Verordening 2021/1147 - Fonds voor asiel, migratie en integratie - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 251/1

In het kader van de evoluerende uitdagingen op het gebied van migratie, die de noodzaak met zich meebrengen solide opvang-, asiel-, integratie- en migratiesystemen in de lidstaten te ondersteunen, situaties waarin sprake is van druk te voorkomen en die op een adequate en solidaire manier aan te pakken, en irreguliere en onveilige binnenkomsten te vervangen door legale en veilige routes, is het van cruciaal belang dat wordt geïnvesteerd in een doeltreffend en gecoördineerd migratiebeheer in de Unie, opdat de doelstelling van de Unie om een ruimte van vrijheid, veiligheid en recht tot stand te brengen, overeenkomstig artikel 67, lid 2, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU), wordt gerealiseerd.

Het belang van een gecoördineerde aanpak door de Unie en de lidstaten komt tot uitdrukking in de Europese migratieagenda van 13 mei 2015, waarin de noodzaak werd benadrukt van een consistent en duidelijk gemeenschappelijk beleid tot herstel van het vertrouwen in het vermogen van de Unie om Europese en nationale inspanningen te bundelen teneinde op doeltreffende wijze het migratieprobleem aan te pakken en samen te werken, in overeenstemming met het beginsel van solidariteit en een billijke verdeling van de verantwoordelijkheid tussen de lidstaten als vastgelegd in artikel 80 VWEU; dat werd bevestigd in de tussentijdse evaluatie van 27 september 2017 en de voortgangsverslagen van 14 maart 2018 en 16 mei 2018.

In zijn conclusies van 19 oktober 2017 bevestigde de Europese Raad andermaal de noodzaak van een alomvattende, pragmatische en resolute aanpak van het migratiebeheer die erop is gericht de controle over de buitengrenzen te waarborgen, irreguliere binnenkomsten te verminderen en het aantal sterfgevallen op zee terug te dringen; die aanpak moet worden gebaseerd op het flexibele en gecoördineerde gebruik van alle instrumenten waarover de Unie en de lidstaten beschikken. De Europese Raad riep er voorts toe op de terugkeer sterk te intensiveren door middel van maatregelen op het niveau van zowel de Unie als de lidstaten, zoals doeltreffende overnameovereenkomsten en -regelingen.

Ter ondersteuning van de inspanningen om te zorgen voor een alomvattende aanpak van het migratiebeheer op basis van wederzijds vertrouwen, solidariteit en een billijke verdeling van de verantwoordelijkheid tussen de lidstaten en de Unie-instellingen, met het oogmerk een gemeenschappelijk, duurzaam Uniebeleid inzake asiel en immigratie tot stand te brengen, moet een Fonds voor asiel, migratie en integratie (het “fonds”) worden opgericht dat de lidstaten van voldoende financiële middelen voorziet.

Alle uit hoofde van het fonds gefinancierde acties, met inbegrip van de acties in derde landen, moeten worden uitgevoerd met volledige inachtneming van de rechten en beginselen die zijn verankerd in het acquis van de Unie en het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (het “Handvest”), en moeten in overeenstemming zijn met de internationale verplichtingen van de Unie en de lidstaten die voortvloeien uit de internationale instrumenten waarbij zij partij zijn, met name door ervoor te zorgen dat de beginselen van gendergelijkheid, non-discriminatie en het belang van het kind worden nageleefd.

Het belang van het kind moet een primaire overweging zijn bij alle acties of beslissingen met betrekking tot migrerende kinderen, met inbegrip van terugkeer, waarbij ten volle rekening moet worden gehouden met het recht van het kind om zijn mening te uiten.

Het fonds moet voortbouwen op de resultaten die zijn bereikt en investeringen die zijn gemaakt met steun van zijn voorgangers, namelijk het Europees Vluchtelingenfonds dat werd ingesteld bij Beschikking nr. 573/2007/EG van het Europees Parlement en de Raad (4) voor de periode 2008-2013, het Europees Fonds voor de integratie van onderdanen van derde landen dat werd opgericht bij Beschikking 2007/435/EG van de Raad (5) voor de periode 2007-2013, het Europees Terugkeerfonds dat werd opgericht bij Beschikking nr. 575/2007/EG van het Europees Parlement en de Raad (6) voor de periode 2008-2013, en het Fonds voor asiel, migratie en integratie dat werd opgericht bij Verordening (EU) nr. 516/2014 van het Europees Parlement en de Raad (7) voor de periode 2014-2020. Daarbij moet het ook rekening houden met alle relevante nieuwe ontwikkelingen.

Het fonds moet steun verstrekken voor solidariteit en de billijke verdeling van verantwoordelijkheid tussen de lidstaten en het doeltreffend beheer van migratiestromen, onder andere door gemeenschappelijke maatregelen op asielgebied te bevorderen, met inbegrip van de inspanningen van de lidstaten voor de opvang van personen die internationale bescherming nodig hebben, via hervestiging, toelating op humanitaire gronden en overbrenging tussen lidstaten van verzoekers om internationale bescherming of personen die internationale bescherming genieten, door kwetsbare asielzoekers zoals kinderen beter te beschermen, door integratiestrategieën te ondersteunen en door een beleid inzake legale migratie te ontwikkelen en te versterken, bijvoorbeeld door te voorzien in veilige en wettelijke mogelijkheden voor toegang tot de Unie, hetgeen ook moet helpen het concurrentievermogen van de Unie op lange termijn en de toekomst van haar sociaal model te waarborgen en de prikkels voor irreguliere migratie te reduceren via een duurzaam terugkeer- en overnamebeleid.

Gezien de interne aard van het fonds en het feit dat het fonds het voornaamste financieringsinstrument voor asiel en migratie op het niveau van de Unie is, moet het fonds in de eerste plaats acties ondersteunen die ten dienste staan van het interne beleid van de Unie inzake asiel en migratie, in overeenstemming met de doelstellingen van het fonds. Aangezien echter bepaalde buiten de Unie ondernomen acties bijdragen tot de verwezenlijking van de doelstellingen van het fonds en onder bepaalde omstandigheden een meerwaarde voor de Unie kunnen opleveren, moet het fonds de versterking van de samenwerking en het partnerschap met derde landen met het oog op migratiebeheer ondersteunen om legale migratiemogelijkheden te versterken, effectieve, veilige en waardige terugkeer en overname te bevorderen en de eerste fase van de re-integratie in derde landen te stimuleren. De uit hoofde van het fonds verstrekte steun zou geen afbreuk doen aan het huidige vrijwillige karakter van hervestiging en herplaatsing van verzoekers om internationale bescherming en personen die internationale bescherming genieten uit hoofde van het juridisch kader van het gemeenschappelijk Europees asielstelsel dat ten tijde van de vaststelling van deze verordening van toepassing is.

Om gebruik te kunnen maken van de deskundigheid van de relevante gedecentraliseerde agentschappen, moet de Commissie ervoor zorgen dat bij de ontwikkeling van de programma’s van de lidstaten rekening wordt gehouden met hun kennis en ervaring wat betreft hun bevoegdheden. Voorts moet het fonds de volgende activiteiten die door het bij Verordening (EU) nr. 439/2010 van het Europees Parlement en de Raad (8) opgerichte Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken (EASO) worden gesteund, kunnen aanvullen om de werking van het gemeenschappelijk Europees asielstelsel te faciliteren en te verbeteren: de praktische samenwerking versterken, met name de uitwisselingen van informatie inzake asiel en goede praktijken; het recht van de Unie en het internationaal recht bevorderen en bijdragen tot de uniforme toepassing van het recht van de Unie inzake asiel, op basis van hoge normen voor internationale beschermingsprocedures, voor opvangvoorzieningen en voor de beoordeling van beschermingsbehoeften in de hele Unie; de duurzame en billijke verdeling van de verzoeken om internationale bescherming mogelijk maken; convergentie bij de beoordeling van verzoeken om internationale bescherming in de Unie faciliteren; de hervestigingsinspanningen van de lidstaten ondersteunen; en operationele en technische bijstand aan de lidstaten bieden voor het beheer van hun asiel- en opvangstelsels, met name die lidstaten waarvan de systemen onder onevenredige druk staan.

Het fonds moet steun verstrekken voor de inspanningen van de Unie en de lidstaten om de lidstaten meer capaciteit te bieden om hun asielbeleid te ontwikkelen, te monitoren en te toetsen aan hun verplichtingen uit hoofde van het recht van de Unie.

Het fonds moet de inspanningen van de lidstaten en van de Unie steunen om het gemeenschappelijk Europees asielstelsel, met inbegrip van de externe dimensie ervan, volledig uit te voeren en verder te ontwikkelen.

Partnerschappen en samenwerking met derde landen vormen een essentieel onderdeel van het migratiebeheerbeleid van de Unie. Het fonds moet ertoe bijdragen dat onderdanen van derde landen of staatloze personen die internationale bescherming behoeven, niet langer op onveilige en irreguliere wijze, maar legaal en veilig op het grondgebied van de lidstaten aankomen, dat er solidariteit wordt betuigd met de landen in regio’s waarnaar of waarin een groot aantal personen die internationale bescherming behoeven, verdreven zijn, zulks door te helpen de druk op die landen te verlichten, en het moet daadwerkelijk bijdragen tot mondiale hervestigingsinitiatieven, waarbij de Unie en de lidstaten met één stem spreken op internationale fora en ten aanzien van derde landen. Het fonds moet, in de vorm van financiële stimulansen, steun verlenen voor de inspanningen van de lidstaten om internationale bescherming en een duurzame oplossing te bieden aan vluchtelingen en ontheemden die zijn toegelaten in het kader van programma’s voor hervestiging of voor toelating op humanitaire gronden.

Gezien de migratiestromen naar de Unie en het belang van integratie en inclusie voor mensen die naar Europa komen, voor lokale gemeenschappen en voor het welzijn van onze samenlevingen op lange termijn en de stabiliteit van onze economieën, is het van cruciaal belang het beleid van de lidstaten voor de integratie van legaal verblijvende onderdanen van derde landen te ondersteunen, onder meer op de prioritaire gebieden die zijn vermeld in het actieplan voor integratie en inclusie 2021-2027. Het fonds moet integratiemaatregelen ondersteunen die zijn toegesneden op de behoeften van onderdanen van derde landen, alsook horizontale maatregelen die erop gericht zijn lidstaten beter in staat te stellen integratiestrategieën te ontwikkelen, uitwisseling en samenwerking op te voeren, en de onderlinge contacten, constructieve dialoog en acceptatie tussen onderdanen van derde landen en de gastsamenleving te bevorderen.

