De leider van de toekomst is een vrouw? - Hoofdinhoud
De leider van de toekomst is een vrouw!’, dat is de naam die het vrouwennetwerk van de PvdA aan hun congres gegeven hebben dat 8 november plaats zal vinden in Amsterdam. Deze uitroep klinkt vandaag de dag helaas nog als toekomstmuziek in onze oren. We kennen allemaal de cijfers waarin Nederland naast Pakistan de laatste plaats inneemt als het gaat om het aantal vrouwen dat een topfunctie vervult.
Maar als de mannen het goed doen aan de top en er toch iemand thuis voor de kinderen moet zorgen, hebben we dan vrouwen nodig aan de top? Vrouwen willen toch helemaal niet meer werken dan twee dagen in de week, zodat ze de rest van de tijd met hun kind door kunnen brengen? Uit cijfers van McKinsey blijkt dat bedrijven met minimaal twee vrouwen in het ondernemingsbestuur 48 procent meer winst behalen dan andere bedrijven. Diversiteit is ook onder leidinggevenden belangrijk. Met gemengde teams bedien je immers beter het almaar diverser wordende klantenbestand. En hoe meer diversiteit, hoe groter de creativiteit. Vrouwen hebben net zulke goede kwaliteiten als mannen. Misschien wel betere. Zo blijkt uit onderzoek dat vrouwen minder geneigd zijn om grote risico’s te nemen. Als er meer vrouwelijke bankiers waren geweest, was de kredietcrisis misschien voorkomen! Door het potentieel van ambitieuze en getalenteerde vrouwen niet optimaal te benutten wordt een kunstmatige schaarste aan topbestuurders gecreëerd. Het is zonde om geen gebruik te maken van het arbeidspotentieel dat vrouwen te bieden hebben. Last, but not least, het is een goed streven om de top een afspiegeling te laten zijn van de maatschappij. Bij de PvdA zijn we de enige die een actief diversiteitsbeleid voeren. De discussie die zo’n simpele maatregel oproept is voor mij het bewijs dat we nog een lange weg te gaan hebben. En het bewijs om vol te houden. Aan het begin van hun loopbaan tonen jonge vrouwen zich vaak ambitieus, maar in de loop van hun carrière zien we dat veel vrouwen afhaken. Het is aannemelijk dat vrouwen wel degelijke een carrière en een topfunctie nastreven, maar dat binnen de Nederlandse arbeidsmarkt de noodzakelijk randvoorwaarden onvoldoende aanwezig zijn. De combinatie kinderen én carrière blijkt in de praktijk een ongelukkige te zijn en hier zijn we allemaal - als maatschappij, politiek en bedrijfsleven - voor verantwoordelijk. Een andere veel gehoorde opmerking is dat vrouwen het elkaar ook niet makkelijk maken. Om maar een voorbeeld te noemen: één van onze Kamerleden (Roos Vermeij) kreeg van haar buurvrouwen te horen, terwijl ze door haar buurt fietste, dat de dames gezamenlijk besloten hadden dat als Roos nog een kind zou krijgen ze toch echt moest stoppen met haar baan. Ik zou zeggen laten we solidair zijn met elkaar. Laten we ons realiseren dat het juist deze vrouwen zijn die de weg voor toekomstige vrouwelijke generaties vrij maken. Een andere reden dat de doorstroming van hoog opgeleide vrouwen stokt ligt in de conservatieve en stereotype bedrijfscultuur van ondernemingen. Het ‘old boys network’ en de ongeschreven regels binnen het bedrijfsleven belemmeren vrouwen om door te stromen naar de top. Mannen kiezen nu eenmaal eerder een man binnen hun gelederen dan een vrouw. Deze negatieve gang van zaken heeft weer tot gevolg dat er maar weinig vrouwelijke rolmodellen zijn waarmee ambitieuze vrouwen zich kunnen identificeren. En juist het ontbreken van rolmodellen vormt een andere oorzaak van het geringe aantal vrouwen in topfuncties. En zo is de cirkel rond. Via de natuurlijke weg lukt het niet om de emancipatie van vrouwen naar een hoger niveau te tillen. Maatregelen zijn nodig! |
/* imageSrc = ""; if ( imageSrc != "" ) document.all['image_look'].innerHTML = "" */ //ImageUtils.showImage("", "{imageContentType}",200,200); //