Als de lichtjes doven.. - Hoofdinhoud

Zo, we pakken even het lijstje erbij. Kerst? Check! Oud en Nieuw? Familie nieuwjaarsreceptie Check! Drie Koningen? Check! Kortom: de feestdagen zijn definitief voorbij, het reces loopt ten einde. Het is inmiddels 11 januari, en morgen begint de Tweede Kamer weer officieel. Officieel, want de afgelopen week was er al een debat over het conflict tussen Hamas en Israël. Hier in Amsterdam heb ik ook al een aantal afspraken gehad, en menig uurtje doorgebracht met het voorbereiden van de debatten en lezingen. Voor de rest was het een gemoedelijke, rustige vakantie. Eerdere jaren wilde ik nog wel eens naar het buitenland gaan en veel uitgaan. Nu niet. Ik had meer behoefte aan familie, en thuis zijn. Samen met mijn familie heb ik een groot gedeelte van mijn moeders huis kunnen leegmaken. Moeilijk werk, maar goed om dat samen te doen. Daarnaast veel gelezen, met vrienden afgesproken, geslapen. Maar nu dus weer aan het werk.

Kanonnen dreunen weer..

Precies een dag na kerstmis knalde het conflict in Gaza als een steekvlam omhoog. Zoals bijna altijd: Kanonnen dreunen weer, als de lichtjes doven. Na ellenlange raketaanslagen vanuit de Palestijnse gebieden op doelen in Israël, sloeg Israël terug. Keihard. Nederland splijt, met name in de media, dan in twee. De ene kant stelt dat Israël van alles de schuld is, en zet de Palestijnen neer als de weerloze slachtoffers van het slechte Israël, en de andere kant neemt het vrijwel kritiekloos op voor Israël. Ik voel me bij beide partijen zeer ongemakkelijk. Hamas en zijn spin-offs acht ik gevaarlijk en destructief, die vaak op de zelfmoordaanslagen, de raketaanvallen en de indoctrinatie van zijn achterban aanmoedigt. Bij aanvallen op Israël stellen de formele leiders dat zij er formeel niet voor verantwoordelijk zijn. Vervolgens zetten zich neer als slachtoffer. Israël is een vergevorderde democratie, waar het geweldsmonopolie bij de staat ligt. Daardoor is elke tegenactie van Israël een 'officiële' actie. Dus als ze te ver doorslaan, over de schreef gaan, fouten maken -wat ze afgelopen weken een paar keer hebben gedaan (zoals bij beschieting van de VN-school)- of als ze in de strijd onschuldige burgers raken, dan zijn ze daar direct op afrekenbaar. Zeer terecht, en dat mogen we vanuit Nederland ook duidelijk tegen Israël zeggen. Maar waar worden de Palestijnse officials op afrekenend? De meeste Palestijnse organisaties houden zich voor niets aansprakelijk of afrekenbaar. Vrijwel nooit worden er fouten toegegeven, schuld bekend of excuses aangeboden. Want 'officieel' hebben ze nergens opdracht toe gegeven. Tegelijkertijd werd er vrijwel niets door hen ondernomen om de eindeloze raketaanvallen op Israël te stoppen, en had Hamas alle ruimte om hun gang te gaan. Daarnaast heeft Israël eerder, door het beperken van de toegang tot Gaza, het protest aangewakkerd. Daar staat tegenover dat Israël wel bereid was om Gaza aan de Palestijnen terug te geven. Kortom het is een wirwar van oorzaken dat het nu weer uit de hand is gelopen. Zo snel mogelijk moet er een staakt het vuren komen, Europa moet daarbij een belangrijke rol spelen, en de Verenigde Naties zouden de rust in de Gaza-strook moeten herstellen door de boel daar in de gaten te houden. Of het afdoende is.. laten we het hopen.