Om het optreden ter bevordering van de integratie van onderdanen van derde landen doeltreffender te maken, en daarbij zo veel mogelijk meerwaarde voor de Unie te creëren en samenhang te waarborgen, moeten acties die uit het fonds worden gefinancierd in overeenstemming zijn met en een aanvulling vormen op acties die uit andere instrumenten van de Unie, met name externe instrumenten, het Europees Sociaal Fonds Plus (ESF+) dat werd opgericht bij Verordening (EU) 2021/1057 van het Europees Parlement en de Raad (9), en het Europees Fonds voor Regionale ontwikkeling (EFRO) dat werd opgericht bij Verordening (EU) 2021/1058 van het Europees Parlement en de Raad (10), worden gefinancierd. Het fonds moet maatregelen ondersteunen die zijn toegesneden op de behoeften van onderdanen van derde landen en die in het algemeen in de vroegste stadia van integratie worden uitgevoerd, alsook horizontale maatregelen ter ondersteuning van de capaciteiten van de lidstaten op het gebied van integratie, terwijl optreden ten behoeve van onderdanen van derde landen met een effect op langere termijn uit het ESF+ en het EFRO moet worden gefinancierd. In dat verband moeten de met de uitvoering van het fonds belaste autoriteiten van de lidstaten worden verplicht samen te werken en te coördineren met de autoriteiten die door de lidstaten zijn aangewezen voor het beheer van het optreden van het ESF+ en het EFRO en zo nodig samen te werken en te coördineren met hun beheerautoriteiten en de beheerautoriteiten van andere fondsen van de Unie die bijdragen tot de integratie van onderdanen van derde landen.

De integratiemaatregelen moeten ook gelden voor personen die internationale bescherming genieten, om met inachtneming van de bijzondere kenmerken van die doelgroep een brede aanpak van integratie te waarborgen. Indien integratiemaatregelen met opvang worden gecombineerd, moeten waar nodig ook asielzoekers in de acties kunnen worden opgenomen.

Bij de uitvoering van het fonds op het gebied van integratie moeten de gemeenschappelijke basisbeginselen van de Unie inzake integratie, die zijn vastgelegd in het actieplan voor integratie en inclusie 2021-2027, in acht worden genomen.

Voor lidstaten die dat wensen, moet het mogelijk zijn om in hun programma’s integratiemaatregelen op te nemen om ook de naaste verwanten van onderdanen van derde landen onder die maatregelen op te nemen, en zo de eenheid van het gezin te ondersteunen, voor zover dat nodig is om de doeltreffende uitvoering van die maatregelen. Onder “naaste verwanten” moeten worden verstaan de echtgenoten, partners, alsmede alle personen die rechtstreekse familiebanden in opgaande of neergaande lijn hebben met de onderdaan van een derde land voor wie de integratiemaatregelen bedoeld zijn en die anders niet onder het toepassingsgebied van het fonds zouden vallen.

Gezien de cruciale rol die de autoriteiten van de lidstaten en maatschappelijke organisaties op het gebied van integratie spelen en ter facilitering van toegang voor die entiteiten tot financiering op het niveau van de Unie, moet het fonds de uitvoering van acties op het gebied van integratie door nationale, regionale en lokale autoriteiten en maatschappelijke organisaties faciliteren, onder meer door gebruik te maken van de thematische faciliteit en door middel van een hoger medefinancieringspercentage voor die acties. In dat verband moet ten minste 5 % van de initiële toewijzing aan de thematische faciliteit gericht zijn op de uitvoering van integratiemaatregelen door lokale en regionale overheden.

De lidstaten worden aangemoedigd om, naast het medefinancieringspercentage van het fonds voor projecten, financiering uit de begrotingen van hun overheidsinstanties te verstrekken wanneer die financiering essentieel is voor de uitvoering van een project, met name wanneer het project door een maatschappelijke organisatie wordt uitgevoerd.

Gezien de economische en demografische uitdagingen waarvoor de Unie zich op lange termijn gesteld ziet, alsook de steeds mondialere aard van migratie, is het van cruciaal belang goed functionerende legale kanalen voor migratie naar de Unie tot stand te brengen, zodat de Unie een aantrekkelijke bestemming voor reguliere migratie blijft, in overeenstemming met de economische en sociale behoeften van de lidstaten, de houdbaarheid van de socialezekerheidsstelsels en duurzame groei van de economie van de Unie te waarborgen, en tegelijk arbeidsmigranten tegen uitbuiting te beschermen.

Het fonds moet de lidstaten steun verstrekken bij het opzetten van strategieën en het versterken en ontwikkelen van beleid inzake legale migratie, en bij het opvoeren van hun capaciteit voor het ontwikkelen, uitvoeren, monitoren en evalueren van strategieën, beleidsinitiatieven en maatregelen inzake immigratie en integratie van legaal verblijvende onderdanen van derde landen, met name juridische instrumenten van de Unie voor legale migratie. Het fonds moet ook steun verstrekken voor de uitwisseling van informatie en beste praktijken en voor de samenwerking tussen verschillende administratieve bestuursdiensten en -niveaus en tussen de lidstaten.

Een doeltreffend en waardig terugkeerbeleid maakt integraal deel uit van de alomvattende migratieaanpak die de Unie en haar lidstaten nastreven. Het fonds moet voorzien in steun en stimulansen voor de inspanningen van de lidstaten om de gemeenschappelijke terugkeernormen, met name de normen in Richtlijn 2008/115/EG van het Europees Parlement en de Raad (11), waarbij de nadruk op vrijwillige terugkeer ligt, en een geïntegreerde en gecoördineerde aanpak van het terugkeerbeleid daadwerkelijk toe te passen en verder te ontwikkelen. Voor een duurzaam terugkeerbeleid moet het fonds ook steun verstrekken voor maatregelen op dat gebied in derde landen, zoals maatregelen om een veilige en waardige terugkeer en overname, evenals de duurzame re-integratie van teruggekeerde personen, te faciliteren en te waarborgen, met inbegrip van de verstrekking van steun in geld of in natura.

De lidstaten moeten de voorkeur geven aan vrijwillige terugkeer en moeten zorgen voor een effectieve, veilige en waardige terugkeer. Om vrijwillige terugkeer te bevorderen, moeten de lidstaten nadenken over prikkels, zoals een voorrangsbehandeling in de vorm van extra ondersteuning bij de terugkeer en voor de eerste fase van de re-integratie. Uit het oogpunt van kosteneffectiviteit is dat soort vrijwillige terugkeer in het belang van zowel personen die terugkeren als autoriteiten.

Vrijwillige terugkeer moet weliswaar voorrang krijgen op gedwongen terugkeer, maar beide zijn niettemin met elkaar verbonden, met een wederzijds versterkend effect, en daarom moeten de lidstaten worden aangemoedigd om de complementariteit tussen beide vormen van terugkeer te versterken. De mogelijkheid tot verwijdering is een belangrijk element dat bijdraagt tot de integriteit van de stelsels voor asiel en legale migratie. Daarom moet het fonds steun verstrekken voor acties van lidstaten ter facilitering en uitvoering van verwijderingen volgens in het Unierecht vastgelegde normen, voor zover van toepassing, en met volledige inachtneming van de grondrechten en de waardigheid van de personen die terugkeren.

Specifieke maatregelen in de lidstaten en in de landen van terugkeer ter ondersteuning van personen die terugkeren, met bijzondere aandacht voor hun humanitaire en beschermingsbehoeften, kunnen de omstandigheden waaronder zij terugkeren en de re-integratie van personen die terugkeren, verbeteren. Bijzondere aandacht moet uitgaan naar kwetsbare personen.

De effectieve overname van illegaal verblijvende onderdanen van derde landen door derde landen vormt een integraal onderdeel van het terugkeerbeleid van de Unie en is een centraal instrument voor het doeltreffend beheer van migratiestromen, aangezien dit de vlotte terugkeer van irreguliere migranten faciliteert. Samenwerking op het gebied van overname speelt een belangrijke rol in het kader van dialoog en samenwerking met derde landen van herkomst en doorreis van irreguliere migranten, en voor de uitvoering ervan in derde landen moet steun worden verstrekt ten behoeve van een doeltreffend terugkeerbeleid op nationaal en Unieniveau.

Het fonds moet, naast steun voor de terugkeer van personen zoals bepaald in deze verordening, ook steun verstrekken voor andere maatregelen om irreguliere immigratie en de migrantensmokkel te bestrijden en om het naleven van de regelgeving inzake legale migratie te bevorderen, en zodoende de integriteit van de immigratiestelsels van de lidstaten te waarborgen.

De tewerkstelling van irreguliere migranten ondermijnt de ontwikkeling van een arbeidsmobiliteitsbeleid op basis van regelingen voor legale migratie en brengt de rechten van arbeidsmigranten in gevaar, waardoor zij kwetsbaar worden voor schendingen van hun rechten en misbruik. Het fonds moet lidstaten daarom, direct of indirect, steunen bij hun uitvoering van Richtlijn 2009/52/EG van het Europees Parlement en de Raad (12), die de tewerkstelling van illegaal verblijvende onderdanen van derde landen verbiedt en voorziet in sancties tegen werkgevers die dat verbod overtreden.

Het fonds moet lidstaten, direct of indirect, steunen bij hun uitvoering van Richtlijn 2011/36/EU van het Europees Parlement en de Raad (13), die bepalingen bevat inzake het bijstaan, ondersteunen en beschermen van slachtoffers van mensenhandel. Bij die maatregelen, met inbegrip van maatregelen voor de vroege identificatie van slachtoffers van mensenhandel en hun doorverwijzing naar gespecialiseerde diensten, moet rekening worden gehouden met de genderspecifieke aard van mensenhandel en kinderslachtoffers.

Het fonds moet een aanvulling vormen op de activiteiten op terugkeergebied van het Europees Grens- en kustwachtagentschap, dat onder Verordening (EU) 2019/1896 van het Europees Parlement en de Raad (14) valt, zonder te voorzien in een aanvullende financieringsstroom voor dat agentschap.

