie biologische producten vormt, moeten er specifiek voor biologische wijn aanvullende gedetailleerde productievoorschriften worden vastgesteld. Biologische wijn moet volledig uit biologische grondstoffen worden geproduceerd, en alleen bepaalde overeenkomstig deze verordening toegelaten producten en stoffen mogen hieraan worden toegevoegd. Het gebruik van bepaalde oenologische praktijken, processen en behandelingen bij de productie van biologische wijn moet worden verboden. Het gebruik van bepaalde andere procedés, processen en behandelingen dient onder duidelijk omschreven voorwaarden te worden toegelaten.

Om kwaliteit, traceerbaarheid, naleving van deze verordening en aanpassing aan technische ontwikkelingen te garanderen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gedelegeerd om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot de specificatie van aanvullende verboden oenologische praktijken, processen en behandelingen en met betrekking tot de wijziging van de lijst van toegestane oenologische praktijken, processen en behandelingen.

Gist werd oorspronkelijk niet als een ingrediënt van agrarische oorsprong in het kader van Verordening (EG) nr. 834/2007 beschouwd en kon bijgevolg niet in aanmerking worden genomen voor de agrarische samenstelling van biologische producten. Krachtens Verordening (EG) nr. 889/2008 van de Commissie (29) moeten gist en gistproducten in het kader van de biologische productie echter met ingang van 31 december 2013 als ingrediënten van agrarische oorsprong worden beschouwd. Bijgevolg mogen vanaf 1 januari 2021 alleen biologisch geproduceerde substraten worden gebruikt voor de productie van biologische gist voor gebruik als levensmiddel en diervoeder. Bovendien mogen alleen bepaalde producten en stoffen worden toegelaten voor gebruik bij de productie, bereiding en formulering van gist.

Om kwaliteit, traceerbaarheid, naleving van deze verordening en aanpassing aan technische ontwikkelingen te garanderen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gedelegeerd om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot aanvullende gedetailleerde productievoorschriften voor gist.

Hoewel bij deze verordening de biologische-productievoorschriften in de Unie geharmoniseerd dienen te worden voor alle producten die onder het toepassingsgebied ervan vallen en gedetailleerde productievoorschriften voor verschillende categorieën producten vastgesteld dienen te worden, zullen bepaalde productievoorschriften, zoals aanvullende gedetailleerde productievoorschriften voor verdere diersoorten of voor producten die niet behoren tot de categorieën waarvoor in deze verordening gedetailleerde productievoorschriften zijn vastgesteld, pas in een later stadium kunnen worden vastgesteld. Bij gebreke van zulke op Unieniveau vastgestelde productievoorschriften moeten de lidstaten nog steeds de mogelijkheid hebben om nationale voorschriften voor hun eigen nationale productie vast te stellen, mits deze voorschriften niet strijdig zijn met deze verordening. De lidstaten mogen die nationale voorschriften echter niet toepassen op producten die in andere lidstaten worden geproduceerd of in de handel worden gebracht, wanneer die producten aan deze verordening voldoen. Bij gebreke van dergelijke nationale gedetailleerde productievoorschriften, moeten exploitanten, wanneer zij dergelijke producten in de handel brengen met naar biologische productie verwijzende termen, ten minste voldoen aan de algemene productievoorschriften en de beginselen voor de biologische productie, voor zover deze voorschriften en beginselen op de betrokken producten kunnen worden toegepast.

Om rekening te houden met toekomstige behoeften aan specifieke productievoorschriften voor producten waarvan de productie niet valt onder een van de categorieën specifieke productievoorschriften als vastgesteld in deze verordening, en om kwaliteit, traceerbaarheid, naleving van deze verordening, en vervolgens aanpassing aan technische ontwikkelingen te garanderen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gedelegeerd om bepaalde handelingen vast te stellen ter bepaling van gedetailleerde productievoorschriften, alsook voorschriften betreffende de verplichting tot omschakeling, voor zulke producten.

Alleen in rampzalige omstandigheden mag worden voorzien in uitzonderingen op biologische productieregels. Om in dergelijke gevallen de biologische productie te kunnen voortzetten of hervatten, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gedelegeerd om bepaalde handelingen vast te stellen ter bepaling of een situatie als rampzalige omstandigheden moet worden aangemerkt, alsmede ter bepaling van specifieke voorschriften — inclusief een mogelijke afwijking van deze verordening — over de manier waarop de lidstaten met zulke rampzalige omstandigheden dienen om te gaan en over de noodzakelijke monitoring- en rapportagevereisten in zulke gevallen.

In bepaalde omstandigheden kunnen biologische producten, omschakelingsproducten en niet-biologische producten samen worden opgehaald en vervoerd. Er moeten specifieke bepalingen worden vastgesteld om biologische producten, omschakelingsproducten en niet-biologische producten tijdens hun behandeling goed van elkaar te scheiden en vermenging te voorkomen.

Om de integriteit van de biologische productie en de aanpassing aan de technische ontwikkelingen te garanderen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot voorschriften over verpakking en vervoer van biologische producten.

Het gebruik in de biologische productie van bepaalde producten of stoffen als actieve stoffen die bestemd zijn om te worden gebruikt in gewasbeschermingsmiddelen die vallen onder het toepassingsgebied van Verordening (EG) nr. 1107/2009, meststoffen, bodemverbeteraars, nutriënten, niet-biologische diervoedingscomponenten van diverse oorsprong, additieven voor diervoeders, technische hulpstoffen en reinigings- en ontsmettingsmiddelen, moet tot een minimum worden beperkt en aan de specifieke voorwaarden van deze verordening worden onderworpen. Hetzelfde dient te gelden voor producten en stoffen die als levensmiddelenadditieven en technische hulpstoffen worden gebruikt en voor het gebruik van niet-biologische ingrediënten van agrarische oorsprong bij de productie van verwerkte biologische levensmiddelen. Daarom moet worden voorzien in bepalingen inzake het mogelijke gebruik van dergelijke producten en stoffen in de biologische productie in het algemeen en in de productie van verwerkte biologische levensmiddelen in het bijzonder, mits daarbij de beginselen van deze verordening en bepaalde criteria in acht worden genomen.

Om kwaliteit, traceerbaarheid en naleving van deze verordening met betrekking tot de biologische productie in het algemeen en de productie van verwerkte biologische levensmiddelen in het bijzonder, alsmede aanpassing aan technische ontwikkelingen te waarborgen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot aanvullende criteria inzake de toelating voor het gebruik van producten en stoffen in de biologische productie in het algemeen en in de productie van verwerkte biologische levensmiddelen in het bijzonder, alsmede criteria voor de intrekking van dergelijke toelatingen.

Om de toegang te verzekeren tot ingrediënten van agrarische oorsprong, moeten de lidstaten, indien die ingrediënten niet in voldoende hoeveelheden in biologische vorm beschikbaar zijn voor de productie van verwerkte biologische levensmiddelen, ook de mogelijkheid hebben om het gebruik van niet-biologische ingrediënten van agrarische oorsprong onder bepaalde voorwaarden en gedurende een beperkte periode toe te staan.

Ter stimulering van biologische productie, en om te voldoen aan de behoefte aan betrouwbare gegevens, moeten informatie en gegevens over de beschikbaarheid op de markt voor plantaardig biologisch teeltmateriaal en plantaardig omschakelingsteeltmateriaal, voor biologische dieren en voor biologische aquacultuurjuvenielen worden verzameld en verspreid onder landbouwers en exploitanten. Hiertoe moeten de lidstaten ervoor zorgen dat regelmatig bijgewerkte databanken en systemen met dergelijke informatie op hun grondgebied worden opgezet, en de Commissie moet die informatie openbaar maken.

Om te waarborgen dat de voorschriften voor biologische productie worden nageleefd en dat de consument vertrouwen heeft in deze productiemethode, moeten exploitanten de bevoegde autoriteiten of, in voorkomend geval, de controleautoriteiten of controleorganen in kennis stellen van gevallen waarin, met betrekking tot producten die zij produceren, bereiden, invoeren of ontvangen van andere exploitanten, een vermoeden van niet-naleving van deze verordening bestaat dat is onderbouwd en niet kan worden weggenomen. Een dergelijk vermoeden kan onder meer ontstaan wanneer een product aanwezig is dat of een stof die niet is toegestaan bij de productie van een product dat bestemd is om als biologisch product of omschakelingsproduct te worden gebruikt of in de handel te worden gebracht. Exploitanten moeten de bevoegde autoriteiten in kennis stellen wanneer zij een vermoeden van niet-naleving kunnen onderbouwen of niet kunnen wegnemen. In dergelijke gevallen mogen de betrokken producten, zolang het vermoeden niet kan worden weggenomen, niet in de handel worden gebracht als biologische producten of omschakelingsproducten. Exploitanten moeten met de bevoegde autoriteiten en, in voorkomend geval, met de controleautoriteiten of controleorganen samenwerken bij het identificeren en verifiëren van de redenen voor een dergelijke niet-naleving.

Ter voorkoming van de verontreiniging van biologische productie met producten of stoffen die de Commissie niet voor gebruik in de biologische productie voor bepaalde doeleinden heeft toegestaan, moeten de exploitanten evenredige en passende maatregelen nemen die onder hun verantwoordelijkheid vallen, met als doel de risico’s van zo’n verontreiniging te inventariseren en te vermijden. Dergelijke maatregelen dienen regelmatig te worden geëvalueerd en indien nodig te worden aangepast.

Om een geharmoniseerde aanpak in de gehele Unie te waarborgen wat betreft de maatregelen die moeten worden genomen bij een vermoeden van niet-naleving, met name wanneer een dergelijk vermoeden ontstaat vanwege de aanwezigheid van niet-toegelaten producten en stoffen in biologische producten of omschakelingsproducten, en om onzekerheid voor exploitanten te vermijden, moeten de bevoegde autoriteiten of, in voorkomend geval, de controleautoriteiten of controleorganen, een officieel onderzoek instellen in overeenstemming met Verordening (EU) 2017/625 om na te gaan of de voorschriften voor de biologische productie worden nageleefd. In het specifieke geval van vermoeden van niet-naleving vanwege de aanwezigheid van niet-toegelaten producten of stoffen, moet het onderzoek de bron en de oorzaak achterhalen van de aanwezigheid van die producten of stoffen, met als doel ervoor te zorgen dat exploitanten zich houden aan de voorschriften voor biologische productie en er met name zekerheid over te krijgen dat zij geen producten of stoffen hebben gebruikt die niet zijn toegestaan voor gebruik in de biologische productie, en te waarborgen dat die exploitanten evenredige en passende voorzorgsmaatregelen hebben genomen om te vermijden dat biologische productie met dergelijke producten en stoffen wordt verontreinigd. Deze onderzoeken moeten in verhouding staan tot het vermoeden van niet-naleving en moeten derhalve zo spoedig mogelijk en binnen een redelijke termijn worden afgerond, gelet op de houdbaarheid van het product en de complexiteit van de zaak. Bij deze onderzoeken kunnen geschikt geachte methoden en technieken voor officiële controles worden gebruikt om een vermoeden van niet-naleving van deze verordening op efficiënte wijze en zonder vertraging weg te nemen of te bevestigen, waarbij ook kan worden gebruikgemaakt van alle relevante informatie waarmee, zonder een inspectie ter plaatse, elk vermoeden van niet-naleving kan worden weggenomen of bevestigd.

Gevallen van aanwezigheid van producten of stoffen die niet voor gebruik in de biologische productie zijn toegelaten in producten die in de handel worden gebracht als biologische producten of omschakelingsproducten en de maatregelen die in dat verband zijn genomen, moeten worden onderworpen aan verder toezicht door de lidstaten en de Commissie. De Commissie dient daarom vier jaar na de datum van toepassing van deze verordening een verslag in te dienen bij het Europees Parlement en de Raad op basis van de door de lidstaten verzamelde informatie over de gevallen waarin onderzoek is gedaan naar niet-toegelaten producten en stoffen in de biologische productie. Dat verslag zou zo nodig vergezeld kunnen gaan van een wetgevingsvoorstel voor verdere harmonisering.

Bij gebrek aan dergelijke verdere harmonisering, moeten de lidstaten die een aanpak hebben ontwikkeld om te vermijden dat producten die een bepaalde hoeveelheid bevatten van producten of stoffen die niet door de Commissie zijn toegelaten voor gebruik in de biologische productie voor bepaalde doeleinden, als biologische producten of omschakelingsproducten worden vermarkt, de mogelijkheid hebben om die aanpak te blijven toepassen. Om het vrije verkeer van biologische en omschakelingsproducten in de interne markt van de Unie te waarborgen, mag een dergelijke aanpak echter niet het in de handel brengen van in andere lidstaten in overeenstemming met deze verordening gemaakte producten verbieden, beperken of belemmeren. Een dergelijke aanpak mag daarom alleen worden gebruikt voor producten die zijn vervaardigd op het grondgebied van de lidstaat die ervoor heeft gekozen die aanpak te blijven volgen. lidstaten die besluiten van deze mogelijkheid gebruik te maken, moeten de Commissie daarvan onverwijld in kennis stellen.

Naast de verplichtingen betreffende maatregelen die moeten worden getroffen door exploitanten die biologische producten en omschakelingsproducten maken, bereiden, invoeren of gebruiken en door bevoegde autoriteiten of, in voorkomend geval, door controleautoriteiten of controleorganen, zoals in deze verordening vastgesteld, met als doel te voorkomen dat biologische producten of omschakelingsproducten worden verontreinigd met producten of stoffen die niet zijn toegelaten voor gebruik in de biologische productie, moeten de lidstaten ook de mogelijkheid hebben om op hun grondgebied andere geschikte maatregelen te nemen om onbedoelde aanwezigheid van niet-toegelaten producten en stoffen in de biologische landbouw te vermijden. lidstaten die besluiten van deze mogelijkheid gebruik te maken, moeten de Commissie en de andere lidstaten daarvan onverwijld in kennis stellen.

De etikettering van landbouwproducten en levensmiddelen dient in overeenstemming te zijn met de algemene voorschriften van Verordening (EU) nr. 1169/2011 van het Europees Parlement en de Raad (30), en met name met de bepalingen ter voorkoming van etikettering die de consument kan verwarren of misleiden. Daarbovenop moeten specifieke bepalingen over de etikettering van biologische producten en omschakelingsproducten worden vastgesteld in de onderhavige verordening. Deze moeten strekken tot bescherming van de belangen van zowel exploitanten (correcte identificatie van hun producten op de markt en billijke concurrentievoorwaarden) als consumenten (de juiste informatie om met kennis van zaken een keuze te kunnen maken).

De termen waarmee biologische producten worden aangeduid, moeten in de hele Unie en ongeacht de gebruikte taal worden beschermd om te voorkomen dat zij worden gebruikt bij de etikettering van niet-biologische producten. Die bescherming moet tevens gelden voor de gebruikelijke afleidingen of verkleinwoorden van deze termen, ongeacht of deze alleen of in combinatie worden gebruikt.

Verwerkte levensmiddelen mogen alleen als biologisch product worden geëtiketteerd wanneer alle of nagenoeg alle ingrediënten van agrarische oorsprong biologisch zijn. Om het gebruik van biologische ingrediënten aan te moedigen, moet het ook mogelijk zijn om alleen naar biologische productie te verwijzen in de lijst van ingrediënten van verwerkte levensmiddelen mits aan bepaalde voorwaarden is voldaan, met name dat de betrokken levensmiddelen voldoen aan bepaalde biologische-productievoorschriften. Er dienen tevens bijzondere etiketteringsvoorschriften te worden vastgesteld aan de hand waarvan exploitanten kunnen aangeven welke biologische ingrediënten zijn gebruikt in producten die hoofdzakelijk bestaan uit een ingrediënt dat afkomstig is van jacht of visserij.

Verwerkte diervoeders mogen alleen als biologisch product worden geëtiketteerd wanneer alle of nagenoeg alle ingrediënten van agrarische oorsprong biologisch zijn.

