Kom met ‘discriminatie-vinkje’ bij aangifte - Hoofdinhoud
Foto Flickr / PvdA
De mogelijkheid om aangifte te doen tegen discriminatie moet sterk verbeteren. Daarvoor heb ik vaker gepleit, en ik doe het opnieuw nu uit onderzoek blijkt dat geweld tegen moskeeën onverminderd groot is. Discriminatie jegens moslims moet niet langer als ‘agressie’, maar gewoon als discriminatie aangevinkt kunnen worden op het aangifteformulier. Net zoals dat ook bij homodiscriminatie en antisemitisme moet gebeuren. Agenten moeten aangiftes professioneel opnemen. Al te vaak moest ik zelf afreizen richting een lokaal politiebureau, om ter plaatse in het land moslims te helpen afhoudende agenten zover te krijgen dat de aangever aangifte 'mag' doen.
Ieder opsporingsproces begint met de kwaliteit van de aangifte. Als agenten een directe code voor discriminatie in kunnen vullen, een vinkje bij wijze van spreken, krijgen zij meteen ook betere instructies van hun chefs. Het aantal aangiften komt zo helder in beeld en de opsporing verbetert. Dat heb ik geleerd bij de politie. Het werkt goed bij de aangifte van huiselijk geweld, dat ook erg emotioneel is voor de bedreigde, ook beladen met verdriet, angst en zelfs schaamte: 'misschien heb ik het er wel naar gemaakt, laat ik maar zwijgen.'
Toen de aangifte van huiselijk geweld de code HG kreeg, verbeterde de kwaliteit van de aangifte, steeg de bereidheid tot aangifte en verbeterde de opsporing. En er kwam een innovatie uit voort. Onderzoek naar de aangiften achter code HG bracht aan het licht dat veel aangiftes teruggetrokken werden. Er werd een patroon ontdekt, het gebeurde uit angst voor de bedreiger. Die kennis was de aanzet tot iets nieuws: we gingen ook zonder aangifte vervolgen.
Toen ik het ‘discriminatievinkje’ op het aangifteformulier deze week bepleitte, kreeg ik mooie reacties. Het regende echter ook berichten van mensen in ontkenning. Of dat nou wel moslimdiscriminatie is, zo’n vuurwerkbom op de ruit van een moskee plakken en tot ontploffing brengen. Het zou zomaar ook een school kunnen overkomen, toch? Ja hoor, dat zou kunnen. Sterker nog, dat gebeurt. Maar dan zonder dreigmails, dreigtelefoontjes en dreigbrieven met teksten als ‘dood aan alle moslims’ erbij. Mogen we dan geen religiekritiek meer uitoefenen, verzuchtte nota bene de directeur van debatcentrum De Balie. Tja, wat kun je verder nog verzinnen om ze niet te hoeven horen, de berichten over het schapenbloed aan de deurpost en de varkenskop op de stoep waar moskeegangers mee geconfronteerd worden. Dat zijn geen uitingen van religiekritiek, dat zijn uitingen van haat. Gericht tegen een hele categorie mensen. We noemen dat discriminatie. Moslimdiscriminatie, om precies te zijn. Die we onverzettelijk en standvastig moeten bestrijden, net als homodiscriminatie, anti-semitisme en andere vormen van discriminatie.
Laten wij daarom doen wat wij kunnen om alle vormen van discriminatie te bestrijden, ook moslimdiscriminatie. Laten wij zorgen voor een professionele uitvoering van artikel 1 van de Grondwet, zodat moslims, joden en homo’s in veiligheid en vrijheid kunnen leven en werken. Met gezagsdragers die zich elke dag weer opnieuw duidelijk uitspreken tegen discriminatie. Met burgers die, waar angst heerst, naast hun bedreigde landgenoten gaan staan. #Illridewithyou zeggen de Australiërs in zo’n situatie. Zo is het. Juist in deze periode waarin moslims het van twee kanten te verduren hebben, zowel van de PVV die ‘minder, minder’ scandeert als van radicale moslimextremisten die honderden kinderen vermoorden in een school in Pakistan - juist nu kunnen wij laten zien wat wij waard zijn.