Overeenkomstig het beginsel van doeltreffendheid moet worden gestreefd naar synergieën en consistentie met andere Uniefondsen, en overlapping tussen acties moet worden vermeden.

Om een maximale meerwaarde van gedeeltelijk of geheel uit de Uniebegroting gefinancierde investeringen te genereren, moet naar synergie worden gestreefd, met name tussen het fonds en andere programma’s van de Unie, waaronder de programma’s in gedeeld beheer. Om die synergie zo groot mogelijk te maken, moet worden gezorgd voor belangrijke faciliteringsmechanismen, onder meer cumulatieve financiering van een actie uit hoofde van het fonds en uit hoofde van een ander programma van de Unie. Dergelijke cumulatieve financiering mag de totale subsidiabele kosten van die actie niet overschrijden. Daartoe moeten in deze verordening passende regels worden vastgelegd, met name betreffende de mogelijkheid om dezelfde kosten of uitgaven zowel uit hoofde van het fonds als uit hoofde van een ander programma van de Unie pro rata te declareren.

De uit hoofde van het fonds gesteunde acties in of met betrekking tot derde landen moeten worden uitgevoerd in synergie en samenhang met andere activiteiten buiten de Unie die door de externe financieringsinstrumenten van de Unie worden ondersteund. Bij de uitvoering van die acties moet met name worden gestreefd naar volledige samenhang met de beginselen en algemene doelstellingen van het externe beleid van de Unie, met het beginsel van beleidscoherentie voor ontwikkeling en samenhang met de strategische programmeringsdocumenten voor het land of de regio in kwestie, en met de internationale verplichtingen van de Unie. Wat de externe dimensie betreft, moet het fonds zich toespitsen op het ondersteunen van acties die niet op ontwikkeling zijn gericht en het belang van het interne beleid van de Unie dienen, en moeten ze stroken met de binnen de Unie ondernomen activiteiten. Het fonds moet op gebieden die van belang zijn voor het migratiebeleid van de Unie, gerichte steun verstrekken ter versterking van de samenwerking met derde landen en van belangrijke aspecten van migratiebeheer.

De financiering uit de Uniebegroting moet worden geconcentreerd op acties waarbij het optreden van de Unie voor een meerwaarde kan zorgen ten opzichte van acties door de lidstaten alleen. De in het kader van deze verordening verstrekte financiële steun moet met name bijdragen tot het versterken van de nationale en Uniecapaciteiten op het gebied van asiel en migratie, overeenkomstig artikel 80 VWEU.

Bij het promoten van door het fonds ondersteunde acties moeten de ontvangers van Uniefinanciering informatie verstrekken in de taal of talen van de doelgroep. Om de zichtbaarheid van de Uniefinanciering te waarborgen, moeten de ontvangers van die financiering de oorsprong ervan vermelden wanneer zij over de actie communiceren. Daartoe moeten de ontvangers ervoor zorgen dat in al het communicatiemateriaal dat tot de media en het grote publiek is gericht, het embleem van de Unie wordt weergegeven en uitdrukkelijk wordt vermeld dat de acties financieel door de Unie worden ondersteund.

De Commissie moet financiële middelen uit het fonds kunnen gebruiken om beste praktijken en de uitwisseling van informatie over de uitvoering van het fonds te bevorderen.

De Commissie moet tijdig informatie publiceren over de door de thematische faciliteit in direct of indirect beheer verleende steun en moet dergelijke informatie waar passend actualiseren. Het moet mogelijk zijn de gegevens te sorteren naar specifieke doelstelling, naam van de begunstigde, wettelijk vastgelegd bedrag en aard en doel van de maatregel.

Een lidstaat kan worden geacht niet aan het toepasselijke acquis van de Unie te voldoen, onder meer wat betreft het gebruik van operationele steun in het kader van het fonds, indien hij zijn verplichtingen uit hoofde van de Verdragen op de gebieden van asiel en terugkeer niet is nagekomen, indien er bij het uitvoeren van het acquis inzake asiel en terugkeer een duidelijk gevaar is voor een ernstige schending van Uniewaarden door die lidstaat, of indien in een evaluatieverslag in het kader van het in Verordening (EU) nr. 1053/2013 van de Raad (15) vastgestelde Schengenmechanisme voor evaluatie en toezicht tekortkomingen op het betrokken gebied zijn geconstateerd.

Het fonds moet ervoor zorgen dat de middelen eerlijk en transparant worden verdeeld ter verwezenlijking van de doelstellingen van deze verordening. Om aan de vereisten op het gebied van transparantie te voldoen, moet de Commissie informatie over de jaarlijkse en meerjarige werkprogramma’s van de thematische faciliteit publiceren. Overeenkomstig Verordening (EU) 2021/1060 van het Europees Parlement en de Raad (16) moet elke lidstaat binnen zes maanden na de goedkeuring van zijn programma zorgen voor een website waarop informatie over zijn programma beschikbaar is, met inbegrip van informatie over de doelstellingen, activiteiten, beschikbare financieringsmogelijkheden en verwezenlijkingen van het programma.

In deze verordening moeten de initiële, voor de programma’s van de lidstaten bestemde bedragen worden vastgesteld, die bestaan uit een vast bedrag als bepaald in bijlage I en een bedrag dat wordt berekend op basis van de in die bijlage vastgestelde criteria, en die een weerspiegeling vormen van de behoeften van de verschillende lidstaten en de druk die zij ondervinden op het gebied van asiel, migratie, integratie en terugkeer. Gelet op de speciale behoeften van de lidstaten waar in 2018 en 2019 het hoogste aantal asielverzoeken per hoofd van de bevolking werd ingediend, is het passend de vaste bedragen voor Cyprus, Malta en Griekenland te verhogen.

De initiële bedragen voor de programma’s van de lidstaten moeten de basis vormen voor langetermijninvesteringen van de lidstaten. Om rekening te houden met veranderingen in migratiestromen, te voorzien in de behoeften inzake het beheer van asiel- en opvangstelsels en inzake de integratie van legaal verblijvende onderdanen van derde landen, en om legale migratie te ontwikkelen en irreguliere migratie tegen te gaan door middel van een effectieve, veilige en waardige terugkeer, moet halverwege de programmeringsperiode een aanvullend bedrag aan de lidstaten worden toegekend volgens objectieve criteria. Dat bedrag moet worden gebaseerd op statistische gegevens, overeenkomstig bijlage I, zodat de wijzigingen in de uitgangssituatie van de lidstaten worden meegenomen.

Om bij te dragen tot de verwezenlijking van de beleidsdoelstelling van het fonds, moeten de lidstaten ervoor zorgen dat hun programma’s acties omvatten die gericht zijn op de specifieke doelstellingen van het fonds, dat de gekozen prioriteiten in overeenstemming zijn met de in bijlage II beschreven uitvoeringsmaatregelen, en dat de verdeling van middelen over de doelstellingen waarborgt dat de algemene beleidsdoelstelling kan worden bereikt. Daartoe moeten de lidstaten in beginsel zorgen voor een minimumtoewijzing voor het versterken en ontwikkelen van het gemeenschappelijk Europees asielstelsel, voor het versterken en ontwikkelen van legale migratie naar de lidstaten, overeenkomstig hun economische en sociale behoeften, en voor het bevorderen van en bijdragen tot de daadwerkelijke integratie en sociale inclusie van onderdanen van derde landen.

Omdat de uitdagingen op het gebied van migratie voortdurend evolueren, moet de toewijzing van de financiële middelen worden aangepast aan de veranderingen in migratiestromen. Om tegemoet te komen aan dringende behoeften van en veranderingen in het beleid en de prioriteiten van de Unie, en om de financiering toe te spitsen op acties met een hoge meerwaarde voor de Unie, moet een deel van de financiering periodiek worden toegewezen, via een thematische faciliteit, aan specifieke acties, aan acties van de Unie, aan acties van lokale en regionale autoriteiten, aan noodhulp, aan hervestiging en toelating op humanitaire gronden, en aan aanvullende steun voor lidstaten die bijdragen tot solidariteits- en verantwoordelijkheidsinspanningen. De thematische faciliteit biedt flexibiliteit bij het beheer van het fonds en kan ook door middel van programma’s van de lidstaten worden uitgevoerd.

De lidstaten moeten worden aangemoedigd om een deel van de aan hun programma toegewezen middelen te gebruiken voor de in bijlage IV opgenomen acties waarvoor een grotere bijdrage van de Unie geldt.

Een deel van de beschikbare middelen van het fonds kan worden toegewezen aan programma’s van de lidstaten voor de uitvoering van specifieke acties, in aanvulling op de initiële toewijzing. Die specifieke acties moeten worden vastgesteld op het niveau van de Unie en moeten acties betreffen die samenwerking vereisen of die nodig zijn om te reageren op ontwikkelingen in de Unie waarvoor aan een of meer lidstaten extra financiële middelen ter beschikking moeten worden gesteld.

Het fonds moet bijdragen tot het ondersteunen van de operationele kosten in verband met de specifieke doelstellingen van het fonds, om de lidstaten zodoende in staat te stellen capaciteiten te handhaven die cruciaal zijn voor taken en diensten die een openbaredienstverlening ten bate van de hele Unie vormen. Die ondersteuning moet bestaan in de volledige terugbetaling van specifieke kosten die verband houden met de doelstellingen van het fonds en moet integraal deel uitmaken van de programma’s van de lidstaten.

Als aanvulling op de verwezenlijking van de beleidsdoelstelling van het fonds op nationaal niveau via programma’s van de lidstaten, moet het fonds ook steun verstrekken voor acties op het niveau van de Unie. Met die acties moeten algemene strategische doelen binnen de werkingssfeer van het fonds worden nagestreefd in verband met beleidsanalyse en innovatie, transnationale vormen van wederzijds leren en partnerschappen, en het testen van nieuwe initiatieven en acties in de hele Unie.

Om de Unie beter in staat te stellen om onmiddellijk te reageren op uitzonderlijke situaties op het gebied van migratie in een of meer lidstaten in de vorm van een grote of disproportionele toestroom van onderdanen van derde landen, die de opvang- en detentievoorzieningen en de asiel- en migratiebeheerstelsels en -procedures van die lidstaten onder aanzienlijke en acute druk zetten, of om onmiddellijk te reageren op uitzonderlijke situaties op het gebied van migratie in derde landen ten gevolge van politieke ontwikkelingen of conflicten, moet het mogelijk zijn om noodhulp te bieden overeenkomstig het in deze verordening beschreven kader.