Omwille van de duidelijkheid voor de consument op de hele markt van de Unie moet het gebruik van het logo voor de biologische productie van de Europese Unie verplicht zijn voor alle voorverpakte biologische levensmiddelen die in de Unie worden geproduceerd. Daarnaast moet het mogelijk zijn dat logo vrijwillig te gebruiken voor niet-voorverpakte biologische producten die in de Unie zijn geproduceerd en voor biologische producten die uit derde landen zijn ingevoerd alsmede voor informatieve en educatieve doeleinden. Het model van het logo voor de biologische productie van de Europese Unie moet in deze verordening worden opgenomen.

Om de consument niet te misleiden ten aanzien van het biologische karakter van het hele product, dient het gebruik van dat logo evenwel te worden beperkt tot producten die uitsluitend of bijna uitsluitend biologische ingrediënten bevatten. Derhalve mag het gebruik ervan niet worden toegestaan voor de etikettering van omschakelingsproducten of verwerkte producten waarvan minder dan 95 % van het gewicht van de ingrediënten van agrarische oorsprong biologisch is.

Om verwarring bij de consument te voorkomen over de vraag of de oorsprong van het product al dan niet in de Unie ligt, moet bij gebruik van het logo voor de biologische productie van de Europese Unie de consument worden geïnformeerd over de plaats waar de agrarische grondstoffen waaruit het product is samengesteld, zijn geteeld. In dat verband moet de mogelijkheid worden geboden om op het etiket van producten van de biologische aquacultuur te verwijzen naar aquacultuur in plaats van naar landbouw.

Om de consument duidelijkheid te bieden en ervoor te zorgen dat hun adequate informatie wordt verschaft, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om bepaalde handelingen vast te stellen inzake het bepalen van aanvullende voorschriften over de etikettering van biologische producten, en het wijzigen van de in deze verordening opgenomen lijst met termen inzake de biologische productie, van het logo voor de biologische productie van de Europese Unie en van de desbetreffende regels.

Bepaalde producten of stoffen die worden gebruikt in gewasbeschermingsmiddelen of als meststoffen moeten niet binnen de werkingssfeer van deze verordening vallen en dus, in beginsel, ook niet onder de regels van deze verordening, met inbegrip van de voorschriften inzake etikettering. Aangezien die producten en stoffen echter een belangrijke rol spelen in de biologische landbouw en het gebruik ervan in de biologische productie is onderworpen aan een vergunning krachtens deze verordening, en aangezien er in de praktijk echter enige onzekerheid over de etikettering ervan blijkt te bestaan, met name met betrekking tot het gebruik van termen die verwijzen naar biologische productie, moet worden verduidelijkt dat wanneer zulke producten of stoffen zijn toegelaten voor gebruik in de biologische productie overeenkomstig deze verordening, zij dienovereenkomstig kunnen worden geëtiketteerd.

De biologische productie is alleen geloofwaardig als zij wordt geflankeerd door doelmatige verificaties en controles in alle stadia van de productie, de verwerking en de distributie.

Om naleving van deze verordening te garanderen, moeten er specifieke vereisten voor exploitanten worden vastgesteld. Met name moet worden voorzien in de melding van de activiteiten van de exploitanten aan de bevoegde autoriteiten en in een certificeringssysteem dat duidelijk aangeeft welke exploitanten de voorschriften inzake de biologische productie en de etikettering van biologische producten in acht nemen. Deze bepalingen moeten in beginsel tevens van toepassing zijn op onderaannemers van de betrokken exploitanten, tenzij de activiteit van de onderaannemer volledig is geïntegreerd binnen de voornaamste activiteit van de exploitant die onderaannemers inzet, en in dat verband wordt gecontroleerd. De transparantie van het certificeringssysteem moet worden gewaarborgd door de lidstaten te verplichten tot bekendmaking van de lijsten van exploitanten die hun activiteiten hebben gemeld, en van eventuele vergoedingen die kunnen worden geïnd in verband met de controles op de naleving van de biologische-productievoorschriften.

Kleine winkels die uitsluitend voorverpakte biologische producten verkopen vertegenwoordigen een relatief laag risico op niet-naleving van biologische-productievoorschriften en zouden niet moeten worden geconfronteerd met onevenredige lasten voor de verkoop van biologische producten. De meldings- en certificeringsverplichtingen zouden voor hen derhalve niet moeten gelden, maar zij moeten nog wel officieel worden gecontroleerd op naleving van de voorschriften voor biologische productie en de etikettering van biologische producten. Ook kleine winkels die onverpakte biologische producten verkopen moeten officieel worden gecontroleerd, maar om het in de handel brengen van biologische producten te bevorderen moeten de lidstaten de mogelijkheid hebben zulke winkels vrij te stellen van de verplichting om hun activiteiten te certificeren.

Voor kleine landbouwers en exploitanten die algen of aquacultuurdieren produceren in de Unie vallen de inspectiekosten en de administratieve lasten die met biologische certificering gepaard gaan, verhoudingsgewijs hoog uit. Een groepscertificeringssysteem dient te worden toegestaan om de inspectie- en certificeringskosten en de daarmee gepaard gaande administratieve lasten te verminderen, de lokale netwerken te versterken, betere afzetmogelijkheden te bevorderen en een gelijk speelveld met exploitanten in derde landen te waarborgen. Met het oog daarop moet het begrip „groep exploitanten” worden ingevoerd en gedefinieerd en moeten er regels worden vastgesteld die beantwoorden aan de behoeften en capaciteit van kleine landbouwers en exploitanten.

Om de doeltreffendheid, de doelmatigheid en de transparantie van het biologische productiesysteem en van de etikettering van biologische producten te waarborgen, moet de Commissie ertoe worden gemachtigd handelingen vast te stellen met betrekking tot documentatievoorschriften voor exploitanten of groepen exploitanten en het model voor het certificaat van naleving.

Met het oog op een doeltreffende en doelmatige certificering van groepen exploitanten, moet de Commissie ertoe worden gemachtigd handelingen vast te stellen met betrekking tot de verantwoordelijkheden van de individuele leden van groepen exploitanten, de criteria voor het bepalen van de geografische nabijheid van hun groepsleden en de opzet en werking van hun systemen voor interne controles.

Om de naleving van de voorschriften inzake de biologische productie en de etikettering van biologische producten te verifiëren, moeten voor de biologische productie officiële controles en andere officiële activiteiten worden verricht overeenkomstig Verordening (EU) 2017/625. Tenzij in deze verordening anders is bepaald, moeten voor de biologische productie evenwel voorschriften gelden in aanvulling op de in die verordening vastgestelde voorschriften met betrekking tot officiële controles door en maatregelen van bevoegde autoriteiten en, in voorkomend geval, controleautoriteiten en controleorganen, met betrekking tot maatregelen die moeten worden genomen door exploitanten en groepen exploitanten, met betrekking tot de delegatie van bepaalde officiële controletaken of bepaalde taken in verband met andere officiële activiteiten en het toezicht daarop, en met betrekking tot maatregelen in gevallen van vermoedelijke of vastgestelde niet-naleving, met inbegrip van het verbod op het in de handel brengen als biologische producten of omschakelingsproducten wanneer de vastgestelde niet-naleving de integriteit van die producten aantast.

Om een uniforme benadering op hun grondgebied te waarborgen, mogen alleen de bevoegde autoriteiten zorgen voor een catalogus van te nemen maatregelen in gevallen van vermoedelijke of vastgestelde niet-naleving.

Bepalingen betreffende de uitwisseling van bepaalde relevante informatie tussen de bevoegde autoriteiten, de controleautoriteiten of de controleorganen en bepaalde andere instanties en betreffende de maatregelen van zulke autoriteiten en organen, in aanvulling op de bepalingen van Verordening (EU) 2017/625, dienen in deze verordening te worden vastgesteld.

Ter ondersteuning van de uitvoering van officiële controles en andere officiële activiteiten om de naleving van deze verordening na te gaan, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gegeven om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot specifieke criteria en voorwaarden voor de uitvoering van officiële controles ter waarborging van de traceerbaarheid in alle stadia van de productie, bereiding en distributie, en de naleving van deze verordening en met betrekking tot aanvullende elementen waarmee rekening moet worden gehouden bij het op basis van praktische ervaring bepalen van de waarschijnlijkheid van niet-naleving.

Ter ondersteuning van de uitvoering van officiële controles en andere officiële activiteiten om de naleving van deze verordening na te gaan, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden gegeven om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot de voorwaarden voor het delegeren van officiële controletaken en taken in verband met andere officiële activiteiten aan controleorganen, in aanvulling op de in deze verordening vastgestelde voorwaarden.

Uit ervaring met de regelingen voor de invoer van biologische producten in de Unie in het kader van Verordening (EG) nr. 834/2007 is gebleken dat deze regelingen moeten worden herzien, zowel om tegemoet te komen aan de consument, die verwacht dat geïmporteerde biologische producten aan dezelfde strenge normen als die van de Unie voldoen, als om de toegang van biologische producten uit de Unie tot internationale markt beter te garanderen. Voorts moet duidelijkheid worden geschapen in de voorschriften voor de uitvoer van biologische producten, met name door te voorzien in biologische-uitvoercertificaten.

De bepalingen voor de invoer van producten die voldoen aan de productie- en etiketteringsvoorschriften van de Unie ten aanzien waarvan de exploitanten zijn gecontroleerd door controleautoriteiten en controleorganen die volgens de erkenning door de Commissie bevoegd zijn om controles en certificeringen op het gebied van de biologische productie in derde landen te verrichten, moeten verder versterkt worden. Meer bepaald moeten met betrekking tot de accreditatieorganen die controleorganen accrediteren voor de invoer van conforme biologische producten in de Unie, vereisten worden vastgesteld, om een gelijk speelveld te waarborgen voor het toezicht dat de Commissie op de controleorganen uitoefent. Voorts moet de Commissie de mogelijkheid krijgen om rechtstreeks contact met de accreditatieorganen en de bevoegde autoriteiten in derde landen op te nemen, teneinde het toezicht op de controleautoriteiten respectievelijk de controleorganen doeltreffender te maken. Voor producten die worden ingevoerd uit derde landen of de ultraperifere gebieden van de Unie met specifieke klimatologische en lokale omstandigheden, is het zinvol te voorzien in de mogelijkheid voor de Commissie om specifieke toelatingen te verlenen voor het gebruik van producten en stoffen in de biologische productie.

De mogelijkheid moet behouden blijven om biologische producten die niet aan de Unievoorschriften inzake de biologische productie voldoen, maar die afkomstig zijn uit derde landen waarvan de systemen voor biologische productie en controle als gelijkwaardig met die van de Unie zijn erkend, toegang tot de markt van de Unie te verschaffen. Toch mag de in Verordening (EG) nr. 834/2007 bedoelde erkenning van de gelijkwaardigheid van derde landen alleen worden verleend op grond van internationale overeenkomsten die tussen de Unie en het betrokken derde land wordt gesloten, die ook voor de Unie wederzijdse erkenning van de gelijkwaardigheid tot doel hebben.

Derde landen die voor gelijkwaardigheidsdoeleinden zijn erkend op grond van Verordening (EG) nr. 834/2007, moeten in het kader van de onderhavige verordening, voor een beperkte periode die nodig is voor een vlotte overgang naar de regeling inzake erkenning middels een internationale overeenkomst, erkend blijven, mits zij blijven waarborgen dat hun voorschriften voor de biologische productie en de controle daarop gelijkwaardig zijn met de ter zake vigerende Unievoorschriften en mits zij voldoen aan alle eisen betreffende het toezicht van de Commissie op hun erkenning. Dit toezicht moet met name gebaseerd zijn op de jaarverslagen die deze erkende derde landen de Commissie toezenden.

Uit de ervaring met de regeling van controleautoriteiten en controleorganen die erkend zijn door de Commissie om in derde landen controles te verrichten en certificaten van gelijkwaardige garantie te verstrekken met het oog op de invoer van producten, blijkt dat de door die autoriteiten en organen toegepaste voorschriften verschillen en zulke voorschriften wellicht niet altijd gemakkelijk als gelijkwaardig met de betrokken Unievoorschriften kunnen worden beschouwd. Bovendien ondervindt de Commissie bij het toezicht hinder van de wildgroei aan normen voor controleautoriteiten en controleorganen. Daarom dient die regeling voor de erkenning van de gelijkwaardigheid te worden afgeschaft. Dit neemt niet weg dat controleautoriteiten en controleorganen die een erkenning willen krijgen voor de invoer van aan de Unievoorschriften conforme producten, voldoende tijd moeten krijgen om hiertoe voorbereidingen te treffen. Voorts moeten de nieuwe regels voor de erkenning van controleautoriteiten en controleorganen voor de invoer van aan de voorschriften beantwoordende producten reeds van toepassing zijn met ingang van de datum van inwerkingtreding van deze verordening, zodat de Commissie in de gelegenheid wordt gesteld voorbereidingen te treffen voor de erkenning van die controleautoriteiten en controleorganen met ingang van de datum van toepassing van deze verordening.

Producten die in het kader van een in deze verordening bedoelde invoerregeling in de Unie worden geïmporteerd, mogen alleen als biologisch in de handel worden gebracht indien de informatie die nodig is om de traceerbaarheid van het product in de voedselketen te garanderen, beschikbaar is.

Om eerlijke concurrentie tussen de exploitanten te garanderen moet de Commissie ertoe worden gemachtigd handelingen vast te stellen met betrekking tot de voor de douaneautoriteiten in derde landen bestemde documenten, met name biologische-uitvoercertificaten.

Om de transparantie van de erkennings- en toezichtprocedure voor controleautoriteiten en controleorganen in het kader van de invoer van aan de voorschriften beantwoordende biologische producten, alsmede de effectiviteit, de efficiëntie en de transparantie van de controles van ingevoerde producten te verzekeren, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot verdere criteria voor de erkenning van controleautoriteiten en controleorganen in het kader van de invoer van biologische producten die aan deze verordening voldoen, alsmede aanvullende criteria voor de intrekking van een dergelijke erkenning, met betrekking tot de uitoefening van het toezicht van de door de Commissie erkende controleautoriteiten en controleorganen en met betrekking tot de controles en andere activiteiten die moeten worden verricht door controleautoriteiten en controleorganen die zijn voor dat doel zijn erkend.

Wanneer er ernstige of herhaalde overtredingen zijn ontdekt met betrekking tot de certificering of met betrekking tot de ingevolge deze verordening verrichte controles en maatregelen en wanneer de controleautoriteit of het controleorgaan in kwestie niet tijdig passende corrigerende maatregelen treft in antwoord op een verzoek van de Commissie, moet de erkenning van die controleautoriteit of dat controleorgaan onverwijld worden ingetrokken.

Met het oog op het beheer van de lijst van derde landen die in het kader van Verordening (EG) nr. 834/2007 voor gelijkwaardigheidsdoeleinden zijn erkend, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot de informatie die die erkende derde landen dienen toe te zenden met het oog op het toezicht op hun erkenning en met betrekking tot de uitoefening van dat toezicht door de Commissie.

Bepaald moet worden dat het verkeer van biologische producten die aan deze verordening voldoen en die in een bepaalde lidstaat zijn gecontroleerd, in een andere lidstaat niet kan worden beperkt.

Om betrouwbare informatie te verkrijgen voor de tenuitvoerlegging van deze verordening, moeten de lidstaten de Commissie regelmatig de noodzakelijke informatie verstrekken. Omwille van de duidelijkheid en de transparantie moeten lidstaten lijsten van bevoegde autoriteiten, controleautoriteiten en controleorganen bijhouden. De lijst van controleautoriteiten en controleorganen moet door de lidstaten openbaar worden gemaakt en door de Commissie worden gepubliceerd.

Gezien de geleidelijke afschaffing van afwijkingen met betrekking tot het gebruik van niet-biologisch plantaardig teeltmateriaal, niet-biologisch gehouden pluimvee en niet-biologisch gehouden vee voor reproductiedoeleinden, zou de Commissie moeten kijken naar de beschikbaarheid van dergelijk materiaal in biologische vorm op de markt van de Unie. Hiertoe en op basis van de gegevens over de beschikbaarheid van biologisch materiaal, verzameld via de databank en systemen die door de lidstaten zijn opgezet, moet de Commissie vijf jaar na de datum van toepassing van deze verordening een verslag indienen bij het Europees Parlement en de Raad over de beschikbaarheid van en de redenen voor een mogelijk beperkte toegang voor biologische exploitanten tot zulk materiaal.

