Nog maar zelden zoveel tegelijk aan het hoofd gehad.

Met dank overgenomen van A.G. (Agnes) Wolbert i, gepubliceerd op woensdag 24 februari 2010.

Het is weliswaar Krokusreces, maar ik ben elke dag ergens op straat om te canvassen, ben op werkbezoek of steun anderszins partijgenoten in de campagne.

Er gaat geen reces voorbij, of ik ben wel ergens in het land op werkbezoek of mini stage. Maar nu is alles anders. Op de eerste plaats natuurlijk omdat de gemeenteraadsverkiezingen al onze steun en aandacht vragen. Maar sinds een kleine week zijn die verkiezngen mischien nog wel belangrijker dan ze al waren. Dus canvas ik met de fractie en de vrijwilligers van Emmen in Emmer Compascuum , ging ik gisteren op pad in Amersfoort en reis ik morgen af naar Kerkrade, waar onze wethouder Ralf Krehwinkel een congres over de Wmo heeft georganiseerd. Daardoor is er veel overleg en uitwisseling met partijgenoten en ben ik inmiddels tot de conclusie gekomen dat we tot in de verste uithoeken van het land dezelfde mening zijn toegedaan. Twee jaar geleden was ons besluit heel helder en daar is gelukkig niets in veranderd. tpt grote opluchting van velen, constateer ik tevreden. Als ik dan af en toe denk aan de plannen die ik nog voor deze kabinetsperiode op mijn lijstje had staan en die nu moeten wachten- over de zorg meer naar de buurten, over steun voor mantelzorgers, verbeteringen voor de Wmo, over zorgcoordinatie voor mensen met dementie, betere aansluiting tussen de AWBZ en de Wmo, goede en kleinschalige zorg in verpleeghuizen en ga zo maar door, dan verzet ik mijn gedachten langs en oud gezegde: wat in het vat zit, verzuurt niet. En ondertussen gaan we weg uit Uruzgan.