Nieuwe vragen na hoorzitting klimaat - Hoofdinhoud
Het voorjaar laat zich gelukkig nu wat meer gelden. Toch kom ik weer even bij de klimaatdiscussie. Vorige week hebben we als Kamer op mijn initiatief er een hoorzitting over gehouden. Een hoorzitting is een minder zwaar instrument als een parlementair onderzoek of zelfs de enquête, maar geeft wel de ruimte om aan genodigden goed voorbereid kritische vragen te stellen.
De gasten liepen zeer uiteen, Medewerkers van het Planbureau voor de leefomgeving, wetenschapsjournalisten, maar ook de zogeheten klimaatsceptici. Zij hadden nu voor het eerst ruimte om hun verhaal in de Kamer te houden. De meningen in de hoorzitting liepen uiteen, maar dat mag niet verbazen. Ook liepen de emoties soms op. Het is echter goed, dat de hoorzitting heeft plaatsgevonden. Nu ik een week later terug kijk, zijn er ook nieuwe vragen, die om een antwoord van de minister vragen. Ik noem wat voorbeelden. Hoe zijn de standpunten, die ambtelijk en politiek in internationaal overleg werden ingenomen, tot stand gekomen? In welke mate was de verantwoordelijk minister of staatssecretaris er bij betrokken. Hoe werden delegaties samengesteld. Wie wees de contra-experts, de zogeheten peer reviewers aan. Had het ministerie daarbij een rol of niet? Op zijn minst heb ik het gevoel, dat gelijkdenkenden elkaar opzochten.
Naast dit alles speelt dan het internationaal onderzoek naar het IPPC, het klimaatpanel van de Verenigde Naties. Daarbij gaat het vooral om welke fouten zijn er verder nog dan de al gevonden fouten en is er bewust of meer onbewust naar de conclusie toegewerkt, dat de mens een rol zou spelen bij klimaatverandering.
Tot slot, ik krijg wel de vraag of de VVD dan tegen zuiniger omgaan met energie is. Het antwoord daarop is: nee helemaal niet. We moeten zoeken naar meer energiezuinige producten en naar nieuwe energiebronnen. Dat zeggen we ook al de hele tijd. Alleen is de basis daarvan toch vooral, dat olie en gas opraken en we ook minder afhankelijk moeten zijn van ayatollahs en meneer Poetin.