Memorie van toelichting - Vaststelling van de begrotingsstaten van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (VII) voor het jaar 2011 - Hoofdinhoud

Deze memorie van toelichting i is onder nr. 2 toegevoegd aan wetsvoorstel 32500 VII - Vaststelling begroting Ministerie Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties 2011.

Officiële titel	Vaststelling van de begrotingsstaten van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (VII) voor het jaar 2011; Memorie van toelichting; Memorie van toelichting
Document­datum	21-09-2010
Publicatie­datum	22-09-2010
Nummer	KST32500VII2
Kenmerk	32500 VII, nr. 2
Externe link	originele PDF
Originele document in PDF

Tweede Kamer der Staten-Generaal

Vergaderjaar 2010–2011

32 500 VII

Vaststelling van de begrotingsstaten van het Ministerie Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (VII) voor het jaar 2011

Nr. 2

MEMORIE VAN TOELICHTING

INHOUDSOPGAVE

A.

B. 1. 2. 3.

4.

ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING BIJ HET BEGROTINGSVOORSTEL

DE BEGROTINGSTOELICHTING

Leeswijzer

Beleidsagenda

Beleidsartikelen

Veiligheid

Artikel 21 Nationaal crisis- en veiligheidsbeleid

Artikel 23 Veiligheidsregio’s en Politie

Artikel 25 Veiligheid en Bestuur

Artikel 27 Algemene Inlichtingen en Veiligheidsdienst

Artikel 29 Inspectie Openbare Orde en Veiligheid

Bestuur en democratie

Artikel 31 Bestuur en Democratie

Artikel 33 Dienstverlenende en innovatieve overheid

Artikel 35 Arbeidszaken overheid

Kwaliteit Rijksdienst

Artikel 37 Kwaliteit Rijksdienst

Niet-beleidsartikelen

Artikel 39 Algemeen

Artikel 41 Nominaal en Onvoorzien

Artikel 43 VUT-fonds

blz.

11

11 11 18 32 37 43

46 46 54 60

68 68

77

77 79 80

3

4

4

6

Artikelsgewijze toelichting

A. ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING BIJ BEGROTINGSWETSVOORSTEL

Wetsartikel 1

De begrotingsstaten die onderdeel zijn van de Rijksbegroting, worden op grond van artikel 1, derde lid, van de Comptabiliteitswet 2001 elk afzonderlijk bij de wet vastgesteld. Het onderhavige wetsvoorstel strekt ertoe om de begrotingsstaten van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties voor het jaar 2011 vast te stellen.

Alle voor dit jaar vastgestelde begrotingswetten tezamen vormen de Rijksbegroting voor het jaar 2011. Een toelichting bij de Rijksbegroting als geheel is opgenomen in de Miljoenennota 2011.

Met de vaststelling van dit wetsartikel worden de uitgaven, verplichtingen en de ontvangsten voor het jaar 2011 vastgesteld. De in de begroting opgenomen begrotingsartikelen worden in onderdeel B van deze Memorie van Toelichting toegelicht (de zgn. Begrotingstoelichting).

Wetsartikel 2

Met de vaststelling van dit wetsartikel worden de baten en lasten en de kapitaaluitgaven en -ontvangsten van de baten-lastendiensten Korps landelijke politiediensten (KLPD), Basisadministratie Persoonsgegevens en Reisdocumenten (BPR), Centrale Archief Selectiedienst (CAS), P-Direkt, Werkmaatschappij (WM) en Logius en 4FM voor het jaar 2011 vastgesteld. De in die begrotingen opgenomen begrotingsartikelen worden toegelicht in onderdeel B (Begrotingstoelichting) van deze Memorie van Toelichting en wel in de paragraaf inzake de diensten die een baten-lastenstelsel voeren.

De minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties,

E. M. H. Hirsch Ballin

De staatssecretaris van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties,

A. Th. B. Bijleveld-Schouten

Leeswijzer

B. BEGROTINGSTOELICHTING 1. LEESWIJZER

Algemeen

In deze leeswijzer wordt kort ingegaan op de beleidsagenda en de baten-lastendiensten. Daarnaast wordt stilgestaan bij enkele specifieke onderwerpen zoals de budgetflexibiliteit, meetbare gegevens en de planning beleidsdoorlichtingen.

Beleidsagenda

In de beleidsagenda staan de speerpunten voor het jaar 2011. Vanwege het demissionaire kabinet is de begroting 2011 beleidsarm. Verder is in de beleidsagenda een financieel overzicht opgenomen van de belangrijkste mutaties.

Begrotingsstructuur en budgettaire gevolgen van beleid

De structuur van de begroting is in 2010 aangepast en de ontwerpbegroting 2011 volgt deze structuur. Als gevolg van deze structuurwijziging zijn geen budgettaire gegevens beschikbaar voor het jaar 2009. Om deze reden is het jaar 2009 in de tabellen budgettaire gevolgen van beleid weggelaten.

Diensten die een baten-lastenstelsel voeren

Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties kent in 2011 zeven baten-lastendiensten. Beleidsmatig zijn de baten-lastendiensten terug te vinden bij de operationele doelstellingen van de verschillende beleidsartikelen. De paragraaf over de baten-lastendiensten presenteert de voorgeschreven financiële overzichten ter toelichting op de begrotingsstaat van deze diensten. De baten-lastendienst Landelijke Faciliteit Rampenbestrijding (LFR) wordt in 2010 opgeheven en komt niet terug in de ontwerpbegroting 2011.Tevens zijn er twee tijdelijke baten-lastendiensten bijgekomen te weten Logius en 4FM.

Baten-lastendiensten van BZK in 2011

beleidsartikel            bijlage

Budgetflexibiliteit

In de begroting is de informatie over de budgetflexibiliteit opgenomen in de tabellen betreffende de budgettaire gevolgen van beleid. In deze tabellen is aangegeven welk deel van de totale programma-uitgaven op een beleidsdoelstelling juridisch verplicht is, maar ook per operationele doelstelling welk deel juridisch verplicht is.

Leeswijzer

Meetbare gegevens

Voor zover mogelijk zijn bij alle beleidsartikelen meetbare gegevens opgenomen. Waar geen meetbare gegevens zijn opgenomen, wordt uitgelegd waarom dit het geval is. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer meerdere partijen betrokken zijn bij de verwezenlijking van de doelstelling. Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is in die situatie slechts in beperkte mate betrokken en financiert in sommige gevallen alleen een onafhankelijke organisatie. Ook wanneer er sprake is van uitvoering van specifieke wet- en regelgeving, zijn geen meetbare gegevens opgenomen. In sommige gevallen zijn meetbare gegevens zowel van toepassing op een algemene doelstelling als op een operationele doelstelling. In dat geval worden deze één keer vermeld en wordt op andere plekken een verwijzing opgenomen.

Tabel beleidsartikelen zonder meetbare gegevens

Planning beleidsdoorlichting

Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties heeft de integrale planning van evaluatieonderzoek voor 2011 verder vervolmaakt. Conform de regelgeving van het Ministerie van Financiën is een integrale planning van beleidsdoorlichtingen opgesteld en opgenomen in de deze begroting. Door de planning van de beleidsdoorlichting aan te passen op de evaluaties die op instrumentniveau worden uitgevoerd, krijgt de beleidsdoorlichting een logische positie in de tijd. Er kan meer gebruik gemaakt worden van de uitkomsten van de evaluaties en beleidsdoorlich-tingen in het beleidsvormingsproces. Dit komt de kwaliteit en zeggingskracht van de beleidsdoorlichting ten goede.

Beleidsagenda

• 2. 

  BELEIDSAGENDA

2.1  Demissionaire status

Vanwege de demissionaire status van het kabinet dat deze begroting opstelt, is gekozen voor een beperkte invulling van de beleidsagenda 2011. Daar waar de beleidsagenda’s in voorgaande jaren uitgebreid ingingen op de prioriteiten uit het kabinetsprogramma Balkenende IV, aangevuld met prioriteiten van de Minister en de Staatssecretaris, is de opzet dit jaar beperkt en sober van aard.

Met de demissionaire status van het kabinet zijn bepaalde onderdelen van het kabinetbeleid door de Tweede Kamer «controversieel» verklaard. Zo staan onder meer de doorontwikkeling van het politiebestel en het wetsvoorstel Inrichting verkiezingsproces in de wacht.

2.2 Werkprogramma 2011

Deze beleidsagenda voor 2011 beperkt zich tot de speerpunten van het huidige beleid. Onze centrale missie is het streven naar een goed functionerend openbaar bestuur, een veilige samenleving en een overheid waar burgers op kunnen vertouwen. Daarmee borgen wij de kernwaarden van onze democratie. Dat is de missie waar het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties - ook in 2011 - blijvend aan werkt.

Veiligheid

Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties streeft naar een samenleving met minder criminaliteit, minder sociale overlast en minder verloedering van de woonomgeving. Een samenleving bovendien, waarin mensen zich veilig voelen en waar respect de norm is.

De motie-Van Raak (Kamerstukken II, 2009-2010, 29 628, nr. 212) verzoekt het kabinet om de invulling van de bezuinigingen op de politie te stoppen. Bij brief van 2 juli 2010 (Kamerstukken II, 2009-2010, 29 628, nr. 216) heb ik aangegeven dat de motie, zoals gevraagd, zal worden betrokken bij de voorbereiding en behandeling van de begroting 2011, dan wel aan de orde zal komen bij de besprekingen over de vorming van een nieuw kabinet. Gezien de demissionaire status van het kabinet-Balkenende IV kunnen hierover in de voorliggende - beleidsarme - begroting geen toezeggingen worden gedaan. Het ligt derhalve voor de hand dat deze motie aan de orde komt bij de besprekingen over de vorming van een nieuw kabinet.

Om sociale overlast en fysieke verloedering te verminderen, is met 40 gemeenten afgesproken dat zij in 2010 en 2011 ieder vijf maatregelen nemen. Hiervoor is in 2010 extra geld beschikbaar gesteld. Eind 2011 zijn er in totaal 500 extra forensisch assistenten en 500 extra wijkagenten aan het werk. Dit draagt bij aan een hoger ophelderingspercentage en aan de veiligheid in de wijken. De Wet veiligheidsregio’s verbetert de bestuurlijke en operationele slagkracht van de rampenbestrijding en de crisisbeheersing. In 2011 moet de rampenbestrijding op orde zijn en iedere veiligheidsregio heeft dan een flinke slag gemaakt naar een professionele organisatie voor rampenbestrijding en crisisbeheersing.

Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties ziet toe of eind 2011 alle veiligheidsregio’s voldoen aan de basisvereisten. Momenteel voldoen 9 regio’s aan de basisvereisten. De andere 16 regio’s moeten in 2010 en 2011 hard aan de slag om deze te vervullen. Bij 3 regio’s treffen wij daartoe zonodig maatwerkmaatregelen.

Beleidsagenda

De Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) verricht in 2011 wederom onderzoek in binnen- en buitenland om tijdig dreigingen, politieke ontwikkelingen en risico’s te onderkennen die niet direct zichtbaar zijn. De dienst wil hierbij zijn effectiviteit vergroten. De Politiewet wordt niet voor 1 januari 2011 gewijzigd. De herziening van het politiebestel wacht op het volgende kabinet. Met de Korpsbeheerders is wel afgesproken dat de vorming van het Politiedienstencentrum (PDC) doorgaat. In 2011 zullen de eerste investeringen daartoe worden gedaan. In samenspraak met de Minister van Justitie wordt de uitvoering van het huidige toezicht op de politie herzien.

Een goed functionerend openbaar bestuur

Personeel met een publieke taak moet in veilige omstandigheden het werk kunnen doen. Agressie en geweld tegen werknemers met een publieke taak worden niet geaccepteerd en mogen nooit normaal worden gevonden. De inzet op dit terrein wordt daarom onverminderd voortgezet.

Woensdag 2 maart 2011 vinden de verkiezingen voor de leden van de Provinciale Staten plaats. Voor deze verkiezing wordt het instructiemateriaal voor stembureauleden verbeterd. Ook wordt het onderzoek naar een nieuw model voor het papieren stembiljet afgerond, waarbij het doel is het stembiljet beter bruikbaar te laten zijn voor kiezers met beperkingen en dat makkelijker te tellen is. Bij dat laatste zal ook worden gekeken naar de mogelijkheid om elektronische hulpmiddelen te gebruiken bij het tellen van de papieren stembiljetten De Staatscommissie Grondwet komt in het najaar van 2010 met een advies over het verbeteren van de toegankelijkheid van de Grondwet. In 2011 vindt de besluitvorming hierover plaats.

Omvang, kwaliteit en organisatie Rijksdienst

Het project Vernieuwing Rijksdienst is in volle uitvoering; 2011 is een essentieel jaar, waarin de helft van de taakstelling moet worden gerealiseerd. Uiterlijk eind 2011 moet het aantal ambtenaren bij de rijksoverheid met 12 800 fte zijn verminderd. In 2010 en 2011 worden tevens meerdere projecten uitgevoerd om de kwaliteit van de (rijks)overheid te verbeteren.

2.3 De belangrijkste uitgavenmutaties 2011

De onderstaande tabel geeft een overzicht van de belangrijkste uitgavenmutaties die sinds de ontwerpbegroting 2010 zijn doorgevoerd. De individuele posten staan onder de tabel kort toegelicht. De overige mutaties staan in het verdiepingshoofdstuk van deze begroting.

Beleidsagenda

Belangrijkste Uitgavenmutaties sinds Begroting 2010

Bedragen x € 1 000

artikel

2010

2011

2012

2013

2014

2015

Toelichting mutaties eerste suppletore begroting 2010

Arbeidsvoorwaarden (kasschuif)

De loonbijstelling tranche 2010 is niet uitgekeerd. Om de politiekorpsen en de AIVD in de gelegenheid te stellen om aan de thans in de CAO vastgelegde verplichtingen te kunnen voldoen, is de raming voor 2010 verhoogd ten laste van de raming voor latere jaren.

Asiel Politie

De raming voor de asielgerelateerde kosten van de politie is opgehoogd op basis van de recente inzichten over de instroom van asielzoekers.

Uitkeringsregelingen (SAIP)

Door de afname van het aantal gerechtigden nemen de uitgaven van uitkeringsregelingen van voormalige gebiedsdelen af. De raming is hiervoor neerwaarts bijgesteld.

MGBA/ORRA (kasschuif)

Het financieringsarrangement voor de programma’s modernisering

Gemeentelijke Basis Administratie (mGBA) en Online Registratie

Reisdocumenten Administratie (ORRA) is niet meer actueel. Beide programma’s hebben voor aanvang vertraging opgelopen. De budgetten zijn in 2010 over de jaren heen herverdeeld in lijn met de nieuwe financieringsbehoefte.

Nationaal Bureau Verbindingsbeveiliging

Het betreft de bijdrage van verschillende departementen/organisaties aan het Nationaal Bureau Verbindingsbeveiliging.

Beleidsagenda

Eindejaarsmarge 2009

De eindejaarsmarge 2009 is onder andere bestemd voor de instroom van 1 600 aspiranten bij de politie. Om op termijn de operationele sterkte van de politie te handhaven, is de komende drie jaar een minimale instroom van 1 600 aspiranten per jaar nodig (€ 14 mln.).

De raming is verder met € 8,8 mln. verhoogd ten behoeve van de convenanten met de veiligheidsregio’s, met € 6,2 mln. voor de landelijke uitrol van Burgernet in 50 gemeenten en met € 8,4 mln. voor vertraagde uitgaven uit 2009 voor de programma’s modernisering Gemeentelijke Basis Administratie (mGBA) en Online Registratie Reisdocumenten Administratie (ORRA).

Vernieuwing Rijksdienst (van Aanvullende Post)

De raming is voor 2010 en 2011 verhoogd voor verschillende investeringsprojecten van het Programma Vernieuwing Rijksdienst. Het gaat onder andere om de projecten 4FM, Categoriemanagement en Elektronisch bestellen en factureren.

Bestuurskosten

Over het restant van de taakstelling Bestuurskosten hebben Rijk en VNG/IPO in 2008 afspraken gemaakt (Kamerstukken II, 2009-2010, 32 123 VII, nr. 9). De meerjarenraming is hierop aangepast.

Dienstverlening baten-lastendiensten

Betreft het doorberekenen van dienstverlening aan de baten-lastendiensten Werkmaatschappij en P-Direkt.

Toelichting mutaties ontwerpbegroting 2011

Doelmatigheidsverbetering

Het kabinet heeft in het aanvullend beleidakkoord een besparing van 3,2 miljard verondersteld uit hoofde van loonmatiging. Omdat loonmatiging niet in de veronderstelde mate is opgetreden, neemt het kabinet zijn verantwoordelijkheid en kiest het voor een alternatieve invulling. Voor het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties heeft dat onder andere tot gevolg dat vanaf 2012 een doelmatigheidsverbetering van structureel € 10 mln. is ingeboekt. Een en ander wordt verder toegelicht in de Miljoenennota.

Vergrijzing Politie (van Aanvullende Post)

Voor het handhaven van de capaciteit bij de politie (vergrijzing) wordt de meerjarenraming met € 14 mln. structureel verhoogd.

Innovatie Veiligheid (van Aanvullende Post)

De raming is verhoogd voor de uitgaven voor het Maatschappelijk Innovatieprogramma Veiligheid van de Ministeries van Defensie, Justitie en Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. De uitgaven worden op drie terreinen ingezet:

opereren in netwerken;

beschermen van personen;

opleiding en training.

ICT Maatschappelijke Domeinen (van Aanvullende Post) De raming wordt opgehoogd voor vier projecten op het terrein van Veiligheid en ICT. Deze projecten zijn onderdeel van de Investeringsimpuls ICT in Maatschappelijke Domeinen. Het gaat om de projecten:

Beleidsagenda

NL-Alert (cell broadcast); Icarus (communicatie ambulancediensten); ANPR (nummerplaatherkenning); Crashcubes (voertuigdata).

Financieel Kader BES

De raming wordt verhoogd voor de departementale uitgaven voor veiligheid en bestuur als gevolg van de transitie van de BES-eilanden.

Prijsbijstelling 2010

Ter compensatie van gestegen prijzen wordt de raming vanaf 2011

structureel verhoogd.

Financieringsbehoefte VUT-fonds

De liquiditeitsbehoefte van het VUT-fonds wijzigt over de jaren heen. Hier is de meerjarenraming op aangepast (zie ook ontvangsten artikel 43).

Doc-Direkt (van diverse departementen)

Het betreft de bijdragen van verschillende departementen/organisaties aan Doc-Direkt voor de periode 2012-2019.

Bommenregeling

In het Bestuursakkoord Rijk-gemeenten is afgesproken dat het Bijdragebe-sluit kosten opsporing en ruiming conventionele explosieve Tweede Wereldoorlog 2006 (de «Bommenregeling») wordt overgeheveld naar de Algemene Uitkering van het Gemeentefonds en daarmee vervalt als specifieke uitkering.

De beleidsartikelen

• 3. 

  DE BELEIDSARTIKELEN

Veiligheid

Artikel 21. Nationaal crisis- en veiligheidsbeleid

21 Algemene doelstelling

Het voorkomen van en prepareren op dreigingen tegen de nationale veiligheid en zorgen dat burgers, bedrijfsleven en overheidsorganisaties goed voorbereid zijn op mogelijke crises.

Omschrijving van de samenhang in Het nationale veiligheidsbeleid is gericht op het kunnen identificeren en het beleid                                                 beoordelen van, en het omgaan met dreigingen die onze maatschappij kunnen ontwrichten. Dit met het doel om te voorkomen dat crises zich voordoen. Als een crisis zich voordoet, moet de maatschappij daar goed op voorbereid zijn.

De nationale veiligheid is in het geding als de Nederlandse vitale belangen zodanig worden bedreigd of uitvallen, dat sprake is van potentiële maatschappelijke ontwrichting. Kenmerkend voor deze dreigingen is dat ze een bovenregionaal karakter hebben en de nationale veiligheid kunnen aantasten. De aanpak van deze dreigingen vereist daarom eenheid in visie en optreden in de verschillende regio’s en op nationaal niveau. Een aantal vragen staat hierbij centraal: wat komt er mogelijk aan dreigingen op Nederland af, wat moeten we doen om dreigingen te voorkomen en hoe gaan we er mee om, mocht een dreiging zich manifesteren?

In alle fasen van de veiligheidsketen vereist de aanpak van deze dreigingen eenheid in visie en in het optreden in de verschillende regio’s op nationaal niveau. De rijksoverheid heeft hierin een belangrijke taak. Maar ook de burgers en het bedrijfsleven hebben een verantwoordelijkheid in het kader van de nationale veiligheid. Verwacht mag worden dat zij zich bewust zijn van de risico’s die aan de orde zijn en dat zij beschikken over een zeker vermogen tot zelfredzaamheid. Ook de bescherming van de vitale infrastructuur en het omgaan met de bedreigingen van de vitale infrastructuur is voor de nationale veiligheid van groot belang. Ten slotte is het van belang om ook binnen de internationale context alert te zijn op ontwikkelingen, kennis te delen en samen te werken met instellingen zoals de Europese Unie, NAVO, OECD, maar ook met individuele landen.

Verantwoordelijkheid

Sleutelelement van het beleid is dan ook samenwerken: van het signaleren van dreigingen, via het versterken van de benodigde capaciteiten om deze dreigingen het hoofd te kunnen bieden tot aan de respons door burgers, bedrijfsleven en overheidsorganisaties.

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties heeft een coördinerende verantwoordelijkheid voor de nationale veiligheid en de crisisbeheersing op nationaal niveau, met dien verstande dat de Minister van Justitie zorg draagt voor de coördinatie van de terrorismebestrijding. Bij de verantwoordelijkheid van de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties horen:

de agendering van thema’s op het terrein van de nationale veiligheid;

de regie op de uitvoering van de strategie nationale veiligheid;

De beleidsartikelen

Externe factoren de kwaliteit en effectiviteit van de crisisbeheersing op nationaal niveau;

de bestuurlijke en operationele coördinatie, regie en aansturing van de crisisbeheersing op nationaal niveau en de zorg voor de aansluiting van de nationale op de decentrale verantwoordelijkheden en bevoegdheden;

de kwaliteit van de informatievoorziening vóór, tijdens en ná een crisis of de dreiging ervan;

de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is, samen met de Minister van Justitie, verantwoordelijk voor de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding. In de brief van 5 oktober 2007 (Kamerstukken II, 2007-2008, 29 754, nr. 105) is de verantwoordelijkheidsverdeling voor terrorismebestrijding tussen de Ministers van Justitie en van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties uiteengezet.

De steun, inzet en samenwerking van en tussen de partners in veiligheid is belangrijk voor het realiseren van een samenleving waarin de burgers goed worden beschermd tegen grootschalige dreigingen. Zo ontstaat er een samenleving die goed is voorbereid op crises. Daarbij hoort:

goed functionerende (inter-)nationale veiligheidsstructuren en organisaties;

structurele en actieve betrokkenheid van alle partners;

het vermogen tot (tijdelijke) zelfredzaamheid van de bevolking;

het treffen van adequate veiligheidsmaatregelen door het bedrijfsleven;

de ontwikkeling van technologie die van invloed is op het beheersen van crises;

de continuïteit van vitale producten en diensten, omdat deze van fundamenteel belang is om crises te voorkomen dan wel in te perken.

Meetbare gegevens

Door het grote aantal activiteiten en instrumenten in dit beleidsartikel en de afhankelijkheid van derden bij de realisatie van de doelstellingen is het lastig om (overkoepelende) meetbare gegevens op te nemen.

De beleidsartikelen

Budgettaire gevolgen van beleid

Tabel 21 Nationaal crisis- en veiligheidsbeleid

(x € 1 000)

2010

2011

2012

2013

2014

2015

Verplichtingen

Uitgaven

21.25 Apparaat

Programma uitgaven

Waarvan juridisch verplicht Waarvan bestuurlijk verbonden

21.1 Nationale veiligheid Waarvan juridisch verplicht Waarvan bestuurlijk verbonden

21.2 Nationaal CrisisCentrum Waarvan juridisch verplicht Waarvan bestuurlijk verbonden * Bijdrage baten-lastendienst Logius

21.3 Onderzoekraad voor veiligheid Waarvan juridisch verplicht Waarvan bestuurlijk verbonden

Ontvangsten

53 240

40 634

35 231

35 224

35 225

35 225

Motivering

21 Operationele doelstelling 1

Het systematisch identificeren en beoordelen van mogelijke dreigingen op de nationale veiligheid en het in kaart brengen en waar nodig versterken van de strategische capaciteiten die nodig zijn om de dreigingen op de nationale veiligheid te voorkomen dan wel om er mee om te gaan.

Om dreigingen te voorkomen en adequate voorbereidingen te treffen is inzicht nodig in de aard en omvang van dreigingen die Nederland mogelijk kunnen treffen. Niet alles kan worden gedaan, er moeten keuzes worden gemaakt bij de inzet van mensen en middelen. Daarom is het belangrijk te weten (voor overheid, bedrijfsleven, maar ook in het licht van de internationale samenwerking) welke dreigingen met voorrang aandacht verdienen. Ook de mate van kwetsbaarheid van de vitale infrastructuur wordt meegenomen in het identificeren en beoordelen van de dreigingen. Dit kan immers van invloed zijn op wat de impact van bepaalde dreigingen zal zijn.

Op basis van de uitkomsten van de nationale risicobeoordeling wordt voor de belangrijkste maatschappelijke capaciteiten inzichtelijk gemaakt waar en hoe concreet versterking moet plaats vinden. Dit gebeurt in samenwerking met bedrijfsleven, medeoverheden, operationele partners, maatschappelijke organisaties en internationale partners. Maatschappelijke capaciteiten worden hierbij in de breedte bezien: mensen, middelen, kennis en expertise, wetgeving en/of plannen en procedures.

Burger, bedrijfsleven en overheidsorganisaties hebben elk een eigen rol binnen de nationale veiligheid. Een ieder heeft eigen capaciteiten om een dreiging het hoofd te kunnen bieden. Zo spelen de vitale sectoren een essentiële rol als het gaat om de bescherming van vitale infrastructuur. Ook het niet-vitale deel van het bedrijfsleven zal tijdens crisismomenten

0

0

0

0

0

0

De beleidsartikelen

capaciteiten moeten inzetten om de eigen continuïteit te beschermen en maatschappelijke ontwrichting te voorkomen. Zelfredzaamheid is daarom ook voor het bedrijfsleven een belangrijke capaciteit. De burger dient ook zoveel mogelijk voorbereid te zijn op een mogelijke crisis. Dit kan door ons als samenleving in te zetten op een versterking van de zelfredzaamheid van de burger.

