Bureaucratie

Met dank overgenomen van M. (Jet) Bussemaker i, gepubliceerd op dinsdag 6 oktober 2009.

Sommige zaken hebben we met z'n allen wel erg ingewikkeld gemaakt in de zorg. Daarom zijn we druk bezig om het aantal regels te verminderen. Immers, veel mensen raken verdwaald in het doolhof van voorschriften en vereisten. Zeker op het moment dat je iets nodig hebt van de overheid, kan je wanhopig worden van alle gesprekken die moeten worden gevoerd of de formulieren die moeten worden ingevuld.

Zo was ik in Oostzaan om de mantelzorgwoning van Luuk te bezoeken. Hij woont na een verblijf van zeven jaar in een zorginstelling bij zijn broer en schoonzus in de tuin. Het idee is simpel: je wilt graag zorgen voor je vader of moeder die aan het dementeren is of voor je gehandicapte kind, zonder dat diegene bij je in huis woont. Daarvoor is er de ‘mantelzorgwoning’ die in de tuin kan worden geplaatst. Mooi, zou je denken. De mantelzorger kan met behoud van de privacy voor zijn of haar geliefde zorgen. In een kleine gemeente als Oostzaan lukte het wel, dankzij een meedenkende en meewerkende wethouder.

Tijdens een groepsgesprek met andere families uit Haarlemmermeer, Doetinchem, Breda, Epe en Nijmegen kreeg ik helaas ook verhalen te horen hoe het anders kan lopen. Het kost de families zoveel bloed, zweet en tranen om het voor elkaar te krijgen om een mantelzorgwoning te plaatsen dat de moed de mensen soms in de schoenen zakt. Vooral de vele regels rondom het bestemmingsplan maken het soms simpelweg onmogelijk.

Handreiking

Op dit moment liggen er bij vijf gemeenten aanvragen voor mantelzorgwoningen. Ik ga aan deze gemeenten per brief verzoeken om mij voor het eind van het jaar te informeren hoe het staat met de afhandeling hiervan. In overleg met de VNG en Mezzo wil ik kijken of er een mogelijkheid is tot het maken van een handreiking voor gemeenten hoe nu om te gaan met verzoeken voor een mantelzorgwoning. Ik wil dat er een onderzoek komt naar de potentiële vraag naar mantelzorgwoningen en de (financiële) voordelen ervan. En rond de jaarwisseling zal ik per brief de gemeenten oproepen mee te werken aan initiatieven voor mantelzorgwoningen.

Niet iedereen heeft ruimte voor een mantelzorgwoning in de achtertuin en niet iedereen kiest voor deze vorm van zorg. Maar voor degenen die er wel bewust voor kiezen, is het onze plicht om de weg die bewandeld moet worden een stuk makkelijker te maken!