Gezien de geleidelijke afschaffingen van afwijkingen met betrekking tot het gebruik van niet-biologische eiwithoudende diervoeders voor pluimvee en varkens en op basis van de gegevens die elk jaar door de lidstaten worden verstrekt over de beschikbaarheid van dergelijke eiwithoudende diervoeders in biologische vorm op de markt van de Unie, moet de Commissie vijf jaar na de datum van toepassing van deze verordening een verslag indienen bij het Europees Parlement en de Raad over de beschikbaarheid van en de redenen voor een mogelijk beperkte toegang voor biologische exploitanten tot dergelijke biologische eiwithoudende diervoeders.

Teneinde rekening te houden met de evolutie van de beschikbaarheid op de markt van biologisch plantaardig teeltmateriaal, biologische dieren en biologische eiwithoudende voeders voor pluimvee en varkens, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot verlenging of beëindiging van afwijkingen of machtigingen voor het gebruik van niet-biologisch teeltmateriaal, niet-biologische dieren en niet-biologische eiwithoudende diervoeders voor pluimvee en varkens.

Er moeten maatregelen worden vastgesteld die borg staan voor een vlotte overgang naar het rechtskader voor de invoer van biologische en omschakelingsproducten in de Unie, zoals dit bij deze verordening is gewijzigd.

Voorts moet er een termijn worden gesteld voor het verstrijken van de erkenning van controleautoriteiten en controleorganen met het oog op de uit hoofde van Verordening (EG) nr. 834/2007 toegekende gelijkwaardigheid en moet worden bepaald hoe de situatie tot aan het verstrijken van die erkenning wordt aangepakt. Er moeten tevens bepalingen worden vastgesteld met betrekking tot aanvragen voor erkenning die derde landen in het kader van Verordening (EG) nr. 834/2007 voor gelijkwaardigheidsdoeleinden hebben ingediend en die op de datum van inwerkingtreding van de onderhavige verordening nog in behandeling zijn.

Met het oog op het beheer van de lijst van controleautoriteiten en controleorganen die in het kader van Verordening (EG) nr. 834/2007 voor gelijkwaardigheidsdoeleinden zijn erkend, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot de informatie die deze controleautoriteiten en controleorganen dienen toe te zenden met het oog op het toezicht op hun erkenning, met betrekking tot de uitoefening van dat toezicht door de Commissie.

Met het oog op een vlottere afronding van het onderzoek van door derde landen voor gelijkwaardigheidsdoeleinden ingediende erkenningsaanvragen die bij de inwerkingtreding van de onderhavige verordening nog in behandeling zijn, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om bepaalde handelingen vast te stellen met betrekking tot procedurevoorschriften voor het onderzoek van de nog in behandeling zijnde verzoeken van derde landen.

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, moeten uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend aan de Commissie ten aanzien van de documenten die moeten worden verstrekt met het oog op de erkenning van een eerdere periode als deel van de omschakelingsperiode, wat betreft de minimale termijn voor het voederen met moedermelk, van dieren die gezoogd worden, en bepaalde technische voorschriften voor de huisvesting van dieren en houderijpraktijken, wat betreft nadere regels per soort of per groep van soorten algen en aquacultuurdieren over de bezettingsdichtheid en de specifieke kenmerken voor productiesystemen en inperkingssystemen, met betrekking tot toegestane technieken die bij de verwerking van levensmiddelen en diervoeders, met betrekking tot de toelating voor producten en stoffen die mogen worden gebruikt in de biologische productie in het algemeen en in de productie van verwerkte biologische levensmiddelen in het bijzonder, alsmede de intrekking van een dergelijke toelating, en met betrekking tot de procedures voor de toelating en de lijsten van zulke producten en stoffen en, in voorkomend geval, de beschrijving, samenstellingseisen en gebruiksvoorwaarden van zulke producten.

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend met betrekking tot de technische details voor het opzetten en het onderhouden van de databanken met lijsten van het beschikbare plantaardige biologische teeltmateriaal of plantaardige omschakelingsteeltmateriaal, verkregen volgens de biologische productiemethode, met betrekking tot de technische details voor het opzetten en onderhouden van de systemen voor de terbeschikkingstelling van gegevens over plantaardig biologisch teeltmateriaal of plantaardig omschakelingsteeltmateriaal of biologische dieren of aquacultuurjuvenielen, en de specificaties voor het verzamelen van gegevens voor dat doel, wat betreft de regelingen voor deelname van exploitanten aan die systemen, en met betrekking tot nadere gegevens inzake de informatie die de lidstaat moet verstrekken over de afwijkingen van het gebruik van biologisch plantaardig teeltmateriaal, biologische dieren en biologische diervoeders, en met betrekking tot de beschikbaarheid op de markt van bepaalde biologische producten.

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, moeten uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend aan de Commissie met betrekking tot de maatregelen die door exploitanten moeten worden vastgesteld en geëvalueerd met als doel het risico op verontreiniging van biologische productie en producten met niet-toegelaten producten en stoffen aan het licht te brengen en te vermijden, wat betreft de procedurele stappen die moeten worden genomen in geval van een vermoeden van niet-naleving en de relevante documenten, wat betreft de methodologie voor de detectie en evaluatie van de aanwezigheid van niet-toegelaten producten en stoffen, en wat betreft de nadere gegevens en het formaat van de informatie die de lidstaten de Commissie en andere lidstaten moeten doen toekomen en over resultaten van de onderzoeken naar de aanwezigheid van niet-toegelaten producten of stoffen.

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, moeten uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend aan de Commissie ten aanzien van de gedetailleerde voorschriften voor de etikettering van en de reclame voor bepaalde omschakelingsproducten, wat betreft de praktische regelingen voor gebruik, presentatie, samenstelling en grootte van de aanduidingen van de codenummers van de controleautoriteiten en controleorganen, en gebruik, presentatie, samenstelling en grootte van de vermelding van de plaats waar de agrarische grondstoffen zijn geteeld, wat betreft de toewijzing van codenummers aan controleautoriteiten en controleorganen en wat betreft de vermelding van de plaats waar de agrarische grondstoffen zijn geteeld.

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, moeten uitvoeringsbevoegdheden worden verleend aan de Commissie met betrekking tot de bijzonderheden en specificaties inzake de vorm en de technische middelen waarmee exploitanten en groepen exploitanten de bevoegde autoriteiten van hun activiteiten in kennis dienen te stellen, wat betreft de regelingen voor de bekendmaking van de lijsten van deze exploitanten en groepen exploitanten, met betrekking tot de procedures en de regelingen voor de bekendmaking van de vergoedingen die in verband met de controles mogen worden geïnd, met betrekking tot de bijzonderheden en specificaties inzake de vorm van het certificaat voor exploitanten en groepen exploitanten en de technische middelen waarmee het wordt afgegeven, wat betreft de samenstelling en omvang van groepen exploitanten, wat betreft de relevante documentatie- en boekhoudingssystemen, wat betreft het systeem voor interne traceerbaarheid en de lijst van exploitanten, alsmede wat betreft de uitwisseling van informatie tussen groepen exploitanten en bevoegde autoriteiten, controleautoriteiten of controleorganen, en de uitwisseling van informatie tussen de lidstaten en de Commissie.

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, moeten uitvoeringsbevoegdheden worden verleend aan de Commissie met betrekking tot het minimumpercentage van alle officiële controles die moeten worden uitgevoerd zonder voorafgaande kennisgeving en het minimumpercentage aan aanvullende controles en met betrekking tot het minimumaantal monsters dat moet worden genomen en het minimumaantal exploitanten dat binnen een groep exploitanten moet worden gecontroleerd, wat betreft de gegevens om naleving aan te tonen, met betrekking tot verklaringen en andere communicatie die noodzakelijk zijn voor officiële controles, met betrekking tot de relevante praktische maatregelen die naleving moeten waarborgen, wat betreft uniforme regelingen voor de gevallen waarin de bevoegde autoriteiten maatregelen moeten nemen in verband met een vermoedelijke of vastgestelde niet-naleving, met betrekking tot de informatie die moet worden verstrekt in geval van vermoedelijke of vastgestelde niet-naleving, met betrekking tot de ontvangers van die informatie en met betrekking tot de procedures voor de verstrekking van zulke informatie, waaronder de functies van het computersysteem dat wordt gebruikt.

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, moeten uitvoeringsbevoegdheden worden verleend aan de Commissie met betrekking tot de inhoud van de inspectiecertificaten die worden afgegeven door derde landen, met betrekking tot de te volgen procedure voor afgifte en verificatie van zulke certificaten, met betrekking tot de technische middelen waarmee zulke certificaten worden afgegeven, met betrekking tot de erkenning van controleautoriteiten en controleorganen die bevoegd zijn om controles te verrichten en biologische certificaten af te geven in derde landen, alsmede de intrekking van een dergelijke erkenning, met betrekking tot het opstellen van de lijst van deze controleautoriteiten en controleorganen, met betrekking tot voorschriften die borg staan voor de toepassing van maatregelen in gevallen van vermeende of vastgestelde niet-naleving, met name die gevallen die van invloed zijn op de integriteit van geïmporteerde biologische producten of omschakelingsproducten, met betrekking tot de opstelling van een lijst van derde landen die erkend zijn op grond van artikel 33, lid 2, van Verordening (EG) nr. 834/2007 en de wijziging van deze lijst, en met betrekking tot voorschriften die borg staan voor de toepassing van maatregelen in gevallen van vermeende of vastgestelde niet-naleving, met name die gevallen die van invloed zijn op de integriteit van biologische producten of omschakelingsproducten uit die landen.

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, moeten uitvoeringsbevoegdheden worden verleend aan de Commissie met betrekking tot het systeem dat moet worden gebruikt voor de toezending van de benodigde informatie voor de tenuitvoerlegging van en het toezicht op deze verordening, met betrekking tot de bijzonderheden van de informatie die moet worden doorgegeven en de datum waarop die informatie moet worden toegezonden, en met betrekking tot het opstellen van de lijst van controleautoriteiten en controleorganen die zijn erkend op grond van artikel 33, lid 3, van Verordening (EG) nr. 834/2007 en de wijziging van die lijst.

De uitvoeringsbevoegdheden die aan de Commissie worden overgedragen moeten worden uitgeoefend overeenkomstig Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (31).

De Commissie moet ertoe worden gemachtigd om, in naar behoren gemotiveerde gevallen op het gebied van oneerlijke praktijken of praktijken die onverenigbaar zijn met de beginselen en regels inzake de biologische productie, op het gebied van de bescherming van het consumentenvertrouwen of op het gebied van de bescherming van de eerlijke concurrentie tussen exploitanten, onmiddellijk toepasselijke uitvoeringshandelingen vast te stellen wanneer dat om dwingende urgente redenen nodig is om de toepassing van maatregelen te verzekeren in gevallen van vermeende of vastgestelde niet-naleving die onder de controle van erkende controleautoriteiten of controleorganen vallen.

Er dient te worden voorzien in de mogelijkheid om voorraden van producten die overeenkomstig Verordening (EG) nr. 834/2007 vóór de datum van toepassing van deze verordening zijn geproduceerd, na deze datum op te maken.

Daar de doelstellingen van deze verordening, met name het garanderen van eerlijke concurrentie, de goede werking van de interne markt voor biologische producten en het vertrouwen van de consument in die producten en in het logo voor de biologische productie van de Europese Unie, niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt maar vanwege de vereiste harmonisering van de voorschriften inzake de biologische productie, beter door de Unie kunnen worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan hetgeen nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

Bij de vaststelling van de datum van toepassing van deze verordening dient erop te worden toegezien dat de exploitanten zich aan de nieuwe voorschriften kunnen aanpassen,

levende of onverwerkte landbouwproducten, met inbegrip van zaden en ander plantaardig teeltmateriaal;

verwerkte landbouwproducten voor gebruik als levensmiddel;

diervoeders.

gemeenschappelijke fenotypische kenmerken heeft;

gekenmerkt wordt door een hoog niveau van genetische en fenotypische diversiteit tussen afzonderlijke teelteenheden, zodat die plantengroep vertegenwoordigd wordt door het materiaal als geheel, en niet door een klein aantal eenheden;

geen ras is in de zin van artikel 5, lid 2, van Verordening (EG) nr. 2100/94 van de Raad (33);

geen mengsel van rassen is, en

overeenkomstig deze verordening is geproduceerd;

gekenmerkt wordt door een hoog niveau van genetische en fenotypische diversiteit tussen afzonderlijke teelteenheden, en

voortkomt uit biologische teeltpraktijken als bedoeld in deel I, punt 1.8.4, van bijlage II bij deze verordening;

in om het even welk stadium van de productie, bereiding en distributie gevolgen heeft voor de biologische dan wel omschakelingskenmerken van het product, of

herhaaldelijk of opzettelijk is;

bijdragen aan de bescherming van het milieu en het klimaat;

in stand houden van de vruchtbaarheid van de bodem op lange termijn;

bijdragen aan een hoog niveau van biodiversiteit;

in aanzienlijke mate bijdragen aan een niet-toxisch milieu;

bijdragen aan hoge normen voor dierenwelzijn en in het bijzonder aan het voldoen aan de soortspecifieke gedragsbehoeften van dieren;

bevorderen van korte distributiekanalen en lokale productie in de diverse gebieden van de Unie;

bevorderen van de instandhouding van zeldzame en inheemse rassen die met uitsterven zijn bedreigd;

bijdragen aan de ontwikkeling van het aanbod van plantgenetisch materiaal dat is aangepast aan de specifieke behoeften en doelstellingen van de biologische landbouw;

bijdragen aan een hoog niveau van biodiversiteit, met name door gebruik te maken van diverse plantgenetische materialen, zoals biologische heterogene materialen en voor de biologische productie geschikte biologische rassen;

bevorderen van de ontwikkeling van biologische teeltpraktijken om bij te dragen aan gunstige economische vooruitzichten voor de biologische sector.

eerbied voor de systemen en cycli van de natuur, het behoud en de verbetering van de toestand van bodem, water en lucht, van de gezondheid van planten en dieren, alsmede van het evenwicht daartussen;

de instandhouding van natuurlijke landschapselementen zoals natuurlijk erfgoed;

het verantwoord gebruik van energie en natuurlijke hulpbronnen zoals water, bodem, organische stoffen en lucht;

de productie van een grote verscheidenheid aan hoogwaardige levensmiddelen en andere landbouw- en aquacultuurproducten die beantwoorden aan de vraag van de consument naar goederen die worden geproduceerd met processen die geen schade toebrengen aan het milieu, de gezondheid van de mens, de gezondheid van planten of de gezondheid en het welzijn van dieren;

het waarborgen van de integriteit van de biologische productie in alle stadia van de productie, verwerking en distributie van levensmiddelen en diervoeders;

het passend ontwerpen en beheren van biologische processen, gebaseerd op ecologische systemen en met gebruikmaking van natuurlijke hulpbronnen die intern zijn aan het beheerssysteem, waarbij gebruik wordt gemaakt van methoden:

de beperking van het gebruik van externe productiemiddelen; waar externe productiemiddelen vereist zijn of de in punt f) bedoelde passende beheerpraktijken en -methoden niet bestaan, worden de externe productiemiddelen beperkt tot:

de aanpassing van het productieproces, waar nodig en in het kader van deze verordening, om rekening te houden met de gezondheidstoestand, regionale verschillen in ecologisch evenwicht, klimatologische en plaatselijke omstandigheden, ontwikkelingsstadia en specifieke houderijpraktijken;

de uitsluiting uit de volledige biologische voedselketen van het klonen van dieren, van het houden van dieren met kunstmatig geïnduceerde polyploïdie en van ioniserende straling;

de inachtneming van een hoog niveau van dierenwelzijn, rekening houdend met soortspecifieke behoeften.

