Verordening 2019/1241 - Instandhouding van visbestanden en de bescherming van mariene ecosystemen door middel van technische maatregelen - Hoofdinhoud

VERORDENING (EU) 2019/1241 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD

van 20 juni 2019

betreffende de instandhouding van visbestanden en de bescherming van mariene ecosystemen door middel van technische maatregelen, tot wijziging van de Verordeningen (EG) nr. 1967/2006 en (EG) nr. 1224/2009 van de Raad en de Verordeningen (EU) nr. 1380/2013, (EU) 2016/1139, (EU) 2018/973, (EU) 2019/472 en (EU) 2019/1022 van het Europees Parlement en de Raad, en tot intrekking van de Verordeningen (EG) nr. 894/97, (EG) nr. 850/98, (EG) nr. 2549/2000, (EG) nr. 254/2002, (EG) nr. 812/2004 en (EG) nr. 2187/2005 van de Raad

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name artikel 43, lid 2,

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

Na toezending van het ontwerp van wetgevingshandeling aan de nationale parlementen,

Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité (1),

Gezien het advies van het Comité van de Regio’s (2),

Handelend volgens de gewone wetgevingsprocedure (3),

Overwegende hetgeen volgt:

HEBBEN DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

HOOFDSTUK I

ALGEMENE BEPALINGEN

Artikel 1

Onderwerp

Bij deze verordening worden technische maatregelen vastgesteld ten aanzien van:

Artikel 2

Toepassingsgebied

• 1. 

  Deze verordening is van toepassing op de activiteiten die worden uitgeoefend door vissersvaartuigen van de Unie en onderdanen van de lidstaten, onverminderd de primaire verantwoordelijkheid van de vlaggenstaat, in de in artikel 5 bedoelde visserijzones, en door vissersvaartuigen die de vlag voeren van en geregistreerd zijn in derde landen, wanneer zij in de Uniewateren vissen.

• 2. 

  De artikelen 7, 10, 11 en 12 zijn tevens van toepassing op recreatievisserij. In gevallen waarbij recreatievisserij een significante impact heeft op een bepaalde regio, is de Commissie bevoegd op grond van artikel 15 en overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen tot wijziging van deze verordening vast te stellen door te bepalen dat de relevante bepalingen van artikel 13 of deel A of C van de bijlagen V tot en met X ook van toepassing zijn op recreatievisserij.

• 3. 

  Onder de in de artikelen 25 en 26 vastgestelde voorwaarden zijn de in deze verordening vastgestelde technische maatregelen niet van toepassing op visserijactiviteiten die uitsluitend worden uitgeoefend ten behoeve van:

Artikel 3

Doelstellingen

• 1. 

  Als instrumenten ter ondersteuning van de uitvoering van het GVB dragen technische maatregelen bij aan de doelstellingen van het GLB die zijn vastgelegd in de toepasselijke bepalingen van artikel 2 van Verordening (EU) nr. 1380/2013.

• 2. 

  Technische maatregelen dragen met name bij tot het halen van de volgende doelstellingen:

Artikel 4

Streefdoelen

• 1. 

  Technische maatregelen zijn erop gericht te verzekeren dat:

• 2. 

  De mate waarin ten aanzien van die streefdoelen vooruitgang is geboekt, wordt geëvalueerd in het kader van de in artikel 31 bedoelde verslagleggingsprocedure.

Artikel 5

Afbakening van visserijzones

Voor de toepassing van deze verordening gelden de volgende geografische afbakeningen van visserijzones:

• a) 

  „Noordzee”: de Uniewateren in de ICES-sectoren (23) 2a en 3a en ICES-deelgebied 4;

• b) 

  „Oostzee”: de Uniewateren in de ICES-sectoren 3b, 3c en 3d;

• c) 

  „noordwestelijke wateren”: de Uniewateren in de ICES-deelgebieden 5, 6 en 7;

• d) 

  „zuidwestelijke wateren”: de ICES-deelgebieden 8, 9 en 10 (Uniewateren) en de Cecaf-sectoren (24) 34.1.1, 34.1.2 en 34.2.0 (Uniewateren);

• e) 

  „Middellandse Zee”: de maritieme wateren van de Middellandse Zee ten oosten van 5°36′ W;

• f) 

  „Zwarte Zee”: de wateren in geografisch GFCM-deelgebied 29 van de zoals omschreven in bijlage I bij Verordening (EU) nr. 1343/2011 van het Europees Parlement en de Raad (25);

• g) 

  „Uniewateren in de Indische Oceaan en het westelijke deel van de Atlantische Oceaan”: de wateren rond Guadeloupe, Frans-Guyana, Martinique, Mayotte, Réunion en Sint-Maarten onder de soevereiniteit of jurisdictie van een lidstaat;

• h) 

  „gereglementeerde gebied van de NEAFC”: dat deel van het NEAFC-verdragsgebied dat buiten de wateren ligt waarin de verdragsluitende partijen bij de NEAFC jurisdictie over de visserij uitoefenen, zoals omschreven in Verordening (EU) nr. 1236/2010 van het Europees Parlement en de Raad (26);

• i) 

  „GFCM-overeenkomstgebied”: de Middellandse Zee, de Zwarte Zee en de daarmee in verbinding staande wateren, zoals gedefinieerd in Verordening (EU) nr. 1343/2011 van het Europees Parlement en de Raad.

Artikel 6

Definities

Voor de toepassing van deze verordening gelden, naast de in artikel 4 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 vastgestelde definities, de volgende definities:

• 1. 

  „exploitatiepatroon”: de manier waarop de visserijsterfte is verdeeld over het leeftijds- en grootteprofiel van een bestand;

• 2. 

  „selectiviteit”: een kwantitatieve aanduiding die wordt weergegeven als de waarschijnlijkheid dat biologische rijkdommen van de zee van een bepaalde grootte en/of soort wordt gevangen;

• 3. 

  „gerichte visserij”: op een specifieke soort of groep soorten gerichte visserijinspanning die bij gedelegeerde handelingen overeenkomstig artikel 27, lid 7, van deze verordening op regionaal niveau nader kan worden bepaald;

• 4. 

  „goede milieutoestand”: de in artikel 3, lid 5, van Richtlijn 2008/56/EG gedefinieerde milieutoestand van mariene wateren;

• 5. 

  „staat van instandhouding van een soort”: de som van de invloeden die op de betrokken soort inwerken en die op lange termijn gevolgen kunnen hebben voor de verspreiding en abundantie van de populaties daarvan;

• 6. 

  „staat van instandhouding van een habitat”: de som van de invloeden die op de betrokken natuurlijke habitat en de daar voorkomende typische soorten inwerken en op lange termijn gevolgen kunnen hebben voor de natuurlijke verspreiding, de structuur en de functies van die habitat of het voortbestaan op lange termijn van de betrokken typische soorten;

• 7. 

  „kwetsbare habitat”: een habitat waarvan de staat van instandhouding, met inbegrip van de omvang en de toestand (structuur en functie) van zijn biotische en abiotische componenten, onder druk van menselijke activiteiten, met inbegrip van visserijactiviteiten, negatief wordt beïnvloed. Kwetsbare habitats omvatten met name de in bijlage I bij Richtlijn 92/43/EEG opgenomen habitattypen en de habitats van de in bijlage II bij die richtlijn opgenomen soorten, de habitats van de in bijlage I bij Richtlijn 2009/147/EG opgenomen soorten, de habitats die moeten worden beschermd om een goede milieutoestand uit hoofde van Richtlijn 2008/56/EG te bereiken en de kwetsbare mariene ecosystemen als gedefinieerd in artikel 2, onder b), van Verordening (EG) nr. 734/2008 van de Raad (27);

• 8. 

  „kwetsbare soort”: een soort waarvan de staat van instandhouding, met inbegrip van haar habitat en verspreiding en de omvang of de toestand van haar populatie, onder druk van menselijke activiteiten, met inbegrip van visserijactiviteiten, negatief wordt beïnvloed. Kwetsbare soorten omvatten met name de in de bijlagen II en IV bij Richtlijn 92/43/EEG opgenomen soorten, de soorten die onder Richtlijn 2009/147/EG vallen, en de soorten die moeten worden beschermd om een goede milieutoestand uit hoofde van Richtlijn 2008/56/EG te bereiken;

• 9. 

  „kleine pelagische soorten”: soorten zoals makreel, haring, horsmakreel, ansjovis, sardine, blauwe wijting, zilvervis, sprot en evervis;

• 10. 

  „adviesraden”: groepen van belanghebbenden die overeenkomstig artikel 43 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 zijn opgericht;

• 11. 

  „trawl”: vistuig dat actief door een of meer vissersvaartuigen wordt gesleept en bestaat uit een net dat aan de achterkant is afgesloten door een zak of een kuil;

• 12. 

  „gesleept vistuig”: trawls, Deense zegens, dreggen en vergelijkbaar vistuig die actief door het water worden gesleept door een of meer vissersvaartuigen of door een ander mechanisch systeem;

• 13. 

  „bodemtrawl”: een trawl die is ontworpen en toegerust voor gebruik op of nabij de zeebodem;

• 14. 

  „bodemspantrawl”: een bodemtrawl die gelijktijdig door twee vaartuigen wordt gesleept, waarbij elke zijde van de trawl door één vaartuig wordt gesleept. De trawl wordt horizontaal opengehouden door de afstand tussen de twee vaartuigen tijdens het slepen;

• 15. 

  „pelagische trawl”: een trawl die is ontworpen en toegerust voor gebruik in de waterkolom (het pelagiaal);

• 16. 

  „boomkor”: vistuig met een trawlnet dat horizontaal wordt opengehouden door een boom, vleugel, of een soortgelijke voorziening;

• 17. 