Deze verordening moet ervoor zorgen dat het bij Beschikking 2008/381/EG van de Raad (17) opgezette Europees migratienetwerk blijft bestaan en dat de financiële bijstand aansluit bij de doelstellingen en taken van dat migratienetwerk.

De beleidsdoelstelling van het fonds zal mede worden gerealiseerd via financieringsinstrumenten en begrotingsgaranties in het kader van de beleidscomponenten van het programma InvestEU dat werd vastgesteld bij Verordening (EU) 2021/523 van het Europees Parlement en de Raad (18). Financiële steun moet worden gebruikt om tekortkomingen van de markt of suboptimale investeringssituaties op proportionele wijze aan te pakken, en de acties mogen particuliere financiering niet overlappen of verdringen, noch de concurrentie op de interne markt verstoren. De acties moeten een duidelijke meerwaarde voor de Unie hebben.

Blendingverrichtingen zijn vrijwillig van aard en zijn door de Uniebegroting ondersteunde verrichtingen die een combinatie vormen van niet terug te betalen vormen van steun, terug te betalen vormen van steun, of beide, uit de Uniebegroting, en terug te betalen vormen van steun van stimulerings-, ontwikkelings- of andere openbare financiële instellingen, alsmede steun van commerciële financiële instellingen en investeerders.

In deze verordening worden de financiële middelen voor de gehele duur van het fonds vastgelegd die in het kader van de jaarlijkse begrotingsprocedure voor het Europees Parlement en de Raad het voornaamste referentiebedrag vormen in de zin van punt 18 van het Interinstitutioneel Akkoord van 16 december 2020 tussen het Europees Parlement, de Raad van de Europese Unie en de Europese Commissie betreffende de begrotingsdiscipline, de samenwerking in begrotingszaken en een goed financieel beheer, alsmede betreffende nieuwe eigen middelen, met inbegrip van een routekaart voor de invoering van nieuwe eigen middelen (19).

Het fonds valt onder Verordening (EU, Euratom) 2018/1046 van het Europees Parlement en de Raad (20) (het “Financieel Reglement”). Het Financieel Reglement stelt regels vast voor de uitvoering van de Uniebegroting, waaronder regels voor subsidies, prijzen, aanbestedingen, indirect beheer, financieringsinstrumenten, begrotingsgaranties, financiële bijstand en de vergoeding van externe deskundigen.

Voor het uitvoeren van acties in gedeeld beheer moet het fonds deel uitmaken van een samenhangend kader bestaande uit deze verordening, het Financieel Reglement en Verordening (EU) 2021/1060.

Verordening (EU) 2021/1060 stelt het kader vast voor actie door het EFRO, het ESF+, het Cohesiefonds, het Europees Fonds voor maritieme zaken, visserij en aquacultuur, het Fonds voor een rechtvaardige transitie, het Fonds voor asiel, migratie en integratie, het Fonds voor interne veiligheid en het instrument voor financiële steun voor grensbeheer en visumbeleid, als onderdeel van het Fonds voor geïntegreerd grensbeheer, en bepaalt met name de regels inzake programmering, monitoring en evaluatie, beheer en controle voor in gedeeld beheer uitgevoerde fondsen van de Unie. Daarnaast moeten in deze verordening de doelstellingen van het fonds worden omschreven en moeten specifieke bepalingen worden vastgelegd betreffende acties die uit het fonds kunnen worden gefinancierd.

Bij Verordening (EU) 2021/1060 is voor het fonds voorzien in een voorfinancieringsregeling en in deze verordening is een specifiek voorfinancieringspercentage vastgesteld. Daarnaast is het passend een specifiek voorfinancieringspercentage voor noodhulp op te nemen opdat ervoor wordt gezorgd dat er onmiddellijk op noodsituaties kan worden gereageerd. De voorfinancieringsregeling moet ervoor zorgen dat lidstaten over de middelen beschikken om begunstigden al vanaf het begin van de uitvoering van hun programma’s steun te verstrekken.

Zowel de vorm van financiering als de wijze van uitvoering in het kader van deze verordening moet worden gekozen op basis van de geschiktheid ervan om de specifieke doelstellingen van de acties te verwezenlijken en om resultaten te boeken, rekening houdend met, in het bijzonder, de kosten van controles, administratieve lasten en het risico van niet-naleving. Bij het maken van die keuze moet worden overwogen gebruik te maken van vaste bedragen, vaste percentages en eenheidskosten, en van financiering die niet gekoppeld is aan kosten, zoals bedoeld in artikel 125, lid 1, van het Financieel Reglement.

Om optimaal gebruik te maken van het beginsel van één enkele audit, is het passend specifieke regels vast te stellen voor de controle en audit van projecten waarbij internationale organisaties waarvan de interne controlesystemen door de Commissie positief zijn beoordeeld, de begunstigden zijn. Voor dergelijke projecten moeten beheerautoriteiten de mogelijkheid hebben om hun beheersverificaties te beperken, mits de begunstigde tijdig alle nodige gegevens en informatie over de voortgang van het project en over de subsidiabiliteit van de onderliggende uitgaven verstrekt. Wanneer een door een dergelijke internationale organisatie uitgevoerd project deel uitmaakt van een controlesteekproef, moet het voor de auditautoriteit bovendien mogelijk zijn haar werkzaamheden uit te voeren overeenkomstig de beginselen van de internationale standaard inzake aanverwante diensten (ISRS) 4400 “Opdrachten tot het verrichten van overeengekomen specifieke werkzaamheden met betrekking tot financiële informatie”.

Overeenkomstig het Financieel Reglement, Verordening (EU, Euratom) nr. 883/2013 van het Europees Parlement en de Raad (21) en Verordeningen (EG, Euratom) nr. 2988/95 (22), (Euratom, EG) nr. 2185/96 (23) en (EU) 2017/1939 (24) van de Raad moeten de financiële belangen van de Unie worden beschermd door middel van evenredige maatregelen, onder meer maatregelen met betrekking tot preventie, opsporing, correctie en onderzoek van onregelmatigheden, waaronder fraude, met betrekking tot de terugvordering van verloren gegane, ten onrechte betaalde of onjuist bestede financiële middelen en, waar passend, met betrekking tot het opleggen van administratieve sancties. Met name heeft het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF) overeenkomstig Verordeningen (Euratom, EG) nr. 2185/96 en (EU, Euratom) nr. 883/2013 de bevoegdheid administratieve onderzoeken uit te voeren, met inbegrip van controles en verificaties ter plaatse, om vast te stellen of er sprake is van fraude, corruptie of andere onwettige activiteiten waardoor de financiële belangen van de Unie worden geschaad.

Het Europees Openbaar Ministerie (EOM) is overeenkomstig Verordening (EU) 2017/1939 bevoegd over te gaan tot het onderzoeken en vervolgen van strafbare feiten waardoor de financiële belangen van de Unie worden geschaad in de zin van Richtlijn (EU) 2017/1371 van het Europees Parlement en de Raad (25). Personen of entiteiten die middelen van de Unie ontvangen, moeten overeenkomstig het Financieel Reglement volledig meewerken aan de bescherming van de financiële belangen van de Unie, de nodige rechten en toegang verlenen aan de Commissie, OLAF, de Rekenkamer, en, ten aanzien van de lidstaten die deelnemen aan nauwere samenwerking op grond van Verordening (EU) 2017/1939, het EOM, alsmede ervoor zorgen dat derden die betrokken zijn bij de uitvoering van financiële middelen van de Unie gelijkwaardige rechten verlenen. De lidstaten moeten ten volle samenwerken en de instellingen, organen en instanties van de Unie alle nodige assistentie verlenen met betrekking tot de bescherming van de financiële belangen van de Unie.

Een derde land dat met de Unie een overeenkomst heeft gesloten over de criteria en mechanismen voor de vaststelling van de staat die verantwoordelijk is voor de behandeling van een asielverzoek dat in een lidstaat of in dat derde land wordt ingediend, moet aan het fonds kunnen deelnemen, mits aan bepaalde voorwaarden is voldaan.

De horizontale financiële regels die het Europees Parlement en de Raad op basis van artikel 322 VWEU hebben vastgesteld, zijn op deze verordening van toepassing. Die regels zijn neergelegd in het Financieel Reglement en bepalen met name de procedure voor het opstellen en uitvoeren van de begroting door middel van subsidies, aanbestedingen, prijzen en indirecte uitvoering, en voorzien in controles op de verantwoordelijkheid van financiële actoren. De op basis van artikel 322 VWEU vastgestelde regels omvatten ook een algemeen conditionaliteitsregime ter bescherming van de Uniebegroting.

Op grond van Besluit 2013/755/EU van de Raad (26) komen in landen of gebieden overzee gevestigde personen en entiteiten in aanmerking voor financiering, met inachtneming van de voorschriften en doelstellingen van het fonds en eventuele regelingen die van toepassing zijn op de lidstaat waarmee het desbetreffende land of gebied overzee banden heeft.

Op grond van artikel 349 VWEU en conform de mededeling van de Commissie van 24 oktober 2017 met de titel: “Een nieuw en sterker strategisch partnerschap met de ultraperifere gebieden van de EU”, waarvoor de Raad zijn steun heeft uitgesproken in zijn conclusies van 12 april 2018, moeten de betrokken lidstaten erop toezien dat de specifieke uitdagingen waarmee de ultraperifere regio’s worden geconfronteerd bij migratiebeheer, in hun nationale strategieën en programma’s aan de orde komen. Het fonds moet die lidstaten met passende middelen steunen om die regio’s te helpen migratie duurzaam te beheren en eventuele situaties waarin sprake is van druk aan te pakken.

Op grond van de punten 22 en 23 van het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven (27) moet het fonds worden geëvalueerd op basis van overeenkomstig specifieke monitoringvoorschriften verzamelde informatie, waarbij administratieve lasten, in het bijzonder voor de lidstaten, en overregulering moeten worden vermeden. Die voorschriften moeten, waar passend, meetbare indicatoren omvatten als maatstaf om de effecten van het fonds in de praktijk te evalueren. Om de resultaten van het fonds te kunnen meten, moeten voor elke specifieke doelstelling van het fonds indicatoren en bijbehorende streefdoelen worden vastgesteld. Die indicatoren moeten kwalitatieve en kwantitatieve indicatoren omvatten.

