La Luta Continua! Rechts wordt wakker! - Hoofdinhoud
Afgelopen week werd het spannend in de laatste twee uur van de Straatsburgsessie. Normaal worden donderdagmiddag spoedresoluties over mensenrechten behandeld, waarna er wordt gestemd. De meeste resoluties worden zonder veel omhaal aangenomen. Nu was dat anders. Na mijn turbulente bezoek aan en uitwijzing uit Nicaragua, besloot het Europees Parlement het er niet bij te laten zitten.
In een stevige resolutie werd de verkiezingsmanipulatie, corruptie en terreur door Sandinstenleider en staatshoofd Daniel Ortega scherp veroordeeld en werd steun uitgesproken aan de door mij geleide delegatie van de Liberale Internationale. Voorts wil het EP dat de ontwikkelingssamenwerking op geen enkele wijze meer aan het Ortega-regime en diens Sandinistische mantelorganisaties ten goede komt. Het EP wil ook dat de Europese Unie bij de presidentsverkiezingen in 2011 officiële waarnemers stuurt. De resolutie was opgesteld door liberalen, christen-democraten en conservatieven. Links wilde niet eens mee onderhandelen over de uiteindelijke tekst want daar overheerst nog een sympathie voor de Sandinistische revolutie van de jaren ´70. Volksvertegenwoordigers van de generatie Daniel Cohn-Bendit, Roter Dany voor intimi, hebben hun hele jeugd op het verkeerde paard gewed. Het is lastig om op gevorderde leeftijd tot inkeer te komen. Mensenrechten en democratie blijken er dan niet meer toe te doen. Op papier hadden ALDE, EVP en ECR een meerderheid, maar bij een stemming tellen alleen de uitgebrachte stemmen. Terwijl het normaal op donderdagmiddag erg rustig is, stroomde nu de plenaire zaal aan de kant van links langzaam maar zeker vol. Zelfs de socialistische fractievoorzitter Martin Schulz was aanwezig en voerde geagiteerd het woord, waarbij hij opzichtig citeerde uit een brief van de ambassadeur van Ortega. Volgens Zijne Excellentie was ik een couppleger, een imperialist, een piraat, etc., etc. Allemaal links idioom dat alleen aan de partijacademie in Havanna nog met geestdrift wordt onderwezen. Ik begon mij goed zorgen te maken toen het vak aan de rechterkant nagenoeg leeg bleef. Links wil de wereld veranderen en mist dan maar een vliegtuig of trein. Rechts zit op donderdagmiddag geestelijk of fysiek reeds in de heimat. Omdat mijn medewerker Alexander Kolks al met de speciale EU-trein naar Brussel onderweg was en ik zelf het woord moest voeren, zat ik met mijn handen in het haar. Ik bedacht op de valreep een list. Alexander kon ik sms´en. Ik vroeg hem via kantoor Brussel een speciale spoedmail te sturen naar alle EP-leden te rechter zijde met de boodschap: ´Kom direct naar de plenaire zaal! Links neemt de tent over!´ Die e-mail miste haar uitwerking niet! De nog in Straatsburg aanwezige liberalen, christen-democraten en conservatieven verlieten hun werkvertrekken, kwamen uit hun restaurant of hotel of keerden hun auto weer richting het EP. Het rechter vak vulde zich gestaag. Om niet te worden verslagen, verliet links net voor de stemmingen demonstratief de zaal. De Nicaragua-resolutie werd nu met algemene stemmen aangenomen. Een wijze les voor rechts: als je wilt winnen, dan moet je er ook helemaal voor gaan. La luta continua!