  „elektrische pulskor”: trawl die gebruik maakt van elektrische stroom om biologische rijkdommen van de zee te vangen;

• 18. 

  „Deense zegen” of „Schotse zegen”: een gesleept omringend vistuig dat vanaf een vaartuig wordt bediend door middel van twee lange lijnen (vislijnen), met het doel de vis naar de opening van de zegen te leiden. Dit type vistuig bestaat uit een net dat naar ontwerp vergelijkbaar is met een bodemtrawl;

• 19. 

  „landzegens”: omsluitingsnetten en gesleepte zegens die worden uitgezet vanuit een vaartuig en naar de kust worden getrokken, en die worden bediend vanaf de kust of vanuit een vaartuig dat nabij de kust is aangemeerd of geankerd;

• 20. 

  „omsluitingsnetten”: netten waarmee vis wordt gevangen door deze van opzij en van onderen te omsluiten. Deze netten zijn al dan niet voorzien van een sluitlijn;

• 21. 

  „ringzegens” of „ringnetten”: omsluitingsnet waarvan de bodem wordt samengetrokken door een sluitlijn aan de onderkant van het net, die door een reeks ringen langs de onderpees loopt, waardoor het net kan worden samengetrokken en gesloten;

• 22. 

  „dreg”: vistuig dat hetzij actief door de hoofdmotor van het vaartuig wordt gesleept (door een vaartuig gesleepte dreg), hetzij door een motorlier vanop een geankerd vaartuig wordt bediend (motordreg), voor de vangst van tweekleppigen, buikpotigen of sponsen en dat uit een zaknet of een metalen korf op een vast frame of een stang van variabele afmetingen en vorm met onderaan eventueel een rond, scherp of gekarteld blad bestaat en eventueel met steunblokken en duikplaten is uitgerust. Sommige dreggen zijn uitgerust met hydraulische apparatuur (hydraulische dreggen). Dreggen die in ondiep water, met of zonder vaartuig, met de hand of met handbediende lieren worden getrokken voor de vangst van tweekleppigen, buikpotigen of sponsen (handdreggen), worden voor de toepassing van deze verordening niet als gesleept vistuig beschouwd;

• 23. 

  „staand net”: elk soort kieuwnet, warrelnet of schakelnet dat aan de bodem is geankerd en dat is bedoeld om er vis in te laten zwemmen die in het net verstrikt of verward raakt;

• 24. 

  „drijfnet”: een net dat door drijflichamen op het wateroppervlak of op een bepaalde afstand daaronder wordt gehouden en dat vrijelijk meedrijft met de stroom of met het vaartuig waaraan het is bevestigd. Dit net mag uitgerust zijn met voorzieningen om het net te stabiliseren of het drijven ervan te beperken;

• 25. 

  „kieuwnet”: staand net dat uit een enkel net bestaat en verticaal in het water wordt gehouden door drijvers en zinkers;

• 26. 

  „warrelnet”: staand net dat bestaat uit een netwerk dat zo aan de touwen is vastgemaakt dat er meer loshangend net is dan bij een kieuwnet;

• 27. 

  „schakelnet”: staand net dat bestaat uit meerdere lagen met twee grofmazige lagen aan de buitenkant en daartussen een fijnmazig net;

• 28. 

  „combinatie van kieuw- en schakelnet”: geankerd kieuwnet in combinatie met een schakelnet, dat het onderste gedeelte vormt;

• 29. 

  „beug”: vistuig bestaande uit een hoofdlijn van variabele lengte waaraan bijlijnen (sneuen) met haken zijn bevestigd op een onderlinge afstand die wordt bepaald door de doelsoort. De hoofdlijn kan horizontaal op of nabij de bodem of verticaal geankerd zijn, of op het zeeoppervlak drijven;

• 30. 

  „korven en kubben”: voor de vangst van schaaldieren, weekdieren of vissen bestemde, op of boven de zeebodem geplaatste vallen in de vorm van kooien of manden met een of meer openingen of gaten;

• 31. 

  „handlijn”: een enkele vislijn met daaraan een of meer exemplaren kunstaas of haken met aas bevestigd;

• 32. 

  „andreaskruis”: een grijper die met een schaarbeweging bijvoorbeeld tweekleppige weekdieren of rood koraal van de zeebodem opvist;

• 33. 

  „kuil”: het achterste gedeelte van de trawl, hetzij cilindervormig, met dezelfde omtrek over de hele lengte, hetzij trechtervormig. Deze kan uit een of meer wanden (stukken netwerk) bestaan die langs de zijkanten aan elkaar zijn vastgemaakt en kan de tunnel bevatten die bestaat uit een of meer wanden die zich vlak voor de kuil in strikte zin bevinden;

34.   

„maaswijdte”

:

• 35. 

  „vierkante maas”: vierhoekige maas met twee stellen evenwijdige zijden van dezelfde nominale lengte, waarbij één stel evenwijdig is met de lengteas van het net en het andere er loodrecht op staat;

• 36. 

  „ruitvormige maas”: maas met vier zijden van dezelfde lengte waarbij de twee diagonalen van de maas loodrecht op elkaar staan en één diagonaal evenwijdig is met de lengteas van het net;

• 37. 

  „T90”: trawls, Deense zegens of soortgelijk gesleept vistuig met een kuil en tunnel uit geknoopt netwerk met ruitvormige mazen dat 90° is gedraaid, zodat het net in hoofdzaak evenwijdig met de sleeprichting loopt;

• 38. 

  „Bacoma-ontsnappingspaneel”: een ontsnappingspaneel uit knooploos netwerk met vierkante mazen dat in het bovenpaneel van de kuil is bevestigd en waarvan de onderste rand zich niet meer dan vier mazen van de pooklijn bevindt;

• 39. 

  „zeeflap”: een stuk netwerk dat langs de volledige omtrek aan de garnalentrawl is vastgemaakt vóór de kuil of de tunnel en dat in de vorm van een trechter uitloopt in een punt die is vastgemaakt aan de bodem van de garnalentrawl. Waar de zeeflap en de kuil elkaar raken, is een ontsnappingsopening gemaakt waardoor soorten of individuele dieren die te groot zijn voor de zeef, kunnen ontsnappen, terwijl de garnalen door de zeef in de kuil kunnen zwemmen;

• 40. 

  „hoogte”: het totaal van de hoogten van de natte mazen, knopen inbegrepen, in een net, wanneer dit nat is en loodrecht is gestrekt ten opzichte van de drijflijn;

• 41. 

  „onderwater- of uitzettijd”: de periode vanaf het tijdstip waarop het vistuig voor het eerst in het water wordt gelaten tot het tijdstip waarop het vistuig weer volledig aan boord is gehaald;

• 42. 

  „monitoringsensoren voor vistuig”: elektronische sensoren die op vistuig worden bevestigd voor de monitoring van de belangrijkste prestatieparameters, zoals de afstand tussen de trawlborden of het vangstvolume;

• 43. 

  „verzwaarde lijn”: lijn van haken met aas, voorzien van extra gewicht om de zinksnelheid te verhogen en zo de tijd dat de lijn wordt blootgesteld aan zeevogels te verminderen;

• 44. 

  „akoestisch afschrikmiddel”: een middel om soorten zoals zeezoogdieren uit de buurt te houden van vistuig door akoestische signalen uit te zenden;

• 45. 

  „vogelverschrikkerlijnen”: lijnen met wimpels die tijdens het vissen met van aas voorziene haken vanaf een hoog punt nabij de achtersteven van vissersvaartuigen worden gesleept om zeevogels van de haken weg te jagen;

• 46. 

  „rechtstreekse uitzetting”: het loslaten van levende wilde dieren van een specifieke soort in wateren waar deze soort natuurlijk voorkomt, teneinde de natuurlijke productie van het aquatisch milieu te benutten om het aantal voor visserij beschikbare vissen te verhogen en/of de natuurlijke aanwas te verbeteren;

• 47. 

  „overbrenging”: het proces waarin een soort opzettelijk door de mens wordt overgebracht naar en losgelaten in gebieden met gevestigde populaties van die soort;

• 48. 

  „selectiviteitsprestatie-indicator”: een referentie-instrument voor het monitoren van de vorderingen mettertijd met de verwezenlijking van de GVB-doelstelling inzake het tot een minimum beperken van ongewenste vangsten;

• 49. 

  „harpoengeweer”: een pneumatisch of mechanisch aangedreven handwapen dat een speer afschiet met het oog op onderwatervisserij;

• 50. 

  „optimaleselectiviteitslengte (Lopt)”: de op basis van het beste beschikbare wetenschappelijke advies vastgestelde gemiddelde lengte bij vangst voor een optimale groei van de individuen in een bestand.

HOOFDSTUK II

GEMEENSCHAPPELIJKE TECHNISCHE MAATREGELEN

AFDELING 1

Verboden vistuig en verboden toepassingen

Artikel 7

Verboden vistuig en verboden visserijmethoden

• 1. 

  Het is verboden mariene soorten te vangen of te oogsten met de volgende methoden:

• 2. 

  Niettegenstaande artikel 2 is dit artikel van toepassing op Unievaartuigen in internationale wateren en in de wateren van derde landen, tenzij specifiek anders bepaald in door multilaterale visserijorganisaties, uit hoofde van bilaterale of multilaterale overeenkomsten of door een derde land vastgestelde voorschriften.

AFDELING 2

Algemene beperkingen inzake vistuig en voorwaarden voor het gebruik van vistuig

Artikel 8

Algemene beperkingen op het gebruik van gesleept vistuig

• 1. 

