President Obama, godslastering, zondagsrust en Wilders - Hoofdinhoud

Ja, het waren mooie beelden. Obama nu eindelijk president. Dinsdag was ik niet in de Kamer, maar voor onderzoek geweest in het ziekenhuis. 's Avonds kon ik thuis alles op tv zien. Prima dat er kleine hapering was bij de eedaflegging. Obama lijkt steeds onverstoorbaar, en even wankelde hij. Dat benadrukt het menselijke. Iets wat Obama's ster nodig heeft, want sinds gisteren is het verstandig om het messiaanse aura af te leggen. Hij zal fouten maken, en soms ook irriteren. Mooi aan de speech vond ik zijn uitspraak richting andere landen en regimes: " als u bereid bent uw vuist te openen, dan willen we u de hand schudden." Mooi was het bovendien dat hij bij het noemen van de Amerikaanse veelzijdigheid niet alleen het lijstje van verschillende religies opsomde, maar ook niet-gelovigen noemde. Voor de rest was de speech wat je er van kon verwachten: grote beloften, grote metaforen en grote gebaren. Ook mooi: de uitspraak dat Amerika welliswaar een jonge natie is, maar (en citeerde de bijbel) het tijd wordt dat het de kinderlijke achter zich moet laten.

Godslastering en zondagsrust

Dinsdag werd er in de Tweede Kamer gestemd over mijn voorstel om artikel 147 te schrappen uit het wetboek van strafrecht. In dat artikel staat dat het' smadelijk lasteren van God' verboden is. Het artikel werd in 1932 ingevoerd voor de opa van de huidige minister Donner. Sindsdien zijn er een aantal veroordelingen geweest, maar de laatste was al in de jaren zestig. Vanaf toen is het artikel in onbruik geraakt, totdat minister Donner het in 2004 weer nieuw leven in wilde blazen. D66, en andere partijen, zagen dat niet zitten. De vrijheid van meningsuiting zou er door worden beperkt. Dan maar schrappen dat artikel! En dinsdag was er voor de eerste keer in ruim 70 jaar dus een meerderheid voor een voorstel om het te schrappen. Even leek de PvdA af te haken, waardoor er geen meerderheid meer zou zijn, maar PvdA-er Ton Heerst smste me rond een uur dat hij voor zou stemmen. Meteen werden er commentaren gegeven door een aantal christelijke politici dat het schrappen van het verbod op Godslastering het 'miskennen is van gelovige mensen'. Een rare reactie. Ikzelf ben helemaal niet tegen geloof of gelovigen. Ook in de wet worden gelovigen beschermd tegen discriminatie en haatzaaien, net zoals andere mensen. Maar het artikel over Godslastering leek gelovigen meer bescherming te bieden dan anderen. Dat kan nu gelijk worden getrokken. Lees HIER meer over de historische motie.

Op woensdag werd er ook over een ander gevoelig punt gediscussieerd. De zondagsrust. Het kabinet (onder druk van de ChristenUnie) wil het aantal koopzondagen beperken. Ik vind dat gemeenten dat zelf moeten bepalen, maar het kabinet wil de regels aanscherpen. Zelfs het argument dat het voornemen van het kabinet banen kunnen kosten, kon minister Van der Hoeven niet vermurwen. Ze ontkende zelfs dat het beperken van de koopzondagen enig effect op de werkgelegenheid zou hebben. Ideologische verblinding? Ik bood haar bij het debat 'Economie in een notendop' wat ze bits, mopperend ter zijde schoof. Lees daarover meer HIER.

Wilders vervolgd?

Tja, en toen was er opeens het bericht vandaag dat er toch een rechtzaak tegen Geert Wilders gaat komen. Zijn vergelijking van de Koran met Hitler's Mein Kampf, en zijn film Fitna zouden haat zaaien en beledigend zijn. Meteen duwden allerlei journalisten microfoons onder de neus van politici. "Wat vindt u er van?" Bij een radiointerview woensdag, wat over iets anders ging, werd het ook mij gevraagd. Lastig. In zijn algemeenheid ben ik voor een grote mate van vrijheid van meningsuiting. Ik heb ook zeker een mening over deze rechtzaak, en ovder de vraag of het nuttig is, maar ik vind dat ik die voor me moet houden. Juist Tweede Kamerleden moeten de rechtsgang respecteren. De Kamerleden maken wetten, de regering voert ze uit, en de rechtelijk macht beoordeelt welke straf iemand krijgt als je er je niet aan houdt. Dat is de kern van de 'Trias Politica', de scheiding der machten. Als Kamerlid kan je natuurlijk wel wetten aanpassen als je het met de uitwerking ervan niet eens bent. Maar ingaan op individuele lopende rechtzaken moet je niet doen, vind ik, hoe lastig het ook is. Maar wat vinden jullie?