Carnaval in Vancouver

Met dank overgenomen van M. (Jet) Bussemaker i, gepubliceerd op maandag 15 februari 2010.

VANCOUVER - Met een gouden medaille en een olympisch record voor Sven Kramer zijn onze hoge verwachtingen van het begin van de Spelen veilig gesteld. Wat een klasse om dat ondanks de enorme druk waar te maken. Ik heb Sven zaterdag kunnen feliciteren, maar doe het hier graag nog een keer. Welke successen liggen er nog meer voor ons in het verschiet? Ben benieuwd.

Zaterdagavond trof ik een uitgelaten sfeer bij de huldiging van Sven Kramer in het Holland Heineken House. Ik vroeg me af wat er dan door je heen gaat als je in je eentje op zo’n podium staat met al die fans die je naam scanderen en voor je klappen. Maar Sven was even snel als hij was aangekomen ook weer vertrokken om zich te focussen op de volgende wedstrijd. Voor de fans was dat geen bezwaar. Dankbaar feestten ze met even veel enthousiasme nog lange tijd door tijdens het optreden van Marco Borsato.

Het deed me denken aan carnaval dat dit weekend in het zuiden van ons land is begonnen. Hier in Vancouver geen blauwe boerenkiel of rijk gedecoreerd kostuum, maar oranje outfits in allerlei soorten en maten. Zonder Spelen was ik zeker een kijkje gaan nemen in West-Brabant, waar de Kruisvereniging het carnavalsnummer “Ik wil de wijkzuster terug” aan mij heeft opgedragen! Maar dan wel met de bescheidenheid die daarbij hoort tijdens ‘dit feest van de omkering.’ Ik heb alle begrip voor de oproep van steden dat politici in deze verkiezingstijd van harte welkom zijn als zij zich aanpassen aan het carnavaleske straatbeeld. Dat geldt feitelijk ook bij het bezoeken van de Olympische Winterspelen. In Vancouver zijn het onze topsporters die centraal staan en is het aan de schare fans om ze boven zichzelf uit te laten stijgen. Ik vind het een eer om daar deel van uit te mogen maken.