Aftreden Dekker en Donner & herinneringen

Met dank overgenomen van B. (Boris) van der Ham i, gepubliceerd op vrijdag 22 september 2006.

22-09-2006

Na de feestelijke vertoning rond Prinsjesdag, heerste er gisteren weer een broeierige sfeer op het de Binnenhof. Wat wordt de reactie van ministers Donner en Dekker op de uitkomsten van het onderzoek naar de Schipholbrand? Meteen werd die reactie duidelijk. Gisteren traden ze direct af. Eén van de belangrijkste conclusies van het rapport was dat er mensenlevens hadden kunnen worden gespaard, als de overheidsdiensten beter hadden geopereerd. Donner en Dekker waren verantwoordelijk voor die diensten, dus namen hun verantwoordelijkheid.

Schuldig of Verantwoordelijk

Op de radio hoorde ik al meteen inbellende mensen die schreeuwden dat Donner en Dekker 'schuldig!' waren aan de ramp. En dat het goed is 'dat dit soort rotzakken' vertrokken. Het is belangrijk dat dit niet het beeld is. Donner en Dekker zijn immers niet schuldig aan de brand -dat is de persoon die hem heeft aangestoken- maar ze zijn wel aanspreekbaar. Aanspreekbaar op het feit dat er blijkbaar niet voldoende bescherming werd geboden tegen de rotzak die die brand stichtte. Ook zijn ze aanspreekbaar op het feit dat er bepaalde regels niet zijn nagekomen. Wat mij betreft moet er -naast wie er politiek verantwoordelijk is- nu vooral worden gekeken naar hen die feitelijke verantwoordelijkheid hebben gedragen. Want Donner en Dekker hebben niet persoonlijk de regels overtreden, maar hun ondergeschikten. Door het aftreden van Donner en Dekker zal er hopelijk een schok door die organisatie gaan die de feitelijke verantwoordelijken uit de boom schudt. Het is van het allergrootste belang dat we alles in het werk stellen om herhaling te voorkomen. Ook moet in het debat over de ramp blijken of ook minister Rita Verdonk en haar diensten wel adequaat genoeg hebben gehandeld.

Feit blijft dat het vreselijk is dat mensen in de cel hebben gezeten die daar niet thuishoorden, en dat deze mensen ook nog eens op afschuwelijke wijze om het leven zijn gekomen of ernstig zijn verwond.

Bij het vertrek van Donner en Dekker

Voor Donner en Dekker zijn het ook persoonlijke tragedies. Beide ministers ken ik als hardwerkend. Ik heb de laatste jaren met beide te maken gehad, en hoewel ik het inhoudelijk niet altijd met hen eens was, waardeerde ik hen zeer.

Minister Dekker heb ik meegemaakt in de debatten over Ruimtelijke Ordening en de Waddenzee. Een erg integere en vriendelijke vrouw, die met grote toewijding zich op haar werk heeft gestort.

Met Donner heb ik dikwijls gestreden over de softdrugs en vorige week nog over de invoering van de sharia. Lees het bericht daarover hier. Afgelopen dinsdag wees hij me met Prinsjesdag nog op de tekst in de Ridderzaal van het Plakkaat van Verlatinghe dat ik had geciteerd tijdens dat debat. Een erudiete man, die met grote kennis van het recht altijd indruk maakte. En ook een bijzonder grappige man. Ik herinner me dat ik vorig jaar tegenover hem zat in de Ridderzaal tijdens het 25-jarig ambtsjubileum van de Koningin) en we enkele dagen ervoor een debat hadden gehad over de softdrugs. We waren het weer eens zeer oneens geweest. Nu zat hij dus in jaquet, zo'n tien meter, tegenover me, keek me strak aan, bracht zijn wijs- en middelvinger bijeen, en deed alsof hij knetterstoned een trekje van een joint nam. Erg geestig.

Weekend?

Het leven in de politiek is grillig. Zo valt een kabinet omdat een minister niet wil aftreden (Verdonk inzake Hirsi Ali) en zo treden opeens twee ministers af en draait het land rustig door.

De komende dagen zal ik nog hard bezig zijn om voor mij persoonlijk het tij wat bij te stellen. Vandaag kreeg ik een geweldige banner van Mirjam, een D66-hyve vriend!

Komende donderdag sluiten de stembussen voor de interne verkiezingen bij D66, dus ga tot die tijd nog veel doen om mensen over te halen me hoog op hun lijstje te zetten. Vanmiddag heb ik een tv-opname, vanavond hoop ik nog naar Enschede te kunnen voor een presentatie van de Kandidaten, morgen naar Ede en Den Haag, zondag naar Groningen en maandag naar Maastricht. Van een weekend komt het niet.