Wordt kredietverlening een chantagemiddel? - Hoofdinhoud
Afgelopen week kopte het Financieel Dagblad: Verruiming kredieten laat nog jaren op zich wachten. En vervolgens zie ik allerlei berichten op sites verschijnen waarbij woorden als chantage, de banken zetten de overheid onder druk, en meer van dat soort spannende teksten. De vraag is of beperken van de kredietmogelijkheden een zegen of een straf zijn voor de economie!
Er is natuurlijk heel veel te zeggen over hoe de kredietbubbel zich heeft ontwikkeld. Maar iedereen die vanuit zijn professie de financiële gebeurtenissen heeft gevolgd de afgelopen 2 jaar is het er volgens mij wel over eens dat de kredietmogelijkheden te ruim geworden zijn. En dat geldt dan voor alle vormen van besteding: zowel particulier als zakelijk groeiden de kredietbomen tot in de hemel. En velen, zeer velen, maakten er gebruik van. Nu is de werking van de kredietverlening van cruciaal belang in onze moderne economie. Maar de vraag is tegen welke prijs dat dan maar door moet gaan. En met “tegen welke prijs” bedoel ik dan: laagste risico voor de klant of grootste kredietomvang…
En in die zin stuit ik dan ook telkens op dat verbijsterende fenomeen dat de beurzen onderuit gaan als er maatregelen voor de banken dreigen. Wat is het geval? Doordat de banken hun Eigen Vermogen nagenoeg volledig inzetten was het (onder andere) mogelijk enorme hoeveelheden krediet in de markt te zetten. En vanwege de risico’s die met allerlei producten genomen werden konden grote winsten worden behaald. Ja, juist ook door dat uitzetten van die kredieten, die vervolgens weer verpakt en doorverhandeld werden met grote rendementen, ontstond de bubbel. Maar omdat veel kredietverlening risico’s liepen, kijk naar de huizenmarkt in Amerika maar ook gewoon te makkelijke leningen hier in Nederland, is de financiële instabiliteit ontstaan. Goedkoop werd dus duurkoop toen in dat probleem de overheid te hulp moest schieten.
Als daar nu tegen opgetreden gaat worden om de burger te beschermen tegen die grote risico’s die de banken genomen hebben is een goede maatregel zorgen dat de banken meer Eigen Vermogen aanhouden, de zogenaamde kapitaalseis. En ja, dan hebben ze minder geld om uit te lenen. Maar daar staat een stabieler systeem tegenover. De vraag is dan: zou ons dat niet wat extra rente waard mogen zijn? Ik denk het wel.
Daarnaast moeten we zo eerlijk zijn om ons af te vragen of krediet ook niet te gemakkelijk werd verleend, en of het niet verstandig is als daar meer zekerheid tegenover staat. Volgens mij zal dat erg verstandig zijn om daar preciezer in te zijn. Ook ter bescherming weer van die klant. En dus is al dat geroep welke schade de banken nu wel niet gaan leiden, de dreigende taal dat er wel eens veel minder krediet beschikbaar kan zijn, is eigenlijk heel erg. Juist een stabiele bank zou minder rente moeten berekenen aan zijn klanten omdat de risico’s zijn afgenomen. En juist een stabiele bank zou met het extra geld dat dan aangetrokken wordt wel eens beter ervoor staan dan zijn “risicovolle” broeders. Kortom: hou op met dreigende taal wat lijkt op chantage, en ga gewoon je werk doen. Op een veilige manier voor de samenleving. Want dat vergeten de banken dan als ze zulke signalen afgeven: dat ze die dienstverlenende organisatie zijn.
Er is nog een lange weg te gaan op deze manier…
ernst