Verkiezingsuitslag - Hoofdinhoud
Vandaag een wat uitgebreidere blog. Daar is de verkiezingsuitslag ook wel naar. Maar voor ik ga treuren en analyseren eerst een welgemeend DANKJEWEL aan al die leden, vrijwilligers en kiezers die tegen de stroom in toch vertrouwen hadden in de Partij van de Arbeid. De uitslag is teleurstellend maar we zullen het door hen in ons gestelde vertrouwen nu natuurlijk niet beschamen!
Dan de uitslag. Die is om veel meer redenen dan onze nederlaag of de overwinning van de PVV interessant. Zo is het volgens mij de eerste keer dat CDA, PvdA en VVD samen minder dan 50% van de stemmen halen, een duidelijker illustratie van de trek naar de flanken is er bijna niet.
Ook zou het me niet verbazen als dit de eerste keer is dat de SP geen winst boekt ten opzichte van een vorige verkiezing. Volgens mij gingen ze van verkiezing tot verkiezing, hoe ongelijksoortig ook, er tot nu toe altijd steeds weer -in procenten- op vooruit. Aan die opmars is een eind gekomen. Van hun winst uit november 2006 is zelfs helemaal niets meer over.
Ook de teloorgang van de VVD is opvallend. Hoewel Hans van Baalen een moedige poging deed om een nederlaag als een overwinning te verkopen is het natuurlijk gewoon een nederlaag. Vooral als je je realiseert dat de VVD in 2004 al een heel slechte uitslag boekte. Toen gingen ze van 6 naar 4 zetels, van 19.6% naar 13.2% en nu dus weer 2% er af.
Spiegelbeeldig was dat ook een beetje ons probleem. Onze verkiezingsuitslagen in de periode 2003 tot maart 2006 waren extreem goed. Onze EP uitslag in 2004 waarin we op 7 zetels naast het CDA eindigden was nooit vertoond. Onze Gemeenteraadsverkiezingsuitslag 2006 waarbij we de grootste werden was ook uniek. En dus is de val -als je ‘m inzet van grote hoogte- hard. Vooral als je hem ook nog eens drie of vier keer beleeft. Want in November 2006 verloren we voor de Tweede Kamer ten opzichte van de verkiezingen van januari 2003, in november 2007 verloren we voor de Provinciale Staten en nu verloren we voor het Europees Parlement. Eigenlijk drie keer dezelfde nederlaag. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we de uniek hoge score van maart 2006 bij de toenmalige gemeenteraadsverkiezingen natuurlijk niet zullen evenaren. Ook dat wordt een verlies. En dan gaan we in mei 2011 bij de Tweede Kamerverkiezingen weer winnen!
Dit is even genoeg analyseren en relativeren. We hebben gewoon verloren. Fors verloren. We hadden graag meer zetels gehaald. Veel meer zetels. Dit is ronduit pijnlijk. De vraag naar de oorzaak wordt me veel gesteld. Veel verder dan allerlei gemeenplaatsen kom ik niet. Er is ook nog zoveel onbekend. Waren het vooral PvdA kiezers die thuis bleven? Zijn mensen eenmalig vreemd gegaan of blijven ze weg? Welke rol speelde de nationale politiek en het kabinetsbeleid? Welke rol het verkiezingsprogramma en de lijsttrekker? Verliest de PvdA aan zowel PVV als D66 en GL? Waar zijn de zetels van de SP naar toe gegaan? We gaan nu de antwoorden op die vragen zoeken, conclusies trekken, lessen leren en het beter doen. En vooral weer aan het werk. Er is genoeg te doen. Moedig voorwaarts!