Via indicatoren en de financiële verslaglegging moeten de Commissie en de lidstaten de uitvoering van het fonds monitoren overeenkomstig de relevante bepalingen van Verordening (EU) 2021/1060 en deze verordening. Vanaf 2023 moeten de lidstaten bij de Commissie jaarlijkse prestatieverslagen over het laatste boekjaar indienen. Die verslagen moeten informatie bevatten over de voortgang bij de uitvoering van de programma’s van de lidstaten. De lidstaten moeten ook samenvattingen van die verslagen bij de Commissie indienen. De Commissie moet die samenvattingen in alle officiële talen van de Unie vertalen en op haar website openbaar maken, samen met de links naar de websites van de lidstaten als bedoeld in Verordening (EU) 2021/1060.

Om recht te doen aan het belang van de strijd tegen de klimaatverandering, overeenkomstig de toezeggingen van de Unie om de Overeenkomst van Parijs die is aangenomen in het kader van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (28) uit te voeren en de duurzameontwikkelingsdoelstellingen van de Verenigde Naties te verwezenlijken, moeten de acties uit hoofde van deze verordening bijdragen tot de verwezenlijking van de doelstelling 30 % van alle uitgaven in het kader van het meerjarig financieel kader aan te wenden voor het integreren van klimaatdoelstellingen in beleid, en tot de ambitie om in 2024 7,5 % en in 2026 en 2027 10 % van de begroting te besteden aan biodiversiteitsdoelstellingen, daarbij rekening houdend met de bestaande overlappingen tussen klimaat- en biodiversiteitsdoelstellingen. Het fonds moet activiteiten ondersteunen die de normen en prioriteiten van de Unie op klimaat- en milieugebied eerbiedigen en geen ernstige afbreuk aan de milieudoelstellingen doen in de zin van artikel 17 van Verordening (EU) 2020/852 van het Europees Parlement en de Raad (29).

Verordening (EU) nr. 514/2014 van het Europees Parlement en de Raad (30) en elke andere handeling die van toepassing is op de programmeringsperiode 2014-2020 moet van toepassing blijven op de programma’s en projecten die uit hoofde van het fonds zijn ondersteund tijdens de programmeringsperiode 2014-2020. Aangezien de uitvoeringsperiode van Verordening (EU) nr. 514/2014 overlapt met de programmeringsperiode die door deze verordening wordt bestreken, en ter waarborging van de continuïteit in de uitvoering van bepaalde bij die verordening goedgekeurde projecten, moeten er bepalingen inzake de fasering van projecten worden vastgelegd. Iedere afzonderlijke fase van het project moet worden uitgevoerd overeenkomstig de regels van de programmeringsperiode in het kader waarvan financiering wordt verkregen.

Teneinde niet-essentiële elementen van deze verordening aan te vullen en te wijzigen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 VWEU handelingen vast te stellen ten aanzien van de in bijlage III opgenomen lijst van acties die voor steun in aanmerking komen; de in bijlage IV opgenomen lijst van acties die in aanmerking komen voor een hoger medefinancieringspercentage; operationele steun uit hoofde van bijlage VII en de verdere ontwikkeling van het monitoring- en evaluatiekader. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen gebeuren in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven. Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen.

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van deze verordening, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad (31). De onderzoeksprocedure moet worden toegepast voor de vaststelling van uitvoeringshandelingen die gemeenschappelijke verplichtingen voor de lidstaten vaststellen, met name verplichtingen inzake het verstrekken van informatie aan de Commissie, en de raadplegingsprocedure moet worden toegepast voor de vaststelling van uitvoeringshandelingen betreffende de gedetailleerde regelingen voor het verstrekken van informatie aan de Commissie in het kader van de programmering en verslaglegging, gelet op de zuiver technische aard ervan. De Commissie moet onmiddellijk toepasselijke uitvoeringshandelingen in verband met de vaststelling van besluiten tot verlening van de noodhulp uit deze verordening vaststellen indien dat, in naar behoren gemotiveerde gevallen die verband houden met de aard en het doel van die noodhulp, om dwingende redenen van urgentie vereist is.

Daar de doelstellingen van deze verordening niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt, maar beter door de Unie kunnen worden verwezenlijkt, kan de Unie overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU) neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om die doelstellingen te verwezenlijken.

Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van Protocol nr. 21 betreffende de positie van het Verenigd Koninkrijk en Ierland ten aanzien van de ruimte van vrijheid, veiligheid en recht, gehecht aan het VEU en het VWEU, en onverminderd artikel 4 van dat protocol, neemt Ierland niet deel aan de vaststelling van deze verordening en is deze niet bindend voor, noch van toepassing op die lidstaat.

Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van Protocol nr. 22 betreffende de positie van Denemarken, gehecht aan het VEU en het VWEU, neemt Denemarken niet deel aan de vaststelling van deze verordening en is deze niet bindend voor, noch van toepassing op die lidstaat.

Overeenkomstig artikel 193, lid 2, van het Financieel Reglement kan subsidiëring van reeds begonnen acties worden toegestaan indien de aanvrager kan aantonen dat het noodzakelijk was met de actie te beginnen vóór de ondertekening van de subsidieovereenkomst. Vóór de datum van indiening van de subsidieaanvraag gemaakte kosten komen evenwel niet in aanmerking voor Uniefinanciering, tenzij in naar behoren gemotiveerde uitzonderlijke gevallen. Om te voorkomen dat Uniefinanciering onderbroken wordt en de belangen van de Unie aldus mogelijk geschaad worden, moet het gedurende een beperkte periode aan het begin van het meerjarig financieel kader 2021-2027 mogelijk zijn om kosten die gemaakt zijn in verband met reeds begonnen acties die uit hoofde van deze verordening in direct beheer worden ondersteund, met ingang van 1 januari 2021 als voor Uniefinanciering in aanmerking komend te beschouwen, zelfs indien die kosten vóór de indiening van de subsidieaanvraag of het verzoek om bijstand gemaakt zijn.

Het is passend de toepassingstermijn van deze verordening af te stemmen op die van Verordening (EU, Euratom) 2020/2093 van de Raad (32).

Om ervoor te zorgen dat de steun voor het betrokken beleidsgebied ononderbroken doorloopt en de uitvoering van start kan gaan vanaf het begin van het meerjarig financieel kader 2021-2027, moet deze verordening met spoed in werking treden, en met terugwerkende kracht van toepassing zijn vanaf 1 januari 2021,

“verzoeker om internationale bescherming”: een verzoeker in de zin van artikel 2, punt c), van Richtlijn 2013/32/EU van het Europees Parlement en de Raad (33);

“persoon die internationale bescherming geniet”: een persoon die internationale bescherming geniet in de zin van artikel 2, punt b), van Richtlijn 2011/95/EU van het Europees Parlement en de Raad (34);

“blendingverrichting”: door de Uniebegroting ondersteunde acties, onder meer in het kader van blendingfaciliteiten in de zin van artikel 2, punt 6), van het Financieel Reglement;

“gezinslid”: een onderdaan van een derde land die als gezinslid wordt omschreven in het kader van het recht van de Unie dat van toepassing is op het beleidsterrein waartoe de uit hoofde van het fonds ondersteunde actie behoort;

“toelating op humanitaire gronden”: de toelating tot het grondgebied van de lidstaten — na een door een lidstaat verzochte doorverwijzing door het Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken (EASO), het Bureau van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de vluchtelingen (UNHCR) of een ander relevant internationaal orgaan — van onderdanen van derde landen of staatlozen die komen uit een derde land waarnaar zij zijn verdreven, en die internationale bescherming genieten of aan wie een humanitaire status naar nationaal recht is verleend die in rechten en verplichtingen voorziet die gelijkwaardig zijn aan die van de artikelen 20 tot en met 34 van Richtlijn 2011/95/EU voor personen die subsidiaire bescherming genieten;

“operationele steun”: een onderdeel van een toewijzing aan een lidstaat dat kan worden gebruikt ter ondersteuning van de overheidsinstanties die verantwoordelijk zijn voor het verrichten van de taken en het verlenen van de diensten die een openbaredienstverlening ten bate van de Unie vormen;

“verwijdering”: verwijdering in de zin van artikel 3, punt 5), van Richtlijn 2008/115/EG;

“hervestiging”: de toelating tot het grondgebied van de lidstaten — na een doorverwijzing door de UNHCR — van onderdanen van derde landen of staatlozen uit een derde land waar zij als ontheemden verblijven, aan wie internationale bescherming is verleend en die toegang hebben tot een duurzame oplossing overeenkomstig het recht van de Unie en het nationale recht;

“terugkeer”: terugkeer in de zin van artikel 3, punt 3), van Richtlijn 2008/115/EG;

“specifieke acties”: transnationale of nationale projecten met een meerwaarde voor de Unie die in overeenstemming zijn met de doelstellingen van het fonds en waarvoor één, meerdere of alle lidstaten een aanvullende toewijzing voor hun programma’s kunnen ontvangen;

“onderdaan van een derde land”: een persoon, met inbegrip van een staatloze persoon of een persoon met niet-vastgestelde nationaliteit, die geen burger van de Unie is in de zin van artikel 20, lid 1, VWEU;

“niet-begeleide minderjarige”: een niet-begeleide minderjarige in de zin van artikel 2, punt l), van Richtlijn 2011/95/EU;

“acties van de Unie”: transnationale projecten of projecten die van bijzonder belang zijn voor de Unie en die overeenkomstig de doelstellingen van het fonds worden uitgevoerd;

“kwetsbare persoon”: een persoon die als kwetsbare persoon wordt omschreven in het kader van het recht van de Unie dat van toepassing is op het beleidsterrein waartoe de uit hoofde van het fonds ondersteunde actie behoort.

