Vanuit de Europese Raad II - Hoofdinhoud

Frans Timmermans vanuit de Europese Raad: “Regeringsleiders zijn net mensen.”

Het is vrijdagochtend en over een half uur begint de Europese Raad weer. Gisterenavond, nadat om acht uur de plenaire vergadering was afgelopen, zijn zaken gedaan in drie diners: die van de regeringsleiders, van de ministers van Buitenlandse Zaken en van de ministers van Europese Zaken. Meestal gaat het dan om verschillende onderwerpen, dat wil zeggen, de ministers van Buitenlandse Zaken concentreren zich op de internationale vraagstukken die spelen, zoals Afghanistan, maar tegelijkertijd weet iedereen ook welke onderwerpen het meeste gewicht hebben tijdens de Europese Raad.

Deze keer zijn het met name de onderwerpen Tsjechië en de handtekening van president Klaus enerzijds en de voorbereiding van de klimaatconferentie van Kopenhagen anderzijds. Zolang er geen absolute duidelijkheid is over Tsjechië kan de EU niet verder met de noodzakelijke invulling van de nieuwe instrumenten die het Verdrag van Lissabon ons biedt. Meer concreet gaat het daarbij om de eerste Vaste Voorzitter van de Europese Raad en om de Hoge Vertegenwoordiger voor het buitenlands beleid. Natuurlijk gonst het van de geruchten over de namen en er ontstaat dan een boeiende dynamiek tussen ‘binnen’ en ‘buiten’. Binnen wordt er afgetast, geluisterd, gesnuffeld aan de verschillende posities van landen, zonder dat heel veel landen hun voorkeuren prijsgeven of zelfs maar een indicatie geven van de potentiële kandidaten die zij zouden kunnen steunen. Buiten speculeert de pers er op los en iedere speculatie van buiten zorgt weer voor drukte binnen. Natuurlijk is het ook zo dat men van binnenuit ook de pers voedt met namen en geruchten, om zo het badwater te testen of potentiële kandidaten te lanceren, dan wel vroegtijdig de benen te laten breken door ze vol in de publicitaire wind te zetten. Zo gaat het met alle politieke benoemingen wereldwijd, zo gaat het hier ook. Regeringsleiders zijn net mensen.