Instrumenten                                            De rijksbrede analyse en strategische verkenningen zijn belangrijke onderdelen voor de signalering en vaststelling van de dreigingen voor de nationale veiligheid. Het gaat hierbij om het verder ontwikkelen van scenario’s van de verschillende dreigingen op de nationale veiligheid, die tevens als input dienen voor de ontwikkeling van het beleid op aan nationale veiligheid gerelateerde beleidsterreinen, zoals crisisbeheersing. Ook gaat het om het doorontwikkelen en versterken van taken en capaciteiten om de gevolgen van (geprioriteerde) dreigingen en risico’s zoveel mogelijk te voorkomen en/of om erop voorbereid te zijn.

Concreet worden de volgende instrumenten door het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties mede ontwikkeld:

de zelfredzaamheid van de burger zal verder worden versterkt onder andere door middel van de Denk Vooruit-campagne en de introductie van het alarmerings- en alarmeringssysteem NL-Alert; het verder ontwikkelen van de (uitvoering van de) Nationale Risicobeoordeling en het uitvoeren van de Strategische Verkenningen; het vergroten van de weerbaarheid van vitale sectoren tegen uitval van ICT-voorzieningen en elektriciteit, onder andere door aandacht voor continuïteit en verdere verbetering van de respons op ICT-incidenten; het continueren van de strategische samenwerking tussen de veiligheidsregio’s, de vitale sectoren en de rijksoverheid; het bijdragen aan de uitwerking van het Europese programma voor de bescherming van Vitale Infrastructuur (EPCIP), zodat dit goed aansluit bij het Nederlands beleid voor de bescherming van vitale infrastructuur;

het verbeteren van de multidisciplinaire samenwerking bij CBRN respons en het borgen ervan binnen opleiden, trainen en oefenen, alsmede het versterken van (generieke) CBRN capaciteiten in het kader van het EU Actieplan;

het bijdragen aan de uitwerking van een EU-brede risico-analyse, met aandacht voor preventie en met het oog op de versterking van de regionale samenwerking, conform de Nationale Risicobeoordeling in Nederland;

het versterken van de landelijke aanpak van veiligheidsregio’s met betrekking tot de bescherming van vitale infrastructuur. Dat houdt in het verbeteren van de samenwerking met vitale partners op regionaal niveau door samenwerkingsovereenkomsten over crisisbeheersing tussen veiligheidsregio’s en vitale sectoren, zoals drinkwater, ICT, telecom, gas en electra, te stimuleren;

het financieel en beleidsmatig bijdragen aan het implementatietraject van het programma Intensivering Civiel-Militaire Samenwerking (ICMS);

het verder uitwerken en waar nodig versterken van de «nafase», met specifieke aandacht voor de «opvang en zorg voor getroffenen» en «herstel en wederopbouw», op basis van de aanbevelingen van de Taskforce Management Overstromingen (TMO) uit 2009. Deze nadere uitwerking houdt in dat al in een vroeg stadium (tijdens de crisis of ramp) de processen t.a.v. de nafase van een crisis of ramp in beeld worden gebracht. Deze kunnen dan worden meegewogen in de

De beleidsartikelen

Meetbare gegevens besluitvorming over de aanpak van de ramp of crisis of kunnen verbeteringen worden aangebracht in de planvorming;

het verbeteren van de kwaliteit en borgen van de rampenbestrijding en crisisbeheersing door verbinding te leggen tussen nationaal en regionaal veiligheidsbeleid, ondermeer bij nationale en regionale crisisplannen en aansluiting tussen de Nationale Risicobeoordeling en regionale risicoprofielen;

het in samenwerking met partners, waaronder de Inspectie Openbare

Orde en Veiligheid, verder vormgeven van een stelsel voor toezicht en monitoring op de veiligheidsregio’s;

het opstellen van een interdepartementaal analysekader ten behoeve van een toetsing van het staatsnoodrecht.

Zie toelichting bij de algemene doelstelling.

21 Operationele doelstelling 2

Een effectieve nationale crisisresponsorganisatie voor de aansturing van crisisbeheersing.

Motivering

Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties draagt zorg voor een kwalitatieve en effectieve crisisrespons op het nationale niveau en schept de noodzakelijke voorwaarden daarvoor. Wanneer er een crisis plaats vindt, is de respons daarop goed georganiseerd. Deze bestaat uit bestuurlijke en operationele coördinatie, regie en aansturing van de crisisbeheersing op nationaal niveau en de zorg voor de aansluiting van de nationale op de decentrale verantwoordelijkheden en bevoegdheden en de kwaliteit van de informatievoorziening vóór, tijdens en ná een crisis of de dreiging ervan. Meer specifiek is het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties verantwoordelijk voor het openbaar bestuur en de openbare orde en veiligheid. Dit brengt met zich mee dat procedures goed worden afgehandeld en dat de coördinatie op rijksniveau op het terrein van informatievoorziening, advisering en crisiscommunicatie goed geregeld is. Om die diensten te kunnen leveren is een goede voorbereiding noodzakelijk.

Zeker in crisissituaties verwachten burgers van de overheid dat zij tijdig en goed worden geïnformeerd. Dat vraagt om een overheid die voorbereid is, de beschikking heeft over de benodigde middelen en ook bereid is snel en adequaat burgers te informeren. Een proactieve houding naar de burgers en de media is daarbij van wezenlijk belang. Het ontwikkelen van gedegen crisiscommunicatieplannen, het systematisch oefenen zowel op bestuurlijk als voorlichtingsniveau zijn voorwaardenscheppend voor een effectievere crisiscommunicatie. Een gedegen risicocommunicatie vormt een opmaat voor vertrouwenwekkende crisiscommunicatie.

Instrumenten

De verbetering en herinrichting van de rijksbrede crisisstructuur voor het Nationaal CrisisCentrum en de departementale crisiscentra krijgt in 2011 verder zijn beslag. Het Nationaal CrisisCentrum is het informatieloket voor bestuurlijke en operationele partners bij dreigingen, incidenten en crisissituaties. Een adequate crisisinformatievoorziening is immers de basis voor gedegen analyse en integraal advies aan betrokken ministers en (veiligheids)organisaties. In 2011 zijn alle departementen aangehaakt bij de NCC-academie, waarin een bundeling van opleidings- en oefenactiviteiten plaatsvindt. Het gezamenlijk maken en beoefenen van crisisplannen, inclusief risico- en crisiscommunicatie behoort ook tot de functie

De beleidsartikelen

van de crisisstructuur en is essentieel in crisissituaties. Burgers verwachten immers van de overheid dat ze tijdig worden geïnformeerd en daarbij handelingsperpectieven krijgen aangeboden.

De volgende specifieke instrumenten worden in 2011 ingezet:

de verdere doorontwikkeling van de crisisstructuur op rijksniveau, waarbij sprake is van een goede informatievoorziening (inclusief de bijbehorende ICT-voorzieningen) tussen de betrokken organisaties en naar de besluitvormende gremia. Hiertoe wordt een informatieknooppunt ontwikkeld met een bijbehorend informatieloket. Zo wordt de informatievoorziening tussen de betrokken organisaties en naar besluitvormende gremia verbeterd;

de inzet van het alarmerings- en alerteringssysteem NL-Alert door de meldkamers van de veiligheidsregio’s;

het vormgeven van het Nationaal Crisisplan, de Landelijke Operationele Staf (LOS) en evalueren en zonodig aanpassen van het Nationaal Handboek Crisisbesluitvorming;

de inzet van het instrument risico-signalering en alertering waarbij de dreigingen uit de Nationale Risicobeoordeling beoordeeld worden op kans en effect op korte tot de middellange termijn; de invoering en implementatie van netcentrisch werken en een Landelijk Crisismanagement Systeem ten behoeve van de informatievoorziening in de veiligheidsregio’s, alsmede bij de landelijke crisis- en coördinatiecentra.

Meetbare gegevens

Zie toelichting bij de algemene doelstelling.

21 Operationele doelstelling 3

Wegnemen van structurele veiligheidstekorten binnen het Koninkrijk door de uitvoering van onafhankelijk onderzoek naar ernstige ongevallen, rampen of dreiging daartoe.

Motivering

De Onderzoeksraad voor veiligheid (Ovv) verricht op grond van de Rijkswet Onderzoeksraad voor veiligheid onafhankelijk onderzoek en stelt op grond daarvan aanbevelingen op voor het structureel vergroten van de veiligheid. De Ovv besluit op eigen gezag en in volledige onafhankelijkheid tot het doen van onderzoek naar de oorzaak van (ernstige) ongevallen en rampen of een dreiging daartoe. Uitzonderingen hierop zijn de bij wet of internationaal voorgeschreven onderzoeken die door de Ovv worden verricht (waaronder luchtvaart en scheepvaart). De financiering van de Ovv verloopt via de begroting van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.

Meetbare gegevens

De Onderzoeksraad voor veiligheid besluit op eigen gezag en in volledige onafhankelijkheid welk voorval de raad in onderzoek neemt en op welke wijze de raad dat onderzoek doet. Daarom worden in de begroting van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties geen meetbare gegevens opgenomen.

De beleidsartikelen

21.1 Overzicht onderzoek naar de doelmatigheid en de doeltreffendheid van beleid

Tabel 21.1

Onderzoek onderwerp

AD of OD A. Start

Beleidsdoorlichting Beleidsplancrisisbeheersing.

AD 21

Beleidsdoorlichting Het voorkomen en prepareren op dreigingen tegen de           AD 21

nationale veiligheid en zorgen dat burgers, bedrijfsleven en overheidsorganisaties goed voorbereid zijn op mogelijke crises.

A: 2008 B: 2009 A: 2014

Vindplaats

B. Afgerond

Kamerstukken II, 2007–2008, 29 668, nr. 23.

De beleidsartikelen

Artikel 23. Veiligheidsregio’s en Politie

23 Algemene doelstelling

Een veilige samenleving met behulp van een goed functionerende politie-, brandweer- en geneeskundige hulpverleningsorganisatie.

Omschrijving van de samenhang in Voor de samenleving is veiligheid een basisvoorwaarde. De politie, het beleid                                                  brandweer en geneeskundige hulpverlening (GHOR) leveren een essentiële bijdrage aan het voorkomen en oplossen van veiligheidsproblemen, van zowel strafrechtelijke, openbare orde of hulpverlenende aard, soms ook in crisissituaties. Gemeentebesturen en de besturen van politiekorpsen en veiligheidsregio’s stellen de voorwaarden vast waaronder dit gebeurt. Op rijksniveau ligt de politieke eindverantwoordelijkheid voor een kwalitatief en kwantitatief goede politiezorg.

Het presterende vermogen van politie, brandweer en GHOR wordt langs drie (hoofd)lijnen bevorderd:

een kwart minder criminaliteit, overlast en verloedering in 2011 ten opzichte van 2002. Voor elk politiekorps heeft de minister samen met de Minister van Justitie in «landelijke doelstellingen op regionaal niveau» vastgesteld welk aandeel dat korps levert in de verwezenlijking van de landelijke prioriteiten. Voor 2008 - 2011 gaat het om de aanpak van jeugdcriminaliteit en van geweld, veilige wijken, opsporing en de aanpak van criminaliteit zowel kwantitatief als kwalitatief (Landelijke prioriteiten 2008-2011, Kamerstukken II, 2006-2007, 29 628, nr. 50);

meer eenheid, samenwerking en doelmatigheid bij de Nederlandse politie. Een grotere eenheid, betere samenwerking tussen de regionale politiekorpsen en een slagvaardiger aansturing van de politie op landelijk niveau om de prestaties van de politie verder te verbeteren; de organisatie van de crisis- en rampenbestrijding op orde en de veiligheidsregio’s naar behoren functionerend.

Hierbij hoort het onder regionale aansturing brengen van de zorg voor fysieke veiligheid. De wet Veiligheidsregio’s vormt hiervoor de wettelijke basis. Daarnaast zijn met 19 veiligheidsregio’s convenanten gesloten met aanvullende afspraken.

Verantwoordelijkheid

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties heeft de verantwoordelijkheid om veiligheid te (helpen) bieden. De minister stelt daartoe kaders en normen, zet ontwikkelingen in gang en geeft ondersteuning. De zelfredzaamheid van burgers en bedrijven wordt gestimuleerd.

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is voor wat betreft politie verantwoordelijk voor de beheersmatige kaders voor de regionale politiekorpsen, de vts PN (voorziening tot samenwerking Politie Nederland), het KLPD (Korps landelijke politiediensten) en de Politieacademie (beleidsmatig, financieel, juridisch, organisatorisch). Daar waar het strafrechtelijke rechtshandhaving betreft, doet hij dat in overeenstemming met de Minister van Justitie. De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is tevens de beheerder van het KLPD.

Bij de verantwoordelijkheid worden de volgende uitgangspunten gehanteerd:

het borgen van een kwalitatief hoogwaardig optreden van politie (waar het gaat om het optreden van de politie op het terrein van de strafrech-

Budgettaire gevolgen van beleid

Tabel 23 Veiligheidsregio’s en Politie

De beleidsartikelen

telijke handhaving en overige taken ten dienste van de justitie is dat primair een verantwoordelijkheid van de Minister van Justitie),

brandweer en GHOR;

het via wet- en regelgeving zorgen voor beleidsuitvoering en standaardisering/normering;

het rechtvaardig verdelen van de rijksmiddelen;

het doelmatig en effectief beheer van de politieorganisatie;

het samen met de Minister van Justitie vaststellen van de hoofdlijnen van beleid ten aanzien van het beheer van en de taakuitvoering door de politie.

(x € 1 000)

2010

2011

2012

2013

2014

2015

Verplichtingen

Waarvan garantieverplichtingen

Uitgaven

23.25 Apparaat

Programma uitgaven

Waarvan juridisch verplicht Waarvan bestuurlijk verbonden

23.1 Bekostiging Politie regionaal/bovenregionaal Waarvan juridisch verplicht Waarvan bestuurlijk verbonden

23.2 Bekostiging Politie landelijk Waarvan juridisch verplicht Waarvan bestuurlijk verbonden * Bijdrage baten-lastendienst KLPD

23.3 Kwaliteit Politie en Veiligheidsregio’s Waarvan juridisch verplicht Waarvan bestuurlijk verbonden

23.4 Bekostiging Veiligheidsregio’s Waarvan juridisch verplicht Waarvan bestuurlijk verbonden

Ontvangsten

Toelichting

De garantieverplichtingen betreffen de garantstellingen die door het vakdepartement voor de politieregio’s voor het geïntegreerd middelen-beheer bij het Ministerie van Financiën zijn afgegeven. Dit legt geen beslag op het beschikbare kasbudget. Het leenplafond duidt niet een daadwerkelijke schuld, maar een maximaal bedrag van de garantstelling. Door de voorgenomen vermogensnormering, die naar verwachting in 2011 haar beslag zal krijgen, zal de leenbehoefte bij de schatkist door de regio’s toenemen. Afgesproken is een bedrag van € 400 mln. om te zetten

De beleidsartikelen

van eigen naar vreemd vermogen. Uitgaande van de stand ultimo 2009 en de naar verwachting in 2010 af te geven nieuwe garanties zal het gaan om een geschat bedrag aan garantiestellingen in 2011 van circa € 2,2 miljard. Voor de afgifte van nieuwe garanties is in 2011 naar verwachting 700 mln. benodigd.

Externe factoren

Bestuurders van andere overheden die bestuurlijke verantwoordelijkheid dragen voor de uitvoering.

Complexiteit veiligheidsdomein politie, brandweer en GHOR zijn mede afhankelijk van inzet van bijvoorbeeld burgers, bedrijven en gemeenten.

Meetbare gegevens

Voor politie gelden de volgende indicatoren (zie ook Landelijke prioriteiten 2008–2011, Kamerstukken II, 2006–2007, 29 628, nr. 50).

¹ Door invoering van een nieuw registratiesysteem zijn er geen betrouwbare gegevens beschikbaar Bron: Jaarverslag Nederlandse Politie 2009 en Landelijke prioriteiten 2008–2011.

Toelichting

Jeugdcriminaliteit (Kalsbeeknorm). Het percentage jongeren met processen-verbaal (waaronder veelplegers en harde-kernjongeren) dat binnen 30 dagen na het eerste verhoor wordt aangeboden bij het Openbaar Ministerie.

Verdachten OM. Het aantal aan het Openbaar Ministerie aangeleverde verdachten.

Normering verdachtenratio geweld. De definitie van geweld in de verdachtenratio «geweld» heeft betrekking op de geweldscategorieën openlijke geweldpleging, bedreiging en mishandeling. Deze verdachten-ratio geeft een maat voor de pakkans. Voor de categorieën bedreiging en mishandeling is een norm vastgesteld van 60%.

De beleidsartikelen

Voor de brandweer gelden de volgende kengetallen:

Tabel 23.3

Kengetallen

Waarde 2004

Waarde 2005

Waarde 2006

Waarde 2007

Waarde 2008

Meldingen brand

Meldingen hulpverlening

Doden bij brand

Gewonden bij brand

Reddingen bij brand

Vrijwillig operationeel personeel

Waarvan vrouwen

Beroeps operationeel personeel

Waarvan vrouwen

Niet operationeel personeel ¹

¹ Niet operationeel personeel is personeel met een functie op het terrein van pro-actie en/of preventie en personeel in een ondersteunende functie. De cijfers voor 2009 komen in november 2010 ter beschikking.

Bron: CBS Brandweerstatistiek

Motivering

23 Operationele doelstelling 1

Voorzien in middelen die nodig zijn voor adequate politiezorg door de regionale politiekorpsen op regionaal en bovenregionaal niveau.

De politie is een belangrijke factor in het bieden van veiligheid en bescherming aan de burger. De politie houdt toezicht op straat en handhaaft de openbare orde, in het uiterste geval met inzet van geweldsmiddelen, geeft hulp aan burgers en spoort strafbare feiten op. Voor een goede uitvoering van hun diverse en omvangrijke takenpakket dienen de regionale politiekorpsen over voldoende middelen te kunnen beschikken. De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties stelt hiertoe per regiokorps een algemene en een aantal bijzondere bijdragen beschikbaar.

Daarnaast ontvangt een beperkt aantal regio’s als beheerkorps bijzondere rijksbijdragen voor de uitoefening van bovenregionale voorzieningen. Het gaat hier om de uitoefening van een bepaald aspect van de politietaak ten behoeve van meerdere politieregio’s. Het betreft de volgende taken en activiteiten:

bovenregionale rechercheteams (7 teams);

arrestatie- en ondersteuningseenheden (AOE, 6 eenheden);

het Financieel Expertise Centrum (FEC);

het Centraal Informatiepunt Voetbalvandalisme (CIV);

centra voor internationale rechtshulp (6 centra);

grensoverschrijdende observatieteams (GROTS, 5 teams).

Het regionale college is verantwoordelijk voor het vaststellen van het organisatieplan, de formatie(verdeling), de begroting, de jaarrekening, het beleidsplan en het jaarverslag. De politie-inzet is een verantwoordelijkheid van het bevoegd gezag. Voor wat betreft de openbare orde en hulpverlening is dat de burgemeester en voor de strafrechtelijke rechtshandhaving de officier van justitie. In de praktijk worden hierover in de lokale driehoek afspraken gemaakt.

Het is maatschappelijk onaanvaardbaar dat een politieregio om financiële redenen een adequaat niveau van politiezorg in een regio niet langer zou kunnen garanderen. Daarom houdt het Rijk toezicht op het financiële beheer van een politieregio. Dit gebeurt op een vergelijkbare wijze als het

De beleidsartikelen

toezicht dat het Rijk houdt op het financiële beheer van de gemeenten. Momenteel ontwikkelt een ambtelijke werkgroep een nieuwe vorm van toezicht op de politieregio’s. Deze werkgroep zal naar verwachting in de loop van 2010 met aanbevelingen komen. Mede op basis van dit advies wordt in 2010 een nieuw toezichtregime vastgesteld.

De onderstaande tabel geeft een overzicht van de verschillende bijdragesoorten die de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties ter beschikking staan om de regionale politiekorpsen te kunnen voorzien van voldoende middelen.

Tabel 23.4 Bijdragesoorten

Algemene bijdragen ¹:

Bijzondere bijdragen:

Aanvullende bijdragen:

Algemeen budget Specifiek budget Compensaties Asiel

Bijdrage Artikel 3 Bfrp (Besluit Financiën Regionale Politiekorpsen)

Bijdrage Artikel 4 Bfrp (Besluit Financiën Regionale Politiekorpsen)

De algemene bijdrage wordt verdeeld over de regiokorpsen via het Budgetverdeelsysteem (BVS).

Budget x € 1 miljoen

Groningen

Fryslân

Drenthe

IJsselland

Twente

Noord- en Oost-Gelderland

Gelderland-Midden

Gelderland-Zuid

Utrecht

Noord-Holland-Noord

Zaanstreek-Waterland

Kennemerland

Amsterdam-Amstelland

Gooi en Vechtstreek

Haaglanden

Hollands Midden

Rotterdam-Rijnmond

Zuid-Holland-Zuid

Zeeland

Midden- en West-Brabant

Brabant-Noord

Brabant-Zuid-Oost

Limburg-Noord

Limburg-Zuid

Flevoland

Toelichting

Totaal is voor de regionale politiekorpsen in 2011 € 3,908 mld. beschikbaar aan algemene en bijzondere bijdragen. De verdeling over de korpsen is in onderstaande grafiek weergegeven. Deze gegevens zijn gebaseerd op de junicirculaire 2010.

100

l__

200 I

300 I

400 I

500 I

600

Instrumenten

Preventief toezicht

Meetbare gegevens

De beleidsartikelen

Preventief toezicht moet worden ingesteld wanneer de begroting van een regionaal politiekorps een tekort vertoont en het evenwicht in de drie daarop volgende jaren niet tot stand komt óf als de begroting op het oog sluitend is, maar bij nadere bestudering blijkt dat er toch geen sprake van evenwicht is. Preventief toezicht kan worden ingesteld als er sprake is van een tekort in de jaarrekening of er sprake is van een termijnoverschrijding bij de inlevering van begroting en jaarrekening. Preventief toezicht kan leiden tot een aantal bezuinigingen bij het regionale politiekorps, maar ook tot de gedeeltelijke besteding van het eigen vermogen binnen de gestelde grenzen. Repressief toezicht

De minister houdt toezicht op het financiële beheer van de regionale politiekorpsen. Uitgangspunt is dat de begroting in principe niet aan preventief toezicht onderworpen is. Dus zolang een regionaal politiekorps een evenwichtig en verantwoord financieel beleid voert, behoeft de begroting geen goedkeuring van de minister en kan worden volstaan met repressief toezicht. De cyclus rondom landelijke prioriteiten

Zoals beschreven onder de algemene beleidsdoelstelling hebben de Ministers van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en Justitie de gezamenlijke landelijke prioriteiten 2008–2011 vastgesteld, te weten: de aanpak van jeugdcriminaliteit en van geweld, veilige wijken, opsporing en de aanpak van criminaliteit (zowel kwantitatief als kwalitatief). De voortgang op de landelijke prioriteiten wordt jaarlijks (ook op regionaal niveau) gemonitord. Toekenning bijdragen

Voor het kunnen toekennen van de diverse bijdragen ontwikkelt en onderhoudt de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties adequate bekostigingsstelsels. Daarnaast zorgt de minister voor het ontwikkelen en in stand houden van een systeem van monitoring, dat adequate sturingsinformatie oplevert.

Bron: Junicirculaire 2010

23 Operationele doelstelling 2

Voorzien in middelen die nodig zijn voor adequate politiezorg op landelijk niveau.

Motivering

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties realiseert samen met de politiekorpsen, de politievakorganisaties, de politieberaden en de Politieacademie een verhoging van de professionaliteit van de politie. Dit wordt bereikt door te investeren in voldoende, gekwalificeerd en gemotiveerd personeel. Daarnaast wordt uit oogpunt van doelmatigheid, effectiviteit, kwaliteit en gemeenschappelijk functioneren van de politie een aantal bedrijfsvoeringstaken op landelijk niveau (onder andere bij het KLPD) georganiseerd.

De beleidsartikelen

Instrumenten

Politieacademie

De bekostiging van de Politieacademie stelt dit onderdeel in staat om:

– het benodigd aantal aspiranten op te leiden, passend in de strategische personeelsvoorziening en -planning van de regionale politiekorpsen. Uitvoeren van de actiepunten naar aanleiding van de gezamenlijke werkgeversvisie, met als doel de kwaliteit van het personeel verder te verhogen; – politiepersoneel op te leiden en bij te scholen, rekening houdend met de resultaten van de «evaluatie politieonderwijs» en in lijn met de noties die voortvloeien uit de evaluatie bekostigingsstelsel Politieacademie, «de summatieve evaluatie» en de besluitvorming over doorontwikkeling van het politiebestel. Met de korpsbeheerders zijn afspraken gemaakt om vanaf het jaar 2010 voldoende instroom van aspiranten te garanderen om de operationele sterkte van de politie te handhaven, met als peildatum 31-12-2008. Bij het maken van de afspraak bleken er de komende drie jaar gemiddeld 1 600 aspiranten nodig om ook na 2014 op sterkte te blijven (Ontwikkeling Politiesterkte, Kamerstukken II, 2008–2009, 29 628, nr. 137).

Korps landelijke politiediensten (KLPD)

Met de bekostiging van het KLPD stelt de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties dit onderdeel in staat om de politietaken op een adequaat niveau uit te voeren. Voor specifieke informatie over het KLPD wordt verwezen naar de toelichting in het hoofdstuk baten-lastendiensten van deze begroting.

Meetbare gegevens

Deze operationele doelstelling betreft in het bijzonder de bekostiging van de Politieacademie en het KLPD. Deze organisaties hebben een grote mate van vrijheid om beleid vorm te geven en uit te voeren. Dit maakt het niet zinvol om bij deze operationele doelstelling aparte meetbare gegevens op te nemen. Bij de algemene doelstelling zijn meetbare gegevens opgenomen over het functioneren van politie Nederland, het beleid onder deze operationele doelstelling draagt hieraan bij.

