Lijsttrekkers laten elkaar amper heel - Hoofdinhoud

De verkiezingscampagne kwam traag op gang, maar is nu volop bezig. Er zijn de lijsttrekkersdebatten met daarna lange analyses en zelf mag ik ook regelmatig op stap. De toon in die debatten tussen lijsttrekkers is niet echt gezellig. Het kost al moeite om elkaar te laten uitpraten. Bij het radiodebat begon me dat op een gegeven ogenblik te storen. Aardig was om gisteren nu ook Wilders te zien. Hij was zich zelf, heeft humor, maar ik zie in hem niet de premier. Daarbij komt dat zijn programma naast het anti-islam gebeuren opvalt door elementen, die je verder alleen bij de SP vindt. Wie is er nou echt links? Cohen had het moeilijk, hoewel zijn toon het meest rustig was, maar hij zit niet lekker in getallen en heeft moeite met zijn steeds wisselende verkiezingsprogramma. Ik denk steeds, hij moet beter kunnen. Dat ik Rutte goed vind, zal u niet verbazen. Hij is ook in de afgelopen jaren gigantisch gegroeid en zei terecht, dat hij popelt om premier te worden. Ik verbaas me het meest over Balkenende. Zijn breekpunten van vier jaar terug bleken de afgelopen jaren allemaal bespreekbaar en zijn uitgevoerd om langer met de PvdA te kunnen regeren, dus waarom die ferme toon over breekpunten? Ik ga me nu echt zorgen maken over de aftrekbaarheid van hypotheekrente bij het CDA. Leiderschap heeft Balkenende in acht jaar ondanks het harde werken, ook niet echt getoond. Helaas.

Het zal deze twee weken nog wel even veder gaan. Laat dan de andere lijsttrekkers ook maar in beeld komen. Dan kan de kiezer echt kiezen.