  Voor de toepassing van de bijlagen V tot en met XI betekent de maaswijdte van gesleept vistuig als bedoeld in die bijlagen de minimummaaswijdte van elke kuil en elke tunnel die aan boord van een vissersvaartuig worden aangetroffen en aan een gesleept net zijn of kunnen worden bevestigd. Dit lid is niet van toepassing op voorzieningen voor netten die worden gebruikt om monitoringsensoren voor vistuig te bevestigen of bij gebruik in combinatie met ontsnappingsvoorzieningen voor vissen en schildpadden (zogenaamde „turtle excluder devices”). Verdere uitzonderingen ter verbetering van de grootte- of soortselectiviteit voor mariene soorten kunnen worden vastgesteld bij een gedelegeerde handeling overeenkomstig artikel 15.

• 2. 

  Lid 1 is niet van toepassing op dreggen. Tijdens een visreis waarbij dreggen aan boord worden gehouden, is echter het volgende van toepassing:

Punten b) en c) van dit lid zijn niet van toepassing op onbedoelde vangsten van soorten die vallen onder de aanlandingsverplichting van artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1380/2013. Dergelijke onbedoelde vangsten worden aangeland en op de quota in mindering gebracht.

• 3. 

  Wanneer een of meer vissersvaartuigen meer dan één net tegelijk slepen, heeft elk net dezelfde nominale maaswijdte. De Commissie is bevoegd op grond van artikel 15 en overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen die afwijken van dit lid, indien het gebruik van meerdere netten met verschillende maaswijdten leidt tot voordelen voor de instandhouding van biologische rijkdommen van de zee die ten minste gelijkwaardig zijn aan die van bestaande visserijmethoden.

• 4. 

  Het is verboden een voorziening te gebruiken die de mazen van de kuil of van enig onderdeel van gesleept vistuig verspert of de opening ervan effectief verkleint, alsmede een dergelijke, specifiek daartoe ontworpen voorziening aan boord te hebben. Dit lid geldt ook voor het gebruik van gespecificeerde voorzieningen om slijtage van gesleept vistuig te beperken en gesleept vistuig te versterken of om het ontsnappen van vangsten langs het voorste deel van gesleept tuig te beperken.

• 5. 

  De Commissie kan uitvoeringshandelingen vaststellen met nadere voorschriften inzake de specificatie van de in lid 4 bedoelde kuilen en voorzieningen. Die uitvoeringshandelingen worden gebaseerd op het beste beschikbare wetenschappelijke en technische advies en kunnen betrekking hebben op:

Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 30, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.

Artikel 9

Algemene beperkingen op het gebruik van staande netten en drijfnetten

• 1. 

  Het is verboden een of meer drijfnetten met een afzonderlijke of gezamenlijke lengte van meer dan 2,5 km aan boord te hebben of te gebruiken.

• 2. 

  Het is verboden drijfnetten te gebruiken voor de visserij op de in bijlage III vermelde soorten.

• 3. 

  Niettegenstaande lid 1 is het in de Oostzee verboden drijfnetten aan boord te hebben of te gebruiken.

• 4. 

  Het is verboden geankerde kieuwnetten, warrelnetten of schakelnetten te gebruiken voor de visserij op de volgende soorten:

• 5. 

  In afwijking van lid 4 mogen incidentele vangsten in de Middellandse Zee van ten hoogste drie exemplaren van de in dat lid bedoelde haaiachtigen aan boord worden gehouden of aangeland, tenzij het gaat om volgens het Unierecht beschermde soorten.

• 6. 

  Het is verboden geankerde kieuwnetten, warrelnetten of schakelnetten te gebruiken op plaatsen waar de kaartdiepte meer dan 200 m bedraagt.

• 7. 

  Niettegenstaande lid 6 van dit artikel:

AFDELING 3

Bescherming van kwetsbare soorten en habitats

Artikel 10

Verboden vissen en schaaldieren

• 1. 

  Het vangen, aan boord houden, overladen of aanlanden van de in bijlage IV bij Richtlijn 92/43/EEG vermelde soorten vissen of schaaldieren is verboden tenzij afwijkingen zijn verleend uit hoofde van artikel 16 van die richtlijn.

• 2. 

  Naast de in lid 1 bedoelde soorten is het voor Unievaartuigen verboden de soorten die in bijlage I zijn opgenomen of de soorten waarvoor uit hoofde van andere rechtshandelingen van de Unie een vangstverbod geldt, te bevissen, aan boord te houden, over te laden, aan te landen, op te slaan, te verkopen, uit te stallen of te koop aan te bieden.

• 3. 

  Incidenteel gevangen exemplaren van de in de leden 1 en 2 bedoelde soorten worden ongedeerd gelaten en onmiddellijk in zee teruggezet, tenzij voor wetenschappelijk onderzoek naar incidenteel gedode exemplaren overeenkomstig het toepasselijke Unierecht.

• 4. 

  De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen om de lijst in bijlage I te wijzigen, wanneer uit het beste beschikbare wetenschappelijke advies blijkt dat die lijst moet worden gewijzigd.

• 5. 

  Maatregelen die op grond van lid 4 van dit artikel worden vastgesteld, zijn erop gericht het in artikel 4, lid 1, onder b), vermelde streefdoel te bereiken en kunnen rekening houden met internationale overeenkomsten inzake de bescherming van kwetsbare soorten.

Artikel 11

Vangsten van zeezoogdieren, zeevogels en zeereptielen

• 1. 

  Het vangen, aan boord houden, overladen of aanlanden van de in de bijlagen II en IV bij Richtlijn 92/43/EEG vermelde zeezoogdieren of zeereptielen en van de onder Richtlijn 2009/147/EG vallende soorten zeevogels is verboden.

• 2. 

  Gevangen exemplaren van de in lid 1 bedoelde soorten worden ongedeerd gelaten en onmiddellijk vrijgelaten.

• 3. 

  Niettegenstaande de leden 1 en 2 is het aan boord houden, het overladen of het aanlanden van incidenteel gevangen exemplaren van in lid 1 bedoelde mariene soorten toegestaan voor zover deze activiteit noodzakelijk is ter ondersteuning van het herstel van de afzonderlijke dieren en voor wetenschappelijk onderzoek naar incidenteel gedode exemplaren, en op voorwaarde dat de betrokken bevoegde nationale autoriteiten daarvan vooraf, zo snel mogelijk na de vangst en in overeenstemming met het toepasselijke Unierecht, volledig op de hoogte zijn gebracht.

• 4. 

  Op basis van het beste beschikbare wetenschappelijke advies kan een lidstaat voor vaartuigen die zijn vlag voeren, maatregelen die de gebruiksgerelateerde gevolgen en het gebruik van bepaald vistuig beperken, vaststellen. De vangsten van de in lid 1 van dit artikel bedoelde soorten worden door die maatregelen tot een minimum beperkt en waar mogelijk uitgebannen, en die maatregelen zijn verenigbaar met de in artikel 2 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 bedoelde doelstellingen en zijn ten minste even streng als de uit hoofde van het Unierecht geldende technische maatregelen.

• 5. 

  Maatregelen die op grond van lid 4 van dit artikel worden vastgesteld, zijn erop gericht het in artikel 4, lid 1, onder b), vermelde streefdoel te bereiken. De lidstaten brengen, voor controledoeleinden, de overige betrokken lidstaten op de hoogte van uit hoofde van lid 4 van dit artikel vastgestelde bepalingen. Zij maken ook de relevante informatie over deze maatregelen openbaar.

Artikel 12

Bescherming van kwetsbare habitats, met inbegrip van kwetsbare mariene ecosystemen

• 1. 

  Het is verboden het in bijlage II genoemd vistuig in de in die bijlage vermelde gebieden te gebruiken.

• 2. 

  Wanneer in het beste beschikbare wetenschappelijke advies wordt aanbevolen om de lijst van gebieden in bijlage II te wijzigen, is de Commissie bevoegd overeenkomstig artikel 29 van deze verordening en overeenkomstig de procedure van artikel 11, leden 2 en 3, van Verordening (EU) nr. 1380/2013gedelegeerde handelingen vast te stellen om bijlage II dienovereenkomstig te wijzigen. Bij de vaststelling van dergelijke wijzigingen schenkt de Commissie bijzondere aandacht aan het verminderen van de negatieve gevolgen van de verplaatsing van de visserijactiviteit naar andere kwetsbare gebieden.

• 3. 

  Wanneer de in lid 1 bedoelde habitats, of andere kwetsbare habitats, met inbegrip van kwetsbare mariene ecosystemen, in wateren onder de soevereiniteit of jurisdictie van een lidstaat liggen, kan die lidstaat overeenkomstig de procedure van artikel 11 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 gesloten gebieden instellen of andere instandhoudingsmaatregelen vaststellen ter bescherming van die habitats. Die maatregelen zijn verenigbaar met de in artikel 2 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 bedoelde doelstellingen en zijn ten minste even streng als de uit hoofde van het Unierecht geldende maatregelen.

• 4. 

  Maatregelen die worden vastgesteld op grond van de leden 2 en 3 van dit artikel, zijn erop gericht het in artikel 4, lid 1, onder c), vermelde streefdoel te bereiken.

AFDELING 4

Minimuminstandhoudingsreferentiegrootten

Artikel 13

Minimuminstandhoudingsreferentiegrootten

• 1. 

  De in deel A van de bijlagen V tot en met X bij deze verordening vastgestelde minimuminstandhoudingsreferentiegrootten van mariene soorten gelden:

• 2. 

  De grootte van mariene soorten wordt gemeten overeenkomstig bijlage IV.

• 3. 

  Als meer dan één methode voor het meten van de grootte van een mariene soort is toegestaan, wordt het exemplaar niet geacht kleiner dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte te zijn als de volgens een van die methoden gemeten grootte gelijk is aan of groter is dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte.

• 4. 