de instandhouding en verbetering van het bodemleven en de natuurlijke bodemvruchtbaarheid, de bodemstabiliteit, het waterhoudend vermogen van de bodem en de biodiversiteit van de bodem, het voorkomen en bestrijden van verlies van in de bodem aanwezige organisch materiaal, bodemverdichting en bodemerosie, en het — voornamelijk via het bodemecosysteem — voeden van gewassen;

de beperking van het gebruik van niet-hernieuwbare hulpbronnen en externe productiemiddelen tot een minimum;

het recyclen van afval en bijproducten van plantaardige en dierlijke oorsprong tot productiemiddelen voor de plantaardige en de dierlijke productie;

de instandhouding van de gezondheid van planten door middel van preventieve maatregelen, met name de keuze van tegen plaagorganismen en ziekten resistente soorten, rassen of heterogeen materiaal, passende vruchtwisseling, mechanische en fysieke methoden en de bescherming van natuurlijke vijanden van plaagorganismen;

het gebruik van zaden en dieren met een hoog gehalte aan genetische diversiteit, een hoge ziekteresistentie en een lange levensduur;

de inachtneming, bij de keuze van plantenrassen, van de kenmerken van specifieke biologische-productiesystemen, met het accent op agronomische prestaties, ziekteresistentie, aanpassing aan plaatselijke bodem- en klimaatomstandigheden en eerbiediging van natuurlijke kruisingsbeperkingen;

het gebruik van biologisch plantaardig teeltmateriaal zoals plantaardig teeltmateriaal van biologisch heterogeen materiaal en van voor de biologische productie geschikte biologische rassen;

de productie van biologische rassen aan de hand van hun natuurlijk voortplantingsvermogen, met inachtneming van de natuurlijke kruisingsbeperkingen;

onverminderd artikel 14 van Verordening (EG) nr. 2100/94 en de nationale kwekersrechten uit hoofde van het nationale recht van de lidstaten, de mogelijkheid voor landbouwers om plantaardig teeltmateriaal van hun eigen bedrijven te gebruiken om genetische hulpbronnen te ontwikkelen die zijn aangepast aan de bijzondere kenmerken van de biologische productie;

de inachtneming, bij de keuze van dierenrassen, van een grote genetische diversiteit, het vermogen van dieren om zich aan plaatselijke omstandigheden aan te passen, hun fokwaarde, hun levensduur, hun vitaliteit en hun resistentie tegen ziekten of gezondheidsproblemen;

het beoefenen van een aan de locatie aangepaste en grondgebonden dierlijke productie;

de toepassing van dierhouderijpraktijken die het immuunsysteem versterken en de natuurlijke resistentie tegen ziekten verhogen, waaronder regelmatige beweging en toegang tot openluchtruimten en tot weidegronden;

het voederen van dieren met biologische diervoeders die bestaan uit biologisch geproduceerde ingrediënten van agrarische oorsprong en uit natuurlijke stoffen van niet-agrarische oorsprong;

de productie van biologische dierlijke producten van dieren die sinds geboorte of het uitkomen van de eieren gedurende hun hele leven op biologische bedrijven hebben verbleven;

de voortdurende gezondheid van het watermilieu en de kwaliteit van de omliggende water- en land-ecosystemen;

het voederen van in het water levende organismen met diervoeders afkomstig uit de duurzaam geëxploiteerde visserij overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1380/2013, of met biologische diervoeders die bestaan uit biologisch geproduceerde ingrediënten van agrarische oorsprong, met inbegrip van de biologische aquacultuur, en van natuurlijke stoffen van niet-agrarische oorsprong;

vermijden dat vanuit instandhoudingsoogpunt belangrijke soorten bedreigd worden als gevolg van de biologische productie.

de productie van biologische levensmiddelen met biologische ingrediënten van agrarische oorsprong;

de beperking van het gebruik van levensmiddelenadditieven, niet-biologische ingrediënten met een hoofdzakelijk technologische en sensorische functie, en micronutriënten en technische hulpstoffen, zodat zij zo weinig mogelijk en alleen in gevallen van wezenlijke technologische noodzaak of voor bijzondere voedingsgerelateerde doeleinden worden gebruikt;

de uitsluiting van stoffen en verwerkingsmethoden die misleidend kunnen zijn met betrekking tot de ware aard van het product;

de zorgvuldige verwerking van biologische levensmiddelen, bij voorkeur door het gebruik van biologische, mechanische en fysieke methoden;

de uitsluiting van levensmiddelen die vervaardigde nanomaterialen bevatten of daaruit bestaan.

de productie van biologische diervoeders met biologische voedermiddelen;

de beperking van het gebruik van diervoederadditieven en technische hulpstoffen, zodat zij zo weinig mogelijk en alleen in gevallen van wezenlijke technologische of zoötechnische noodzaak of voor bijzondere voedingsgerelateerde doeleinden worden gebruikt;

de uitsluiting van stoffen en verwerkingsmethoden die misleidend kunnen zijn met betrekking tot de ware aard van het product;

de zorgvuldige verwerking van biologische diervoeders, bij voorkeur door gebruik van biologische, mechanische en fysieke methoden.

beschermstoffen, synergisten en formuleringshulpstoffen als bestanddeel van gewasbeschermingsmiddelen;

toevoegingsstoffen die met gewasbeschermingsmiddelen moeten worden gemengd.

wat dieren betreft, zijn verschillende soorten betrokken;

wat planten betreft, zijn verschillende rassen betrokken die gemakkelijk van elkaar te onderscheiden zijn.

stelt de landbouwer de bevoegde autoriteit of in voorkomend geval de controleautoriteit of het controleorgaan ten minste 48 uur van tevoren in kennis van het begin van de oogst van elk van de betrokken producten;

deelt de landbouwer na de oogst aan de bevoegde autoriteit of in voorkomend geval aan de controleautoriteit of het controleorgaan mee welke hoeveelheden er precies van de betrokken eenheden zijn geoogst, en welke maatregelen zijn genomen om de producten van elkaar te scheiden;

worden het omschakelingsplan en de maatregelen voor een daadwerkelijke en duidelijke scheiding jaarlijks na de start van het omschakelingsplan bevestigd door de bevoegde autoriteit of in voorkomend geval door de controleautoriteit of het controleorgaan.

houden de exploitanten de producten die worden gebruikt voor de biologische productie-eenheden en de productie-eenheden in omschakeling gescheiden van de producten die worden gebruikt voor de niet-biologische productie-eenheden;

houden de exploitanten de producten die respectievelijk door de biologische productie-eenheden, door de productie-eenheden in omschakeling en door de niet-biologische productie-eenheden zijn geproduceerd van elkaar gescheiden;

houden de exploitanten de nodige registers bij om de daadwerkelijke scheiding van de productie-eenheden en de producten aan te tonen.

met betrekking tot de percelen grond van de exploitant maatregelen zijn vastgesteld in het kader van een programma dat is uitgevoerd overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1305/2013, met als doel te garanderen dat op die percelen grond geen andere producten of stoffen zijn gebruikt dan die welke voor gebruik in de biologische productie zijn toegelaten, of

de exploitant het bewijs kan leveren dat de percelen grond natuur- of landbouwgebieden zijn die gedurende een periode van ten minste drie jaar niet zijn behandeld met producten of stoffen die niet voor gebruik in de biologische productie zijn toegelaten.

plantaardig teeltmateriaal, op voorwaarde dat een omschakelingsperiode van ten minste twaalf maanden in acht is genomen;

levensmiddelen van plantaardige oorsprong en voedermiddelen van plantaardige oorsprong, mits het product slechts één gewasingrediënt van agrarische oorsprong bevat en mits vóór de oogst een omschakelingsperiode van ten minste twaalf maanden in acht is genomen.

bijlage II, deel I, punten 1.3 en 1.4, met betrekking tot afwijkingen;

bijlage II, deel I, punt 1.8.5, met betrekking tot het gebruik van omschakelings- en niet-biologisch plantaardig teeltmateriaal;

bijlage II, deel I, punt 1.9.5, door de toevoeging van nadere bepalingen inzake overeenkomsten tussen exploitanten van landbouwbedrijven, of door de wijziging van die toegevoegde bepalingen;

bijlage II, deel I, punt 1.10.1, door de toevoeging van nadere maatregelen inzake het beheer van plaagorganismen en onkruid, of door de wijziging van die toegevoegde maatregelen;

bijlage II, deel I, door de toevoeging van nadere gedetailleerde voorschriften en teeltpraktijken voor specifieke planten en plantaardige producten, waaronder voorschriften voor gekiemde zaden, of door de wijziging van die toegevoegde voorschriften.

de contactgegevens van de aanvrager;

de soort en benaming van het biologisch heterogeen materiaal;

de beschrijving van de belangrijke agronomische en fenotypische kenmerken die de groep planten gemeen heeft, waaronder de teeltmethoden, beschikbare testresultaten met betrekking tot die kenmerken, het land van productie en het gebruikte oudermateriaal;

een verklaring van de aanvrager betreffende de waarachtigheid van de elementen in de punten a), b) en c), en

een representatief monster.

de beschrijving van het biologisch heterogeen materiaal, waaronder informatie over de gebruikte kweek- en productiemethoden en het gebruikte oudermateriaal;

de minimale kwaliteitsvereisten voor de partijen zaden, onder meer inzake identiteit, specifieke zuiverheid, kiemgetallen en gezondheidskwaliteit;

etikettering en verpakking;

de informatie en productiemonsters die de exploitanten moeten bijhouden;

in voorkomend geval, de instandhouding van het biologisch heterogeen materiaal.

bijlage II, deel II, punt 1.3.4.2, punt 1.3.4.4.2 en punt 1.3.4.4.3, door het verlagen van de percentages wat betreft de herkomst van dieren, zodra is vastgesteld dat in de Uniehandel voldoende biologisch gehouden dieren beschikbaar zijn;

bijlage II, deel II, punt 1.6.6, met betrekking tot de grenswaarde voor biologische stikstof in verband met de totale bezettingsdichtheid;

bijlage II, deel II, punt 1.9.6.2, onder b), met betrekking tot het voederen van bijenkolonies;

bijlage II, deel II, punt 1.9.6.3, onder b) en onder e), met betrekking tot de aanvaardbare behandelingen voor de ontsmetting van bijenstallen en de methoden en behandelingen ter bestrijding van Varroa destructor;

bijlage II, deel II, door de toevoeging van gedetailleerde voorschriften inzake dierlijke productie voor andere soorten dan die welke in dat deel worden geregeld op 17 juni 2018, of door de wijziging van die toegevoegde voorschriften, met betrekking tot:

de in punt 1.4.1, onder g), bedoelde minimumperiode die in acht moet worden genomen voor het voeden van te zogen dieren met moedermelk;

de bezettingsdichtheid en het minimale oppervlak van binnen- en buitenruimten die voor specifieke diersoorten in acht moeten worden genomen om, overeenkomstig de punten 1.6.3, 1.6.4 en 1.7.2, in de behoeften van dieren op het gebied van ontwikkeling, fysiologie en ethologie te voorzien;

de kenmerken en de technische vereisten van het minimale vloeroppervlak van binnen- en buitenruimten;

de kenmerken en de technische vereisten van gebouwen en omheinde ruimten voor alle diersoorten, behalve bijen, om overeenkomstig punt 1.7.2 in de behoeften van dieren op het gebied van ontwikkeling, fysiologie en ethologie te voorzien;

de vereisten inzake begroeiing en de kenmerken van beschermde faciliteiten en openluchtruimten.

bijlage II, deel III, punt 3.1.3.3, met betrekking tot voeder voor carnivore aquacultuurdieren;

bijlage II, deel III, punt 3.1.3.4, door de toevoeging van nadere specifieke voorschriften inzake voeder voor bepaalde aquacultuurdieren, of door de wijziging van die toegevoegde voorschriften;

bijlage II, deel III, punt 3.1.4.2, met betrekking tot diergeneeskundige behandelingen voor aquacultuurdieren;

bijlage II, deel III, door de toevoeging van nadere gedetailleerde voorschriften per soort voor het reproductiemateriaalbeheer, de reproductie en de productie van juvenielen, of door de wijziging van die toegevoegde gedetailleerde voorwaarden.

bijlage II, deel IV, punt 1.4, met betrekking tot de door exploitanten te nemen voorzorgsmaatregelen en preventieve maatregelen;

bijlage II, deel IV, punt 2.2.2, met betrekking tot de types van voor gebruik in verwerkte levensmiddelen toegelaten producten en stoffen en de samenstelling ervan, alsmede de voorwaarden waaronder zij mogen worden gebruikt;

bijlage II, deel IV, punt 2.2.4, met betrekking tot de berekening van het in artikel 30, lid 5, onder a), ii), en onder b), i), bedoelde percentage ingrediënten van agrarische oorsprong, met inbegrip van de op grond van artikel 24 voor gebruik in de biologische productie toegelaten levensmiddelenadditieven die voor dergelijke berekeningen als ingrediënten van agrarische oorsprong worden beschouwd.

bijlage II, deel VI, punt 3.2, door het aan te vullen met nadere verboden oenologische praktijken, processen en behandelingen, of door die aanvullende elementen te wijzigen;

bijlage II, deel VI, punt 3.3.

aanvullende algemene voorschriften voor andere diersoorten dan die welke worden geregeld in bijlage II, deel II, punt 1.9, overeenkomstig artikel 14, lid 2, onder e);

de in artikel 14, lid 3, bedoelde uitvoeringshandelingen voor diersoorten, of

de in artikel 15, lid 3, bedoelde uitvoeringshandelingen voor aquacultuurdiersoorten of groepen aquacultuurdiersoorten,

voldoen de exploitanten voor de in lid 1 bedoelde producten aan de beginselen van de artikelen 5 en 6, mutatis mutandis aan de beginselen van artikel 7, en aan de algemene productievoorschriften van de artikelen 9 tot en met 11;

kan een lidstaat voor de in lid 1 bedoelde producten gedetailleerde nationale productievoorschriften toepassen, mits die voorschriften in overeenstemming zijn met deze verordening en mits zij geen verbod, beperking of belemmering inhouden voor het in de handel brengen van buiten zijn grondgebied geproduceerde producten die in overeenstemming zijn met deze verordening.

de criteria om te bepalen of een situatie kan worden aangemerkt als rampzalige omstandigheden die voortvloeien uit „ongunstige weersomstandigheden”, „dierziekten”, een „milieuongeval”, een „natuurramp” of een „rampzalige gebeurtenis”, in de zin van artikel 2, lid 1, respectievelijk onder h), i), j), k) en l), van Verordening (EU) nr. 1305/2013, alsmede vergelijkbare situaties;

specifieke voorschriften, waaronder eventueel afwijkingen van deze verordening, over hoe de lidstaten moeten omgaan met dergelijke rampzalige omstandigheden indien zij besluiten dit artikel toe te passen, en

specifieke voorschriften inzake de monitoring van en de rapportage met betrekking tot zulke gevallen.

bijlage III, afdeling 2;

bijlage III, afdelingen 3, 4 en 6, door het toevoegen van nadere bijzondere voorschriften voor het vervoer en de ontvangst van de betrokken producten, of door de wijziging van die toegevoegde voorschriften.

werkzame stof die zal worden gebruikt in gewasbeschermingsmiddelen;

meststof, bodemverbeteraar of nutriënt;

van planten, algen, dieren of gist afkomstig niet-biologisch voedermiddel, of als voedermiddel van microbiële of minerale oorsprong;

diervoederadditief of technische hulpstof;

product voor het reinigen en ontsmetten van vijvers, kooien, tanks, doorstroomsystemen, gebouwen of installaties voor dierlijke productie;

product voor het reinigen en ontsmetten van gebouwen en installaties voor plantaardige productie, waaronder voor opslag in een landbouwbedrijf;

product voor het reinigen en ontsmetten van verwerkings- en opslagfaciliteiten.

levensmiddelenadditief of technische hulpstof;

niet-biologisch ingrediënt van agrarische oorsprong dat dient te worden gebruikt voor de productie van verwerkte biologische levensmiddelen;

technische hulpstof voor de productie van gist en gistproducten.

