Meerjarenplan beheer platvissen in Noordzee vastgesteld - Hoofdinhoud
CDA: “Positieve uitkomst, maar vervolgstappen zetten”
Het Europees Parlement steunt het nieuwe meerjarenplan voor het beheer van de Noordzeevisserij en de demersale soorten, waaronder tong, schol, schar, rode poon, mul en inktvis. “Dit plan geeft eindelijk de mogelijkheid om op een realistische manier quota vast te stellen”, aldus CDA-Europarlementslid Annie Schreijer-Pierik. “Het is een positieve eerste tussenstap. De lidstaten hebben de eco-activisten in het Europees Parlement met succes wat realiteitszin kunnen bijbrengen.”
“Het kan het echter, zelfs met de goede uitgang die dit Noordzeeplan biedt, nog steeds dat onze Noordzeevisserij halverwege het jaar opeens op slot gaat, omdat te snel de quota van bepaalde bijvangstsoorten worden opgevist.” Dat komt door de aanlandplicht en de bijvangstsoorten, zegt Schreijer-Pierik. “Als er geen goede oplossing door krachtige vervolgstappen komt, komen Noordzeevissers mogelijk alsnog in problemen.”
Schreijer-Pierik is tevreden met het pleidooi van uitstel van de aanlandplicht voor bijvoorbeeld schol, zoals de Scheveningengroep van landen met visserijrechten op de Noordzee nu eist. “Ik ben sinds 2014 steeds ferventer tegenstander geworden van de onuitvoerbare aanlandplicht, die samen met Brexit een totale chaos dreigt te doen ontstaan voor de vissermannen en -vrouwen. Bij visserij op zeetong komt er áltijd ondermaatse schol mee in de netten. Ondermaatse schol verplicht aanlanden is een ramp voor de visserijeconomie, maar ook slecht voor de stand van de schol in de Noordzee en de natuur. Jonge scholletjes kunnen bij teruggooi gewoon overleven. We moeten eerst veel meer inzetten op selectiever vistuig. En eigenlijk op de verdere ontwikkeling van de pulsvisserij.” Sommige lidstaten, het EU-Parlement en radicale eco-activisten eisten begin dit jaar een verbod op die selectieve vistechniek.
“Als de EU geen tijd geeft voor selectiever vistuig, selectievere netten en zelfs de pulskor zou gaan verbieden onder druk van activisten, dan is er geen enkele reden om de aanlandplicht nog te willen behouden in het Europese visserijbeleid. Als men niet bereid is oplossingen te stimuleren en innovatie af te wachten, niet bereid is maatregelen uitvoerbaar en haalbaar te maken, dan moet de aanlandplicht op de Noordzee liefst helemaal sneuvelen. Dan gaat het om een verborgen agenda om de visserij in te perken. Absurd, gezien de zeer gezonde visbestanden in de Noordzee.”