  Zeekreeften, langoesten, tweekleppige en buikpotige weekdieren die behoren tot een van de soorten waarvoor in bijlage V, VI of VII minimuminstandhoudingsreferentiegrootten zijn vastgesteld, mogen slechts in hun geheel aan boord gehouden en aangeland worden.

AFDELING 5

Maatregelen om teruggooi te verminderen

Artikel 14

Proefprojecten ter voorkoming van ongewenste vangsten

• 1. 

  Onverminderd artikel 14 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 kunnen lidstaten proefprojecten uitvoeren om onderzoek te doen naar methoden voor het voorkomen, beperken tot een minimum en uitbannen van ongewenste vangsten. Bij die proefprojecten wordt rekening gehouden met de adviezen van de bevoegde adviesraden, en zij worden uitgevoerd op basis van het beste beschikbare wetenschappelijke advies.

• 2. 

  Wanneer uit die proefprojecten of uit ander wetenschappelijk advies blijkt dat er sprake is van aanzienlijke ongewenste vangsten, streven de betrokken lidstaten ernaar overeenkomstig artikel 19 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 technische maatregelen vast te stellen om die ongewenste vangsten te beperken.

HOOFDSTUK III

REGIONALISERING

Artikel 15

Regionale technische maatregelen

• 1. 

  Technische maatregelen op regionaal niveau zijn opgenomen in de volgende bijlagen:

• 2. 

  Teneinde rekening te houden met de specifieke regionale kenmerken van de betrokken visserijtakken, is de Commissie bevoegd overeenkomstig artikel 29 van deze verordening en artikel 18 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 gedelegeerde handelingen vast te stellen teneinde de technische maatregelen in de in lid 1 van dit artikel bedoelde bijlagen te wijzigen, aan te vullen, in te trekken of daarvan af te wijken, ook bij de uitvoering van de aanlandingsverplichting in het kader van artikel 15, leden 5 en 6, van Verordening (EU) nr. 1380/2013. De Commissie stelt dergelijke gedelegeerde handelingen vast op basis van een gezamenlijke aanbeveling die overeenkomstig artikel 18 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 en de desbetreffende artikelen van hoofdstuk III van deze verordening is ingediend.

• 3. 

  Met het oog op de vaststelling van dergelijke gedelegeerde handelingen mogen lidstaten met een rechtstreeks belang bij het beheer gezamenlijke aanbevelingen indienen overeenkomstig artikel 18, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1380/2013, indien het de eerste maal betreft, niet later dan 24 maanden, en vervolgens niet later dan 18 maanden na elke indiening van het in artikel 31, lid 1, van deze verordening bedoelde verslag. Zij mogen dergelijke aanbevelingen ook indienen wanneer zij dit nodig achten.

• 4. 

  De op grond van lid 2 van dit artikel vastgestelde technische maatregelen:

• 5. 

  De toepassing van de in artikel 27 en in deel B van de bijlagen V tot en met XI vastgestelde voorwaarden met betrekking tot specificaties voor maaswijdte mag niet tot een verzwakking leiden van de op 14 augustus 2019 geldende selectiviteitsnormen, met name wat een toename van de vangsten van jonge exemplaren betreft, en moet zijn gericht op het bereiken van de doelstellingen en streefdoelen van de artikelen 3 en 4.

• 6. 

  In de gezamenlijke aanbevelingen die voor het vaststellen van de in lid 2 bedoelde maatregelen worden ingediend, leveren de lidstaten wetenschappelijk bewijs ter ondersteuning van de vaststelling van die maatregelen.

• 7. 

  De Commissie kan het WTECV verzoeken de in lid 2 bedoelde gezamenlijke aanbevelingen te beoordelen.

Artikel 16

Soortselectiviteit en grootteselectiviteit van het vistuig

Een gezamenlijke aanbeveling die wordt ingediend voor het vaststellen van de in artikel 15, lid 2, bedoelde maatregelen met betrekking tot de grootteselectieve en soortselectieve kenmerken van vistuig, levert wetenschappelijk bewijs waaruit blijkt dat die maatregelen resulteren in selectiviteitskenmerken voor specifieke soorten of combinaties van soorten die ten minste gelijkwaardig zijn aan de selectiviteitskenmerken van het vistuig in deel B van de bijlagen V tot en met X en deel A van bijlage XI.

Artikel 17

Gesloten of beperkte gebieden ter bescherming van scholen jonge of paaiende vis

Een gezamenlijke aanbeveling die wordt ingediend voor het vaststellen van de in artikel 15, lid 2, bedoelde maatregelen met betrekking tot deel C van de bijlagen V tot en met VIII en X en deel B van bijlage XI of met het oog op het instellen van nieuwe gesloten of beperkte gebieden, omvat de volgende elementen met betrekking tot die gesloten of beperkte gebieden:

Artikel 18

Minimuminstandhoudingsreferentiegrootte

Een gezamenlijke aanbeveling die wordt ingediend voor het vaststellen van de in artikel 15, lid 2, bedoelde maatregelen met betrekking tot deel A van de bijlagen V tot en met X, wordt aangenomen met inachtneming van de doelstelling om jonge exemplaren van mariene soorten te beschermen.

Artikel 19

Bepalingen inzake realtimesluitingen en verplaatsing van de visserij

• 1. 

  Een gezamenlijke aanbeveling die wordt ingediend voor het vaststellen van de in artikel 15, lid 2, bedoelde maatregelen met betrekking tot het invoeren van realtimesluitingen ter bescherming van kwetsbare soorten of van scholen jonge vis, paaiende vis of schaaldiersoorten, omvat de volgende elementen:

• 2. 

  Een gezamenlijke aanbeveling die wordt ingediend voor het vaststellen van de in artikel 15, lid 2, bedoelde maatregelen met betrekking tot bepalingen inzake verplaatsing van de visserij, omvat:

Artikel 20

Innovatief vistuig

• 1. 

  Een gezamenlijke aanbeveling die wordt ingediend voor het vaststellen van de in artikel 15, lid 2, bedoelde maatregelen met betrekking tot het gebruik van innovatief vistuig in een bepaald zeebekken bevat een beoordeling van de waarschijnlijke effecten van het gebruik van dat vistuig op de doelsoorten en op kwetsbare soorten en habitats. De betrokken lidstaten verzamelen de gegevens die voor een dergelijke beoordeling nodig zijn.

• 2. 

  Het gebruik van innovatief vistuig is niet toegestaan indien uit de in lid 1 bedoelde beoordelingen blijkt dat het gebruik ervan aanzienlijke nadelige effecten op kwetsbare habitats en niet-doelsoorten heeft.

Artikel 21

Natuurbeschermingsmaatregelen

Een gezamenlijke aanbeveling die wordt ingediend voor het vaststellen van de in artikel 15, lid 2, bedoelde maatregelen met betrekking tot de bescherming van kwetsbare soorten en habitats kunnen met name betrekking hebben op:

Artikel 22

Regionale maatregelen in het kader van tijdelijke teruggooiplannen

• 1. 

  Lidstaten die gezamenlijke aanbevelingen indienen voor het vaststellen van technische maatregelen in tijdelijke teruggooiplannen als bedoeld in artikel 15, lid 6, van Verordening (EU) nr. 1380/2013, kunnen in die aanbevelingen onder andere de volgende elementen opnemen:

• 2. 

  De in lid 1 van dit artikel bedoelde maatregelen zijn erop gericht de in artikel 3 vermelde doelstellingen te bereiken, met name wat betreft de bescherming van scholen jonge of paaiende vis of schaaldieren.

Artikel 23

Proefprojecten met betrekking tot volledige documentatie van vangsten en teruggooi

• 1. 

  De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 29 van deze verordening en artikel 18 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening door proefprojecten op te zetten waarmee, met het oog op een resultaatgericht beheer van de visserij, een regeling voor volledige documentatie van vangsten en teruggooi op basis van meetbare doelstellingen en streefdoelen wordt ontwikkeld.

• 2. 

  De in lid 1 bedoelde proefprojecten kunnen voor een specifiek gebied en gedurende maximaal één jaar afwijken van de in deel B van de bijlagen V tot en met XI vastgelegde maatregelen, mits kan worden aangetoond dat die proefprojecten bijdragen aan het bereiken van de in de artikelen 3 en 4 vastgelegde doelstellingen en streefdoelen, en met name gericht zijn op een betere selectiviteit van het vistuig of de praktijk in kwestie, of anderszins de milieueffecten ervan verminderen. Die periode van één jaar kan onder dezelfde voorwaarden worden verlengd met nog één jaar. De proefprojecten blijven beperkt tot maximaal 5 % van alle vaartuigen in dat metier per lidstaat.

• 3. 

  Lidstaten die gezamenlijke aanbevelingen indienen voor het opzetten van proefprojecten als bedoeld in lid 1, leveren wetenschappelijk bewijs om de aanneming ervan te ondersteunen. Het WTECV beoordeelt die gezamenlijke aanbevelingen en maakt die beoordeling openbaar. Binnen zes maanden na de afronding van het project dienen de lidstaten bij de Commissie een verslag in met de resultaten, waaronder een gedetailleerde beoordeling van de veranderingen in selectiviteit en andere milieueffecten.

• 4. 

  Het WTECV beoordeelt het in lid 3 bedoelde verslag. Bij een positieve beoordeling van de bijdrage van het nieuwe vistuig of de nieuwe praktijk aan de doelstelling in lid 2, kan de Commissie een voorstel overeenkomstig het VWEU indienen om het algemene gebruik van dat vistuig of die praktijk toe te staan. De beoordeling van het WTECV wordt openbaar gemaakt.

• 5. 

  De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening door de technische specificaties van de in lid 1 van dit artikel bedoelde regeling voor volledige documentatie van vangsten en teruggooi te bepalen.

Artikel 24

Uitvoeringshandelingen

• 1. 