23 Operationele doelstelling 3

Verhogen van het prestatievermogen en de professionaliteit van de politie-, brandweer- en geneeskundige hulpverleningsorganisatie.

Motivering

Het verhogen van het prestatievermogen van de politie, brandweer en GHOR (doelmatigheid en doeltreffendheid) vraagt om permanente aandacht. De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en de Minister van Justitie ondersteunen dit met een aantal maatregelen en randvoorwaarden die bijdragen aan een hogere veiligheid in Nederland.

Instrumenten

Sturen op prestaties van politie via landelijke prioriteiten

Met de korpsbeheerders zijn voor de periode 2008-2011 kwantitatief en kwalitatief landelijke prioriteiten vastgesteld op het terrein van jeugdcriminaliteit, geweld, veilige wijken, opsporing en de aanpak van criminaliteit (Landelijke prioriteiten 2008-2011, Kamerstukken II, 2006-2007, 29 628, nr. 50). De afspraken met de gemeenten zijn vastgelegd in het bestuursakkoord.

• • 

  Jeugdcriminaliteit

De politie intensiveert haar bijdrage aan de persoonsgerichte aanpak van criminele jeugd. Daarnaast intensiveert de politie het vroegtijdig signaleren van en adviseren over risicojeugd, waaronder 12-minners. De

De beleidsartikelen

risicojeugdgroepen worden via een eenduidige methode in kaart gebracht.

• • 

  Geweld

De politie versterkt de opsporing van geweldplegers en levert een bijdrage aan het voorkomen van geweldsmisdrijven.

• • 

  Veilige wijken

Om de veiligheid in de wijk te vergroten draagt de politie zorg voor een versterkte inzet van gebiedsgebonden politiewerk. Het kabinet heeft afgesproken dat de politie hiervoor met 500 wijkagenten wordt uitgebreid. Peildatum hiervoor is 31 december 2011.

• • 

  Opsporing

De politie zal de criminaliteitsaanpak zowel kwalitatief als kwantitatief versterken. Hiervoor levert zij 250 909 verdachten per jaar aan bij het Openbaar Ministerie. Daarnaast zal de politie haar bijdragen leveren aan het uitvoeren van de programma’s Versterking Aanpak Georganiseerde Misdaad, Cybercrime, Financieel-economische misdaad en Versterking Opsporing en Vervolging. In 2011 werken 500 extra forensisch assistenten bij de politie, die vooral bij inbraken in woningen en bedrijven sporenonderzoek doen.

De volgende intensiveringen en programma’s zijn verbonden aan de landelijke prioriteiten 2008-2011:

• • 

  Intensiveren aanpak van cybercrime

Voor de periode 2008-2011 is afgesproken dat een stevige impuls van de aanpak van cybercrime plaatsvindt. Dit betekent versterking van de aanpak op regionaal en bovenregionaal niveau en verdere professionalisering op landelijk niveau. Voor de bredere impuls hebben de betrokken partijen (politie, OM, Justitie en het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties) het versterkingsprogramma Cybercrime opgesteld. Dit programma wordt in 2011 verder uitgevoerd. Er wordt in 2011 een fors aantal rechercheurs bijgeschoold.

• • 

  Intensiveren aanpak financieel-economische criminaliteit

De Ministers van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, Justitie, Financiën het OM en de politie hebben het programma versterking aanpak financieel-economische criminaliteit (Kamerstukken II, 2007-2008, 29 911, nr. 10) vastgesteld (onder meer witwassen, ontnemen, fraude en corruptie). De hoofdlijnen van dit versterkingsprogramma zijn: versterking van de preventie (aanpak fraude, corruptie), intensivering en gericht inzetten van de strafrechtelijke handhaving (aanpak fraude, witwassen, corruptie) en bevorderen van het afnemen van onverklaarbaar vermogen. Dit alles met inbegrip van de internationale dimensie van de problematiek. In 2011 zal de aanpak van financieel-economische criminaliteit worden voortgezet en wordt de nationale, bovenregionale en regionale recherche verder versterkt. Deze maatregelen bij de politie zullen naar verwachting leiden tot een toename van de aanpak van fraudezaken en het afnemen van crimineel vermogen.

• • 

  Intensiveren aanpak georganiseerde criminaliteit

Het voorkomen en het bestrijden van de steeds sterkere verbinding tussen de boven- en onderwereld vergt een stevig samenspel tussen bestuurlijke (gemeenten, provincies en andere bestuursorganen), strafrechtelijke en fiscale partners. De inzet van bestuurlijke partners zal in 2011 worden versterkt teneinde op een meer effectieve wijze aanvullend te zijn op de inspanningen van strafrechtelijke en fiscale partners. Bestuurlijke middelen, kennis, informatie en expertise moeten naar een hoger plan, verbindingen tussen criminaliteitsbestrijding en sociale gemeentelijke diensten moeten worden versterkt. Deze intensivering zal primair plaatsvinden via de door BZK gefinancierde 11 regionale informatie- en

De beleidsartikelen

expertisecentra (RIECs) en het landelijk centrum (LIEC), in het bijzonder door (a) het samenbrengen en ontsluiten van de informatie van alle partners en waardoor de RIECs een essentiële rol spelen bij het realiseren van een geïntegreerde overheidsaanpak van georganiseerde misdaad, (b) het ondersteunen van gemeenten bij het inzetten van bestuurlijke instrumenten en (c) het door een regionale werking en de gezamenlijke landelijke dekking bijdragen aan het realiseren van de noodzakelijke uniformiteit van de bestuurlijke aanpak van bovenlokale en landelijke criminaliteitsfenomen. De werking van de RIECs zal met het oog hierop nader worden geëffectueerd en geüniformeerd.

• • 

  Versterking opsporing

In 2010 is het programma versterking opsporing en vervolging afgerond (Kamerstukken II, 2009-2010, 32 123 VI, nr. 117). Vanaf 2011 wordt via het Centrum Versterking Opsporing voorzien in borging van de reeds behaalde verbeteringen zoals de auditieve en audiovisuele registratie van verhoren en de kwaliteitsverhoging binnen de recherche door gebruik van tegenspraak en review. Vanaf 2011 wordt via het CVO eveneens voorzien in de implementatie van langere termijn trajecten uit het programma versterking opsporing zoals het verhogen van het opleidingsniveau, zodat 20% van de operationeel recherchemedewerkers op HBO-niveau functioneert.

Verhogen van het prestatievermogen van de politieorganisatie

• • 

  Doorontwikkeling Politieorganisatie

Ter bevordering van de samenwerking en het gemeenschappelijk functioneren van de politie zal de Politiewet 1993 worden aangepast. (Kamerstukken II, 2008-2009, 29 628, nr. 110). De Ministerraad heeft op 30 oktober 2009 ingestemd met het wetsvoorstel tot wijziging van de Politiewet 1993 ter bevordering van de samenwerking en het gemeenschappelijk functioneren van de politie. De Ministers van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en Justitie hebben vanwege de demissionaire status van het kabinet Balkende IV besloten het wetsvoorstel niet bij de Tweede Kamer in te dienen. De politiewet zal derhalve niet voor 1 januari 2011 gewijzigd zijn. Aanpassingen in het politiebestel zijn aan een volgend kabinet. Met het niet opnieuw indienen van het wetsvoorstel worden niet direct alle ontwikkelingen stopgezet. In de lijn van de afspraak met het Korpsbeheerdersberaad zal de vorming van het politiedienstencentrum in 2011 doorgaan. In 2010 is begonnen om de businesscases uit te werken. Ook de uitwerking van de bovenregionale samenwerking in de opsporing wordt gecontinueerd. In het kabinetsstandpunt is de schaalvergroting als ambitie opgenomen. De vernieuwde inzet is de implementatie van de fusie tussen de politieregio’s Gooi en Vechtstreek en Flevoland en de continuering van het haalbaarheidsonderzoek naar een fusie van de veiligheidsregio’s Zaanstreek Waterland, Kennemerland en Amsterdam-Amstelland.

• • 

  Politietop divers

Het gaat hier om een samenwerkingsprogramma van het Korpsbeheerdersberaad, De Raad van Hoofdcommissarissen, het Openbaar Ministerie, Directoraat Generaal Veiligheid, de Algemene Bestuursdienst, het Bureau Landelijk Management Development en de School voor Politie Leiderschap van de Politieacademie. Het programma heeft als doel te komen tot een meer diverse top van de politie, waarbij wordt ingezet op de instroom, doorstroom en behoud van vrouwen en allochtonen in de politietop en op nationale en internationale carrièrekansen voor de huidige top. Tevens ondersteunt het programma de nieuwe stijl van leidinggeven bij de politie. In 2011 zal de aandacht gaan naar borging van

De beleidsartikelen

de eerder bereikte resultaten om tot een duurzame verankering in de organisatie te komen.

• • 

  Havank

In juni 2010 is het «nieuwe» Havank officieel ingebruik genomen. In 2011 wordt in samenwerking met het Ministerie van Justitie gezocht naar slimmere toepassingen voor het politieveld, zodat de efficiency in de ketenorganisatie wordt vergroot.

• • 

  Burgernet

In 2011 wordt Burgernet landelijk uitgerold in ten minste 50 gemeenten en wordt de burgernetapplicatie geïnstalleerd in alle (politie)meldkamers. Het staat gemeenten en politiekorpsen vrij om burgernet ruimer te implementeren. De randvoorwaarden daarvoor zijn ingevuld. Gelet op het succes van Burgernet - een harde bijdrage aan de opsporing en een vermindering van de onveiligheidsgevoelens onder burgers - en de gebleken belangstelling wordt verwacht dat meer dan 50 gemeenten zullen aansluiten. Ter stimulering van de uitrol naar de gemeenten zal een financiële incentive beschikbaar worden gesteld.

• • 

  Versterking criminaliteitsaanpak/prestatiebekostiging

De landelijke prioriteiten zijn voor elk korps nader uitgewerkt in, door de ministers vastgestelde, landelijke doelstellingen op regionaal niveau. Korpsen die de doelstellingen realiseren komen in aanmerking voor prestatiebekostiging. Het instrument prestatiebekostiging blijft over 2011 bestaan, zij het tegen een lager bedrag dan voorheen. Gezien de demissionaire status van het kabinet wordt de beslissing over het invoeren van een herijkt budgetverdeelsysteem (BVS) naar het volgende kabinet verschoven. Om te borgen dat de groeiregio’s niet de dupe worden van het uitstel van de besluitvorming zullen de beoogde voordelen over 2011 hen reeds toekomen. De middelen hiervoor (€ 32,7 mln. in 2011) worden gevonden door de middelen voor de prestatiebekostiging over 2011 voor alle korpsen naar rato te verlagen (Kamerstukken II, 2009-2010, 29 628, nr. 208).

• • 

  Veiligheid Bonaire, Sint Eustatius en Saba (BES-eilanden)

Op grond van de Rijkswet politie en de Veiligheidswet BES zal de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties per 10 oktober 2010 korpsbeheerder zijn van het politiekorps BES, respectievelijk het brandweerkorps BES. Voor zover er ten aanzien van de politie raakvlakken zijn die de strafrechtelijke rechtshandhaving betreffen, doet hij dat in overeenstemming met de Minister van Justitie. De uitgaven zullen worden bekostigd uit de begroting van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. De jaarlijks vastgestelde begroting van het ministerie vormt telkens de wettelijke grondslag voor de bekostiging van beide korpsen. In 2011 zal een kwaliteitsverbetering worden nagestreefd van de politie- en brandweerorganisatie. De nadruk zal daarbij liggen op training respectievelijk bijscholing van alle politie- en brandweermedewerkers. Tevens zal aandacht worden besteed aan het wegwerken van achterstallig onderhoud op het gebied van uitrusting en huisvesting. Zo mogelijk zullen er ook vervangingsinvesteringen plaatsvinden van de persoonlijke uitrusting en de infrastructuur.

• • 

  Bewapening en uitrusting politie

De bewapening en uitrusting van de politie worden altijd bezien in relatie tot een proportioneel geweldgebruik. Hierbinnen past een verdergaande ontwikkeling op het gebied van de zogenaamde «less lethal» wapens. Daarnaast zullen bestaande wapens, waaronder het huidige dienstpistool, moeten worden vervangen. De voorbereiding van deze vervanging duurt langer dan gepland.

De beleidsartikelen

• • 

  Diversiteit

De samenwerkingafspraken die de minister gemaakt heeft met de politiekorpsen over een divers samengesteld personeelsbestand van de politie lopen tot en met 31 december 2010. Onderdeel hiervan is het ontwikkelen van beleid om de behaalde resultaten goed te kunnen borgen binnen de politieorganisatie en in te kunnen spelen op een eventuele nadere behoefte aan ondersteuning van de korpsen vanaf 2011. In 2011 zal het beleid gericht zijn op deze borging van resultaten.

• • 

  Personele capaciteit van de politie

De landelijke sterktedoelstelling bedraagt afgerond 52 200 fte’s in 2010. Dit aantal werd al in 2008 gehaald en is sindsdien verder gestegen. Deze sterktedoelstelling is in afwachting van besluitvorming in het nieuwe kabinet meerjarig doorgetrokken. Daarnaast is een definitie en telling van operationele sterkte opgesteld.

• • 

  CAO-Politie

Zoals afgesproken in de lopende CAO heeft een beloningsvergelijkings-en een arbeidsmarktonderzoek plaatsgevonden. Tevens is een nullijn afgesproken voor de politiesalarissen in 2011. De invoering van een nieuw landelijk functiegebouw en een nieuw functiewaarderingssysteem is vertraagd en zal eind 2010 dan wel begin 2011 worden gestart.

• • 

  Integriteit

De korpsen stimuleren integriteitsbeleid te voeren conform de basisnormen uit de modelaanpak «Integriteitsbeleid, openbaar bestuur en politie», zodat de politiemedewerkers weerbaarder worden voor schendingen van de integriteit.

De positie van klokkenluiders wordt verbeterd door uitvoering van in 2009 aangepaste regelgeving voor ambtenaren in de sector Politie. De politie zet zich in voor de aanpak van geweld en agressie tegen medewerkers met een publieke taak.

Verhogen van het prestatievermogen van de brandweer- en geneeskundige hulpverleningsorganisatie

• • 

  Wet Veiligheidsregio’s

De wet Veiligheidsregio’s, die de wettelijke basis vormt voor een slagvaardige rampenbestrijdings- en crisisbeheersingsorganisatie, is door beide Kamers aangenomen. De wet zal naar verwachting per 1 oktober 2010 van kracht worden. De basisvereisten waaraan de veiligheidsregio’s moeten voldoen zijn in het ontwerpbesluit veiligheidregio’s vastgelegd. Deze zijn noodzakelijk om een minimum niveau van veiligheid voor alle burgers te realiseren. Het besluit treedt tegelijkertijd met de wet in werking. Het veiligheidsberaad, waarin de voorzitters van de veiligheidsregio’s zitting hebben, zal als gesprekspartner dienen voor overleg met de minister.

• • 

  Oprichting Organisatie Fysieke Veiligheid

Een in 2011 op te richten landelijke ondersteuningsorganisatie fysieke veiligheid biedt de regio’s ondersteuning op materieel, personeel en organisatorisch gebied. In deze gemeenschappelijke organisatie worden de taken op het terrein van brandweeronderwijs en examinering, kennis-en expertiseontwikkeling waar onder documentenbeheer, en beheer van landelijk rampenbestrijdingsmaterieel ondergebracht. Het NIFV, de NBBE en de LFR gaan onder meer op in deze organisatie. Het streven is erop gericht de gemeenschappelijke organisatie begin 2012 geformaliseerd te hebben. De bevoegdheid tot het geven van opdrachten ten aanzien van het landelijk rampenbestrijdingsmaterieel blijft voorbehouden aan het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties tot aan het moment waarop de gemeenschappelijke organisatie is geformaliseerd. De

De beleidsartikelen

bevoegdheid gaat dan over naar de voorzitters van de veiligheidsregio’s verenigd in het Veiligheidsberaad.

• • 

  Het verhogen van het prestatievermogen van de brandweer

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties ondersteunt dit door het model dat het RIVM heeft ontworpen voor spreiding en beschikbaarheid van ambulancezorg over te nemen voor de brandweer en met een positief advies voor te leggen aan het Veiligheidsberaad. Zo wordt een betere spreiding van kazernes bereikt.

• • 

  Nationaal Brandweermonument

Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties heeft tezamen met de veiligheidsregio’s een subsidie gegeven om een nationaal monument te realiseren.

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is voornemens op incidentele basis een aantal subsidies te geven, onder meer aan het Nationaal Brandweermuseum, het Nederlandse Rode Kruis (NRK) en de Reddingsbrigade Nederland (KNBRD).

• • 

  Geneeskundige hulpverleningsorganisatie (GHOR)

Voor het goed functioneren van de organisatie van de GHOR is het o.a. van belang dat de sleutelfunctionarissen goed voorbereid en toegerust zijn op hun functie en dat iedere regio zich prepareert op de risico’s die haar mogelijk boven het hoofd hangen. De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is om die redenen voornemens de kerntaken en de daarbij behorende competenties van de leidinggevende en coördinerende GHOR-functionarissen wettelijk te gaan vastleggen. Daarnaast zal de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties de Inspectie OOV verzoeken te rapporteren of de afspraken die de regio’s hebben gemaakt met de zorginstellingen in een redelijke verhouding staan tot de risico’s die de regio’s zelf hebben geïnventariseerd.

• • 

  Meldkamer

In 2011 wordt verder gewerkt aan de toekomst van de organisatie van de meldkamer. In overleg met het veld wordt bezien hoe de meldkamer van de toekomst wordt vormgegeven. Hierbij staat de burger centraal en wordt met name aandacht besteed aan samenwerking tussen de kolommen, informatievoorziening en goede terugvalopties.

Verbeteren prestatievermogen politie, brandweer en GHOR via ICT Naast bovengenoemde trajecten en instrumenten wordt het prestatievermogen politie, veiligheidsregio’s, brandweer en GHOR ondersteund door het inzetten van ICT en het uniformeren van de ICT-infrastructuur. Daarbij wordt ook de rechtshandhavingketen in beschouwing genomen.

• • 

  Beleid Infrastructuur en meldkamerdomein

Met de politie- en veiligheidsregio’s worden afspraken gemaakt over de voorbereiding van de vervanging of aanpassing van het Geïntegreerd Meldkamer Systeem (GMS).

• • 

  C2000

Er wordt verder uitvoering gegeven aan de in 2010 gestarte projecten gericht op het verbeteren van C2000. Deze projecten betreffen het uitvoering geven aan de aanbevelingen van de Expertgroep C2000, waaronder het versneld wegwerken van de dekkingsproblemen (DIPP-lijst), het verbeteren van het gebruik van C2000 en de verdeling van taken en verantwoordelijkheden tussen rijk en het veld bij het strategisch beheer van het netwerk (Kamerstukken II, 2009-2010, 25 124, nr. 64).

• • 

  Datainterceptie en dataretentie

De Staat der Nederlanden heeft met een vijftal grote telecomproviders afspraken gemaakt over de wijze van aanleveren van gegevens en het verwerken van tapbevragingen in combinatie met de daarover verstrekte vergoedingen. De inzet is om deze afspraken in 2011 verder uit te voeren,

De beleidsartikelen

zo mogelijk aangevuld met nieuwe grote providers. Ook zal worden gekeken wat de mogelijkheden zijn voor een werkbaar sturings- vergoedingsarrangement voor de providers waarmee nog geen afspraken zijn of worden gemaakt.

Meetbare gegevens

Tabel 23.6 Indicatoren

Waarde 2006

Waarde 2007

Waarde 2008

Waarde 2009

Streef-                  Streef- waarde 2010 waarde 2011

• 1. 

  Gerealiseerde sterke korpsen

• 2. 

  Aantal extra wijkagenten in fte (cumulatief)

• 3. 

  Aantal extra forensisch assistenten in fte (cumulatief)

• 4. 

  Percentage vrouwen en/of allochtonen in vacatures in Kroonbenoemingen korpsleiding

• 5. 

  Percentage vrouwen en/of allochtonen in vacatures in Kroonbenoemingen in schalen 15 en 16, niet zijnde korpsleiding

• 6. 

  Percentage allochtonen in personeelsbestand bij korpsen en politieondersteunende organisaties

• 7. 

  Tijdige afhandeling incidenten binnen C2000infrastructuur

• 8. 

  Beschikbaarheid systeem C2000

• 9. 

  Radiodekking C2000

¹ De ambitie om 50% vrouwen en/of allochtonen in vacatures in Kroonbenoemingen in schalen 15 en 16, niet zijnde kroonbenoemingen, te realiseren is in 2009 ruimschoots gehaald. De ambitie om dit percentage ook in 2011 op 50% te houden, is daarmee nog steeds reëel.

Bron 1, 2 en 3: jaarverslag Nederlandse Politie2009

Bron 4, 5 en 6: Kerngegevens Nederlandse Politie2009

Bron 7, 8 en 9: Voorziening tot samenwerking Politie Nederland (VtsPN)

23 Operationele doelstelling 4

Voorzien in middelen die nodig zijn voor adequate brandweerzorg en geneeskundige hulpverlening.

Motivering

Samenwerkingsverbanden van gemeenten onder één regionale, bestuurlijke regie bieden betere mogelijkheden voor een effectievere organisatie en aanpak van brandweerzorg, geneeskundige hulpverlening, rampenbestrijding en crisisbeheersing. Hiermee kunnen de burgers beter worden beschermd tegen risico’s en kan een betere hulpverlening worden geboden bij branden, rampen en crises. Ook het overhevelen van de verantwoordelijkheid voor de uitvoering van taken op het gebied van brandweerzorg, rampenbestrijding en crisisbeheersing van de rijksoverheid naar de besturen van de veiligheidsregio’s hoort hierbij. Dit geheel versterkt de bestuurlijke en operationele slagkracht. De wettelijke verankering vindt plaats door het van kracht worden van de Wet veilig-heidsregio’s, het Besluit veiligheidsregio’s en het Besluit personeel veiligheidsregio’s per 1 oktober 2010.

Instrumenten

Brede DoelUitkering Rampenbestrijding (BDUR)

Met een financiële bijdrage op grond van het Besluit veiligheidsregio’s worden de veiligheidsregio’s mede in staat gesteld uitvoering te geven aan het beleid met betrekking tot brandweer, geneeskundige hulpverlening, rampenbestrijding en crisisbeheersing. De omvang van de brede doeluitkering neemt op grond van het bestuursakkoord tussen rijk en gemeenten tot en met 2011 toe.

De beleidsartikelen

Meetbare gegevens

Tabel 23.7 Indicatoren

Streefwaarde Streefwaarde Streefwaarde Streefwaarde 2009                      2010                      2011                      2012

Het aantal regio’s dat aan de wettelijke verplichting voldoet conform de Ontwerpwet Veiligheidsregio’s om uiterlijk, na één jaar beschikt over a) een risicoprofiel, b) beleidsplan en c) een crisisplan.                    50%                     100%                     100%                     100%

Bron: Jaarverslagen veiligheidsregio’s

Tabel 23.8

23.1 Overzicht onderzoek naar de doelmatigheid en de doeltreffendheid van beleid

Onderzoek onderwerp                                                                    AD of OD A. Start                 Vindplaats

B Afgerond

Beleidsdoorlichting Een veiliger samenleving met behulp van een goed                AD 23             A: 2012

functionerende politie-, brandweer- en geneeskundige

B: 2012 hulpverleningsorganisatie.

De beleidsartikelen

Artikel 25. Veiligheid en bestuur

25 Algemene doelstelling

Een veiligere samenleving door de bestuurlijke kracht van de decentrale overheden en hun partners in veiligheid te versterken.

Omschrijving van de samenhang in het beleid

Een belangrijke kerntaak van de lokale overheid is het aanpakken van maatschappelijke veiligheidsvraagstukken zoals het terugdringen van overlast en verloedering, de bestuurlijke aanpak van georganiseerde criminaliteit, het tegengaan van polarisatie en radicalisering en het bevorderen van de fysieke en brandveiligheid. Dit doet zij samen met hulpverleningsdiensten, maatschappelijke organisaties, bedrijven én burgers. Om deze kerntaak te kunnen uitvoeren hebben de lokale overheden voldoende bestuurlijke ruimte, mogelijkheden tot regievoering, bevoegdheden en instrumenten nodig. Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties voorziet hierin door middel van wetgeving, expertise en financiële middelen, maar ook door goede informatievoorziening tussen hulpverleningsdiensten mogelijk te maken en innovatie te stimuleren.

Verantwoordelijkheid

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is verantwoordelijk voor:

de wet- en regelgeving;

het ontwikkelen van instrumenten;

het mogelijk maken van de regievoering door het lokale bestuur;

de samenhang in het veiligheidsbeleid.

Externe factoren

Budgettaire gevolgen van beleid

De bestuurlijke verhoudingen en de steun, inzet en samenwerking van en tussen de partners in veiligheid zijn belangrijke externe factoren in het realiseren van een veiliger samenleving.

Tabel 25 Veiligheid en Bestuur

(x € 1 000)

2010

2011

2012

2013

2014

2015

Verplichtingen

Uitgaven

25.25 Apparaat

Programma uitgaven

Waarvan juridisch verplicht Waarvan bestuurlijk gebonden

25.1 Veiligheid en Bestuur Waarvan juridisch verplicht Waarvan bestuurlijk gebonden

25.2 Veiligheid, informatie en technologie Waarvan juridisch verplicht Waarvan bestuurlijk gebonden

Ontvangsten

47 175

1 245

89 572

318

96 354

71 655

150

71 654

71 655

Meetbare gegevens

Het Ministerie van Justitie (projectministerie) heeft in 2007 samen met de Ministeries van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, OCW, WWI en Jeugd en Gezin het project Veiligheid begint bij Voorkomen gestart om integraal (over meerdere beleidsartikelen heen) over de voortgang van het

0

0

0

De beleidsartikelen

project te kunnen rapporteren. De hoofddoelstelling van het project is een reductie van criminaliteit (geweld- en vermogensdelicten), fysieke verloedering en ernstige sociale overlast met 25% ten opzichte van 2002. Over de resultaten van het beleid is de Tweede Kamer jaarlijks geïnformeerd. In 2010 is de slotrapportage aangeboden (Kamerstukken II, 2009–2010, 28 684, nr. 276). De doelstellingen lopen tot en met het jaar 2010.

