Allerzielen - Hoofdinhoud

Het was druk op begraafplaats Vredenhof, gisteren in Amsterdam. Het bleek Allerzielen te zijn. Ik ben niet katholiek, en niet bekend met deze traditie, maar het is een herdenkingsdag voor de doden. Toevallig ging ik diezelfde ochtend langs het graf van mijn vader. Bij de ingang stond een man met een geimproviseerde kraam en verkocht bloemplanten. Ik had zelf al een bosje bloemen meegenomen. Het was mooie dag: Koude mist, schel zonnetje, de bomen nog net met bladeren.

Vanmiddag, 3 november, bezocht ik het graf van mijn moeder. In Nieuwkoop. Het is haar verjaardag vandaag. Ze zou 68 zijn geworden. Ook hier koude mist, een schelle zon en schaars beklede treurwilgen. De bloemen van de begrafenis, alweer ruim twee maanden geleden, zijn inmiddels van het graf gehaald. Er staat een bordje, en er is wat hei geplant. We zette er een nieuwe plant bij. Gekke traditie eigenlijk, om zo met planten en bloemen in de weer te zijn rond zo'n graf. Maar het is fijn dat je iets kan meebrengen en achterlaten. Toen naar haar huis gegaan en daar wat rondgehangen. Alles is er nog hetzelfe. We hebben de kamerplanten water gegeven, daar waren ze nodig aan toe. We hebben door wat fotoalbums gebladerd.

Gisteren bekeek ik een DVD van mijn moeders afscheid als verpleegkundige in het Antony van Leeuwenhoekziekenhuis. Een tante had haar afscheid gefilmt. Bij die receptie drentelde ook mijn vader rond, en feliciteerde mijn moeder met haar pensioneren. Mijn moeder ontving vol trots de cadeau's van familie en collega's, en hield een afscheidsspeech, vol liefde over haar werk. Toen ik de camera even van mijn tante overnam en mijn vader filmde, keek hij opeens recht in de lens, en trok een brede, hartelijke glimlach. En nu, maar een paar jaar later, zijn ze er beiden niet meer. "Gelijk het gras is ons kortstondig leven. Gelijk een bloem die op het veld verheven..", zo klinkt 'n psalm.

Misschien daarom die bloemen en planten..