  De Commissie kan uitvoeringshandelingen vaststellen met betrekking tot:

• 2. 

  De in lid 1 bedoelde uitvoeringshandelingen worden vastgesteld overeenkomstig artikel 30, lid 2.

HOOFDSTUK IV

WETENSCHAPPELIJK ONDERZOEK, RECHTSTREEKSE UITZETTING EN OVERBRENGING

Artikel 25

Wetenschappelijk onderzoek

• 1. 

  De in deze verordening vastgestelde technische maatregelen zijn niet van toepassing op visserijactiviteiten die worden uitgevoerd ten behoeve van wetenschappelijk onderzoek, mits:

• 2. 

  Mariene soorten die voor de in lid 1 van dit artikel bedoelde doeleinden zijn gevangen, mogen worden verkocht, opgeslagen, uitgestald of te koop aangeboden, op voorwaarde dat zij overeenkomstig artikel 33, lid 6, van Verordening (EG) nr. 1224/2009, indien van toepassing, op de quota worden afgeboekt en:

Artikel 26

Rechtstreekse uitzetting en overbrenging

• 1. 

  De in deze verordening vastgestelde technische maatregelen zijn niet van toepassing op visserijactiviteiten die uitsluitend worden uitgevoerd ten behoeve van de rechtstreekse uitzetting of de overbrenging van mariene soorten, mits die activiteiten worden uitgevoerd met toestemming en onder gezag van een of meer lidstaten met een rechtstreeks belang bij het beheer.

• 2. 

  Wanneer de rechtstreekse uitzetting of de overbrenging plaatsvindt in de wateren van een andere lidstaat of van andere lidstaten, worden de Commissie en al die lidstaten ten minste twintig kalenderdagen van tevoren in kennis gesteld van het voornemen om dergelijke visserijactiviteiten uit te voeren.

HOOFDSTUK V

VOORWAARDEN MET BETREKKING TOT SPECIFICATIES VOOR MAASWIJDTE

Artikel 27

Voorwaarden met betrekking tot specificaties voor maaswijdte

• 1. 

  De vangstpercentages in de bijlagen V tot en met VIII zijn de maximaal toegestane percentages per soort voor de specifieke maaswijdten vermeld in die bijlagen. Die percentages laten de verplichting tot aanlanding van de vangsten in artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 onverlet.

• 2. 

  De vangstpercentages worden berekend als het aandeel, per levend gewicht, van de totale hoeveelheid biologische rijkdommen van de zee die na elke visreis wordt aangeland.

• 3. 

  De in lid 2 bedoelde vangstpercentages kunnen worden berekend aan de hand van een of meer representatieve monsters.

• 4. 

  Voor de toepassing van dit artikel wordt voor de berekening van het gewicht van hele langoustines het gewicht van staarten van langoustines met drie vermenigvuldigd.

• 5. 

  Lidstaten kunnen vismachtigingen afgeven overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 1224/2009 voor vaartuigen die hun vlag voeren wanneer zij visserijactiviteiten verrichten waarbij de specifieke maaswijdten in de bijlagen V tot en met XI worden gebruikt. Dergelijke machtigingen kunnen worden geschorst of ingetrokken indien blijkt dat een vaartuig niet voldoet aan de in de bijlagen V tot en met VIII vastgestelde vangstpercentages.

• 6. 

  Dit artikel laat Verordening (EG) nr. 1224/2009 onverlet.

• 7. 

  De Commissie is bevoegd op grond van artikel 15 en overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen om de term „gerichte visserij” nader te bepalen voor de betrokken soorten in deel B van de bijlagen V tot en met X en deel A van bijlage XI. Daartoe dienen lidstaten met een rechtstreeks belang bij het beheer van de betrokken visserij gezamenlijke aanbevelingen voor het eerst in uiterlijk op 15 augustus 2020.

HOOFDSTUK VI

TECHNISCHE MAATREGELEN IN HET GEREGLEMENTEERDE GEBIED VAN DE NEAFC

Artikel 28

Technische maatregelen in het gereglementeerde gebied van de NEAFC

In het gereglementeerde gebied van de NEAFC geldende technische maatregelen worden beschreven in bijlage XII.

HOOFDSTUK VII

PROCEDURELE BEPALINGEN

Artikel 29

Uitoefening van de bevoegdheidsdelegatie

• 1. 

  De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

• 2. 

  De in artikel 2, lid 2, artikel 8, lid 3, artikel 10, lid 4, artikel 12, lid 2, artikel 15, lid 2, artikel 23, leden 1 en 5, artikel 27, lid 7, en artikel 31, lid 4, bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor een termijn van vijf jaar met ingang van 14 augustus 2019. De Commissie stelt uiterlijk negen maanden voor het einde van de termijn van vijf jaar een verslag op over de bevoegdheidsdelegatie. De bevoegdheidsdelegatie wordt stilzwijgend met termijnen van dezelfde duur verlengd, tenzij het Europees Parlement of de Raad zich uiterlijk drie maanden voor het einde van elke termijn tegen deze verlenging verzet.

• 3. 

  Het Europees Parlement of de Raad kan de in artikel 2, lid 2, artikel 8, lid 3, artikel 10, lid 4, artikel 12, lid 2, artikel 15, lid 2, artikel 23, leden 1 en 5, artikel 27, lid 7, en artikel 31, lid 4, bedoelde bevoegdheid te allen tijde intrekken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

• 4. 

  Vóór de vaststelling van een gedelegeerde handeling raadpleegt de Commissie de door elke lidstaat aangewezen deskundigen overeenkomstig de beginselen die zijn neergelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven.

• 5. 

  Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

• 6. 

  Een overeenkomstig artikel 2, lid 2, artikel 8, lid 3, artikel 10, lid 4, artikel 12, lid 2, artikel 15, lid 2, artikel 23, leden 1 en 5, artikel 27, lid 7, en artikel 31, lid 4, vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van die termijn de Commissie heeft medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zal maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.

Artikel 30

Comitéprocedure

• 1. 

  De Commissie wordt bijgestaan door het in artikel 47 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 ingestelde Comité voor de visserij en de aquacultuur. Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011.

• 2. 

  Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 5 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.

HOOFDSTUK VIII

SLOTBEPALINGEN

Artikel 31

Evaluatie en verslaglegging

• 1. 

  Uiterlijk op 31 december 2020 en vervolgens om de drie jaar dient de Commissie bij het Europees Parlement en de Raad een verslag in over de uitvoering van deze verordening, op basis van door de lidstaten en de betrokken adviesraden verstrekte informatie en na een evaluatie door het WTECV. Dat verslag bevat een beoordeling van de mate waarin de technische maatregelen zowel op regionaal niveau als op het niveau van de Unie hebben bijgedragen tot het bereiken van de in artikel 3 vermelde doelstellingen en de in artikel 4 vermelde streefdoelen. In het verslag wordt ook verwezen naar advies van de ICES over de geboekte vooruitgang of over de effecten van innovatief vistuig. Er worden tevens conclusies geformuleerd over de voordelen voor of de negatieve effecten op mariene ecosystemen, kwetsbare habitats en selectiviteit.

• 2. 

  Het in lid 1 van dit artikel bedoelde verslag bevat onder meer een beoordeling van de bijdrage van technische maatregelen aan het optimaliseren van exploitatiepatronen, als bepaald in artikel 3, lid 2, onder a). Daartoe kan het verslag, onder meer, als selectiviteitsprestatie-indicator voor de belangrijkste indicatorbestanden voor de soorten in bijlage XIV de optimaleselectiviteitslengte (Lopt) bevatten, vergeleken met de gemiddelde lengte van de gevangen vis voor elk jaar van de verslagleggingsperiode.

• 3. 

  Wanneer uit dat verslag blijkt dat de doelstellingen en streefdoelen op regionaal niveau niet zijn bereikt, dienen de lidstaten in de betrokken regio binnen twaalf maanden na de indiening van het in lid 1 bedoelde verslag een plan in met maatregelen om bij te dragen aan het bereiken van die doelstellingen en streefdoelen.

• 4. 

  De Commissie kan eveneens op basis van dat verslag voorstellen aan het Europees Parlement en de Raad doen voor de nodige wijzigingen van deze verordening. De Commissie is bevoegd op grond van artikel 15 en overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van de lijst van soorten in bijlage XIV.

Artikel 32

Wijzigingen van Verordening (EG) nr. 1967/2006

Verordening (EG) nr. 1967/2006 wordt als volgt gewijzigd:

Verwijzingen naar de geschrapte artikelen en bijlagen gelden als verwijzingen naar de desbetreffende bepalingen van deze verordening.

Artikel 33

Wijzigingen van Verordening (EG) nr. 1224/2009

In hoofdstuk IV van Verordening (EG) nr. 1224/2009 wordt titel IV als volgt gewijzigd:

Artikel 34

Wijziging van Verordening (EU) nr. 1380/2013

In artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 wordt lid 12 vervangen door:

„12.   Voor soorten waarvoor de aanlandingsverplichting in de zin van lid 1 niet geldt, wordt de vangst die de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte niet haalt, niet aan boord gehouden en onmiddellijk in zee teruggezet, tenzij deze als levend aas wordt gebruikt.”.

Artikel 35

Wijziging van Verordening (EU) 2016/1139

In Verordening (EU) 2016/1139 wordt artikel 8 als volgt gewijzigd

Artikel 36

Wijzigingen van Verordening (EU) 2018/973

In Verordening (EU) 2018/973 wordt artikel 9 als volgt gewijzigd:

Artikel 37

Wijziging van Verordening (EU) 2019/472

In Verordening (EU) 2019/472 wordt artikel 9 als volgt gewijzigd:

Artikel 38

Wijziging van Verordening (EU) 2019/1022

In Verordening (EU) 2019/1022 wordt artikel 13 als volgt gewijzigd:

Artikel 39

Intrekkingen

De Verordeningen (EG) nr. 894/97, (EG) nr. 850/98, (EG) nr. 2549/2000, (EG) nr. 254/2002, (EG) nr. 812/2004 en (EG) nr. 2187/2005 worden ingetrokken.