Tabel 25.1

Overall doelstelling 2010

t.o.v. 2002

Gerealiseerd t/m 2006

Herijkte doelstelling

2010 t.o.v 2006

Resultaat Nog te realiseren monitor 2009                                    ¹

t.o.v 2006

Geweld Vermogen Overlast Verloedering Fietsdiefstal ²

¹  Nog te realiseren = Herijkte doelstelling 2010 ten opzichte van 2006 verminderd met resultaat monitor 2009 (tov 2006).

²   In 2009 is het streven om 100 000 meer fietsendiefstallen op te lossen t.o.v. 2006 meer dan dubbel gerealiseerd. Dat in 2011 nog steeds hetzelfde streefcijfer – 100 000 – in de begroting is opgenomen heeft te maken met de demissionaire status van het kabinet, waardoor het verhogen van de ambities niet mogelijk is. De aanpak van fietsendiefstallen gaat uiteraard onverminderd voort.

25 Operationele doelstelling 1

De veiligheidspartners in staat stellen om hun werk efficiënt en effectief uit te kunnen oefenen.

Motivering

Het Rijk en de gemeenten zijn samen met hun partners verantwoordelijk voor de integrale (sociale en fysieke) veiligheid. Op lokaal niveau wordt in hoge mate de veiligheid en het veiligheidsgevoel van de burger bepaald. De gemeenten vervullen hierbij een regierol en worden daarbij, net als de overige partners in veiligheid, door het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties ondersteund. Een geïntegreerde en effectieve aanpak van de veiligheidsproblematiek op alle bestuurlijke niveaus is van belang. Dat vereist een goed gevulde «gereedschapskist», waarin het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties voorziet met ondersteuning in de vorm van expertise, instrumenten en geld.

Instrumenten

De nadruk ligt in 2011 op de uitvoering van al in gang gezet beleid, het toepassen van het instrumentarium, de uitwisseling van kennis en ervaring en de afronding van wetgeving.

De uitvoering van het Actieplan Overlast en Verloedering (Kamerstukken II, 2007-2008, 28 684, nr. 130) ligt op schema en wordt in 2011 vervolgd en waar nodig geïntensiveerd.

Kernelementen bij integrale veiligheid zijn: De aanpak van overlast en verloedering, het tegengaan van alcoholgebruik onder jongeren, en het voorkomen van huiselijk geweld.

• - 

  De Van Montfransgelden worden samen met de Leefbaarheidsmid-delen van WWI voor de aanpak van overlast en verloedering ingezet. Daarover zijn met 40 gemeenten voor 2011 afspraken gemaakt. Deze gemeenten spannen zich maximaal in om de reductie van overlast en verloedering te realiseren en er wordt een landelijke schoonmaakactie in het voorjaar van 2011 gehouden.

• - 

  De voorziene wijziging van de Drank- en Horecawet treedt na afronding van de parlementaire behandeling in werking. Hierdoor gaat de handhaving over naar gemeenten. Het toezicht op

De beleidsartikelen

alcoholgebruik wordt daarmee verscherpt en lokaal maatwerk wordt mogelijk gemaakt. Dit zal bijdragen aan het tegengaan van alcoholgebruik, met name onder jongeren. – Het terugdringen van het aantal fietsendiefstallen krijgt onverminderde aandacht. – Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties zorgt voor een adequaat bestuurlijk instrumentarium op het gebied van handhaving van de openbare orde en toezicht en handhaving op het gebied van sociale veiligheid. – In veel gemeenten is sprake van drugsgerelateerde overlast en verloedering (handel, wietteelt, enz.). De leefbaarheid staat daardoor onder druk. De Ministers van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en voor WWI stellen daarom voor 2011 budget beschikbaar voor pilots om drugsgerelateerde overlast en verloedering tegen te gaan. De intensivering van de bestuurlijke aanpak van ernstige criminaliteit en criminaliteit in het bedrijfsleven wordt voortgezet. Gemeentebesturen en hun partners worden in positie gebracht om criminaliteit effectief te reduceren en te voorkomen door de verdere opbouw van de landelijke en regionale informatie- en expertisecentra. Binnen het actieplan veilig ondernemen III stimuleert en faciliteert het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties partijen om de lokale samenwerking tussen ondernemers en lokaal bestuur een meer structureel karakter te geven en de gemaakte afspraken te realiseren.

De uitvoering van het actieplan Polarisatie en Radicalisering 2007–2011 (Kamerstukken II, 2006–2007, 29 754, nr. 103) wordt met kracht voortgezet. Centraal in het actieplan staat de ondersteuning van gemeenten en professionals bij het voorkomen en terugdringen van polarisatie en radicalisering in Nederland door het versterken van de weerbaarheid van met name jongeren, ouders en professionals en het vergroten van de sociale verbinding in de samenleving. De afgelopen jaren is veel kennis opgebouwd over wat werkt. De aanpak zal in 2011 met behulp daarvan worden toegespitst op het stimuleren en faciliteren van die methoden die het meest effect sorteren bij het tegengaan van polarisatie, radicalisering en/of interetnische spanningen.

De verantwoordelijkheidsverdeling tussen overheid, burgers en bedrijven op het terrein van fysieke veiligheid en de zelfredzaamheid van burgers worden verder versterkt.

De veiligheidsregio’s worden ondersteund om taken die de schaal van een regio te boven gaan gezamenlijk op te pakken, bijvoorbeeld bij het toezicht op bedrijven die vallen onder het Besluit Risico’s Zware Ongevallen (BRZO) en de aanpak met betrekking tot grootschalige infrastructurele projecten.

Meetbare gegevens                                De instrumenten onder deze operationele doelstelling dragen bij aan de realisatie van de indicatoren onder de algemene doelstelling. Er zijn hier dan ook geen aparte meetbare gegegevens opgenomen.

De beleidsartikelen

25 Operationele doelstelling 2

Motivering

Instrumenten

De veiligheidspartners in staat stellen efficiënt en effectief gebruik te maken van informatie en technologie.

Informatie en innovatie zijn belangrijke middelen voor de veiligheids-partners om hun presterend vermogen en daarmee de fysieke, sociale en nationale veiligheid van burgers te verbeteren. Door de veiligheids-partners te ondersteunen bij het op orde krijgen van hun informatievoorziening en het stimuleren van innovatieve ontwikkelingen worden zij hiertoe in staat gesteld.

Het project Veilig door Innovatie levert nieuwe technologieën en werkwijzen op ter verhoging van het presterend vermogen van de veiligheidspartners. Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties heeft ervoor gezorgd dat het EU-onderzoeksprogramma optimaal aansluit op het nationale onderzoeksprogramma. Het Informatie Beleid Veiligheid (IBV) staat voor het verbeteren van het hebben en delen van informatie tussen de veiligheidspartners (primair politie, brandweer en GHOR, maar ook vele andere betrokken partijen). In dit kader worden de volgende activiteiten uitgevoerd:

Samenhangende informatievoorziening voor de brandweer, GHOR en politie.

In 2011 zal door de hulpverleningsdiensten verdere uitvoering worden gegeven aan landelijke informatie(beleids-)plannen van de hulpverleningsdiensten. Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties faciliteert de hulpverleningsdiensten bij de vertaling van de wet- en regelgeving, het rijksbrede overheidsbeleid (e-overheid) en het algemene politiebeleid in hun regionale beleidsplannen. Implementatie van Europese besluiten en intergouvernementele verdragen. Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties stimuleert de stapsgewijze implementatie van het verdrag van Prüm en het Zweeds kaderbesluit door de politie en andere rechts-handhavingsdiensten.

Het kabinet heeft de inzet om op innovatie en veiligheid de weerbaarheid tegen terrorisme, criminaliteit en rampen te verbeteren. Onder andere via de maatschappelijke innovatieagenda Veiligheid. Hiervoor is voor de periode 2008-2012 € 54 mln. beschikbaar vanuit de Ministeries van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, Justitie en Defensie. Vanuit deze agenda is er een subsidieregeling opgesteld waarmee ondernemers worden gestimuleerd om technologische vernieuwingen te ontwikkelen en bestaande technologieën op een innovatieve wijze toe te passen. De vernieuwingen kunnen zich richten op samenwerken en informatie uitwisselen binnen een netwerk van organisaties, op het opleiden en trainen met behulp van simulatoren en op de fysieke bescherming van hulpverleners.

De beleidsartikelen

Meetbare gegevens

Bron: Korps landelijke politie diensten (KLPD)

* Betreft % aan «misbruik» telefoontjes van alle binnenkomende mobiele omroepen die bij het KLPD binnenkomen

25.1 Overzicht onderzoek naar de doelmatigheid en de doeltreffendheid van beleid

Onderzoek onderwerp

AD of OD A. Start

Beleidsdoorlichting Partners in veiligheid

OD 25.1

Beleidsdoorlichting De veiligheidspartners in staat stellen om hun werk OD 25.1 efficiënt en effectief uit te kunnen oefenen.

Beleidsdoorlichting De veiligheidspartners in staat stellen efficiënt en            OD 25.2

effectief gebruik te maken van informatie en technologie

A: 2009 B: 2009 A: 2011 B: 2011 A: 2012 B: 2012

Vindplaats

B Afgerond

Kamerstukken II, 2009–2010, 30 985, nr. 5.

Toelichting

Voor enkele grote programma’s in dit artikel («Overlast en Verloedering» en «Polarisatie en Radicalisering») is in 2011 een goed moment aangebroken in de beleidscyclus om de ervaringen van de afgelopen jaren in het geheel te overzien en als input te gebruiken voor verdere beleidsontwikkeling.

De beleidsartikelen

Artikel 27. Algemene Inlichtingen en Veiligheidsdienst

27 Algemene doelstelling

Tijdige onderkenning van niet direct waarneembare dreigingen en risico’s voor de (inter-)nationale veiligheidsbelangen van de Nederlandse staat en samenleving en daarop gebaseerde informatieverstrekking aan de partners van de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD), die daardoor worden aangezet om passende maatregelen te nemen.

Omschrijving van de samenhang in De (inter-)nationale veiligheidsbelangen van de Nederlandse staat en het beleid                                                 samenleving worden voortdurend bedreigd. Die bedreigingen zijn veelal heimelijk van karakter en dus niet direct waarneembaar. Het is de taak van de AIVD om die niet direct waarneembare dreigingen tijdig te onderkennen en zichtbaar te maken. De AIVD doet dit door middel van onderzoek in binnen- en buitenland. Het onderzoek wordt verricht met de inzet van zowel algemene inlichtingenmiddelen (open bronnen) als bijzondere inlichtingenmiddelen. De AIVD wordt in zijn werkzaamheden geconfronteerd met een aantal trends: zowel de nationale veiligheidsbelangen van de Nederlandse staat en samenleving als de bedreigingen daarvan krijgen in toenemende mate internationale, technologische en economische dimensies. De behoefte aan transparantie met betrekking tot de activiteiten van de AIVD en aan onderbouwde dreiginginformatie neemt toe en manifesteert zich op een steeds breder terrein. Zo wordt de dienst bevraagd over terroristische dreigingen in en vanuit het buitenland, transnationale ultra-orthodoxe moslimbewegingen, risico’s die samenhangen met vertrouwensfuncties, diverse vormen van spionage en inmenging vanuit andere landen, internationaal-politieke ontwikkelingen, dreigingen tegen personen, objecten en diensten in het kader van het stelsel bewaken en beveiligen en informatie- en verbindingsbeveiliging. Dit betekent voor de AIVD dat er in toenemende mate onderzoek wordt gedaan over de landsgrenzen heen en wordt samengewerkt met nationale en internationale partners, dat wordt geïnvesteerd in de interne informatiehuishouding, in nieuwe technologieën en in het versterken van verkennend onderzoek.

Op basis van de resultaten van zijn onderzoeksactiviteiten zet de AIVD bestuurders, beleidsmakers en andere belanghebbenden op lokaal, nationaal en internationaal niveau aan tot handelen. Hiertoe informeert en adviseert de AIVD zijn afnemers met ambtsberichten, analyses (waaronder openbare publicaties) en door middel van gericht relatiema-nagement. Zo werkt de AIVD intensief samen met het lokale bestuur met betrekking tot het onderkennen en tegengaan van radicalisering en extremisme, met de exportketen in het kader van het tegengaan van de proliferatie van massavernietigingswapens, met het bedrijfsleven om de risico’s van spionage tegen te gaan. Op internationaal niveau probeert de AIVD door middel van het inbrengen van analyses en adviezen in internationale gremia – direct dan wel via andere ministeries of bewindslieden – bij te dragen aan beleid en beleidsmaatregelen, bijvoorbeeld met betrekking tot het tegengaan van terrorisme of de proliferatie van massavernietigingswapens.

Strategische doelstellingen

De AIVD ontwikkelt zich tot een gezaghebbend, invloedrijke en offensieve dienst. De AIVD wil excelleren in de uitvoering van (operationeel) onderzoek, het duiden van de verzamelde informatie, het mobiliseren van anderen en het handelen in het voorkomende geval dat zelfstandig risico’s

Verantwoordelijkheid

Budgettaire gevolgen van beleid

De beleidsartikelen

moeten worden gereduceerd (zoals het weigeren van een Verklaring van Geen Bezwaar bij veiligheidsonderzoeken of het actief verstoren van acute dreigingen).

Een speerpunt in de verdere organisatieontwikkeling is het versterken van de resultaatgerichtheid en effectiviteit van de dienst. De AIVD moet er aan bijdragen dat zijn partners te allen tijde tijdig beschikken over een actueel, accuraat en betrouwbaar beeld van de risico’s en bedreigingen voor de nationale veiligheid, opdat zij adequate (beleids)maatregelen kunnen ontwikkelen en implementeren teneinde deze risico’s en bedreigingen te voorkomen of te reduceren. Een tweede speerpunt is de versterking van de flexibiliteit van de dienst. De AIVD moet snel kunnen inspringen op veranderingen in het dreigingsbeeld, door afgewogen keuzes te kunnen maken met betrekking tot intensiveringen en extensiveringen van zijn aandacht op de diverse aandachtsgebieden en werkterreinen. De AIVD moet snel kunnen inspringen op veranderingen in het dreigingsbeeld zowel nationaal als internationaal. De dienst moet hiervoor afgewogen keuzes maken over de inzet op de diverse aandachtsgebieden en werkterreinen.

In het kader van bovenstaande ambities zal de AIVD in 2011 prioriteit geven aan het tijdig onderkennen en helpen voorkomen of reduceren van risico’s en dreigingen voor de nationale veiligheidsbelangen van de Nederlandse staat en samenleving (inclusief het belang van internationale vrede en stabiliteit) vanuit het buitenland.

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is verantwoordelijk voor een goede taakuitvoering door de AIVD en de vaststelling van de prioriteiten van de AIVD, zoals op hoofdlijnen opgenomen in deze begroting. De prioriteiten worden nader geconcretiseerd in het Jaarplan 2011 van de AIVD.

Tabel 27 Algemene Inlichtingen en Veiligheidsdienst

(x € 1 000)

2010

2011

2012

2013

2014

2015

Verplichtingen

187 385

183 326

182 347

182 576

182 828

182 827

Uitgaven

27.1 apparaat

27.2 geheime uitgaven

Ontvangsten

Externe factoren

De mogelijkheden van en voor partners van de AIVD om AIVD-producten en -adviezen op te volgen.

De bereidheid van andere landen en hun inlichtingen- en veiligheidsdiensten om internationaal informatie uit te wisselen en samen te werken.

Onvoorziene internationale of maatschappelijke ontwikkelingen of trendbreuken die leiden tot veranderende risico’s en dreigingen voor de nationale veiligheid (en de daaruit voortvloeiende veranderende behoefte aan dreigingsinformatie bij belangendragers en behoeftestellers van de AIVD).

De mogelijkheden voor de AIVD om heimelijk een informatiepositie op te bouwen, met name in het buitenland.

Omvang van de bevraging vanuit de afnemers van de AIVD met betrekking tot AIVD-analyses, veiligheidonderzoeken, adviezen op het

De beleidsartikelen

terrein van informatie- en verbindingsbeveiliging in relatie tot de beschikbare capaciteit.

Meetbare gegegevens

Tabel 27.1 Indicatoren

Streefwaarde 2009

Realisatie Streefwaarde Streefwaarde Streefwaarde 2009                      2010                      2011                      2012

Opvolging van AIVD-producten

n.v.t.

100%

100%

100%

100%)

Implementatie IT systemen (dossiervorming mede ten behoeve van targetregistratie, Bravo ten behoeve van de veiligheidsonderzoeken en Victis ten behoeve van de CT Infobox) ²

n.v.t.

2 van de 3 systemen geïmplementeerd

100%

100%

n.v.t.

Percentage door AIVD uitgevoerde A-veiligheidsonderzoeken binnen wettelijke termijn van 8 weken ³³

90%

91,5%

90%

90%

90%

¹  Opvolging van AIVD-producten: In 2011 leiden alle door de AIVD uitgebrachte ambtsberichten en producten ten behoeve van het stelsel Bewaken & Beveiligen tot gekende besluitvorming door de afnemers van die producten.

²  Versterking informatiehuishouding: In 2010 zijn de in de brief van de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties aan de Tweede Kamer van 8 juli 2008 (Kamerstukken II, 2007–2008, 30 977, nr. 10) genoemde IT-systemen (dossiervorming mede ten behoeve van targetregistratie, Bravo ten behoeve van de veiligheidsonderzoeken en Victis ten behoeve van de CT Infobox) geïmplementeerd. In 2009 zijn de systemen Bravo en Victis volledig geïmplementeerd. De ontwikkeling van het systeem voor dossiervorming is vertraagd.

Het kabinetsbesluit om de op de aanvullende post gereserveerde pijlermiddelen voor de versterking van de informatiehuishouding van de AIVD structureel vanaf 2011 niet uit te keren, betekent dat onderdelen van de vernieuwing van de informatievoorziening binnen de AIVD, waaronder het systeem voor dossiervorming, vertraging zal oplopen.

³  Terugdringen doorlooptijden A-veiligheidsonderzoeken: Bij brief van augustus 2009 (Kamerstukken II, 2008–2009, 30 805, nr. 13) heeft de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties aan de Tweede Kamer laten weten dat de oorspronkelijke doelstelling – dat 95% van de A-veiligheidsonderzoeken binnen de wettelijke termijn van acht weken is uitgevoerd – bij nader inzien als onrealistisch moet worden beschouwd en bijgesteld moet worden naar 90%. De Kamer heeft dit aanvaard.

Bron: AIVD

De volgende kengetallen zijn opgenomen om meer inzicht te verschaffen in de activiteiten van de dienst.

De beleidsartikelen

Tabel 27.2

Kengetallen

Waarde 2007

Waarde 2008

Waarde 2009

Aantal openbare publicaties

Aantal ambtsberichten aan het OM

Aantal ambtsberichten aan EZ

Aantal dreigingsinformatie-producten t.b.v. stelsel bewaken en beveiligen (art 6.2.e WIV 2002)

Aantal dreigingsinformatie-producten t.b.v.

beveiligings-bevorderende taak (art 6.2.c WIV 2002)

Aantal vertrouwensfuncties

Aantal door AIVD in behandeling genomen veiligheidsonderzoeken

Aantal geweigerde VGB’s

3

¹   Dit aantal is relatief hoog vanwege het grote aantal producten met betrekking tot het International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia.

²   In het Jaarverslag 2008 van de AIVD is in de paragraaf over het Stelsel Bewaken en Beveiligen gesteld dat er 213 dreigingsinformatieproducten voor diverse afnemers zijn opgesteld. Hierin zijn de 29 dreigingsinformatieproducten in het kader van de beveiligingsbevorderende taak abusievelijk meegeteld.

Waarvan 21 producten t.b.v. het Alerteringssysteem Terrorismebestrijding en 7 producten t.b.v. vitale sectoren.

⁴   Waarvan 25 producten t.b.v. het Alerteringssysteem Terrorismebestrijding en 4 producten t.b.v. vitale sectoren.

⁵   De AIVD heeft de afgelopen jaren bewust ingezet op vermindering van het aantal vertrouwensfuncties en veiligheidsonderzoeken en tegelijkertijd naar het sneller, beter en transparanter uitvoeren van veiligheidsonderzoeken.

⁶   Hiervan hebben 825 weigeringen betrekking op B-vertrouwensfuncties in de burgerluchtvaart

⁷   Hiervan hebben 1 377 weigeringen betrekking op B-vertrouwensfuncties in de burgerlucht- vaart

⁸ Hiervan hebben 565 weigeringen betrekking op B-vertrouwensfuncties in de burgerluchtvaart. Bron: AIVD

Motivering

27 Operationele doelstelling 1

Algemene inlichtingen- en veiligheid

Nadere operationalisering van de algemene beleidsdoelstelling heeft betrekking op de uitvoering van de wettelijke taken van de AIVD conform de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten en de Wet veiligheidsonderzoeken.

Instrumenten

Voor de AIVD zijn de volgende onderzoeksprioriteiten geformuleerd: Terrorisme

De AIVD richt zijn aandacht in 2011 primair op het onderkennen en zichtbaar maken van de internationale of buitenlandse terroristische dreiging tegen Nederland of Nederlandse belangen in het buitenland en op de interactie, zowel fysiek als virtueel, tussen transnationale terroristische netwerkstructuren. De AIVD zal de relevante nationale en internationale autoriteiten tijdig informeren en aanzetten tot het nemen van contra-maatregelen. Radicalisme en Extremisme

Op het terrein van extremisme ligt het zwaartepunt vanuit de AIVD in 2011 op het dierenrechtenactivisme en de meest intimiderende of gewelddadige onderdelen van linksextremisme (zoals het antifascisme en het verzet tegen het asiel- en vreemdelingenbeleid). Het operationeel diepte-onderzoek hiernaar wordt geïntensiveerd. Met betrekking tot radicalisering spitst de aandacht zich in 2011 toe op het onderkennen en duiden van de meer sluipende en heimelijke dreigingen vanuit

De beleidsartikelen

het niet-gewelddadige moslimradicalisme. Op het gebied van radicalisme en extremisme blijft de AIVD de politie, justitie, het lokaal bestuur, bedrijven en andere organisaties die doelwit kunnen worden van extremisme, informeren en mobiliseren. Heimelijke activiteiten van andere landen

De AIVD richt zijn activiteiten in 2011 vooral op het onderkennen en beëindigen van spionage op economisch en technisch-wetenschappelijk terrein en met betrekking tot vitale overheidssectoren en ICT-infrastructuren en het informeren en mobiliseren van instanties die hier doelwit van kunnen zijn. Internationaal-politieke ontwikkelingen

Zowel de nationale veiligheidsbelangen van de Nederlandse staat en samenleving als de bedreigingen daarvan krijgen steeds meer een internationale en internationaal-economische dimensie. Door internationaal-politieke en mondiaal-economische ontwikkelingen is de internationale rechtsorde aan verandering onderhevig en is er internationale concurrentie om schaarse grondstoffen. In 2011 zet de AIVD zijn onderzoek naar de intenties van andere landen voort om de regering in staat te stellen eigenstandig een oordeel te vormen over deze risico’s en dreigingen en om hiertegen effectief op te kunnen treden in internationaal verband. Proliferatie van massavernietigingswapens

In 2011 zet de AIVD, samen met de MIVD, zijn onderzoeken op het gebied van de verwerving van kennis en middelen voor massavernietigingswapens en hun overbrengingsmiddelen voort. Door trends als technologisering en internationalisering wordt het risico dat statelijke en niet-statelijke actoren de beschikking krijgen over chemische, biologische, radiologische of nucleaire wapens vergroot. Ook hier zijn de inspanningen er op gericht op de Nederlandse regering in staat te stellen eigenstandig een oordeel te vormen over de risico’s en dreigingen en om hiertegen effectief op te kunnen treden in internationaal verband.

Veiligheidsonderzoeken, informatie- en verbindingsbeveiliging en veiligheidsbevordering

De AIVD streeft naar stabilisatie en zo mogelijk vermindering van de huidige vraag naar veiligheidsonderzoeken. Tevens bevordert de AIVD de transparantie met betrekking tot de aanwijzing van vertrouwensfuncties en de uitvoering van veiligheidsonderzoeken. Met betrekking tot producten en diensten op het gebied van informatie- en verbindingsbeveiliging is in 2010 de interdepartementale basisvoorziening tot stand gekomen waarbij alle departementen een bijdrage hebben geleverd aan de structurele financiering van deze voorziening. De huidige inspanningen op het gebied van veiligheidsbevordering (met name gericht op vitale sectoren en bijbehorende vakdepartementen) en in het kader van het stelsel Bewaken en Beveiligen (richting NCTb) wordt gecontinueerd. Operationele ondersteuning

De AIVD versterkt (binnen zijn budgettaire mogelijkheden) zijn technologische competenties, zowel personeel als materieel, om zijn operationele slagkracht in een steeds technologischer omgeving te behouden.

Verkennend onderzoek

Om nieuwe risico’s of dreigingen tijdig te kunnen onderkennen en duiden, voert de dienst trendanalyses, toekomstverkenningen en verkennend onderzoek uit.

De beleidsartikelen

Randvoorwaardelijk is de beschikbare capaciteit van de dienst. De taakstelling die eerder was voorzien op terrorisme, is binnen het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties anders ingevuld. Afweging was dat deze taakstelling tot onverantwoordelijke effecten zou leiden voor de veiligheid van Nederland. Budgettaire krapte vereist desalniettemin scherpe prioritering en selectieve inzet.

Meetbare gegevens                                Indicatoren en kengetallen die inzicht verschaffen in de activiteiten van dienst zijn onder de algemene doelstelling opgenomen.

27.1 Overzicht onderzoek naar de doelmatigheid en de doeltreffendheid van beleid

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is eindverantwoordelijk voor de taakuitvoering van de AIVD, waaronder de doeltreffendheid en de doelmatigheid daarvan. De AIVD rapporteert periodiek over deze aspecten aan de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Deze legt hierover verantwoording af aan de Tweede Kamer, zo veel mogelijk in het openbaar, en waar dat niet kan vanwege geheim-houdingsnoodzaak, via de commissie voor de inlichtingen- en veiligheidsdiensten (CIVD) van de Tweede Kamer. Gegeven de geheimhouding wordt in deze begroting geen overzicht van onderzoeken naar de doelmatigheid en doeltreffendheid van het beleid opgenomen. De Commissie van Toezicht betreffende de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (CTIVD) doet onderzoek naar de rechtmatigheid van de taakuitvoering van de AIVD. Als de CTIVD in zijn rechtmatigheidonderzoek bemerkingen heeft ten aanzien van het doelmatig functioneren, dan kan de CTIVD de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties daarover informeren en haar verzoeken deze informatie ter kennis van het parlement te brengen.