de producten en stoffen zijn essentieel voor voortdurende productie en voor het beoogde gebruik;

alle betrokken producten en stoffen zijn van plantaardige, algen-, dierlijke, microbiële of minerale oorsprong, tenzij producten of stoffen van dergelijke oorsprong niet in voldoende hoeveelheden of kwaliteit of er geen alternatieven beschikbaar zijn;

voor de in lid 1, onder a), bedoelde producten geldt:

het gebruik van de in lid 1, onder b), bedoelde producten is essentieel voor het vruchtbaar maken of houden van de bodem, voor specifieke voedingsbehoeften van de gewassen of voor specifieke toepassingen op het gebied van bodemverbetering;

voor de in lid 1, onder c) en d), bedoelde producten geldt:

overeenkomstig dit artikel toegelaten alternatieve producten of stoffen, of technieken die in overeenstemming zijn met deze verordening, zijn niet beschikbaar;

zonder deze producten en stoffen kunnen de levensmiddelen niet worden geproduceerd of bewaard of kan aan bepaalde voedingsvoorschriften waarin de Uniewetgeving voorziet, niet worden voldaan;

deze producten en stoffen komen in de natuur voor en hebben uitsluitend mechanische, fysische, biologische, enzymatische of microbiële processen ondergaan, behalve indien producten of stoffen van dergelijke oorsprong niet in voldoende hoeveelheden of in de juiste kwaliteit beschikbaar zijn;

het biologische ingrediënt is niet in voldoende hoeveelheden beschikbaar.

het beschikbare plantaardig biologisch teeltmateriaal en plantaardig omschakelingsteeltmateriaal, zoals plantaardig teeltmateriaal van biologisch heterogeen materiaal of van biologische rassen die geschikt zijn voor de biologische productie, met uitsluiting van zaailingen maar met inbegrip van pootaardappelen; de hoeveelheid van dat materiaal, uitgedrukt in gewicht; en de periode van het jaar waarin het beschikbaar is; dergelijk materiaal wordt minstens onder vermelding van de Latijnse wetenschappelijke naam ervan in de lijst opgenomen;

de biologische dieren waarvoor overeenkomstig bijlage II, deel II, punt 1.3.4.4, een afwijking kan gelden; het aantal beschikbare dieren ingedeeld naar geslacht; indien dat relevant is, informatie over de verschillende diersoorten met betrekking tot de beschikbare rassen en stammen; de rassen van de dieren; de leeftijd van de dieren; en andere relevante informatie;

de in het bedrijf beschikbare biologische aquacultuurjuvenielen en hun gezondheidsstatus overeenkomstig Richtlijn 2006/88/EG van de Raad (52) en de productiecapaciteit voor elke aquacultuursoort.

technische details voor het opzetten en bijhouden van de in lid 1 bedoelde databanken en de in lid 2 bedoelde systemen;

specificaties voor de in de leden 1 en 2 bedoelde informatievergaring;

specificaties voor regelingen voor de deelname aan de in lid 1 bedoelde databanken en de in de leden 2 en 3 bedoelde systemen, en

details inzake de informatie die de lidstaten overeenkomstig artikel 53, lid 6, moeten verstrekken.

hij identificeert en scheidt het betrokken product van de andere;

hij controleert of het vermoeden kan worden gestaafd;

hij brengt het betrokken product niet in de handel als een biologisch of omschakelingsproduct en gebruikt het niet in de biologische productie, tenzij het vermoeden kan worden weggenomen;

hij informeert onmiddellijk de betrokken bevoegde autoriteit of, in voorkomend geval, de betrokken controleautoriteit of het betrokken controleorgaan, indien het vermoeden is gestaafd of niet kan worden weggenomen, en hij verstrekt daarbij, waar passend, beschikbare gegevens;

hij verleent zijn volledige medewerking aan de betrokken bevoegde autoriteit of, in voorkomend geval, aan de betrokken controleautoriteit of het betrokken controleorgaan bij het identificeren en verifiëren van de redenen voor de vermeende niet-naleving.

het invoeren en handhaven van evenredige en passende maatregelen om de risico’s van verontreiniging van de biologische productie en biologische producten met niet-toegelaten producten of stoffen te identificeren, waaronder de systematische aanwijzing van cruciale procedurele stappen;

het invoeren en handhaven van evenredige en passende maatregelen om de risico’s van verontreiniging van de biologische productie en biologische producten met niet-toegelaten producten of stoffen te vermijden;

het regelmatig evalueren en aanpassen van dergelijke maatregelen, en

het voldoen aan andere relevante voorschriften van deze verordening die de scheiding van biologische producten, omschakelingsproducten en niet-biologische producten verzekeren.

identificeert hij het betrokken product en scheidt het van de andere;

controleert hij of het vermoeden kan worden onderbouwd;

brengt hij het product niet in de handel als biologisch of omschakelingsproduct en gebruikt hij het niet in de biologische productie, tenzij het vermoeden kan worden weggenomen;

informeert hij, indien het vermoeden is onderbouwd of niet kan worden weggenomen, onmiddellijk de betrokken bevoegde autoriteit of, in voorkomend geval, de betrokken controleautoriteit of het betrokken controleorgaan, en verstrekt hij daarbij, waar passend, beschikbare gegevens;

verleent hij zijn volledige medewerking aan de betrokken bevoegde autoriteit of, in voorkomend geval, de betrokken controleautoriteit of het betrokken controleorgaan bij het identificeren en verifiëren van de redenen voor de aanwezigheid van niet-toegelaten producten of stoffen.

de in lid 2, onder a) tot en met e), bedoelde procedurele stappen die exploitanten moeten volgen en de relevante documenten die zij moeten verstrekken;

de evenredige en passende maatregelen die exploitanten moeten treffen en evalueren om de risico’s op verontreiniging overeenkomstig lid 1, onder a) tot en met c), te identificeren en te vermijden.

verricht deze autoriteit of dit orgaan onmiddellijk een officieel onderzoek overeenkomstig Verordening (EU) 2017/625, teneinde de bron en de oorzaak te achterhalen met het oog op het controleren van de naleving van artikel 9, lid 3, eerste alinea, en van artikel 28, lid 1; dit onderzoek dient zo snel mogelijk, binnen een redelijke termijn, te worden voltooid, waarbij rekening wordt gehouden met de houdbaarheid van het product en de complexiteit van de zaak,

verbiedt deze autoriteit of dit orgaan voorlopig zowel het in de handel brengen van de betrokken producten als biologische of omschakelingsproducten als het gebruik ervan in de biologische productie, in afwachting van de resultaten van het onder a) bedoelde onderzoek.

producten of stoffen heeft gebruikt die op grond van artikel 9, lid 3, eerste alinea, niet voor gebruik in de biologische productie zijn toegelaten;

niet de in artikel 28, lid 1, bedoelde voorzorgsmaatregelen heeft genomen, of

geen maatregelen heeft genomen in antwoord op eerdere verzoeken ter zake van de bevoegde autoriteiten, controleautoriteiten of controleorganen.

de methoden die bevoegde autoriteiten of, in voorkomend geval, controleautoriteiten of controleorganen moeten hanteren voor de opsporing en de beoordeling van de aanwezigheid van producten en stoffen die op grond van artikel 9, lid 3, eerste alinea, niet voor gebruik in de biologische productie zijn toegelaten;

de details en de vorm van de informatie die de lidstaten aan de Commissie en de andere lidstaten overeenkomstig lid 6 van dit artikel ter beschikking moeten stellen.

in de verkoopbenaming, en in de ingrediëntenlijst, indien een dergelijke lijst op grond van Uniewetgeving verplicht is, mits:

alleen in de ingrediëntenlijst, mits:

in de verkoopbenaming en in de ingrediëntenlijst, mits:

het verwerkte diervoeder voldoet aan de productievoorschriften van bijlage II, delen II, III en V, en aan de overeenkomstig artikel 16, lid 3, vastgestelde specifieke voorschriften;

alle ingrediënten van agrarische oorsprong in het verwerkte diervoeder biologisch zijn, en

ten minste 95 % van de droge stof van het product biologisch is.

van dit artikel door toevoeging van nadere voorschriften inzake de etikettering van producten die zijn opgenomen in bijlage I, of tot wijziging van deze toegevoegde voorschriften, en

van de in bijlage IV opgenomen lijst van termen, rekening houdend met taalkundige ontwikkelingen in de lidstaten.

wordt het codenummer van de controleautoriteit of het controleorgaan waaraan de exploitant die de laatste productie- of bereidingshandeling heeft verricht, onderworpen is, ook op het etiket vermeld, en

wordt, in het geval van voorverpakte levensmiddelen, het logo voor de biologische productie van de Europese Unie als bedoeld in artikel 33 ook op de verpakking vermeld, behalve in de in artikel 30, lid 3 en lid 5, onder b) en c), genoemde gevallen.

„EU Landbouw”, wanneer de agrarische grondstoffen in de Unie zijn geteeld;

„niet-EU Landbouw”, wanneer de agrarische grondstoffen in derde landen zijn geteeld;

„EU/niet-EU Landbouw”, wanneer een deel van de agrarische grondstoffen in de Unie en een ander deel In een derde land is geteeld.

praktische bepalingen inzake het gebruik, de presentatie, samenstelling en grootte van de aanduidingen als bedoeld in lid 1, onder a), en lid 2 van dit artikel en in artikel 33, lid 3;

de toewijzing van codenummers aan controleautoriteiten en controleorganen;

de aanduiding van de plaats waar de agrarische grondstoffen zijn geteeld, overeenkomstig lid 2 van dit artikel en artikel 33, lid 3.

de vorm en de technische middelen voor de in lid 1 bedoelde melding,

de regelingen voor de bekendmaking van de in lid 6 bedoelde lijsten, en

de procedures en regelingen voor de bekendmaking van de in lid 7 bedoelde vergoedingen.

wordt waar mogelijk afgegeven in elektronische vorm;

maakt het op zijn minst mogelijk om de exploitant of groep exploitanten, met inbegrip van de lijst met leden, de categorie onder het certificaat vallende producten en de geldigheidsperiode te identificeren;

staaft dat de gemelde activiteit in overeenstemming is met deze verordening, en

wordt afgegeven in een vorm die strookt met het model in bijlage VI.

onverwerkte planten en plantaardige producten, met inbegrip van zaden en ander plantaardig teeltmateriaal;

dieren en onverwerkte dierlijke producten;

algen en onverwerkte aquacultuurproducten;

verwerkte producten van agrarische oorsprong, waaronder aquacultuurproducten, voor gebruik als levensmiddel;

diervoeders;

wijn;

andere in bijlage I bij deze verordening opgenomen of niet onder de voorgaande categorieën vallende producten.

de verkochte hoeveelheid niet hoger is dan 5 000 kilogram per jaar, of

hun jaaromzet met betrekking tot onverpakte biologische producten niet hoger is dan 20 000 EUR, of

de potentiële certificeringskosten van de exploitant hoger zijn dan 2 % van de totale omzet met betrekking tot onverpakte biologische producten die door die exploitant zijn verkocht.

bestaat uitsluitend uit leden die landbouwers zijn of exploitanten die algen of aquacultuurdieren produceren, en die voorts betrokken kunnen zijn bij het verwerken, bereiden of in de handel brengen van levensmiddelen en diervoeders;

bestaat uitsluitend uit leden:

is gevestigd in een lidstaat of een derde land;

bezit rechtspersoonlijkheid;

bestaat uitsluitend uit leden van wie de productieactiviteiten plaatsvinden in elkaars geografische nabijheid;

zet een gemeenschappelijk vermarktingssysteem op voor het in de handel brengen van de door de groep geproduceerde producten, en

stelt een systeem voor interne controle in dat bestaat uit een gedocumenteerde reeks controleactiviteiten en -procedures volgens welke een geïdentificeerde persoon of instantie verantwoordelijk is voor de controle of elk lid van de groep deze verordening naleeft.

de verantwoordelijkheden van de individuele leden van een groep exploitanten;

de criteria om de geografische nabijheid van de leden van de groep te bepalen, zoals gedeelde faciliteiten of locaties;

de opzet en de werking van het systeem voor interne controles, waaronder de reikwijdte, de inhoud en de frequentie van de te verrichten controles, en de criteria voor het identificeren van tekortkomingen in de opzet en de werking van het systeem voor interne controle.

de samenstelling en omvang van een groep exploitanten;

de documenten en registratiesystemen, het systeem voor interne traceerbaarheid en de lijst van exploitanten;

de uitwisseling van informatie tussen een groep exploitanten en de bevoegde autoriteit of autoriteiten, controleautoriteiten of controleorganen, en tussen de lidstaten en de Commissie.

de controle op de toepassing van preventieve maatregelen en voorzorgsmaatregelen door de exploitanten, als bedoeld in artikel 9, lid 6, en artikel 28 van deze verordening, in elk stadium van de productie, bereiding en distributie;

in de gevallen waar het bedrijf niet-biologische productie-eenheden of productie-eenheden in omschakeling omvat, de verificatie van de registers en van de geldende maatregelen of procedures of regelingen die de duidelijke en daadwerkelijke scheiding tussen biologische productie-eenheden, productie-eenheden in omschakeling en niet-biologische productie-eenheden alsmede tussen de respectievelijke producten van die eenheden moeten waarborgen, en van de stoffen en de producten die worden gebruikt voor biologische productie-eenheden, productie-eenheden in omschakeling en niet-biologische productie-eenheden; deze verificatie omvat controles van percelen waarvoor een eerdere periode met terugwerkende kracht werd erkend als deel van de omschakelingsperiode, en controles op de niet-biologische productie-eenheden;

in de gevallen waarin biologische producten, omschakelingsproducten en niet-biologische producten gelijktijdig door exploitanten worden verzameld, in dezelfde bereidingseenheid, hetzelfde gebied of dezelfde gebouwen worden bereid of opgeslagen, of naar andere exploitanten of eenheden worden vervoerd, de verificatie van de registers en van de geldende maatregelen, procedures of regelingen om ervoor te zorgen dat de handelingen in ruimte of in tijd gescheiden worden uitgevoerd, dat passende reinigingsmaatregelen en, in voorkomend geval, maatregelen ter voorkoming van de verwisseling van producten worden toegepast, dat biologische producten en omschakelingsproducten te allen tijde aangeduid zijn en dat biologische producten, omschakelingsproducten en niet-biologische producten vóór en na de bereidingshandelingen in ruimte of in tijd gescheiden van elkaar worden opgeslagen;

de verificatie van de instelling en werking van het systeem voor interne controle van groepen exploitanten;

in de gevallen waarin exploitanten zijn vrijgesteld van de in artikel 34, lid 2, van deze verordening bedoelde meldingsplicht, of van de verplichting in het bezit te zijn van een certificaat als bedoeld in artikel 35, lid 8, van deze verordening, de verificatie dat aan de vereisten voor die vrijstelling is voldaan en de verificatie van de door die exploitanten verkochte producten.

het type, de omvang en de structuur van de exploitanten en de groepen exploitanten;

hoe lang exploitanten en groepen exploitanten zich al bezighouden met biologische productie, bereiding en distributie;

de resultaten van de overeenkomstig dit artikel uitgevoerde controles;

het voor de verrichte activiteiten relevante tijdstip;

de categorieën producten;

het type, de hoeveelheid en de waarde van de producten en de ontwikkeling daarvan in de loop van de tijd;

de mogelijkheid van vermenging van producten of verontreiniging met niet-toegelaten producten of stoffen;

de toepassing van afwijkingen van of uitzonderingen op de regels door exploitanten en groepen exploitanten;

de kritieke punten voor niet-naleving en de waarschijnlijkheid van niet-naleving in elk stadium van de productie, bereiding en distributie;

uitbestede activiteiten.

bij eerdere controles van de betrokken exploitant of groep exploitanten is gedurende ten minste drie opeenvolgende jaren geen niet-naleving geconstateerd die de integriteit van biologische of omschakelingsproducten aantast, en

de exploitant of groep exploitanten is beoordeeld op basis van de elementen bedoeld in lid 2 van dit artikel en in artikel 9 van Verordening (EU) 2017/625, waarbij van een geringe waarschijnlijkheid van niet-naleving is gebleken.