Verwijzingen naar de ingetrokken verordeningen gelden als verwijzingen naar de onderhavige verordening.

Artikel 40

Inwerkingtreding

Deze verordening treedt in werking op de twintigste dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat.

Gedaan te Brussel, 20 juni 2019.

Voor het Europees Parlement

De voorzitter

• A. 

  TAJANI

Voor de Raad

De voorzitter

• G. 

  CIAMBA

• (1) 

  PB C 389 van 21.10.2016, blz. 67.

• (2) 

  PB C 185 van 9.6.2017, blz. 82.

• (3) 

  Standpunt van het Europees Parlement van 16 april 2019 (nog niet bekendgemaakt in het Publicatieblad) en besluit van de Raad van 13 juni 2019.

• (4) 

  Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 11 december 2013 inzake het gemeenschappelijk visserijbeleid, tot wijziging van Verordeningen (EG) nr. 1954/2003 en (EG) nr. 1224/2009 van de Raad en tot intrekking van Verordeningen (EG) nr. 2371/2002 en (EG) nr. 639/2004 van de Raad en Besluit 2004/585/EG van de Raad (PB L 354 van 28.12.2013, blz. 22).

• (5) 

  Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad van 17 juni 2008 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het beleid ten aanzien van het mariene milieu (kaderrichtlijn mariene strategie) (PB L 164 van 25.6.2008, blz. 19).

• (6) 

  Richtlijn 92/43/EEG van de Raad van 21 mei 1992 inzake de instandhouding van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna (PB L 206 van 22.7.1992, blz. 7).

• (7) 

  Richtlijn 2009/147/EG van het Europees Parlement en de Raad van 30 november 2009 inzake het behoud van de vogelstand (PB L 20 van 26.1.2010, blz. 7).

• (8) 

  Richtlijn 2000/60/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 oktober 2000 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het waterbeleid (PB L 327 van 22.12.2000, blz. 1).

• (9) 

  PB L 123 van 12.5.2016, blz. 1.

• (10) 

  Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren (PB L 55 van 28.2.2011, blz. 13).

• (11) 

  Verordening (EG) nr. 894/97 van de Raad van 29 april 1997 houdende technische maatregelen voor de instandhouding van de visbestanden (PB L 132 van 23.5.1997, blz. 1).

• (12) 

  Verordening (EG) nr. 850/98 van de Raad van 30 maart 1998 voor de instandhouding van de visbestanden via technische maatregelen voor de bescherming van jonge exemplaren van mariene organismen (PB L 125 van 27.4.1998, blz. 1).

• (13) 

  Verordening (EG) nr. 2549/2000 van de Raad van 17 november 2000 tot vaststelling van aanvullende technische maatregelen voor het herstel van het kabeljauwbestand in de Ierse Zee (ICES-sector VIIa) (PB L 292 van 21.11.2000, blz. 5).

• (14) 

  Verordening (EG) nr. 254/2002 van de Raad van 12 februari 2002 tot vaststelling van maatregelen voor 2002 voor het herstel van het kabeljauwbestand in de Ierse Zee (ICES-sector VIIa) (PB L 41 van 13.2.2002, blz. 1).

• (15) 

  Verordening (EG) nr. 812/2004 van de Raad van 26 april 2004 tot vaststelling van maatregelen betreffende de incidentele vangsten van walvisachtigen bij de visserij en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 88/98 (PB L 150 van 30.4.2004, blz. 12).

• (16) 

  Verordening (EG) nr. 2187/2005 van de Raad van 21 december 2005 betreffende de instandhouding door middel van technische maatregelen van de visbestanden in de Oostzee, de Belten en de Sont, tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1434/98 en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 88/98 (PB L 349 van 31.12.2005, blz. 1).

• (17) 

  Verordening (EG) nr. 1967/2006 van de Raad van 21 december 2006 inzake beheersmaatregelen voor de duurzame exploitatie van visbestanden in de Middellandse Zee, tot wijziging van Verordening (EEG) nr. 2847/93 en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1626/94 (PB L 409 van 30.12.2006, blz. 11).

• (18) 

  Verordening (EG) nr. 1224/2009 van de Raad van 20 november 2009 tot vaststelling van een controleregeling van de Unie die de naleving van de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid moet garanderen, tot wijziging van Verordeningen (EG) nr. 847/96, (EG) nr. 2371/2002, (EG) nr. 811/2004, (EG) nr. 768/2005, (EG) nr. 2115/2005, (EG) nr. 2166/2005, (EG) nr. 388/2006, (EG) nr. 509/2007, (EG) nr. 676/2007, (EG) nr. 1098/2007, (EG) nr. 1300/2008, (EG) nr. 1342/2008 en tot intrekking van Verordeningen (EEG) nr. 2847/93, (EG) nr. 1627/94 en (EG) nr. 1966/2006 (PB L 343 van 22.12.2009, blz. 1).

• (19) 

  Verordening (EU) 2016/1139 van het Europees Parlement en de Raad van 6 juli 2016 tot vaststelling van een meerjarenplan voor de kabeljauw-, haring- en sprotbestanden in de Oostzee en de visserijen die deze bestanden exploiteren, tot wijziging van Verordening (EG) nr. 2187/2005 van de Raad en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1098/2007 van de Raad (PB L 191 van 15.7.2016, blz. 1).

• (20) 

  Verordening (EU) 2018/973 van het Europees Parlement en de Raad van 4 juli 2018 tot vaststelling van een meerjarenplan voor demersale bestanden in de Noordzee en de visserijen die deze bestanden exploiteren, tot vastlegging van nadere bepalingen ter uitvoering van de aanlandingsverplichting in de Noordzee en tot intrekking van Verordeningen (EG) nr. 676/2007 en (EG) nr. 1342/2008 van de Raad (PB L 179 van 16.7.2018, blz. 1).

• (21) 

  Verordening (EU) 2019/472 van het Europees Parlement en de Raad van 19 maart 2019 tot vaststelling van een meerjarenplan voor bestanden die worden gevangen in de westelijke wateren en daaraan grenzende wateren en voor de visserijen die deze bestanden exploiteren, tot wijziging van Verordening (EU) 2016/1139 en (EU) 2018/973, en tot intrekking van de Verordeningen (EG) nr. 811/2004, (EG) nr. 2166/2005, (EG) nr. 388/2006, (EG) nr. 509/2007 en (EG) nr. 1300/2008 (PB L 83 van 25.3.2019, blz. 1).

• (22) 

  Verordening (EU) 2019/1022 van het Europees Parlement en de Raad van 20 juni 2019 tot vaststelling van een meerjarenplan voor de visserijen die demersale bestanden exploiteren in het westelijke deel van de Middellandse Zee en tot wijziging van Verordening (EU) nr. 508/2014 (PB L 172 van 26.6.2019, blz. 1).

• (23) 

  ICES-sectoren (International Council for the Exploration of the Sea — Internationale Raad voor het onderzoek van de zee) zoals omschreven in Verordening (EG) nr. 218/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 11 maart 2009 inzake de verstrekking van statistieken van de nominale vangsten van lidstaten die in het noordoostelijke gedeelte van de Atlantische Oceaan vissen (PB L 87 van 31.3.2009, blz. 70).

• (24) 

  Cecaf-sectoren (centraaloostelijke Atlantische Oceaan of FAO-groot visgebied 34) zoals omschreven in Verordening (EG) nr. 216/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 11 maart 2009 inzake de verstrekking van statistieken van de nominale vangsten van lidstaten in bepaalde gebieden buiten de Noord-Atlantische Oceaan (PB L 87 van 31.3.2009, blz. 1).

• (25) 

  Verordening (EU) nr. 1343/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 13 december 2011 tot vaststelling van een aantal bepalingen voor de visserij in het GFCM-overeenkomstgebied (General Fisheries Commission for the Mediterranean — Algemene Visserijcommissie voor de Middellandse Zee) en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1967/2006 van de Raad inzake beheersmaatregelen voor de duurzame exploitatie van visbestanden in de Middellandse Zee (PB L 347 van 30.12.2011, blz. 44).

• (26) 

  Verordening (EU) nr. 1236/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 15 december 2010 tot vaststelling van een controle- en handhavingsregeling voor het gebied dat onder het Verdrag inzake toekomstige multilaterale samenwerking op visserijgebied in het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan valt en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 2791/1999 van de Raad (PB L 348 van 31.12.2010, blz. 17).

• (27) 

  Verordening (EG) nr. 734/2008 van de Raad van 15 juli 2008 betreffende de bescherming van kwetsbare mariene ecosystemen in volle zee tegen de nadelige effecten van bodemvistuig (PB L 201 van 30.7.2008, blz. 8).

• (28) 

  Verordening (EU) nr. 1379/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 11 december 2013 houdende een gemeenschappelijke marktordening voor visserijproducten en aquacultuurproducten, tot wijziging van Verordeningen (EG) nr. 1184/2006 en (EG) nr. 1224/2009 van de Raad en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 104/2000 van de Raad (PB L 354 van 28.12.2013, blz. 1).

BIJLAGE I

VERBODEN SOORTEN

De in artikel 10, lid 2, bedoelde soorten waarvoor een verbod geldt te bevissen, aan boord te houden, over te laden, aan te landen, op te slaan, te verkopen, uit te stallen of te koop aan te bieden:

BIJLAGE II

GESLOTEN GEBIEDEN VOOR DE BESCHERMING VAN KWETSBARE HABITATS

Voor de toepassing van artikel 12 zijn de volgende beperkingen van toepassing op de visserijactiviteit in de gebieden die worden ingesloten door de punten met de volgende geografische coördinaten, die worden gemeten volgens het WGS84-coördinatenstelsel, achtereenvolgens door middel van loxodromen met elkaar te verbinden:

DEEL A

Noordwestelijke wateren

DEEL B

Zuidwestelijke wateren

• 1. 

