Noem mij een land waar dat beter gaat

Met dank overgenomen van A. (Arie) Slob i, gepubliceerd op zaterdag 10 oktober 2009.

Opnieuw een week met veel hectiek. Discussies over het Koningshuis, een interessant debat over het gezinsbeleid van minister Rouvoet, AOW-gesprekken, de behandeling van het wetsvoorstel Kraken en Leegstand, interne perikelen bij coalitiegenoten, de stemming over de Uruzgan-motie, ontpolderingsemoties. We waren deze week wel van straat. In zulke weken komt het er wel op aan. Hoofd koel houden is mijn devies.

Dat probeer ik dan ook zelf maar te doen. Al is dat niet altijd even makkelijk. Ik denk wel dat we als ChristenUnie tevreden op onze activiteiten van deze week kunnen terugkijken. Maar wie staat zie toe dat hij niet valle.

De maandag begon redelijk relaxed. Ik heb 's morgens thuis gewerkt. Daardoor kon ik mijn inentingen op peil brengen in verband met een aanstaande reis naar Suriname. Uiteindelijk bleek ik ale inentingen al te hebben en was een stempeltje voldoende. Dat viel weer mee. Daarna naar Den Haag. Om me helemaal in mijn werk onder te dompelen en daar donderdagavond laat weer uit te voorschijn te komen.

Er speelde genoeg deze week om de politieke tanden in te zetten. Onder meer de discussies over het Koningshuis. Ed Anker, onze woordvoerder, deed het in dat debat prima. Natuurlijk moest er opheldering komen over de voortdurende geruchten over het vakantiehuis van het prinselijk paar. Die helderheid heeft de minister-president afgelopen donderdag gegeven. Op een goede manier heeft hij aangegeven hoe hij vanuit zijn ministeriële verantwoordelijkheid met deze zaak omgaat. Zo hoort dat ook.

Je merkt dat sommige partijen (o.a. PVV en SP) een hele andere agenda hebben bij de discussies over dit onderwerp. Dat vertroebelt wel het debat. Laten we blij zijn met ons Koningshuis en de wijze waarop Hare Majesteit en haar kinderen met hun partners daar inhoud aangeven. Noem mij een land waar dat beter gaat?

Woensdag heb ik met de mede-indieners van het wetsvoorstel Kraken en Leegstand in het regeringsvak de verdediging van het wetsvoorstel op me genomen. Ik heb de vragen beantwoord over het juridische deel. Erg leuk om te doen. Ik heb er positieve reacties op ontvangen. Dan zijn alle uren van voorbereiding niet voor niets geweest. Er lijkt nu ook een meerderheid voor ons wetsvoorstel te zijn.

Vrijdag bleek uit een uitspraak van de Hoge Raad in een cassatiezaak dat ons wetsvoorstel zo snel als mogelijk aangenomen dient te worden. Krakers kunnen zich - zo blijkt - beroepen op huisvredebreuk als ze uitgezet worden. Dat is toch echt de wereld op zijn kop. In ons wetsvoorstel bieden we de wettelijke grond om dat te voorkomen. Volgende week maken we het debat in de Tweede Kamer af. Dan snel naar de Eerste Kamer.

Deze week echoode het mislukken van het SER-overleg over de AOW nog stevig na. Er zat ook de nodige verwerking bij de sociale partners bij. Ik heb zelf met een aantal hoofdspelers uit de SER contact gehad. Het is belangrijk om te weten waarom dat overleg mislukt is. Jammer dat de FNV direct al weer met acties begint. Om over de flirt met de PVV nog maar te zwijgen. Als coalitie zullen we nu snel knopen moeten door hakken. Daarover wordt nu uiteraard volop nagedacht. Plezierig om de minister-president afgelopen vrijdag te horen zeggen dat dat mogelijk volgende week al zal gebeuren. Aan ons zal het niet liggen als dat streven niet gehaald wordt.

Enige discussie deze week over mijn collega Hamer. Ik vind dat heel vervelend voor haar. Begrijp het ook niet. Mijn ervaringen met Mariëtte Hamer zijn positief. Ze is een zeer ervaren politica. Kent haar dossiers, onderhandelt stevig, debateert scherp en werkt keihard voor haar partij. Ik begrijp die PvdA-ers niet die om voor mij onbegrijpelijke redenen nu een discussie over haar beginnen. Wat een verstand. Hebben ze niet wat beters te doen in deze tijd. We zitten midden in een discussie over de AOW waar de PvdA toch wel enig belang heeft bij een goede afloop.

Deze week tussen alle bedrijven door ook nog een aantal gesprekken gevoerd. Ik noemde al de gesprekken met sociale partners. Ook een kopje koffie gedronken met minister Verhagen en een gesprek gehad met de CdK van Groningen, de heer Max van den Berg.

Vrijdagmorgen weer vroeg op pad gegaan. Met de fractie naar Rotterdam voor onder andere een werkbezoek aan Unilever. Een bedrijf waar ik na mijn middelbare schooltijd enkele maanden gewerkt heb. Ik heb het als een uiterst informatief werkbezoek ervaren. Uiteraard over de crisis gesproken. Goed om van bestuurders van een dergelijke multinational te horen dat ze positief zijn over de aanpak van het kabinet. 's Middags nog met plaatselijke ChristenUnie-bestuurders naar het havengebied geweest. Prachtig om te zien hoe men daar bezig is. De opgaven zijn groot.

Veel media-aandacht voor de ChristenUnie deze week. Zelf was ik zowel bij het Elfde Uur (dinsdag) als Nova (woensdag). Ed stond bij Nova (maandag) en zat bij Pauw en Witteman (woensdag) en Joël kwam ik bij het programma Vrouw & Paard tegen (vrijdag). Nu zijn mediaoptredens geen doel in zichzelf, maar het is wel plezierig als je in de media de gelegenheid krijgt om standpunten toe te lichten. En helemaal plezierig als je mensen dat goed doen.

Vandaag was ik met mijn echtgenote Marjette bij een begrafenis van de vader van onze vriend Peter. Een dergelijke bijeenkomst drukt je direct op de broosheid van het menselijk leven. Voor mij relativeert het veel van waarmee ik bezig ben. Het was een mooie bijeenkomst. Er werd gezongen, uit de Bijbel gelezen, er was een overdenking en er werd stil gestaan bij het leven van Peters vader. Fijn dat ik erbij kon zijn.

Arie Slob