worden uitgevoerd conform artikel 9, lid 4, van Verordening (EU) 2017/625, met de garantie dat een minimumpercentage van alle officiële controles van exploitanten of groepen exploitanten onaangekondigd plaatsvindt;

garanderen dat een minimumpercentage van aanvullende controles, naast de in lid 3 van dit artikel vermelde controles, wordt verricht;

worden uitgevoerd door een minimumaantal monsters te nemen, die zijn verkregen overeenkomstig artikel 14, onder h), van Verordening (EU) 2017/625;

garanderen dat een minimumaantal exploitanten die lid zijn van een groep exploitanten worden gecontroleerd in verband met de controle op de in lid 3 van dit artikel bedoelde naleving.

om deze verordening aan te vullen met specifieke criteria en voorwaarden voor het verrichten van officiële controles om de traceerbaarheid te verzekeren gedurende alle stadia van de productie, bereiding en distributie, en van de naleving van deze verordening met betrekking tot:

om lid 2 van dit artikel te wijzigen door nieuwe elementen op basis van praktische ervaring toe te voegen, of door die toegevoegde elementen te wijzigen.

het in lid 4, onder a), bedoelde minimumpercentage van alle officiële controles van exploitanten of groepen exploitanten dat onaangekondigd plaatsvindt;

het minimumpercentage van de in lid 4, onder b), bedoelde aanvullende controles;

het minimumaantal monsters, als bedoeld in lid 4, onder c);

het minimumaantal exploitanten die lid zijn van een groep exploitanten, als bedoeld in lid 4, onder d).

een register bijhouden om hun naleving van deze verordening aan te tonen;

alle verklaringen afleggen en andere mededelingen doen die nodig zijn voor officiële controles;

de nodige praktische maatregelen treffen om ervoor te zorgen dat deze verordening wordt nageleefd;

in de vorm van een verklaring, te ondertekenen en waar nodig te actualiseren, de volgende elementen verstrekken:

de registers om de naleving van deze verordening aan te tonen;

de verklaringen en andere mededelingen die nodig zijn voor officiële controles;

de relevante praktische maatregelen om ervoor te zorgen dat deze verordening wordt nageleefd.

de delegatie omvat een gedetailleerde beschrijving van de gedelegeerde officiële controletaken en taken in verband met andere officiële activiteiten, waaronder rapportageverplichtingen en andere specifieke verplichtingen, en van de voorwaarden waaronder het controleorgaan die mag uitvoeren. Het controleorgaan overlegt ter voorafgaande goedkeuring aan de bevoegde autoriteiten met name het volgende:

Latere wijzigingen van de in punten i) tot en met iv) bedoelde elementen worden door het controleorgaan aan de bevoegde autoriteit gemeld;

deze bevoegde autoriteiten beschikken over procedures en regelingen om toezicht op de controleorganen uit te oefenen, onder meer om na te gaan of de gedelegeerde taken doeltreffend, onafhankelijk en objectief worden uitgevoerd, met name wat betreft de intensiteit en de frequentie van de controle op de naleving.

het toezicht op en de audit van andere controleautoriteiten of controleorganen;

de bevoegdheid om afwijkingen toe te staan, behalve voor het gebruik van niet uit biologische productie verkregen plantaardig teeltmateriaal;

de bevoegdheid om de in artikel 34, lid 1, van deze verordening bedoelde kennisgeving van activiteiten van exploitanten of groepen exploitanten te ontvangen;

de beoordeling van de waarschijnlijkheid van niet-naleving van de voorschriften van deze verordening die de frequentie bepalen van de overeenkomstig artikel 54 van Verordening (EU) 2017/625 uit te voeren fysieke controles van zendingen biologische goederen vóór de vrijgave ervan voor vrij verkeer in de Unie;

de opstelling van de in artikel 41, lid 4, van deze verordening bedoelde gemeenschappelijke catalogus van maatregelen.

voor een periode van ten hoogste twaalf maanden, tijdens welke het controleorgaan de tijdens audits en inspecties geconstateerde tekortkomingen dient te verhelpen of gevallen van niet-naleving dient aan te pakken waarover informatie is uitgewisseld met andere controleautoriteiten, controleorganen en bevoegde autoriteiten, alsmede overeenkomstig artikel 43 van deze verordening met de Commissie, of

voor de periode tijdens welke de accreditatie bedoeld in artikel 29, onder b), iv), van Verordening (EU) 2017/625, in samenhang met artikel 40, lid 3, van deze verordening, is geschorst.

uiterlijk op 31 januari van elk jaar, een lijst van de exploitanten die op 31 december van het voorgaande jaar aan hun controles waren onderworpen, en

uiterlijk op 31 maart van elk jaar, informatie over de in het voorgaande jaar verrichte officiële controles en andere officiële activiteiten, ter ondersteuning van het opstellen van het gedeelte over biologische productie en de etikettering van biologische producten van het jaarverslag als bedoeld in artikel 113 van Verordening (EU) 2017/625.

stelt deze autoriteit of dit orgaan onmiddellijk een officieel onderzoek in overeenkomstig Verordening (EU) 2017/625, teneinde de naleving van de voorschriften van deze verordening te controleren; dit onderzoek dient zo snel mogelijk, binnen een redelijke termijn, te worden voltooid waarbij rekening wordt gehouden met de houdbaarheid van het product en de complexiteit van de zaak.

verbiedt deze autoriteit of dit orgaan voorlopig het in de handel brengen van zowel de betrokken producten als biologische of omschakelingsproducten als het gebruik ervan in de biologische productie, in afwachting van de resultaten van het in punt a) bedoelde onderzoek. Alvorens een dergelijke beslissing te nemen geeft de bevoegde autoriteit of, in voorkomend geval, de controleautoriteit of het controleorgaan, de exploitant de gelegenheid te reageren.

het product is een product als bedoeld in artikel 2, lid 1;

er is sprake van één van het volgende:

de exploitanten in derde landen zijn te allen tijde in staat aan de importeurs en de nationale autoriteiten in de Unie en in die derde landen informatie te verstrekken aan de hand waarvan de exploitanten die hun leveranciers zijn, alsmede de controleautoriteiten of controleorganen van die leveranciers, kunnen worden geïdentificeerd teneinde de traceerbaarheid van het biologische of omschakelingsproduct in kwestie te waarborgen. Die informatie wordt tevens aan de controleautoriteiten of de controleorganen van de importeurs ter beschikking gesteld.

zij zijn juridisch gevestigd in één lidstaat of derde land;

zij zijn bevoegd om controles uit te voeren teneinde erop toe te zien dat aan de in artikel 45, lid 1, onder a), b), i), en c), vastgestelde voorwaarden wordt voldaan met betrekking tot biologische producten en omschakelingsproducten die bestemd zijn voor invoer in de Unie;

zij bieden adequate garanties qua objectiviteit en onpartijdigheid en zijn vrij van elk belangenconflict wat de uitoefening van hun controletaken betreft;

in het geval van controleorganen, worden deze geaccrediteerd overeenkomstig de ter zake relevante geharmoniseerde norm inzake „Conformiteitsbeoordeling — Eisen voor certificatie-instellingen die certificaten toekennen aan producten, processen en diensten” waarvan de referentie is bekendgemaakt in het Publicatieblad van de Europese Unie;

zij beschikken over de nodige deskundigheid, uitrusting en infrastructuur voor het verrichten van controletaken, alsmede over voldoende geschikte, gekwalificeerde en ervaren medewerkers, en

zij voldoen aan extra criteria die bij een krachtens lid 7 vastgestelde gedelegeerde handeling bepaald kunnen worden.

een nationaal accreditatie-instantie in de Unie overeenkomstig Verordening (EG) nr. 765/2008, of

een accreditatie-instantie buiten de Unie die ondertekenaar is van een multilaterale erkenningsregeling onder de auspiciën van het IAF (International Accreditation Forum).

tot wijziging van lid 2 van dit artikel door aanvullende criteria aan de reeds vastgestelde criteria toe te voegen die gelden voor de in lid 1 van dit artikel bedoelde erkenning, van de controleautoriteiten en controleorganen, en voor de intrekking van de erkenning, of door die aanvullende criteria te wijzigen;

tot aanvulling van deze verordening wat betreft:

de namen en adressen van de bevoegde autoriteiten, en

de namen, adressen en codenummers van de controleautoriteiten en controleorganen.

de afwijkingen bedoeld in bijlage II, deel I, punt 1.8.5 en van bijlage II, deel II, punten 1.3.4.3 en 1.3.4.4, met uitzondering van bijlage II, deel II, punt 1.3.4.4.2, op een eerdere datum dan 31 december 2035 te beëindigen, dan wel tot na die datum te verlengen, of

de afwijking bedoeld in bijlage II, deel II, punt 1.3.4.4.2 te beëindigen.

de informatie beschikbaar die wordt verstrekt in de databank, als bedoeld in artikel 26, lid 1, en in de systemen als bedoeld in artikel 26, lid 2, en, in voorkomend geval, in de systemen als bedoeld in artikel 26, lid 3;

de informatie beschikbaar over de afwijkingen die zijn toegekend overeenkomstig bijlage II, deel I, punt 1.8.5, en bijlage II, deel II, punten 1.3.4.3 en 1.3.4.4, en

de informatie beschikbaar over de beschikbaarheid op de Uniemarkt van biologische eiwithoudende diervoeders voor pluimvee en varkens en over de toelatingen die zijn verleend overeenkomstig bijlage II, deel II, punten 1.9.3.1, onder c), en 1.9.4.2, onder c).

biologisch plantaardig teeltmateriaal;

biologische dieren die vallen onder de afwijkingen bedoeld in bijlage II, deel II, punten 1.3.4.3 en 1.3.4.4;

biologische eiwithoudende diervoeders die bestemd zijn voor het voederen van pluimvee en varkens die zijn onderworpen aan de toelatingen als bedoeld in bijlage II, deel II, punten 1.9.3.1, onder c), en 1.9.4.2, onder c).

als levensmiddel of diervoeder gebruikte gist,

maté, suikermaïs, wijnrankbladeren, palmharten, hopscheuten en andere soortgelijke eetbare delen van planten en daaruit geproduceerde producten;

zeezout en andere zouten voor levensmiddelen en diervoeders;

cocons van zijderupsen, geschikt om te worden afgehaspeld;

natuurlijke gommen en harsen;

bijenwas;

etherische oliën;

kurken (stoppen) van natuurkurk, niet geperst en zonder bindmiddelen;

katoen, niet gekaard of gekamd;

wol, niet gekaard of gekamd;

ongelooide en onbehandelde huiden;

traditionele kruidenpreparaten op basis van planten.

het kweken van planten voor de teelt van sierplanten en kruiden in potten die samen met de potten aan de eindconsument worden verkocht;

het kweken van zaailingen of plantgoed in containers voor verdere verplanting.

1.7.1.

Planten en plantaardige producten mogen pas als biologische producten worden beschouwd wanneer de in deze verordening vastgestelde productievoorschriften in acht zijn genomen met betrekking tot de percelen gedurende een omschakelingsperiode van ten minste twee jaar vóór het inzaaien of, in het geval van grasland of meerjarige voedergewassen, gedurende een periode van ten minste twee jaar vóór het gebruik ervan als biologische diervoeders, of, in het geval van andere meerjarige gewassen dan voedergewassen, gedurende een periode van ten minste drie jaar vóór de eerste oogst van biologische producten.

1.7.2.

Wanneer de grond of één of meer percelen daarvan zijn verontreinigd met niet voor gebruik in de biologische productie toegelaten producten of stoffen, kan de bevoegde autoriteit besluiten de in punt 1.7.1 bedoelde omschakelingsperiode voor de grond of de percelen in kwestie te verlengen.

1.7.3.

In het geval van een behandeling met een niet voor gebruik in de biologische productie toegelaten product of stof moet de bevoegde autoriteit een nieuwe omschakelingsperiode opleggen overeenkomstig punt 1.7.1.

Die periode kan in de volgende twee gevallen worden ingekort:

1.7.4.

In de in de punten 1.7.2 en 1.7.3 bedoelde gevallen moet de duur van de omschakelingsperiode worden vastgesteld met inachtneming van de volgende vereisten:

1.7.4.1.

De lidstaten stellen de Commissie en de andere lidstaten in kennis van besluiten die zij nemen ter vaststelling van verplichte maatregelen met betrekking tot behandeling met een product dat of een stof die niet is toegelaten voor gebruik in de biologische productie.

1.7.4.2.

In geval van behandelingen met een product dat of een stof die niet is toegelaten voor gebruik in de biologische productie, is punt 1.7.5, onder b), niet van toepassing.

1.7.5.

In het geval van bij de biologische dierlijke productie betrokken grond:

1.8.1.

Voor de productie van andere planten en plantaardige producten dan plantaardig teeltmateriaal, mag alleen biologisch plantaardig teeltmateriaal worden gebruikt.

1.8.2.

Om biologisch plantaardig teeltmateriaal te verkrijgen dat moet worden gebruikt voor de productie van andere producten dan plantaardig teeltmateriaal moeten de moederplant en, in voorkomend geval, andere voor de productie van plantaardig teeltmateriaal bestemde planten, ten minste één generatie of, in het geval van blijvende gewassen, ten minste één generatie gedurende twee teeltseizoenen, zijn geproduceerd overeenkomstig deze verordening.

1.8.3.

Bij het kiezen van biologisch plantaardig teeltmateriaal moeten exploitanten de voorkeur geven aan biologisch plantaardig teeltmateriaal dat geschikt is voor de biologische landbouw.

1.8.4.

Voor de productie van biologische rassen die geschikt zijn voor de biologische productie worden de biologische kweekactiviteiten verricht in biologische omstandigheden, en ligt de nadruk op de vergroting van de genetische diversiteit, het vertrouwen op het natuurlijke voortplantingsvermogen, en op agronomische prestaties, ziekteresistentie en aanpassing aan diverse plaatselijke bodem- en klimaatomstandigheden.

Alle vermeerderingspraktijken met uitzondering van meristeemteelt moeten onder gecertificeerd biologisch beheer worden uitgevoerd.

1.8.5.

Gebruik van plantaardig omschakelingsteeltmateriaal en plantaardig niet-biologisch teeltmateriaal

1.8.5.1.

Indien uit de gegevens van de in artikel 26, lid 1, bedoelde databank of het in artikel 26, lid 2, onder a), bedoelde systeem, blijkt dat niet is voldaan aan de kwalitatieve of kwantitatieve behoeften van de exploitant met betrekking tot biologisch plantaardig teeltmateriaal, met uitzondering van zaailingen, kunnen de bevoegde autoriteiten, in afwijking van punt 1.8.1, het gebruik van plantaardig omschakelingsteeltmateriaal of plantaardig niet-biologisch teeltmateriaal toestaan, onder de voorwaarden die zijn vastgelegd in de punten 1.8.5.3, 1.8.5.4 en 1.8.5.5.

Alvorens om een dergelijke afwijking te verzoeken, raadpleegt de exploitant de in artikel 26, lid 1 bedoelde databank of het in artikel 26, lid 2, onder a), bedoelde systeem om na te gaan of zijn verzoek gerechtvaardigd is.

1.8.5.2.

Voor exploitanten in derde landen kunnen de overeenkomstig artikel 46, lid 1, erkende controleautoriteiten of controleorganen het gebruik van plantaardig omschakelingsteeltmateriaal of plantaardig niet-biologisch teeltmateriaal in een biologische productie-eenheid toestaan, indien biologisch plantaardig teeltmateriaal niet in voldoende hoeveelheden of in de juiste kwaliteit beschikbaar is op het grondgebied van het derde land waar de exploitant is gevestigd en onder de voorwaarden van de punten 1.8.5.3, 1.8.5.4 en 1.8.5.5.

1.8.5.3.

Niet-biologisch plantaardig teeltmateriaal mag niet worden behandeld met andere gewasbeschermingsmiddelen dan die welke krachtens artikel 24, lid 1, van deze verordening zijn toegelaten voor de behandeling van zaden, tenzij de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat overeenkomstig Verordening (EU) 2016/2031 om fytosanitaire redenen een chemische behandeling heeft voorgeschreven voor alle rassen van een bepaalde soort in het gebied waar het plantaardig teeltmateriaal zal worden gebruikt.

1.8.5.4.

De vergunning voor het gebruik van plantaardig omschakelingsteeltmateriaal of plantaardig niet-biologisch teeltmateriaal moet worden verleend voordat het gewas wordt ingezaaid.

