In één klap van de oudbouw af! - Hoofdinhoud
Dat je uit het budget voor zorg geen wonen moet betalen, daar is iedereen het wel over eens. Maar het scheiden van wonen en zorg is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Daarom duurt het nu ook al 20 jaar voor er echt stappen worden gezet. Wat is daar dan zo moeilijk aan?
Op de eerste plaats, zijn zorghuizen niet gebouwd met het idee dat er huurders in zouden komen. Probeer je maar eens voor te stellen hoeveel ‘huur’ je zou mogen vragen voor een kamer die je deelt met een andere cliënt, waar je geen eigen toilet hebt, geen eigen opgang, waar je de verwarming niet zelf kunt regelen en war je geeneens een gescheiden slaap- en zitgedeelte hebt? Dus als zorginstellingen aan hun cliënten op basis van dit comfort een huur in rekening zouden moeten brengen, kan deze niet veel voorstellen. Dat doet de kamer immers ook niet. Bij een drastische invoering van het scheiden van wonen en zorg, zullen veel instellingen acuut in de financiële problemen komen. Dat is natuurlijk onverantwoord en zal niet gebeuren. Maar soms denk ik wel eens stiekem: laten we het maar gewoon doen. Misschien wordt er dan eindelijk haast gemaakt met de bouw van fijne, gezellige en gemakkelijke huizen voor de mensen die zorg nodig hebben. Ik droom er wel eens van, dat we in één klap van die verschrikkelijke ouderwetse jaren 70 en 80 bouw voor ouderen en gehandicapten af waren.