Verordening 2021/2061 - Toewijzing van de vangstmogelijkheden in het kader van het protocol tot uitvoering van de partnerschapsovereenkomst inzake duurzame visserij met Mauritanië (2021-2026) - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 421/1

De Partnerschapsovereenkomst inzake visserij tussen de Europese Gemeenschap en de Islamitische Republiek Mauritanië (“Mauritanië”), die bij Verordening (EG) nr. 1801/2006 van de Raad (1) is goedgekeurd, wordt voorlopig toegepast sinds 8 augustus 2008. Het bijbehorende protocol tot vaststelling van de vangstmogelijkheden en de financiële tegenprestatie waarin is voorzien bij de overeenkomst, dat sinds diezelfde dag voorlopig wordt toegepast, is meermaals vervangen.

Het huidige protocol verstrijkt op 15 november 2021.

Op 8 juli 2019 heeft de Raad een besluit aangenomen waarbij de Commissie werd gemachtigd om onderhandelingen met Mauritanië te openen over een nieuwe partnerschapsovereenkomst inzake duurzame visserij en een nieuw protocol tot uitvoering van die overeenkomst.

Tussen september 2019 en juli 2021 vonden er acht onderhandelingsronden met Mauritanië plaats. Die onderhandelingen zijn afgerond en de Partnerschapsovereenkomst inzake duurzame visserij tussen de Europese Unie en de Islamitische Republiek Mauritanië (“de partnerschapsovereenkomst”) en het bijbehorende uitvoeringsprotocol (“het protocol”) zijn op 28 juli 2021 geparafeerd.

Overeenkomstig Besluit ST 12392/21 van de Raad (2) zijn de partnerschapsovereenkomst en het protocol op 15 november 2021 ondertekend.

De vangstmogelijkheden waarin het protocol voorziet, moeten voor de gehele periode van toepassing ervan worden verdeeld over de lidstaten.

Deze verordening dient zo spoedig mogelijk in werking te treden wegens het economische belang van de visserijactiviteiten van de Unie in de visserijzone van Mauritanië en de noodzaak de periode waarin die activiteiten worden onderbroken, te voorkomen of zo kort mogelijk te houden.

Om ervoor te zorgen dat de vaartuigen van de Unie hun visserijactiviteiten kunnen voortzetten, zal het protocol voorlopig van toepassing zijn met ingang van de datum van de ondertekening ervan. Deze verordening moet daarom met ingang van diezelfde datum van toepassing zijn,

categorie 1 — Vaartuigen voor de visserij op schaaldieren met uitzondering van langoesten en krabben:

Voor deze categorie mogen maximaal 15 vaartuigen tegelijk in de Mauritaanse wateren worden ingezet;

categorie 2 — Trawlers (andere dan vriesvaartuigen) en vaartuigen voor de visserij met de grondbeug op zwarte heek:

Voor deze categorie mogen maximaal vier vaartuigen tegelijk in de Mauritaanse wateren worden ingezet;

categorie 2 bis — (Vries)trawlers voor de visserij op zwarte heek:

Spanje:

Voor deze categorie mogen maximaal zes vaartuigen tegelijk in Mauritaanse wateren worden ingezet;

categorie 3 — Vaartuigen voor de visserij op andere demersale vissoorten dan zwarte heek met ander vistuig dan trawls:

Voor deze categorie mogen maximaal zes vaartuigen tegelijk in de Mauritaanse wateren worden ingezet;

categorie 4 — Vaartuigen voor de tonijnvisserij met de zegen (14 000 ton — referentietonnage):

categorie 5 — Vaartuigen voor de tonijnvisserij met de hengel en met de drijvende beug (7 000 ton — referentietonnage):

categorie 6 — Vriestrawlers voor de pelagische visserij:

Tijdens de periode van toepassing van het protocol beschikken de lidstaten over de volgende aantallen driemaandelijkse vergunningen:

De lidstaten delen de Commissie mee of bepaalde vergunningen ter beschikking van andere lidstaten mogen komen.

Voor deze categorie mogen maximaal 19 vaartuigen tegelijk in Mauritaanse wateren worden ingezet;

categorie 7 — Koelvaartuigen voor de pelagische visserij:

Bij niet-benutting mogen deze vangstmogelijkheden worden overgeheveld naar categorie 6 overeenkomstig de voor die categorie geldende verdeelsleutel.

Voor deze categorie mogen maximaal twee vaartuigen tegelijk in Mauritaanse wateren worden ingezet.