versterken en ontwikkelen van alle aspecten van het gemeenschappelijk Europees asielstelsel, met inbegrip van de externe dimensie ervan;

versterken en ontwikkelen van legale migratie naar de lidstaten, overeenkomstig hun economische en sociale behoeften, en bevorderen van en bijdragen tot de daadwerkelijke integratie en sociale inclusie van onderdanen van derde landen;

bijdragen tot de bestrijding van irreguliere migratie, stimuleren van een effectieve, veilige en waardige terugkeer en overname, en bevorderen van en bijdragen tot een daadwerkelijk begin van re-integratie in derde landen;

bevorderen van solidariteit en een billijke verdeling van de verantwoordelijkheid tussen de lidstaten, met name ten aanzien van de lidstaten die het meest te maken hebben met uitdagingen op het gebied van migratie en asiel, onder meer door praktische samenwerking.

worden uitgevoerd in synergie en samenhang met andere acties buiten de Unie die door andere instrumenten van de Unie worden ondersteund;

in overeenstemming zijn met het externe beleid van de Unie, met het beginsel van beleidssamenhang op het gebied van ontwikkelingssamenwerking en met de strategische programmeringsdocumenten voor de regio of het land in kwestie;

zich toespitsen op maatregelen die niet op ontwikkeling zijn gericht, en

het belang van het interne beleid van de Unie dienen en consistent zijn met de binnen de Unie ondernomen activiteiten.

samenwerking met de lidstaten en de instellingen, organen en instanties van de Unie op het gebied van asiel, migratie en terugkeer mogelijk maken in de geest van het beginsel van solidariteit en billijke verdeling van de verantwoordelijkheid;

gedurende de looptijd van het fonds worden geschraagd door de beginselen van non-refoulement, democratie, de rechtsstaat en eerbiediging van de mensenrechten;

een billijk evenwicht waarborgen tussen de bijdragen van en de voordelen voor het derde land dat aan het fonds deelneemt;

de voorwaarden voor deelname aan het fonds vaststellen, met inbegrip van de berekening van de financiële bijdragen aan het fonds en de administratieve kosten daarvan;

geen beslissingsbevoegdheid over het fonds aan het derde land verlenen;

de rechten van de Unie waarborgen om voor een goed financieel beheer te zorgen en de financiële belangen van de Unie te beschermen;

bepalen dat het derde land de nodige rechten en toegang verleent aan de bevoegde ordonnateur, OLAF en de Rekenkamer, overeenkomstig artikel 8.

6 270 000 000 EUR wordt toegewezen aan de programma’s van de lidstaten;

3 612 000 000 EUR wordt toegewezen aan de in artikel 11 bedoelde thematische faciliteit.

specifieke acties;

acties van de Unie;

noodhulp als bedoeld in artikel 31;

hervestiging en toelating op humanitaire gronden;

steun aan de lidstaten voor het overbrengen van verzoekers om internationale bescherming of van personen die internationale bescherming genieten als een onderdeel van de inspanningen op het gebied van solidariteit als bedoeld in artikel 20, en

het Europees migratienetwerk als bedoeld in artikel 26.

5 225 000 000 EUR overeenkomstig bijlage I;

1 045 000 000 EUR voor de aanpassing van de toewijzingen voor de programma’s van de lidstaten bedoeld in artikel 17, lid 1.

2021: 4 %;

2022: 3 %;

2023: 5 %;

2024: 5 %;

2025: 5 %;

2026: 5 %.

het totaal van de overheidsbijdragen en de particuliere bijdragen, of

alleen de overheidsbijdragen.

minimaal 15 % van de hem toegewezen middelen toe aan de in artikel 3, lid 2, punt a), vermelde specifieke doelstelling, en

minimaal 15 % van de hem toegewezen middelen toe aan de in artikel 3, lid 2, punt b), vermelde specifieke doelstelling.

vrouwen en kinderen die gevaar lopen;

niet-begeleide minderjarigen;

personen met medische behoeften waarin alleen door middel van toelating op humanitaire gronden kan worden voorzien;

personen die met het oog op juridische of fysieke bescherming op humanitaire gronden moeten worden toegelaten, met inbegrip van slachtoffers van geweld of foltering.

de facturen en het bewijs van betaling ervan door de begunstigde zijn gecontroleerd;

de boekhoudkundige gegevens of boekhoudcodes die door de begunstigde worden bijgehouden voor verrichtingen die verband houden met de bij de beheerautoriteit gedeclareerde uitgaven, zijn gecontroleerd.

die beheerautoriteit wijst op een specifiek risico op onregelmatigheden of op een aanwijzing van fraude met betrekking tot een project dat geheel of gedeeltelijk door de internationale organisatie is uitgevoerd;

de internationale organisatie de in de leden 2 tot en met 5 en in lid 7 genoemde documenten niet bij die beheerautoriteit indient;

de in de leden 2 tot en met 5 en in lid 7 genoemde documenten die door de internationale organisatie zijn ingediend, onvolledig zijn.

juridische entiteiten die gevestigd zijn in:

juridische entiteiten die zijn opgericht uit hoofde van het recht van de Unie of elke internationale organisatie die relevant is voor de doeleinden van het fonds.

een uitzonderlijke migratiesituatie die wordt gekenmerkt door een grote of onevenredige toestroom van onderdanen van derde landen in een of meer lidstaten, waardoor de voorzieningen voor opvang en detentie en de asiel- en migratiebeheerstelsels en -procedures van die lidstaten onder grote en acute druk komen te staan;

een massale toestroom van ontheemden in de zin van Richtlijn 2001/55/EG van de Raad (38);

een uitzonderlijke migratiesituatie in een derde land, onder meer wanneer personen die bescherming behoeven, daar gestrand zijn als gevolg van politieke ontwikkelingen of conflicten, met name wanneer die druk van invloed kan zijn op migratiestromen naar de Unie.

zij zijn beoordeeld na een oproep tot het indienen van voorstellen in het kader van het fonds;

zij voldoen aan de minimale kwaliteitseisen van die oproep tot het indienen van voorstellen;

zij kunnen als gevolg van budgettaire beperkingen niet uit de middelen van die oproep tot het indienen van voorstellen worden gefinancierd.

de doeltreffendheid van het fonds, onder meer de geboekte vooruitgang ter verwezenlijking van zijn doelstellingen, rekening houdend met alle reeds beschikbare relevante informatie, met name de jaarlijkse prestatieverslagen als bedoeld in artikel 35 en de output- en resultaatindicatoren als opgenomen in bijlage VIII;

de efficiëntie van het gebruik van de aan het fonds toegewezen middelen en de efficiëntie van de beheers- en controlemaatregelen die voor de uitvoering ervan zijn genomen;

de blijvende relevantie en geschiktheid van de uitvoeringsmaatregelen die zijn opgesomd in bijlage II;

de coördinatie, samenhang en complementariteit tussen de in het kader van het fonds ondersteunde acties en de door andere fondsen van de Unie verleende ondersteuning;

de meerwaarde voor de Unie van in het kader van het fonds uitgevoerde acties.

de vorderingen bij de uitvoering van het programma van de lidstaat en bij het bereiken van de daarin opgenomen intermediaire doelen en streefdoelen, rekening houdend met de meest recente gegevens, zoals vereist uit hoofde van artikel 42 van Verordening (EU) 2021/1060;

kwesties die van invloed zijn op de prestaties van het programma van de lidstaat en de actie die is ondernomen om deze op te lossen, met inbegrip van informatie over eventuele met redenen omklede adviezen van de Commissie met betrekking tot inbreukprocedures uit hoofde van artikel 258 VWEU in verband met de uitvoering van het fonds;

de complementariteit tussen de in het kader van het fonds ondersteunde acties en de door andere fondsen van de Unie verstrekte steun, met name de acties in of met betrekking tot derde landen;

de bijdrage van het programma van de lidstaat aan de tenuitvoerlegging van het acquis en de actieplannen van de Unie ter zake, alsook aan de samenwerking en de solidariteit tussen de lidstaten;

de uitvoering van acties op het terrein van communicatie en zichtbaarheid;

de vervulling van de toepasselijke randvoorwaarden en de toepassing daarvan tijdens de gehele programmeringsperiode, met name de naleving van grondrechten;

het aantal personen dat wordt toegelaten via hervestiging en humanitaire toelating, door te verwijzen naar de in artikel 19 genoemde bedragen;

het aantal personen dat om internationale bescherming verzoekt en dat van internationale bescherming geniet, dat naar een andere lidstaat is overgebracht als bedoeld in artikel 20;

de uitvoering van de projecten in of met betrekking tot een derde land.

het project heeft twee uit financieel oogpunt te onderscheiden fasen met afzonderlijke auditsporen;

de totale kosten van het project bedragen meer dan 500 000 EUR;

de betalingen die door de verantwoordelijke instantie aan de begunstigden worden gedaan voor de eerste fase van het project, worden opgenomen in betalingsverzoeken aan de Commissie uit hoofde van Verordening (EU) nr. 514/2014, en de uitgaven voor de tweede fase van het project worden opgenomen in betalingsaanvragen uit hoofde van Verordening (EU) 2021/1060;

de tweede fase van het project leeft het toepasselijke recht na en komt in aanmerking voor steun uit het fonds uit hoofde van deze verordening en Verordening (EU) 2021/1060;

de lidstaat verbindt zich ertoe het project te voltooien, operationeel te maken en er verslag over uit te brengen in het jaarlijks prestatieverslag dat uiterlijk op 15 februari 2024 wordt ingediend.

aan het begin van de programmeringsperiode ontvangt elke lidstaat een vast bedrag van 8 000 000 EUR uit het fonds, met uitzondering van Cyprus, Malta en Griekenland, die elk een vast bedrag van 28 000 000 EUR ontvangen;

de in artikel 13 bedoelde resterende begrotingsmiddelen worden verdeeld op basis van de volgende criteria:

De volgende criteria op het gebied van asiel worden in aanmerking genomen en worden als volgt gewogen:

De volgende criteria op het gebied van legale migratie en integratie worden in aanmerking genomen en worden als volgt gewogen:

De volgende criteria op het gebied van de aanpak van irreguliere migratie, met inbegrip van terugkeer, worden in aanmerking genomen en worden als volgt gewogen:

Voor de initiële toewijzing worden de referentiecijfers gebaseerd op de jaarlijkse statistische gegevens die de Commissie (Eurostat) met betrekking tot de jaren 2017, 2018 en 2019 heeft geproduceerd op basis van gegevens die de lidstaten overeenkomstig het recht van de Unie hebben verstrekt vóór de datum waarop deze verordening van toepassing wordt. Voor de tussentijdse evaluatie worden de referentiecijfers gebaseerd op de jaarlijkse statistische gegevens die de Commissie (Eurostat) met betrekking tot de jaren 2021, 2022 en 2023 heeft geproduceerd op basis van gegevens die de lidstaten overeenkomstig het recht van de Unie hebben verstrekt. Indien de lidstaten de Commissie (Eurostat) de betrokken statistische gegevens niet hebben verstrekt, verstrekken zij zo spoedig mogelijk voorlopige gegevens.