1.8.5.5.

Vergunningen voor het gebruik van plantaardig omschakelingsteeltmateriaal of plantaardig niet-biologisch teeltmateriaal worden telkens voor één seizoen en alleen aan individuele gebruikers verleend, en de bevoegde autoriteit die verantwoordelijk is voor de vergunningen registreert de hoeveelheden toegelaten plantaardig teeltmateriaal.

1.9.1.

Bij de biologische plantaardige productie moet gebruik worden gemaakt van grondbewerkings- en teeltpraktijken die erop gericht zijn de hoeveelheid organisch bodemmateriaal te handhaven of te verhogen, de stabiliteit en de biodiversiteit van de bodem te verbeteren, en bodemverdichting en -erosie te voorkomen.

1.9.2.

De vruchtbaarheid en biologische activiteit van de bodem worden gehandhaafd en vergroot

1.9.3.

Indien de toepassing van de in de punten 1.9.1 en 1.9.2 bedoelde maatregelen niet volstaat om aan de nutritionele behoeften van de planten te voldoen, mag slechts gebruik worden gemaakt van een strikt noodzakelijke hoeveelheid meststoffen en bodemverbeteraars die krachtens artikel 24 voor gebruik in de biologische productie zijn toegelaten. De exploitanten houden een register bij van het gebruik van die producten.

1.9.4.

De in de omschakelings- en biologische productie-eenheden gebruikte totale hoeveelheid dierlijke mest als omschreven in Richtlijn 91/676/EEG, mag niet groter zijn dan 170 kg stikstof per jaar per hectare landbouwgrond. Dat maximum geldt enkel voor het gebruik van stalmest, gedroogde stalmest, gedehydrateerde pluimveemest, gecomposteerde dierlijke mest, met inbegrip van pluimveemest, gecomposteerde stalmest en vloeibare dierlijke mest.

1.9.5.

Exploitanten van landbouwbedrijven mogen met het oog op het uitrijden van mestoverschotten van biologische productie-eenheden, uitsluitend schriftelijke samenwerkingsovereenkomsten treffen met exploitanten van andere landbouwbedrijven en ondernemingen die de voorschriften inzake de biologische productie in acht nemen. Het in punt 1.9.4 vastgestelde maximum moet worden berekend op basis van alle bij een dergelijke samenwerking betrokken biologische productie-eenheden.

1.9.6.

Om de algemene bodemgesteldheid of de beschikbaarheid van nutriënten in de bodem of in de gewassen te verbeteren, mag gebruik worden gemaakt van preparaten op basis van micro-organismen.

1.9.7.

Voor het versnellen van de compostering mogen passende preparaten op basis van planten en op basis van micro-organismen worden gebruikt.

1.9.8.

Minerale stikstofmeststoffen mogen niet worden gebruikt.

1.9.9.

Het gebruik van biodynamische preparaten is toegestaan.

1.10.1.

Voor het voorkomen van schade door plaagorganismen en onkruid moet vooral worden vertrouwd op bescherming middels:

1.10.2.

Wanneer planten niet adequaat tegen plaagorganismen kunnen worden beschermd met de onder 1.10.1. bedoelde maatregelen, of wanneer een bedreiging van een gewas is vastgesteld, mag slechts gebruik worden gemaakt van een strikt noodzakelijke hoeveelheid producten en stoffen die op grond van de artikelen 9 en 24 voor gebruik in de biologische productie zijn toegelaten. De exploitanten houden een register bij waaruit de noodzaak van het gebruik van dergelijke producten moet blijken.

1.10.3.

Wat de andere producten en stoffen betreft die worden gebruikt in vallen of in verstuivers van andere producten en stoffen dan feromonen, moeten de vallen of verstuivers zo zijn ontworpen dat de gebruikte producten en stoffen niet in het milieu kunnen terechtkomen en dat zij niet met de geteelde gewassen in contact kunnen komen. Alle vallen, met inbegrip van feromoonvallen, moeten na gebruik worden verzameld en veilig worden verwijderd.

stalmest en dierlijke mest:

andere landbouwproducten dan de in punt a) vermelde, afkomstig van biologische productie-eenheden;

turf die niet met chemische producten is behandeld;

hout dat na het kappen niet chemisch is behandeld;

in punt 1.9.3 bedoelde minerale producten, water en grond.

die gebieden in ten minste de laatste drie jaar vóór de vergaring niet zijn behandeld met andere producten of stoffen dan de op grond van de artikelen 9 en 24 voor gebruik in de biologische productie toegestane;

de vergaring de stabiliteit van de natuurlijke habitat en de instandhouding van de soorten in het betrokken gebied niet nadelig beïnvloedt.

twaalf maanden voor runderen en paardachtigen die voor de vleesproductie bestemd zijn, en in elk geval gedurende niet minder dan driekwart van hun leven;

zes maanden voor schapen, geiten en varkens en voor de melkproductie bestemde dieren;

tien weken voor pluimvee dat voor de vleesproductie is bestemd, behalve pekingeenden, dat vóór de leeftijd van drie dagen in het bedrijf is binnengebracht;

zeven weken voor pekingeenden die vóór de leeftijd van drie dagen in het bedrijf zijn binnengebracht;

zes weken voor pluimvee dat voor de eierproductie is bestemd en dat vóór de leeftijd van drie dagen in het bedrijf is binnengebracht;

twaalf maanden voor bijen.

Tijdens de omschakelingsperiode moet de was worden vervangen door van de biologische bijenteelt afkomstige was.

Het gebruik van niet-biologische bijenwas is evenwel toegestaan:

drie maanden voor konijnen;

twaalf maanden voor hertachtigen.

voor de voortplanting worden natuurlijke methoden gebruikt; kunstmatige inseminatie is evenwel toegestaan;

de voortplanting mag niet worden gestimuleerd of belemmerd door behandeling met hormonen of andere stoffen met een soortgelijk effect, behalve als vorm van diergeneeskundige therapeutische behandeling van een afzonderlijk dier;

andere vormen van kunstmatige voortplanting, zoals klonen en embryotransplantatie, mogen niet worden toegepast;

de rassenkeuze moet stroken met de beginselen van biologische productie, een hoog niveau van dierenwelzijn garanderen en ertoe bijdragen dat lijden wordt voorkomen en de noodzaak tot verminking van de dieren wordt vermeden.

1.3.4.4.1.

Voor fokdoeleinden mogen niet-biologische jonge dieren worden binnengebracht wanneer een veestapel of pluimveebeslag voor het eerst wordt samengesteld. Zij worden meteen na het spenen opgefokt volgens de voorschriften voor de biologische productie. Bovendien gelden met betrekking tot de datum waarop die dieren in de veestapel of het pluimveebeslag worden opgenomen, de volgende beperkingen:

1.3.4.4.2.

Voor fokdoeleinden mogen niet-biologische volwassen mannelijke dieren en niet-biologische vrouwelijke dieren die nog geen jongen hebben, worden binnengebracht met het oog op de vernieuwing van een veestapel of pluimveebeslag. Zij worden vervolgens opgefokt in overeenstemming met de voorschriften voor de biologische productie. Bovendien gelden voor het aantal vrouwelijke dieren per jaar de volgende beperkingen:

1.3.4.4.3.

De in punt 1.3.4.4.2 vastgestelde percentages mogen tot 40 % worden verhoogd, mits de bevoegde autoriteit heeft bevestigd dat aan een van de volgende voorwaarden is voldaan:

1.3.4.4.4.

In de gevallen als bedoeld in de punten 1.3.4.4.1, 1.3.4.4.2 en 1.3.4.4.3 mogen niet-biologische dieren enkel als biologisch worden beschouwd als de in punt 1.2 bedoelde omschakelingsperiode in acht is genomen. De in punt 1.2.2 vastgelegde omschakelingsperiode begint ten vroegste zodra de dieren worden binnengebracht in de productie-eenheid in omschakeling.

1.3.4.4.5.

In de gevallen bedoeld in de punten 1.3.4.4.1 tot en met 1.3.4.4.4 worden niet-biologische dieren gescheiden gehouden van andere dieren of blijven zij identificeerbaar tot het einde van de omschakelingsperiode bedoeld in punt 1.3.4.4.4.

diervoeder moet in hoofdzaak worden verkregen op het landbouwbedrijf waar de dieren worden gehouden of bij biologische productie-eenheden of productie-eenheden in omschakeling die behoren tot andere bedrijven in dezelfde regio;

de dieren moeten worden gevoederd met biologisch of omschakelingsvoeder dat voldoet aan de voedingsbehoeften van het dier in de verschillende stadia van zijn ontwikkeling; beperkte voedering is niet toegestaan in de dierlijke productie, tenzij dit om diergeneeskundige redenen gerechtvaardigd is;

dieren worden niet gehouden onder omstandigheden of met rantsoenen die bloedarmoede kunnen veroorzaken;

mestmethoden moeten steeds volgens de normale voedingspatronen van elke soort in acht nemen en rekening houden met het welzijn van de dieren, in elk stadium van het fokproces; dwangvoedering is verboden;

met uitzondering van varkens, pluimvee en bijen, moeten de dieren, wanneer de omstandigheden dat toelaten, permanent toegang hebben tot weidegrond of tot ruwvoeder;

er mogen geen groeibevorderaars of synthetische aminozuren worden gebruikt;

dieren die gezoogd worden moeten bij voorkeur met moedermelk worden gevoed gedurende een door de Commissie overeenkomstig artikel 14, lid 3, onder a), bepaalde minimumperiode; tijdens die periode worden geen melkvervangers gebruikt die chemisch gesynthetiseerde componenten of componenten van plantaardige oorsprong bevatten;

van planten, algen, dieren of gist afkomstige voedermiddelen moeten biologisch zijn;

niet-biologische voedermiddelen afkomstig van planten, algen, dieren of gisten, diervoedermiddelen van microbiële of minerale oorsprong, diervoederadditieven en hulpstoffen mogen enkel worden gebruikt indien het gebruik ervan in de biologische productie krachtens artikel 24 is toegestaan.

1.4.2.2.1.

Biologische dieren mogen op gemeenschappelijke grond grazen, mits:

1.4.2.2.2.

Tijdens de verweidingsperiode mogen de biologische dieren grazen op niet-biologische grond wanneer zij van de ene weide naar de andere moeten lopen. Tijdens deze periode worden biologische dieren apart gehouden van andere dieren. De dieren mogen niet-biologische diervoeders tot zich nemen in de vorm van gras en andere vegetatie waarop zij grazen:

mag gemiddeld maximaal 25 % van het voederrantsoen bestaan uit omschakelingsdiervoeders van het tweede omschakelingsjaar. Wanneer dit omschakelingsdiervoeder afkomstig is van het bedrijf waar het vee wordt gehouden, kan dit percentage worden opgetrokken tot 100, en

mag maximaal 20 % van de totale gemiddelde hoeveelheid aan de dieren gevoederde diervoeders bestaan uit begrazing of oogst van percelen blijvend grasland, blijvende voedergewassen of eiwithoudende gewassen die in het kader van biologisch beheer tijdens het eerste omschakelingsjaar zijn ingezaaid, op voorwaarde dat die percelen van het eigen bedrijf zijn.

ten minste 60 % van de diervoeders moet afkomstig zijn van het landbouwbedrijf zelf of, wanneer dit niet haalbaar of zulk diervoeder niet beschikbaar is, worden geproduceerd in samenwerking met andere biologische productie-eenheden of productie-eenheden in omschakeling en diervoederbedrijven die diervoeders en diervoedermiddelen uit dezelfde regio gebruiken. Dit percentage wordt met ingang van 1 januari 2023 verhoogd tot 70 %.

dieren moeten, wanneer de omstandigheden dit toelaten, toegang hebben tot weidegrond om te grazen;

onverminderd het bepaalde in punt b), moeten mannelijke runderen van meer dan één jaar toegang hebben tot weidegrond of tot een openluchtruimte;

wanneer dieren tijdens de graastijd toegang hebben tot weidegrond en in winterstalling bewegingsvrijheid genieten, kan worden afgezien van de verplichting om gedurende de wintermaanden openluchtruimten te verschaffen;

foksystemen moeten zijn gebaseerd op maximaal gebruik van graasweidegrond, naargelang de beschikbaarheid van weidegrond gedurende de verschillende perioden van het jaar;

ten minste 60 % van de droge stof van het dagrantsoen moet bestaan uit ruwvoer, verse of gedroogde voedergewassen of kuilvoer. Voor dieren in de zuivelindustrie kan dit percentage bij het begin van de lactatie gedurende maximaal drie maanden tot 50 % worden verlaagd.

vloeren van de huisvesting moeten vlak zijn maar niet glad;

huisvesting moet zijn voorzien van een comfortabele, schone en droge lig- of rustruimte met een toereikende oppervlakte en met een dichte bodem zonder lattenconstructie. In de rustruimte moet worden gezorgd voor ruim voldoende en droog strooisel. Het strooisel moet bestaan uit stro of andere geschikte natuurlijke materialen. Het strooisel mag worden verbeterd en verrijkt met minerale producten die krachtens artikel 24 als meststof of bodemverbeteringsmiddel zijn toegelaten voor gebruik in de biologische productie;

onverminderd artikel 3, lid 1, eerste alinea, onder a), en artikel 3, lid 1, tweede alinea, van Richtlijn 2008/119/EG van de Raad (3) is het verboden kalveren ouder dan een week in individuele kisten onder te brengen tenzij het gaat om individuele dieren gedurende een beperkte tijd en voor zover deze praktijk gerechtvaardigd is om veterinaire redenen.

wanneer een kalf om diergeneeskundige redenen individueel wordt behandeld, moet het in ruimten met een vaste vloer worden gehouden en moet het de beschikking hebben over ligstro. Het kalf moet zich gemakkelijk kunnen omdraaien en moet gemakkelijk languit kunnen gaan liggen.

ten minste 60 % van de diervoeders moet afkomstig zijn van het landbouwbedrijf zelf of, wanneer dit niet haalbaar of zulk diervoeder niet beschikbaar is, worden geproduceerd in samenwerking met andere biologische productie-eenheden of productie-eenheden in omschakeling en diervoederbedrijven die diervoeders en diervoedermiddelen uit dezelfde regio gebruiken. Dit percentage wordt met ingang van 1 januari 2023 verhoogd tot 70;

dieren moeten, wanneer de omstandigheden dit toelaten, toegang hebben tot weidegrond om te grazen;

wanneer dieren tijdens de graastijd toegang hebben tot weidegrond en in winterstalling bewegingsvrijheid genieten, kan worden afgezien van de verplichting om gedurende de wintermaanden openluchtruimten te verschaffen;

foksystemen moeten zijn gebaseerd op maximaal gebruik van graasweidegrond, naargelang de beschikbaarheid van weidegrond gedurende de verschillende perioden van het jaar;

ten minste 60 % van de droge stof van het dagrantsoen moet bestaan uit ruwvoer, verse of gedroogde voedergewassen of kuilvoer. Voor vrouwelijke hertachtigen in de melkproductie kan dit percentage bij het begin van de lactatie gedurende maximaal drie maanden tot 50 % worden verlaagd;

het natuurlijk grazen in de omheinde ruimte moet tijdens de vegetatie verzekerd worden. Omheinde ruimten, waar tijdens de periode van de vegetatie de voeding via het grazen niet verzekerd kan worden, zijn niet toegelaten;

bijkomende voeding is enkel toegestaan indien er wegens ongunstige weersomstandigheden niet kan worden gegraasd;

landbouwdieren moeten in een omheind leefgebied schoon en vers drinkwater ter beschikking hebben. Indien er geen voor dieren gemakkelijk toegankelijke natuurlijke waterbron ter beschikking is, moet er in drinkplaatsen voorzien worden.

