Besluit 2005/511/JBZ van de Raad van 12 juli 2005 over de bescherming van de euro tegen valsemunterij middels de aanwijzing van Europol als het centraal orgaan voor de bestrijding van eurovalsemunterij - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 185/35

De euro is, als wettig betaalmiddel van 12 lidstaten, steeds meer een wereldwijd gebruikte munt en is daarom een doelwit bij uitstek geworden van internationale organisaties van valsemunters in de Europese Unie en derde landen.

Een verdere toename van de hoeveelheid valse euro, die de vrije omloop van eurobiljetten en -munten in gevaar zou brengen, dient te worden voorkomen.

Samenwerking tussen de lidstaten onderling en tussen de lidstaten en Europol dient te worden opgevoerd om het systeem ter bescherming van de euro buiten het grondgebied van de Europese Unie te versterken.

Het Internationale Verdrag ter bestrijding van de valsemunterij, dat op 20 april 1929 in Genève is gesloten (hierna „het Verdrag van Genève” genoemd) moet doeltreffender worden toegepast volgens de voorwaarden van de Europese integratie.

Derde landen hebben een centraal contactpunt nodig voor informatie over valse euro en alle informatie over valse euro moet voor analyse bij Europol worden bijeengebracht.

Met het oog op Kaderbesluit 2000/383/JBZ van de Raad van 29 mei 2000 tot versterking, door middel van strafrechtelijke en andere sancties, van de bescherming tegen valsemunterij in verband met het in omloop brengen van de euro (3) is de Raad van oordeel dat alle lidstaten partij moeten worden bij het Verdrag van Genève en centrale bureaus moeten opzetten in de zin van artikel 12 van het Verdrag van Genève.

De Raad acht het zinvol dat Europol wordt aangewezen als het centrale bureau voor de bestrijding van eurovalsemunterij in de zin van het Verdrag van Genève,

Wat betreft de valsemunterij met de euro vervult Europol (in het kader van zijn doelstelling volgens de Akte van de Raad van 26 juli 1995 tot vaststelling van de Overeenkomst tot oprichting van de Europese politiedienst (Europol-overeenkomst) (1) onderstaande functies van centraal bureau in de zin van de artikelen 12 tot en met 15 van het Verdrag van Genève van 1929.

Europol centraliseert en verwerkt, overeenkomstig de Europol-overeenkomst, alle inlichtingen die de opsporing, de voorkoming en de bestrijding van valsemunterij met de euro kunnen vergemakkelijken en zendt deze onverwijld naar de nationale centrale bureaus van de lidstaten van de Europese Unie.

Overeenkomstig de Europol-overeenkomst, in het bijzonder artikel 18 daarvan en de Akte van de Raad van 12 maart 1999 houdende vaststelling van de regels betreffende de verstrekking van persoonsgegevens door Europol aan derde staten en instanties (2), voert Europol rechtstreeks briefwisseling met de centrale bureaus van derde landen om zijn taken, uiteengezet in de punten 1.3, 1.4 en 1.5 van deze verklaring, uit te voeren.

Europol zendt, voorzover Europol zulks dienstig acht, aan de centrale bureaus van derde landen een stel specimina van echte euro.

Europol geeft aan de centrale bureaus van derde landen geregeld met opgave van alle nodige bijzonderheden kennis van nieuwe uitgiften van munt en het uit de circulatie nemen van munt.

Behalve in gevallen van louter plaatselijk belang geeft Europol, voorzover Europol zulks doelmatig acht, aan de centrale bureaus van derde landen kennis van:

Als centraal bureau voor de lidstaten neemt Europol deel aan conferenties over valsemunterij met de euro in de zin van artikel 15 van het Verdrag van Genève.

Indien Europol niet bij machte is de in de punten 1.1 tot en met 1.6 genoemde taken uit te voeren overeenkomstig de Europol-overeenkomst, behouden de nationale centrale bureaus van de lidstaten hun bevoegdheid.

Wat betreft de valsemunterij met alle andere munten en de functies van het centrale bureau die niet overeenkomstig punt 1 van deze verklaring aan Europol zijn gedelegeerd, blijven de bestaande bevoegdheden van de nationale centrale bureaus van kracht.