De beleidsartikelen

Artikel 29. Inspectie Openbare Orde en Veiligheid

29 Algemene beleidsdoelstelling

Een bijdrage leveren aan een veilige samenleving en het vertrouwen van de burger in de overheid vergroten door onafhankelijk toezicht en onafhankelijk onderzoek en het doen van aanbevelingen die verantwoordelijken in staat stellen de veiligheid te verbeteren.

Omschrijving van de samenhang in Toezicht en onderzoek is een belangrijk onderdeel van de beleidscyclus.

het beleid                                                 Het is een schakel tussen beleid en regelgeving enerzijds en uitvoering anderzijds. Op basis van informatie dat toezicht en onderzoek levert over de uitvoering, kan bestaand beleid worden aangepast of nieuw beleid worden geïnitieerd. Dit levert een bijdrage aan een veiligere samenleving. De Inspectie Openbare Orde en Veiligheid (Inspectie OOV) houdt effectief, efficiënt en onafhankelijk toezicht op het domein openbare orde en veiligheid.

Verantwoordelijkheid

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is, waar nodig in overeenstemming met de Minister van Justitie (voor het onderwerp politie- en politieonderwijs), verantwoordelijk voor het rijkstoezicht ten aanzien van openbare orde en veiligheid. De verantwoordelijkheid voor het toezicht wordt ingevuld door systematisch onderzoek te laten verrichten naar en te rapporteren over de kwaliteit waarmee politie, brandweer, GHOR, rampenbestrijdings- en crisisbeheersingsorganisaties hun publieke taken invullen. In voorkomend geval verricht de Inspectie OOV onderzoek bij incidenten en/of calamiteiten op het domein veiligheid.

Budgettaire gevolgen van beleid

Tabel 29 Inspectie Openbare Orde en Veiligheid

(x € 1 000)

2010

2011

2012

2013

2014

2015

Verplichtingen

Uitgaven

29.25 Apparaat

Programma-uitgaven

29.1 Toezicht, onderzoek en aanbevelingen

Ontvangsten

5 255

4 924

4 672

4 678

4 678

4 678

Externe gegevens

Meetbare gegevens

Het behalen van de doelstelling van de Inspectie OOV hangt af van (brede) opvolging van de aanbevelingen van de Inspectie OOV door de eerstverantwoordelijke bestuurders en betrokken organisaties.

Het effect van het toezicht door de Inspectie OOV wordt uiteindelijk zichtbaar in een kwaliteitsverbetering van de taakuitvoering van de politie, brandweer, GHOR en rampenbestrijdings- en crisisbeheersingsorgani-saties. Het directe causale verband tussen toezicht en kwaliteitsverbetering is niet in meetbare gegevens uit te drukken. Binnen het verband van de Inspectieraad wordt aandacht besteed aan de verdere ontwikkeling van effectmeting. Door middel van vervolgonderzoek meet de Inspectie OOV in hoeverre aanbevelingen zijn opgevolgd.

De beleidsartikelen

29 Operationele doelstelling 1

Het vergroten van de kwaliteit van de taakuitvoering en de organisatie van politie, brandweer, Geneeskundige Hulpverlening bij Ongevallen en Rampen (GHOR) en rampenbestrijdings- en crisisbeheersingsorganisaties door toezicht en onderzoek.

Motivering

De Inspectie OOV oefent toezicht uit op de besturen en organisaties die verantwoordelijk zijn voor de openbare orde en veiligheid. De Inspectie OOV toetst daarnaast met onderzoek of wet- en regelgeving en beleid in de praktijk daadwerkelijk tot de gewenste resultaten leiden. Op basis van de uitkomsten van professioneel en onafhankelijk uitgevoerde inspecties stelt de Inspectie OOV de verantwoordelijken in staat de veiligheid te verbeteren.

Instrumenten

Meetbare gegevens

Systematisch toezicht op de voorbereiding van de rampenbestrijding en crisisbeheersing door veiligheidsregio’s.

Thematisch onderzoek naar risico’s in de taakuitvoering binnen de verschillende domeinen van openbare orde en veiligheid. Incidenteel onderzoek naar aanleiding van politieke of maatschappelijke actualiteiten of incidenten.

De Inspectie OOV hanteert risicoanalyse als instrument om keuzes te maken voor het onderzoeksprogramma, binnen de kaders van de vigerende wet- en regelgeving en de te realiseren beleidsdoelen. De Inspectie OOV betrekt haar omgeving bij de uitvoering van de risicoanalyse en de totstandkoming van het Werkplan 2011. Het Werkplan wordt in november 2010 aan de Tweede Kamer aangeboden.

De Inspectie OOV zoekt waar nodig actief samenwerking met beleidsmakers, uitvoerders en toezichthouders, op zowel het OOV-domein als op aanverwante terreinen. Daarnaast adviseert de Inspectie OOV, als onderdeel van de beleidscyclus, over de mate waarin beleidsdoelen toetsbaar en publieke taken uitvoerbaar zijn.

Als vervolg op de in 2010 uitgebrachte «Staat van de rampenbestrijding» zal de Inspectie OOV in 2011 en verder door middel van toezicht, een bijdrage leveren aan een langdurige borging van de kwaliteit waarmee de veiligheidsregio’s hun taken uitvoeren. Daarnaast zal de Inspectie OOV aansluiten bij de ontwikkelingen in de sector en zal worden bezien hoe de Inspectie OOV de ontwikkelingen kan ondersteunen. Het toezicht op de taakuitvoering van de brandweer, politie en GHOR zal in 2011 en verder vormgegeven worden door thematisch onderzoek. De toezichtsinstru-menten worden komend jaar verfijnd en waar nodig aangepast. Dit als opmaat naar een rapportage begin 2013 over de «Staat van de rampenbestrijding».

Het toezicht op de kwaliteit van de taakuitvoering en het beheer van de Nederlandse politie moet robuuster en meer in samenhang worden uitgevoerd. De ministers van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en Justitie zullen in samenspraak en met het oog op het verbeteren van de verantwoording het huidige toezichtsstelsel herijken.

Zie toelichting bij de algemene doelstelling.

De beleidsartikelen

29.1 Overzicht onderzoek naar de doelmatigheid en de doeltreffendheid van beleid

Aangezien de Inspectie OOV geen beleid ontwikkelt vindt er geen evaluatieonderzoek plaats naar de effecten van beleid (beleidsdoor-lichting, effectenonderzoek ex post en overig evaluatieonderzoek). De effectmetingen van het toezicht en onderzoek van de Inspectie OOV komen aan de orde.

De beleidsartikelen

Bestuur en democratie

Artikel 31. Bestuur en democratie

31 Algemene doelstelling

Een betere overheid door een goed functionerend openbaar bestuur en democratie.

Omschrijving van de samenhang in Voor burgers vormen rijksoverheid, gemeenten en provincies één het beleid                                                 overheid. De burger verwacht een slagvaardig democratisch openbaar bestuur. Dit vraagt om een duidelijke taakverdeling, goede bestuurlijke en financiële verhoudingen en een goede informatie-uitwisseling met de medeoverheden. Ook betekent dit dat de gemeenten en provincies in staat worden gesteld hun taken zo goed mogelijk te kunnen uitvoeren, door hen bestuurskrachtig te maken, voldoende beleidsruimte te creëren, de beschikbare middelen adequaat te verdelen en randvoorwaarden te scheppen. Een goed functionerend openbaar bestuur betekent bovendien dat burgers mee kunnen doen en kunnen meebeslissen. Dit is een wezenlijk onderdeel in onze democratische rechtsstaat. Essentieel is daarnaast dat het politieke systeem goed werkt waardoor draagvlak ontstaat bij de burgers voor het openbaar bestuur.

Om haar taken goed te kunnen uitvoeren en om de burger te faciliteren bij zijn deelname aan het maatschappelijk verkeer, moet de overheid zorgen voor een betrouwbare bevolkingsadministratie en voor betrouwbare reis-en identiteitsdocumenten. Ook moet de positie van de burgers, ten opzichte van het openbaar bestuur, goed geregeld zijn. De grondrechten van de burgers moeten gewaarborgd zijn, zodat de betrouwbaarheid van het openbaar bestuur niet in het geding komt. Daarnaast is iedere burger zelf verantwoordelijk voor zijn bijdrage aan het functioneren van de democratische rechtsstaat.

Verantwoordelijkheid

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is verantwoordelijk voor:

het bevorderen van goede bestuurlijke, financiële en informatieverhoudingen tussen rijk en medeoverheden;

het openbaar bestuur als systeem en het scheppen van randvoorwaarden voor de goede werking hiervan;

medeoverheden in staat stellen om hun wettelijke taken te kunnen uitvoeren en hun eigen inkomsten te genereren door middel van een eigen belastinggebied; toezicht op gemeenten en provincies;

het waarborgen van de Grondwet en daarmee samenhangende beleid en wetgeving;

het zorgdragen voor een betrouwbare bevolkingsadministratie; het zorgdragen voor betrouwbare reis- en identiteitsdocumenten.

De beleidsartikelen

Budgettaire gevolgen van beleid

Tabel 31 Bestuur en Democratie

(x € 1 000)

2010

2011

2012

2013

2014

2015

Verplichtingen                                                                                         72 799         113 239           84 880            69 280           73 559           70 527

Uitgaven

31.25 Apparaat

Programma-uitgaven

Waarvan juridisch verplicht Waarvan bestuurlijk verbonden

31.1 Inrichting,werking en financiering openbaar bestuur Waarvan juridisch verplicht

31.2 Democratie en burgerschapsvorming Waarvan bestuurlijk verbonden

31.3 Reisdocumenten en basisadministraties personen Waarvan bestuurlijk verbonden * Bijdrage baten-lastendienst BPR

31.4 Constitutionele Zaken (CZW)

31.5 Kiesraad Waarvan juridisch verplicht

Ontvangsten                                                                                          202 715         194 715           23 265            50 765           26 165           23 265

Externe factoren

Meetbare gegevens

Grondwettelijke aspecten van internationale en Europese verdragen.

Financieel-economische ontwikkelingen.

Technologische ontwikkelingen.

Veranderende voorkeuren en eisen van burgers.

Alle doelstellingen in het thema bestuur hebben als doel dat de burger uiteindelijk tevreden is over het presteren van de overheid en er voldoende draagvlak voor democratisch genomen overheidsbesluiten blijft bestaan. Een goede indicator voor de eerste doelstelling is het oordeel over de overheidsdienstverlening. Voor de operationele doelstellingen worden specifieke indicatoren benoemd (zie verderop).

Bron: voortgangsrapportage administratieve lasten

31 Operationele doelstelling 1

Bestuurskrachtige gemeenten en provincies, die op basis van goede interbestuurlijke, financiële en informatieverhoudingen, hun taken zo goed mogelijk kunnen uitvoeren.

Motivering

Bestuurskracht is het vermogen om maatschappelijke opgaven te kunnen realiseren. Gemeenten en provincies moeten in staat worden gesteld hun wettelijke en autonome taken adequaat te kunnen uitvoeren. Vergroting van beleidsruimte, vermindering van rijkssturing,

De beleidsartikelen

vermindering van bestuurlijke drukte en vermindering van interbe-stuurlijke lasten moeten deze opgaven vergemakkelijken. Voor het goed functioneren van het openbaar bestuur is van groot belang dat er goede onderlinge verhoudingen tussen bestuurslagen zijn, zeker in tijden van bezuinigingen. Daarbij wordt rekening gehouden met de groter wordende invloed van de vierde bestuurslaag Europa. Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties waarborgt dat de algemene middelen voor gemeenten en provincies op een rechtvaardige manier via het Gemeente- en Provinciefonds worden verdeeld. Verder zorgt het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties voor een voor alle bestuurslagen werkbare kaderstelling en verantwoordelijkheidsverdeling.

Instrumenten                                            Bestuurlijke en financiële verhoudingen met de medeoverheden

Decentralisatieagenda / Uitvoering bestuursakkoorden. De evaluatie van de bestuursakkoorden is in de zomer van 2010 aan de Tweede Kamer gestuurd. De uitvoering van de bestuursakkoorden is daarmee formeel afgerond. Omdat de eindtermijn voor een deel in 2011 ligt, is een aantal afspraken nog niet afgerond. In 2011 wordt verder gewerkt aan de uitvoering van deze afspraken.

Het Rijk hanteert in 2011 een beoordelingskader voor interbestuurlijke informatiearrangementen. De verschillende interbestuurlijke informatiestromen worden hiermee verminderd, verhelderd en gestroomlijnd. Financiële verhouding met provincies. Bij Voorjaarsnota 2009 is naar aanleiding van het Rfv-rapport «Naar een herijking van de financiële verhouding tussen Rijk en provincies» besloten het Provinciefonds met ingang van 2011 structureel met € 300 mln. te verlagen. De provincies hebben een eigen voorstel gedaan voor de verdeling van een uitname van € 290 mln. in 2011. In het bestuurlijk overleg hebben de fondsbeheerders hiermee ingestemd onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat de korting in 2012 incidenteel met € 10 mln. wordt verhoogd.

Bestuurskracht

Vereenvoudiging Interbestuurlijk Toezicht. In 2011 concentreert het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties zich op de implementatie van de herziening van het interbestuurlijk toezicht. In 2010 zijn de voorstellen voor wijzigingen van wetten en beleidskaders ingediend bij de Tweede Kamer. Na akkoord van de Kamers zal het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties zich in 2011 richten op de concrete implementatie van de vereenvoudiging van het interbestuurlijk toezicht.

Actieve aanpak gevolgen bevolkingsdaling. Het Interbestuurlijk actieplan bevolkingsdaling «Krimpen met Kwaliteit» bevat acties op de voornaamste terreinen waar bevolkingsdaling het eerst voelbaar is. Dit zijn acties van vooral de drie krimpregio’s (Parkstad Limburg, Noordoost-Groningen, Zeeuws-Vlaanderen), provincies, Rijk en maatschappelijke organisaties. Voor het Rijk gaat het in het bijzonder om bewustwording, toereikendheid, bekostigingsystemen (inclusief een tijdelijke krimpmaatstaf in het Gemeentefonds met ingang van 2011) en regelgeving voor krimpsituaties. In 2011 staat de implementatie van de aangekondigde acties en verdere maatregelen in anticipeer-regio’s (die met bevolkingsdaling rekening gaan houden) centraal. Begin 2011 wordt een voortgangsrapportage naar de Tweede Kamer gestuurd.

Binnenlands bestuur en Europa

Uitvoering afspraken bestuursakkoorden Europa.

De beleidsartikelen

Kopgroep van landen komt bijeen om te praten over de impact van EU-regels op decentrale overheden. Deze kopgroep verkent de mogelijkheden voor effectievere analyses voorafgaand aan de besluitvorming in Europa, waarin aandacht wordt geschonken aan de gevolgen voor decentrale overheden.

Meetbare gegevens

Bron: Onderhoudsrapportage specifieke uitkeringen 2010

Bron: Toezichtverslag 2010 van provincies op gemeenten

Motivering

31 Operationele doelstelling 2

Het stimuleren van de politieke participatie en de betrokkenheid van de burger bij het democratisch (verkiezings)proces.

Politieke partijen zijn voor de democratie van groot belang. Als meer burgers participeren in de politiek draagt dit bij aan de legitimiteit van het openbaar bestuur. De bevordering van sociale samenhang en van verantwoordelijk gedrag van burgers tegenover elkaar en tegenover de overheid is van essentieel belang voor een goed werkend openbaar bestuur.

Instrumenten

Stimuleren van de politieke participatie

– Subsidiëring van politieke partijen;

– Vergroten van de bekendheid met de democratie bij burgers door het Huis voor de Democratie en Rechtstaat.

Bevorderen burgerparticipatie

– Circa 40 voorhoedegemeenten wisselen regelmatig leerervaringen uit over omgaan met burgerinitiatieven.

Inrichting Verkiezingsproces

– In 2011 vinden de verkiezingen plaats voor de leden van Provinciale Staten. Voor deze verkiezing zal nieuw materiaal worden ontwikkeld ten behoeve van de instructie van stembureauleden. Hiervoor wordt voortgebouwd op de digitale instructie die is gemaakt voor de gemeenteraadsverkiezingen en de verkiezing van de leden van de van de Tweede Kamer. Daarbij zullen ook de uitkomsten van de evaluatie van de verkiezing van de leden van de Tweede Kamer worden betrokken.

– De verkiezing voor de leden van Provinciale Staten wordt geëvalueerd.

– Verder wordt in 2011, conform het overleg met de Tweede Kamer over de evaluatie van de verkiezing van de gemeenteraden, het

De beleidsartikelen

onderzoek afgerond naar een nieuw model voor het papieren stembiljet. Dit onderzoek heeft tot doel een papieren stembiljet te ontwikkelen dat bruikbaar is voor kiezers met beperkingen en dat makkelijker is te tellen. Bij dat laatste zal ook worden gekeken naar de mogelijkheid om elektronische hulpmiddelen te gebruiken bij het tellen van de papieren stembiljetten.

Meetbare gegevens

Tabel 31.4

Indicatoren

• 1. 

  Aantal gemeenten dat gebruik maakt van lessen uit de proeftuinen en experimenten (IAMB1)

• 2. 

  Percentage gemeenten en departementen dat beschikt over methodische aanpak van burgerinitiatieven

Bron 1: Actieprogramma lokaal bestuur van de VNG

Bron 2: Gemeenten en ministeries leveren gegevens aan bij de VNG en BZK

Tabel 31.5

Kengetallen

Partij

CDA

PvdA

SP

VVD

GL

CU

D66

SGP

PvdD

OSF

LPF

Subsidies op grond van de Wet subsidiering politieke partijen

Bron: Financiële administratie Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties * Inclusief subsidie voor politiekwetenschappelijk instituut en politieke jongerenorganisatie.

31 Operationele doelstelling 3

Het in stand houden en optimaliseren van de reisdocumentenketen en het stelsel van de Gemeentelijke Basisadministratie Persoonsgegevens (GBA).

Motivering

Het is nodig de burger van een eenduidige administratieve identiteit te voorzien, zodat de overheid op adequate wijze met burgers kan communiceren en hun belangen goed kan behartigen. Een betrouwbare bevolkingsregistratie speelt daarin een cruciale rol, doordat zij deze identiteit vastlegt. Als basisregistratie voor andere overheidsorganisaties zorgt zij voor een goede dienstverlening van de overheid, zonder de burger voordurend om dezelfde gegevens te vragen. De burger kan met het paspoort en de Nederlandse identiteitskaart zijn identiteit aantonen, zowel in het binnen- als buitenland. Daarmee dragen ook deze documenten in belangrijke mate bij aan het faciliteren van de contacten tussen burgers en

De beleidsartikelen

overheid. Doordat deze documenten door buitenlandse overheden als bewijs van identiteit en nationaliteit worden geaccepteerd, stellen zij de burger tevens in staat om te reizen. Voor een juiste toekenning van overheidsmiddelen en -diensten, als mede om identiteitsfraude in het publieke en private verkeer te voorkomen, beschermt de overheid de documenten, de reisdocumentenketen en de GBA tegen fraude en misbruik. Dit geldt ook voor Bonaire, Sint Eustatius en Saba.

Instrumenten

De volgende instrumenten worden in 2011 ingezet:

GBA

het verbeteren van de kwaliteit van de GBA. Het actieplan kwaliteit GBA heeft als doel de betrouwbaarheid van de GBA op een beter niveau te brengen in samenwerking met VNG en gemeenten (motie Heijnen en Bilder, Kamerstukken II, 2007-2008, 31 200, nr. 34); het programma modernisering GBA: realiseert het 24 uur per dag online beschikbaar maken van actuele en betrouwbare persoonsgegevens voor geautoriseerde gebruikers. Dit levert een gestandaardiseerde en moderne uitwisseling van de persoonsgegevens en een betere controle op de kwaliteit van de GBA, zoals is vastgelegd in het bestuurlijk akkoord met de VNG op 5 maart 2009 (Kamerstukken II, 2008-2009, 27 859, nr. 17). In 2011 wordt opnieuw een gatewayreview uitgevoerd op het programma modernisering GBA; in 2010 is een initiële kwaliteitsverbetering van de bevolkingsadministraties op Bonaire, Sint Eustatius en Saba gerealiseerd. Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties zal de eilandbesturen hierbij in 2011 nog ondersteunen. Het ministerie werkt in 2011 het beheer van de Persoonsinformatievoorziening Nederlandse Antillen en Aruba (PIVA-V) verder uit. PIVA-V is de GBA-V van de drie eilanden en bedoeld om overheidsinstellingen van persoonsgegevens te voorzien.

Reisdocumenten

Verbetering van de betrouwbaarheid van het aanvraag- en uitgifteproces door de vorming van een centrale online raadpleegbare reisdocumentenadministratie die ook plaatsonafhankelijke aanvraag en uitgifte van reisdocumenten mogelijk moet maken.

Meetbare gegevens

In de paragraaf van baten-lastendienst Basisregistratie, Persoonsgegevens en Reisdocumenten (BPR) (hoofdstuk 5.1) zijn de meetbare gegevens opgenomen.

31 Operationele doelstelling 4

Het waarborgen van de grondrechten en zorgen voor een goed functionerend constitutioneel bestel.

Motivering

Het vergroten van het vertrouwen van de burger in de democratische rechtsstaat is van groot belang. Daarom moet het constitutioneel bestel goed worden onderhouden. Burgers moeten zich kunnen herkennen in de Grondwet en verdragsbepalingen met constitutionele inslag. Burgers hebben rechten tegenover de staat en (in mindere mate) tegenover elkaar. Het waarborgen van de grondrechten garandeert burgers hun vrijheden en rechten.

Ons constitutioneel bestel is een groot en onmisbaar goed, zowel voor individuele burgers en de samenleving, als voor de instituties. Het vormt de basis voor de inrichting en het functioneren van het staatsbestel en

De beleidsartikelen

garandeert de grondrechten van burgers. Het moet daarom goed functioneren: kwaliteit en vertrouwen zijn daarvoor van cruciaal belang.

Instrumenten

De volgende instrumenten worden in 2011 ingezet:

het College voor mensenrechten en gelijke behandeling in oprichting (Cmbg);

de Kinderombudsman in oprichting. De Kinderombudsman wordt ondergebracht bij de Nationale ombudsman;

uitwerking van het voorstel voor herziening van de grondwet, waarin de positie van de Nederlandse taal is opgenomen. Bij dit voorstel komt ook de positie van het Fries, het Papiaments en het Engels aan de orde;

activiteiten voortvloeiend uit het in eind 2010 of begin 2011 in te dienen wetsvoorstel tot wijziging van de Grondwet om de positie van Bonaire, Saba en Sint Eustatius in het Nederlandse staatsbestel te formaliseren;

in samenwerking met het Huis voor Democratie en Rechtstaat worden er verschillende educatieve producten ontwikkeld. Daarmee wordt informatie over de betekenis van de Grondwet ontsloten voor burgers in het algemeen en jongeren in het bijzonder. In samenwerking met andere verantwoordelijke ministeries, de landelijke expertisebureau’s op het terrein van antidiscriminatie, de politie, de Commissie gelijke behandeling, het OM en de VNG wordt verder gebouwd aan de ontwikkeling van het antidiscriminatiebeleid.

Meetbare gegevens

De mate waarin de grondrechten zijn geborgd en het constitutioneel bestel functioneert, vergt vooral een kwalitatieve beoordeling en is niet uit te drukken in kengetallen en/of prestatie-indicatoren.

31 Operationele doelstelling 5

Motivering

Een zodanige toerusting van de Kiesraad dat een goede organisatie en begeleiding van het verkiezingsproces en een kwalitatief hoogwaardige advisering over het kiesrecht en de verkiezingen zijn gewaarborgd.

De Kiesraad fungeert als centraal stembureau voor de verkiezing van de Tweede Kamer, de Eerste Kamer en het Europese Parlement en stelt de officiële verkiezingsuitslagen vast. De Kiesraad is adviesorgaan voor regering en parlement op het terrein van het kiesrecht en de organisatie en uitvoering van verkiezingen.

Nieuwe politieke partijen kunnen zich bij de Kiesraad laten registreren voordat ze als partij (onder die aanduiding) willen deelnemen aan verkiezingen.

Verder verschaft de Kiesraad desgevraagd informatie aan gemeenten, provincies, politieke partijen, burgers en media. Tijdens verkiezingen wordt hiertoe in samenwerking met het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties een Informatiepunt Verkiezingen ingericht om specifieke informatievragen te beantwoorden.

Instrumenten

De Kiesraad voert in 2011 zijn adviestaak uit en brengt gevraagd en ongevraagd adviezen uit. In maart 2011 vinden verkiezingen plaats voor de leden van Provinciale Staten. In mei 2011 vindt de verkiezing plaats van de Eerste Kamer. Hierbij treedt de Kiesraad op als centraal stembureau. De wijze waarop de Kiesraad zijn taken uitoefent, is – gelet op zijn onafhankelijke positie – ter beoordeling aan de Kiesraad zelf. Daarbij opereert de Kiesraad vanzelfsprekend binnen de wettelijke kaders die daarvoor zijn gesteld.

De beleidsartikelen

Meetbare gegevens

De onafhankelijkheid van de Kiesraad maakt het niet zinvol om de werking en doelstelling van (het secretariaat van) de Kiesraad in meetbare gegevens uit te drukken.

31.1 Overzicht onderzoek naar de doelmatigheid en de doeltreffendheid van beleid

Tabel 31.6

Onderzoek onderwerp

AD of OD A. Start

Vindplaats

B Afgerond

Beleidsdoorlichting Beleidsdoorlichting

Beleidsdoorlichting

Overig evaluatieonderzoek

Overig evaluatieonderzoek

Het stimuleren van de politieke participatie en de betrokkenheid van OD 31.2

de burger bij het democratisch (verkiezings)proces.

Bestuurskrachtige gemeenten en provincies, die op basis van goede OD 31.1

interbestuurlijke, financiële en informatieverhoudingen, hun taken zo goed mogelijk kunnen uitvoeren.

Het waarborgen van grondrechten en zorgen voor een goed                     OD 31.4

functionerend constitutioneel bestel.

