Jarig Minerva als broedplaats van de elite - Hoofdinhoud
Minervanen laten zich geen loer draaien, zegt Hans van Baalen. Ze staan sterk in hun schoenen. "Dat leer je wel tijdens de kennismaking, waarin je flink wordt afgezeken." Van zo'n ervaring leer je terugpraten, zegt hij. "Bescheidenheid is niet onze beste eigenschap."
Alles in zijn studententijd ademde Minerva, zegt de Europarlementariër. Hij zat in de redactie van het verenigingsblad, was praeses van koninklijke ondervereniging Pro Patria en woonde in een Minervahuis aan de Pieterskerkchoorsteeg. Studeren was als een Indian summer: loom, mooi, warm.
Tijd verdoen, daarvan genoot Van Baalen het meest. "Ongepland gebeurden de leukste dingen. Zei iemand: laten we morgen naar Parijs gaan. In zo'n sfeer sluit je de beste vriendschappen. Die koester je je hele leven." Dat kon toen nog, verzucht de VVD'er. Wat dat betreft is het jammer dat de studiedruk is toegenomen.
De studentencorpora - Nederland telt er zeven - worden gezien als kraamkamer voor topfunctionarissen. Niet onterecht, bleek enkele jaren geleden uit onderzoek van TNS NIPO in opdracht van de Volkskrant. Twee van de drie invloedrijke Nederlanders was lid geweest van een studentenvereniging. En liefst 10 procent van Minerva.
Dat netwerk is zeker belangrijk, zegt Van Baalen. Je kunt elkaar altijd bellen: hoe werkt het in een bedrijf, hoe lopen de hazen, zijn er vacatures? "Dat heb ik zelf gedaan toen ik ging solliciteren bij Shell. Ik had een paar kennissen daar - ouderejaars. Niet omdat ze een baan voor me hadden, maar omdat ze me wegwijs konden maken."
Zelf zal hij zo'n verzoek ook niet snel weigeren. Maar het belangrijkste is wat je tijdens je studententijd leert, benadrukt hij: "Verantwoordelijkheden nemen. Zaken samen regelen."
Het karakter van Minerva is nog hetzelfde, al ziet Van Baalen dat de vereniging in de loop der jaren veranderd is. Destijds waren er bedienden en koks. Daar is nu geen geld meer voor. "Toen ik erbij kwam was het nog een exclusief gezelschap met veel tradities. Die mores zijn nog steeds belangrijk, maar er wordt wat losser mee omgesprongen. De jongens van nu hebben lang haar, bijvoorbeeld. Zo'n matje in de nek, was bij ons not done."
Lees hier het hele artikel (pdf)