Glimlach vrijwilligers maakt spelen onbetaalbaar

Met dank overgenomen van M. (Jet) Bussemaker i, gepubliceerd op donderdag 18 februari 2010.

VANCOUVER - Olympische spelen zijn big business! Dan is alleen het beste goed genoeg, zou je zeggen. Maar hoe kan het dan dat bij de 500 meter mannen de ene na de andere ijsmachine zijn opwachting maakte om vervolgens een onder ijsplassen bedolven baan achter te laten. Ik kreeg even het gevoel alsof ik op het perron stond te wachten op een vertraagde of uitgevallen trein. Ook in de Oval kwamen de omroepberichten van de stadionspeaker niet goed door.

Dus ben ik langs de schaatsbaan mijn licht op gaan steken. En als je goed luistert dan hoor je nog eens wat. Het komt hierop neer. Een ijsmachine heeft drie belangrijke taken. Eerst moet het bovenste laagje ijs afgeschaafd worden, dan wordt het ijs opgeveegd, zodat een heel dun waterlaagje kan aanvriezen om het ijs weer in picobello conditie te krijgen. Bij deze wedstrijd ging het schrapen goed, maar als de machine vervolgens het ijs niet opveegt en ook nog eens te veel water achterlaat, dan is het snel gedaan met die mooie baan… Het zou kunnen dat een nieuw of ander type ijsmachine niet de gebruikelijke robuuste en betrouwbare kwaliteit levert. Terwijl je zou denken speel op zeker en “never change a winning team.”

Als je zo in het stadion zit denk je nog, “ach, ik haal nog wel even een drankje en maak een praatje met degene die naast me zit.” Maar de gevolgen blijken op allerlei niveaus ingrijpender dan je denkt. Wat te denken van de topatleten die fysiek en mentaal hebben toegeleefd naar het tijdstip van hun start. Dat tijdstip bepaalt niet alleen hun warming up, maar ook het moment en de zorgvuldige samenstelling van hun maaltijd. En wat als je je bij de zoveelste pauze weer moet opladen voor een nieuw startmoment.

Maar het heeft ook economische gevolgen. Zo wordt deze wedstrijd in de Verenigde Staten met al hun nationale sprintfavorieten prime time uitgezonden, voorzien van uitgekiende en duurbetaalde commercialbreaks. Dat zou nog wel eens financiële claims tot gevolg kunnen hebben. Gelukkig speelden de bandleden van ons rood-wit-blauwe dweilorkest Kleintje Pils met verve ‘Tulpen uit Amsterdam’ om de sfeer er in de verlengde dweilpauzes goed in te houden! Daarbij komt dat je hier in Vancouver bij alle wedstrijden steeds kunt rekenen op een hartelijk woord en een vriendelijke glimlach van de vele vrijwilligers. Dat maakt de Olympische Winterspelen in ieder geval onbetaalbaar.