Compromis van Ioannina - Hoofdinhoud

Het compromis van Ioannina houdt in dat een groep landen die een besluit samen niet kunnen blokkeren, maar wel een bepaalde drempel van het aantal stemmen binnen de Raad van Ministers i hebben, dat besluit wel kunnen uitstellen.

Voorwaarde voor het voortzetten van de besprekingen over de goedkeuring van een besluit in de Raad is dat het groepje landen minstens driekwart van het aantal lidstaten vertegenwoordigt dat nodig is om een blokkerende minderheid te vormen, dan wel drie vierde van de bevolking die nodig is om een blokkerende minderheid te vormen. De Raad moet dan alles doen wat in zijn vermogen ligt om binnen een redelijke termijn een oplossing te vinden die kan rekenen op de steun van ten minste een deel van de lidstaten die eerst tegen stemden. Mocht dit binnen een vastgestelde termijn niet gebeuren, dan geldt het besluit alsnog als genomen.

Herkomst naam

Dit compromis dankt zijn naam aan een bijeenkomst van de ministers van Buitenlandse Zaken i in de Griekse stad Ioannina op 29 maart 1994. Op deze bijeenkomst nam de Raad onder meer een besluit over het specifieke vraagstuk van de stemming met gekwalificeerde meerderheid in een uitgebreide Unie na toetreding van Finland, Oostenrijk, Zweden en Noorwegen (dat laatste land viel later af). Het maakte tot en met het Verdrag van Amsterdam i deel uit van het Europees verdragskader, maar werd vervangen door het systeem van het Verdrag van Nice i.

Bescheiden betekenis