Alvorens de in punt 5 bedoelde gegevens als referentiecijfers te aanvaarden, beoordeelt de Commissie (Eurostat) de kwaliteit, vergelijkbaarheid en volledigheid van de statistische informatie volgens de normale operationele procedures. Op verzoek van de Commissie (Eurostat) leveren de lidstaten de Commissie alle daarvoor benodigde informatie.

het waarborgen van de uniforme toepassing van het acquis van de Unie en van de prioriteiten met betrekking tot het gemeenschappelijk Europees asielstelsel;

het waar nodig ondersteunen van de capaciteit van de infrastructuur en de diensten van de asielstelsels van de lidstaten, ook op lokaal en regionaal niveau;

het bevorderen van samenwerking en partnerschap met derde landen ten behoeve van migratiebeheer, onder meer door versterking van hun capaciteit om de bescherming van personen die internationale bescherming behoeven, te verbeteren in het kader van de mondiale samenwerkingsinspanningen;

het bieden van technische en operationele bijstand aan een of meer lidstaten, onder meer in samenwerking met het EASO.

het ondersteunen van de ontwikkeling en uitvoering van beleid ter bevordering van legale migratie en de uitvoering van het acquis van de Unie inzake legale migratie, met inbegrip van gezinshereniging en de handhaving van arbeidsnormen;

het steunen van maatregelen ter facilitering van de reguliere toegang tot en het reguliere verblijf in de Unie;

het bevorderen van samenwerking en partnerschap met derde landen ten behoeve van migratiebeheer, onder meer via legale mogelijkheden voor toegang tot de Unie, in het kader van de mondiale samenwerkingsinspanningen op het gebied van migratie;

het bevorderen van integratiemaatregelen met het oog op de sociale en economische inclusie van onderdanen van derde landen, en van beschermingsmaatregelen voor kwetsbare personen in het kader van integratiemaatregelen, het faciliteren van gezinshereniging en het voorbereiden van de actieve deelname van onderdanen van derde landen aan, en hun acceptatie door, de ontvangende samenleving, in samenwerking met nationale en, met name, regionale of lokale autoriteiten en maatschappelijke organisaties, met inbegrip van vluchtelingenorganisaties en door migranten geleide organisaties, en sociale partners.

het zorgen voor de uniforme toepassing van het acquis van de Unie en beleidsprioriteiten van de Unie met betrekking tot infrastructuur, procedures en diensten;

het ondersteunen van een geïntegreerde en gecoördineerde benadering van terugkeerbeheer op het niveau van de Unie en op dat van de lidstaten, alsook van de ontwikkeling van capaciteiten voor effectieve, waardige en duurzame terugkeer en de vermindering van prikkels voor irreguliere migratie;

het ondersteunen van gefaciliteerde vrijwillige terugkeer, opsporing van familieleden en re-integratie, onder eerbiediging van het belang van het kind;

het versterken van de samenwerking met derde landen en van hun capaciteit met betrekking tot overname en duurzame terugkeer.

het bevorderen van solidariteit en samenwerking met derde landen die de gevolgen van migratiestromen ondervinden, onder meer via hervestiging in de Unie en via andere legale mogelijkheden om bescherming in de Unie te zoeken;

het ondersteunen van overdrachten van de ene lidstaat naar de andere van verzoekers om internationale bescherming of van personen die internationale bescherming genieten.

het opstellen en ontwikkelen van nationale, regionale en lokale strategieën inzake asiel, legale migratie, integratie, terugkeer en irreguliere migratie overeenkomstig het relevante acquis van de Unie;

het opzetten van administratieve structuren, instrumenten en systemen, waaronder ICT-systemen, en het opleiden van personeel, waaronder het personeel van lokale autoriteiten en van andere relevante belanghebbenden, waar passend in samenwerking met de relevante gedecentraliseerde agentschappen;

het oprichten van contactpunten op nationaal, regionaal en lokaal niveau om potentiële begunstigden en subsidiabele entiteiten onpartijdig advies, praktische informatie en bijstand te verstrekken met betrekking tot alle aspecten van het fonds;

het ontwikkelen, monitoren en evalueren van beleid en procedures, onder meer op het gebied van de verzameling, uitwisseling en analyse van informatie en gegevens; het verspreiden van kwalitatieve en kwantitatieve gegevens en statistieken over migratie en internationale bescherming; alsmede het ontwikkelen en toepassen van gemeenschappelijke statistische instrumenten, methoden en indicatoren voor het meten van vooruitgang en het beoordelen van beleidsontwikkelingen;

het uitwisselen van informatie, beste praktijken en strategieën; onderling leren, studies en onderzoek; het ontwikkelen en uitvoeren van gezamenlijke acties en gezamenlijk optreden; en het oprichten van transnationale netwerken voor samenwerking;

bijstand en ondersteunende diensten die op genderbewuste wijze en in overeenstemming met de status en de behoeften van de betrokken persoon worden verstrekt, met name waar het gaat om kwetsbare personen;

acties gericht op de doeltreffende bescherming van migrerende kinderen, met inbegrip van de uitvoering van beoordelingen van het belang van het kind, de verbetering van voogdijstelsels en de ontwikkeling, monitoring en evaluatie van beleid en procedures ter bescherming van kinderen;

acties om het beleid inzake asiel, integratie, legale migratie en terugkeer, met specifieke aandacht voor kwetsbare personen, waaronder minderjarigen, beter onder de aandacht van belanghebbenden en het algemene publiek te brengen.

het verstrekken van materiële hulp, met inbegrip van bijstand aan de grens;

het uitvoeren van asielprocedures in overeenstemming met het asielacquis, waaronder het verstrekken van ondersteunende diensten zoals vertaling en vertolking, rechtsbijstand, opsporing van familieleden en andere diensten die stroken met de status van de betrokken persoon;

het identificeren van verzoekers die speciale behoeften hebben op het gebied van procedures of opvang, met inbegrip van de vroegtijdige identificatie van slachtoffers van mensenhandel, met het oog op hun doorverwijzing naar gespecialiseerde diensten zoals psychosociale diensten en rehabilitatiediensten;

het verstrekken van gespecialiseerde diensten, zoals gekwalificeerde psychosociale diensten en rehabilitatiediensten, aan verzoekers die speciale behoeften hebben op het gebied van procedures of opvang;

het realiseren of verbeteren van infrastructuur inzake opvangaccommodatie, zoals kleinschalige opvangfaciliteiten om tegemoet te komen aan de behoeften van gezinnen met minderjarigen, met inbegrip van faciliteiten die door lokale en regionale autoriteiten worden aangeboden en het eventuele gebruik van de betreffende faciliteiten door meer dan één lidstaat;

het verbeteren van de capaciteit van de lidstaten om informatie over het land van herkomst te verzamelen, te analyseren en met hun bevoegde autoriteiten te delen;

acties in verband met hervestigingsprogramma’s van de Unie of nationale hervestigingsregelingen en regelingen voor toelating op humanitaire gronden, waaronder het uitvoeren van procedures voor de tenuitvoerlegging van die programma’s en regelingen;

het versterken van de capaciteit van derde landen om de bescherming van personen die bescherming behoeven te verbeteren, onder meer door de ontwikkeling van stelsels voor de bescherming van migrerende kinderen te ondersteunen;

het vaststellen, ontwikkelen en verbeteren van doeltreffende alternatieven voor detentie, met name met betrekking tot niet-begeleide minderjarigen en gezinnen, met inbegrip van, waar passend, niet-geïnstitutionaliseerde zorg die in de nationale kinderbeschermingsstelsels is geïntegreerd.

voorlichtingspakketten en -campagnes om meer bekendheid te geven aan de legale mogelijkheden om naar de Unie te migreren, alsook aan het acquis van de Unie inzake legale migratie;

de ontwikkeling van mobiliteitsregelingen voor migratie naar de Unie, zoals regelingen inzake circulaire of tijdelijke migratie, waaronder opleiding om de inzetbaarheid te vergroten;

samenwerking tussen derde landen en de wervingsbureaus, de diensten voor arbeidsvoorziening en de immigratiediensten van lidstaten;

de beoordeling en erkenning van in een derde land verworven vaardigheden en kwalificaties, met inbegrip van beroepservaring, alsook de transparantie daarvan, en de gelijkwaardigheid daarvan met in een lidstaat erkende vaardigheden en kwalificaties;

bijstand bij verzoeken tot gezinshereniging om te zorgen voor een geharmoniseerde uitvoering van Richtlijn 2003/86/EG van de Raad (1);

bijstand, met inbegrip van rechtsbijstand en vertegenwoordiging, in verband met een wijziging in de status van onderdanen van derde landen die reeds legaal in een lidstaat verblijven, met name voor de verwerving van een legale verblijfsstatus zoals gedefinieerd op het niveau van de Unie;

bijstand aan onderdanen van derde landen die hun rechten willen uitoefenen, met name in verband met mobiliteit, uit hoofde van rechtsinstrumenten van de Unie voor legale migratie;

integratiemaatregelen, zoals op de behoeften van onderdanen van derde landen afgestemde ondersteuning, en integratieprogramma’s die gericht zijn op begeleiding, onderwijs, taal en andere opleiding, zoals inburgeringscursussen en beroepsadvies;

acties om te bevorderen dat onderdanen van derde landen gelijke behandeling genieten bij de toegang tot overheids- en particuliere diensten, en de verstrekking van die diensten aan onderdanen van derde landen, waaronder de toegang tot onderwijs, gezondheidszorg en psychosociale ondersteuning, waarbij die diensten worden aangepast aan de behoeften van de doelgroep;

geïntegreerde samenwerking tussen gouvernementele en niet-gouvernementele instanties, onder meer door middel van gecoördineerde integratie-ondersteuningscentra, zoals éénloketsystemen;

acties om de introductie van onderdanen van derde landen in en hun actieve deelname aan de gastsamenleving mogelijk te maken en te ondersteunen en acties ter bevordering van de acceptatie door de gastsamenleving;

de bevordering van uitwisseling en dialoog tussen onderdanen van derde landen, de gastsamenleving en overheidsinstanties, onder meer door overleg met de onderdanen van derde landen, en interculturele en interreligieuze dialoog;

capaciteitsopbouw van integratiediensten die door lokale autoriteiten en andere relevante belanghebbenden worden verleend.

