'Christenvervolging is niet hip volgens Elma Drayer, moeten we het dan maar negeren?'

Met dank overgenomen van J.C. (Hans) van Baalen i, gepubliceerd op zaterdag 11 februari 2012.

Christenvervolging is volgens Elma Drayer geen hip thema onder Nederlandse columnisten. Maar vk-columnist Amanda Kluveld vindt dat wie dat constateert daarbij ook zou kunnen opmerken dat wie zich laat weerhouden om een ernstige misstand te signaleren, vreemde prioriteiten stelt.

Naar aanleiding van het artikel van Ayaan Hirsi Ali over christenvervolging in Newsweek stelt Elma Drayer in Trouw dat in Nederland het ijveren voor christenvervolging niet als erg hip geldt. Ze heeft natuurlijk gelijk dat Nederlandse columnisten zich niet om het onderwerp bekommeren. En dat zou best kunnen zijn omdat het thema niet hip is.

Maar wie dat constateert zou daarbij ook kunnen opmerken dat wie zich, om de reden dat iets niet als modern of eigentijds wordt beschouwd, laat weerhouden om een ernstige misstand te signaleren, vreemde prioriteiten stelt. Zo'n opmerking aan het adres van haar collega columnisten, die waarschijnlijk ook niet hip is, laat Drayer achterwege. Dit terwijl ze voor opiniemakers die het destijds opnamen voor de SGP inzake de uitspraak van de Hoge Raad over het vrouwenstandpunt van die partij, nogal wat verwijten had. Die solidariteit van buitenstaanders, zoals zij ze aanduidde, was in haar woorden volkomen misplaatst. Kortom, het is ook duidelijk waar de prioriteiten van Drayer liggen.

Geen maatregelen

Drayer stelt dat het niet hip zijn van het onderwerp de 'even eenvoudige als onnozele verklaring' is voor het feit dat er geen maatregelen worden genomen, zoals Hirsi Ali en anderen die voorstellen: beperkingen opleggen aan handelsrelaties of aan geldstromen, die in het kader van ontwikkelingssamenwerking of terrorismebestrijding naar landen als Pakistan gaan. Tegelijkertijd stelt Drayer dat ze er geen idee van heeft of het onderwerp christenvervolging elders wel hip is en ze heeft ook niet de moeite genomen om dat uit te zoeken. Ook een kwestie van prioriteiten stellen. Desondanks is haar conclusie dat de voorgestelde maatregelen niet zullen worden getroffen omdat christenvervolging in Nederland (want over andere landen weet zij, zoals ze zelf zegt, dus niets) niet hip is.

Die focus op wat er onder Nederlandse progressieve opiniemakers al dan niet hip wordt gevonden, lijkt me een wat beperkte verklaring voor een mondiaal probleem. Het is niet omdat christenvervolging in Nederland, zoals zij stelt, vooral door 'steile' christenen' aan de kaak wordt gesteld, dat er in de EU en de VS geen prioriteit aan het onderwerp wordt gegeven. Wat Nederlanders wel of niet hip vinden is op wereldschaal niet zo belangrijk, al denkt Drayer dat kennelijk wel.

Waar het om gaat is dat men de geldstroom naar Pakistan niet zal stoppen omdat men ten onrechte meent met dat geld in staat te zijn het terrorisme te bestrijden en het islamitisch extremisme in te dammen en te pacificeren. Dat daar christenen en andere religieuze minderheden in een penibele situatie verkeren en mede met behulp van dat geld steeds ernstiger vervolgd worden en zelfs vermoord, wordt minder belangrijk gevonden. Dat zijn overwegingen die niet deugen, maar die hebben uiteindelijk niets te maken met hip of niet. Wanneer je dat wel beweert, maak je je er wel wat gemakkelijk van af.

De prioriteiten hebben eerder iets te maken met het gegeven dat van oorsprong christelijke naties zich van hun eigen fundamenten niet langer bewust willen zijn en zich daarom ook niet langer verbonden voelen met vervolgde christenen en andere vervolgde religieuze groepen. Niet hip, dekt de lading van deze wantoestand niet, zoals natuurlijk geen enkel probleem op wereldschaal kan worden verklaard vanuit het minuscule wereldbeeld van Nederlandse opiniemakers en politici.

Drayer stelt dat het onderwerp christenvervolging bij buitenstaanders besmet is geraakt doordat 'dit soort activisme' van oudsher een bekommernis was 'van nogal steile christenen'. Kortom, wanneer een christen zich ergens om bekommert raakt het onderwerp besmet, zoals het water dat de Pakistaanse christin Asia Bibi aanbood aan haar islamitische collega's, volgens de laatstgenoemden besmet was omdat zij christen is. Asia Bibi wacht inmiddels op haar executie door middel van ophanging wegens blasfemie.

Zou Drayer werkelijk menen dat als geen 'steile christen' zich ooit over christenvervolging had uitgesproken, het onderwerp onder de door haar bedoelde buitenstaanders nu een enorm hip en levend thema zou zijn? Volgt met andere woorden uit de door Drayer genoemde reden niet impliciet dat het gebrek aan interesse voor vervolgde christenen, aan de 'steile christenen' zelf te wijten valt?

Desinteresse

Bovendien is het niet waar dat alleen 'nogal steile christenen' zich begaan voelen met vervolgde christenen. Was het niet toenmalig VVD-Kamerlid Hans van Baalen, die in 2008 de prijs van Engel van het Jaar van de jongerenorganisatie van de ChristenUnie kreeg vanwege zijn voortdurende inzet voor mensenrechten 'en in het bijzonder de positie van onderdrukte christenen'?

De wereldwijde desinteresse voor vervolgde christenen kent vele oorzaken. Deze samenvatten als 'het onderwerp is niet hip in Nederland' is een nonchalante manier om dit zeer ernstige probleem af te doen en over te gaan tot de hippe orde van de dag.