Politieke situatie Malta - Hoofdinhoud
Malta heeft een overzichtelijk politiek landschap. Er zijn twee partijen die elkaar in sterkte weinig ontlopen, de centrumrechtse (christendemocratische) Nationale Partij en de sociaaldemocratische Arbeiderspartij. Bij de parlementsverkiezingen van maart 2013 wonnen de socialisten onder leiding van Joseph Muscat i en kwam er een door hem geleid kabinet. Naar aanleiding van een politieke crisis die ontstond door het onderzoek naar de moord op journaliste Daphne Caruana Galizia, trad Muscat op 12 januari 2020 af. Hij werd opgevolgd door Robert Abela i. In maart 2022 won de regerende Arbeiderspartij onder leiding van Abela haar derde opeenvolgende verkiezingen met een nog grotere overwinning dan in 2013 en 2017.
Na de verkiezingen van 1987 kwam de Nationale Partij aan de macht, met Eddie Fenech Adami als premier. De Nationale Partij bleef tot 2013 aan het roer, met uitzondering van de periode 1996-1998. In die jaren was de sociaaldemocraat Alfred Sant minister-president. Zijn kabinet strandde echter in 1998 door een intern conflict in de Arbeiderspartij, waarna vervroegde verkiezingen uitliepen op een zege voor de Nationale Partij van Fenech Adami. In 2004 trad het kabinet-Gonzi aan, dat in 2008 door winst van de Nationale Partij bij de parlementsverkiezingen kon blijven regeren. Het kabinet viel na een nederlaag in het parlement in december 2012.
De Maltese politicus Helena Dalli i is commissaris voor gelijkheid i in de Commissie-Von der Leyen. Van januari tot juni 2017 is Malta voorzitter geweest van de Europese Raad. De eerstvolgende keer dat Malta de Europese Raad weer mag voorzitten is eind 2030.
Inhoudsopgave
Malta is sinds 1974 een parlementaire republiek met een president als staatshoofd. De minister-president is regeringsleider. De president wordt voor vijf jaar gekozen door het parlement. De leider van de grootste partij in het parlement wordt automatisch minister-president. De kabinetsleden hebben zitting in het parlement, dat als wetgevend lichaam optreedt. Het parlement bestaat uit één Kamer (Il-Kamra Tad-Deputati, de Kamer van Volksvertegenwoordigers), waarvoor ten minste iedere vijf jaar verkiezingen worden gehouden.
kiesstelsel
Het kiesstelsel is een mengvorm van evenredige vertegenwoordiging en de single transferable vote, waarbij kiezers kandidaten naar voorkeur rangschikken en ook de tweede, derde en volgende voorkeuren medebepalen wie er worden gekozen. Er zijn dertien districten, waar per district vijf parlementsleden worden gekozen. Het kiesrecht geldt vanaf 16 jaar.
Aanvulling van het aantal parlementszetels vindt plaats om de electorale sterkte van een partij in overeenstemming te brengen met het aantal afgevaardigden in het parlement. Als een partij meer dan vijftig procent van de stemmen haalt, maar geen parlementaire meerderheid, dan krijgt zij extra zetels om die meerderheid alsnog te bewerkstellingen.
partijen
De Maltezer politiek wordt beheerst door twee partijen. Centrumrechts staat de christendemocratische Partit Nazzjonalista (Nationale Partij) en centrumlinks de sociaaldemocratische Partit Laburista (Arbeiderspartij).
jaar |
PN |
PL |
totaal |
verkiezingsdatum |
---|---|---|---|---|
1992 |
34 |
31 |
65 |
22 februari |
1996 |
34 |
35 |
69 |
28 oktober |
1998 |
35 |
30 |
65 |
5 september |
2003 |
35 |
30 |
65 |
12 april |
2008 |
35 |
34 |
69 |
8 maart |
2013 |
29 |
38 |
67 |
9 maart |
2017 |
30 |
37 |
67 |
3 juni |
2022 |
29 |
38 |
67 |
26 maart |
naam |
periode |
kleur |
partij |
belangrijke ministers |
---|---|---|---|---|
Fenech Adami I |
12 mei 1987-28 oktober 1996 |
centrumrechts |
NP |
BuZa: Tabone 1989: Fenech Adami 1990: De Marco |
Sant |
28 oktober 1996-6 september 1998 |
centrumlinks |
PL |
BuZa: Vella |
Fenech Adami II |
6 september 1998-23 maart 2004 |
centrumrechts |
NP |
BuZa: De Marco 1999: J. Borg i |
Gonzi |
23 maart 2004-11 maart 2013 |
centrumrechts |
NP |
BuZa: Tonio Borg 2008: Bonnici 2012: Gonzi |
Muscat |
11 maart 2013 - 12 januari 2020 |
centrumlinks |
PL |
BuZa: Vella |
Abela |
12 januari 2020 - |
centrumlinks |
PL |
BuZa: Borg |