het realiseren of verbeteren van infrastructuur voor open opvang of detentie, onder meer door het eventuele gebruik van dergelijke faciliteiten door meer dan één lidstaat;

het invoeren, ontwikkelen, uitvoeren en verbeteren van doeltreffende maatregelen als alternatief voor detentie, waaronder lokaal dossierbeheer, met name met betrekking tot niet-begeleide minderjarigen en gezinnen;

het invoeren en verbeteren van onafhankelijke en doeltreffende systemen voor het toezicht op de verplichte terugkeer als bedoeld in artikel 8, lid 6, van Richtlijn 2008/115/EG;

het tegengaan van prikkels voor irreguliere migratie, zoals de tewerkstelling van irreguliere migranten, door doeltreffende en adequate inspecties op basis van risicobeoordeling, de opleiding van personeel, de instelling en uitvoering van mechanismen waarmee irreguliere migranten terugbetaling kunnen vorderen en klachten kunnen indienen tegen hun werkgevers, en informatie- en voorlichtingscampagnes om werkgevers en irreguliere migranten te informeren over hun rechten en plichten op grond van Richtlijn 2009/52/EG;

de voorbereiding van terugkeer, met inbegrip van maatregelen die leiden tot de afgifte van terugkeerbesluiten, de identificatie van onderdanen van derde landen, de afgifte van reisdocumenten en de opsporing van gezinsleden;

samenwerking met de consulaire autoriteiten en immigratiediensten of andere relevante autoriteiten en diensten van derde landen om reisdocumenten te verkrijgen, terugkeer te faciliteren en overname te garanderen, onder meer door de inzet van verbindingsofficieren van derde landen;

bijstand bij terugkeer, met name gefaciliteerde vrijwillige terugkeer en informatie over programma’s voor gefaciliteerde vrijwillige terugkeer, onder meer door specifieke begeleiding van kinderen bij terugkeerprocedures;

verwijderingsoperaties, met inbegrip van daarmee verband houdende maatregelen, overeenkomstig de normen die zijn vastgelegd in het recht van de Unie, met uitzondering van steun voor dwanguitrusting;

maatregelen om de duurzame terugkeer en re-integratie van de terugkeerder te ondersteunen, zoals financiële stimulansen, opleiding, hulp bij het vinden van werk, en steun voor het starten van economische activiteiten;

faciliteiten en ondersteunende diensten in derde landen om te zorgen voor passende tijdelijke accommodatie en opvang bij aankomst en, waar passend, een snelle overgang naar accommodatie in de gemeenschap;

samenwerking met derde landen inzake de aanpak van irreguliere migratie en inzake effectieve terugkeer en overname;

maatregelen om de passende legale migratiekanalen en de risico’s van irreguliere immigratie meer onder de aandacht te brengen;

bijstand en acties in derde landen ter verbetering van de doeltreffende samenwerking tussen derde landen en de Unie en haar lidstaten inzake terugkeer en overname en ter ondersteuning van de re-integratie in de samenleving van herkomst.

de uitvoering van vrijwillige overdrachten van de ene lidstaat naar de andere van verzoekers om internationale bescherming of van personen die internationale bescherming genieten;

operationele ondersteuning in de zin van gedetacheerd personeel of financiële bijstand die door een lidstaat wordt geboden aan een andere lidstaat die te maken heeft met uitdagingen op het gebied van migratie, waaronder ondersteuning van het EASO;

de vrijwillige uitvoering van nationale regelingen voor hervestiging of toelating op humanitaire gronden;

steun van een lidstaat aan een andere lidstaat die te maken heeft met uitdagingen op het gebied van migratie, in de zin van de totstandbrenging of verbetering van opvangfaciliteiten.

integratiemaatregelen die worden uitgevoerd door lokale en regionale autoriteiten en door maatschappelijke organisaties, waaronder vluchtelingenorganisaties en door migranten geleide organisaties;

acties inzake het ontwikkelen en uitvoeren van doeltreffende alternatieven voor detentie;

programma’s voor gefaciliteerde vrijwillige terugkeer en re-integratie en daarmee verband houdende activiteiten;

maatregelen die zijn gericht op kwetsbare personen en verzoekers om internationale bescherming met bijzondere behoeften inzake opvang of procedures, waaronder maatregelen die de doeltreffende bescherming van minderjarigen waarborgen, met name niet-begeleide minderjarigen, onder meer door middel van alternatieve, niet-geïnstitutionaliseerde zorgsystemen.

1.

Het aantal deelnemers dat de opleiding nuttig acht voor zijn werk.

2.

Het aantal deelnemers dat drie maanden na de opleidingsactiviteit meldt de tijdens de opleiding verworven vaardigheden en competenties te gebruiken.

3.

Het aantal personen aan wie een alternatief voor detentie werd opgelegd, waarbij afzonderlijk het volgende wordt gespecificeerd:

1.

Het aantal deelnemers aan taalcursussen dat na afloop van de taalcursus zijn vaardigheidsniveau in de taal van het gastland heeft verbeterd met ten minste één niveau in het gemeenschappelijk Europees referentiekader voor talen of een nationaal equivalent.

2.

Het aantal deelnemers dat te kennen heeft gegeven dat de activiteit nuttig was voor zijn integratie.

3.

Het aantal deelnemers dat een aanvraag heeft ingediend voor de erkenning of beoordeling van zijn in een derde land verworven kwalificaties of vaardigheden.

4.

Het aantal deelnemers dat een aanvraag voor de status van langdurig ingezetene heeft ingediend.

1.

Het aantal terugkeerders dat vrijwillig is teruggekeerd.

2.

Het aantal terugkeerders dat is verwijderd.

3.

Het aantal terugkeerders aan wie een alternatief voor detentie werd opgelegd.

1.

Het aantal personen dat om internationale bescherming heeft verzocht of internationale bescherming geniet dat van een lidstaat naar een andere lidstaat is overgebracht.

2.

Het aantal personen dat is hervestigd.

3.

Het aantal personen dat is toegelaten via toelating op humanitaire gronden.

personeelskosten;

kosten voor dienstverlening, zoals onderhoud of vervanging van uitrusting, met inbegrip van ICT-systemen;

kosten van dienstverlening, zoals onderhoud of herstel van infrastructuur.

1.

Het aantal gesteunde deelnemers, waarbij afzonderlijk het volgende wordt gespecificeerd:

2.

Het aantal deelnemers aan opleidingsactiviteiten.

3.

Het aantal nieuw gecreëerde plaatsen in opvangfaciliteiten overeenkomstig het acquis van de Unie, waarbij afzonderlijk het volgende wordt gespecificeerd:

4.

Het aantal gerenoveerde of heringerichte plaatsen in opvangfaciliteiten overeenkomstig het acquis van de Unie, waarbij afzonderlijk het volgende wordt gespecificeerd:

5.

Het aantal deelnemers dat de opleiding nuttig acht voor zijn werk.

6.

Het aantal deelnemers dat drie maanden na de opleidingsactiviteit meldt de tijdens de opleiding verworven vaardigheden en competenties te gebruiken.

7.

Het aantal personen aan wie een alternatief voor detentie werd opgelegd, waarbij afzonderlijk het volgende wordt gespecificeerd:

1.

Het aantal deelnemers aan maatregelen vóór hun vertrek.

2.

Het aantal lokale en regionale instanties dat steun heeft ontvangen voor het uitvoeren van integratiemaatregelen.

3.

Het aantal gesteunde deelnemers, waarbij afzonderlijk het volgende wordt gespecificeerd:

4.

Het aantal informatiepakketten en bewustmakingscampagnes over legale migratiekanalen naar de Unie.

5.

Het aantal deelnemers dat informatie of bijstand ontvangt om een verzoek tot gezinshereniging in te dienen.

6.

Het aantal deelnemers dat in aanmerking komt voor mobiliteitsregelingen.

7.

Het aantal integratieprojecten waarbij lokale en regionale overheden de begunstigde zijn.

8.

Het aantal deelnemers aan taalcursussen dat na afloop van de taalcursus zijn vaardigheidsniveau in de taal van het gastland heeft verbeterd met ten minste één niveau in het gemeenschappelijk Europees referentiekader voor talen of een nationaal equivalent.

9.

Het aantal deelnemers dat te kennen heeft gegeven dat de activiteit nuttig was voor zijn integratie.

10.

Het aantal deelnemers dat een aanvraag heeft ingediend voor erkenning of beoordeling van zijn in een derde land verworven kwalificaties of vaardigheden.

11.

Het aantal deelnemers dat een aanvraag voor de status van langdurig ingezetene heeft ingediend.

1.

Het aantal deelnemers aan opleidingsactiviteiten.

2.

Het aantal aangekochte uitrustingsartikelen, met inbegrip van het aantal aangekochte of geactualiseerde ICT-systemen.

3.

Het aantal terugkeerders dat hulp bij re-integratie heeft gekregen.

4.

Het aantal gecreëerde plaatsen in detentiecentra.

5.

Het aantal heringerichte of gerenoveerde plaatsen in detentiecentra.

6.

Het aantal terugkeerders dat vrijwillig is teruggekeerd.

7.

Het aantal terugkeerders dat is verwijderd.

8.

Het aantal terugkeerders aan wie een alternatieve maatregel voor detentie werd opgelegd.

1.

Het aantal opgeleide personeelsleden.

2.

Het aantal deelnemers dat ondersteuning vóór vertrek kreeg.

3.

Het aantal personen dat om internationale bescherming heeft verzocht of internationale bescherming geniet dat van een lidstaat naar een andere lidstaat is overgebracht.

4.

Het aantal personen dat is hervestigd.

5.

Het aantal personen dat is toegelaten via toelating op humanitaire gronden.