  El Cachucho

• 2. 

  Madeira en de Canarische Eilanden

Het is in de volgende gebieden verboden op meer dan 200 m diepte geankerde kieuw-, warrel- of schakelnetten te gebruiken, alsook bodemtrawls of soortgelijk gesleept vistuig te gebruiken:

• 3. 

  Azoren

Het is in de volgende gebieden verboden op meer dan 200 m diepte geankerde kieuw-, warrel- of schakelnetten te gebruiken, alsook bodemtrawls of soortgelijk gesleept vistuig te gebruiken:

BIJLAGE III

LIJST MET SOORTEN DIE NIET MET DRIJFNETTEN MOGEN WORDEN GEVANGEN

BIJLAGE IV

METING VAN DE GROOTTE VAN EEN MARIEN ORGANISME

Figuur 1 Vissoorten

Figuur 2 Langoustine

(Nephrops norvegicus)

Figuur 3 Kreeft

(Homarus gammarus)

Figuur 4 Langoest

(Palinurus spp.)

Figuur 5 Tweekleppige weekdieren

Figuur 6 Spinkrabben

(Maja squinado)

Figuur 7 Noordzeekrab

(Cancer pagurus)

Figuur 8 Wulk

(Buccinum spp)

Figuur 9 Zwaardvis

(Xiphias gladius)

BIJLAGE V

NOORDZEE (1)

DEEL A

Minimuminstandhoudingsreferentiegrootten

DEEL B

Maaswijdten

• 1. 

  Basisnormen voor maaswijdten van gesleept vistuig

• 2. 

  Basisnormen voor maaswijdten van staande netten en drijfnetten

DEEL C

Gesloten of beperkte gebieden

• 1. 

  Sluiting van een gebied ter bescherming van zandspiering in de ICES-sectoren 4a en 4b

• 2. 

  Sluiting van een gebied ter bescherming van jonge schol in ICES-deelgebied 4

• 3. 

  Beperkingen op het gebruik van boomkorren binnen twaalf zeemijl voor de kust van het Verenigd Koninkrijk

• 4. 

  Beperkingen op de sprotvisserij om haring te beschermen in ICES-sector 4b

Het is verboden tijdens de volgende perioden met gesleept vistuig met een maaswijdte in de kuil van minder dan 32 mm of met staande netten met een maaswijdte van minder dan 30 mm te vissen in het geografische gebied dat wordt ingesloten door de punten met de volgende geografische coördinaten, gemeten volgens het WGS84-coördinatenstelsel, achtereenvolgens door middel van loxodromen met elkaar te verbinden:

• 5. 

  Specifieke bepalingen voor het Skagerrak en het Kattegat in ICES-sector 3a

• 6. 

  Gebruik van staande netten in ICES-sectoren 3a en 4a

DEEL D

Het gebruik van elektrische pulskorren in de ICES-sectoren 4b en 4c

• (1) 

  Voor de toepassing van deze bijlage:

• (2) 

  In de Uniewateren in ICES-sector 4a. In ICES-sectoren 4b en 4c geldt een minimuminstandhoudingsreferentiegrootte van 130 mm.

• (3) 

  In een gebied in de ICES-sectoren 4b en 4c, dat wordt begrensd door een rechte lijn tussen het punt op 53°28′22″ NB en 0°09′24″ OL op de Engelse kust en het punt op 53°28′22″ NB en 0°22′24″ OL, de 6-mijlsgrens van het Verenigd Koninkrijk en een rechte lijn tussen het punt op 51°54′06″ NB en 1°30′30″ OL en het punt op 51°55′48″ NB en 1°17′00″ OL op de Engelse kust, geldt een minimuminstandhoudingsreferentiegrootte van 115 mm.

• (4) 

  Bij Noordzeekrabben die met korven of kubben zijn gevangen, mag ten hoogste 1 % van het gewicht van de totale vangst van Noordzeekrabben uit losse scharen bestaan. Bij Noordzeekrabben die met ander vistuig zijn gevangen, mag ten hoogste 75 kg losse krabscharen worden aangeland.

• (5) 

  In afwijking van artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 is de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte van sardine, ansjovis, haring, horsmakreel en makreel niet van toepassing op maximaal 10 % per levend gewicht van de totale vangsten van elk van die soorten aan boord.

Het percentage sardine, ansjovis, haring, horsmakreel of makreel, die kleiner is dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte, wordt berekend als aandeel per levend gewicht van alle mariene organismen die na sortering of bij aanlanding aan boord zijn.

Het percentage kan worden berekend aan de hand van een of meer representatieve monsters. Het maximum van 10 % mag tijdens het overladen, de aanlanding, het vervoer, de opslag, de uitstalling of de verkoop niet worden overschreden.

• (6) 

  In de deelsectoren Skagerrak en Kattegat wordt een bovenpaneel met ruitvormige mazen met een maaswijdte van ten minste 270 mm of een bovenpaneel met vierkante mazen van ten minste 140 mm aangebracht. In deelsector Kattegat kan een paneel met vierkante mazen van ten minste 120 mm worden aangebracht (op trawls in de periode van 1 oktober tot en met 31 december, en op zegens in de periode van 1 augustus tot en met 31 oktober).

• (7) 

  Vaartuigen mogen geen boomkorren met een maaswijdte tussen 32 en 99 mm gebruiken ten noorden van een lijn die het volgende traject volgt: een punt op de oostkust van het Verenigd Koninkrijk op 55° NB, dan oostwaarts tot 55° NB, 5° OL, dan noordwaarts tot 56° NB en oostwaarts tot een punt op de westkust van Denemarken op 56° NB. Het is verboden een boomkor met een maaswijdte tussen 32 en 119 mm te gebruiken binnen ICES-sector 2a en het deel van ICES-deelgebied 4 ten noorden van 56°00′ NB.

• (8) 

  Verordening (EU) 2016/2336 van het Europees Parlement en de Raad van 14 december 2016 tot vaststelling van bijzondere voorwaarden voor de visserij op diepzeebestanden in het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan, tot vaststelling van bepalingen voor de visserij in de internationale wateren van het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 2347/2002 van de Raad (PB L 354 van 23.12.2016, blz. 1).

• (9) 

  Richtlijn (EU) 2017/1004 van het Europees Parlement en de Raad van 17 mei 2017 betreffende de instelling van een Uniekader voor de verzameling, het beheer en het gebruik van gegevens in de visserijsector en voor de ondersteuning van wetenschappelijk advies over het gemeenschappelijk visserijbeleid en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 199/2008 van de Raad (PB L 157 van 20.6.2017, blz. 1).

BIJLAGE VI

NOORDWESTELIJKE WATEREN

DEEL A

Minimuminstandhoudingsreferentiegrootten

Het percentage sardine, ansjovis, haring, horsmakreel of makreel, die kleiner is dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte, wordt berekend als het aandeel per levend gewicht van de totale hoeveelheid mariene organismen die na sortering of bij aanlanding aan boord zijn.

Het percentage mag worden berekend aan de hand van een of meer representatieve monsters. Het maximum van 10 % mag tijdens het overladen, de aanlanding, het vervoer, de opslag, de uitstalling of de verkoop niet worden overschreden.

DEEL B

Maaswijdten

• 1. 

  Basisnormen voor maaswijdten van gesleept vistuig

• 2. 

  Basisnormen voor maaswijdten van staande netten en drijfnetten

DEEL C

Gesloten of beperkte gebieden

• 1. 

  Gesloten gebied voor de instandhouding van kabeljauw in ICES-sector 6a

Van 1 januari tot en met 31 maart en van 1 oktober tot en met 31 december van elk jaar is het verboden enige visserijactiviteit met gesleept vistuig of staande netten uit te voeren in het gebied dat wordt ingesloten door de punten met de volgende geografische coördinaten, gemeten volgens het WGS84-coördinatenstelsel, achtereenvolgens door middel van loxodromen met elkaar te verbinden:

• 2. 

  Gesloten gebied voor de instandhouding van kabeljauw in de ICES-sectoren 7f en 7g

• 3. 

  Gesloten gebied voor de instandhouding van kabeljauw in ICES-sector 7a

• 4. 

  Rockall-schelvisbox in ICES-deelgebied 6

Iedere vorm van visserij, met uitzondering van de visserij met de beug, is verboden in het gebied dat wordt ingesloten door de punten met de volgende geografische coördinaten, die worden gemeten volgens het WGS84-coördinatenstelsel, achtereenvolgens door middel van loxodromen met elkaar te verbinden:

• 5. 

  Gesloten gebied voor de instandhouding van langoustines in de ICES-sectoren 7c en 7k

• 6. 

  Bijzondere voorschriften voor de bescherming van blauwe leng in ICES-sector 6a

• 7. 

  Beperkingen op de makreelvisserij in de ICES-sectoren 7e, 7f, 7 g en 7h

• 8. 

  Beperkingen op het gebruik van boomkorren binnen twaalf zeemijl voor de kust van het Verenigd Koninkrijk en Ierland

• 9. 

  Gebruik van staande netten in de ICES-sectoren 5b, 6a, 6b, 7b, 7c, 7h, 7j en 7k

• (1) 

  In de ICES-sectoren 6a en 7a gelden de volgende minimuminstandhoudingsreferentiegrootten: totale lengte 70 mm en carapaxlengte 20 mm.

