Evenredige verdeling allochtonen noodzakelijk - Hoofdinhoud

Dit artikel verscheen 9 januari 2003 in het Algemeen Dagblad

In Nederland wonen vooral Nederlanders. Het aandeel van niet-Westerse allochtonen in onze bevolking is slechts 8 procent. Maar die minderheid is geconcentreerd in de grote steden. De meeste allochtonen wonen in de vier grootste steden, Rotterdam, Amsterdam, Utrecht en Den Haag. Bijna eenderde van de bevolking is daar van niet-westerse allochtone afkomst

De wijken waarin zij wonen kenmerken zich door een oververtegenwoordiging aan kansarme, weinig op de Nederlandse samenleving georienteerde allochtone bewoners en relatief weinig autochtonen, die zich geweldig in de steek gelaten voelen door de politiek. De werkloosheid is er bovengemiddeld, het voorzieningenniveau beneden het gemiddelde en de kans om slachtoffer te worden van criminaliteit weer bovengemiddeld - net als de kans om als dader bij crimineel handelen betrokken te raken.

Door de geografische concentratie van allochtonen neemt ook het aantal scholen met een meerderheid aan allochtone leerlingen toe. We tellen nu zo’n 500 ‘zwarte’ scholen in 82 gemeenten van ons land. De ‘zwarte’ school heeft alles te maken met de ruimtelijke concentratie van allochtonen. Die hebben daar zelf nooit om gevraagd. Integendeel. Volgens opinieonderzoeken willen de meeste allochtone ouders het liefste dat hun kinderen naar een gemengde school gaan. Allicht: volgens de onderwijsinspectie blijken allochtone leerlingen duidelijk beter te presteren op scholen met relatief veel kansrijke leerlingen dan op scholen met relatief veel kansarme leerlingen.

De inkomenspositie van allochtonen is veel slechter dan die van autochtonen. Hun netto-uurloon blijft ver achter. Ook de kans om werkloos te worden is oneerlijk verdeeld. Armoede komt onder allochtone bewoners van Nederland drie maal zo vaak voor dan bij autochtone Nederlanders. Allochtonen zitten minder in de WW en vaker in de bijstand. Een op de vijf oudere allochtonen leeft onder het sociaal minimum.

Het is een schande dat politici, zoals Bos, voor die feitelijkheid de ogen sluiten of eenzijdig een bepaalde kant op kijken. Wanneer ziet hij in dat het vooral zijn partij is die het hier heeft laten lopen? Op voorstel van de SP komt er binnenkort een parlementair onderzoek naar het falend integratiebeleid. Maar politici dienen ook nu al na te denken waarom het onder hun leiding zo fout kon gaan. Wij willen dat het probleem echt wordt aangepakt na 22 januari. Drie voorstellen leggen wij op tafel:

• - 

  Er moeten gemeentelijke plannen komen voor de spreiding van scholieren. Die kunnen toewerken naar een evenredige verdeling van allochtone en autochtone scholieren. Te ‘witte’ of te ‘zwarte’ scholen moeten rekening houden met de gewenste ‘menging’.

• - 

  Er moeten afspraken worden gemaakt over een evenredige verdeling van allochtone en autochtone bewoners over de wijken. Witte wijken moeten van het slot voor allochtonen, door aanpassing van de plafonds in de huursubsidie. Dat maakt duurdere huurwoningen in witte wijken bereikbaar voor allochtonen met lagere inkomens. Lokale overheden en woningcorporaties moeten worden gedwongen om te zorgen voor meer betaalbare huur- en koopwoningen in witte wijken.

In zwarte wijken dient de grootschalige sloop van betaalbare woningen te stoppen; het woning- en wijkonderhoud moet drastisch worden verbeterd. Allochtone woningzoekenden dienen extra kansen te krijgen op huisvesting in witte wijken; autochtone bewoners moeten ondersteuning krijgen bij het houden of vinden van een woning in ‘zwarte’ wijken. ‘Zwarte’ wijken moeten aantrekkelijker worden voor iedereen.

• - 

  Behalve scholen en buurten moet er ook een betere verdeling van allochtonen en autochtonen komen. Dat begint bij beter onderwijs. Heel concreet: het VMBO, waar de meeste kinderen van allochtonen naartoe gaan, moet met alle kracht uit de verdomhoek worden gehaald. De nieuwe minister zal het grootste deel van zijn tijd juist aan dat onderwijs moeten besteden. Een betere opleiding biedt meer kans op werk en inkomen, en een grotere kans op een woning in een gemengde wijk.

Natuurlijk kan niet alles ineens. Maar veel kan wel en daar hebben de allochtone en autochtone bewoners van de grote steden recht op. Ze zijn al veel te lang in de steek gelaten door de politiek.