Prof.Dr. W. (Walter) Hallstein - Hoofdinhoud

Begaafde en scherpzinnige jurist, die bijna tien jaar leiding gaf aan de Europese Commissie. Was in de jaren dertig en veertig hoogleraar in Rostock en Frankfurt am Main. Adenauer benoemde hem in 1950 tot staatssecretaris voor Buitenlandse Zaken. Lanceerde in die tijd een doctrine die zich keerde tegen de erkenning van de DDR. Als voorzitter van de eerste Europese Commissie betoonde hij zich een uitstekend organisator, die met veel ijver werkte aan de Europese eenwording. Stond bekend als een gesloten, wat stijve man, zonder hobby's, die vooral zeer nauwgezet was. Werd echter vanwege zijn gedrevenheid, intellect en werklust hoog geacht door zijn medecommissieleden.

functie(s) in de periode 1958-1967: vooraanstaande Europeanen, voorzitter Europese Commissie

• - 

  medewerker Kaiser Wilhelm Institut für Aussländisches Privat und International Privatrecht te Berlijn, van 1927 tot 1929
• - 

  privédocent te Berlijn, van 1929 tot 1930
• - 

  hoogleraar privaat- en publieksrecht, Universiteit van Rostock, van 1930 tot 1941
• - 

  hoogleraar burgerlijk recht, Universiteit van Frankfurt am Main, van 1941 tot 1944 (tevens directeur Instituut voor Rechtsvergelijking)
• - 

  krijgsgevangene, van 1944 tot 1945 (in 1945 in Lousiana, V.S.)
• - 

  betrokken bij de wederopbouw van universiteit, van november 1945 tot februari 1946
• - 

  hoogleraar privaatrecht, volkenrecht, rechtsvergelijking en publiekrecht, Universiteit van Frankfurt am Main, van 1 februari 1946 tot 1950
• - 

  rector Universiteit van Frankfurt am Main, van 1946 tot 1948
• - 

  staatssecretaris voor buitenlandse betrekkingen op de Bonskanselarij, van 28 augustus 1950 tot 15 maart 1951 (kabinet-Adenauer I)
• - 

  staatssecretaris van Buitenlandse Zaken, van 15 maart 1951 tot januari 1958 (kabinet-Adenauer I (1951-1953), -Adenauer II (1953-1957), -Adenauer III (1957-1961))
• - 

  voorzitter Europese Commissie, van 1 januari 1958 tot 1 juli 1967
• - 

  lid Bondsdag (kieskring Neuwied), van oktober 1969 tot oktober 1972

• - 

  gast-hoogleraar internationale betrekkingen Universiteit van Georgetown (V.S.), 1948
• - 

  leider Duitse delegatie bij de conferentie over het Plan-Schuman te Parijs, vanaf juni 1950
• - 

  voorzitter Europese Beweging, van 1968 tot 1974

• - 

  internationaal privaatrecht, Universiteiten van Bonn, München en Berlijn, tot 1925

• - 

  eredoctoraten aan negen Europese en negen Amerikaanse universiteiten

• - 

  Speelde een belangrijke rol bij de onderhandelingen over totstandkoming van het EGKS-verdrag
• - 

  Lanceerde in 1955 de Hallstein-doctrine. Duitsland knoopt geen diplomatieke betrekkingen aan met landen die de DDR erkennen (uitgezonderd de Sovjet-Unie)
• - 

  In 1967 maakte met name Frankrijk ernstige bezwaren tegen zijn kandidatuur voor het voorzitterschap van de nieuwe Europese Commissie, waarop hij zich in mei van dat jaar terugtrok

• - 

  Karel de Grote-prijs, 1961
• - 

  Europaprijs, 1968
• - 

  Robert Schumanprijs, 1969

• - 

  dienstplichtig militair (oberleutnant), van 1942 tot 1945 (actief in Noord-Frankrijk)