• (2) 

  In de ICES-sectoren 6a en 7a geldt een minimuminstandhoudingsreferentiegrootte van 37 mm.

• (3) 

  In de Uniewateren in de ICES-deelgebieden 5, 6 ten zuiden van 56° NB en 7, behalve de ICES-sectoren 7d, 7e en 7f, geldt een minimuminstandhoudingsreferentiegrootte van 130 mm.

• (4) 

  Bij Noordzeekrabben die met korven of kubben zijn gevangen, mag ten hoogste 1 % van het gewicht van de totale vangst van Noordzeekrabben uit losse scharen bestaan. Bij Noordzeekrabben die met ander vistuig zijn gevangen, mag ten hoogste 75 kg losse krabscharen worden aangeland.

• (5) 

  In ICES-sector 7a ten noorden van 52°30′ NB en ICES-sector 7d geldt een minimuminstandhoudingsreferentiegrootte van 110 mm.

• (6) 

  In afwijking van artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 zijn de minimuminstandhoudingsreferentiegrootten voor sardine, ansjovis, haring, horsmakreel en makreel niet van toepassing voor maximaal 10 % per levend gewicht van de totale vangsten die van elk van die soorten aan boord worden gehouden.

• (7) 

  Geleidelijk in te voeren gedurende een periode van twee jaar vanaf de datum van inwerkingtreding van deze verordening.

• (8) 

  Onverminderd artikel 5 van Verordening (EG) nr. 494/2002 (9) van de Commissie.

• (9) 

  Verordening (EG) nr. 494/2002 van de Commissie van 19 maart 2002 tot vaststelling van aanvullende technische maatregelen voor het herstel van het heekbestand in de ICES-deelgebieden III, IV, V, VI en VII en in de ICES-sectoren VIIIa, b, d, e (PB L 77 van 20.3.2002, blz. 8).

• (10) 

  Voor vaartuigen met enkelvoudig voortuig in ICES-sector 7a geldt een maaswijdte van ten minste 70 mm.

• (11) 

  Onverminderd artikel 2, lid 5, van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 737/2012 (12) van de Commissie.

• (12) 

  Uitvoeringsverordening (EU) nr. 737/2012 van de Commissie van 14 augustus 2012 inzake de bescherming van bepaalde bestanden in de Keltische Zee (PB L 218 van 15.8.2012, blz. 8).

• (13) 

  Deze bepaling is niet van toepassing op ICES-sector 7d.

• (14) 

  Deze bepaling is niet van toepassing bij gerichte visserij op wijting, makreel en soorten waarvoor geen vangstbeperkingen gelden in de ICES-sectoren 7d en 7e.

• (15) 

  Een maaswijdte van ten minste 220 mm is van toepassing bij het vissen op zeeduivel. Een maaswijdte van ten minste 110 mm is van toepassing bij gerichte visserij op witte koolvis en heek in de ICES-sectoren 7d en 7e.

• (16) 

  Voor ICES-sector 7d geldt een maaswijdte van ten minste 90 mm.

• (17) 

  Gedelegeerde Verordening (EU) 2018/2034 van de Commissie van 18 oktober 2018 tot vaststelling van een teruggooiplan voor bepaalde demersale visserijen in de noordwestelijke wateren voor de periode 2019-2021 (PB L 327 van 21.12.2018, blz. 8).

BIJLAGE VII

ZUIDWESTELIJKE WATEREN

DEEL A

Minimuminstandhoudingsreferentiegrootten

DEEL B

Maaswijdten

• 1. 

  Basisnormen voor maaswijdten van gesleept vistuig

• 2. 

  Basisnormen voor maaswijdten van staande netten en drijfnetten

DEEL C

Gesloten of beperkte gebieden

• 1. 

  Gesloten gebied voor de instandhouding van heek in ICES-sector 9a

Het is verboden met trawls, Deense zegens of soortgelijke sleepnetten te vissen in de geografische gebieden die worden ingesloten door de punten met de volgende geografische coördinaten, die worden gemeten volgens het WGS84-coördinatenstelsel, achtereenvolgens door middel van loxodromen met elkaar te verbinden:

• 2. 

  Gesloten gebieden voor de instandhouding van langoustines in ICES-sector 9a

• 3. 

  Beperkingen op de gerichte visserij op ansjovis in ICES-sector 8c

• 4. 

  Gebruik van staande netten in de ICES-deelgebieden 8, 9, 10 en 12 ten oosten van 27° WL

• (1) 

  Voor blauwe horsmakreel (Trachurus picturatus) die wordt gevangen in de wateren bij de Azoren, die onder de soevereiniteit of de jurisdictie van Portugal vallen, geldt geen minimuminstandhoudingsreferentiegrootte.

• (2) 

  In ICES-deelgebied 9 en Cecaf-gebied 34.1.2 geldt een minimuminstandhoudingsreferentiegrootte van 9 cm.

• (3) 

  Voor alle wateren in het centraal-oostelijke deel van de Atlantische Oceaan omvattende de sectoren 34.1.1, 34.1.2 en 34.1.3 en deelgebied 34.2.0 van visserijgebied 34 van de Cecaf-zone geldt een gegromd gewicht van 450 g.

• (4) 

  In de Uniewateren in de ICES-deelgebieden 8 en 9 geldt een minimuminstandhoudingsreferentiegrootte van 130 mm.

• (5) 

  Bij Noordzeekrabben die met korven of kubben zijn gevangen, mag ten hoogste 1 % van het gewicht van de totale vangst van Noordzeekrabben uit losse scharen bestaan. Bij Noordzeekrabben die met ander vistuig zijn gevangen, mag ten hoogste 75 kg losse krabscharen worden aangeland.

• (6) 

  In afwijking van artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 is de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte van sardine, ansjovis, haring, horsmakreel en makreel niet van toepassing op maximaal 10 % per levend gewicht van de totale vangsten van elk van die soorten aan boord.

Het percentage sardine, ansjovis, haring, horsmakreel of makreel, die kleiner is dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte, wordt berekend als aandeel per levend gewicht van alle mariene organismen die na sortering of bij aanlanding aan boord zijn.

Het percentage kan worden berekend aan de hand van een of meer representatieve monsters. Het maximum van 10 % mag tijdens het overladen, de aanlanding, het vervoer, de opslag, de uitstalling of de verkoop niet worden overschreden.

• (7) 

  Niet meer dan 5 % mag bestaan uit horsmakreel tussen 12 en 15 cm. Voor de controle van die hoeveelheid wordt een omrekeningsfactor van 1,20 toegepast op het gewicht van de vangsten. Deze bepaling geldt niet voor vangsten die vallen onder de aanlandingsverplichting.

• (8) 

  Deze bepaling doet geen afbreuk aan artikel 2 van Verordening (EG) nr. 494/2002.

• (9) 

  Voor gerichte visserij op langoustine (Nephrops norvegicus) wordt een paneel met vierkante mazen van ten minste 100 mm of een gelijkwaardige selectiviteitsvoorziening aangebracht bij het vissen in de ICES-sectoren 8a, 8b, 8d en 8e. Voor gerichte visserij op tong met boomkorren wordt een paneel met een maaswijdte van ten minste 180 mm in de bovenste helft van het voorste deel van het net aangebracht.

• (10) 

  Voor gerichte visserij op zeeduivel wordt een maaswijdte van ten minste 220 mm gebruikt.

• (11) 

  A mesh size of less than 40 mm may be used for sardines.

BIJLAGE VIII

OOSTZEE

DEEL A

Minimuminstandhoudingsreferentiegrootten

DEEL B

Maaswijdten

• 1. 

  Basisnormen voor maaswijdten van gesleept vistuig

• 2. 

  Basisnormen voor maaswijdten van staande netten

DEEL C

Gesloten of beperkte gebieden

• 2. 

  Beperkingen voor de visserij op zalm en zeeforel

• 3. 

  Specifieke maatregelen voor de Golf van Riga

• 4. 

  Gebieden waar beperkingen voor de visserij gelden

• 5. 

  Beperkingen voor de visserij op bot en tarbot

• 6. 

  Beperkingen voor de visserij op paling

Het is verboden paling die is gevangen met enig actief vistuig, aan boord te houden. Incidenteel gevangen paling moet ongedeerd worden gelaten en onmiddellijk worden vrijgelaten.

• (1) 

  Het gebruik van boomkorren is niet toegestaan.

• (2) 

  De vangst mag tot 45 % haring in levend gewicht bevatten.

• (3) 

  Het gebruik van kieuwnetten, warrelnetten of schakelnetten met een lengte van meer dan 9 km is verboden voor vaartuigen met een lengte over alles van minder dan 12 m en het gebruik van dergelijke netten met een lengte van meer dan 21 km is verboden voor vaartuigen met een lengte over alles van meer dan 12 m. De maximale uitzettijd voor dergelijk vistuig bedraagt 48 uur, behalve voor het vissen onder een ijslaag.

BIJLAGE IX

MIDDELLANDSE ZEE

DEEL A

Minimuminstandhoudingsreferentiegrootten

DEEL B

Maaswijdten

De volgende maaswijdten zijn van toepassing in de Middellandse Zee.

De volgende maaswijdten voor geankerde kieuwnetten zijn van toepassing in de Middellandse Zee.

DEEL C

Beperkingen op het gebruik van vistuig

• 1. 

  Beperkingen op het gebruik van dreggen

Dreggen mogen niet breder zijn dan 3 m, tenzij zij worden gebruikt voor de gerichte visserij op sponsen.

• 2. 

  Beperkingen op het gebruik van ringzegens

Ringzegens en zegens zonder sluitlijn mogen maximaal 800 m lang en 120 m hoog zijn, tenzij voor ringzegens die worden gebruikt voor de gerichte visserij op tonijn.

• 3. 

  Beperkingen op het gebruik van staande netten