Integrale evaluatie financiële functie                                                                OD 31.1

De AWB en Burgers: ervaringen met bezwaarschriftprocedures in de praktijk

OD 31.4

A: 2011 B: 2011 A: 2012

B: 2012

A: 2013 B: 2013 A: 2010 B: – A: 2008 B: 2011

Toelichting

Sinds enkele jaren wordt op verschillende manieren aandacht gegeven aan burgerparticipatie. Er zijn experimenten, verkenningen en activiteiten met burgers uitgevoerd. 2011 is een goed moment om alle activiteiten in zijn geheel te bezien.

De operationele doelstelling 31.1 betreft het voornamelijk de doorvertaling van Europese regelgeving in het geval van de reisdocumentenketen. Het onderdeel Gemeentelijke Basis Administratie zelf is te smal voor het uitvoeren van een beleidsdoorlichting.

De onafhankelijkheid van de Kiesraad maakt het niet zinvol om de werking en doelstelling van (het secretariaat van) de Kiesraad (operationele doelstelling 31.5) onderwerp van een beleidsdoorlichting te maken.

De beleidsartikelen

Artikel 33. Dienstverlenende en innovatieve overheid 33 Algemene doelstelling

Een betere overheid door goede dienstverlening en minder regeldruk.

Omschrijving van de samenhang in Burgers moeten kunnen rekenen op goede en betrouwbare dienstver-het beleid                                                 lening door de overheid. Dit gaat om alle soorten dienstverlening via verschillende kanalen, zoals internet, telefoon, balie, e-mail en brief. «Goed» betekent dat burgers met zo weinig mogelijk inspanningen en lasten een zo goed mogelijk product en/of dienst van (mede)overheden kunnen afnemen. Kortom: open en toegankelijke loketten en weinig rompslomp. De overheid moet daarom ook innovatief zijn met ICT-toepassingen.

«Betrouwbaar» betekent dat de overheid de fysieke en digitale informatiehuishouding op orde heeft en de basisvoorzieningen goed borgt.

Verantwoordelijkheid

Het realiseren van een goede dienstverlening is een gezamenlijke verantwoordelijkheid van het Rijk, medeoverheden en uitvoeringsorganisaties. De medeoverheden vormen meestal het loket voor de burger. De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties heeft de verantwoordelijkheid om de samenwerking te regisseren. Deze verantwoordelijkheid wordt ingevuld door:

het maken van afspraken met medeoverheden en uitvoeringsorganisaties (zie ook artikel 31);

het ter beschikking stellen van voorzieningen;

het stimuleren van innovatie;

het maken van informatiebeleid;

het formuleren van regels;

het monitoren van de dienstverlening van de overheid (inclusief mede-overheden en uitvoeringsorganisaties).

Budgettaire gevolgen van beleid

Tabel 33 Dienstverlenende en innovatieve overheid

(x € 1 000)

2010

2011

2012

2013

2014

2015

Verplichtingen

99 288

77 823

72 504

72 379

72 525

72 374

Uitgaven

33.25 Apparaat

Programma-uitgaven

Waarvan juridisch verplicht

33.1 Administratieve lasten

8 371

1 514

33.2 Innovatieve dienstverlening en ontwikkeling e-overheidsvoorzieningen Waarvan juridisch verplicht

• * 

  Bijdrage baten-lastendienst Logius

33.3 Beheer e-overheidsvoorzieningen Waarvan juridisch verplicht

• * 

  Bijdrage baten-lastendienst BPR

• * 

  Bijdrage baten-lastendienst Logius

32 585

53 535

Ontvangsten

9 289

0

0

0

0

0

0

0

0

0

Externe factoren

Meetbare gegevens

De beleidsartikelen

De medeoverheden en uitvoeringsorganisaties zijn, binnen de gestelde kaders, autonoom in hun taakuitvoering.

De voorkeuren en eisen van burgers evolueren, waardoor ook de eisen aan de dienstverlening constant veranderen.

Alle doelstellingen in het thema bestuur hebben als doel dat de burger uiteindelijk tevreden is over het presteren van de overheid. Een goede indicator voor al deze doelstellingen is het oordeel van de burger over de overheidsdienstverlening, met name waar deze dienstverlening in samenwerking door meerdere overheden wordt verleend. Voor de operationele doelstellingen worden specifieke indicatoren benoemd.

Bron: Onderzoek naar de kwaliteit overheidsdienstverlening 0-meting en 1-meting.

33 Operationele doelstelling 1

Het verminderen van de regeldruk voor burgers, professionals en medeoverheden.

Motivering

Instrumenten

Burgers ergeren zich soms aan de lasten die de overheid veroorzaakt. Ze ervaren dat het verkrijgen van zaken als reisdocumenten en vergunningen soms teveel tijd en moeite vergt. Deze lasten, en dan specifiek de grootste knelpunten, moeten mede door innovatie geminimaliseerd worden. Dit verhoogt het draagvlak bij de burger voor de overheid. Professionals in de publieke dienstverlening zijn teveel tijd en energie kwijt met het voldoen aan administratieve eisen. Onnodige administratieve lasten moeten worden aangepakt, zodat publieke dienstverleners hun werk optimaal en op een prettige manier kunnen uitvoeren, dit verhoogt ook de kwaliteit van de dienstverlening. Daarnaast is het belangrijk om de administratieve lasten voor burgers opgelegd door de gemeenten te verlichten. Ook de interbestuurlijke administratieve lasten moeten dalen, artikel 31 gaat hier verder op in.

Het programma regeldruk en administratieve lasten (REAL) loopt 31-12-2010 grotendeels af. Een aantal activiteiten loopt in 2011 (of het begin daarvan) door, zoals op het terrein van AL Professionals en medeoverheden en Levensgebeurtenissen als verbindende factor (LEAF). Daarnaast is er in het budget rekening gehouden met het financieren van activiteiten die in het laatste kwartaal van 2010 plaatsvinden en waarvan de facturen pas voldaan in 2011 voldaan worden.

De beleidsartikelen

Meetbare gegevens

Tabel 33.2 Indicatoren

Basiswaarde 2002

Realisatie 2002–2007

Realisatie 2008

Realisatie                  Streef-                  Streef-

2009 waarde 2010 waarde 2011

Vermindering administratieve lasten van de burger in tijd bij het Rijk

(t.o.v. 2002)

Vermindering administratieve lasten van de burger in kosten bij het Rijk

(t.o.v. 2002)

Vermindering administratieve lasten voor burgers in tijd bij gemeenten

(t.o.v. 2007)

Vermindering administratieve lasten voor burgers in kosten bij gemeenten (t.o.v. van 2007)

0%

0%

0%

0%

17%

21%

0%

0%

22%

22%

28%

21%

28%

24%

41%

21%

31%

25%

41%

21%

Bron: Voortgangsrapportage Regeldruk

Motivering

Instrumenten

33 Operationele doelstelling 2

Een betere dienstverlening door goed informatiebeleid, innovatie en de ontwikkeling van e-overheidsvoorzieningen.

Een betere dienstverlening van de gehele overheid houdt in dat er samenhang is tussen de producten en diensten die de overheden via verschillende kanalen aanbieden. Dat kan alleen als de informatie op orde is. Dit betekent dat er een goed informatiebeleid moet zijn waardoor het mogelijk wordt dat de informatie goed uitgewisseld wordt. Uiteindelijk moet informatie eenvoudig bereikbaar zijn, transparant en toegankelijk, ook dankzij ICT-mogelijkheden. Ook omvat een goed informatiebeleid adequate voorzieningen die misbruik en oneigenlijk gebruik tegengaan. Ook innovatie op het gebied van nieuwe ICT-mogelijkheden (web 2.0) kan bijdragen aan de verbetering van dienstverlening.

In 2011 zal verder worden gewerkt aan de uitvoering van het Nationaal Uitvoeringsprogramma dienstverlening en e-overheid (het NUP). Daarbij wordt ingezet op de afronding van de ontwikkeling, de implementatie en overgang van ontwikkeling naar beheer van een aantal activiteiten die al in eerdere jaren in gang zijn gezet:

Toegang tot overheidsinformatie en diensten

De in 2010 in gang gezette doorontwikkeling van www.overheid.nl tot een voorziening waar burgers alle informatie over producten en diensten van de gehele overheid kunnen vinden wordt afgerond. De voorzieningen die nu in de afzonderlijke website www.mijnoverheid.nl worden aangeboden worden hierin meegenomen. De in het programma e-Overheid voor burgers ontwikkelde e-Overheid bouwstenen, zoals Antwoord© (contentvoorziening en 14+netnum-mer), Mijn Overheid (berichtenbox, lopende zaken, inzage in eigen gegevens), Samenwerkende catalogi, Standaarden zoals Webrichtricht-lijnen en Overheidswebmetadata, worden gereed gemaakt voor beheer door Logius. Tegelijkertijd wordt doorgegaan met aansluiten van overheidsorganisaties op deze bouwstenen. De voorzieningen voor de ondersteuning van gemeenten, provincies en waterschappen om alle decentrale regelgeving in geconsolideerde vorm op internet te publiceren worden gereed gemaakt voor over-

De beleidsartikelen

dracht aan Logius. Waar nodig zal actie worden ondernomen om de laatste overheidsorganisaties die nog niet op deze voorziening zijn aangesloten alsnog aangesloten te krijgen. De wettelijke verplichting hiertoe zal, wegens vertraging, naar verwachting op 1 januari 2011 van kracht worden.

Persoonsinformatiebeleid

Persoonsinformatiebeleid is de zorg voor een doeltreffend en doelmatig gebruik van persoonsgegevens door overheidsinstellingen voor het uitvoeren van hun taken met inachtneming van de bescherming van de persoonlijke levenssfeer. De genetwerkte informatiesamenleving en de «digitale rechtsstaat» zorgen voor nieuwe uitdagingen op dit gebied. Daarbij gaat het zowel om het gebruik van persoonsgegevens in de publieke sector als de risico’s op misbruik van persoonsgegevens door anderen.

Informatie-infrastructuur

In 2011 wordt de opbouw van het stelsel van basisregistraties grotendeels afgerond. De eerste tranche van de basisregistraties (waaronder GBA, Kadaster, BAG, RDW) is dan beschikbaar plus de daarbij behorende voorzieningen met betrekking tot gegevensuitwisseling. Dat betekent dat het mogelijk wordt dat de gegevens eenmaal worden aangeleverd en vervolgens meervoudig worden gebruikt in de publieke sector. Dat is een revolutionaire verandering in de informatiehuishouding van de overheid. Dit maakt het mogelijk de dienstverlening aan burgers en bedrijven te verbeteren, de administratieve lasten te verlagen en in algemene zin de efficiency en betrouwbaarheid van de overheid te verhogen. De samenwerking door overheidsketens kan daardoor veel beter worden vormgegeven. Standaardisatie is daarvoor nodig. De prioriteiten hiervoor zijn beschreven in het Nationale Uitvoeringsprogramma e-overheid (NUP).

De vormgeving van de registratie van niet-ingezetenen als onderdeel van de nieuwe basisregistratie Personen, wordt in 2011 voortgezet. Daartoe wordt het technische systeem gerealiseerd, met gemeenten en deelnemers de benodigde afspraken gemaakt en wordt de conversie van de bestaande deelregistraties van niet-ingezetenen gerealiseerd.

Rondom identiteitsmanagement wordt de inzet van DigiD verder uitgebreid en voorzien van nieuwe functionaliteiten zoals de machtigingsvoorziening. Hierdoor kunnen burgers namens andere burgers zaken doen met de overheid.

Beleidscoördinatie en monitoring

Overeenkomstig de afspraken in het NUP worden in 2011 ondermeer de volgende resultaten beoogd:

• - 

  Overheden hebben beleid uitgewerkt voor open standaarden en open source;

• - 

  alle overheidswebsites voldoen aan de webrichtlijnen;

• - 

  overheden maken gebruik van de basisregistraties en van de standaarden en voorzieningen van de Overheidsservicebus (OSB), de voorziening waarmee gestandaardiseerde uitwisseling van gegevens mogelijk wordt;

• - 

  alle gemeenten zijn aangesloten op Regelhulp;

• - 

  overheidsorganisaties met gepersonaliseerde webfunctionaliteiten, stellen deze beschikbaar via www.mijnOverheid.nl.

• - 

  Door het Kwaliteits Instituut Nederlandse Gemeenten (KING) worden gemeenten ondersteund bij de uitvoering van het NUP.

De beleidsartikelen

Meetbare gegevens

Bron: Logius

33 Operationele doelstelling 3

Betere dienstverlening door het beschikbaar stellen, optimaliseren en stimuleren van het gebruik van overheidsbrede infrastructurele ICT-voorzieningen.

Motivering

Een efficiënte uitwisseling van gegevens tussen overheidsorganisaties, burgers en bedrijven verbetert de dienstverlening aan de burger. Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties zorgt hiervoor door overheidsbrede infrastructurele voorzieningen te ontwikkelen en te beheren. De toepassing van generieke ICT-voorzieningen draagt bij aan de verlaging van de administratieve lasten. En de overheid bespaart kosten doordat beheer centraal (in gemeenschappelijkheid) plaatsvindt. Het beheer van overheidsinformatie (de elektronische) wettenbank, officiële publicaties, www.overheid.nl, MijnOverheid en een aantal standaarden, zoals de samenwerkende productencatalogi, Overheid WebMetadata Standaarden en webrichtlijnen, wordt in opdracht van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties uitgevoerd door het programma e-Overheid voor burgers van de stichting ICTU. In de loop van 2011 zal deze opdracht worden overgebracht van ICTU naar Logius. Het beheer van Meldpunt ID-fraude en Burger Service Nummer (BSN) is belegd bij Postbus 51 en BPR.

Instrumenten

De producten zijn gegroepeerd in de productlijnen Toegang, Gegevensuitwisseling, Informatiebeveiliging en Standaardisatie.

Toegang: DigiD is hét authenticatiesysteem waarmee overheidsinstellingen de identiteit kunnen verifiëren van burgers die gebruik maken van haar elektronische diensten. Met behulp van DigiD machtigen kunnen burgers een ander machtigen om - namens henzelf - een elektronische dienst af te nemen. PKIoverheid, de Public Key Infrastructure, stelt de overheid in staat betrouwbaar elektronisch te kunnen communiceren binnen en met de Nederlandse overheid. Gegevensuitwisseling: Digipoort (voorheen de Overheidstransactiepoort/OTP) is een generieke gemeenschappelijke infrastructuur die de elektronische communicatie, op basis van eenmalig aan te leveren informatie, tussen bedrijfsleven en burgers enerzijds en overheden anderzijds ondersteunt en bevordert. Digikop-peling (voorheen OSB), Digimelding (voorheen TMF), Digilevering, de Gemeenschappelijke Ontsluiting van Basisregistraties (GOB) en de Stelselcatalogus zijn de voorzieningen ten behoeve van gegevensuitwisseling binnen het stelsel van Basisregistraties. Informatiebeveiliging: GOVCERT.nl, het Computer Emergency Response Team van de Nederlandse overheid, ondersteunt de overheid bij preventie en afhandeling van ICT-gerelateerde veiligheidsincidenten.

Meetbare gegevens

De beleidsartikelen

Logius voert voor het kerndepartement deze activiteiten uit. In de paragraaf van de baten-lastendienst Logius (hoofdstuk 6) zijn diverse meetbare gegevens opgenomen.

Logius optimaliseert haar producten door wensen van afnemers zo mogelijk te verwerken in nieuwe releases. Zij stimuleert het gebruik van haar voorzieningen onder meer door afnemers voor te lichten in persoonlijke gesprekken, op haar jaarevenement, in diverse workshops en door actief deel te nemen aan andere evenementen.

Tabel 33.4

Indicatoren

Waarde 2006

Waarde 2007

Waarde 2008

Waarde 2009

Streefwaarde 2010

Streefwaarde 2011

Klanttevredenheid GOVCERT.NL Klanttevredenheid Overheid.nl Klanttevredenheid DigiD TPM DigiD voor Burgers TPM PKIoverheid TPM Overheidstransactiepoort

Tabel 33.5

33.1 Overzicht onderzoek naar de doelmatigheid en de doeltreffendheid van beleid

Onderzoek onderwerp

AD of OD A. Start

Vindplaats

B Afgerond

Beleidsdoorlichting Het verminderen van de regeldruk voor burgers, professionals en medeoverheden. Beleidsdoorlichting Een betere dienstverlening door goed informatiebeleid, innovatie en de ontwikkeling van e-overheidsvoorzieningen. Beleidsdoorlichting Betere dienstverlening door het beschikbaar stellen, optimaliseren en stimuleren van het gebruik van overheidsbrede infrastructurele

ICT-voorzieningen.

OD 33.1 ¹ A: 2010 B: 2011

OD 33.2¹        A: 2010

B: 2011

OD 33.3         A: 2014

B: 2014

Vanwege de raakvlakken van beide beleidsdoorlichtingen zullen deze samen opgepakt worden.

De beleidsartikelen

Artikel 35. Arbeidszaken overheid

35 Algemene doelstelling

Een beter presterende overheid door voldoende inzet van en de zorg voor een competent, divers samengesteld en integer personeelsbestand en bestand van politieke ambtsdragers.

Omschrijving van de samenhang in Een beter presterende overheid werkt doeltreffend en doelmatig.

het beleid                                                 Voldoende en ook goed geschoold personeel is hierbij van doorslagge- vende betekenis. Naast het bepleiten van slimmer werken – waardoor het feitelijke beroep op de arbeidsmarkt wordt verkleind – wordt hier op twee manieren aan gewerkt. Met een gericht arbeidsmarkt- en arbeidsvoorwaardenbeleid wordt de aantrekkelijkheid van de overheid als werkgever bevorderd. De activiteiten die een veilige taakuitoefening garanderen moeten ook in dat perspectief worden gezien. Daarnaast wordt met participatiebevorderende maatregelen beoogd het potentieel aan werknemers te vergroten. De mate waarin burgers de overheid vertrouwen wordt onder andere bevorderd als overheidsorganisaties zich integer gedragen, divers zijn samengesteld en in hun functioneren nadrukkelijk aandacht besteden aan transparantie. Op al deze, ook arbeidsgerelateerde, aspecten wordt beleid ontwikkeld en geïmplementeerd.

Verantwoordelijkheid

De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is verantwoordelijk voor:

het tegengaan van agressie en geweld tegen werknemers met een publieke taak om ervoor te zorgen dat deze taak onafhankelijk en op een integere wijze kan worden uitgevoerd;

sectoren Rijk en Politie, als werkgever;

het vergroten van de diversiteit in het personeelsbestand van de overheid;

de beschikbaarheid van voldoende gekwalificeerd personeel tegen verantwoorde loonkosten;

het bevorderen van integriteit en transparantie binnen de overheid;

het scheppen van randvoorwaarden voor het functioneren van politieke ambtsdragers;

de normering en maximering met betrekking tot de topinkomens in de publieke en de semi-publieke sector.

De beleidsartikelen

Budgettaire gevolgen van beleid

Tabel 35 Arbeidszaken overheid

(x € 1 000)

2010

2011

2012

2013

2014

2015

Verplichtingen

Uitgaven

35.25 Apparaat

Programma-uitgaven

Waarvan juridisch verplicht

35.1 Overheid als werkgever Waarvan juridisch verplicht

35.2 Politieke ambtsdragers Waarvan juridisch verplicht

35.3 Uitkeringsregelingen voormalige gebiedsdelen Waarvan juridisch verplicht

Ontvangsten

59 240

820

56 462

820

52 954

52 872

820

820

52 868

820

52 868

820

Externe factoren

Meetbare gegevens

Motivering

De loonontwikkeling in de markt.

De economische situatie.

De demografische ontwikkeling.

Het opleidingsniveau van werkzoekenden.

Deze factoren beïnvloeden het arbeidsaanbod bij de overheid en het politieke ambt en daarmee de mate waarin voldoende en gekwalificeerd personeel kan worden aangenomen en behouden.

Op het niveau van de operationele doelstellingen worden meerdere meetbare gegevens geformuleerd, die goed weergeven wat de uitkomsten van de inspanningen van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijkrelaties zijn.

35 Operationele doelstelling 1

Mede zorgen voor een voldoende aanbod van goed geschoold overheidspersoneel en voor een betrouwbare, herkenbare overheid door het bevorderen van integriteit, diversiteit, transparantie en kostenbewustzijn van overheidsorganisaties.

Voor een adequate personeelsvoorziening is het noodzakelijk dat de overheid een aantrekkelijke werkgever is en blijft. Daarbij richt de aandacht zich op goede primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden, op het bevorderen van een veilige publieke taakuitoefening en op het geven van voldoende ruimte aan de professionals bij de overheid. Verder richt de aandacht zich op het vergroten van het arbeidsaanbod door het stimuleren van de arbeidsparticipatie en op het verminderen van de vraag naar arbeid door het verhogen van de arbeidsproductiviteit te stimuleren.

De herkenbaarheid en betrouwbaarheid van overheidspersoneel en politieke ambtsdragers dragen bij aan de legitimiteit van de overheid. Om de herkenbaarheid van de overheid te vergroten wordt gewerkt aan het realiseren van een divers samengesteld personeelsbestand. De aandacht richt zich daarbij op het bevorderen van de instroom, het behoud en de

De beleidsartikelen

doorstroom van vrouwen en allochtonen en het beperken van de voortijdige uitstroom van oudere werknemers.

De betrouwbaarheid van de overheid wordt verbeterd door aandacht te besteden aan het bevorderen van integriteit en transparantie, het normeren van de topinkomens in de (semi-) publieke sector, het afleggen van rekenschap aan de politiek en de burgers en het kostenbewust en verantwoord omgaan met publieke middelen.

Instrumenten                                            Voldoende aanbod van voldoende gekwalificeerd personeel

Het toedelen van de arbeidsvoorwaardenruimte aan de sectoren. Het maken van bestuurlijke afspraken met de Zelfstandige Publieke Werkgevers (ZPW).

Het in overleg met de betreffende sectoren bijdragen aan mogelijke oplossingen voor gesignaleerde specifieke arbeidsmarktknelpunten. Het via het houden van rondetafelgesprekken vorm geven aan het arbeidsmarktbeleid voor de langere termijn.

Het voeren van overleg met de sectoren over het aantrekkelijk houden van het arbeidsvoorwaardenpakket.

Het in stand houden van een adequaat overlegstelsel door het subsidiëren van de Stichting Verdeling Overheidsbijdragen, het Verbond Werkgevers Overheid en de Stichting Centrum voor Arbeidsverhoudingen Overheidspersoneel.

Een divers samengesteld personeelsbestand

Het aanjagen van diversiteit binnen de overheidssectoren. Het monitoren van de resultaten van de door de sectoren gemaakte bestuurlijke afspraken op het terrein van diversiteit. Het via de Trendnota 2011 inzichtelijk maken van de sectorale kwalitatieve en kwantitatieve ontwikkelingen op het terrein van de diversiteit in 2010.

Het behouden, benutten en verspreiden van de opgebouwde expertise door goede borging binnen de overheidssectoren. Het doorontwikkelen van de diversiteitindex. Het ondersteunen en gezamenlijk uitvoeren van de plannen van de AenO-fondsen gemeenten, provincies en waterschappen, de Vereniging van Gemeentesecretarissen en de mbo- en hbo-sectoren om diversiteit binnen deze sectoren en beroepsgroep te bevorderen. Het uitvoeren van de aanvullende maatregelen culturele diversiteit (Kamerstukken II, 2008-2009, 31 701, nr. 20).

Het diversiteitbeleid van het Rijk treft u aan bij artikel 37. Voor politie betreft dit artikel 23.

Integriteit

Het bevorderen van het gebruik van integriteitprotocollen en integri-teitscans, door het aanbieden van voorbeeldmodellen en best practises.

Voortzetting van de realisatie van een landelijk klokkenluidersinstituut en een klokkenluidersregeling; de voorbereiding hiervoor is in 2009 gestart.

Het onderhouden van het meldpunt integriteitsschendingen. Het onderhouden van de uniforme registratie van integriteitsschendingen.

Transparantie/afleggen rekenschap

Het bevorderen van het gebruik van benchmarks.

De beleidsartikelen

De jaarlijkse rapportage aan de Tweede Kamer op basis van de Wet Openbaarheid Publieke Topinkomens over de hoogte van de publiek gefinancierde topinkomens.

Het bevorderen van het gebruik van codes door voorbeelden beschikbaar te stellen.

Het verspreiden van informatie over topinkomens, integriteit en benchmarks via diverse websites.

Bevordering van arbeidsparticipatie en arbeidsproductiviteit mede in

relatie tot kostenbeheersing/-beperking

Het voeren van bestuurlijk overleg met de sectorwerkgevers om hen te stimuleren voortijdige arbeidsuitval tegen te gaan, door het terugdringen van vervroegde uittreding en door het terugdringen van arbeidsongeschiktheid door leeftijdsbewust personeelsbeleid en het doelmatig gebruik maken van re-integratiemaatregelen. Het stimuleren van overheidswerkgevers tot het terugdringen van het ziekteverzuim.

Het bevorderen van de afstemming tussen de sectoren over een verantwoorde loonontwikkeling en op het terrein van de pensioenen, onder andere door het subsidiëren van het Verbond Sectorwerkgevers overheid.

Het bieden van instrumenten aan de overheidswerkgevers (zoals benchmarking en best practises), om de arbeidsproductiviteit te kunnen vergroten, bijvoorbeeld via «slimmer werken». Het bevorderen van prestatievergelijking, bijvoorbeeld op het terrein van overhead.

Het verminderen van overbodig toezicht door concrete voorstellen ten aanzien van de af te leggen verantwoording.

Tegengaan en bestrijden agressie en geweld tegen de publieke taak In 2010 is in een voor- en najaarcampagne van postbus 51 aandacht besteed aan wat burgers zelf kunnen doen aan een veilige leefomgeving. Voor 2011 is wederom voorzien in een postbus 51-campagne.

