Maandag 26 oktober 2009

Met dank overgenomen van M.L. (Marianne) Thieme i, gepubliceerd op maandag 26 oktober 2009.

Vandaag weer begonnen op de fractie. Ik heb een intensief maar erg boeiend werkbezoek aan Suriname gebracht samen met Kamervoorzitter Gerdi Verbeet en de fractievoorzitters Pieter van Geel (CDA), Mariet Hamer (PvdA), Mark Rutte (VVD), Femke Halsema (GroenLinks), Arie Slob (ChristenUnie) en Alexander Pechtold (D66). Er was een heel gemoedelijke sfeer in de delegatie en we zijn veel wijzer geworden over Suriname. Veel Surinamers hebben nog een heel nauwe band met Nederland. Dat komt natuurlijk ook doordat er nog 500.000 Surinamers in Nederland wonen. Suriname zelf heeft ook ongeveer 500.000 inwoners. Het koloniale verleden leeft nog bij een aantal politici, maar met name jongeren zijn bezig met de toekomst. Ik heb heel veel energieke Surinamers gesproken. Klimaat speelt ook in Suriname een rol. Suriname heeft als enige land nog bijna al haar oerwoud. 80% van het land is nog bebost. Helaas wordt het oerwoud bedreigd door de legale en illegale goudwinning. Iamgold is een Canadees goudwinningsbedrijf dat enorme kale vlakten en diepe putten in het oerwoud veroorzaakt waar nooit meer oerwoud kan groeien omdat de grond geologisch en ecologisch volledig overhoop is gegooid. Suriname krijgt slecht 5% van de winst, de rest vloeit naar het rijke westen. Na een glad promotiepraatje aangehoord te hebben, heb ik Iamgold gevraagd:

  • Hoe kunt u over “diervriendelijkheid” spreken als er 30 zwerfhonden volgens kranten zijn doodgeschoten door de beveiliging. Waarom ruimt Iamgold haar vuilnis niet beter op om aantrekkingkracht op zwerfdieren tegen te gaan?
  • Hoe kunt u over “duurzaamheid” spreken als Iamgold de natuur onherstelbaar beschadigt;
  • Hoe kunt u spreken over “verantwoordelijkheid richting de lokale bewoners” als u de gevaarlijke stof Cyanide gebruikt waar in 2005 nog een ongeluk mee gebeurd is en er in 2008 nog carbon dioxide gelekt is.
  • Hoe kunt u van “verantwoordelijk gedrag jegens de lokale bevolking” spreken als u, volgens betrouwbare bronnen, de verplichting niet na lijkt te komen om elke drie jaar 25% van de exploratiegronden af te staan aan de bevolking.

Iamgold ontkende dat er dertig honden dood waren geschoten, maar stelde ten onrechte dat het er slechts twee zouden zijn. Iamgold gaf aan dat er enig exploratieterrein was teruggegeven aan de lokale bevolking (‘some’ zei de Canadese directeur). En verder kwam er een verhaal over hoe voorzichtig men is met het giftige Cyanide. Al met al een weinig overtuigend verhaal, geen bedrijf dat op enigerleiwijze als duurzaam aan te merken valt. De overheid lijkt te weinig middelen te hebben voor of prioriteit te geven aan strengere opsporing en handhaving.

Wel blij werd ik van het professioneel georganiseerde dierenasiel in Paramaribo. Met wel een heel klein hondje….

De dieren worden liefdevol verzorgd, maar het kost allemaal veel geld. Hier kunt u informatie krijgen t.b.v. een donatie: dierenbescherming@sr.net.

Heel bijzonder was het om afgelopen vrijdagmiddag op stap te gaan met dierenrechtenactiviste en milieubeschermer Monique Poll van Green Heritage Fund Suriname.

Zij vangt luiaards en miereneters op die het slachtoffer zijn geworden van domme mensen die ze als huisdieren houden of ze simpelweg mishandelen. Het is ontzettend bijzonder om deze dieren vast te houden en te kunnen verzorgen. Vooral bij de luiaard had ik het gevoel met een oerdier te maken te hebben.

Er zijn plannen om een professionele opvang starten, want Monique vangt ze nu op in de tuin en in haar huis. Monique beschermt daarnaast het bijzondere estuarium van de Surinamerivier/oceaan. Daar komen dolfijnen voor. Ik heb het geluk gehad er wel een stuk of 15 te zien!! Voor meer info en donaties klik hier.

Ik heb gesproken met mensen die plannen hebben onze film Meat the Truth in Paramaribo te vertonen en er zijn zelfs (nog redelijk prille) plannen om een Surinaamse Partij voor de Dieren op te richten.

Ik kijk terug op een intensief maar zeer nuttig werkbezoek, waarbij onze boodschap ook in Suriname niet onopgemerkt is gebleven. Een prachtig land, dat profijt zal kunnen hebben van het natuurlijk kapitaal dat goeddeels nog onaangetast is gebleven. En dat onze hulp verdient bij het beschermen ervan!

Tot gauw weer!