Column: Positie van ouders volgens de minister van onderwijs - Hoofdinhoud
Het Kabinet Rutte heeft er een handje van afbraak van rechten gepaard te laten gaan me een aantrekkelijk ideologisch sausje. Minister van Bijsterveldt van onderwijs maakte het onlangs wel heel bont. Bijna op de dag af dat zij haar wetsvoorstel Passend Onderwijs indiende bij de Kamer bepleitte in de Volkskrant een grotere rol van ouders bij de onderwijs van hun kinderen. Het laatste is een belangrijk onderwerp en ik ben er een groot voorstander van. Maar in het belangrijkste wetsvoorstel van deze minister worden de ouders bot aan de kant gezet.
Stel je voor, je kind heeft extra zorg en aandacht nodig.
Al jaren heb je daar zorgen over, ben je bezig er achter te komen wat er is met je kind, probeer je hulp en advies in te schakelen.
Dan komt het moment dat je een school moet uitzoeken. In het Nederlandse onderwijsbestel geen eenvoudige opgave. Tot nu heb je als ouders een keuzemogelijkheid voor speciaal onderwijs. Dat vervalt. Je mag je aanmelden bij een gewone school naar keuze maar die school hoef je kind helemaal niet aan te nemen. De school hoeft ook geen onafhankelijk deskundig oordeel in te schakelen over de vraag of speciaal onderwijs verstandig zou zijn. De school mag wel zelf bepalen of het een aangemeld kind toelaat. En hoeft dat niet te motiveren of onderbouwen. Wil de school het kind niet dan wordt je als ouder doorverwezen naar een andere school, niet van je keuze. Je kunt natuurlijk weigeren maar vervalt de zorgplicht van de school om je een alternatief aan te bieden. En sta je dus met hele handen buiten de hekken.
Ook de ouders die met hun kind wel welkom zijn, gaan er in de nieuwe wet op achteruit. Tot nu toe gaat de school aan de slag aan de hand van een handelingsplan waarin wordt vastgelegd wat er aan extra ondersteuning gaat worden geboden. Scholen vragen daarvoor toestemming van ouders. Dat verdwijnt. Scholen maken een plan, de Onderwijsinspectie beoordeelt alleen of er een plan is en niet of het iets voorstelt of ook echt passend is. Ben je het er als ouder niet mee eens, dan kun je vertrekken. Of niet, maar school hoeft niet naar je te luisteren. Tot overmaat van ramp verdwijnt de landelijke geschillencommissie waarin deskundigen snel en adequaat een Salomonsoordeel kunnen geven. En zo zit het wetsvoorstel vol met potentiële conflictstof. Ouders worden simpelweg buiten de deur gehouden. De school wikt en beschikt. Het enige wat de ouder kan doen is naar de rechter stappen, zo wijst de Minister de weg. En zo gaan we weer verder de weg op van de juridisering van Nederland. Oh ja, en die ouders die meer betrokkenheid bij het onderwijs van hun kinderen moeten tonen. Dat doen ze maar voor de rechter. Op advies van de Minister.