hertachtigen moeten beschikken over schuilplaatsen, beschutte plaatsen en hekken die de dieren geen schade berokkenen;

in omheinde ruimten voor gewone hertachtigen moet voor de dieren de mogelijkheid voorzien worden om in modder te rollen, om zo hun huid te onderhouden en hun temperatuur in evenwicht te houden;

de vloeren van de huisvesting moeten vlak zijn maar niet glad;

huisvesting moet zijn voorzien van een comfortabele, schone en droge lig- of rustruimte met een toereikende oppervlakte en met een dichte bodem zonder lattenconstructie. In de rustruimte moet worden gezorgd voor ruim voldoende en droog strooisel. Het strooisel moet bestaan uit stro of andere geschikte natuurlijke materialen. Het strooisel mag worden verbeterd en verrijkt met minerale producten die krachtens artikel 24 als meststof of bodemverbeteraar voor gebruik in de biologische productie zijn toegelaten;

de voederplaatsen moeten geplaatst worden op plaatsen die beschermd zijn tegen weersinvloeden en toegankelijk zijn voor de dieren en verzorgers. Op plaatsen waar er voederbakken staan moet de bodem verhard zijn en de installatie om te voederen moet onder een afdak staan;

indien er niet voortdurend toegang tot diervoeder is, moeten de voederplaatsen zo ingericht zijn dat alle dieren tegelijkertijd kunnen eten.

ten minste 30 % van de diervoeders moet afkomstig zijn van het landbouwbedrijf zelf of, wanneer dit niet haalbaar of zulk diervoeder niet beschikbaar is, worden geproduceerd in samenwerking met andere biologische of omschakelingsproductie-eenheden en diervoederbedrijven die diervoeders en diervoedermiddelen uit dezelfde regio gebruiken;

het dagrantsoen moet worden aangevuld met ruwvoer, verse of gedroogde voedergewassen of kuilvoer;

indien landbouwers er niet in slagen eiwithoudende diervoeders uitsluitend uit biologische productie te verkrijgen, en de bevoegde autoriteit heeft bevestigd dat biologische eiwithoudende diervoeders niet in voldoende hoeveelheid beschikbaar zijn, mogen niet-biologische eiwithoudende diervoeders worden gebruikt tot en met 31 december 2025, mits aan de volgende voorwaarden is voldaan:

de vloeren van de huisvesting moeten vlak zijn maar niet glad;

de huisvesting moet zijn voorzien van een comfortabele, schone en droge lig- of rustruimte met een toereikende oppervlakte en met een dichte bodem zonder lattenconstructie. In de rustruimte moet worden gezorgd voor ruim voldoende en droog strooisel. Het strooisel moet bestaan uit stro of andere geschikte natuurlijke materialen. Het strooisel mag worden verbeterd en verrijkt met minerale producten die krachtens artikel 24 als meststof of bodemverbeteraars voor gebruik in de biologische productie zijn toegelaten;

er moet altijd een bed van stro of een ander geschikt materiaal voorhanden zijn dat groot genoeg is om ervoor te zorgen dat alle varkens in een omheinde ruimte gelijktijdig kunnen liggen in de positie die het meest ruimte in beslag neemt;

zeugen moeten in groepen worden gehouden, behalve in de laatste fase van de dracht en tijdens de zoogtijd, wanneer zeugen zich vrijelijk in hun omheinde ruimte moeten kunnen bewegen en hun beweging alleen kortstondig mag worden beperkt;

onverminderd aanvullende vereisten met betrekking tot stro moeten zeugen een aantal dagen voor de verwachte worp een hoeveelheid stro of ander geëigend natuurlijk materiaal krijgen die groot genoeg is om een nest te maken;

varkens moeten in de bewegingsruimten kunnen mesten en wroeten. De onderlaag voor het wroeten mag uit verschillende soorten materiaal bestaan.

81 dagen voor kippen;

150 dagen voor kapoenen;

49 dagen voor Pekingeenden;

70 dagen voor vrouwelijke Barbarijse eenden;

84 dagen voor mannelijke Barbarijse eenden;

92 dagen voor Mallardeenden;

94 dagen voor parelhoenders;

140 dagen voor mannelijke kalkoenen en braadganzen, en

100 dagen voor vrouwelijke kalkoenen.

ten minste 30 % van de diervoeders moet afkomstig zijn van het landbouwbedrijf zelf of, wanneer dit niet haalbaar of zulk diervoeder niet beschikbaar is, worden geproduceerd in samenwerking met andere biologische of productie-eenheden in omschakeling en diervoederbedrijven die diervoeders en diervoedermiddelen uit dezelfde regio gebruiken;

het dagrantsoen moet worden aangevuld met ruwvoer, verse of gedroogde voedergewassen of kuilvoer;

indien landbouwers er niet in slagen eiwithoudende diervoeders voor pluimveesoorten uitsluitend uit biologische productie te verkrijgen, en de bevoegde autoriteit heeft bevestigd dat biologische eiwithoudende diervoeders niet in voldoende hoeveelheid beschikbaar zijn, mogen niet-biologische eiwithoudende diervoeders worden gebruikt tot en met 31 december 2025, mits aan de volgende voorwaarden is voldaan:

ten minste één derde van het vloeroppervlak moet dicht zijn, dat wil zeggen zonder latten- of roosterconstructie, en moet bedekt zijn met strooisel, zoals stro, houtkrullen, zand of turfmolm;

in pluimveestallen voor leghennen moet een voldoende groot gedeelte van het voor de kippen beschikbare vloeroppervlak beschikbaar zijn voor het opvangen van de uitwerpselen van de vogels;

de stallen moeten telkens na het houden van een partij pluimvee worden leeggemaakt. De stallen en toebehoren moeten dan worden gereinigd en ontsmet. Bovendien moeten de uitlopen telkens na het houden van een partij pluimvee gedurende een door de lidstaten te bepalen periode vrij worden gehouden om de vegetatie te laten aangroeien. Die voorschriften zijn niet van toepassing op pluimvee dat niet in partijen wordt gefokt, niet in uitlopen wordt gehouden en de hele dag vrij kan rondlopen;

pluimvee moet gedurende ten minste één derde van zijn leven toegang hebben tot een openluchtruimte. Leghennen en mestpluimvee moeten evenwel gedurende ten minste één derde van hun leven toegang hebben tot een openluchtruimte, behalve wanneer op basis van de Uniewetgeving tijdelijke beperkingen zijn opgelegd;

de dieren moeten vanaf een zo jong mogelijke leeftijd als praktisch haalbaar is en wanneer de fysiologische en fysieke omstandigheden dit toelaten, onafgebroken toegang hebben tot de open lucht behalve wanneer op grond van Uniewetgeving tijdelijke beperkingen zijn opgelegd;

in afwijking van punt 1.6.5, geldt voor broedvogels en jonge hennen jonger dan 18 weken dat wanneer aan de voorwaarden van punt 1.7.3 met betrekking tot op grond van de Uniewetgeving opgelegde beperkingen en verplichtingen in verband met de bescherming van de volksgezondheid en de diergezondheid is voldaan, en aan broedvogels en jonge hennen jonger dan 18 weken hierdoor de toegang tot ruimten in de open lucht wordt verhinderd, veranda’s als openluchtruimten worden beschouwd en in dergelijke gevallen voorzien zijn van een barrière van metaalgaas om andere vogels buiten te houden;

in openluchtruimtes voor pluimvee moeten de dieren gemakkelijk toegang hebben tot voldoende drinkbakken;

de openluchtruimten voor pluimvee moeten voor het grootste deel zijn begroeid;

wanneer de uitloop als gevolg van bijvoorbeeld langdurige sneeuw of zeer droge weersomstandigheden weinig voeder te bieden heeft, moet het rantsoen van het pluimvee worden aangevuld met ruwvoer;

pluimvee dat binnen wordt gehouden als gevolg van beperkingen of verplichtingen die op grond van de Uniewetgeving zijn opgelegd, moet permanent toegang hebben tot voldoende hoeveelheden ruwvoer en geschikt materiaal om aan zijn ethologische behoeften te voldoen;

waterpluimvee moet toegang hebben tot een waterloop, een vijver, een meer of een poel wanneer de weersomstandigheden en de hygiëneomstandigheden dit toelaten, teneinde te voldoen aan de soortspecifieke behoeften van deze dieren en de voor hen geldende welzijnsvoorschriften; wanneer de weersomstandigheden dergelijke toegang niet toelaten, moeten deze dieren toegang hebben tot water waarin zij hun kop kunnen onderdompelen om hun veren te reinigen;

het daglicht mag met kunstlicht worden aangevuld tot een maximum van 16 uur licht per dag, met een ononderbroken nachtelijke rustperiode zonder kunstlicht van minstens acht uur;

de totale nuttige oppervlakte in pluimveestallen voor het afmesten van pluimvee van een productie-eenheid bedraagt maximaal 1 600 m2;

in een enkel compartiment van een pluimveestal mogen niet meer dan 3 000 leghennen worden gehouden.

ten minste 70 % van de diervoeders moet afkomstig zijn van het landbouwbedrijf zelf of, wanneer dit niet haalbaar en zulk diervoeder niet beschikbaar is, worden geproduceerd in samenwerking met andere biologische productie-eenheden of productie-eenheden in omschakeling en diervoederbedrijven die diervoeders en diervoedermiddelen uit dezelfde regio gebruiken.

konijnen moeten, wanneer de omstandigheden dit toelaten, toegang hebben tot weidegrond om te grazen;

houderijsystemen moeten zijn gebaseerd op maximaal gebruik van graasweidegrond, naargelang de beschikbaarheid van weidegrond tijdens de verschillende perioden van het jaar;

vezelrijke voeder zoals stro en/of hooi moeten worden verstrekt wanneer er onvoldoende gras is. Het aandeel van gewassen in het voeder bedraagt minstens 60 %.

huisvesting moet zijn voorzien van een comfortabele, schone en droge lig- of rustruimte met een toereikende oppervlakte en met een dichte bodem zonder lattenconstructie. In de rustruimte moet worden gezorgd voor ruim voldoende en droog strooisel. Het strooisel moet bestaan uit stro of andere geschikte natuurlijke materialen. Het strooisel mag worden verbeterd en verrijkt met minerale producten die krachtens artikel 24 als meststof of bodemverbeteraars voor gebruik in de biologische productie zijn toegelaten;

konijnen worden in groep gehouden;

konijnenhouderijen gebruiken sterke rassen die zijn aangepast aan de buitenomstandigheden;

konijnen hebben toegang tot:

na afloop van het productieseizoen moeten in de bijenkasten nog voldoende honing- en stuifmeelvoorraden aanwezig zijn om de bijen in staat te stellen de winter door te komen;

het voederen van bijenkolonies is slechts toegestaan wanneer het overleven van de kolonie door klimatologische omstandigheden in gevaar is. Voor het voederen moet in zulk geval gebruik worden gemaakt van biologische honing, biologische suikerstropen of biologische suiker.

voor de bescherming van ramen, kasten en raten, met name tegen plaagorganismen, mogen alleen rodenticiden, gebruikt in vallen, en daarvoor geschikte producten en stoffen worden gebruikt die op grond van de artikelen 9 en 24 voor gebruik in de biologische productie zijn toegelaten;

fysische behandelingen voor de ontsmetting van de bijenstallen, zoals het gebruik van stoom en rechtstreeks vuur, zijn toegestaan;

het vernietigen van het mannelijk broed is enkel toegestaan als middel om besmetting door Varroa destructor tegen te gaan;

indien de kolonies ondanks alle preventieve maatregelen toch ziek worden of besmet geraken, moeten zij onmiddellijk worden behandeld, zo nodig door hen in speciale bijenstallen af te zonderen;

bij besmetting met Varroa destructor is het gebruik van mierenzuur, melkzuur, azijnzuur, oxaalzuur, menthol, thymol, eucalyptol en kamfer toegestaan;

gedurende de periode waarin een behandeling wordt toegepast met chemisch gesynthetiseerde, allopathische producten — waaronder antibiotica — die niet behoren tot de op grond van de artikelen 9 en 24 voor gebruik in de biologische productie toegelaten producten en stoffen, moeten de behandelde kolonies in speciale bijenstallen worden afgezonderd en moet alle bijenwas worden vervangen door bijenwas die afkomstig is van de biologische bijenteelt. Daarna geldt voor die kolonies de in punt 1.2.2 vastgestelde omschakelingsperiode van twaalf maanden.

de vernietiging van bijen in de raten als methode voor de winning van bijenteeltproducten is verboden;

verminking, zoals het knippen van de vleugels van koninginnen, is verboden.

bijenstallen staan op plaatsen die de beschikbaarheid garanderen van de bronnen van nectar en stuifmeel die voornamelijk bestaan uit biologisch geproduceerde gewassen of, in voorkomend geval, van spontane vegetatie of niet-biologisch beheerde bossen of gewassen die alleen behandeld worden met slechts licht milieubelastende technieken;

bijenstallen staan op voldoende afstand van bronnen die tot verontreiniging van de bijenteeltproducten of tot een slechte gezondheid van de bijen kunnen leiden;

de bijenkasten moeten zo geplaatst zijn dat bronnen van nectar en stuifmeel binnen een straal van 3 km van de locatie van de bijenkasten hoofdzakelijk bestaan uit biologisch geproduceerde gewassen of spontane vegetatie of gewassen waarop slechts licht milieubelastende technieken worden toegepast die gelijkwaardig zijn aan die welke zijn beschreven in de artikelen 28 en 30 van Verordening (EU) nr. 1305/2013, en die geen gevolgen kunnen hebben voor de biologische status van de bijenteeltproductie. Die bepaling is niet van toepassing op gebieden waar geen bloei plaatsvindt, of wanneer de bijenkolonies in rust zijn;

de kasten en het bij de bijenteelt gebruikte materiaal moeten in essentie vervaardigd zijn uit natuurlijke materialen die geen verontreinigingsgevaar opleveren voor het milieu of de bijenteeltproducten;

de bijenwas voor nieuwe ramen moet afkomstig zijn van biologische productie-eenheden;

in de kasten mogen alleen natuurlijke producten zoals propolis, was en plantaardige oliën worden gebruikt;

tijdens de honingwinning is het gebruik van synthetische chemische repellenten verboden;

het is verboden honing te winnen uit raten die broed bevatten;

de bijenteelt in gebieden of zones die door de lidstaten zijn aangemerkt als ongeschikt voor de biologische bijenteelt, mag niet als biologisch worden beschouwd.

de gebieden waar het zeewier groeit, geschikt zijn vanuit gezondheidsoogpunt en zich in zeer goede ecologische toestand bevinden als omschreven in Richtlijn 2000/60/EG, of waarvan de kwaliteit gelijk is aan die van:

de verzameling geen significante negatieve impact heeft op de stabiliteit van het natuurlijke ecosysteem of de instandhouding van de soorten in het vergaringsgebied.

in alle stadia van de productie, van het vergaren van juveniele algen tot de oogst, moeten duurzame praktijken worden gehanteerd;

om de instandhouding van een brede genetische diversiteit te garanderen, moeten geregeld juveniele algen in het wild worden vergaard om de diversiteit van binnenkweekbestanden te handhaven en te verhogen;

meststoffen mogen niet worden gebruikt, tenzij in binnenfaciliteiten en mits zij daartoe krachtens artikel 24 voor gebruik in de biologische productie zijn toegelaten.

24 maanden voor voorzieningen die niet kunnen worden geleegd, gereinigd en ontsmet;

twaalf maanden voor voorzieningen die zijn geleegd of stilgelegd;

zes maanden voor voorzieningen die zijn geleegd, gereinigd en ontsmet;

drie maanden voor in open water gelegen voorzieningen, onder meer voor de productie van tweekleppige weekdieren.

biologische aquacultuur moet gebaseerd zijn op de kweek van jonge dieren die afkomstig zijn van biologisch reproductiemateriaal en van biologische productie-eenheden;

er moet gebruik worden gemaakt van plaatselijk gekweekte soorten en de reproductie moet erop gericht zijn stammen te produceren die beter zijn aangepast aan de productieomstandigheden, waarbij de gezondheid en het welzijn van de dieren worden verzekerd en de voedselbronnen goed worden benut. De bewijsstukken met betrekking tot de oorsprong en de behandeling van de dieren moeten ter beschikking van de bevoegde autoriteit of, in voorkomend geval, de controleautoriteit of het controleorgaan worden gehouden;

er moeten soorten worden gekozen die robuust zijn en kunnen worden geproduceerd zonder significante schade aan wilde bestanden toe te brengen;