Kind niet met badwater weggooien

Met dank overgenomen van E.E. (Esmé) Wiegman-van Meppelen Scheppink i, gepubliceerd op vrijdag 9 oktober 2009.

Het zag wit van de shirtjes met de tekst: Wij geven (om) zorg! Gisteren protesteerden bezorgde apothekers rondom het Tweede Kamergebouw, in aanloop naar het debat over Geneesmiddelenbeleid in de Kamer. Aanleiding? Onderzoek van de Nederlandse Zorg Autoriteit (NZa) naar de praktijkkosten en inkoopvoordelen van apotheekhoudenden. Het gaat bij de ongeruste apotherekers om meer dan koudwatervrees. Ze maken zich zorgen over de toekomst van de farmaceutische zorg.

Onderzoek van de NZa roept vragen op. Berust de berekening van het tarief op de juiste gegevens en is voldoende rekening gehouden met factoren als uitbreiding van het preferentiebeleid, invoering van het modulair tarief en verhoging van de claw back?

Opnieuw staat de vraag centraal waar wij met onze apotheker naartoe willen. Is hij slechts een dozenschuiver? Of beschouwen wij de apotheker als een belangrijke zorgverlener in de eerste lijn?

Streven naar meer doelmatigheid is op zichzelf prima (en ook nodig), maar niet het kind met het badwater weggooien. De toegankelijkheid van kwalitatief goede zorg moet gegarandeerd blijven (beschikbaarheid van de zorg in niet-stedelijke gebieden komt het meest onder druk te staan). Het gaat er niet alleen om dat apothekers er in slagen hun praktijk overeind te houden, maar dat zij daarbinnen ook in staat worden gesteld om op een goede manier invulling te geven aan hun rol als zorgverlener.