Aanpakken van daders van geweld tegen de publieke taak

De aanpak van daders start bij de werknemers in de organisatie en gaat vervolgens over in een aanpak door de werkgever. Sluitstuk hierop zijn de inspanningen van politie en Openbaar Ministerie. Deze keten is in het programma Veilige Publieke Taak gepresenteerd. De aanpak in 2011 kent:

• - 

  voortzetting, evaluatie en afronding van de intensivering bij een kopgroep van vijf werkgevers en vijf ketenintensiveringsregio’s;

• - 

  evaluatie van de eenduidige landelijke afspraken voor opsporing en vervolging door politie en Openbaar Ministerie. De essentiële afspraken hierover worden in 2011 verder uitgevoerd;

• - 

  onderdeel van deze landelijke afspraken voor het Openbaar Ministerie zijn de zogenaamde Polaris-richtlijn. De uitvoering en invoering van de gemaakte afspraken op basis van de evaluatie van deze richtlijn worden gemonitord;

• - 

  op basis van de evaluatie van de pilot camera’s bij politie en ambulances kunnen eventuele knelpunten of andere noodzakelijke aanpassingen in 2011 doorlopen;

• - 

  het beleid inzake het daadwerkelijk verhalen van schade op de dader door de werkgevers wordt in 2011 gestimuleerd en gemonitord;

• - 

  in 2011 wordt het Kennis- en expertisecentrum dat werkgevers adviseert en ondersteunt ten aanzien van schadeverhaal op de

De beleidsartikelen

dader verder uitgebouwd. Het ligt in de planning om de jaarlijkse VPT-beurs vanuit dit centrum te laten organiseren.

Faciliteren en ondersteunen van werkgevers inzake geweld tegen de

publieke taak

In navolging van 2007 en 2009 vindt in 2011 de 2-meting plaats om zicht te krijgen op de mate waarin werkgevers met een publieke taak uitvoering hebben gegeven aan een effectieve aanpak van agressie en geweld, waaronder de acht maatregelen zoals aanbevolen door het

Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Op basis van deze resultaten hiervan zal de minister worden geadviseerd over de aanpak naar de toekomst toe.

Begin 2010 is begonnen met de uitvoeringen van de 16 maatregelen van de Taskforce Veilig Openbaar Vervoer. Deze uitvoering zal in 2011

doorlopen en waar mogelijk worden gemonitord.

De aanpak van agressie en geweld heeft de afgelopen periode laten zien dat er een groeiende behoefte is bij werkgevers aan financiële en fysieke ondersteuning. In 2011 zullen de lopende projecten uit de stimuleringsgelden worden afgerond.

In 2011 vindt de eindevaluatie van de Vertrouwenslijn voor politieke ambtdragers plaats. Op basis van deze evaluatie wordt besloten tot afbouw of voortzetting.

In 2011 vindt er een transitie plaats van het programma Veilige

Publieke Taak naar het borgen van de aanpak en het monitoren ervan in de staande organisatie van werkgevers en ministeries.

Meetbare gegevens

Tabel 35.2 Indicatoren

Waarde 2006

Waarde 2007

Waarde 2008

Waarde 2009

Streefwaarde 2010

Streefwaarde 2011

• 1. 

  Agressie en geweld tegen werknemers met publieke taak

• 2. 

  50% van de nieuwe instroom bij de overheid is vrouw ¹

• 3. 

  30% van de nieuwe instroom in topfuncties bij de overheid is vrouw¹

• 4. 

  50% meer niet-westerse allochtonen bij de overheid t.o.v. 2007

• 5. 

  2%-punt minder uitstroom van 50-plussers bij de overheid t.o.v. 2006 ²

• 6. 

  Het percentage organisaties in de openbare sector dat cf. de WOPT melding maakt over topinkomens

50

90

97

94

94

95

¹  De cijfers instroom van vrouwen en instroom van vrouwen in topfuncties kunnen niet met elkaar worden vergeleken. Bij de instroom van vrouwen gaat het om instroom van buiten de sector, terwijl het bij de instroom in topfuncties ook gaat om de instroom vanuit andere functielagen.

²  Voor 2006 en 2007 is sprake van een neerwaartse vertekening, doordat in 2004 en 2005 extra vroegtijdige uitstroom heeft plaatsgevonden door de taakstellingen van het vorige kabinet en vooruitlopend op de versobering van de pensioenregeling per 1 januari 2006. Dit effect loopt in een reeks van jaren langzaam weg.

Bron: Programma Veilige Publieke Taak (TK 2007–2008, 28 684, nr. 117) nr.1. Bron: trendnota arbeidszaken overheid 2010 (ABP, GBA en UWV) nr. 2–4. Bron: jaarlijkse rapportage topinkomens aan de Tweede Kamer nr. 5.

De beleidsartikelen

Tabel 35.3 Kengetallen

Waarde 2006

Waarde          Waarde          Waarde

2007               2008               2009

• 1. 

  Aantal onvervulde vacatures in de sectoren Rijk, Provincies, Gemeenten, Rechterlijke Macht, Waterschappen, Onderwijs, Politie en Defensie.

• 2. 

  Bevorderen van aantrekkelijk werkgeverschap: Aandeel werknemers, dat tevreden is met de primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden

• 3. 

  Driejarig gemiddelde afwijking in loonontwikkeling overheid t.o.v. de markt

12 500

0,4%

14 300             18 400

58% 0,4%

0,9%

19 200

0,3%

Bron 1: CBS

Bron 2: Tweejaarlijks Personeelsontwikkeling en mobiliteitsonderzoek 2008

Bron 3: CPB

35 Operationele doelstelling 2

Motivering

Instrumenten

Het scheppen van voorwaarden voor een brede toegang tot politieke en bestuurlijke functies en voor het verbeteren van de kwaliteit van de functie-vervulling van politieke ambtsdragers.

Het realiseren van een zo breed mogelijke toegang tot de bestuursorganen draagt bij aan de herkenbaarheid en daarmee aan de legitimiteit van de overheid en aan het goed functioneren van het politieke en bestuurlijke systeem.

Voor een slagvaardig openbaar bestuur is de kwaliteit van de functievervulling door politieke ambtsdragers een belangrijke factor. In deze functies is sprake van een achterblijvend aandeel van vrouwen en allochtonen. Bevordering van diversiteit is dan ook vooral gericht op burgemeesters en commissarissen van de Koningin.

Rechtspositie en voorstellen Dijkstal

Onderzoek naar de inrichting van een pensioenfonds voor politieke ambtsdragers en aansluiting bij het ABP.

Invoeren van een transparante en goed te handhaven normeringssys- tematiek voor de inkomens van bestuurders in de publieke, maar ook in de semi-publieke sector, met een maximum dat is afgeleid van de

Dijkstaladviezen.

Moderniseren en harmoniseren van de rechtspositieregelingen voor de verschillende groepen politieke ambtsdragers in het verlengde van de Dijkstalvoorstellen.

Integriteit

Uitvoering plan van aanpak bestuurlijke integriteit: congres 2011.

Diversiteit

Er is in de afgelopen vier jaar in het bijzonder aandacht besteed aan de deelname van vrouwen en biculturele kandidaten aan het burgemeesterschap. Op basis van de resultaten en ervaringen die hierbij zijn opgedaan wordt in 2011 voortgeborduurd. Element daarvan is de ontwikkeling van een oriëntatieprogramma waarmee potentials zich kunnen voorbereiden op een eventuele sollicitatie naar een burgemeestersfunctie. Het programma zal in 2011 in uitvoering worden genomen.

Personele zorg

De jaarlijkse bijdrage aan het Professionaliseringsfonds voor burgemeesters wordt gecontinueerd. Dit fonds is gericht op professionalisering van burgemeesters, maar ook op mogelijkheden van mobiliteit.

Meetbare gegevens

De beleidsartikelen

Het ondersteunen van raadsgriffiers die betrokken zijn bij het benoemingsproces.

Het stimuleren van functioneringsgesprekken in de jaren na de benoeming, gericht op goede samenwerking en op het voorkomen van bestuurlijk crisissituaties waarbij burgemeesters zijn betrokken. In relatie tot de sollicitatieplicht die in de Appa wordt opgenomen, worden de mogelijkheden tot ondersteuning bij re-integratie uitgewerkt voor de burgemeester en alle politieke ambtsdragers die het ambt op enig moment moeten verlaten.

Verbreden van de ervaringen met personele zorg naar andere groepen politieke ambtsdragers binnen de context van die functies.

Bron: Database BZK en VNG. Gepubliceerd op de website en o.a. in de Emancipatiemonitor 2008 (CBS en SCP).

35 Operationele doelstelling 3

Uitvoeren van pensioenregelingen van Nederlandse ambtenaren uit de (voormalige) overzeese gebiedsdelen en hun nagelaten betrekkingen.

Motivering

Instrumenten

De verantwoordelijkheid voor de pensioenen van Nederlandse ambtenaren uit de (voormalige) overzeese gebiedsdelen en hun nagelaten betrekkingen liggen van oudsher bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Het gaat hierbij om de verantwoordelijkheid voor het onderhoud en het beheer van de regelingen, de financiering en de controle op de uitvoering ervan. Het uitkeren van de pensioenen zelf is uitbesteed aan de Stichting Administratie Indonesische Pensioenen (SAIP).

Inhoudelijke en beleidsmatige ondersteuning aan de SAIP.

Het beschikbaar stellen van voldoende financiële middelen voor het kunnen uitvoeren van de betreffende uitkeringsregelingen.

Meetbare gegevens

Voor deze operationele doelstelling zijn geen meetbare gegevens beschikbaar. Het betreft hier alleen de uitvoering van een regeling op basis waarvan bepaalde groepen mensen aanspraak kunnen maken op een geldsom.

Tabel 35.5

De beleidsartikelen

35.1 Overzicht onderzoek naar de doelmatigheid en de doeltreffendheid van beleid

Onderzoek onderwerp                                                                                         AD of OD A. Start                 Vindplaats

B Afgerond

Beleidsdoorlichting Mede zorgen voor een voldoende aanbod van goed geschoold                OD 35.1         A: 2011

overheidspersoneel en voor een betrouwbare, herkenbare overheid door het bevorderen van integriteit, diversiteit, transparantie en                                      B: 2011

kostenbewustzijn van overheidsorganisaties.

Beleidsdoorlichting Het scheppen van voorwaarden voor een brede toegang tot                     OD 35.2         A: 2013

politieke en bestuurlijke functies en voor het verbeteren van de kwaliteit van de functievervulling van politieke ambtsdragers.

B: 2013

Toelichting

In 2011 wordt voor een deel van de activiteiten onder de operationele doelstelling 35.1 bezien in hoeverre er voor de komende jaren nieuwe activiteiten nodig zijn. Dit is een goed moment terug te blikken op de activiteiten van de afgelopen jaren en om op basis van dat overzicht van resultaten en nog te behalen punten keuze te maken voor de toekomst. Onder de operationele doelstelling 35.3 valt het uitvoeren van een pensioenregeling van Nederlandse ambtenaren uit de (voormalige) overzeese gebiedsdelen en hun nagelaten betrekkingen. Een beleidsdoor-lichting op deze doelstelling heeft dan ook weinig zin.

De beleidsartikelen

Kwaliteit Rijksdienst

Artikel 37. Kwaliteit Rijksdienst

37 Algemene doelstelling

Een goed presterende rijksoverheid op het gebied van management development en bedrijfsvoering.

Omschrijving van de samenhang in Voor een optimale beleidsvoorbereiding en -uitvoering moet de interne het beleid                                                 beheersing en sturing van de bedrijfsprocessen en het management development in rijksbreed verband op orde zijn. Beide moeten naast dienstbaar aan het beleid, ook effectief en doelmatig zijn. Daarvoor zijn heldere kaders nodig. Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties bepaalt in samenwerking met de andere ministeries deze kaders en brengt daarin meer samenhang, met als doel een beter bestuurbare en meer efficiënte bedrijfsvoering binnen de rijksdienst en een strategische inzet en ontwikkeling van talent. Voor de rijksbrede bedrijfsvoering zijn vier hoofdprioriteiten vastgesteld: betere bestuurbaarheid van de bedrijfsvoering, uitbouw van shared service centra, vormgeving van de rijkswerkplek en een toekomstvast organisatie- en personeelsbeleid. Voor het rijksbrede management development en de kwaliteit van de Algemene Bestuursdienst (ABD) zijn kennis, flexibilisering, diversiteit en goed gestructureerde leerlijnen de prioriteiten. Ook wordt het management development voor de ministeries en de politietop op elkaar aangesloten.

Verantwoordelijkheid

De ministers zijn zelf verantwoordelijk voor de bedrijfsvoering op hun ministerie. De Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is echter verantwoordelijk voor het rijksbrede beleid en de rijksbrede kaders op terreinen als management development en personeel, Informatie- en Communicatietechnologie (ICT), organisatie, huisvesting, inkoop, facilitaire dienstverlening en beveiliging. Tevens is de minister verantwoordelijk voor de primaire arbeidsvoorwaarden van het Rijk en de uitvoering van het werkgeverschap van de topmanagementgroep (TMG).

Budgettaire gevolgen van beleid

Tabel 37 Kwaliteit Rijksdienst

De beleidsartikelen

(x € 1 000)

2010

2011

2012

2013

2014

2015

Verplichtingen

Uitgaven

37.25 Apparaat

Programma-uitgaven

Waarvan juridisch verplicht Waarvan bestuurlijk gebonden

37.1 Management Rijksdienst (ABD) Waarvan juridisch verplicht Waarvan bestuurlijk gebonden

37.2 Functionerende bedrijfsvoering Waarvan juridisch verplicht

37.3 Informatisering Rijksdienst Waarvan juridisch verplicht * Bijdrage baten-lastendienst CAS

37.4 Facilitaire zaken Rijksdienst Waarvan juridisch verplicht

37.5 Uitvoering garantieregeling

Ontvangsten

132 474

98 724

62 804

61 317

61 067

61 080

Externe factoren

Meetbare gegevens

Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties werkt voor de uitvoering van het beleid op het terrein van de bedrijfsvoering nauw samen met alle ministeries en is voor het resultaat afhankelijk van het draagvlak bij die ministeries.

De kwaliteit van de rijksdienst betreft in sterke mate het interne functioneren. Onder de operationele doelstellingen wordt het brede begrip kwaliteit nader uitgewerkt. Daar zijn diverse gegevens opgenomen over concrete prestaties op dit terrein.

De uitvoering van de Garantieregelingen

In 1974 is door de toenmalige Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties de mogelijkheid geschapen om een hypotheekgarantie te verlenen. Voor het burgerlijke rijkspersoneel is deze met ingang van 8 december 1990 ingetrokken, zodat deze regeling in principe geen uitvoeringskosten meer met zich meebrengt. Wel is er sprake van een theoretisch risico op de al toegekende garanties. Daarom wordt de voortgang van de aflossingen van de hypotheken en het uitstaan nog gevolgd. Aangenomen wordt dat indien niet aan een aflossingsverplichting wordt voldaan, de opbrengst van gedwongen verkoop voldoende is om de resterende schuld te voldoen. Daarom wordt € 0,343 mln. als totaal theoretisch risico beschouwd per 1-1-2011.

De beleidsartikelen

37 Operationele doelstelling 1

Het bevorderen van de kwaliteit van het management van het Rijk en de politietop.

Motivering

Leidinggevenden zijn maatgevend voor de prestaties van organisaties en gaan voorop in veranderopgaven: met een grote invloed op cultuur en werkwijzen, met de dagelijkse aansturing van alle organisatieonderdelen, bij het investeren in talent en bij het bevorderen van grensoverschrijdende en toekomstgerichte samenwerking. Daarom besteedt het Rijk zorgvuldig aandacht aan de samenstelling van managementteams en aan de optimale inzet en ontwikkeling van managers in de rijksdienst en in de politietop.

Instrumenten

Werving, selectie en ontwikkeling

Advies en begeleiding bij samenstelling en ontwikkeling van managementteams en werving, selectie en ontwikkeling van ABD-managers. De gemeenschappelijke basis hiervoor is de ABD-schouw 2011: een inventarisatie van vraag naar en aanbod van managers op ABD-niveau rijksbreed, in het licht van organisatiedoelen en contextontwikkelingen. Werving, selectie en loopbaanbegeleiding in de politietop (kroonbenoemingen, vanaf schaal 15). Implementatie van het in 2010 herijkte Management Development-beleid met betrekking tot de toelatingsprocedure en de procedure kroonbenoemingen. Bevorderen van de aansluiting tussen politietop en de Algemene Bestuursdienst. Coördineren en bevorderen van de plaatsing van Nederlanders op (top-)posities in Europese instellingen. Samen met de Minister van Buitenlandse Zaken zal de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties in 2011 de uitvoering van het Europees personeelsbeleid coördineren en bewaken.

Werkgeversrol

Uitvoering van de rol van werkgever voor de topmanagementgroep

(TMG), daar waar het gaat om benoeming, arbeidsvoorwaarden en ontslag.

Het systematisch investeren in de cognitieve en strategische kwaliteit van de ambtelijke top (in de filosofie van «een leven lang leren»). In

2010 en 2011 wordt de mogelijke oprichting van een Academie voor

Hoger Publiek Management bezien.

Diversiteit

Uitvoering van het diversiteitbeleid wat betreft het aandeel vrouwen en mensen met een biculturele achtergrond als leidinggevenden, door samenwerking met gespecialiseerde searchbureaus, nauwkeurige departementale talentschouwen, diversiteit in het ABD-Kandidatenprogramma en een goede kennisuitwisseling tussen departementen.

Uitvoering van het Programma Leiderschap Externe Instroom (PLEX): dit programma helpt leidinggevenden van buiten het Rijk snel de politiek-bestuurlijke omgeving eigen te maken om daarin succesvol te functioneren. Tegelijkertijd besteedt PLEX aandacht aan het vernieuwende potentieel dat nieuwe leidinggevenden met hun netwerk de organisatie binnenbrengen.

Uitvoering van het programma Verzilvering, zodat het Rijk de kwaliteiten van ABD-managers met veel ervaring op flexibele wijze tot op hogere leeftijd kan benutten.

De beleidsartikelen

Uitwerking van de thema’s diversiteit en inclusiviteit in programma’s voor leiderschapsontwikkeling.

Talentontwikkeling

Coördinatie programma managementleerlijnen: verbinden van departementale management development programma’s, verbeteren management development kennisinfrastructuur en organiseren van de talentinfrastructuur voor de schalen 10 t/m 15.

Bevordering politiek-ambtelijk samenspel

Bevordering van politiek-ambtelijk samenspel door het organiseren van bijeenkomsten en het vervaardigen van publicaties.

Meetbare gegevens

Bron: BZK / Algemene bestuursdienst

Toelichting

Het betreft het aandeel vrouwen in de ABD. Met dit prestatiegegeven wordt aandacht gegeven aan het streven om het aantal vrouwen in de ABD te vergroten.

Bron: BZK / ABD

Toelichting

Het betreft de verhouding van het aantal benoemingen vanuit de ABD (doorstroom), van onder de ABD (instroom van onderen) en instroom in de ABD van buiten de rijksoverheid.

37 Operationele doelstelling 2

Het bevorderen van de kwaliteit van de organisatie en het personeel van het Rijk.

Motivering

Een goede organisatie en bekwaam personeel zijn wezenlijke onderdelen van een adequate bedrijfsvoering. Organisatie en personeelsbeleid scheppen voorwaarden voor een eigentijdse rijksdienst, waar het prettig werken is.

Instrumenten

De volgende instrumenten worden ingezet om de operationele doelstelling te bereiken.

Uitbouw van de shared service centra

In 2011 zijn 12 ministeries aangesloten op P-Direkt.

In 2011 worden 8 expertisecentra binnen de Werkmaatschappij op het personeelsterrein gebundeld tot één bedrijfseenheid.

De beleidsartikelen

Toekomstvast organisatie- en personeelsbeleid

Vanuit het programma Flexibilisering en Administratieve Lastenverlichting Personeel Rijk is gewerkt aan het verminderen van de administratieve lasten bij de overgang en de tijdelijke plaatsing van personeel van het ene naar het andere ministerie. Met P-Direkt wordt ook gewerkt aan een systeemaanpassing om de andere administratieve lasten bij interdepartementale overplaatsing te verminderen. De systeemaanpassing en de bijbehorende werkinstructies voor de rijkswerkgevers zijn in de loop van 2011 gereed. Ter ondersteuning van een kwalitatief hoogwaardige rijksdienst is het Programma «Naar één functiegebouw Rijk» geïnitieerd. Dat houdt in het terugbrengen van 30 000 functiebeschrijvingen naar ongeveer 60 resultaat- en ontwikkelgerichte profielen. Met het functiegebouw Rijk worden rijksbrede organisatiedoelen zoals sturen op resultaten, mobiliteit, flexibilisering, loopbaan-en ontwikkelmogelijkheden gefaciliteerd en doorvertaald naar het individuele niveau van de leidinggevende en de medewerker.

Het vergroten, behouden en benutten van de diversiteit van het personeel bij het Rijk blijven belangrijk. Diversiteit draagt bij aan de kwaliteit van de rijksoverheid. Het gaat er daarbij niet alleen om te zorgen voor het op peil blijven van de instroom, maar vooral om de zorg voor het behoud en de doorstroom van de betrokken medewerkers. Instroom bevorderen heeft immers minder zin, wanneer het merendeel van de nieuwe medewerkers na verloop van tijd vertrekt. Dit vraagt om een nieuwe aanpak, die samen met de ministeries zal worden ontwikkeld. Bijeenkomsten van het interdepartementale netwerk diversiteit en andere rijksbrede initiatieven zullen daaraan in 2011 een bijdrage leveren.

In 2011 wordt gestart met een pilot van verambtelijking externe inhuur op het gebied van ICT- en interim management. Doel is om de externe inhuur op deze twee gebieden terug te brengen.

Op de rijksbrede agenda staat de ontwikkeling van een methodiek voor strategische personeelsinformatie. Daarmee ontstaat een beterinzicht in depersoneelstekorten en overschotten bij het Rijk, zodat de personele capaciteit flexibeler kan worden ingezet.

Meetbare gegevens                                 In 2011 wordt, zoals in voorgaande jaren, aandacht gegeven aan de instroom, het behoud van en de doorstroom van vrouwen en personen met een biculturele achtergrond. Dit diversiteitbeleid levert een bijdrage aan een rijksdienst die een afspiegeling van de samenleving is en die van alle daar aanwezige talenten gebruik maakt.

De beleidsartikelen

Tabel 37.3 Indicatoren

Waarde 2006

Waarde 2007

Waarde 2008

Waarde 2009

Streefwaarde 2010

Streefwaarde 2011

Streefwaarde 2012

• 1. 

  Aandeel allochtonen. Doel: toename met 50% in 2011 (11,8%) t.o.v. 2007 (7,9%)

• 2. 

  % medewerkers, dat een functioneringsgesprek heeft gehad

• 3. 

  Werkgevers-tevredenheids-onderzoek – % medewerkers, dat tevreden is met hun baan

• 4. 

  Werkgevers-Tevredenheids-onderzoek – % medewerkers, dat tevreden is met hun werkgever

• 5. 

  Van de nieuwe instroom is 50% vrouw

• 6. 

  Van de nieuwe instroom in topfuncties is 30% vrouw

10,8% 77%

11,8% 80%

73,9%      Geen meting

57,2%      Geen meting

50%                      50%

30%                      30%

11,8% 80%

75%

58% 50% 30%

Bron 1 en 2: Sociaal Jaarverslag

Bron 3 en 4: Personeels- en mobiliteitonderzoek

Bron 5 en 6: Emancipatiebeleid (Kamerstukken II, 2008–2009, 30 420, nr. 137)

Bron: Sociaal Jaarverslag

Motivering

Instrumenten

37 Operationele doelstelling 3

Het bevorderen van de kwaliteit van de Informatievoorziening- en Communicatietechnologie (ICT) binnen de rijksoverheid.

Dit doel kan uitsluitend bereikt worden met een flexibele en duurzame inzet van Informatievoorziening- en Communicatietechnologie (ICT). Door de kracht van ICT kan het Rijk zijn taken richting burger en bedrijfsleven sneller, beter en transparanter vormgeven.

De volgende instrumenten worden ingezet om de operationele doelstelling te bereiken.

Betere bestuurbaarheid van de bedrijfsvoering

Eind 2010 wordt de evaluatie van het CIO-stelsel naar de Tweede

Kamer gestuurd. Op basis van deze evaluatie kan in 2011 de verdere professionalisering worden vormgegeven.

De rapportage grote ICT projecten aan de Tweede Kamer zal in 2011

onder meer worden uitgebreid met projecten die onder de thans gehanteerde grens van € 20 mln. vallen, maar volgens de ministeries een hoog risicoprofiel hebben. Daarmee wordt bijgedragen aan grotere transparantie en betere bestuurbaarheid.

Het in 2010 opgerichte Bureau Gateway - Gateway is een methodiek voor beoordeling (reviews) van projecten in de publieke sector - zal worden ondergebracht bij de Werkmaatschappij. De huidige licentie

Meetbare gegevens

Tabel 37.5 Indicatoren

De beleidsartikelen

voor het doen van reviews wordt omgezet in een licentie van drie jaar. De huidige licentie loopt tot en met januari 2011. In 2011 zal de, in 2009 en 2010 in gang gezette kwaliteitsverbetering van de I-functie, leiden tot een betere inzet van kennis en expertise.

Uitbouw van de Shared service centra

Het voornemen is om in 2011 rijksbreed één archiefbewerkingsorgani-satie (Doc-Direkt) op te richten in de vorm van een baten-lastendienst. Hiervoor worden in 2010 de nodige voorbereidingen getroffen. In de meetbare gegevens zijn de laatste cijfers weergegeven. In een perodieke rapportage zullen deze cijfers aan de Tweede Kamer worden verstrekt.

In 2009 is de bestuurlijke intentie uitgesproken, om per 1 januari 2011 het eigenaarschap van de ICT-directie van de Shared Service Organisatie van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat onder te brengen bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Deze organisatie zal dan worden omgevormd tot baten- lastendienst.

Realisatie van de rijkswerkplek

Doorontwikkeling naar volgende versies van de Digitale Werkomgeving Rijksdienst. Het sturen op het verder in beheer nemen daarvan (als onderdeel van de rijkswerkplek). Verdere ontwikkeling van kaders voor de digitale werkplek en voor de organisatie en het gebruik van informatie van de rijksoverheid.

Het ondersteunen van de departementen in hun digitaliseringsproces en bij de invoering van de kaders en standaarden voor een optimale informatiehuishouding.

Waarde Streefwaarde Streefwaarde Streefwaarde 2009                      2010                      2011                      2012

• 1. 

  Aantal Gateway-reviews                                                                                                   12

• 2. 

  Aantal DWR desktops (cumulatief)                                                                                   0

• 3. 

