Goed dat resterende NH-90 helikopters worden afgenomen - Hoofdinhoud
Met instemming neemt de VVD fractie kennis van de recente brief waarin de minister meldt dat de resterende NH-90 helikopters worden afgenomen. De VVD fractie juicht het toe dat afspraken zijn vastgelegd in een ROADMAP en in een AGREEMENT LETTER. De VVD prijst de industrie dat zij hun verantwoordelijkheid nemen doordat zij niet alleen de corrosieproblemen zullen oplossen maar dat ook toekomstige problemen zullen worden verholpen. De minister schrijft dat deze afspraken vertrouwen geven. En dat is ook zo. Dat is goed. Maar we zijn er nog niet helemaal.
Afgelopen vrijdag bracht een delegatie van de Vaste Commissie voor Defensie een leerzaam werkbezoek aan vliegbasis De Kooy bij Den Helder. Tijdens dat werkbezoek spraken wij met vliegers, onderhoudsmedewerkers en commandanten. De delegatie werd bijgepraat over het werken met de NH-90. De NH-90 is een onmisbaar onderdeel voor transport van troepen en materieel tijdens militaire operaties op zee. De NH-90 is een krachtig wapensysteem en sensorplatform dat de operaties op zee tot in het hoogste geweldspectrum adequaat kan uitvoeren. Daarom vindt de VVD fractie het een goede zaak dat de minister overeenstemming heeft bereikt met de fabrikant en dat de levering wordt hervat. De totale kosten voor de extra Cougar inzet inclusief gederfde verkoopopbrengsten in de periode 2015-2020 zijn € 105 miljoen. Heeft het hervatten van de levering gevolgen voor extra inzet van de Cougars?
“We kunnen het niet alleen”. Meer internationale defensie samenwerking is een terecht belangrijke prioriteit van dit kabinet. De NH90 is een concreet Europees samenwerkingsproject waaraan Nederland sinds 1991met vier bondgenoten deelneemt en er met nog eens zes landen wordt samengewerkt.. In 2000 heeft Nederland het contract getekend voor 20 helikopters. Wat zijn de geleerde lessen van dit bijzonder langlopende project? Hoe belangrijk blijkt het hebben van een lead nation? Gaan het kabinet dit in de toekomst anders doen? Waarom worden er veel verschillende configuraties opgeleverd? Waarom is het niet mogelijk om het bij een standaardconfiguratie te houden? Is Nederland ook veeleisend als het gaat om het eisen van een unieke configuratie? Gaan hierdoor niet juist de schaalvoordelen verloren? Is dit te voorkomen of is het nationale denken tussen de Europese defensie ministers te groot?
Inzetbaarheid blijft een lastig onderwerp door gebrek aan reservedelen. Het is een standaard klaagzin in elk AO dat over militair materieel gaat. Hoe kan het nu bestaan dat er helikopters worden ontwikkeld en verworven zonder dat er voldoende reservedelen zijn die nodig zijn om te vliegen? Let wel; het gaat hier niet om bijzondere onderdelen die door extreem gebruik kapot gaan maar om reservedelen die volgens een vast schema om de zoveel vlieguren vervangen moeten worden. Dit heeft niets te maken met de corrosieproblemen. Ik begrijp best dat in de beginfase sommige delen harder slijten dan verwacht, maar dat die peperdure helikopters vervolgens werkloos aan de grond staan is toch niet aanvaardbaar? Wat is de oorzaak en wat wordt er aan gedaan?
Ook vraag ik aandacht voor het patiënten vervoer vanaf de Waddeneilanden naar de vaste wal. Hierover zijn al vele vragen gesteld. De NH90 is te groot en te duur voor deze taak. Ik ben de aansluiting kwijt. Wellicht kan minister mij helpen met de laatste stand van zaken. Hoe gaat het geregeld worden.
Voor het werkaandeel onderzoekt de minister samen met het NIDV hoe het Nederlandse werkaandeel tijdens de instandhoudingsfase kan worden vergroot. In de stukken lees ik dat het huidige werkaandeel van Nederland € 113 miljoen lager is dan afgesproken. Hoe staat het met de onderhandelingen? Gaat het lukken? Wat is het springende punt? Zou een Bijzondere Vertegenwoordiger zoals bij de Opvolger van de F-16 uitkomst kunnen bieden?
Voorzitter, ik rond af. Het is een mooi toestel. Een waardevolle aanwinst voor onze krijgsmacht. Los met de industrie het inzetbaarheidsvraagstuk op en het is helemaal prima.