Banaan - Hoofdinhoud

Wat is dat toch met Britten en Bananen? Hun land brengt schitterende appels en peren voort, maar toch lijken bananen het favoriete Britse fruit. Tijdens een lunchoverleg met de Britse minister van landbouw greep ook hij meteen naar het gele fruit uit de fruitschaal. De discussie spitste zich vervolgens toe op het onderwerp voedselveiligheid. Iets wat de Britten volgens mij al lang geleden uit het oog verloren hebben. Waarom zou je je voedsel zelf produceren? Je importeert het wel uit andere delen van de wereld. Daar heb je immers je oude koloniale contacten in de Commonwealth voor. Met die visie voor ogen maakte de ene na de andere Britse regering het er niet makkelijker op voor de eigen boeren.

De voedseltekorten van 2007 hebben echter ook de Britse ogen geopend: onlangs kwam Minister Benn met een rapport over het belang van voedselzekerheid. “Een doorbraak!”, dacht ik, “eindelijk zien ook de Britten het belang van eigen voedselproductie in”. Voedsel is immers een strategisch goed. Daarvoor moet je, net als bij energie, niet te afhankelijk worden van de rest van de wereld. Mijn enthousiasme was echter van korte duur. Toen ik de minister namelijk vroeg wat hij verstond onder het verbeteren van voedselzekerheid, was zijn reactie: “Onze bananen worden bijvoorbeeld allemaal via dezelfde haven geïmporteerd. Als daar iets gebeurt, valt de hele import stil. Die import spreiden we dus beter”. Tsja, niet helemaal mijn visie op voedselzekerheid. Maar in Engeland ligt men blijkbaar nergens wakker van, zolang de bananen maar blijven komen...