  Aantal strekkende kilometers wegwerken archief ná 1975 (cumulatief)

25 7 500

21,4

25 11 000

51,4

35 15 000

81,4

¹ De streefwaardes bij «Aantal strekkende kilometers wegwerken archief ná 1975 «zijn door nieuwe inzichten ten opzichte van de begroting 2010 aangepast.

Bron 1: Informatie- en communicatietechnologie Kamerstukken II, 2007–2008, 26 643, nr. 128)

Bron 2: Ministeries leveren informatie aan bij BZK

Bron 3: Modernisering informatiehuishouding Rijk (Kamerstukken II, 2008–2009, 29 362, nr. 179)

37 Operationele doelstelling 4

Het bevorderen van de kwaliteit van facilitaire dienstverlening, huisvesting en inkoop binnen de rijksoverheid.

Motivering

Facilitaire dienstverlening, huisvesting en inkoop vormen een belangrijk onderdeel van de bedrijfsvoering van de rijksoverheid. Het streven is om deze onderdelen zo doelmatig en doeltreffend mogelijk te laten functioneren.

Instrumenten

De volgende instrumenten worden ingezet om de operationele doelstelling te bereiken.

3

De beleidsartikelen

Betere bestuurbaarheid van de bedrijfsvoering

Binnen het bedrijfsvoeringverslag van de rijksoverheid zal in mei 2011 gerapporteerd worden over de realisatie van de bijdrage van de ministeries aan het behalen van de kabinetsdoelen op duurzame bedrijfsvoering.

Uitbouw van de shared service centra

De samenwerkingsverbanden die in de afgelopen jaren binnen de rijksoverheid zijn ontstaan op facilitair gebied, worden uitgebouwd en versterkt.

Categoriemanagement als inrichtingsprincipe voor het gezamenlijk inkopen wordt verder uitgewerkt. Categoriemanagement is een werkwijze op inkoopgebied die leidt tot rijksbrede strategieën voor de verwerving van diensten en goederen en tot meer aandacht voor de gehele levenscyclus van het product of de dienst: van behoefteformulering aan het begin tot contractbeheer en evaluatie aan het einde. Kortom, door slim samenwerken efficiency, duurzaamheid en kostenbesparing realiseren. In 2011 zijn 14 categorieën operationeel. Dit betreft de categorieën Post, Vervoer, Energie, Kantoorinrichting, Kantoorartikelen, Drukwerk, Papier, Dienstvoertuigen, Schoonmaak, Catering, ERP-systemen, Telecommunicatie, Vakliteratuur & Abonnementen en Communicatie.

Meetbare gegevens

Realisatie van de rijkswerkplek

De rijksbrede huisvestingsstrategie, met concentraties op strategische locaties zodat beter ingespeeld kan worden op de groei en krimp van de te huisvesten departementen en diensten, wordt uitgevoerd. De programmatische aanpak van de invoering van de rijkswerkplek wordt voortgezet. De rijkswerkplek is een gestandaardiseerde en geüniformeerde plaats- en tijdsonafhankelijke werkplek, bedoeld om een flexibel primair proces te faciliteren.

De Rijkspas zal in 2011 over alle kerndepartementen zijn uitgerold en in gebruik genomen voor departementale toegang. De interdepartementale toegang wordt dit jaar verder geïmplementeerd, evenals de mogelijkheid om plaats en tijd onafhankelijk te werken. (smart card logon). Hierbij ondersteunt de rijkspas de rijkswerkplek.

Bron 1: Monitor duurzaam inkopen Bron 2: Milieubarometer

Toelichting

Het programma duurzame bedrijfsvoering faciliteert ministeries om de 100% duurzaam inkopen te realiseren vanaf 2010 en om jaarlijks 2% energiebesparing te realiseren, met als einddoel 25% reductie in 2020.

De beleidsartikelen

37.1 Overzicht onderzoek naar de doelmatigheid en de doeltreffendheid van beleid

Tabel 37.7

Onderzoek onderwerp

AD of OD A. Start

Vindplaats

Beleidsdoorlichting

Beleidsdoorlichting

Beleidsdoorlichting

Beleidsdoorlichting

Beleidsdoorlichting

Overig evaluatieonderzoek

Het bevorderen van de kwaliteit van het management van het Rijk.

Het bevorderen van het inkoopmanagement, de facilitaire dienstverlening en het huisvestingsbeleid binnen het Rijk.

Het bevorderen van de kwaliteit van de organisatie en het personeel van het Rijk.

Het bevorderen van de kwaliteit van de ICT en informatievoorziening binnen de Rijksoverheid. Het bevorderen van de kwaliteit van het management van het Rijk. Rijkshuisvestingsstelsel

OD 37.1

B Afgerond

A: 2008 B: 2009

Kamerstukken II, 2008–2009, 31 701, nr. 12.

Budgettaire gevolgen van beleid

Tabel 39. Algemeen

(x € 1 000)

De niet-beleidsartikelen

• 4. 

  DE NIET-BELEIDSARTIKELEN

Artikel 39. Algemeen

39 Algemene doelstelling

Op dit artikel worden de apparaatuitgaven begroot van de beheersmatige ondersteuning van het BZK-beleid door de ambtelijke staf. Tevens wordt op dit artikel de onderzoeksbudgetten van de Directie Kennisontwikkeling voor Openbaar Bestuur en Veiligheid en de werkzaamheden van internationale zaken begroot.

Voor het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties speelt verder in brede zin dat in 2011 zal worden doorgegaan met het ingezette beleid om de actuele milieucriteria toe te passen bij alle aanbestedingen waarvoor milieucriteria zijn vastgesteld. Wanneer dat bij een specifieke aanbesteding niet mogelijk is dan zal dat worden toegelicht. Naast vastgestelde criteria die als eisen zijn geformuleerd zullen in voorkomende gevallen ook aanvullende wensen worden meegenomen bij de aanbestedingen. Zowel voor de eigen aanbestedingen als voor de interdepartementale aanbestedingen die in het kader van Categoriema-nagement worden uitgevoerd wordt op deze manier gestreefd naar 100% duurzaam inkopen. De betreffende uitgaven hebben betrekking op alle artikelen van BZK.

Toelichting

Omdat het hier een zogenaamd niet-beleidsartikel betreft, gaat deze toelichting niet in op de samenhang van het beleid, de verantwoordelijkheid van de minister, externe factoren en meetbare gegevens.

2010

2011

2012

2013

2014

2015

39 Operationele doelstelling 1

Apparaat algemeen

Onder deze operationele doelstelling zijn de apparaatbudgetten van de departementale staf opgenomen. Deze apparaatuitgaven zijn niet specifiek toe te rekenen aan de beleidsdoelstellingen. Daarnaast worden op dit artikelonderdeel de uitgaven begroot voor de dienstverlening die de staforganisatie aan het kerndepartement verleent. Deze dienstverlening kenmerkt zich door een integrale, vraaggerichte aanpak waarbij resultaatgericht en kostenbewust opereren centraal staan. Enkele van de stafdiensten richten zich tevens op de beleidsaspecten en nemen zodoende een bijzondere positie in.

De niet-beleidsartikelen

39 Operationele doelstelling 5

Kennis en onderzoek

De keuze voor een centraal georganiseerde kennisfunctie, die (eind)ver-antwoordelijk is voor alle onderzoeken bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, brengt met zich mee dat er onderzoeksbudget is samengevoegd van decentrale en centrale onderzoeksbudgetten. Het budget wordt aangewend voor strategisch, beleidsondersteunend en evaluatief onderzoek.

39 Operationele doelstelling 6

Internationale zaken

Onder deze operationele doelstelling zijn de budgetten opgenomen voor het onderhouden en uitbreiden van internationale relaties op het gebied van bestuur en veiligheid. Het betreffen de uitgaven voor het voorbereiden, effectueren en uitbreiden van de inzet van politiefunctionarissen voor vredesmissies (internationale vredesmissies); het (doen) uitvoeren van landenprogramma’s, ondersteunen van grensoverschrijdende of bilaterale samenwerkingsprojecten en het plaatsen van ambassaderaden (bilaterale samenwerking en projecten); het coördineren en voorbereiden van de Raad voor Justitie en Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (JBZ Raad); gevolg geven aan de verplichtingen die voortvloeien uit internationale verdragen, het opstellen en (mede) implementeren van besluiten, programma’s en projecten in het kader van de samenwerking binnen de Europese Unie en de NAVO; coördinatie van hoog (ambtelijke) internationale bezoeken; en ontwikkeling en uitvoering ten aanzien van informatie uitwisseling, Schengen Informatie Systeem II, politie samenwerking, Europol, terrorismebestrijding, crisisbeheersing en drugs (internationale en Europese processen).

39 Operationele doelstelling 10

Verzameluitkering

De verzameluitkering kent zijn wettelijke grondslag in de Financiële-verhoudingswet. Hij keert uit aan de decentrale overheden. In de verzameluitkering zijn de beleidsthema’s gebundeld die maximaal € 10 mln. voor de medeoverheden beslaan. Aanleiding voor de invoering van de verzameluitkering is de behoefte aan een wijze van middelenverstrekking aan de medeoverheden die ruimte biedt voor lokaal maatwerk en onnodige administratieve lasten voorkomt. Dit te meer gezien de geringe omvang van de middelen.

De niet-beleidsartikelen

Artikel 41. Nominaal en onvoorzien

Budgettaire gevolgen van beleid

Tabel 41. Nominaal en onvoorzien

(x € 1 000)

2010

2011

2012

2013

2014

2015

Verplichtingen

2 053

19 834

19 237

16 644

13 597

13 868

Uitgaven

41.1 loonbijstelling

41.2 prijsbijstelling

41.3 onvoorzien

Budgettaire gevolgen van beleid

Tabel 43. VUT-fonds

De niet-beleidsartikelen

Artikel 43 VUT-fonds

In de zomer van 2005 hebben de sociale partners bij de overheid een akkoord gesloten over VUT/prepensioen/levensloop (VPL). Een belangrijke afspraak uit dit akkoord vormde het gegeven dat de toekomstige premie van het fonds zoveel mogelijk stabiel zou moeten blijven. Hierdoor ontstond wél een liquiditeitsbehoefte bij het fonds voor een korte periode. Als oplossing voor dit tijdelijke liquiditeitstekort is destijds gekozen voor een lening van de Staat aan het fonds ter waarde van € 2 miljard, uit te keren in drie tranches tussen 2007 en 2009.

Op grond van nadere analyses blijkt dat steeds meer mensen besluiten om later gebruik te maken van FPU. De liquiditeitsbehoefte van het fonds is daardoor sterk gewijzigd. Dit heeft, in 2009, geleid tot een nieuwe aangepaste leenovereenkomst tussen de Staat en het VUT-fonds. Kern van deze nieuwe afspraken is dat de lening is teruggebracht tot € 1,8 miljard. De lening wordt omgezet in een leningplafond waarbinnen het fonds gedurende kortere perioden geld kan lenen. Het VUT-fonds kan nu op ieder gewenst moment een beroep doen op uitbetaling van een tranche van deze lening. Daarnaast is zij bevoegd een tranche geheel of gedeeltelijk vervroegd af te lossen. Deze werkwijze stelt het fonds beter in staat in te spelen op actuele liquiditeitsbehoeften. In onderstaande tabel zijn de huidige ramingen op grond van de nieuw vastgestelde leenover-eenkomst opgenomen.

(x € 1 000)

2010

2011

2012

2013

2014

2015

Verplichtingen

10

200 000

400 000

80 000

Uitgaven

43.1 VUT-fonds

Ontvangsten

139 300

13 100

16 200

22 700

386 200

744 500

0

0

De baten-lastendiensten

• 5. 

  DE BATEN-LASTENDIENSTEN

5.1 Basisadministratie Persoonsgegevens en Reisdocumenten (BPR)

Inleiding

Basisadministratie Persoonsgegevens en Reisdocumenten (BPR) is de spil in de identiteitsinfrastructuur voor het vastleggen, beheren, verstrekken en gebruiken van persoonsgegevens voor burgers en organisaties met een publieke taak. BPR is een professionele beheerorganisatie. De belangrijkste producten zijn het beheer van het GBA-stelsel (Gemeentelijke Basisadministratie), het beheer van de reisdocumentenketen en de beheervoorziening voor het Burger Service Nummer (BSN). Voor deze producten voert BPR onder andere de volgende taken uit:

het inrichten en uitvoeren van het beheer voor het GBA-netwerk;

de beheervoorziening BSN en de reisdocumentenketen;

het bijhouden van een basisregister en signaleringsregister voor reisdocumenten;

het autoriseren van afnemers voor het gebruik van gegevens uit de

GBA;

het geven van voorlichting en ondersteuning aan burgers en overheden over GBA, BSN en reisdocumenten.

De kosten voor het beheren van de GBA worden doorberekend aan de gebruikers in de vorm van een kostendekkend tarief. Vanaf 2008 is het grootste deel van de overheidsinstellingen overgestapt op budgetfinanciering. Budgetfinanciering betekent dat de kosten voor het gebruik van GBA worden betaald door de rijksoverheid en niet meer door de afzonderlijke overheidsinstellingen - als gebruiker - zelf. De aangesloten overheidsinstellingen ontvangen om deze reden vanaf 2008 geen factuur meer. Voor de overige overheidsinstellingen en private partijen wordt het systeem van tarieffinanciering gecontinueerd. BSN wordt uitgevoerd in opdracht van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. De kosten komen voor rekening van de begroting van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. De kosten voor het beheren van de reisdocumentenketen en de kosten van de productie en distributie van de reisdocumenten worden gedekt uit het tarief dat BPR in rekening brengt bij de uitgevende instanties.

De baten-lastendiensten

Exploitatie

Tabel 5.1.1 Begroting van baten en lasten voor het jaar 2011 (x € 1 000) Baten-lastendienst BPR

2009

2010

2011

2012

2013

2014

2015

Toelichting

Uitgangspunt voor de begroting van baten en lasten van BPR is een kostendekkende exploitatie. De baten en lasten bedragen in 2011 € 89,6 mln. Het grootste gedeelte van de lasten (€ 80,7 mln.) betreft kosten die worden gemaakt voor de productie en distributie van de reisdocumenten, het in stand houden van het GBA-netwerk, het beheer van de centrale verstrekkingvoorziening van de GBA (GBA-V) en de beheervoorziening BSN. De personele lasten bedragen € 7,3 mln. Hierin is rekening gehouden met de personele taakstelling die aan BPR is opgelegd. De rentelasten bedragen in 2011 € 0,03 mln. Op de materiële activa wordt in 2011 € 1,6 mln. afgeschreven. Dit betreft de afschrijving op de investeringen in de Reisdocumenten Aanvraag en Afgifte Station (RAAS) en de BPR-automatisering.

In 2011 en 2012 dalen de lasten en daarmee ook de baten. De daling van de lasten komt, bij ongewijzigd beleid, tot uitdrukking in een verlaging van de tarieven. De daling wordt mede veroorzaakt door:

de afschrijvingskosten voor de investeringen in de modernisering van de GBA en de RAAS die na respectievelijk 2010 en 2011 komen te vervallen;

de taakstelling die leidt tot lagere personele kosten. In 2013 stijgen de lasten en baten door de investering voor de Online Raadpleegbare Reisdocumenten Administratie (ORRA).

De baten-lastendiensten

De opbrengst van het moederdepartement (€ 23,4 mln.) bestaat uit: de vergoeding van de kosten voor het gebruik van de GBA door de afnemers die met ingang van 1 januari 2008 onder de budgetfinanciering vallen (100 miljoen berichten * € 0,10 = € 10 mln.); de vergoeding van rijksleges en gemeentelijke leges voor de verstrekking van de identiteitskaarten aan jeugdigen (300 000 documenten * € 33,88 = € 10,2 mln.); de bijdrage in de kosten van de beheervoorziening BSN (€ 3,2 mln.).

De opbrengsten van derden (€ 66,2 mln.) bestaan uit:

de opbrengsten van de afnemers van de GBA die niet onder budgetfinanciering vallen (60 miljoen berichten * € 0,10 = € 6 mln.); de leges voor de reisdocumenten die de uitgevende instanties aan BPR afdragen (1,7 miljoen paspoorten * € 23,70 en 1 miljoen identiteitskaarten * € 18,34 en spoedtoeslag € 3 mln. = € 60,2 mln.).

BPR heeft geen voorzieningen op de balans opgenomen.

Investeringen

Tabel 5.1.2 Kasstroomoverzicht 2011 (x € 1 000) Baten-lastendienst BPR

2009

2010

2011

2012

2013

2014

2015

• 1. 

  Rekening-courant RHB 1 januari (incl. deposito)

• 2. 

  Totale operationele kasstroom

3a. Totaal investeringen (-/-)

3b. Totaal boekwaarde desinvesteringen (+)

• 3. 

  Totaal investeringkasstroom

4a. Eenmalige uitkering aan moederdepartement (-/-)

4b. Eenmalige storting door het moederdepartement (+)

4c. Aflossingen op leningen (-/-)

4d. Beroep op leenfaciliteit (+)

• 4. 

  Totaal financieringskasstroom

• 5. 

  Rekening-courant RHB 31 december (=1+2+3+4)

39 121

31 947

30 047

29 547

27 047

23 647

23 147

N.B.: Maximale roodstand is € 0,5 mln.

Toelichting

In 2009 en voorgaande jaren is geïnvesteerd in de vervanging van de infrastructuur voor de RAAS. Voor de financiering van deze investering is gebruik gemaakt van de leenfaciliteit bij het Ministerie van Financiën. De investering RAAS wordt in 2011 volledig afgeschreven.

Naar verwachting wordt in 2013 de ORRA door BPR in gebruik genomen. De investering (€ 27,5 mln.) wordt als materiële activa opgenomen op de balans. Voor de financiering van deze investeringen wordt gebruik gemaakt van de leenfaciliteit bij het Ministerie van Financiën. De afschrijvingstermijn van de ORRA is vijf jaar. Deze leningen worden in de jaren na 2013 afgelost. Dit wordt vanaf 2013 verdisconteerd in de kostprijs van het reisdocument.

Voor de eigen organisatie wordt jaarlijks € 0,5 mln. geïnvesteerd in BPR-automatisering. Deze investeringen worden uit het eigen vermogen gefinancierd.

De baten-lastendiensten

Doelmatigheid

De doelmatigheid van BPR wordt inzichtelijk gemaakt door het opnemen van de tarieven voor de reisdocumenten en de GBA en indicatoren met betrekking tot de kwaliteit van deze producten

Doelmatigheidsindicatoren

Tabel 5.1.3 Omschrijving generiek deel

2011

2012

2013

2014

2015

Kostprijs GBA bericht in €

Kostprijs paspoort in €

Kostprijs identiteitskaart in €

Tarieven/uur

Omzet GBA in €

Omzet Reisdocumenten in €

FTE-totaal (excl. externe inhuur)

Saldo van baten en lasten in %

Geretourneerde documenten: Reisdocumenten Berichten via netwerk: GBA

Omschrijving Specifiek Deel ICT Diensten

Kwaliteitsindicatoren: Beschikbaarheid GBA-V Beschikbaarheid GBA Betrouwbaarheid NGR Betrouwbaarheid BSN

* zie boven in tabel

** BPR levert geen ontwikkeldiensten

Kostprijs per product

De hoogte van de leges is gelijk aan de kostprijs van de documenten die BPR in rekening brengt bij de uitgevende instanties, zoals de gemeenten, de buitenlandse posten en de BES (Bonaire, Sint Eustatius en Saba) en Aruba. De gepresenteerde kostprijs is exclusief de gemeentelijke leges en eventuele spoedtoeslagen. De verwachting is dat het tarief voor het paspoort en de identiteitskaart per 1 januari 2011 als gevolg van prijsin-dexering met 2,3% zal toenemen. Door de invoering van de ORRA zal de prijs van het reisdocument in 2013 gaan stijgen.

Het GBA-tarief is de afgelopen jaren sterk gedaald (tarief in 2008 was 18 cent) door o.a. doelmatigheidsresultaten uit efficiëntere inkoop en aanbesteding. Het tarief is in 2010 met 4 cent gedaald ten opzichte van 2009. Voor 2011 wordt een verlaging van 3 cent verwacht, wat resulteert in een kostprijs van € 0,10.

Aantal geretourneerde berichten: Reisdocumenten

Een indicator voor de kwaliteit van het proces van aanvraag, productie en distributie van de reisdocumenten is het aantal geretourneerde documenten. Een document wordt geretourneerd indien de kwaliteit niet voldoet aan de gestelde normen, bijvoorbeeld omdat de foto niet voldoet aan de gestelde eisen, er fouten zijn gemaakt bij het invoeren van de aanvraag of het document is beschadigd tijdens de productie. Het streven is het aantal geretourneerde documenten onder het niveau van 2007 te houden. De voorschriften en procedures voor de uitgevende instanties en de controles daarop als onderdeel van de kwaliteitszorg dragen daaraan

De baten-lastendiensten

bij. Er wordt uitgegaan van een norm van 0,2 % geretourneerde documenten en 3 miljoen uitgegeven documenten per jaar. In 2009 is een percentage 0,19% gerealiseerd.

Aantal verzonden berichten via netwerk: GBA

De doelstelling is in 2011 45% van het geraamde totaal aantal berichten (160 miljoen) over het netwerk te versturen. Voor de eerste maanden van 2010 ligt dat percentage op ongeveer 40% (17 miljoen berichten online op het totaal van 42 miljoen berichten).

Beschikbaarheid

De doelstelling voor de beschikbaarheid van het GBA netwerk is het halen van de gestelde norm (99,9%). Over 2009 is een beschikbaarheid van 99,9% gerealiseerd. Voor de GBA-V (GBA-Verstrekkingen), NGR (Nieuwe Generatie Reisdocumenten)netwerk en BSN zijn respectievelijk de volgende percentages gerealiseerd, 99,9%, 100% en 99,8%.

De baten-lastendiensten

5.2 Centrale Archief Selectiedienst (CAS)

Inleiding

De Centrale Archief Selectiedienst (CAS) waardeert, verrijkt en beheert overheids-informatie en draagt eraan bij, dat de overheid voldoet aan haar archiefwettelijke verplichtingen. De CAS is hiermee de belangrijkste archiefbewerker voor de rijksoverheid en heeft als taak om in opdracht van de zorgdragers, zijnde alle ministeries en Hoge Colleges van Staat, «werkzaamheden te verrichten in verband met archiefbewerking» (KB CAS, 12 december 1996).

BZK heeft het voornemen om een rijksbrede archiefbewerkingsorganisatie

(Doc-Direkt) op te richten. De CAS zal op gaan in deze nieuw te vormen baten-lastendienst.

Deze Ontwerpbegroting is opgesteld voor het geval de CAS per 1 januari

2011 voort zal bestaan als zelfstandige baten-lastendienst.

Exploitatie

De CAS werkt met een kostendekkende exploitatie, dus zonder winstoogmerk. Financiering van de exploitatie vindt voor ruim 40% plaats door het moederdepartement. De zorgdragers hebben trekkingsrecht op het door het moederministerie beschikbaar gestelde budget. Hieraan wordt invulling gegeven door middel van het stelsel van Raamconvenanten. Het resterende deel van de exploitatie genereert de CAS door middel van activiteiten, die niet onder het raamconvenantenstelsel vallen. Deze activiteiten richten zich hoofdzakelijk op opslag- en beheer van archiefbescheiden van alle departementen en het verrichten van archiefbewerking-activiteiten, die buiten het raamconvenantenstelsel om worden aangenomen.

Tabel 5.2.1 Begroting van baten en lasten voor het jaar 2011 (x € 1 000) Baten-lastendienst CAS

2009

2010

2011

2012

2013

2014

2015

De baten-lastendiensten

Investeringen

De investeringen van de CAS zijn gericht op de continuïteit van de bedrijfsvoering. Zij richten zich vooral op inventaris- en automatiseringsbehoefte.

Tabel 5.2.2 Kasstroomoverzicht 2011 (x € 1 000) Baten-lastendienst CAS

2009

2010

2011

2012

2013

2014

2015

• 1. 

  Rekening-courant RHB 1 januari (incl. deposito)

• 2. 

  Totale operationele kasstroom

3a. Totaal investeringen (-/-)

3b. Totaal boekwaarde desinvesteringen (+)

• 3. 

  Totaal investeringkasstroom

4a. Eenmalige uitkering aan moederdepartement (-/-)

4b. Eenmalige storting door het moederde-partement(+)

4c. Aflossingen op leningen (-/-)

4d. Beroep op leenfaciliteit (+)

• 4. 

  Totaal financieringskasstroom

• 5. 

  Rekening-courant RHB 31 december (=1+2+3+4)

516

712

867

803

515

359

237

N.B.: Maximale roodstand is € 0,5 mln.

Productiecapaciteit en tarifering

De capaciteit bij de CAS is voor 2011 vastgesteld op een formatieve bezetting van 147,45 fte, waarvan 11,1 fte ondersteuning, 9 fte indirect productief en 127,35 fte direct productief personeel. De capaciteit is berekend op het benutten van alle beschikbare werkplekken van het productief personeel, terwijl er geen sprake meer zal zijn van inhuur van productief personeel, anders dan vervanging bij langdurige ziekte of (tijdelijke) onderbezetting. De gemiddelde productiviteit wordt begroot op 1 425 uur per direct productieve formatieplaats.

Van de 127,35 fte direct productief personeel zal 118,35 fte worden ingezet voor archiefbewerking. Op basis van de hen beschikbare uren zal, uitgaande van een bewerkingssnelheid van 10 uur per meter, in 2011 tussen de 16 en 17 km archief bewerkt kunnen worden.

De CAS hanteert vanaf 2007 drie verschillende tarieven voor haar te verrichten bedrijfsactiviteiten, afhankelijk van de aard van de werkzaamheden.

De baten-lastendiensten

Tabel 5.2.3 Productiecapaciteit en tarifering voor het jaar 2011 Baten-lastendienst CAS

9,00 formatieplaatsen a 1 500/1425 uur per jaar 111,29 formatieplaatsen a 1 425 uur per jaar

7,06 formatieplaatsen a 1 425/1 000 uur per jaar

totaal 127,35 fte productiepersoneel

inhuurkrachten totale productiecapaciteit tariefgroep specialisten tariefgroep archiefbewerking tariefgroep uitlening

Omzet per productgroep (p*q)

Specialisten Archiefbewerking

Opslag en beheer

13 425

158 282 8 760

180 467

0 180 467 € 85,00 € 52,00 € 45,50